장음표시 사용
271쪽
DE s. TRINIT Arg, exemplaris letitio, in quo Ῥοx faetus, in Auli , desideratur. Quemadmodu aute hactentu recen-- fit Albana ius, quae commune pes naru triu ratione attingebat, ita deinceps exponit quae ad singularii no 'tationem pertinent. Patri proprium ait a nudo essemue etiam iuxta Latinam nostiram editione,a nullo esse'
Elam esse , qu)d non habeat aliunde, siue sit, Ii-
ue Ῥt Pater sit, ut pote ingenitus simul ac aeternus.s Q res rixanrur ide myri Νω duobus modis in hune articulum peccant . primum clim introducunt per-
senis, distini, , quae a seipsis existant. A qua loc 'ρμ' tibnere, ulto Athanalius abstinuisse ideiur, ne un- p γ' postasim aliquam sui esse principiμm
causam sibi e dedisse originem. In quo errore γersiri Coelium Laelantium primo huius operis libro ostendt mus. in quo cir τolutari possent , oui peruerse inter
soli Chaldaei er Hebraei apientiam nasi sunt,c
stgenitum regem Deum colentes. In eo enim αἰ-
mgύκας Ῥelpro infecis debet Uurpari, et pro eo quia nulla pendenssti constat. Etsi atitem Richaraus Visnorinus primo libro de Trinitatesubstantiam primam principalemque a fem ipsa esse ostendere conetur, obstrudis tamen eum tali dicendi formula vaL. devmproprie Hym, reciteque monere ipsius interpretem satiuifuisse, sne praepositionibus,a,ab,ex,hu iust odi enuxtiasset, ne causae spiciensis pareretur phantasia, cum dicimus, A seipso est. Ninil quin seipsum e cere. secundo cunetnaei, patrem,Filium
272쪽
LIB. TERTIVs --que aiunt ases is existere. Tantum enim abeth fhoc catholicae consentaneum sit, 'νt ne quidem aseb beat aliquid sed a Patre omnia in od citra obscuris rem declarabit mox Athanasius, Falnas a Patre solo est non factus, nec creatus, sed genitus. τὸ eum quaeritur, An Filius sit apiensseipso, aut quipola Duiuscemodi,respondendum, Seipso Duo significare.
Itaque si seipso pere,esse, posse, cyc. est ase se haec
ipsa obtinere,enuntiatio falsa est. Vere autem pronuntiatur haec habereseipso, id est, per seipsum ,siue hoc ipso, quod sit, quemadmodum apod Hilarium absim
matur Frtim no ase edper se agere. Natura,sequiticut contradicis haretice,hac nitate est, νι ita per se agat Filim,nec ast at. sic enim a Filio, dum eum negata se agere,auctoritatem principis remouet, Ain, ro perse agere confitetur,in eo naturae nitatem
struit. sed haec pluribus seupra dissutata sunt. Pater autem quod sitsolus αἰ πιλαι sieipsoque Deus a seipso
enim c dicitur) anusio est neque creatus, qμMακὶι ς is me, neque genitus, quoniam οἰ- ω anci que principium sine principio. 39 Filius a Patre ibio est. tum rarionepersense, ii Milarius scribit, nihilnisi natum habet Filius. Nec tamen continuo effcitur essentiam generari, cum aditones Cr perpesitonesprius adpersonas referri debeant, quam adessen cundo autem loco per quandam consecutionem ortum essentiae tribuinon babemus pro incommodo. ao Non factus, nec creatus. Ne putes istis con- errinanem verborumsonitum ν λαλογήμ. Dum enim vi ilium n5factum,iesuto os Arianos
273쪽
ti s. TRINITATE didit uent. Isti creaturae Ῥοcem declinabant' elu mundo inui am,qui maiestati dominisui, a quo tota sedulis stes dependeret, tantopere detrahi non sine horrore ferebat. Isti ergo suum virus melle obtinentes negabant creatum, fectum , ero non modo praedicabant ed ad istud confitendum pios compellebant
inani multorum conciliorum titulo, adiecitis etia per
