장음표시 사용
281쪽
DB s. TRINITATE quae mo e sequuntur, declarant, Totae tres persena Coa terilae sunt & coaequales, quae perspicueridia syntis inaequalitatem diuisionem Ari, cuius hi erant ructus, Era quado non erat, σfactus est ex non
extantibus. Maiorem autem et minorem Deum adi-
quem essὲ ad gentium deliria per inet ion adscripturae dogmata,quae magnu quidem Deum , paruum au- em n quam commemorant, diti contra Arianos cite
Praetereapossumus prius de posterius ad duratione proprie referre. Maius autem & minus ad quantitatem'qualitatem,sed eo modulo quo ista Deo posisInt attribui,quisupra omnem magnitudinem,quan istatem,qualitatemque eminentissime alioqui collocatus ese. Omnes ne epersona duratione,magnitudi- ,qualitatibus, proprietatibus paressiunt. et . Sed totae tres personae sibi coaeternae sunt α coaequales. Gradu, potestate, σ tempore. Otae, inquit, quantaecunque hunt sibi coniuncitim ac dissH-
butim coaeternae punt ac interje aequales. Totas enim dixi non omnes. σύα lum,integras,totas,respicies non ad personarum numerum Cy Ῥniuersitatem, sed ad integritatem, thuc transferamus acceptiones totius,quod nunc dicituri niuersale,nunc integrans si- ,
Mibicat igitur non solum totas personassibi totis esse . tares aeqnalesve ,sed etiam duas Dpostasis aut tres nihil esse amplius,quam 'vel Ῥnam Ῥel duas . nec tres simul aliquid plus , ut maiuN Upe, quam solum Patre quamstum Filium, quam . tum spiritum. Et eco Merso a nu non esse aliquid minus,quam is duos Ῥel . spes. Ladem quippὸ magnitudo, praestantia,perfecim,
282쪽
que is aequa. Qirantum habet Pateritantum dise . fidit in Filirum insem magnam π ingent substan tiam habet parer Filius, tam magnam, timque in- gentem Vicistim tribuerunt spiritui sancto, no alte- irum non superante, τι hse frustira quaeratur compara tio, quae μία locum obtinere inter diuersa atque imparia. Exempli causa,esto trium An elorum momento eode in natura editoru,quiaperinjuesunt immortales. rade immortalitas. East tanta est in singulis, quam in omnib'. Ῥnus no diutius Ῥiue quam simul oes, nec omnes simul, quam eorum Ῥnus. Quod de caeteris,
quae in ipsissunt paria, sentiendum eodem modo. Nec ins sensu
eris debet ossendere, quod Graeci in terdum Maius Ῥ- Pater ma-jurpant de Patre, cum id eo duntaxat consilio agant, ior Filio cr tprincipq authoritatem, causaeque eminentiam, ipsi Spirit' tanquam diuinitatis totius fonti reseruet, tque ostendant Filium ν spiritu neque esse Patres, neque αί - : τοκ,hac ,retes Ῥoce loco ας quemadmodum σcausae Ocabulum Uurpant pro principio. Ideo enim 'γolunt Christum dixisse Patrem se maiorem, quod 'ratre genitus esset, re omnia, quae ipse haberet, a P ic ire laqua aprincipis fonte deduceret, iuxta quam rationem alisi quoque dixerat, inmadmoda Pater . habet distam a Iemetipso, ita dedit Filio habere Ῥitam in semetipβ. sic igitur intelligendum est quod Grego. Ioan s
rius Theologus lib.1. de Theblogia, tradians Edid, P .Ioan.l , ter maior me coniungens cum illo, Non ra- Phil. a. pinam arbitratus est se esse aequalem Deo, ais, 'του 'itas αἰωας , m a simν ς φυαως. Masejus, inquit, ad causam, aequale ad naturam pertinet. Nam etiam hunc Euangelij locum Ῥeteressaepe ad di-
'iam domini originem retulerunt, Alba us ηρμν -
283쪽
MO DE S. TRINITATE Oratione 2. contra Arianos,Pater, ait Filius, maior me
est,no quidem magnitud ine, auraepute ed quia ex litionum hasebat. Ignatius epistola ad Philippensessis Christum loquentem faciens, οἶ- ῶν ια, A. μι πν
mosolum a quo tu discesit hcq satana non sium Deo
contrarius,confiteor eminentiam, recognoscogenera- Da c. nis audiorem atque causam. Damasienus, Aliqua di-M . .de 3 tur de Filio ante Ἐnionem,quatenussicilicet ex cai ρπbxa. sapatre existit, velutiissud Pater,maior me est. Et lib.I. ao. cap. 8. Cum audimus Patrem esseprincipium G m iorem Filio,causa intelligimus. Hilarius lib.f. de ινγ nitate,Donantu auectoritate Pater maior eri, nunqui
per doni confisitonem Filius minor est ' Maior itaque donans ea, sed minor iam non eri, cui unum esse Rag.c18. donatur. Tertullianus libro de Trinitate, assudens
