장음표시 사용
61쪽
V DE s TRINITATE neque habet sub titiam nisi quam accepit a Patre Quod verbum Dei or contestatur. Daniel apertes ibit a facie antiqui dierum rapidum
m igneum flamen procedere, quod nihil est pro se m
aliud, quam pelagus diuinae essentiae, quae est in Patre,plene redundare in filium,in eumque dirigi. Apud
Lalomonem, sapientia Dei emanatio est claritatis sn nipolitis Deildincera cν candor lucis determe. Nempe quonia perinde claritas oe gloria ij a Patre omnipotente proficiscitur, atque lux a lis corpore. Et ne ta-Elitent nos ad oriis ludere , Christus apud Ioannem
di iste pronuntiat, patrem, sicut habet iram in semetipsis , sic dedisse Filio habere vitam, ins metipso. Vt enim in eo quod assi atse babere Ῥitam in semetips,declaratsuum esse ubstantiamque fluam diuinam sibi inesse naturaliter,ita dum illa fatetur Lbi data monstrat suam,itam a Patre procedere. Apud eundem, O tuo propter Patre, Cr , Aio quia ab ipso sum, cr, Quod Pater dc sit tmhi, maius omnibus est,hisque ilia nihilpo int decla rare, nisi diuinam naturam siue essentiam, quae sola
excellit maiorq extat rebus caeterisse Patre tributam
esse Filio. Quibus haec quoque congruunt, Dedisti mihi, o Pater, claritatem luia dilexisti me ante constitutionem in undi.Nam parenthesim ibi esse,
Dare claritatem,iungi cum, Ante constituti
nem mundi,pesicuum eri e capitis initio,*bi Christus orans,Nunc, inquit, Clarifica me tu pater, apud rem lippum claritate, quam habui, prius quam mundus fieret apud te. Alibi etia γniuersa quae habe se a Patre accepisse,items se quatus quatW est,ex Deo procesisterioriatur . Proinde Florem Tertulli
62쪽
LII. PRIMvs. ni oriptor eis insitam libro de Trinitate , pastus operum 268 asseuerat Filio diuinitatem traditamque porrectam. Haec enim eius verba sunt, Deus quidε ostenditur Filius, cui diuinitas tradita atque porreeta conspicitur. Ignatius Ῥno saeculo antiquior epistola ad Magnesianos nihil aliud ignificat,cum Filii ιυnab di- Pag. ro. cit, νητί .Qusedcum Dion is Areopagita strinis, Pag. χεῖ
qud quem reperias sera θεο οπα ἀν- AN, Solm circa Augustinus fansie inuocat Patrem Pt ονα loquiorum se,Filium tu ab altero, spiritum sanctum t ον ab cap. 3I. troque.Vocabulo enim Graeco breuiter indicare Ῥoluit,quodprolixe in Ioannis Euangelium tractauerat, quod eleganti It is dierbis in libris de Trinitate em Aug.HIσ- presserat. Filius non hoc tantum habet nascendo, Vis an.tris. M. Filius, sed ut omnino sir.sicut autem Filio praestat σ Q. es lentiam de Patre generatis, ita spiritui sancto dextroqueprocesiis. Atque haec estraula,cur D. Hilarius declarans contra Arianos locum Marci, Dieon illam Nsareas nesciunt neque angeli, neque Filius, interpreta-
tur Filium nesciuisse aseipse eda Patre, achanc esse
iatru praerogatiuam, uit -ουγνωτας. 9am quemadmodum a Patre habet Filius, isit, ita ab eo hausit, sed ceris naturaliter scientiam,sapientiam, potentia, aeternitatem, infinitatem, atque reliqua omnia, Τμα diuinam essentiam consequi intelliguntur. Omnia enim sageneiado,illi tribuit Pater,cum essentia quisecunque essentiam circunstan lenisi me transfundes. I ad diero est,quod paucis quidem Ἐerbis ,sed tamen ex e simis, recordatione etiam dignifimis alibi Agari 'pub' concepit.Nihil,inquit nisi natum habet Filiuι. Ab his principiunt non discedens Iublinus Maror, bi in expositionesia lib. . de i