secutionibus, quemadmodum historiae Ecclesiasticae res cantur. Hoc autem speciose ocabulosignificare' eupiebant Christum non esse naturalem Deum , Iedd df, deificatum, id est, Deum factum essent alum, aeclum. dono atque gratia ad tantam maiestatem peruenissλ' Fuere qui xocem creandi molliorem existimaret, modo aliquid adderetur. Hi quoq; , sicuti prodidit Theodoritus, Psathriani diciti Ari, paradoxum temperare γideri dum essent, Christum ab omni aeuo creatum, iique sine temporis principio extitisse fatebantur. Idἔenim esse in Deo a perennitate creareWgignere. sed tempore Athanasii cras quidam extiterunt, qui Ῥe , bis Arijsimpliciter inhaerescentes, non dubitabat pronuntiare Christiam esse creaturam simplicem,ac ex eo quod non erat simpliciter, in id quod est, more reli-- . . quarum rerum procreatarum substitisse. Hos hoc loco γidetur impetere A thanasius,dum Chrisitam non m dὸ non fagum, ed etiam non creatum perhiberi Non Hiena porro interpretatione Christus poterit dies Fi- . 1 lius no adius,id est,non adoptatus, non assumptus, siue peradoptionem lue per meritum in bonorum di
umorum participationem. Non creatus autem, quod
neque creatione,neque' atione in lucem sit edituc Est enim naturalis Dei Filius, uratinus Ῥoce Geni,
274쪽
LIB. TERTIT s. a rii Sed Genit as.locutio 'mpta ex Catholica Ioannis Apostoli. πῶ ο αγαπων mν ἀγαπῶ ὴ πνί - . cunque amatqηigere it, amat I.Ioan .s 4 eum, qui genitus esti ex ipsδ. Hanc vocem olim quidem Ariani arpabant,stu texea Fiiij natura Epiph. nudiuersam a Patru ingeniti natura ostenderent. Atqui tra Actis . , contrariumprosin ιnde eoicitur, metiam in rebus oe pusillitis humanis,genitoris ac genitisebstatia it ορσο πος. Ese contra i ergo Pater ingenitus,quemadmodum res habet, FiliuS nomium. , erogenitus,quid inde,obsecro equetur aliati,quam
Patrem uuubstantia Filio impertiuisse QNil autem ratiocinabatur Filium,quia genitus diceretur ,fuisse, quando non extitisset, atque sic ex non extantibus iu
erum naturam emersisse, sedebantur turpi e. Vox . - ' . enim Geniti tantum notat ordinem Originis,lantum- . ,
qμeponit in Patre dignitatem principii m quasi cau-- . - . ρα, nec erosubstantiam attingit , λδ cro enervata penitμs Arianorum perfidiam. Nam gigni infert, non
quidem esse de nihilo, t isti quidem rebantur,sed esse de gignentis pubstantia. quod quo modo. inredigi
debeat infra, Deo propitio maduersus Arianos, quam Autotheanos audies. Quamuis autem Filius non sit degenere creaturarum,tamen,Ῥt Basilius annotat, habet aliquid cum his commune, nempe accipere a Patre quacuq ; obtinet. Sed in eo ab his differt, quod natura nec itateq; habe atquae Patre accepit, v ppter hac' ii praerogatiua a Paulo Primogeniti ocabulo insignitus quibusdam γideatur. Caetera a Patre accipiunt quia it. dem omnia ed dono,tiuitate,munificentia recaris'. . ' oti
aa Spus S. D c. admodu omnia Patrisfamsunt in n. 6 Fiiij per Πneratione: iuxta Hud,Oia meatu sunt, O nisi tu mea punt si adem ora a Patre Illioper
275쪽
ipirationem spiritui impertiuntur. Non est auremm randum, quod Athanasius praeter recentem Graecoro morem a Filio etiam spiritum piscedere tradiderit, Aim praesertim ,eteres omnes Graeci in eam quoque sententiam certatim ierint, a ti aliquando Deo γitam fιppeditante commonstrabs. Praeterea neminem con- turbare debet, quod Tertustianus contra Praxeam
per Filium id feri dixerit.Nam etiam Ῥeteres Gracciitaloquutur idq; quonia probat in libro de spiritu sancto ad Amphilochium Basilius, eandem habent im, cum de Diuinis personis. sumpantur , ac tantum pertinent ad seposta es distin, DevdM. Interea exsilio procedere apud Ambrosium, Cur ex ri' Augustinum σTheologos Latinos Viatius dicitur, lio potius ne auarum spirationum productionum,e Spiritus
P perri- sancti detur μθicio . Q, quam absurda sit intem
ium. noscet is, qui mentem ad alias emanationes adiiciet. Qusmadmodum actus Patris o matriis non es ciunt' ' duas generationes, visicia duorum eandem nauim
