장음표시 사용
71쪽
Solent vanas opinione, ς ' abundanter oecupare a doloscentos, nec quidquam eos in aliam ro tam m vi. sententiam trahit, nec corte horum aliquid ais in montem venit. Comsendum ost itaquo Deos, qui
eundum Sylli effatum Operatores vocantur s siquidem ignavi esse non possunt 3 in aliam notionem devenire. Propterea nemo Deos sapientium Omnium amicos dixerit, neque hoc sensu dixerit amicitiam inur hos et illas coniungi , quod titilibus operibus pariter inc-
mno in Diis et admiratur tum naturam, tum habitum, et ipsis adco- dero conatur; et volui si eo provolvatur, ut illos adtingat, atquocum ipsis sit , vocat tum Sapiontes Deorum amicos, tum Deos sapientium. Atqui non putamus consentaneum hoc sonsu amicitiam dicere: quapropter molius ipsae res, quam nomina permndenda sun in hoc quaestione.
72쪽
Lin. I. et seqq. ε κα- κ. λ. QMod Si olei vanis opinionibus adoleseentium animos solis superque im-huerent, eosque aci elationem, non ad reetas perducerent sententias, passim Philodemus, eaei liquo Epi eurei querebantur. Profecto iuvenes veritati adripiendae partim idonei sunt, ac res suo Marte consideranios nubem saepe pro Iunone amplectuntur; si autem dereptio ade cit Praeceptoris, nihil em in Nestim son-rantiam trahis . Epieurus in suis Epistolis totus in hoe est, ut a discipulorum suorum mentibus ςtinna intonos evellat: atque identidem hoc inculcat, quum Herodotum de Belias Nnfurialutis erudit, quum ad Pui elem do G Io,tihm Corpori a scribit, quumquo de fi ira de nia Menoeceum monere satagit: sod praeeipue eius Κυρια Δρεαι ad xisM λεις restitandas eon seriplae sunt. Laert. L. X. segm. I 44. et alibi Proseeis harum opinionum plurimae etiam recensentur a Sexto Nu odis. L. l. e i. et a Plutarcto Da oleorum mptigniantiis p. 1 3. Francos. I 599. Quasnam . vero opiniones in superioribus versibus omnino deperditis memoraverit F. A., destitie non audemus: certe quidem ad Deorum naturam et operationes pertinetiam , ut ex consequentibus paret. Lin. 5. - , Litterulae superstites, et spatiolum huic nomini restituendo viam straverunt. Duius
autem Philosophi mentio habetur apti l Ciceronem his verbis: Zeno qtitisem non eos actam , qui tam orant, is otio ram , butim, ene oros fg snι mcitidistis e a ia Socrarem Ostim, parentem philosophiclo , Inlino oorbes tilena. Murram is ictim si s dicebrare Chrysippum nunquom, nisi mosi umo etigat. Do ML D ori Lib. I. n. 54. Temere itaque sylli nomen hole expungendum Victoritis duxit, ς es altis insolatinns ntinum S uiam Ooeci tim iamquam Dorie. Variari Lee ion. L. XXIV. e. 39. perinde ae si Ciceronis auctoritas tanti non esset, ut philosophorum catalogo nomen alibi non recensitum adnumeremus. Cotisrmatur ideirco per Philodemum Bheinctii opinio, qui lli nomen omnino servandum eon tondit. Vari in Gel. L. III. c. u. tiane probe sequuntur et Fabricius, et Ilarlesius in Epie eorum C talogo , et ipso Bulieritis, quem etiam citat Da istus in Notis ad Cleomnis locum supra lautiatum. Int resttamen, ut statuamus ad quamnam Sectam Fullus pertinuerit; nam Ciceronis verba anei pilom laae de re loetorem relinquunt. Fabrielus, ae litipitio ius inter Epicureos eiam re ament: llariosius Aradomi eum putat: ex Iamblico Sylli nomen inter Pythagoreos loeum habet. me. Othng. 159. vide Ioannem Ionsium Histori Hi soph. L. II. c. 15. Mihi vero ea ad ridet sententia , qutio ipsi in Sua sedem oonsiliuit, qua que expli- eandis Philodemi vortiis opportunior videtur. Stoici enim Deos non ignaυos, sed mvirali res censebant :atque hoe est Sylli saltim quod hete profertur. Tria autem sunt, quae hane opinionem satis superque eonfirmanti Primum est Aldohrandini auetoritas , qui inter Stoleos Amuodorum 8lum pro A ouotiora
