장음표시 사용
291쪽
i18 D E s. TRΥNI et Arihumanis ossiciis, quatentu beati-immo indis edi poeris conditio hodie fert, fungitur quemadmodun
olim dum in humanis 'persaretur, per ipsam quoque affectibus imbecillitati no brae propriis obnoxius eran3o Deus ex sit bstantia Patris ante saecula ge--desse e tutus. Christias disitur genitus de Patris pubstantia, Patru sub- quoniam Pater non e truallo, neque de extrinseco edyantia. ex eo,quod ipse eri illum generauit. Et eontra quia ex
Patre, qui est eiusdem cum ipse siubstantiae fisa accepisessentia,neq; existit de aliena a patre fluviana eque de extrapolint neque de nihilo. Q niam igitur Esse Quid esse ex patris substantia peculiariter opponitur ei quod est. nihilo. Esse nihilo, age expIicemus quid hoc posterius signi ' ser, t ex cotrario contrariu melius innotescat. Esse ἐChristusno Nibilo tria portendit, primo aliquandὸ non fuisse. - ὸ nihi- Deinde alterius ac diseretis a causa esse siubstantve,
loMuae cau tertio e nulla antegressa materia emersisse. Huiustmodς saetias neq; potest neq; debet haberi Christus,cumstemper ex- δ&r in s.spi- nierit, cum eiustasircussuo principio. i. Patre essentiae,
ritu. ἀιm deniq; ex Patressu i stat, cuiusfluviaria est quasi materia in hocsublimi ortu in abilὶ, nullo prae iisea antegrediente,quod Ῥel materiaesustitionen bere possit. A W,; inde Christus,qui Cr proindesecuta persena Trinitatis dicitur, prius existia concipitur in
patre,prima delicetperyna, secundu rationem oria
HLx, subsistentiam Cilm autem filius praedicatur die Patris Iubstantia Genitus, praepositio De Ῥel etiam Ex cingitationem transuem non debet ad crassum aliqvid corporale ,sed et admonere Diuinam Elpentiis esse quasi materiam in hac erbi generatione, cuiu proprietas Θpsalii , quaeritiationis nomine obpe pruriam γ abuloruni assicitur, extet' veluti fontis,
292쪽
e uutatiali Er coaevo Ne equitur,xtsi de lis ista 2 Patris generatus sit filius, sit q*oque generatus desiua 'obna.
el Spiritus sane ii Ius stantia, quamuis Trium illo 'i' rum na plane existit, qκoniam ipse non existit de substantia Dei, quatenus , ita Dei simpliciter criribus communis esse consideratur, sed Ῥt est huius Dei id est, PatruIubstantii Est enim diuina Iulian-' , O nam multa,rei a qui de una ratiioud aeutem σ Drui' si bqμ forma multa. d cum n n eaperet calvinus. st ηαμ n
Guera, admodum alia Volet caecutire ire masseriis , he lembuncmersum improbauirin distura tibise Lausa nensi. si quidem Acribit Petrus Caroli in refutatione bla themiarum paresti corra s. Trinitatem, atque eo temnis hanc locutionem, Christus est genitus exstitillatia Patris,h ouitprorvidio impropria. Homo ex Si antia marris . Nam et Mater totam materiam, id est, camem siue corpulentam pubstantiam ex sui, purissim, Ianguinibus suppeditauit, . iri partes vente spiritu sango. In hae quippe carnu viratini ridi pensat, e mirabili spiritui sancto tribui debet θ', va a- agens, irgini autem tauens, periis se atque scimus tu mulgaribusgenerationibus mares obtinere formae stpatieni. iationem. foeminas γen materiae si quia Verbum ita contane tam est cum natura hamani, ut eam, quaec5 stab-t carne re anima assumendo sibi dintuerit,
sibi νniendo assumpserit , pAoptereaque Christus sin, verbo nec eonceptus, nec gestatus, nec in lucem edi ius 'isit, carne σ anima, quae verbum usu sit, Virio se H hanc assumptis,em non existentibus, s proni
293쪽
DB s. TRINrΤAT Equae mox Fquuntur, declarant, Totae tres persenae Coae terilae sunt & coaequales, quae persticuetae Za ssent in inaequalitatem diuisionem Ari, cuius hi erant rudius, Erat quado non erat σfacius est ex non
extantibus. Maiorem autem et minorem Deum alia
quem esse ad gentium deliria per inet .non adscripturae dogmata,quic magnu quidem Deum , paruum au- em nusquam commemorant, diti contra Arianos cite