scundastatim pagina professus Disset. Id Trinit
63쪽
Da s. TRINITATE 'ον τως, της Gφορας λωρει dira mpina . si pater,in- . ,, quit, innascibiliterhabet essentia , Filitu nascibiliter. i ' ν, Spiritus autemsancitus per processionem,inter eos sanἐnio .ve is Christum Filium eius unicum,tale rem D. His is fert. Vnictu ergo Filias,cum sitgloria empiternitate, rom ,γ irtute,regno,potestate. hoc, quod Pater est,omnia ta- ,, men haec non sine ambureseunt Patre ed ex Patre tam
is quam Filiis habet. Cumque sit ipse omnium caput. ,, ipsius tamen caput Pater est cutscriptum est,quia car. Cor.II. put Christi Deus est. Hieroumm, quod est miradum V s. maxime,ex loco Gaiae, quem insonabant Ariani, σquo se putabant gloriosipime de Nostru triumphare, id plane colligit. Quod infert Esaias,ait D. Hieroum. Gloriam meam alteri non dabo, hoc lanificat, ne Idola putenturoppressisse populum Dec. et certὸ cum dicit, Alteri non dabo, o diise alteri iam dedisse. Alteri enim ad distinctionem prioru dicitur. Dama-'henus,qui omnium accuratisi me tradi auit, quaecunque de hoc osterio cadere queunt in disputationem,
nam. lib. r. ij i. Filius ex Patre est,σ Ῥniuersa quae habet,habet cap. I ex patre. Vndenec quicquam ex seipse alet facere.
64쪽
LIB. PMMVs. it capite desenecta Triade. - α Οαί om. πνό α, α ιδι αδ n is εθ. in cunque inquit,habent Filius, σ Spiritus, a Patre habent, ipsum etiam Esse. Athanasius,qui eam ob rem multa ab Arianis sustinuit certamina, Unigenitum exponit ex essentia Patris genitum , atque hanc,ocabAli eram
ess desinitionem paulo post demonstrabimus,etiam si
Autotheani canes longe aliud latrent. Ioarines Casii nus,quem aequalem fui sie Chrsostomi historiae Ecclesiasticae commemorant,hanc fuisse uorum temporum fidem,non sublicet. Dic, rogo, verbum Patris, responde,quaese mirius er sapientiaiummi principii ,sed tui eprincipium de principio, non duo principia, sed
num certe principium. Dic verbumsemper manem. inud enim tam tuum quam tu sed tu tuus σ non tuus, quia constat te a teipsb non esse scut in multis locissepe testaris sed a Patre, cuius ei Verbώ, non δnabile cr Ῥolatile,se emper em, iuem, at
Quid memorem B. A mbrosium nomen illud, quod caeteris superius a patre datum Christo scribit Apostolus,dicere donatum Deo, non homini Ac Patrem ab omni aeternitate per generationem tribuisse Filio μοnomen, quod extat supra omne nomen, hoc est, esse Deum per naturam,quoniam genuerit Filium plenum sibi aequalem Deum 'in id C illum Augu=inum prorsum ostendere Eunomium damnatum haere sis,quod negaret Verbum Dei esse Filium esentiae ipsiussiue naturae e substantiae, aut i, horum alter clarius explicat,essentiam ex essentia, sapientiam ex sientia,tumen ex lumine' uirid Hilarium Fribere Manichaeorum haeresim esse Deum non procedere ex
65쪽
so DE s. TRINITATE Deo,ne introducatur diuinaesiui stantiaeparthisis ne etiam patres Nicena,tota Catholica ,ox, ideformulam proposiverunt, in qua credendum assisma viritius in ret Christum ex Patre Unigenitum,id est, Ῥι ipsis con-d putatim tinuo interpretari placuit, desῖbstantia Patri, gen ne inter sa tum 'Nόnne haec Ῥerbas es t apud Pristum Ale- belliv. pho xandrinum ex conciljplenarijsacro canon και εἰς ενα.