Attio virgula inter utramque voeotia praetermissa ) , in suo Diogenis Codire legendum iudicat, subii-eiens: Ego enim Da existimo mmdem eas , do quo Ciesro et Liaertitia ser fractant, et Litora mineinil rem d praυationi huitis loci cntiatim raditisse. Ad Laert. L. II. segm. D. Aliorum, quod Qeero Zenonem Epieureum Syllum eoniumeliis fgentem ibi memoret, iiii probat Menagius ad Mersi L. VII. sogm. 35. Epicurei autem, uti in Praelatione moniaimus, mira inter ses consensione gaudebant, nec se invicem in Metaliantur. Tertium, quod Cicero , qui Zenonem maledicentem in diacit, eum Apollodoro, cum Syllo, et cum caeteris Socratem, set Cliosippum diu μή copulet, qui utique Epieurei non erant. Debemus
itaque huie Philodemi loco plura. de quibus haetentis erudiit ambisebant; id.liret Oxiiii se Philosophum
Sylli nomine Olebrem, eum ab Apollodoro misso diversum, et Stoicorum Sertae dedisse nomen. Ibid. Ena. . Frustra hane voeem in Lexistis requires: eam tamen απo mo 1ργω dedi tam fuisse nemo in seias ibii: ideireo oporti ores hoe nomines intelligi haud temere arbitrati sumus. Favet a ratem nostrae interpretationi α'illaris, quae in x e existimos doprehenditur; nequo enim i, tud .erbum in ima vertes, sed ignaυos , uti explicatur. Quinam autem Dii fuerint vocati 'γειλα , paullo diligentius inquirendiam est; neque enim plaeet nodum Gordianum Polius seindere, quam solveret seindere, inquam, solet, si eos inter ignotos Deos poneremus. Et sane or simus , qui Stoicorum somniorem Orassere tia Ans Itir interpres , magniam tuream conragat ignotorum mortim , tisiae ita ignotorum , tis eos naconiae rara qui om injormiare possimus, qutim mons nostra ρῶ is OideratUr eoorationa possa d sin gore. Cie. De Nai. Deor. L. I. n. 13. Praeterea Poran tia QMadom Zononis misitor eos Hen hias, Iossasa Deos , ra quihus magna titia cis iaci rimo etitium esset intentia. Idem ibid. L. I. n. 15. Immo Deo ipsos, tametsi non etim tabore operoso, et moles, o motirari tir, quae agant, tamen et mutica esse, neue arara ab aliqua operatione, et a lovi labore Stoici tradiderant, uti testatur Tullius : iam propemodum ΔΗ seraret mntiittido nec e arantium morum , nec sti , qtiam Ggrane, molientium eum Ialore ope V,
ne mes sto. idein uid L. I l. n. 25. Ad tales tilique Deos illi pertinent , quos D. Augustinus recenset,qnique laborioias hominum oporibus piaesentissinii Praeerant, perinde ac si eum ipsis hominibus laborarent. Noe oportim mtinus tini citi i mo eommittenuiam Drhitruti arant; seu rem Decio maintio, itim mometam mo si uno, cotithtis heiam Collatiniam, 'νatitatis Vationiam uera feceranti Noe anilem pomorans
73쪽
ri ne , Desam nos itiniam sentibus i mentis Neam 1 oram , Melescentibtis mum Lacturnum ,mtim se niihtis Garam Mattiram qtitim rutierant se, id si ra terra ciuuerantur , Deam Runei m. Nec omnia eommemoro , quin ma piget, quod tuos non pudor . . . . Untim quisque naui aticia ponit ostiraritim , et quia Aomo eat, omnino stificile troa Deos lati postierant , Foretitam foriatis, Carti timetirinni . Limontinum timini. Ita non potorni Foretitas limul et ea divom limenquis ae rare. Des αν. Dei L. III. e 8. Quin etiam Varro bone se de homini hus in ritum iaciaticit, qDod eis indicam, quemnam morum in ranaquaque re et ad evirent, et in earoni. Vide uid L. V. c. au. tibi et ratillo ante C. u I. alia legitur Deorum turba operibus explendis adsidue oecupata. uisitis odi liaque Deos 53llus vocatiat )Bλω S , fortasse απρ πω εργα ε λιν, vi solopnuis operatis; quia ut annus Oouior, novis ipsi opertatis
ararent et nosque vertimus Opes toros . et amnis, cessantibus opposui nitis. Sic itaque eam vorem explieamus,