' construeliu duas fabricationes. sic nec duae stirationes consendae sunt, cum Pater Cr Filim aequalifacundia ditate spirithm exse profundunt. Caeterum propter hoc Hratem aemonu duae quoque spirationupris ripia, it timque duostratores negamin. Na sua uis in humanis agentibus Pater cr Matersint duog Propter γ- nitores, Fabri illi,quos ad eandem nauem componen nitate spi- dam conuenisse meminimus duo opifices, tamen sis rationis stiratores in diuinis non magis conceduntur , tuam restisarciri tres creatores, ne praebeatur occasios icandi aluemlam esse τnius ab altero actionem, quae actionis δε- uersitas in humanis notatur facile. Nam Ῥerbi cause aliud in eadem naui exercet nvs opificum,aliud
276쪽
LIB. TERTIvs. et Mire, in humana propagatione aliud praestat Parer, a- liud Mater, ille genitale semen tan uatis causam efficientem,haec 'vasa anguine' multa alia,quae ad causam materialem referuntvrs peditat. Nec tamen inficiandum patrem Fιlium habendospro duobus spirantibus, Ῥti non nrgamus eosdem cum S. irim Pal. π FI
ires esse creantes, quod adiectiva, in quibus panici. duo spira pia numeramus, potius personas ipse quam is or- tes. mam vel formae qualitatem delinient. Porrὸper pilisi procedere etiam dici potest, sed tamen abstinendum ab huiusinodi locutione propter eos quiplinius perfecti ve spiritum a Patre, quam a filio manare existι- mauerunt, cism iriusique eadem prosus spirandi
iis existat ue fere annotatum ab Auctore libri conmtra Septiisnam sγnodum,qui Carolo magno ascribitur. alteram,inquit. νει habe ex ,praepositio, γ' altera, per. Eiidcircoquari pote' , trum recte dici queat spiritus s. a patre per Filium procedere, ne dum in- eaute haec praepositio, peti in tanti m et ijprofisione ponitur, Ariani erroru νθ cuiquampoculum ministret,qui Spiritum S. creaturam esse, per Filium, sicut c caetera quae creatas unt,creatum esse blasph mat. Erpost multa. Per filium verb eum a Patre procedere profiteri synodicae conssioni inusitatum e
quoniam spiratus s. a Patre procedat, non eget alterius auxilio, νt peraliquem procedat, cum itique sit tertia in eadem sancta Trinitatepersona cy nius ic mPatrem Filio*potestatuatque essentiae. o Procedens. Generario existit cum num est*lum ages s o mum, teum arbor Ramum et fum
Mummiό-ύri. gignit, et cum,num praeci puum, sa ad im inhumana procreatione, in qua agens praecipuum,
277쪽
gni malum notauise Basilius m Theodoritus Epyco pi,dumscribereti in madmodum mulier ex ira, sic Nisper muliere , praepositionibus commutatis aliquid de est cientia imminuentibus. At procesiis , quando ad speciem restringitur e E enim alioqui genus adge nerationem π spirationem tum existit, cum duo agunt aequaliter,Ῥt bac in procesilone, in qua Pater o Filius aequaliter spiritum emistunt. Atq; haec est causaeur Epiphan. in Anchorato coeat spiritum dici procedetem, non genitu Filii; aute genitu non procedetem. a Vnus ergo Pater non tres Patres.D.Igniatius tu Distola ad Philippensis, cuius hoc Symbolum dii- detur epitome, integrum hunc Persium habet. Nam ubi ea quae ad Trinitatem persenarum faciebant,emolieasiis. similiter cosimi, Iri ιιὼ πατερες, ου G
neque tres Fili 'neque tres paracleti, sed Ῥnus est Pater, ,ntis Filius k nus Paracletus . Itaque Dominus mittens Apostolos docedit omnes gentes, ipseos iu lithaptiore in nomen patris . oe ritu sanem spiritus, non in num, qui tribus nominibus constaret, neq; tu tres Oui carne humana assismesset,sed in tres honore pares. Haec igitur,identur exsuperioribas colli sigi aduersum sal trianos,qui personas confundebare . a que I, Uentia ea, i tinguebant. Nam quin
278쪽
' segnessi natius , nde haec ab Athanasio decerpta sent, ostendunt ista eo pertintre, ne scilicet Deum tri.