sius lecti5e cur in re tam aperta diutius immorery Quu nescit fidei Nice- Miometanos hanc de Deo opinionem contra Christia noe. norumsidem improbe excogitassee t Avicenna Arabs in praeiudicium Christiani dogmatis, quod sepiuscule Adara 27 in Corano exagitatum legerat in nominis Dei desini-28. 29. 3I. tionem se nuneis Ῥiolenter intulit. Deus . ait, ens est
33 ψ' .s3. necessariis existens,cuius esse imp ibile est, quod sit Avicenna ab alto, esse cuiuscunque rei alterius ab eo non in realitatu prouenit nisi ab esse ipsius. Q in machinam in Chride demi - stianos muros fabricatam audi ex Curani calce, Comitioni,' cr flanter,inquit Maomeres,dic il7se Nosputa Deum quaesitis. num esse necessarium omnibus, qui nec genuit, nec . AParari. generatus eii , nec habet quempiam similem. Idem proferi& spiritus ac qui per Maximum Paganumphia pota 3 lo Dbum olim Augustino garriebar, Equidem Ῥnum inter Augu ei e Deum pinnium ne initio ne prole, naturae ceu
'manas. Patrem magnum atque magnificum, quis tam demens, tam mente captus neget esse certissimum ' Audis omnis generis improbos in eandem impietatis arcem con-Q nil ni- uenire. I nunc igitur,'cum istissentiem aude frigenitus Au plicare nigenitum in sentia diuina genitum. Odeanis. lis de initio in mentem quidem venit cuidam Ioanni Leotii Nardo,in libro, quem impostorum it ore sὸ d
66쪽
erante spintusanctosiri io gloriatur. Nos autem,
qui Ecclesiam parente equimur,unigenitum inter promoimur De siue ex ellentia Patris genitum, Athan de prirtim ne aliquid ex fabellio nostra oratio olea pam synodis Α-rim significemus Deum Patrem Ῥera prate nusso rimina modo destitui ac reponemus in Ecclesiae arcibus ana- Seleucia. thema,quod olim maiores nonri, teste Coniate, inter Niceras C, eoeteras cateche cie tabuia sanctiones statuerant, in niates in Mahometis Deum,quem ille necgenuisse nec genitum A nnal. Mased holosiphron esse blasphemabat. Nicolasimque nuetis Imp. ranum contraria de hientia Christi assuerantem approbabimus,inde t dereliquis, quae ipsi naturalia ter secundum diuinam naturam insunt, conis iurameapiamus. Esaiasper na Christi Doministri erar, Esa socErigit mane, mane erigit aurem mihi,ut audia quasi magistros, Dranus ero interpretam, Primu . mane. qui accipit pro aeternitate, in qua Filius ha- .
