장음표시 사용
51쪽
3c DE s. TRINITATεc5risti lib. Ecclesiarum testimoniis unicum esse Ῥerum Deum, autem ψ. creatorem GHi s' terrae, Patrem domini nostri Iese eunde esse Chri B,authorem xeteris Cy recentis testamenti. Nam Deum oui hiulatus estsedecim primorum capitum tertij Hire- tege Iudaeis nH, totius quarti, status, qui non modo expu- tradi o. gnat Valentinianos,sed etiam Trinitarios transfodit, qui Christum alienum a non numerabili Patris substantia falso tuentur. Terti' arg. e. pergunt sic argumentari. Filius spiritus s. confutatio. tale untproprie. Crusdsiproprie Filius est Filius, πSpiritur Spiritus, a Patre emanent necesse est. Si ema - nan naturam druinam aceeperunt ab alio. cres ab , Iio acceptam habet naturam, qui proprie queat esse ' Deus 'Itaque Ῥocant tum Filium tum spiritum λον, Ρd negant alteram eorum esse dis radio . Vocant praeterea deos essentiales,patrem autem essentiatorem, id
est praebentem essentiam, - θ ο , a see per se'Me Deum. Q muis autem hanc quaestionem infra pluribus contra Autotheanos tradiaturi sumus , it interim tamen quadam ex parte blasphemantium, Filiό- que spiritui Dei calumniam inaequalitatu moventium ora obstruamus, respondemus istos ad philosi s phorum feratis ablegandos esse . enim,Obsecro,
shaec consequentia, Filius a Patre habet essentiam, . ,, nec est taέλιο, igitur non est Deus iste inus Isia cis quem scripturae praedicant. Aut, Igitur non est tam is proprie Deus, quam Pater. Aut, Ergo non habet eanis ae numero,quam Pater,essentiam 'Quanto reditur ad Iormam Ostogisticam accommodatius collige- Ergo Filius non est separatus a Patre, ut alius ab eo Deus dici valeat,aur,Ergo tam pro pri tam vere Deus est, quam Pater
52쪽
LIB. PRIMVs. 37 meus per communicationem eiusdem ad numerum, ut Gora docui,essentiae, nec extra se sua pubsantiam est Andat propter in initatem, cui dubium ex erepote i, quin Filius sortitus sit inseparabilem,e ' candemsubstantiam,atque Pater' can ita ratio est Nicenos patres inter Deum pa. a. AT
trem reliqua sperisnas diserte dishnxisse, Deum de nitario. IMIDeo Amen de lumine, Deum verum de Deo vero. En, o inquiunt, unus Deus,qui genuit, oe' alter qui genitus est. Ac Iuciaorum esse atque Sabellianorum, imo vero Maometanorum nullam agnoscere in diuinis realem
multitudinem .sed Hilarius dudum Ecclesiam ab hoc Hilari in licrimine liberauit. Nos . quod attinet ad *nitatem EF br. de senti ciminime a Iudaeis dissentimus,sed quod ad per- nodis. sonas attinet,de eo instituimus omnem Asseruionem. Iudaeis erat traditum, Ni crederent unum esse Deum, de Trinitate autem nihil explicate. Et quamuis dis' tari tunc poterathnc articulum non posse esse Ῥerum, nisi xnus esset postatice, cui essentialiter, o hoc ideretur magis cosentaneum verbis articuli in Deuteronomio concepti, quem dmodum etiam philoso-ρbi, non nisi num individuum absolutum γ' se- paratum in diuinitate posuerunt. tris tamen in ea existere in Q rabilia, atque ad se inuicem relata, latnos Christus aduentu suo docuit, tenere omnino iam debemus, atq); nobis persuadere Deum ,per Meptu, Auili Israel, Deus tuus Deus unus retulisse ad ipsius essentiam, qui personaliter certὸ sit trinus. Quemadmodum autem nobis absiuiae Iudasmum obiiciunt, qui aduersus Iudaeos triadem pers narum defendimus , ita, era puraque conscientia eis Da nisinum in probrum ertimus,lui πιλυ uo Chris
53쪽