ne ad Minervam Da αναν, cie qua hide Nevi hiis in h. v. , aui ad En in, Neptuni filium, euius meminit
Apollo. Orus Ethtio A. L. l. e. s. aut ad 18 3 ιτα , σωs - αγρων ωπιτας, semos citi Ggma cotin a, aut ad hutias generis quidpiam , confugiamus , quod ad rem minias Leere videtur. Lim. s. et sm. αλλην tis Οι , - αoin omM 3. Ut Philodemi mentem adsequamur, animadvertamus, oportet , quid Epicurus de Deorum operationibus sensorit. Is scilicet evidentem esse Deorum notionem , eamque contrariam vulgi opinionibus putabat. E. γ s wm με- γνααις' Οἰως ω'- ώ πολλα -υζ-ιν,
Diarao , qtitia νώωtis da Diis prontinescit. Laort. L. X. segni. Iu5. Quaproptcr ad Dei minime pertinere orbi trahatur eas in x-ς, atquo αππα s, Per qtias Dei olitim perturbaretur. Quum itaque Sullus Deos morti oras indu rei; ipsos Philodemus, ex Magistri sui monte, ad aliam διαγνωσιν, non ad Dei γνακτιν devenire, vidoli rei non e se re vera Deos, sed aliud quidpiam adfrmat. Ita profecto errores ex eo roribus sitiunt, atque per alios errores oppugnantur; nisi Christianae Fidei lumen ad sugandas veteris Philosophiae tenebras ingeratur.
Lin. q. et seqq. α-ερ x. λ. ). Sollemne suit Stoicis , quos resollit Phalodemus, illud de sapionio
praedirare, quod vit Dei amieus , tinnio et Meltis. me est, inquit Seneca, atimmum boniam : quod ai curas, incipi Deoriam Mettia ossa, non supplex. I p. Xx XI. Diat Meii atim tia , et membra. Ep. XCII. Item Epieteius sapientem inducit πιμ πρm rem Δια Mis ιας ρ- m, . aDei latem Avis Acthera eti-pient m. Diss. II. e. XV. Ex Platone in Frii ho hane doctrinam originem duxisso testantur Clemens Alexandrinus S rem. L. II. segni. 5. et D. Atigustinus do Cioilate mi. L. VI u. c. II. Lin. 36- . Quisitam iste Philosophus sit, quem Nostor heie earpit, non satis constat. Laeuna
enim non medioetis nobis fortasse eius nomen, et aliquam sontentias suae prosationem invidit. Aultimamus tamen eumdem esse Zenonem, cuius nonnulla placita superius resulata sunt, quique utpote Stoieorum Antesignantis , moriam naturae, et proprietatibus sapientes rarie res arbitrabatur. Eum eliam rarpere videtur Empiricus his vectis: aχρην πως αδ inmus, divi μαλσσα σωs φιλωτ φ--s τοεισθαι Olms, ετ
φελωσι γαρ τι ν σιν ριον. ori res oliram homines stilius . praeeipue PhiIosophos, Deoa existimn, Noa ras enim Oiliae prostini. 'sos p. L. IX. n. 59. Profecto Stoici ad rere non dubitarunt, Sapientim Deo e a piaram. Sopi na etim Dila ex pari Oioti, ait Seneca Epist. LIX. Hane sententiam Chusippo tribuit Stobaeus : 'ν ευδαμ-αν Σή- ) uvi διαζε ν της Θ M tiam αμας, felici ut m aspientitim nihil aoὐina victoris. GAD Ethie. L. II. c. b. ide etiam Epicleium Di . I. e. XII. et Diss. II. e. XV. Quod autem Philodemi verba planius ea plicat, est illud Cieeronis, e virtutibus Oitia forata Oxistis, par et simitia morum , seu i ra nisi immoretititnω , qtias nihil au bena OA dum portinet . eedens metiati a. m Nn . mori L. II. n. si . Addo ot illud Senecae, Sosians νkima proximnsque Diia consistis, ex sta morstititare, Almitis D . De Consi. Sapiontis e. VIII. Lin. 19 ct seqq. A ' oox x. x. 3. Tum haee verba, tum quae modo legimus: nequa hoc a nati Morie amisi iam , nobis revoeant in montem amicitiae naturam et vim ab Epieum desinitam , de qua superius egimus, et eum qua Stoi rum doctrina, et Deorum ad hominis habitus eonestiari non poteram. Caeterum tibi in ima pagellae ora supplevimus, molitia rea maras, quom nomisti adtenden atini in Avie ς- allona, illud Sioleis vitium exprobrat Philodemus, quo semper male audierunt: uideliret quod nequo in hae ς ostione Moiei Deton tir, nisi nυνδε, ςorhortim. Da Cisil. Dat L. IX. e. . Solei non m G retitia, qtiam da Uerlia evidiores aiant contontionia , quam Ueruatis. Ibid. L. XIV. e. s.
