De S. Trinitate libri tres contra huius aeui trinitarios, antitrinitarios, & autotheanos. G. Genebrardo theologo Paris. auctore. His praeposita est summa sessionum Synodi, quam triennio superiore ministri Poloni cum trinitariis Petricouiae habuerunt,

발행: 1569년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

LIB. TERTIVs. 2II positione, In. similes si uia arguut in quibus extre- ma suis fratione a lingui es est in amima ratiocia nate. i.est anima ratiocinas, Panes; ιntis toto tot si in partibus, hoc est,ide,quod partes praeterea nihil. Sic tres personae fiunt in nitateseu in na essentia,hoes Iam xna essentia σ nihil praeterea. E, mn tamν, inquit Damascenus, ἡ λοΛ:,: m μὰ ι ἰαριν εἰ-δυ--tibn πη Hς . θεοτης. In sepostasibus deitas est, aut, quod I de orabo. erius eILdeitas estisposta sis. Quod ad huc modum' a Marsili cholastico declaratur. Pro hoc notandum,

qu)dh ecpraepolitio,in aliquad)Νnat tr nsitionem, ita si mersigniscatur diuersitas inter id, quod in- est. inter id cui ineqvi cum dicimus sientia estis

imo, vel animus en in corpore, aliquando non. sic

esse n alio sesse illud,quo modo dicimus, Totum est in partibus id est,partes simulsumptae, voluntas sinanimo intelligente, id est,ipst animus. χυ praemisso capiendo is in transitive, nihil est in statia diuina tanquam insisbiecto, et tanquam in toto, seu etiam, tin loco. Sic enimsumptum tia denotat diuersitarem eius,quod inest,ab eo cui inest. sed quicquid est diuina essentia est idem,quρd ipsa.Transitiuὸ loquendo nulla perfna est in essentia diuina, quiapersena non est dia .

uersa ab essentia. Accipiendo autem i n citra transitionem Catholicus debet cocedere,in essentia diuina pera senarum Trinitatem,quia debet concedere, quὸd Eset

sentia est tres personae. Huc porro quaestio pertinet, Deus e Trinita', quam locutionem barbara esse pro--m nuntiauit suo. i. impio iure Calai -s, non satis asse- et iis quem,quid in ipsa Dei nomen declararet. simplici*- ζ, Qine autem dici potest denotare diuinam naturam , is si sensui.Natura diuina est Trinitas,'e res personam.

242쪽

AE DE s. TRINITATE Totida enim Θρο sibus ad numersi communicatur

Τ; impertitur.Nec tamen eos prorsus reiicis,qui hoc nome perfnaliter interpretatur hac in sentetia, Diu nae person unt Trinitas ceu tres .Fruatur etia,qui probauerint, Bonaventurae expositione, qui ad utrunque

significari modum referens hunc flensum efficit, Deus est Trinitas, id est, diuinitatis persen unitres, modbintelligatprimam, quam attuli, explicationem Videri omnium accommodatissimam, atque attingere altius quae ad totum integrum caput de Deo pertinent,nem' pedinitatem deitatis,cui's cause tres sunt nus deus, Cr Trinitatem personarum, cui9s gratia, unus Deu stres.

6 Neque confundentes personas, neque suta stantiam separantes. Personam puperiore libro definiuimus rem intelligentem, quae perse consistit. μb- flantiam siue essentiam rei illius rationem atque na- turam. Has descriptiones habe prae oculis, inoscas priorem partem huius esculi redie Sabelliu petere, cumrademeratsubsistentia Patru Fiiij σSpiritus pο- riorem Arium σ Trinitarios, quibus τι tresperΝ - me laires essentiae. Confundere autepersona est tret. in na misicere σquasi redigere, quod nefas est 'pter generatione e pcsione,quae res ita distingqui, ip-jhnageneras nequeat esseperfnagenita,aut procedes u nec e covers. quidnam enim seipsum aut producit, . . aut potest producere' separare ero est aliud diuer Iam facere, quod cadere non potest in diuina essentia, cum tres diuinaeispostasis,esse num invi ens/ mbros o plane obtineant Hoc Ambrosius docet dum ait. Pater lib. et ae H Filius distisectionem habent eparationem non ha-