Itianis auribus nefariam, execratamque introducere impiis conatibus moliuntur, ac tantum a paganis eos
distare asseueramus , quod illi deos tribus plures a chites Zaretur,isti tressolum constituant. Nec ,eia nos mouere debent reba concilij , Deum de Deo , Deum Ῥerum de Deo vers. E scenim, mepe alias inscript ris Dei Ῥocabulum non sumitur essentialiter ,seapro persona.Nimirsi credimus in Deum Filium, qui genia
Lucam Paulus loquitur sanguine Dei acquisitam esse b Ecclesiamia est,Christi. Et ad Timotheum Deum Userit manifestatum in carne, id est, Christum siue Personam verbi. Hinc scholasticisῖnant Deum capi δε pliciter, essentialiter, er personaliter, indistincite σdistin N, absolute σ relatiu/. Totidem quippe formulu idem enuntiant. Priore modo Deus non est de Deo,posteriore Deus,id est, Pater Deusgignit, Deus, id est, Filius Deus gignitur. Qi madmodum apud Philosephos homo species non generat, quoniam alluid indistin tam indesinitumque est sed individuum, dit
I. 8 g. ridi- QOporro non miretur et miseretur potius in neculum ad Ῥeneration-plenissima iocularem ridiculam isti- probadu ,ν rum Sophisticen. Praeter Patrem, Filium ρο spiritum Trinsta- ,, s. nullus est Deus. Pater non est Trinitas, Filius non est te nihil is Trinitas,spiritus s. non est Trinitas.Trinitas igitur nul
se, ' i, lus est Deus. Q si νero obscura sit captatio ad bibulo a non dishributum, em Trinitatis Ῥοcabulum nosit de iis,quae in si lari numero multitudinem signia .scant. Piget pudetque me, referre caeteros ridiculos Panilogismos, quibus purae de Deo doEbrinae lucem eripere, cor quasim clam tundere cupiu't, cumprae-
54쪽
. LIB. PRIMUS. 3'Iertim in hoc eodem captioni, generis peccent, rei cem xe in alto,quod deprehendere non sit ei dificile,cui aliquatenus noti sent elenchi Aristotelis. Recordor in-rierim cius,quod D. Paulus praedixit, 'ore aliquos, qui deserta Ῥera doEbrina ad fabulas conuerterentur, perphilosophiam inanem saltaciam alios deciperet. Nam etiam ratiocinandi postremum genus , quod ferme habent in ore, sephisticum est. Pater, Filius, e spiritus Iunt alius alius alius quamuis non aliud. At Pater est Deus,Filius Deus, iritus Deus,ergὸ alius Deus est Pater, alius Deus Filius, alius Deus spiritus. Vel Pater,Filius er spiritus se habent, t Abraham, Isaac Cr Iacob. Sed hisunt tres homines,non nus,nias communicatione 'eciei, ergo illi non sunt ranus Deus, nisi communione quadam naturae. Vitium in eo
est quod diuinitas ce8seaturprospecie respectu Patris, Fili, spiritus aequὸ ac homo, qui est hecies infima, ad Abraham,Isaac Iacob. Atqui auctore Augustino in Deo essentia diuina siue diuinitas non est, up
cies,nequepersonae t indiuidua. ne maius aut minus,
superius aut inferius in diuinitate cogitentur. Cum igitur in diuinu rebus essentiaperspeciem π Dpost sessiue persisnae per indiuidua exprimuntur , Ῥt apud. Theodoritum er Damassenum , id non ex Ῥeritate proprietatis sed per enuntiationis similitudinem feri existimandum est sicut enim Jecies est, quod de mul tu dicitur,indiuiduum,quod de nosῖlo ceu essentia diuina de omnibus perfnis enunciatur, quaelibete rum non de alia,sed desiim sola dicitur. In hoc autem discrimen , ersatur , quὸd indiuiduis mul tiplicatu essentia quoque multiplicatur , diuersaque liqua exp ne euadit, ac ideo est sipecies multitudi-- C
55쪽