77쪽
και παρ' α9 α rπελλον- α ρ , Θα μεν ἱκαν o. . . . ita quo secundum Doorum QA'. U. proprietatos eas, quae Sapientium sunt , extollit. Fortasse muroru pro-
vcro constituturi A consuetudin in b. i.
tum eius, quae libera Deorum i quutio dicitur, tum adparatus, qui et frugalis, ac utonti adcommociatus sit, tum rursus gratiarum acti mnis, et a deoptationis orga homi nona, aut alterum Deum aliquid dianum, Napiensium , y rinde cic Deoriam, fiam instilial Hoc paraeis quidem do- socius aliquis vidi'tur : pluribus nu- tona probatur , Pt a loci ei, sontaneum est, ut magnifice, quod quidem insuetum non est, celebretur. Statuendum itaque est hoc po petuo agere ; et illud inter nugas a mundandum est. Quibus de causis solemus Oa , quae perpoluam meniis c ntontionom imponunt, et ad ipsa mittunt horia inoia sino satis magnis Ll orilms, nos r iacerri nisi
78쪽
L n. I. et seq. Κατ' - , x. λ. o. Plutarchiis, qui arerrime stoicos insectatur , quo ii a Communi sNotioni a in suis plaetiis identidem dis dani, illud pradetpno damnat . quod Sapientem Dol adiri imiis
ia quatiter Disso commo stim Iosi , ae Dioni, ratiari tib ah re, quum avientes ossent, ει vitior in vitieritia motam ineidi . . Noe on se honum iunia, qticia ot ri Diis nae homino , οι rah hominiatis Scipiensibus nil mos pomenii, nutitim ratiuia: porro Oirria o Diis non infriarem hominism, ratistitote quoquct non est re iis, Moisi disertine. Dia p. ao 6. Oticio omnia si Plutarcho displicoliant, tametsi is mitius ab Stoicorum philosophia , quam ab Epieureolum disciplina abhorretiat; mirum non est, si Philodemo Epiae eorum disertissimo non proliantur, et in praesetiit pagella lectoriam contemptui et irrisionibus exponamur. Adde, quod Philodemo eonsonat idem Aueiot, usi Stoicum Sapientem αι filia και πια νααι, serritiltia inflari a suo Praee 'piore dieii. De Stineor. R pMnuntiis , p. 1 45. Lin. a. et seqq. Taxα ti x. x. ). uncio hete pori utititur Stoicos tum Diis, tum Sapientibus tribuisso nemo dissi obitur, qui in porum philosophia ii pes non sit. Praesertim δo gratiarum actione, quam Loic memorat Philodemus, haec habemus apud Plistarchum, euius opera plurimam nostris Commentationibus
ipsi loquan Ur iad Ooluptialem, noου- tih nlila nae oesisto' m diem oxei Fiant Id. L. xli. smin. Ia . Ipsissima omnino verba habes apud Stobaeum in Telogia L hisia L. II. e. 5. et apud Suidam in v. Α-um, ubi et Lacriti σω δα. A explicatur mari. Da o utique de Scipioni : sed nusquam eouom dietainvenimus de Diis, neque etiam in toto Volumino II μ IIαρ,πιας, quoil nuper editum est. Quin immothi dum laudatur Sapientium παρ πια, taxanitie sabulae, quibus Iupiter, aliaque Numina induerantur irata propter hominum παρξυιαν. Vide Col. X. pag. 3s et Pri,i IIII. pag. I . et seq. Quare nihil melius succurrit, quam ea dicendi liliarias, enitis exempla apud Lueianum in Deorum Dan Di, si qtientissima
Ita inquit magnus ille παρραπιαστη , Monitis. Cap. 4 p. sus. thid. Castiorum et in aliis Dialogis Samosatensis ille ruos inducit, qui homines Ortin, et offensos reprehendunt; ut quum Mercurius hae de causa Charontem ad satur his vortiis : - ψερει ἡ Λ ε, ri, et ν παeἱυιαν, και o Uuαν. Non fri s, o Charon , Autiendi istam titieriti em , Oerosqtio sermonos. ConumFMNI. Cap. 13. I g. 5C . T. I. Amst. I Q. His profecto rationum momeniis, et quia spatium minus commodo serebat, respuimus o wερο pro παρρησatis. Illud etiam videri poterat opportunum : si quidem so γισια ad Deos pertinet, nec Sapiente indigna habebatur ab Stoicis. Lin. 4. παρασαων , κ. λ. ). Quod hi mores Sio ieis, eorum quo Insiliuiori fuerint adtribuit, tum Ita e lius L. VII. Mam. 65. tum si obaeus in Glog. E AD. L. II. e. 5. tum Lucianus in Hermotimo eap. is. et seqq. eum rerentioros plurimi, quus inter Brueverus Histor. GR. Psuos. Per. II. Part. I. L. I.
