장음표시 사용
181쪽
DE s. TRINIΤATE in causi est, olures deos no nominemus. Q abfluta Pater talis per omnia Filius, talis etiam pro se equalitas Spiritus ancillas. Item, quatus Patentanti pariter, simili- manarunt. Filius cir spiritus. Illud is α- tudo. ροι- , distine honem deitatis nullo modo patitur. Athanasi Alloiui par est, laudeat aliquis pronuntiare solem eiu uesplendorem plura esse luminari aut Regemo' eius expressam imaginem binos ess reges,aut fonte ipsiusque riuu duas aquas nominet. Nona Mo- idem efficit Monarchia, itemque acit num e narchias- gotiorum nitas. Neque enim imperium eomm .e di v α. potestassinditur, neque operatis diuiditur. Pater non aliquid molitur selusperseest,quod Filius no na cum eo siuscipiat aut Filius rursum quicquam peculiariter . exequitursine spiritu,sed culliae adhones ad nos adeo . , rhihi re 'dantes,a Patre quidem proficiscuntur, dierum fati, indi filiμm progredientes in s. spiritu terficiuntur. Ad
. , hanc agendi nitatem communitatemque declaran-
dam scripturae holetconstruere nomen Dei plurale cut verbosi lar Dij creauit, iij possedit nos, Hi enimIimul nobis Ῥnam distampuppeditant δε eandem pientiam , irtutem, energiam communitertria zuunt,atque in omnibus procrearis rebus coniunctim, non separatim er sest inuicem exercent niuersa. Ne que pater aliis imperat, aliis Filius, aliis spiritus, sed eoruHγni sestprincipatus,Ῥnum regnum, na domi- natio, dominationis na dispe tis atque administratio. Vnde rerum non tria, d γnumprincipium esse' useu eramus. Nam quamuis procreasto siue procre-Creatio di acilio trium quidem sit hvo Iaseon, tamen quia idyna a tri- capessentac exequuntur,quatenus num sunt essen-bvs. tia, per eandem luntatem polista G2 sic
182쪽
LIB. SECUNDUsa utem nrigus communem creant, non nisi mus censetur creator, nus rerum efector, numprincipium,na causa. Lucem aualemcunq; affert communis triueandem navim trahetium aEho, nisi quod pater Alus potest condere lus similiter Filius condendo Histest, itidemque spiritu anctus. Et quidem tam facit lus Pater id potes, quam cum Filio γ' s. Spiritu, per Fiatium t tum in s.spiritu essentiam rebus imperti quod naturali quadam necoitudine cuncta cum eis com- municet , non his ad res gerendas ceu ino umentis Ῥ-tens,sed ad id eos xelut γires naturales ac sudse Damasci perpetuo consi lantes adhibens. QNd paritersentien- vcv Iodum de duobus reliquis. siquidem Filius σspiritus imbecilli nonsiunt,quinper sesinguli queant architenari aliquid absque patre, erum haudpotestoperatio sieparari, ubi non Ρlum aequalis, sed etiam indiuidu natura est atquesecietas. unus interim creator, non tres creatores,quod in agendo, tipridem monui, simul conueniant, neque sint heparati. Distinguntur quide cum diuinitas intrast de'ibitur, erum quam do creaturis opponitur, Ῥηusmper Deus , Ῥnus δε- , minus, nus opifex summus, Ῥna causea, num prin- cipium. Tantum autem pertinet ador linem gradumque persena rum , id, qμod Graeci ais ni principalemeausam,cur mundus fabricatus si esse Patrem,condi-Dricem diero Filium,consiummatricem autem spiritum.