o DE S. TRINITATE ,etis numero esseratur,necesse est. Nam Abrahamas cIacob tres homines sunt,sicut tria indiuidua, non licet autem Patrem, Filium Spiritum S.tres Deos
appellare propter hummam illius essentiae simplicita
tem, quae tota est in omnibus simul personis, o et in singulis,quaeque in tribuspersonis no eti maior, quam , ,, ins Mulis. Itaque non sequitur,quod isti statuunt, - ,, ter Deus,Filius Deus, spiritus janctus Deus eti,st: is tur tressiunt Dij. Sed ita coctigendum est igitur pater, Filius, cor Spiritus s. tres sunt,qnorum qui que Deus Nota. e T. Nomen enim Dei repetitum ad personas pertinet,' quae reuera tres seunt, adiundium autem numcro, te nionem inducit sub Ilantiae, quaere quidem ipsa nutu modo multa existit. Non enim aliassubstantia Patris,alia Filiij,alia spiritus sancili,fled quam habuit pater,ipsis imam eandem citra differentiam plane plen que transfudit in Filium Cr spiritum s.Vnde tres illi' numero,id est, proprietate aliqua numerabili, Ῥt Philosephi intesigunt,non differunt, quasi alia Ἐnitas sit
in unaperfna, quam in alia, cum eadem unitas insithn perso' inessabiliter in omnibus, diuina certe essentia. Qim nae dis autem Graeci,ut Basilius, i Damascenus, differre nu-mηt ημ' mero simis erui, iam dialeciticam acceptionem transem rres sunt ,significat que oluerunt Hapostasis nu-vasibus in mero differre.hoceti ab inuicem ἀφingui numerabia hominon- lite ita dit numeraremposiis. Patere λ nos, Pater crua Sabel- Filius spiritus punt tres. Item Pater non est Filius hianos,A- arat spirituό S. Filius non est Pater aut spiritus s. c. rim G Lis nihil addunt, quod non sit profecillam ex sata . Anomoros nae spiritu, qui olim Maometi consimilia instinauit, a
'pasiim quo hoc γηο differrat, quod quae Pseudopropoeta ad OKm s eneruandam Filij Euinitatem exsolius Patris γημ
56쪽
L1B. PRIMVs. MMLemiam in Corano simpliciter σ citra conuersio nem attulit, isti insuum dogma artificio quodam dia
letico invertant. Maometes Christum non es. Deum Maia his rationibus consi, uit. Deus nus est, ergo non Pater metu σσ Filius,essent enim plures. si Pater Filius esent Trinitari Cr proinde plures dijschisina consequeretur: μ- aonia.
Ehones in caelo. Igitur Deus non habet Filium. Deus nullius indiget ac perse potuit omnia creare, omnia gubernare, consortem igitur non habet. Nesis est in Deo cogitare membra aectionem generandi. Non
igitur renuit misimilem Christus σ mater ipsius comederunt,sicut e r reliqui homines, quis igitur non,idet Christum non esse Deum' docuit, Adorate Deuer dominum meum, quare ipse non modo non ea Deus, qui Deum adorauit ,hednepe quidem Deum haberi voluit, qui quis essethabendus Deus, palam declarauit. Hais argutationes . etsi languidae sint elumbes, nemoque extet Christianorum, qui non sta tim fluat, tamen nihilo meliores Trinitarios insitium pum non pudet sic conuertere. Pater Filiussunt duo,ergo Deus non nus est, Essent enim non duo sed Ῥnus. Si Pater re Filius non essent plures iiij, sabetiliana fusioc queretur Deus no haberet Filia. r. Deus per Filiu omnia procreauit Ῥniuersa etia πο-
gula ter eunde administrat, igitur c9orte habet Deu, ' . pluresque existunt di . Nefas eri inficiari Deumgenuisse Deum. Plures ergo siunt dij. nus Dens, auter genitus. Christus se aequalem Deo Iudaeis, qualis finserperentibus, responditiergo est alter Deus. Docuit,t adorarent holum Deum cr quem misisset Iesiim