243쪽

inquit, diuersa nec singularis aequalisas, nec iuxta

Arianos patrem Filiumque secernens , nec iuxta sala sellianos Patrem Filiumque confundens. Eodem sen Iu verbum diuidendi Patres 'usurpaverunt. Nam nou

visenturperseno esse diuisas, nisi admodum raro ac tu diuidere illis est liscernere secernere, distinguere, ut Hetteriano. Et quamquam callo indivisibilis sit Hetteruli. Deus diuidere tamen Trinitatem possumus. sic apud lib. i. dej Theologos Graecos δε ρεαι interdum ad personas re- cef. spiritus si tur , λυπιπιν notat. Na an entis, s cap. l.

ria Graeca legunt meia , hunc locum aliterpossumus interpretari. Substantia non est distrahenda lael dispertienda, quasi quadam participatione . partitione vepefinis tributa si aut etiam extra unius essentiam alterius substantia posita it,cum praesertim pater se duamq: essentiamplene non ex parte, intra se 'on extra Filio Spiritusque communicauerat. 7 Alia enim est perlbna Patris, alia Filii. ferunt enim h postasis numero .non quidem substan tiali, ut impius Gentilis garrit,sidpersonali. Nam nisi persionali distinctione quae eadem realis est cir qnumerabilis,tres h ypostases discernerentur, distin iis ipsarum Gntum esset imaginaria. Accidentariae nisi essentialem 'on recipit diuinitas: Itaque Dama- escenus Nicolaus Iasethonis Episcopus re Te conc dunt Alis m, Alium, π Alium hic conuenire, Aliud -- saliud, Aliad non item. 8 Vna est siuinitas. V druina Essentia non tam ὀψουαρ tumlpecie, t Trinitarii contendunt, deν numero, ' φς ad quod sacrametam adumbrandu a patribus exco- essentia

244쪽

TRINITATE speciei foliam designare 'voluissent, Pid oportebat tanta anxietate illud comminisci cum sine Loc ab om-

Espnfla di ni aeuo philosephi res eiusdem speciei defendissent'

ιina 'unare Accedit argumenta Arianorum Ῥeterum sempermulta ra- fusi usicepta aduersus nitatem Numeri, t colligere est ex August.lib. s. de Trinit. cap. G. σ eiusdelib.7. cap. 6. Ite ex Athanasii d putationibus quas habuit cotra Ariu Probo iudice,quae partim in ipsi' operibus,partim in B. Vigilii libris reperiretur Illa aute

fuissent pidipima si cu ipsis improbadafuisset uni

tastpeciei, telasua ibrassent in id,quod unum numero dicitur. enim essem iocularis, si tres h mines contenderem habere tres essentias specie dise- Niceph. b. rentes, quὁd tres dicerentur. Ponremὸ hanc fuissῆI8.cap. g. mentem eteris Ecclesiae satis docet Nicephorus, cum Philopontim haeresis nota multilatum tradi quia communicatione speciei num Deum tres et scripsisset, Porphr. in diit porphrius omnes homines Ῥnum hominem esse ostendit eiusdem upeciei participatione. Hinc enim

Mic notatio communem σμbstatialem appellationem. tapud nem- Aristotelem cum ait primam pubstantiam significare Arist. in Ca hoe aliquidsecundum vero qualitatem. in hac autem N ς p. de communi er essentiali ratione diuinae Dposta es ε nullam accipiunt differentiam. sicut enim Pater eΗ omnipotens, aeternus, infinitus, inuisibilis quae- cunque cogitaripo sunt adsummi boni rationem per tinentia, ita σ Filius,ita er spiritus s. Id gὸ acci-' pi debet de proprietatibus essentialibus naturam dia, Minam atqueci; circumstantibiis, qualesntpρ-

