장음표시 사용
231쪽
DE s. TRINITATE Totide enim hi salibus ad numersi communicatur
oti , impertitur.Nec tamen eos prorsus reiicio,qui hoc nome perfnabierinterpretatur in sentetia, Diu naepersonaesunt Trinitas ceu tres .Fruatur etia,quiprobauerint, Bonaventurae expositione, qui ad utrunque
significadi modum referens hunc flensum efficit, Deus est Trinitas, id est, diuinitatis persen uni tres, motibintelligatprimam, quam attuli, explicationem Uictiris omnium accommodatissimam, atqμe attingere altius quae ad totum integrum caput de Deo pertinent,nem pe dinitatem deitatis,cuius causa tres sunt Ῥnus deus, Trinitatem persenarum, cuiυs gratia, unus Deu Utres.
si Neque zonfundentes personas , neque substantiam separantes. Personamssuperiore libro desiniuimus rem integigentem,quae perst consistit sub flantiam siue essentiam rei illius rationem atque na- turam. Has descriptiones habe prae oculis, inoscas priorem partem huius ersiculi recte ses elliu petere, cu eadem era ubsistentia Patris Filij Spiritus po- orem Arium cn Trinitarios, quibus Ῥ1 trespers nae,ita ires essentiae. Confundere autepersona est tretis Ῥna misicere oe quasi redigere,quod nefas est,ppter' generatisne C pcsione,quae res ita distingi ut, ip-jhnageneras nequeat esseperfnagenita,autproceder u nece covers. quidnam enimIeipsum aut producit,autpotest produce separare ero est aliud cr diuerρm facere, quod cadere non potest in diuina essent in cum tre diuinae postasis,esse num indisserensmbros in plane obtineant.Hoc Ambrosius docet dum ait. Pater lib. 2.ae H Filius distinctionem habent, eparationem nonia
232쪽
LIB. SECUN DV s. ar inqua diuersa nec ingularis aequalitas , nec iuxta Arianos patrem Filiumque secernens , nec iuxta s. se ravos Patrem Filiumque confundens. Eodemstn-su verbum diuidendi Patres 'usurpaverunt. Nam non
contenturpersonas esse diuiseas, nisi admodum rar; ac tu diuidere illis est lissemere cernere, distingus 'Heueriano. Et quamquam saltu indivisibilis sit Ire temn
Deus diuidere tamen Trinitatem pus mus. sic apud lik1. de Theologos Graecos δε ρεαι interdum ad pesnas re- ce Piritus 'tur G inν votat. N in entis, αματ εχου- ό cap .
ia Graeca legunt aut me hunc locum aliter possumus interpretari. substantia non est distrahenda vel dispertienda,quasi quadam participatione '
partitione re perfnis tributasi aut etiam extravnius 'essentiam alterius substantia positasit,cum praesertim Pater se puamq: essentiam plene non ex parte, intra se
'on extra Filio spiritusque communicauerit.
7 Alia enim est persona Patris, alia Filii. Diffferunt enim Θpostasis ' mero non quidem substan- inii, impius Gentilis garrit ,fdpersonali. Nam nisi personali distinctione quae eadem realis est φ. - i, rei bras ses discernerentur, distine libvserum 'ntum esset imaginaria. Accidentariaenim essentialem 'on recipit diuinitas: Itaque Dama- E foenus Nicotius Methonis Epi opus recte conc dunt Alis m, Alium, ν Alium his conuenire, Aliud 'Aliud, π Aliud non item. 's Una est diuinitas. v disina hsenna non tam ηψρυαρ' tum specie, t Trinitarii contendunt,Ρd numero. ua nume agi odsacrametum adumbrandia a patribus excoia m essentia
233쪽
arist in Casubst. DE s. TRINITATE peciei solilin designare holuissent, vid oporteis tanta anxietate illud remminisci cum sene Moab omni t o Philosophi se, eiusdem steriei defendi
Accedit argumenta Arianorum veterum semper μύων epia aduestu nitatem Numeri, t cossi xς ς sex August. lib. s. de Trinit. cap. CV ei sae 4 7- ς p. 6. Ite ex Athanasii disputationibus qμ δε bμit cotra Ariu prebo iudice quae partim in ipsi' op ib ,partim in a.vigilii libris reperintvr Illa aute