Cap. s. seci. q. testes sunt locupletissimi. Porro in eadem linea cernitur Fix γε M. Ita scripserat dormitans Amannensis pro εὐτι Ori Lographiis stipor si in planeto superfluam expunxit litterulam.
Lin. 5. πρωτο/-ι--s ). Noxiam nomen . quod a verbo αμσι aeticti, in veteribus libris avio Deilo deducitur , et signifieationem suam per se prodit. I in Iu. et seqq. Τρυτο σω, α λ. ). Quorsum respiciat Philodomus, ei quid sit illud, quod nonnulli mendosum putent, plures vero adprobent et extollant; satis amplus hiatus retio desintro non sinit. Duo utique preposti prat Philod mus, ut ea verbis soquentibus patet; eorumquo alterum a non millis reprobari, ab aliis vero, quos inter et ipso erat, laudati docet; alterum iliter nugos amandat. Daec autem ipsa inter Epie uti plaeita ab Stoicis reieeta reperiri. ei ad Deos, sinitiique ad sapientes. do quibus heic agitur, pertinere, sat Deile erui iur ex Plutarchi disputatione adversus , holeos. tibi do otio sapientis agitur. Chry
79쪽
Θεκν, ωα -- , hraeo ab Epicuro, qui pro νι Ion iram υνο sititit, ne mtina redii set otiostim , non in onti . Quaro id omnino videtur Esse , quod Philodemus probat , et quo i a nonnullis reiici scitetur ;qtium ad Deos si uitil et ad Sapientes respiυiat. Illud autem, quini ipse respuit, et nugatorium censet, 1 cibos ibidem inter Meseorum restimantios en Mineratum: quod scilicet Sapiens dum otiosam sectatur vitam, atque in ea virtutem ex sit, ot felicitatem nanciscitur; simul etiam mi Mλειαν ἔχουσαμ ανιπται, ranust. - αενει απ' M res , RMntim titim amet ιι , ut incivi quo tum Iticiaι: perinde quasi in administranda republica Sapiens eamdem tranquillitatem, ac in privata vita, possit oblinere. Plaeei igitur Philodomo, quod Dii . ac Sapientes tranquilla otiosaque i ita peri antiar ; dusplieot vero, quod ita viventes negotiis publieis ex in diutulis incumbaui; quia hiavio perpe tiram moriris contonsion m imponunt, et non ain aratia mesania Iahori s nos mi Itini ad ina Osti honti, se Ii ι aia trian tiutims m, V a in pri travit a Deiιti. Atinon tiri Nimirum hane doctrinam, quam hele obiter indieai, alibi sustus exposuit, uti et nos ipsi animadvortimus. vide in Tom. 1V. Praes in Philod. p. III. et Adnot. iii Col. xiv. ot XV. in Adnot. in Pol Dir. Col. XX. Coniectiaram nostram qui non probaverit , aliam si vacat, eandidus impe
Lin. 36. α-, i πεον ). Verbum φλυαζειν, nurari, liabemus apud Κusterum Biga mola. 99. et apud Sebare . MM. stidis novae vocis Miris oti vim excudimus.1 in. a . et seqq. α' - ει Βαιαν ). Quod nostrae interpretationi satis favet, est illud sonorae: ma maximo hae in ra dissident Metua , Epicti orum , et Eloicorum e tori tit quo ad otium in ratirici milue etima nil : non adeo let ad rem p. Sapiens, nisi si Mid intorvenerit. gono viii: ad dotad remp., nisi si quid imp dierit. Alur otitim se pro ostio petii . ratior ex eausa. Do olio Sos. C. Xx X. Ad hane itaque Epicureorum sententiam reducimus o et eaetera, qtiae interpretantes supplevimus.