bet scientiam diuinam a Patre,'secundum Mane pro instanti incarnationis,in quo habuit scientiam infusam. Utraque enim est a Patre in Filio fecundum d plicem naturam. Nec vero solum ob aduersam definti tionem crasso imperitiae semno demersos Αμtotheanos apud mundum tegabimur ,sed praeterea etiam execrabimur,quὸdscelus aliud ex alio attrahentes sub- Deum de Deo, Deum verum de Deo vero quae tanto sudore aduersus Arianos expu- . Inauimus, impropria esse. Caluinus quidem de hae Calpet risanctione concilio Niceno improprietatis κααακκ- pr .sib, de ειυς calumniam intendet,sed Catholici, penes quos impietate disiceptandi de controuersiis in Ecclesia excitatis ius Geticis de semperextitit, absiluent ac proprie locutum iudica- testa, cr
67쪽
sa DE S. TRINITATE Vigilius ,, bait apud Probum iudicem cum Ario , inter caetera Naror is clare pronuntiantem. Ex seipse,id est,ex eo quod ipse in dissu is est,Pater impulibilite indivisibilite incorruptibilia ratione ,, ter laediminutione, inediscisione, sine affluentis cointer sa is pia redundatione , e lupasilonis genere in abi- bellium, is liter Filium genuit. Et idcircofatemur nius seseb-Fotinu, is stantis,quia non aliunde,non ex nihilo, non expub- Arium, is iacentibus, Pelpraecedentibus materiarum qualitati Alba ,, bus edpropries. A rrigite aures impiu proprie, inqua, nasium. . ,, Deum de Deo, lumen de lumine, γirtutem de Virtute,
,, sapientiam de sapientia fideliter extitio confitemur. Et aliquot ponpaginis de Fotino, cui hac quidem in x, re suffragari Arium queritur. Nam qui cr ipse cum
is Filium Dei de Patre genitum abnegaret,atque talibus,, testimoniorum documentis coarctaretur, quibH luce clarius demonstratur Filium Dei Deum diere σ prο-
,, prie s Auditisne) de Patris substantia genitum, istuc
,, impietatis se a molimina ,eriit, Ῥt Filium assererer ,, natum per adoptionis gratiam. Susiribet Epiphanius, ,, qui in Panario contra Semiarianos sic posuit. Illud, Psior. ,, quod a patre diectum eri, In splendoribin sanctorum. D ex Ῥtero ante luciferum genui te, necessario est dicii ,
, ta communione creaturarum Filium abduceret Pa
tmnatum ex se Aproprie genitum ,, Ῥentris Filium docentis. Qi madmodum consimilia 'mu r. D terpostqua σFilires dixit, Dominus creauit me, ,, γt insignem eius ad reliqua creata consideraremuro naturam, necessario intulit, A n te o m nes colles' ,, nuerat me nobis vere piam & impatibilem ex , ,, Deo Patre filiaditatis suae astruens cogitationem. Et is in compendio Catholicae fidei. Enimuero γnica co-
68쪽
fee Etam, Filium perfectum, iritum sancitum perfectu,
consubstantialem Trinitatem, non commixtam, sed Filium ex Patre vere genitum, γ' spiritum S .non alienum a Patre Filio ,semper existentem Trinitatem nunquam additionis indigam, neque habe
rem quidquam in se,quod se submittat, in nam Ῥero
nitatem σ num principium Dei π Patris reserendam. suum adiiciens calculum Pridus, Patris Filisq; ὀμoο-ο α dicet alioqui conflare non posse,inb- modo,inquieto eri Filius erit, qui non ex substantia Patris emanat. sed Ῥere Filius eis,consubstantialis e gδ etiam est. Eadem enim natura genitoris geniti inuenitur. Hilarius Ombolum Arianorum impie σsephis escriptum euoluens integrum librum sextum de Trinitate proponet, t Christum Pere Cr natura
Filium Dei esse ostenilat. Ac profecilia nisi res ita sese
haberet,Amma esset personarum confuse , summa permixtio, quippe cum earum dignemo nulla mentis aciepsit apprehendi,nisi quia Pater ereproprieque sit gignen Filius vere proprieque genitus, spiritus s.