245쪽

mis,aeternus,sepies,iustus,perfecitas, cyproprietates, quas mox percensiet sic toti diuinitati communes, ,es illat singulis per*nis congruant. Alia ratio ea singularium proprietatum,quaesiunipyopria cui que postasis notae siti γωυσμα-,ac ita ini persenarum propriae, treliquis duabus non coueniant. solus enim Pater Pater est ingenitus est principium sine principio, si Dωs,σ ια πιλο c. solus Filius Filius estgenitus est, verbum est. Similiter Spiritus solusprocedens,non Pater,non Filius, solus donum, flus a duobus , si qua aliasiunt,quae ex his consequantur m pendeant. Io. Increatus, immensus. Praepositio, In , monet Cicero in topicis negationem in huiuscemodi significat. lncreatianni igiturDe ιαν Nam apud Graecos ά similiter in compositione priuato Ῥocatur

quod se Ustis quidem,std tame eproduectione quae

sit ex nihilo. Hac de cause Filius etiam e P s. spiritus increati sunt,quias rod ii quidem sent,sed ex Pa- . tris substantia, non autem ex nihilo, tpaulo postre Elabitur. Immensum Latine quid Anat quodsi ne mensium existit, quodque magnitudinis cyplen tudinis non habet terminos ,sedper omnia dissis in 'ἀsraeteri Grais caret limitibus,quibus coerceatur. Ac ea noti inerat Pane Deus dicitur intra omnia π non i lusius, extra re meres εomnia non exclusus se pra omnia , non elatus, Pisus

siue, Ῥt Hierondimus alicubi Dipsit, mnibus infusi se T circumfuses,quod cunctapenetret interior co- tineat exterior. De quare extatAugustini ad Dardansi epistola q inquagesimaseptima. verum in Graeco ἀ- rum πῖος sonat interpreteris incomprehensibilem.

Personae autem sent incomprehense Mon quidem sibi micem. rsam Paternouit Filium, Filius Patrem

246쪽

Dionys de

diuinis nominib. c. I.

Dan. L

iri DE s. TRINITA TZ Spiritres quoque penetrat in pro finda Dei,sed reli procreatis,neminesciente quis sit Filius pra ter Patrent

ac e conuerso ,γt non immerito exclamet Paulus. o

altitudo diuitiarum sapientiae Dei e scientiae quan incoprehensibilia punt opera eius impervestigabiles,iae eius. Qomadmodum enim iuxta Psalm apta, magnitudinis eius non est sinis, sic iuxta eundem it sessapientiae iton est numerus. Id declarat Diovsius Magnus de diuinis nominibus, postquam mon'ag et Deum ita esse causam omnibus Ῥt sint, τι tamen emineat stupra omnem essentiam, Ipsius, inquit, notitia γ' cognitio omnibus est inaccessa, i qui pupra essen

utiquae sunt Deinisi stiritus Dei. Acquamuis rebus omnibus procreatis sit inimensus incomprehensius, tamen sibi mensio est , nitae comprehen onis, persona altera alteram plene cν omnino comprehenden- te atque cognoscente. Hanc Essentiae quoque eius . incomprehensibilitatem refcrre possi mus, cum ne iam quidem mentesseparatae, quae empiterna alioqni .felicitate saturae sunt, plene perci planti,t notat Chrysostomus contra Axiomaros. Eo

nim pertinere a uis quod apud Ioannem siriptum est, 'Deum nemo γidii Ῥnquam, e π puod Paulin commemorat, Deuci regem regum esse, qu solis lucem habitet inaccessa, n,quem nullus hominum Ῥidit,sed nec xiderepotest. Ad Pod etiam proferen, L. aiam,

