De S. Trinitate libri tres contra huius aeui trinitarios, antitrinitarios, & autotheanos. G. Genebrardo theologo Paris. auctore. His praeposita est summa sessionum Synodi, quam triennio superiore ministri Poloni cum trinitariis Petricouiae habuerunt,

발행: 1569년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

321쪽

LIs TERTIvs. 2ς Dihodie imperium Constantinopolitanum occupatier consilio cuiusdam Mahometici doctoris , qui ilis' putabat m steria quHam σ arcana de rebus Maho- metanas ab Hah Maometis genero descripta conti-,quod deniq; nuper Constantinopoli actatum misi

a quodam amico communicatum est,Choniati sidem detrahit. Decretum,quod nondum nec Graecὸ nec La- tinepublicatum est sic delibauimus. Clim Manue ς Porphrogeniti temporibus acerrimὸ di putaretur dediera huius loci Euangelici, Pater maior me est, interpretatione. Alij,inquit Manuel in μο illo edissso,

busi quibus iam seripturis ad solam causam aetern spremae generationis unigeniti Filii Dei locum

retulerunt. Alij ad blum exinanitionis siue docentus modum ita vipersenae Christisecundum diuinam naturam hoc plane accommodent. Ipse enim sese exina niuilformam serui accipiens. Alii hoc Christum aiunt dixisse persona non tua ,sed totius humanae naturae, quemadmodum cr istud, Deus Deus meus,quare de-Miruistime' Humana quippe natura derelictae hquaepeccatis obnoxia erat,non ipsius Christi, qui peca catum non ierit Ali vocem esse dicunt carnis Chi isti, quatenus caro consideratur ab bacta a diuinitate, ci- Daque nionem, qua ratione ei conuenire dicit D msienus struitutem ignorantiam. οἰ δεεσερωθεν

322쪽

DE s. TRINITATE

mαι- δεμ αλια ι ἐπιδ ον. Alii aliunde ipsis resistentes norunt quidem etiam aliquo Dei Eccle ae Patres do lare qui a spiritu sancto in 'brabantur hanc domini ocem interpretatos fuisse secundum causam incomprehenseprimae generationis ,sed cum aduersusgarrientes Patrem a Filio essentialiter disse re dimicarent, qui abμtebantur vocabulo, Maioris, introducebant in ditri ue suppositionem-d versitatem, verum tamen non secundum id Folum a ripi hanc dictionem asseuerantes. Cum enim aduersia istos nisi intercedebant contentiones Cr pugnae, sed de distensatione caemissenaturalibus proprietatibus disrentusque decemebant, nicuique nitur

rum conuenientes Acutiones assignabant,sublimores

quidem, em mcellentes Christi Aiuinitati, i qui fret Peusperfectus sumiliores o diectas ipsius numani tali qui certe essithomo abs tutus. Quibus etiam n se potest sumagatur equens doctrinas sanctorum Maesiae luminum. Hanc interpretationem, bisequi ivissis,authoritate non ta Ilia , quam niuersa Syηq-

di et asi Nicetassecussiribat anathemate percussi

323쪽

Hios pronuntiat eos , qui soli generationi huismodi vocem adaptant,aut avibustioni quae est insubtili intelligentia quando caro donetini, t non deitati unita, per est cogitatur censeturicis' etiam eos,qui ase Frunt talem propositionem a domino dicita sustinere

hominum per*nam communitate naturae. Q uam autem, qua verbum dicitur Patre minus ratione exi. nitionis, nonsubiicit analbeinati, quὸd putauerit Asanas explicationis, Muror Patre secundum diuinitatem .esse germanain. caeteras ero habuerit

pro alienis,adeb t ne eam quidem, quae sepiuscuu

Miculcatur a Graecis de authoritate Originis, receperit, nisiper concessionem ut Christus dicatur, minor Patre βcundum diuinitatem ratione ortus, non tamen, gA riani, pliciter minor erit, quia a. n ον non pertinet