christum,ergo duos adorau sp dicauit.Nonne frobique conpicis eundem anguem repere in more sa
57쪽
DE s. TRINITATE 0ri Dici eodem ore moliri contraria ρQmbus argumentis locere conatatur Christum non esse Deum, Dei:egenuinum Filium, iisdem quadam logica emtremorum tran positioneper Trinitarios probare auet Christum esse alium Deum a Patre sed nihil agis perdite serpens satana ' Nam mendacio nihil est imbe- caius, cum ad incernam diuinae veritatis inspicitur. Deinde tuae ratiunculae adeo imbecissae sunt, i cuius operienti oculos, se eque ad mentis suae sensa intra
sum conuertent extemplorancidae, Ῥietae, Ῥeternosse
pateant. Post remo quorsum idem toties illauie quadabattologica inculcas' Nondumne tua firmamenta J-
perioribus nosti is re ponsis plane disiecit a dirutaque
sentis 'Nόnne con sticis te tibi plane aduersari, tibi omnino aut redeundum ad Arianam bla phemiam, quam iamdudum dilectam triumphatamq; Ῥehementer doles,aut cedendum causae iamper ii 'mam Pa te'quem ,numsolumque Deum canis, qui non pro . ducatur,std sit aliorum primum principium, Filium, Spiritum S .producit, aut de nihilo aut de aliquo. Si de nihilo,erunt certe creaturae, ideoque non dij si-ot Usiper Trinitarios Ῥου. sin ex aliquo,certe non ex ita creatura produxit, cum eos coaeternos Patrifatearis,nondum γssa extante creatura, ex qua eospoisset producere. Produxit igitur ex se ipse. Qised si ex seipse produxi necesse est, i et eis totam Fuamsubstantiam, ,el tantum partem dederit. Sitantum partem, ide ad quot qualesque maeandros te referas. sic enim escitur, it ne quidem Pater sit Deus, quando secabilem eius essentiam constituis,cum Deus necessa ris sit insecabilis,individuus simplici limusque spiritus.Sin totum da aut dando se ea exhauri priuati;,
58쪽
LIB. PRIMvs. orierque ita aliaspersonasproducendo Deus esse desinit, Mutio ea non priuat, atque ita tres persenae sunt co I Abstantiales ,sicut ingenti tuo dolore credimus nos, non e gentiae differentes, sicut tu, admini'ἱque tui bla phematis. sed me reto ad caeteros, Sumtu contrario spiritu, aduersum diuinas Filij Dei Cr spiritus sinem emanationes imbuisti. Caluinus cir Ecclesiae, quae istius disciplinam amplexae sunt, i nomine Aurelianensis s- Bituricensis OHIasius quidam profitetur, 'nitatis Dei causam, ex nescio qua Persis rumi m&οon petunt. Age hoc in loco de ea disseramus. Sic enim refutatis omnibus, quae sanae orthodoxae fidei aduersantur, aptius ea quae adsolidam tanti m etas cognitionem pertinent, fibro secundo subiiciemus. Nec ero , stud parui refer re existimamus,cum hinc contra pietatem, multa alia absurda ine longa insinuatione consequantur. i enimarum et Christo cum Patre communis si ac Christus a semetipso essentiam habeat, necesse est verba Niceni concitis,quaesonant, Deianride Laeo, Deum verum de Deo vero, non tantum dura esse impropria, t. Ῥltro quidem confitentur,sed etiam falsa. Necesse etiam,quod omnino metuunt,m cuius detestandi ι-
esse deos nisi ad sabellianos, vis e faciunt, malunt
transire.Nam, lex Tertulliano Hilarissupra δε- cuimas,qui tresά ἀ--κ facit, tres inducit deos. Nec elabuntur, quando aiunt, Christum quidem natum ratione persons, cum interea ratione diuinitatis Gipse obtineat essentiam. Nam qui ita respondent in ρrfundiorem impietatis scrobem θ dant praecipites. 'um M tmissum faciam clarissimum die tum A
59쪽