mium tutemus,neve personarumproprietates in '
nam posta imita constringam: ,γtsi τerbi causa,
tracamationem ni tribuerimus,caeteras quoque existimemus per quantam connexionem incarnata . Ita
enim essentialia uniuersa singuis sunt communia, Ῥt tame proprietates sint incommunicabiles,propter differentem exissendi modum 'QDre sicut in diuinitate
non potest esse nisi γna Dpostasis quaeseipsa sit, id est,
Pater,sic non potest esse plus Ῥna, quae ab υna tantum emane qualis est Filius,nec nisi unasia, quae a duabu*pro Lat,id eri,Spiritus s. Id quoque propter Arianos commemoratum est, qui vi Nostris sabestiani ni inuidiam constarent, inculcabant Ῥnum esse Patrem non duos Patres, num Filium non du's Filios, i Arianus quidam Mediolanensis Epissopus in Epistola ad Hilarium pictaviensem facit. Fatetur a tiro id Albanasius,nec a Iuis negari hoc versiculo testatu reddit. Quis autem non inde efficiatur, quod putabant Ariant,multos esse deos docet Basilius in homilia con- .rra sabellium, Arium cir A nomoros, Non dus,infuit, Dii, neque enim duo Patres, qui duo quidem inducit principia,duos praedicat deos. Et Tertulanussub eo tremum libri de Trinitate,Ῥnus est Deus non duo,quia nus Pater non duo, nus innatus no duo. sed σ ista librissuperioribus explicauimus. as. Vnus Spiritus sanctus non tres Spiritus sancti. Nomen spiritus sancti quatenus relatum ess. comparatur cum his,quorum est spiritus visi cum aspirando notationem pumere intelligituro propri m.
huc sit , quaei rivitate tertio ordine ponitur a
279쪽
Ea est quae per stirationem a duobus sola pracsit.'Qυnquam eti m id nominu peculiariter bipotest γendicare ex attributione,quae est nectitas. Eam enim inspirare infundere peculiariter in scripturis dicitur,adeὸ ta paulo nominetur, spiritus senectificati . nis, quia quemadmodum in Filio Dei adoptamuri Filios, haeredes Dei, cohaeredes autem ipsius ac Dei imaginem reformamur,sic in spiritu sanctos na mur cr renouamur jirituali signaculo, purgante sanctificante conscientias nostro'. Quatenus autem,ocabulum spiritussonatspiritualem essentiam, cum Paterspiritualis' essentia, similiter Filius,cum etiam uterque natura sanctus sit certὸ commune est tribus sane iis hνpostasibus atque adeo cum Dei Ῥoce reciprocatur. Id saepe apparet apud Hebraeos,apud quos
in solet opponi carni sanguini, id est,
homini. inafrta notione post explicari quod in Matthaeo legitur,Quod in ea natum estde Spiritu si Ao est, Ῥt illic Dei opus humano opponat irac significetur Christum conceptum non humano congresse, Ῥt potera uspicari Iosephus, ed Dei vi atque stirientia. In quati, acceptionem liιbens destexerim quod de pes eam in spiritum sanctum nunquam remittendo usi mauit dominus,cum illic aperte Spiritui sancto, id est mea quidem sententia, Deo opponat filium hominis, id est,hominem. Omne,inquit, peccatum blasph η'ia, jua peccatur in ho ines χρbis quidem remitis tur,qua in Deutri, non item, sit sententia, quam alii oc bulis Heli enuntiauerat, si peccauerit vir in virum placari eipotest Deus ,si autem in dominum qui peccauerit, quis orabit pro eo tundere Fili heti,qu
280쪽
LIB. TERTIUS. 2 7 lci coctis iudicio,non aussierunt nquit*riptura, Patris si i , quia Ῥοluit dominus occidere eos. s insecat ergo Christus cum de peccato in Smritus. disputat, impietates cy' columelias, quib' alficitur Demnon facile codonari, ii de idololatria cir infidelitate
sic fere Noster Athanasius γidetur intellexit e dum in
libro de communi essentia Patri Fibjospiritus s.sta. 'ibit. Qui dixerit Ῥerbum contra Filium homini hoc est,in corpus eius seu humanitatem,eicondonabia D tur, qui autem in Spiritum sanctum impingunt, atque is ita in Christi deitatem bla hemias iactant, nimirum, ' quod in Principe Lemoniorum eiiceret daemonia de D seu quippe loquitur non recipiunt remissionem neque D in hoc neque in futuro feculo. as. In hac Trinitate nihil prius aut posterius.
nihil maius aut minus. Pater aliisprior non est Ea prioris modo apud Philo hos tradito. Non tempore, quia a*om x parte arte: iμn No n tum,quoniamdem pro ιs atque ad numem essentia.No omnium. dignitare,cum interse aequalessint. Non intelligentia, , quod nudis relationibus iistinguantur. Relata autem Misimul, ac nius intelligetia atque notio ex adterius conceptupendeat. prius pluribus modis non dicitur,
ni ortasse Uirpes priusnatura cum Augustino ,pro :eo, quod aliquid alio prius esse dicunt scholastici om .gine. Quae certe acceptio en aliquatulum impropria, secusium eam pater prior est Filio maiorem etiam dicerent Graeci cir Tenustianus,quemadmodμm p -- .n ρὸn annotabimus ) itemque Filius spiritu sancito, tanquam principium eo, quod de principio existit , Uέuo ciscet. βed dς ea non loquitur Albanasius, N