'ad νςrbum Domini, QSm Pater sanctificauit crmisit hunc in mundum , Os dlicitis quia bla*he-μ mat, dicens, Figus Dei sium dandi catum inqhit ,, se a seo Patre esse proponit, dum ergo accipit san, M ctificationem a Patre, minor ea P tre. Minor a . tem Patre conseqenter est,sed Filius. Puer enim sis is sit,sincii cationem deuisset, non accepisset. Hanc .. autem quaestionem Basilius contra Eunomiam praeclare absoluit, cum postlogam eius, Pater maior me D est, traj lationem, concludit. Reliquum sigitur, tr H Maiu s hoc in loco dicatu ecudum causee ratione . M Quoniam enim a Patre Fud principium atque orira D est,secundum hocmaior est pater, t causa seprinci iv pium. Propterea dominus dixi Pater maior me est Ἀ-
284쪽
εγam quodestprincipii causa illius, qui ab ipso δ
. brius. illud adumbrare designareq; cupiebat Nicolaus Iosethon pu ,cum in di lutatione, quam aduersum Latinos de procesilane spirarus sanctis ceps, rat . scriberet, Patrem maiorem quidem esse ratione perseme, sed no Naturae. Nacerte cum in diuinu rebus aliqua sit principi, aut loritas cir excellentia, Filius iuea non aequatur Patri, quod a patre omnia sua recipiat, nihil autem ab ipso Pater. Q sit, t Tertullianus idem quoque de spiritu Sancto comparatione F iij a quo perinde ac a Patre ille haber t J, non dubitauerit pronuntiare. Tractans enim testimonium,
quo Christus paractetum dicit de seu umpturum,quae Apostolis patefaciat, si a Christo inquit, accepit quae nuntiet, maior ergo iam 'ara leto Christus est, quo- . nsam nec Paracletus a Christo acciperet, nisi minor Christo esset. Minor utem Christo Paraclitus, Christuetiam Deum esse hoc ipse probat, a quo accepit,quae nuntiat,Ῥt testimonium Christi diuinitatis grande sit, dum minor Christo paractetus repertus ,ab isto sumit, quae caeterv tradit. Hanc itaque principi, dignitatem
onsiderantes prissi isti, sic de sanctu Empostasibus
diuerse loquuntur. Multa enim huiuscemodi in Ct mente,in Pastore .in Ignatio, Iustino Irenaeo,Tertulli no legimin, atq ; aliis, qui ante Arianam haeresim ficii pserunt,ita nam in tribus perfnu essentiam venera ri, tramen ori nem, originisque consequentiam celebrauerint. Nuc postpιam Arius m Macedonius co
pise maiestatem Filii Dei ca spiritus sincti minuere,. omisso isto loquendi more apertis erbis tres per as equales cum scripturis praedicam s, nihilque uni tri-himus,luod n item caetexu. Hoc ce resorum hae-
285쪽
φ ἔset DE TRINIT Argresibus magna Deiprouidentia conseq&itur, Ῥt quae- 'stiones, quae nuniuam antea agitatae obscuriores Ῥι- debantur,postquam oppugnari coeptaeμnt,illa biores Cr magis dilucidae evadant. Est alia huius dissi, Pater maior me est, interpretatio ab hac longe dif- . ferens , quam Latini magna ex parte amplecitantur. - tisi autem eam paulo inferius explicaturi simus, tamyne lectorem animi pendentem eodisque teneamus,hk ra. lib. paucis adducam orissum qui Ῥtramque sententiam 'a.Thesauri clerens magis in eam propendet, qua Latini sequun- P. . tur. Relinquitur, inquit, Nel quia ex Patre Filius e Lγel quod magis nos credimi propter incarnationis dispensationem maiorem Patrem Filio ascriptura esse appe atum Caesera seuo loco. - 28 Ita ut per omnia & unitas in Trinitate,&Trinitas in unitate veneranda siu. d haec significaret formula initio huius commentationis d claratum est. Nempe naessentia in tribus psti Idnis, tres persenae in una essentia colendae adorandaesknt. Nam cum deitas siue diuina essentia non po it Hidripsicari,liquet in Patre,Filio, Spiritu S. nam ' numero credendam atque confitendam esse essentiam ianique deitatem'partitionis expertem maiesta- . tem. c viam enim Pater aliis perfosis totum sitium esse diuinum tribuit nihil retinens; quin id ipsis conr- municaret , inter Patrem, Filium, . Spiritum .. . summa est aequalitas umma essentiae identitas, i , cui consubstantialitatis Ῥοcabulum indi. imus,seumma coaetemitas,potest eadem,eadem deniive maiestas.