Praetereapossumus prius de posterius ad duratione proprie referre. M aius autem & minus ad quantitatem er qualitatem,sed eo modulo quo ista Deo posisιnt attribu quisupra omnem magnitudinem,qua matem,qualitatemque eminentisii ne alioqui collocatus e i. Omnes ne epersonae duratione magnitudin qualitatibuN,proprietatibus paressunt. . . Sed totae tres personae tibi c0aeternae sunt α coaequales. Gradu, potestate, σ tempore. Totae, inquit, quantacunquesunt, ibi contane tim ac d bH- butim coaeter laesunt ac inters aequales. Totas enim dixi non omnes. μαι siluas,integrab,totas,respicies non ad personarum numerum cr Ῥniuersitat m,st lia integritatem , t huc transferamus acceptiones totius,quod nunc dicitur Ῥniuersie,nunc integram ,-
PVibicat igitur non Νlum totas pe nis sibi totis esse. tares aeq aleloe ,sed etiam duas hvsasis aut tres nihil esse amplius,quam et Ῥnam vel duas. nec tres
il liquid plus, ut matru se, quam selum Patre
quam flum Filium, quam serium spiritum. Et ἐγ ρ eis a nu non esse aliquid minus,quam ,el duos el es. Ladem quippe magnitudo, praestantia, persedim, I DFrit , dignit , in cunctis er i*mguli i p r
294쪽
LIB. TZRTIV s. a ' que cram cabntum habet Pateritantum diffii dit in Filium. m magnam π ingent substantiam habet parer σ Filius, tam magnam, timque ingentem Vicistim tribuerunt spiritui senecto, no alte- 'rum non superante, Ῥt hic frubra quaeratur compara tio, quae potet locum obtinere inter diuersa atque imparia. Exempli causa,esto trium An elorum momento . eodem natura editoru,quiaperaequesimi immortales. eade immortalitas. Easan. tanta est in singulis, quata in omnib'. Na Ῥnus no diutius iue quam simul oes, nec omnes simul, quam eorum,nus. Quod de caeteris, quae in ipsisseιnt paria, sentiendum eodem modo. Nee QES' sensis ero debet offendere, quod Graeci in terdum Maius Ῥ- Pater mas inpant de Parre, cum ideo duntaxat consilio agant, ior Filio cr t principq authoritatem, causeque eminentiam, ipsi Spiriti tanquam diuinitatis totius fonti reseruet, tque ostendant Filium spiritu neque esse Patres, neque αἰ - n. δοις,hac,retes,oce loco ούαρχυ,quemadmodum σ cause vocabulum Uurpant pro principio. Ideo enim γ olunt curistum dixisse Patrem se maiorem , quod a rat genitus esset, momnia, quae ipse haberet, ara
ire t ua aprincipis fonte deduceret, i ta quam rationem Misi quoque dixerat , Q&madmodii Pater . habet γitam a metipse, ita dedit Filio habere Ῥitam in semet β. sic igitur intelligendum si quὁd Grego. Ioa .s,rius Theologus lib.1 deThesogia, tracilans illud, Pa-.Ioan. I , ter maior me est, oer coniungens cum sita, Non rata Phil 2. pinam arbitratus eme esse aequalem Deo, ah,
Jus, inquit, ad causam, aequale ad nati ram pertinet. Nam etiam hunc Euangelij locum etere epe addi-
295쪽
aso DE s. TRINITATE oratione a contra Arian ,Pater, mi Filius, maior me
est,no quidem magniturine, aut .emte,sed quia ex si ortum halebat. Ignatius epistola ad Philippenses sis Christum loquentem faciens, ου, τήν Dα,-έν
his solum a quo tu discesi h ὀ satana non sium Deo
contrarius,confiteor eminentiam, recognoscogenerar a c. nis auectorem atque causeam. Damasienus, Aliqua di- lib. .de D cutur de Filio ante unionem,quatenusscilicet ex case rinxa. v sapatre existi veluti sud Pater,maiorme est.Ethb.I. ao. cap. 8. Cum audimus Patrem esseprincipium' - larem Filio,causa intelligimus. Hilarius lib.s de Triau nitate,Donantu audioritate pater maior en, nunqui
per doni confisionem Filius minor est Maior itaque D donans ea, sed minor iam non eri, cui num esse Rag. 618. donatur. Tertullianus lilro de Trinitate, allude s
ad xςrbum Domini, QSm Pater sentctificauit cri misit hunc in mundum, .dios dicitis quia bla 'he- Μ mat, dicens, Filus Dei sum ,sancitificatum cinq; it ,, se a fio Patre esse proponit, dum ergo accipit san-
. ,, ctificationem a Patre, minor ea Patre. Minor a