μθς iei, telasiua ibrassent in id,quod unum n 'mero dicituν. enim essem iocularis, si tres h 'iines contenderem habere ires essentias sterie dipl 'te , quod tres diserentur. Poctremὸ hanc ID ' m eteris seclesiae satis docet Nicephorus, cum ybilvonum haeresi, nota mulctatum tradit,quia comm nicatione steciei num Deum tres et se ipsi n ti Porphyrus Omnes homines Ῥnum Dominem esse ''dit eiusdem sepeciei participatione. Hinc enim
' iali, Patet talis Filius. in alis hk designat mmunem er seu aliarem appellationem. tap di soleiam eum ait primam pubstantiam significare
'ς siliqui ineundum vero qualitatem.In hac autem
'mmuni penitali ratione diuinae Dps per accipiunt differentiam. sicut enim Pater esspotens, aeternus, infinitus, inuisibilis cr ''que cogitaripossunt adseummi boni rationemper 'ς tia, ita rilius,ita cr spiritus s. Id ergo acci-e 4ςbet depfoprietatibus essentialibus naturam diasitque scisim circumstantibus, qualcis ip*:
234쪽
inis, eiemus aptes,iustus,perfectus, ν proprietates, cluas mox percensiet sic toti diuinitati communes, e statimsinguli, per δnis convinant. Alia ratio ea gulariumproprietatum,quo nipyopria cui que postasis notae μ' γ ι.ε j m,ac ita ni persenarum propriae, treliquis duabus non coueniant.solus enim pater Pater est Menitus serincipium sine principio. Ieipse Deus,Gr-solus Filius Filius est enitus es verbum est. Similiter Spiritus solusprocedens,non Pater,non Filius, solus donum, uetus a duobus , si qua alia Antiquae ex his consequanturWpendeant.
Io. Increatus , immensus. Praepositio, In , t monet Cicero in topicis negationem in huiuscemodi
significat. lncreatum igitur siueά αν Nam apud Graecos ἁ similiter in compositione priuato Ῥocati, r
quod sub ii quidem,sed tame sine productione quae
sit ex nihilo. Hac de causa Filius etiam σ s. spiritus increati μnt,quiaproducti quidem Ant, sed ex Pi- . tris substantia,non autem ex nihilo,)tpaulo postreactabitur. I na men su in Larine quidem ui quod mne mensiura existit, quodque magnitudinis septen tudinis non habet terminos ,sedper omnia dis umeertis caret limitibus,quibus coisceatur. 'Ac ea noti innerat Pane Deus dicitur intra omnia cir non lusus, extra cismeres δomnia π non exclusus upra omnia is non elatus, siue, t Hierondimus alicubi scripsit, Nnnibus infusus
er circumfusius,quod cuncta penetret interior oe' co- tineat exterior. De quare extatAugustini ad Dardansi epistola quinquagesimas rima. Verum in Graecos si ταλκέος sonat interpreteris incompresensibilem.
Iersonae autem sunt incomprehensὰ mon quidem sibi cem. Nam Pater Astrilium, π Piluus Patrem,
235쪽
in , E s. TRINITATξ spiritus quoque penetrat in pro finda Dei,sed rebis procreatis,nemininciente quis sit Filius pra ter Patreniace conuerse, Ῥt non immerito exclamet Piulus. o
altitudo diuitiarum sapientiae Dei γ' scientiae quan incoprehensibili unt opera eius Crimpervestigabiles,iae eius. Qusmadmodum enim iuxta Psalmog apta, magnitudinis eius non est sinis, sic iuxta eundem sius sapientia tion est numerus. ita declarat Dion ius Magnus de diuinis nominibus, postquam monstrasser Deum ita esse causam omnibus Ῥt sint, Ῥι tamen emineat stupra omnem e entiam, Ipsius, inquit, notitiam cognitio omnibus est inaccessa, i qui pupra essen
σc. Nullus enim nouit patrem nisi Filius, Filius' nisi Pater. Iadem ratio de spiritu S. Nuilus enim no uti quae sunt Deinisi stiritus Dei. Ac quamuis rebus omnibus procreatissit immensus incomprehensius, tumensibi mensem est c sinitae comprehensionis.per Iona altera alteram plene σ omnino comprehendem te atque cognoscente. Hanc αχαὼλη iis ad E dentiae quoque eius incomprehensibilitatem reserre possi imus, cum ne eam quidem mentes separatae, quae empiterna alioqni. fclicitate saturae sunt, plene perci piant,Ῥt notat Chrisostomus contra Anomoros. Eo nim pertinere init quod apud Ioannem scriptum est, Deum nemo γidii Ῥnquam , π -οd Paulin commemorat, Delini regem regum se , qui hims lucem
habitet inaccessam,quem nullus hominum idit, sed nec τiderepotest. Ad quod etiam prosereni vat m,