286쪽
, . . quae in incarnationis mysteruexplicatione posita es
QVOD ad incarnatis cramentum attinet, ne Incarquatuor haereses olim in Ecclesia Dei plus natione rimas rixas genuerunt. Prima Nestorij σ haereses. aliorum elusidem merassi insiciantium in Christo Dpo,.stasis nitatem ,propterea que 'docensium alium esse 'Filium Dei Cr alium Filiunm hominis. Istorum sensa ivr e omnis mihi Uidetur expostuisse Nicolaus C si Cardinalis libro primo Cribrationum Alcoranipro' logo secundo. Nestorius , inquit ossa est quidem tu Christi esse corpus,animam diuinatatem sed circa
modu mnionis errauit. Fatebatur corpus animam niri Ῥnione naturali,qua esset erus homo, sed hο - .minem illam iniri diuinitati aiebat per gratiam, non quidem communem,qua boni Des ni intur , erum
perplinitudinemgratiis, ob quam ina esset Dei σhominis Iesis volutas, propter quam excedentissimam gratiam de Christo eia enuntiaretur ipsum esse FiliuDei sed non admisit Mariam ess matrem Dei,quia idbquod in Chrἰrsio reperitura matre acceptu, no nuenis Deo, isq; voluis natura humana in ipso esse de cata. Quonia aute ibitur, Verbum caros diu eia,nois a tem,caro Ela est verbu,ideo hoc mouit Ecclesia Atq; haec quidem illi,quae enius edisseratur in adiis. cocilis Ephesini incumenicoru tertij. HAhaeresim tota. Ouide hodie renoua it a damus Paseris.Dimidia xero .
287쪽
ve a Nesto omnipr sentiam nititur confirmare. DO, A
is in corpore σ animasimul perfnaliter,nuis. Hierio in λόγω π homine ad num Christum personaliteris constituendum coeuntibus. Hane labem postea monitus a Brentianis irastudure detergere, ut interim in libro de sepostatica duarum in Christo naturarum nione aduersus Iacobi Andraeae assertionem, plan/eonfiteatur pag-6 .m 61 semperse duri uniones Θ-' postatica, in Christo ponere. Audas rediuiuu Nestoriu. i.Error cis Altera Euuchis' caeterorum, qui dum Iepa ea incarna tionem naturarum π diuulsionem deci inare cona tionem. bantur, in earum confusionem siue inius in alteram mutationem impingebant. Negabant enim duas in
Christo naturas diuinam σ humanam permansi se integras σε saluas a commixtione , ita xt eorui, alij diuinitatem in carnem esse mutatam. alij ca nem a diuinitate absorptam, alij illas ambas in inam tertiam maturam coaluisse permutatastue fuisse defenderent. In eo haerent curno hac tempestate Memi nono Gastar suenc fidius. Qibntum hissint astῖ- nes scheΚius Medicus in libello de duabus naturaue, vrentiani caeteri commodius alias tractabitur. Erroris autem fontem ad hunc modum indicauit Boethius. Euochesita asserit assumptum hominem, Ῥt humana' is natura non manserit, cuius error ex eodem fonte quo is risorij prolabitur. Iqo enimputauit naturam dupli. D cemesesine duplicationepersisna, i cum hon consi , , teretur duplicem persenam, reputauerit consequens' i GF nam esse naturam. Caeterum contra hanc haeresim quartum concilium Oecumenicum , iden, Calcedo nen e celebratμm est. '
288쪽
ientim Ariani inuexerunt.Nam iuxta eos Griptus primogenitus ante omnes creaturas,id est, prima creaturarum extitit. Is eia fuit Christi corporati spiritus, hoc est, anima νο cata spirit , quem Pater nudo ruit corpori tempore adunauerit. Ita Arius in Christo corporis tantum fatebatur semptionem, huius ν ero formam esse praedicabat Murnitate ipsi ante Acula contam, Christum incarnatum constans ex nudo corpore Cr nuda essentia iam olim a Patre praebita,quam dicebatsufficere ad explenda em mentissensilium σι egetationis omnia ossicia. Testis
μm domi ium)corpus inanimum assumpsisse, in eo