. ',, tem Patre conseqenter est,fled Filius Pater enim se . ,, set,sancit sicationem dedisset, non accepisset. Hanc autem qu stionem Sasibus contra Eunomiam prae-' clare absoluit, cum postlogam eius, Pater maior me est, tractationem, concludit. Reliquum sigitur, in ,, Maius hoc in loco dicatur ecudum causae rationem. ,, QSyniam enim a Patre Filij principium atque orirat, est, 'ecundum hocmaior est Pater, t causa CP princi'. i ra pium. ropterea dominus dixi Pater maior me est,'
296쪽
εuam quodestprincipiti cr causa illius, qui as ipse δ
. lonus. illud adumbrare designareq; cupiebat Nicolaus Met bonae pu ,cum in di stulatione, quam aduersum Latinos de proce Ione spiruus sani fisusceps, Tat. scriberet, Patrem maiorem quidem ess e ratione persomae,sed no Naturae. Na certe cum in diuinu rebus aliqua sitprincipis auectoritas cir excessentia,Filius iue non aequatur Patri, quod a l)atre omnia sua recipiat, nihil autem ab ipso Pateri in sit, ut Tertulli nus idem quoque de Spiritu Sancto comparatione m iij a quo perinde ac a patre isse haber visu, nondubitauerit pronuntiare. Trasiam enim te limonium, quo Christus paractetum dicit desu umpturum,quae Apostoliapatefaciat, si a Christo inquit, accepit quae nuntiet, maior ergo iam 'ara leto Christus est, quo niam nec Paracletus a Christo acciperet, nisi minor Christo esset. Minor utem Christo Paracletus, Christuetiam Deum esse hoc ipse probat, a quo accepit,quae nuntiat,Ῥt testimonium Christi diuinitatis grande sit, dum minor Christi paraclitus repertus ,ab isto humit, quae caeteris tradit. Hanc itaque principj dignitatem
considerantes prissi illi, sic de sane ita H ostasibus
si uerse loquuntur. Multa enim huiuscemodi in Clomente, in Pastore.in Ignatio,ii' lino,Irenaeo,Tertullia no legimin, rq; aliis, qui nte Arianam haeresim scri pserunt,ita nam in tribus personis essentiam venera ri, itamen or inem, originisque consequentiam ce lebrauerint. NucpsPam Arius Macedonius co
pεre maiestatem Fili Dei G Spiritus sancti minuere, .. omisso isti loquendi more apertu erbis tres perfnas quales cum scripturis praedicamus, nihilque uni tribuimus,luod Mn item caerem. Hoc centivmi exhα-
297쪽
quae in incarnationis nar steruexplicatione posita es, i
V O D ad incamat lanis scramentum attinet, te Incar-
quatuor haereses olim in Ecclesia Dei pliadi natione rimas rixas genuerunt. Prima Nestorij Ο- haereses. aliorum eiusdem metalli insiciantium in Christo Dpo stabis nitatem , proptereaque 'docensium alium esse 'Filium Dei π alium Filium hominis. Istorum sensit optime omnis mihi idetur expostuisse Nicolam C - . . si Cardinalis libro primo CribrationumA horani pro' logo secundo. Nemrim, inquit, ' is est quidem i, Christo esse corpus,animam diuinitatem, sed circa
modii Ἐnionis errauit. Fatebatur corpus animam niri Ῥnione naturali,qrea esset erus homo, sed ho minem ictam Ῥniri diuinitati aiebat per gratiam, nou quidem communem,qua boni Des niuntur, ,erum per plenitudinem gratia , ob quam na esset Deici hominis Iesu volutas, propter quam excedentissimam gratiam de Christo veri enuntiaretur ipsum esse Filiu li Dei sed non admisit Mariam esse matrem Dei,quia idbquod in Christo reperitur a matre acceptu, no conuente Deo, sicq; vo luit natura humana in ipso se deificata. . . Q nia autes ribitur' Verbum rosa tu eti, nona . . te Caro EZa est erbu,ideo hoc damnauit Ecclesia
Atq; haec quidem illa,quae plenius edisseratur in acis i
coci' hemicircumenicoru tertij. Hachaeresim tota. Oviae hodie renouauit 4damus Paseris Dimidia ve
298쪽
ve a Nesto omnipr sentiam nititur confirmare. rianus. in Z g t 'Christopunt niones h Vaticae, γniis in corpore anima simul perfnaliter nitis, altera ,, in λόγω π homine ad xuum Christum personaliteris constituendum coeuntibus. Hanc labem postea moni-- a Brentianis ita duit detergere, ut interim in
libro de Θpostatica duarum in Christo naturarum mone aduersus Iacobi Andraeae assertionem, plan/eon'eaturpag 6 Cr 61 pemperse duas uniones Θ-' postaticas in Christo ponere. Audo rediuiuu Nestorii;
i.Error cis Altera Euuchis cir caeterorum, qui dum Iepara ea incarna tionem naturarum π diuulsionem declinare conationem. bantur, in earum confusionem siue Ῥnius in alteram mutationem impingebant. Negabant enim duas in