236쪽
LIB. TERTIV s. ira. α δ quem Seraphim stant obuelans es duabus alis. quas haben senos pedes se os, quamobrem, inquit, alas explicanto suas operia acies' insed aliud dia xeris causae, quam splendorem procursantem e solisiae, fustui prosiliensferre non posse in quam . 'haud ipsam merum Uidebant lucem ,nec ipsam sinc ram Abstantiam, sed quae Ῥidebant condescensus
os ruram coemc erat σ indulgentia. Est autem condoscensius cum Deus non, t est, β ostendit, sed quoad γidere potestis,qui huiusimodi aspectum consequitur,
quatenus firmitati videntis suam repraesentationem smetitur ac temperat. Idem Theodoritus in pol mor-
p putat, Non tantum eum existimo inaspectabilem i. o morbhominibus std Angelis. Cum itaque eorum ali- quos Dominus ait quotidie xidere facie patris sivi qui Mai. να ' in caeis eri,itam existimes intelligere non totam diu 'nam essentiam, incircumsiriptam, incomprehensam, comprehendentem omnia,sed gloriam aliquam i δή-
II AE ternus. Aternu appestamus quod sine principioque caret,intrast omnes temporis diseretias ab Drbens.Talis est pater,cui principium sinem cogi- . ratio circum ibere non potest similiter er Filius spiritus, quoniam sicut nusiquam non Pater,ita nus quam non Filius m spiritus. De hac Dei proprietate apud Paulum. legitur, qui ρlus habet immortalita tem Namne ex parte quidem sinis A ngeli cr animi , hominum immortales siunt sua quidem natura,stae dono m gratia, Ῥt ad Etam locam tractant Graeci
uniuersi. Athanasius deinde oratione contra Idolaru so. Damassenu lib. a. cap Me Angelu e c.
imauit plato dum Timaeum praeter mum Desi'
237쪽
Catholicum nomen non ex uniuersitate gentium , sed explemitudinesacramentorum definiendum contenderunt,teste eodem Augustino Epistola q8. ω ' Vr: ' autem istud Catholicis eriperent,non quidem ausisunt dicere sal esse vaticinia prophetarum defutura E essae amplitudine ,sed responderunt ea nondum esse impleta sed Uide 1uid respondeat Augustinus in libride nitate cap. 9. Deinde Cresconitas Donatista clamabat No ibam non eo Casbolicam, quia totus orbis ei no communicaret. At excipit Augustinus libr. 3 contra Cresconium cap. 63. docet omnes gentes quaei Christiano nomine censeremur, dogmatibus inter Dconuenire, reliquum autem mundum quotidie dierit in nomen christianum, quod Catholicis communicaret,sicque Ecclesiam ad reliqua occupanda quotidie diffundi. postremo Donatistae ociferabantur Catholicae γοcem humanum esse sigmentum, i Aug.tractae lib. 2.contra Gaudetium,se Vacile conuictisunt m- soli Apostolici authoritate, Credo Ecclesiam Catholia eam. Reliqua pete ex collatione Carthaginensi . Haec autem in pauca libuat restringere, illusque meli- apudse iudicaret, penes quos sit era Ecclesia Casho
conuenit, quantumuis a Romana Ξcclesia multi semate ρ prae ciderint , an Aduersarios, qui homines heri nati, nec ante o. annos piam nominati, ne sibii quidem quotidie insummis fidei capitibus consentiui rides ba- 3 rides esto modo his pumitur, quam Himbitus, quo definitur habitus a deo instinatus , quo credimus credit r. reuelatis. Eo enim θυι irtus silua Deologa, qμα, I I- ex eo donante, va enimRei, t credatis,inquisqui
238쪽
glorietu animis nostru inhaerescit, de qua debet intel uisti illud pauli, Fides ea Dpost i is rerum, quae ste
rantur certitudo rerum quae non cernun-
tur. Hic Ῥero significat id, quod creditur, nempe rem Dei Fubiectam. Quis sensu tradebat Paulus γnu Fides quα esse Dominum, nam fidem, unum baptima, γο- creditur. niam idem iubemuromnes credere. Eadem diuersi Ppb- . OF cernitur in ocabulo spei. spes enim modo eri id, quosperatur, acsic fere sumitur apud Paulum r liquos cum loquuntur de certa expectatione, itae quae nobis a Deo promissa e f. Modo id ipsum, quod geratur, Ῥt quando ad Colossensis Paulus ait Co r.