DE S. TRINITATE No est aliud Deum, aliud persenam esse, 1ed idem omnino , flentur Christum respecitu suae personae non esse Deum . Deinde, e mαndistin - gunt Persenam ab essentia diuina, ac ciunt Filium Dei compositum e duobus rei ι disserentibus, quorum unum sit natum, alterum innarum. Atqui Deo,
diuinaxe Dpostasi nihil esse,dici,cogitari potetista
plicius. Persenae enim notatio, nihil diuinae substan-ὶ ' tiae quod ab ipsa re vera distin irim sit addit, nihil adducit compositionis. Et utpersena ab essentia allia' quo modula, qui ab sibolasticis appellatur modus ra- tionis, disiematur ton tame discrimen est tantu, quin ex illis unum suppositum constitui post eruata ilia ' saque Dei plicitate. Id ex nobis sanὸ potest intelligi,in quibus inter nostram persona cr essentiam boe,num interest,quὁd nuda mentis contemplatio atque perso' m : intelligontia format. Per essentiam intelligimus na- c turam rei cu suis facultatibus,sive, ut planius decla- a m tu ' . naturalia sunt. Perpersonam id, Τμ0dmm tio' Boethius ait, intellecitauis seu rationalis naturae indine isti '--bsistentiam. Ita vocabulo Personaeprκter Pi- essentialia, ratio etiam eius importatur,quod est Ῥῖφe ob stubsistere eumque eo nihilsignificetur amplius, res de' a ιμή ,trunque dicitur, na eademque prorsum existit. 4 α - H eo animo facilius comprehendantur, breuiter E prima philostophia repeto , quae ad distinctionem reic rationis ci tit. Re quidpiam ectamus, cum id. ipsium, quod res est, illi que .m M int 'spicimus. Ra-
ri mne vero cum mente S causam,rationemque
denominationis attendimus. Itaque interdum sit , tr aliquid re sit unum , quod interim ratione diuersum Q ea. I ampli causa,idem mel dulce est crcandi Anti
60쪽
δειersis tamen notionibus. Dulce eίε, qua gustatum afficii candidum,quia cadorem ususium habet. Idem re homo cr Pater, idem homo CT Filiis , idem Dein Pater, idem Deus Cy Filius, etiam si cogitatione differens. Idcirco qui diceret Abelem respectu pers nae suae, quatenus e esset Adami G Lux sdius, pro creatum, rei diu autem suae essentia ,siue quatenus esset Homo, 'gΡαώ, και ,essust silmo cachinno. excruperetur ines itur fremus eos,qui Verbi Deipetaona numeris ommb'simpliciore aliud quam ipsiussa; tiam esse sentiunt' Et cerae non pote E animi informatione concipi, quin si Filius eri σ genitus, tacceperit naturam ab co qui genuit, qusque Pater en, t et
ipseram simile ostenuit. Aiunt se lubenter surpare caensius ieamsimilituline, quam a Caluino magistello suos e lib. de di
audiuerunt. En eadem aqua, quae in secaturigine , in uina Chria
fonte n riuo est. Principium es caturigo, fons π rμ μ essentianus emanationes quaedam , ita tamen, tsi nulla eo pag.is rum ad scaturiginem fiat comparatio coe aquae ύαα tantisinspectetur, non minor sit aquae ebentia,quae in
fonte σ riuo, quam quae in ipsascaturi i e est. dsi haec interse comparentur, principium est scaturigo,
ac maior siverior. Vbi etsissiud merito culparipo test, quod ideantursignificare Patrem aliqua com . paratione esse maiorem Fιlio m spiritu, tamen opto, tin cepra similitudineperseuerent. Erio enim nudae comparationes creaturarum exae te depingere positutamyublime masterium, tamen iuxta modulum intelligentiae nostisae, quemadmodum fons semper ascaturigine demanat, σ ab ea existit, distinguitiisque, non tamen habet aquam, nisi quam haurit ab Icarurione, sic Filim a Patre semper exit σ distinguituri