Christo naturas diuinam humanam permansi se
integras σ-a commixtione , ita πι eoruλπalij diuinitatem in carnem esse mutatam , alij ca nem a diuinitate absorptam,alij illas ambas in Ῥnani tertiam naturam coaduisse permutata rue Ioisse defenderent. In eo haerent coeno hac tempestate Memnon er Ga tarsum etdius. Quantum hissint of - , nes scheΚius Medicus in libello de duabus naturis, Irentiani caeteri commodius alias tractabitur. Erroris aurem fontem ad hunc modum indicauit Boethius. 2 1, Euochesita asserit assumptum hominem, thumana ' ,, natura non mansierit, cuius error ex eodem fonte quo . ,, Nestorij prolabitur. N o enim putauit naturam dupli cem esse sine duplicationepersonae, Ῥt cilin non consi is teretur duplicem personam, reputauerit consequensi i GF nam esse naturam. Caeterum contra hanc haeresim quartum concilium acumenicum , id en, Calcedo nes celebrarum eno in
299쪽
LIB. T E R. TIV s. imiam Ariani inuexerunt.Nam iuxta eo scivistus primogenitus ante omnes creaturas, id est, prima crea- Τturarum extitit. Is erofuit Christi corporari spiritus, hoc eri, anima Ῥocata spiritin, quem Pater nudo ri4 Chri ii corpori tempore adunauerit. Ita Arius in christo corporis tantum fatebatur asumptionem, huius vero formam esse praedicabat diuinisate ipsi ante Acula contam , Christum incarnatum constans ex nudo corpore nuda essentia iam olim a Patre praebita quam dicebat sub scere ad explenda π mentiso sensilium cn , elationis omnia Q cia. Testis Theodoritus libro quarto de haereticorum nAgamen- .
sim dominum)corpus inanimum assumpsisse , in eo 'autem edisse animae munia diuincitatem asseruit. ita. it huic attribueret afectus,quia corpore inseunt. ' Quartam introduxit Apossinarius, qui dum ref Error. midaret ne diuinitas stastra crederetur conivnecta humanae naturae, si carni mensprae erea tributaputare-- tur ,spoliauit Christum animo, ac docuit diuinitatem j Lbba Ita id eius carni O , quod animi reliquorum hominum eorporibus. Diserebas autem ab Arim , quὸd mentem Δραhrim tantum adimeret, non item animam brutam, uia Ah . .
quae sentiendi di egetandiprincipium est, quasi V
Christus Praeter corpus, animam etiam ρntientem a sim isset. Haec causa est, cur sitam eleganter Grego .rii' Theologus scribat Christum se e M. - non's' idem amentem ex insanum, rus te Pitaserim
300쪽
DE s. TRINITATE. UPm s. sed mentis anim ue expertem,aui '' diuinitas carnem ipsius , inteuigentia σ ratione infosmaret, viribusque ad ratiocinantem naturam pertianentibus assiceret. Ac istae quatuor extiterunt haereses , aduersum quas uentia umboli dierba dictaturus est Athanasius. Cptarem autem diutius in his immorari propter Sa- . Hanam, qui hoc aeuo in nostram Europam Ῥenenatos
halitus de hac re infudit, sed quia aliud est commentaria , aliud libros scribere, prolixiore distulatione pupersedebo. Hoc num monebo,dicitam Ioan iugnu-tios imum,Verbum caro , istis omnibus ectis errandi ansam praebuisse. Apollinarius,itemque Arius hinc colligebant Christum carere anima, quod plius ea mis factasui et mentio. Nestorius interpretabatur, in Verbum caro cta est , quasi erbum aduenisset in Christum iam hominem. Alis in carneamsubstantia diuinitatem degenerasse, aut Φ contrario in diuinit
rem humanam naturam demigrasse. Hos Ῥero omnes, etiam antequam plane eme gerent diuino quodam afflatu, itante nos obseruauit Gregoriusinu, oratione in Athanasium, quemodmodumpraem nuimus, Albanasius iugulat,aptes, breuiter, Cr pedio scuὸ iserum nebulas discutit. Veniamus igitur ad
eius literam, ne dum naturaι distinguere Ῥolumus. eas diuellamus ac separemus, rursas dum era conium gere nitimur, permisceamus atq; confundam' aut ali
qua parte institemus. Aliud enim est distinctio, quam disiunctio π separatio, quam spoliatio, quam mutilatio, Rursum aliud coniunctiosiue nio, quam A. permixti eu confusio, ,el muta seu conuersis. .