adsubstantiumsed adsubsistendi modum, fecundum

324쪽

ii B. TERTIVs 1εν flarae synodi.ac vio ipsam Chrissi carnem ab ipsa ν-niones perexaltatam, σμpra omnem honorem c stitutam.Nam in Amma Ῥnione Dei aequalis secta citra mutationem, Hierationem, confusionem, π conuersionem propter nisnem Θpostaticam, i par bitu cr non distin ta a Verbo. quod ipsam assumpsit, manens, pari gloria ac ipsum honoratur cr adoratur ua adoratione, regiisque cν diuisu insidet sibilis a dextris Patris, tanquam diuinitatis praestantias opulente posiidens saluis naturarum proprietatibus. Postrem),cum meminissi quosdam sevi temporis Ῥrgere authoritatem cause atqueprincipq, Cr sola me omtionem eorum,qui ita accipiebant implecti,aitis Gn

Nolebant,inquir, cocedere hoc Euangelica dici inpersona Christi,qui carnem gestabat loquenti desso ortu humili, adeὸ t inde noua quaedam naturarum Christi unio ostenderetur aliena ab Ecclesiastica traditione, nio sepostasis confunderetur Cr te perasio non confusinaturarum in Christo citra con uersionem copulatarum, proptereaque periculum fiso, ne Monop sitarum ominosa erba eluti renouarentur.Imposuit igitur Manueli Chonistes,ne is nde loco a coc , quis extat in edicio Imperatorio, protulerit in Niliis , quasi Manuel olueris PM dici maiorem Pilis, praten- habuerit humire

325쪽

namμbstantiampatibilem, im ero quae passa sit

qua ratione dicitur minorati paulo minus quam Angeli, Neperpsionis tempore, et diebus totis infirmitatu camis suae , t loquitur Paulus, poti ero Christi humanitas transierit in aequalitatem diuinae naturae. Atqui,Ῥι ὸsuperioribus intestir tu nihil tale proposivis Imperato sed caeteris repudiatissimpliciter laudauri, laudatamqueper tabulas in propatulo templi sophiani collocaras sacrauit interpretationem communem, id est, Athanasianam. 1uam omnes seri Latini Theologisequuntur, magnaque ex parte Graeci si scipium. Vnde cr Amphilochius Iconis Episcopus in oratione quae in Aribitur,QMd,Pater maior me est, tquidem citat Theodoritus lib. i. Pol morphisic domi

declarans me Deum esse cr hominem. Deum quidem ex publimibus, Frominem ,ero ex humilibus ac imis.

Od si cui iis nosse, quo pacis Pater meus me sir

matorii est Ondeo ex carne, non autem o deitatis per

Ρηa Prissim eademsentitlib. z Thesauri cap. 3 Eade Athanasius,nisi quod apud Vigilium mari em in diastutationem, er Satellium,Fotinum, Arium c ' Athanasium, dat adversmis eum minorem eo Patre Ie- eundum diuinitatem,non quidem simplicitersed ratione τοῦ α τίς.

326쪽

L12. TERTIVs. 2 7r unus non tantam numero ,sed etiam specie, t nussi, na luna, nus mundus quae in species lita cexistunt , quod totaspectet materia in ipsa absumpta sit, γtphilo phatur A ristoteles primo de caelo. Ideo enim Christus est individuum in suogenere monadi-

eum,quod nussumpraeterea in rerum natura reperi

tu quod participet utraque μυatia, humana simul

ac diuina. Iugulaturautem Nestorius, qui Chri tam duplicem constituebat,*num Filium Dei, alterum Fr-lium hominis,Mrumaue ero in unum coniungebat. nione non quidem opostatica persenas e edpre- earia. Diuersum hicprofitetur Athanasius ac docet eundem numero esse, qui ante carnis MGνο- via solum Deus eras, cir Dei Filius, post incamatione ' i ero etiam homo cr hominis Filius,adeo rex eo tem

or duas naturas compi latur, sitqueplane idem adnumerum Dein er Homo, mi Graeci feliciter loquunturh-μι-t. Porro duos hos Ῥersiculos Augu- νιηm severIoannem tractatu 78. sic complexus in. ,, Agnoscamusgeminam Fubstantiam, diuinam scilicet, γ' is qua aequalis est Patri, Cr humanam,qua minor est Pa- is tre, tranqueautemsimul. non Duo,sed γnus est Chri TMstus,ne sit quaternit,.non Trinitas Deus, ct per hoe 'A Chltas eri Deus , amma ratio dis erraro. Ham- qui sintiliter aperit fontem communicatio- Communi idiomatum, ius causa idem sed ista 'diuersam catio idi plerunque crariam denominationem recipit. Id malum: apparet in domino cr saluatore nuta, qui propter diuinitatem dicitur Patri aequalis, expers temporis, Hesrcumscriptus, immensus, incomprehenses, impa--s,proptercurnere riuremio Q genitus .