Nihil enim significantaliud,nisi patrem auctorem esse
rerum primum quodam originis naturaeque ordine, deinde Filium, mox spiritum. Patrem, i principium sine principio , reliquos, t principia de principio. Ex quo Gregorius Theologus invocemus,inquit, Patrem,
183쪽
orunt iis illa aeoluntatis animique dissonanti se νυς' - simpe, ad idem propendeant, quod optimum
est νυ s communiter velint, omnia Ῥnanimi consensione modorantes. Hinc Hilarius re lucripsit iret sui ostastes per substantiam quidem sic Graeco more personam anco tri existere, per Unatiam υ
. ν , Post remὁ omnium rerum ad diuinitatis 'atura pertinentium pleniSima emsissimaque communitas deo-
rum trium opinationem adimit. Nam tirium perγο-
ni m m tha omnino existit deitas, ita Cr felicita , pq iustoria apientia,magnitudo, ternitas imme' sitas, infinitas, quaecunssue denique recensieri cogitar ἱ- δ' venn. que po sunt ad pummi boni naturam conferentia,abfri de diu. que Ῥlia aut quantitatis, aut qualitatis,aut temporis . Q caps aut loci, aut sciendi, aut patiendi, aμtsimi, aut M'Quorsum bendi diuersitare. similitudi Relinquitur iam, t explicemus, q-dnam Nos, nes multae rum institutum sit in Heredu de hoc arcano γarios in hocm- milibus, ne huiusmodi in omnem partem tersatae perio. randi praebeant alicubi occasionem. Ad haec primum Rust .in omnium illud dicimus cμm Rulfino Aquileensi pressamb. Utem -m etiam in caeteris exemplapro seram si n
184쪽
LIB. SECUN DV s. r I per omnia tamen si militudinem seruare rei istius, eui putamur praebere exemplum ,sed 'unius alicuiu, pamis, pro qua assumpta sunt, tenere similitudinem. Ε empla ,σui ille commemorat a feram. Cum dicitur 7 .mile usee regnum caelorum reti misse in mare, non ea puvium naturae lini,quo rete operam G acnodre, Iul bus maculae nediuntur, regni caelorusubstutia per omnia conferri. sed ad hoc Olum vidi tura ιmpta conis paratio, ut ostenderetur, quia sicut rete depn fundo .mam. pisces adducit ad littus, ita de profundo seculi
huius errore humanae animae reg i caelorum praedica tione liberantur. Ex quo constat exempla non in omnibus his quorum exempla uncesse ilia. Alioquifieadem essent omnia, iam non exempla, sed ipsaepotiarros,de goibus agitur, diceretur. Deinde monemus hac dissimilitudinu rationem in hoc Trinitatis sacramento elucere maxime,adeo Prisimilitudin i quibus illa adumbratur, nulla psit inueniri, nulla excogitari consentanea,quippe cum nulli reiprocre. itae Deus sissimilis. Redie igitur Natan nus Episcopus prae ιtur se Grego.'M- non audere praeserum in eo illustrando a similibusρe- tani lib.stere formidavi, ait, si nescio quamsiaturiginem Ion- de -
tem π uium anim' conciperem, ne quendam per tog- hunc imaginem diuinitatis fluxum, cuius status non esset, reciperem. Deinde ne num numero e continuitate introduceretur scaturigo enim σfons 'ses unum numero cum sint; tantum diuersasigura Urimuntur. Rursum cogitauisolem radium, π lucem. Verum metus , primum nem simplici natura oboriretur seu bitio compositioni, talis. qualis est Diis cir eorum,quae soli insunt.Deinde ne Patri essen iam 'ibueremus, ter ' ero subsistςre negarem is
185쪽
0r DE s. TRIPITATE ti neque radius,neque lux perseμbsistunt sed ulte-' ,, ri innituntur inhaerentque*elut flares risi acessen - ν, tiales qualitates , atque ita faceremus qua dam Des D facultates,quae perse non consistunt. Q sed si alia im- ,, hi exempla quaeram, cr hic eorumdem incommodoru mihi obreptis pitio,compositionis sicilicet fusionis in- ,, stabilis, parum' e naturae quorum nihil de deital M Iecogitandum est. Itaque,Ῥtsummatim dicam, nihil ,, est, in quo cogitationes meaesistant, si Dei naturam . quam imaginor, ad conceptas similitudines exegero. D Nisi quis Ῥno aliquo ex niuersa imagine desumpto.., caeterapro candore nexistat, abiiciatque. Videbor em
H ν optimosine conclusisse hanc disputationem, Vua-' i ii sero, tpro st qui que huiusmodi imagines cr Ῥητ-M bras tanquam ceceptrices cr a veritate fere distantes alere sinat. Igitur cum Patres bis c illinc exempla excerpunt, id non eo instituto agunt, t s. Trinitatem Ῥelint his omnino comparare ,sed potius ut in qualiacunque similitudine magnam simul notent di imilia QVP si ni tudinem. Itaque asseriit in commune multiplicia, quis mutiαsi- ex illa γarietate. quod ex Ῥnoquoquelm modulo admissim iri illam transferri debeat, aliqua proportione asse manti Opus enim est multis,quo .res tanta, el ex parte quini te de- dem, psit intelligi. Exempli gratia, Exsele X radio