247쪽

LIB. TERTIvs. iu. . pud quem Seraphim stant obuetiis fes duabus quas habent enos pedes suos, quamobrem, inquit, alas explicanto suas opertumacies' Quid aliua duxeris causae, quam splendorem procursantem e solis ita fulgui prosiliensferre nonposie. Qi quam . 'haud ipsam merum Uidebant lucem,nec ipsamsinc ram Iubstantiam, sed quae Ῥidebant condescensus os sim cαm erat cr indulgentia. Est autem condo flensius cum Deus non, t est, se ostendit, sed quoad γiderepotestis,qui huiusmodia pectum consequitur,

quatenus firmitati identis suam repraesentationem fimetitur ac temperat. Idem Theodoritus in pol modi T d liue phoputat, Non tantum eum ex limo inaspectabilem i. obvio , hominibus sed , Angelis. Cum itaq*e eorum ali- quos Dominus ait quotidie xidere facii Patrissui qui iis caeliseri,itam existimes intelligere non totam diu 'nam essentiam, incircumsiriptam, incomprehensam, comprehendentem omnia,sed gloriam aliquam i ,-

rum naturae cong uentem.

II AE ternus. AEternu appellamus quodHepri cipioque caret, intrast omnes temporis disseretias atafrbens Talis est pater,cui principium cu' finem cogi- . 'ratio circumsiribere non potest similiter er Filius '. Spiritus, quoniamsicut nusquam non Pater,ita nusquam non Filius Cy spiritus. De hac Dei proprietate Ι.Tιm ri apud Paulum, legitur, qui Alus habet immortalit Lem. Nam ne ex parte quidem sinis Angeli re animi hominum immortales sunt sua quidem natura,stae dono m gratia, Ῥt ad Erum locum tradiant Graeci γniuersi. Athanasius deinde oratione contra Idotaret. so. Damasienus lib. a. p. e Angelis Erc. Q

A' cauit plato tam Timaeum praeter mum Da

248쪽

' er aduentitiam dicentem fueret, Dii, ait, quoram opifex ego paterque natura quidem disse lubiles, m8i autem olente indissolubiles. Quid ista autem sis, disce ex hae Gregorij Theologi Oratione, ἀὼνου ri . -

Eternitas siue aeuu neq; tempus est, neq; pars tepori , neque enim mensurari potest, sed quod nobis esti us. per solis conuersionem descriptum mensuratumque, se istud est sempiternis rebus ueterestas, q ae simul cum . . ' ipsis extenditur, Ῥelutaliquid temporale. omnipote-ia Omi otens. Omnipotentiam Dei pleriquetia no refer hodie oliatate eius desiniunt. sed refutantur ati ad Dei Theod ii 3. Pobmorphi. Et re M. Nam Angelio me voluntate. tes separatae quae Deo per mutur,omnipoteres haber tueri Possunt enim quaecunque cupiunt Deo abunde

ipsoru olutatibus susciente, ac animos simul atq; AVUL de animorum facultates ,niue splene satiante. Augi me ad shnus deside ad perrum in e ribit intelligi omnipo Pet.c-3. tentiam Dei, quod omnem creaturam ibilem cr7, de ciuiti inuisibilem ex nihilo fabricauerit B se se quidem,sed non propterea sequitur Deum non pli ra posse, nam aut ciat, aut γelit escere, cum iuxta Apostolum omnipote' excitare post tam ea quaesent, qηam q- ηρη Ρηt tia Dei in Eum igitur omnipotentem dicimus, quia simpliciter duobus. Omniapotest,ac in duobus omnipotentiam eius consi-plin. lib. r, flere,cum in eo quod est nihil posse pati,tu in eo quod de Nat. bi- est omnia posse agere. duo si defiguntur oculis flor cu de facio diluent Plinianorum argumenta,qnibus de Dabere De potentiae impi, haud erubscunt. Deus in praeterit