327쪽

iribus mo

nus conuer

si is in Eueharistia.

mendi

va DE s. TRINITATE circum Briptus,menμs,passes, omnibus denique ob noxius,quibus reliqui homines, dempto peccato iisq;. qme peccati adiuncta punt, qualis censitur ignoratio,

mentis caligo,s c.

3I. Vnus autem non conuersione diuinitatis sed assumptione humanitatis. Cum hae ubstantia dicitur larissia, id tripliciter intelligi potes. Vnσmodo permutationem,conuersionem seu transitionem Pnius naturae in alteram , sic t altera substatia in auterius natura commutetur, t cum aquasit aer,aqua inum, Ioan .2 virgasterpetis, Exodi 6. Altero persu

cestione, i cum ex nodie is dies, ex pane corpus Christi in Eucharistia, atq; in caetem, in quibus alte Iub- flantia in alterius planὲ intereuntu locum siuccedit. Tertio per assumptionem siue accesilone alteriusμbstantioue naturae, ita Ῥtex trame incolumi e se Ona. num subiectum existat quae postasis dicior.Sic ferrumsit ignis,cum in eum ita conuertitur, Ῥtferrum is non dicatur, ed naturam cr proprietate trius queferri idelicet-ignis conseruet. Sic nam hassi militudines duas inter se Origines , Cyrissus D mascenus contulerunt verbum caro facium est, quod earnemseu humana et naturam=seperit, non quo bm eam conuersu sit, aut in eius pereuntis locum suc scesserit. Hic ergo assumendi ,erbum Ade est accom modatum. Vnde Creosimilibus e scriptura titur Paulus ad Heb. a.d siquam Angelos apprehenduses semen Abrahae insicabom apprehendit, accepi a sumpsit. Ad ybis a formaserui εὐζεν accepit, assumpsit. Vt enim primus duitur factus in animam mentem' anima vivens,quod animam Ῥiuetem sibi di ,

328쪽

si serit Psecundus homo fuitas est caro, id est, as

sum licarnem in unitatem diuin persenae. Nam non de qualibethsemptione id accipiendum, qualis etiam dicitur qu dam applicatis c iunctio alienae a diuina natura separatae perseque cosisteturei. ,rcum Tertullianus in libro de carnescribit spiritu S.assumi /nidesubstantiam extraneam,id ess,columbam. Vnus non confusione substantiae sed uni- rate persenae. Multiora, qui post Lutochem dissutationem de duabus naturis in se aut cofusis,aut commutatu persecutisunt eo se praecipitarunt, 'ut fatere tur, utram quidem naturarum in alteram sisse perimulatam,q, tamen iceis uaesecitae auctoribus primis familiare erat, edex Mavusesteratis tertium aliquid extitisse. Mixtu id appellarentphilosephi,apud quo eum hincipem libra primo de ortu extremo capite mixtio definitur rum,quae interfiemperari possint,

Ommutatorum nio. Aduersum autem 'spronuntiat Athanasius sine cofusione Initatem esse per ῆmsi

quod duae naturae, quantumuis se invicem immeent, inconfuse diniantur,necs e transi utentur,deitate a sua simplicitate non d cedente, humana atura in diuinitatem non migrante. Qibre autem hic personae sit 'unitas facile capi qui repetit ὸ superioribus perso nae dc sinitionem ac tenet eius rationem in perse consi, flendo positam.Hoc enum constituto,humana natura a

Christo assumpta cilm aliundependeat, autque ab alio sustineatur,nempe a verbo, a cuiui h o si nilquam fuitseparatalersona dici non debet. unde Graeci hac sicram hominis substantiam non p asim sedis vom in ocant,quasi in alio subsistentem, , visic di tam ,pers alanx. Et ini non dicunt propriὸ

Duplex afμmpti,

tio.

in Christ.

si persona.'