mni ostendunt coaeterhitatem Patris c ' Fiiij, itemque immanentiam insiparabilem,exemplo autem generationis humanae parem Ῥtcunque communem seu a-
tiam, fecunditatem, ero naturae ac λογ, is ex animoe
nossim demonsh ant, in quo mens agens eluti Ῥigilans non Ῥi aut necesi itate aliqua sed naturae conse queria statim generat cogitationem s επο,ου, quae propter generationis similitudinem vicem nati obtinet
186쪽
uelia ex his omnibus, quod blisimili est, declarant,
verbum Patrio Vse,coaeternum inseparabiliter adhaerens, statim Cr ab aeternogenitum. Nec ero per omnia analogiam utiex D.Gregoris Na an no do eur, conuertunt, imb vero infinities plus intilis diuem sitatis esse confitetur. soli radius m lux non punico Dbstatiales cum accidentia sim n corpora. v tergo rater Filium ex siet o nquit Cyrsitas Alexandrinus,tquam lucem y lendoremque indivisibiliter σque sto statio emittat, Put sole fundit lucem M. pue splendorem,in eo tamen dissert, quod solis te Gor non hahet propriam sepostasini, necperfecite ipse ins se essentiasi sed esse inΡle habeat. Filius aute Dei non solum ex Patre indivisibiliter , ineque Ῥlla
temporis intercapedine emanat, erum etia propriam
obtinet hvostasim,quamuis no sepositam a Patre ,sed
in patrem cum Paree intelli iam. Nam cum Deus nec
sit nec esse positi in loco, quomodo sipositionem,'arationem e suseipiet 'aut quis ibit, quod separatur
aut nde 'arabituri sic in generatione cogitationis anim noli, i intelligcre non est ipsa mentissubstamia, in Deo. nec in ,erbo mentis reperitur substantiae identitas, qκod sit accidens. In humana Ῥei ὀ pro . creatione Filius non nancissitur eandemμbstantium .numero atque Pater, quippe cum ea ab extrinseco m. tiam pauriaturinei, generatur intri secus, cum genitor prolem extra ponat, sicqμe aliud σ siparatum pro caeret. Qirare his tantum conssicit-Ῥmbra,eaque t nub consubstan:ialitatu Filij. cum Patre, aequalita ' naturae ilitudinis,quemadmodum issic sine mussubstantiae repraesentatione fla mansio eiusdem 2 ηαuisteries 4 2 rma. Inter a enco en
187쪽
, . DE s. TRINITATE au n similitudinum expres imam eseeani, quἈβι
mitur ex trabiti hominibus ea nece udine ι ter se coniunctis qua Adam, Eua,seth. aut etiam qua Abraham Isaac, Iacob. Proinde enim a maioribus Uurpatur creberrim/,'certe hἰc praecipua ratio h uetur trium οπιουο οπι π ,insuperque cognationis, alicri eum altero, quodam emanationis' propagationis ordine intercedit,adhaec cohaerent per se quam ex stentiam incommunicabilem appellar Richardus Unctorinus,quorum omnium umbrim Hic tcunque in tuemur. roxima est, quae facit Verbum Dei deradia. tionem paternaegloriae, spiritum autem a trius e lucem secundum quam Patres Nicem in symbolo tradiderunt christum lumen este de lumine An primi, enim micanti corpori nihilo minus lucet cum radium g
nuerit,quin portu sine ipsius detrimento dimin tione radio splendor tribuitur I einde corpQ isiud splendidum continuato quodam fluxu radium generat quod elub natura non filum in eo i iod', νd etiam in eo quod fatium cssit ita. Praeterea eo ipso momento,quo consiliit radii fibrationem sibi supparem aeuolueaequalem fundit. Postremo tam clarum lumen gignit quam posiidet, quod etiam a Pe cerniatur oculorum acrem perstringere QSunt igitur cogi-remus verbum Dei aequale eiusdem a te itatis moi statu gloriae a Patre perenniter, sime eius diminutio-he manaret Ac per illud quemadmodum per radium lucem, spiritum ne tam eadem omnino essentiapr puerei vi bique enim milu est emanat tonuiis ordo, milis modus. Neque vera vltra eommeat exe/-plum,
quasi praeterea persona nec cois antper sie nec iliterperet Cr ere distinguantunaui in tribuendum
188쪽