proprie vere procedens. Imo Nero non aliunde, quam ex emanationum varietate atque proprietate
pendet ipserum communis essentia siue ομοου nonc, quemadmodum consanguinitatem inter homines non nisi propria ac vera propagatione Ῥidemus existere. -d enim in hominibus habetur consanguia nitis,idpropemodum communem essentiam seu consubstantialitatem in Deo appellamus. Q nto igitur melius no Ter D. Thomas opusculo nono,quod inscribitur, De articuli entum o is sumptis ex opere Petri de Tarant ori stione γndecima de hac qu*
69쪽
DE s. TRINITATE AOnesie censuit. Male disium est, quantum ad id, quod dicitur, Deum de Deo improprie dici. enim Baecpropria, Deus de Deo,sicut e haec, Deus genuit Deum, Ῥt i mei determinat in quarta distinctione. Vnde arbitror ex errore scriptoris accidisse. O pium D.Thomae animums Mavult biperfadere librarium
id de suo addidisse, quam Tarant um eo miti Isisse
proue ilam. Arg. tria Atenim,inquis, liuina essentia nec genuit, necΠ- Autothea- igud etiam in libris pontificiis contra nori , Τηi- Ioachimum Abbatem sancitum legitur. sed heus, bobus Chri is, quemadmodum nec mentem decreti, ita nec e obtine . eius causam intelligis, cum tamen hae praecipuae sintre esseηtia recludendarum talium disicultatum claues. Ioachi- concludμt, mus Abbas,cilin arbitraretur Patrem,Filium, CT spi- Extra de ritum s .non diem,nione, sed tantum columia Ῥna D m T ri substantiam reprehendebat pereum Lombardum, it t ,eram, indifirentemque Trium Ῥnitatem e 40' m' - ρlioset, docebat diuinam essentiam neque generare, neque generari, neque procedere. Concilium, ex quo Canonem in suum librum Gregorius Pontifex retulit, , cum prius Ῥero repugnans cerneret, Ῥt ante fluo loco trafrauimus, trumque in Ioachimo simul maluit co
fodi, quam errati huius sileresse reliquias. sic enim prius absiolute supum erat, t posterius non careret
reprehensione, praesertim cum citra circunsiriptionem' adhiberetur ad alterum confirmandum. Et ceraeproprie non τοῦ φυ sed του pασς, testante alicubi Ari- Actiones stotele,iationes conueniunt. QEmniam enim φυας per ,
fut proprie se indesinitaenadplures postases, siseubstantia ἐγ-
supposito - uinastuapte igeneraret, tique Filius spiritus s. m. qui integram olidamque naturam diuinam comple-
70쪽
LIB. PIO MUS. stur,perierarent, Ῥt ex rebus procreatis, Guas sen-Iιυμ, δεσμrpamus,apparet mani eItistime. Inutis sane individuum , non item natura procreat,atiue inde, ut
resi e coctigit Damascenus , cuiusquespecieiprima iu- Dam Iib. Sentia quondam'ire, σhodie plerique sterilia exi- de orthae . Ssunt . Umadmodum igitur inepta fit, qui propterea. animantes progenitas finiri usentiam a matricia sus elit insiciari sic capitur mente, fui inde contendit E ilium Dei . Patre nos adipiscisubstantiam. Nam Wirmatur essentiasumpta impliciter, impos generationis , ita icissim istius compos esse conceditur,
cMm consideratur,Ῥtras. m. Verum ne tantum ex meo
sensu haec Canonu interpretatio deprompta Ῥideatur, Age in obsequium Ῥocemus Franc cum Maronem
Scholiassen librorum Augustini de Trinitate egregisi. Augustinus quidem ita scripserat. Eunomius haeret Aug,lisiis.cκs,cum no potuisset intelligere,nec credere oluisset, de Trinit. Unigenitum Dei enum, per quod fectasiunt omnia, cap. 2P. Filium Dei esse natura soc es desubstantia Patrisge- initum, nonaturae, et substantiae s a et essentiae dixit esse Filium ed Filium υoluntatis Dei. A dista ve- ro interpres, Intelligendum cst, ait, quod cum de icia
quastione fuerit controuersum inter Magistrum sententiarum, Ricbardum de S. Victore,' Magister Stich. lib. Cnegauerit essentiamgignere, Cr Richardus Ulyrma . de Trinit. uerit, Augustinus magis pendet in partem Richardi. cap.rr. Quia tamen Abbas Ioachim .sequens Ricbardum, in- fruit errorem contra Ῥnitatem deitatis, ponens ip-
collectam in tribus per*nu , positio Richardi Extra dein tribus personis passa est detrimentum, in capit Iam. Trin. lo, firmiter credimus. Vnde accipitur documentum,' e Caiμqd adiungens errorem vilicui opinioni Asieptibili, iboli a.