329쪽

cὴρ istus no

hominem,

na natura. I ian. r.

apudVeteres occurrat ,sed humanitatem, quod Hominis Ῥox concretorum more non modo naturam ed. naturae subsistentiam atque seps iasim declaret.

Nunquam autem ex ea carne hac anima , quam

venu assem ιι si uit composita persona, clim. tredie a Sentetiarum scriptore aiectum est, eam animam

eamque carnem accipiendo naueriti. apniendo a ceperit.Hoc significauit B. Ioannes per illud,verbu ca

ro factum est. Nam si humana Christi pubstantia extra

Ῥerbum aliquando constitisset, dicere debuerat, Camfacta est verbum,id est, caro ante facta, postea a Ver ιο Ausicepta est. Hi cfacile percipitur, quam recte a scholasticu sis,ptu sit nionem deitatis cum humana natur esset, mi reperisna non humanae,sed diuiame,nonassumptae; sed assianentu,no personae cuiu*bei e Piove, Hadque ne diei humana Christi na- rara perse senstitisse,aut etiamnum constare,iel Pater spiritu amem assumpsisseruideantur. 7. Nam sicut anima rationalis & caro unus .ithoimo. Ii possitice scilicet est,sicut animarationis Particeps er caro nam hominis persona comsciunt, sic Deos nus est Christus. .γna person η' Christ eo imul. ro enim haec ilitudo propentin . t a Durando scholastico non ignobili annotatum est lib. sentent. dist. 5. q. 3. Et proinde hae tiam similitudine ad declarandam Ῥna esse in Chri- post sis Usiunt 8 ura os ad Dardanum vi stolas ciuesichiriduo cap. 36 tib Is de Trinit. pa Et in lubro se iii ture nitate Dei, cr Tra 9. 7s. in soan. Iustinus Mart rin e .sitionesidet, Naxamost his a Clitaniam stoli comitas libri de

330쪽

or. TERTIvs. incarnatione a nigeniti, II ibi cssitis. cadi. 3 . incentius I rino de A ntiq. se Praeterea Ecclesia in Ephesino cocilio . resis est Cyrillusis Epistoli qua auctoritate totium nodiscripsitad Nestorium. Q uiuis n- . . quit, Verbum habit erit in nobis, ex dicium sit in Phristio habitare omnemplenitudinydiuini tatis com . . , por aliter , attamen intesii mus eum talem sibi fecisse ' . habitationem.qualem cly anima honimis habere creditur ad proprium corpus Et p. i. Nbn enim duplex est xnus christus quamuis ex duabus diuersisque re' i ,. bus ad unitarem cognoscatur induit tuam coquenisse, sicut homo quoque ex diminiaco ans corpore, no duplex ea unus potius e lex utroque . Q ria autem - . nullae,st similitudo tam propria quae non habeat mul- similitudo sum diuer Paris, Videamus quatenus haec praesens haec tantsi

institutum accommodariu cat,quatenus no debeat, attingit ra-

primi in sicut in Domine duae naturae plani mὸ distin. tionem hy- .gantur, aut tamen no duos bomines nec duas personas, postatica. i '' 'nec duos Abra hamos esse cen eamus,sed nil homine ex cui licinarur piritu i corpore , costitutii t in

Christi , v ita en non tuas personas aut duos Christos ' .donstitui Chri*ιis diuidi atque conuelli dicamus

Duae enim in eo ἡiungo istur,it tamen non confunia .d intur,neque ali ra tua tiram intereat aut comm tetur,quet admodum Augustinus epistola' tertia conia advo testatur. Sicut,iniuit in 'itate ρς bime anima unitur bilianum corpqri is, o sit, it in nitate personae Deus a ni- itur homin vi Chrs sit. inissa ergo peisona mi iuris an ae corporu , in hac persona mixtura es

SEARCH

MENU NAVIGATION