spem delium positam in caelis, hoc est, rem quae spe- '
xatur, siue beatitudinem, ad tuam anhelamus non esse in hoc mundo, o c. Quam nisi quisque integram &inuiolatam seruauerit. Hinc disse,quanto in periculo versentur. qui Ῥel in num duntaxat articulum fidei impingunt. Nam Athanasius respondet plane idem, quod in argumento non multum dissimili Iacobus Aposto lus, Qvi peccauerit in lano, facilus en omium reus. Pepum, Atque hinc Augustam laudat edictum Imperatorum dist. a. 3. de Ῥi corrigendis haereticiscluod eius Occasione multi adsitatis iam, a qua antea deerrauerant, conuerte ponit Mn ' retur. Quam multi oinquit nihil interesse crederes in V qva quisique patrie ohaeretica, an Catholica Christia- - - d Vi nussit, ideo permanebant in parte Donati, quia ibi γ' rum s ' nati erant, nec eos inde discedere, atque ad Catho ' ulli. D licam transire nemo cogebat. Vnde paulo post com-n memora natiarii actiones eorum, quos Deus ad γώ- , finem Ecclesiae Imperatoriarum legum metu peta
239쪽
t. DE s. TRINITATE 'is xerat. Alii dicant,putabamus quid ren nihil interest Lis is xbi dein Christi teneremus , sedgratias Domino, qu es, nos a diuisione codegit, hoc Vni Deo congruere. p. ep. is in 'nitate colatur , ostendit. Terribili, profecin eis 'ad Ma priani martyris vox. Q sed vero cundem , quei ngnumsi- is cir nos Deum Patrem, eundem Filium Christum, eun-lum'. ' o dem piritum sandium nosse dicuntur, nec adiuuare is potest tales. Lege totam epistolas, O intelgesexcise i , dere abunasidei tabula,ccnisiimum absolutisiimum-α que eo naufragium, cum quo iacta sit saluti, omnis
alea. Intere- Athanasivo no lar respicere mihi quidem Ῥidetur ad suae tempestatis semiarianos qui idem Catholicam tricenam xe non nisi quadam ex parte rej- piebant. Erant tum aliqui mediatores. principibusia Vrsatio valente Pannoniarum Spiscopis, quorum .isu semiariani decem conciliabula celebrarunt ad eneruandam laocem Homusii, textat in quadam o --atione Athana is de s nodis Arimini Cr Seleuciae cir in Rufini hi laria Ecclesiassica. H ne viderenturi en- ire cum Arianis, recipiebant quaecumque finxerat Nicena synodus praeter ista vocem. Fatebantur Chri- sum Deum de Deo, lumen de lumine, Deum vernn de Deo , ero, quod etiam in Gaudentio Mediolanens Psopo notat Hilarius. Alij t in concilio sumus. Christum esse ἐμωέαιν praedicabant,abstinendum ve-
curata, curiosa. Atiui,inquit egregi- a cubi Athana - sius, stantium est mile essentia ipsi argento, neque
tamen e Targentum. Hos omnes extra salutis arcam merito coricat, ruoniatii extra Christi Ecclesiae
communionem salus non pors consipere, 't quidem Petrus infinam catholicarum priore probat, R
240쪽
seruierint tibi,peribμηδε as Vt unum Deum in Trinitate & Trinitatem in Vnitate. sic e mali, locutisknt. Iustinus Maror in . expositione Dei, μοναί si is τοιάδε νοε, , s c. Vnitas' in Trinitate intelligitur. Gregoriiu Nad Venus hub Dem orationis ad Heronem philosophum, uti θ
Tertulgianus contra Praxeam. Unitatem in Trinitatem
disponimus.Sed haec locutio, imo Ῥeta locutionis i testigentia σ comprehensio non caret discultate, cum praesertim ideatur et rerum confusionem, quasi miscellam, el contra Milonem inducere. Primum aute, I dicam de vocabulla, mox rem tham alia . . isanta interius penetrabo. Monadem hic non intellia in jubῖς .gimus nitatem quatenui abeturprincipium intume- Rrorum more Arithmetico,sed nam essentiam, acceptione magis Pissica.Triadem autem De Trinitatem appellamus non trium nitatem,ῬtΡmniauit Genti .
tu ,sed ipsisimet trespersenas. Ait igitur Athanasius. tad rem Ῥeniam, initatem esse in niture,id est,in tras distina essentia siue natura esse tres perfnas, σcontra, nitatem ess in Trinitate,id est,in tribusperfnis, naim extare diuinam essentiam, νψgnificetur tres quidem esse diuinas persenas reipsa, proprieque distinctus ed eas tamen esse eiusdem essῆntiae non per n luectionem quandam, edpersinceram in lar Di . . Dν erga Grato comm nicatu nem. Et e conuerse i