iutem edisse animae munia diuinisatem asseruit itait huic attribueret afectus,qui a corpore in .nt. Quartam introduxit Apollinarius, qui dum res midaret ne diuinitas frustra credereturconiuncti h manae naturae, si cami mens praeterea tributa putaretur , spoliauit Christum animo, ac docuit diuinitatem id eius carni esse, quod animi reliquorum hominum eorporibus. Disserebas autem ab Ario, qu)d mentem Christo tantum adimeret, non item animam brutam,
quae seruiendi oe vegetandiprincipium est, quasi
Christus aeter corpus, animam etiam sentientem a sumpsi Pt. Haec causa est, cur sum eleganter Grego
rii' Tneologus Ribat Christum sciste isti . non videm amentem Ginsanum,'insitu quibus
289쪽
Om est. sed mentis anim que expertem,ac si ipsa dinuinitas carnem ipsius, intesistentia e ratione inso maret, tribusque ad ratiocinantem naturam pertianentibus liceret.: A c istae quatuor extiterunt haereses, aduersum quassiquentia umboli dierba dictaturus est Athanasius. Optarem autem diutius in his immorari propter Sathanam, qui hoc aeuo m nostram Europam Ῥenenatos
halitus de hac re infudit,std quia aliud est commentaria , aliud libros scribere, prolixiore distulatione
ti stimum,Verbum caro , istis omnibus eciis errandi ansam praebuisse. Apostinarius,itemque Arin inc colligebant Christum carere anima, quod stlius earnis factasui et mentio. Nestorius interpretabatur, Verbum caro facta est , quasi xerbum aduenisset in Christum iam hominem. Aby in carneamsubstantiam
diuinitatem degenerasse, aut e contrario in diuinitatem humanam naturam demigrasse. Hos Ῥero omnes etiam antequam plane emes gerent diuino quodam afflatu, Ttante nos obseruauit Gregoriusnm oratione in Athanasium, quemodmodumpr. nuimus,Athanasius iugulat,aptes, breuiter,'pedisti e iserum nebulas discutit. Veniamus igitur ad eius literam, ne dum naturaι distinguere Ῥolumus. eas diuel mus ac naremus, rursus dum era conium gere nitimur, permisceamus atq; confundam' aut aliqua parte mutilemus. Aliud enim est Astine Io, quam siunctio oe separatio, qua poliatio, quam mutilario, Rursum aliud coniunctiosiue,nio, quam et permixti eu confusio, et mutari u conuersio. .
s. Dcininus Dei Filius & homo esL propter
290쪽
TIM TERTI Vs. et i propter nionem sepostaticam quae medium quoddam est interessentialem Cr acciderariam. De inhur
disserentes essentiassive naturas in Ῥnam persenam, eandem1ue perfnam copulo. Atque haec duarum nartirarum in nam perfnam coniuncilio σ tanquam coitis,incarnatio quo7ue appellatur, id est humata: naturae a perfna erbi assumptio in nam seposta sim atqueFubsistentiam,ita t ex Ῥerbo diuino σh, mana natura Ῥna perfnaseu num individuum subis
stantiae conficiatur . Halet etiam alia nomina apud draecos,quae non carent emphasi, pertinentque ad alia quam lucem tam obscurae tam arduae dinioni a fere dam,si dextia intelligantur. A Nazanreno nomin torotti οδὸς,quasi conuent- Ο coitio, propter conue nientes,coeuntesque in num naturas. A Nasseno, tin Pol morpho citat Thieodoritus,et es πωγωμος id est,
appropinquatio, quod naturae ibi inuicem insiparas, bili accesis propinquent. A Ch se timoue contacitas, quoniam naturae Christi sese per hane
corporationem contingunt. Apud Damasianum insi. guttur titulo Hau ρήHως, quia diuinitas carnem immeauit, eique veluti sese immiscuit, t ιoquitur Augustinus apud eundem Theodoritum libro a. Pol ν-morphi. satis autem impropriὸ, quia neque ἀλλοίωας ' neque Dia neque κήοῦ M,neque aliquod ocilatanet
simile huic in ubium sterio quadrat, Atque ob has omnes causas Dominus noster simul est Dei sibin
Homo, CT nonselum triusque naturam olim etiaγtri que naturae troprietates complectitur, ac per diuinitatem diuina opem exercet, pexosit anitatem