LIB. SECvNDVs. iis alisuid ratiocinatio u i ij cuiusdam hierarchae, qui apud Hilarium, contra Nicenospatres infert lume Hila.lis. diuidi in gemina, lucerna, aut faces. Nam xt probὸ de Trinit. r podet Hilarim, Militudo no in diuisione estposita. sed in eo,quod Deus verbum genitus est de Deo Patre, iti lumen de lumine, quhil sine diminutione ue dotiriment ossi tribuit pubstantiam snam altera , impe tiens quod habet,ac habens retinensque quod impe I t. c d Erustratur a Theodorito in diuinorum δε-
malum epitome praeclara fratione. Vbi commonstrauit Filium Dei genitum quidem ex Patre , simul a tem ab omniaeuo cum ipso versatum,te deas; mnimus radium aequevum esse ὀli, fulgorem igni, er- . bumsiue cogitationem menti, αἰ/λάζυ,ν,inquit, εηρι-
αμ 'φορον. Sed istorum numqModque non perse subsistis,quin imo in eo, ex 1uo prognatum est sub i- flentiam habet Deri autem Verbumsplendor gloriari. ηοn escientia quaedam est Patris ubi lantiae experti bsed sevi tentia tuens perseque consistens. Nam non simpliciter verbum nominatus eri sed Deus Verbum, non simpliciteri lenaeorgloriae, sed c characte siue
expressa forma Iubsistentiae. cinniat dem enim,
189쪽
non na imago potest dilucide declarare diuina ,pse, plures ideo imagines quoquomodo ea perdissimus. Ac splendor quidem gloria docet coaeternitatem. Cha radier,erosis sistentiae etiam exae iam ilitudinem demonstrat, praetereaque docethpost eon siue seu sistretiarum disserentiam. Remotisiimae autem similitudines censendae simi quis hoc triennio Scexius philosephus medicur
Antiirinita vessus Trinitariosperegrinam confinxit. Ait Patrem rism simi- rillum spiritum s.se eodem modo habere, ac nialia alienis mam intelligentem penitentem cr egetantem. terea Deum esse thuam sacchamum,in quo tria re
distine Ea spe santur,seu antia,candoris Iapor durueis, Pt reliqua eius simulachra καὶ es. λα, quibus dei ' Deo ludos indiu agit, silentij profundo mergam. Quanta haec intabsurditate per te ipse inreligis. I, illis nihil prorsum diides,quod non sit fabellianum,ne ' quid peius ominari γidearmo tres res persesubsistentes,no iriu eandeqsentia,ni amὸ existimes accidenti O substaitaru eandem eo naturam,non ordinem, emanationu, aequalitate, no ea de Ῥires, no similes faculares, nihil denique eorum, quibus Ῥel a sabeiatianis, ,el ab astunibus monstris nos distare percipere adeas QNre aut nustae etherant adumbrandae sine γerbo dei, sine exemplo maiorum, siue Ecclesiae con- fientia imagines druinae 1 testatis,ne eius gloria ab Iorberetur, t accidere iis et, qui eam alia dii. cim. A tantur,sicuti praedixit salo nom dei ipsistimo oracu- Io iudicatus mortalium pientisimus, aut prius probὸ apud se agitada erat totius negoti, Fumina,quam profecto nunquam porcepit, si libri ipsius de Trinitate no
190쪽
entiuntur. Deinde cauendum fuerat,ne nouissimi- ,πhesi.'libus quicquam Catholicae eritati decerperetur. sed haec eorum,qui praesidunt ingenii uu merces, hoc emta eosdomini iudicium, haec prouidentia, ut qui non credunt eritati, quam per Ecclesiam suam de arce sionis spiritus sanctus denutiat,sidem mendacio ac commodenti QSnto tius suuiique tuae consultius fuerat, mi SKeΚi,coercere mascriberi de re ignota te- ,
merarisiiuuenileq; libidine, intra metas philo phiae O medicina,quarum magistrum te esse prosteris, crIcclesiam audetre detonantem Deum Vnum esse,cuiussera ac propria desinitio sit Pater, Filius er Spiritus sanctis Tres persi seu stentes, quorum nullus ex- Desinitio ter diuinae essentiae, dii tu improbὸ ce Ues, δεμαιώς Cr dei ex Ru- facultas, sed Ῥera persona hypostasis' Tres non in pere. lib.it. am sebstantia constati t tu imaginaris,sed reis de diu. seorsim cohaerentes , que eri si pinentes, atque, Dis. t summatim dica,tres qui ita coniugutur distinctione, t coniunctione ,ere reipsa, Cr proprie distinguantur Neque nobis obtrudas tua somnia, quibus tantas Dpsa' in Ῥnum prodigiose contrahu. Paris enim impietatis est cum sabellio perfnas confunderearque cum Ario distinguere naturas. Videbor igitur
Dasem, aut etiam pro me Gregorius Nagan' nus ,, suantus Ῥis. Deus is ortalisJ Ῥt tuas imbras iam, is quam fugaces ac a xeritate alienas aure iubeas. Ae: is cum eo pia mente imbutus, Cr paucis scripturae em, bis insistens, duce spiritu sancto γtare, cu illumina submemtionem, quam inae accipere potes, ceu germanum