249쪽

si tertia ius non habet nisi obliuionis,fassi, labi,deciapi,peccare non potest mori non potest, s si qua seunt isti modi. Inprum ratio est, quod haec eius maiest tem dedeceant, quae non in patie ndo, sed in agendo elucessit. Possi liqui at humanum est,imbecillum

est,non sposse sedaliquid nonposse. Nihilρ pati

diuinum est, potestatisque maximae. Illud est quod olasticialii rebis dicunt,in Dei potestatem omnia cadere,quae repugnantiam non includunt. Nam qu efunt huiusinodi tantum abefiir Dei potentiam con

boni natura decuit t. Praeterea redii monent qui scri- , bant Omnipotentiam debere sumi de extrapositis Dei Naturin operibus,quod quae intra' non cadansb eiuspo mn cata: τtestatem tantuam naturalia, ac e necessirio naturae μbpo - principis fluentia. Id etia in nobis utcunque expe- Dumc rimur. Nam non numeramus in iis quae in norara . potestate sunt, crescere, procreare simile,aegrotare,si - . i , vrire, famere, cr si qua alia sunt naturae necesistati obnoxia. Multo igitur minum generatio Fit Dei disinae potestati seubiecta est, aut Filius cr Spiritus S. minuspo se quam Pater censendi sunt, Dodproducerem me nequeant,cam ipsis, gni auispirari,

duntaxat naturale sit. Obseruandum autem aliud hic legi, quum iu Apostolico Umbola σ Apoca-6psis r. cap. bi Deus eriam nomin atur omnipotens. Nam illic est ια,κιάαρ, quae Ῥox ad ditionem crimperium Dei refertur,seiatque omnium dominum qui imperiit in omnia tener, qui niuersis dominatur, t

forest item sciendi omni apertinet .

250쪽

DE s. TRINITATEI3. Et tamen non tres Omnipotentes. ex locis eti,quos Trinitarj rodunt. Exclamant praeter puram putam contradictione cripturas hissententiis, Et tamen non tres aeterni, sed unus aeternus, Sicut non tres increati nec tres immensi,sed unus increatus & unus immelius. Et tamen non tres omnipotentes sed unus omnipotens , res agari. Nam ex nossuperiore libro multa oracula e veteri testamento,in quibus similes νοces pluraliter de diuini

persionis Uurparetur,collegimus. Addo,Ῥt eorum causam aliqua in re iuvem, Amana iam sibi non constare, eum is ira irmet, quod hoc loco negat. Tres per' sonae, inquiet, coaeternae sibi sunt coaequales, . sYrea cap. π in librispontificiis reta dicuntur coomnipoten- firmiter cle res & co. aeterni. proerea Athanasij αγ soldi ηοπTrinit. π abhorruerunt ab hac sententia Epiphanius Grex, me Cath. stilatan nuε jnstar omnium nobis sint di; hic in ele-Naῖγῆ. is ganti ista triadis descriptione. Hanc,ait tibiseciam σsub sine ,, tutelarem tribuo inica diuinitatem tria comprehen orationis is dente part latim nius in caelispulchritudinu

prisima. ,, infinitam. IPe ero alicubi tria lumina nominat. Noxis inveniculo,Non tres dij, sed unus Deus, Fuse haec Ca fi L Deo duce trae Eabimus, intere frueresetatione, quam ter. ,, superioris canonis interpres attulit, Cum personae diis cuntur tres coomnipotentes, tres coaetern tres infiniti.

,, istae dictisnei ponuntur adiective id eri,designa emo uenas. In Athanasio autem, Sed unus omnipotens,' o G c. substantiue,tas,designant essentiam. 14. Et tamen non tres domina, sed. Hic loci

titistime patet. Nam de cunctis vrieratibus esse tuam diuinam consequentibm idem assimaripoleo:

SEARCH

MENU NAVIGATION