장음표시 사용
121쪽
manifeste vel hebraica Vel graeca est, nullum dubium esse poterit , unde explicatio petenda sit. Ex historicis demum adjunctis judicatur, si spectatur, an verba citati ex V. F. rationem habeant veI non; vel saltem alludant ad argumentum ojus, ubi cum rei vel sententiae recordatione utique et iis m verba facile, eorumque Potestas mentem subibant ; an sormula aliqua, spectatis omnibus suis partibus, frequenter, et veluti or-
dinarie in hellenisticis, raro vero aut nunquam in graecis fontibus occurrat; denique Bri auctor libri is sit, qui melius graece, vel vero hellenisticam unice edoctus fuerit. Inde jam vero si non semper certum, probabile tamen judicium fieri poterit, quis in quovis loco usus sequendus, quinam sontes consulendi ε int. --
De sontibus et subsidiis usum biblicum
Primarius sons dictiones hebraicas illustrandi sunt ει o. Haec versio enim, quae a Palaestinensibus consecta, diligenterque Iecta fuit, ' non modo eandem linguam refert cum lingua N. Τ. , sed dialecti hellenisticae veluti parens est , quam sequentium saeculorum Iudaei ceu archety
122쪽
pum Suspexerunt, a quo nunquam vel in vitiis admissis desciscendum, et cujus analogiam in novo quoque condendo nexu sequendam eSSe putarunt , ita ut propterea non possint non, quae inde constant , certissima haberi. - Princeps Iocus huic versioni etiam propterea competit; a) quia simul hebraica, quae certis graeciS Te- Spondent , eisque soIa adsundunt lucem, haud vero sine ejus auxilio inventa fuissent, interpreti suppeditat; veIuti V. g. se habet cum Vocabulis ρVγνυμι, εγκρυπτω , αδιαια; cum formulis επι το αυτο, εις νικος vel εις το τελος ac quae
sola cIaritatem adferunt , respondere sino ejus auxilio vix aut ne vix quidem interpres detexisset. quia vicissim , ubi hebraica citius suc-
currunt, attamen ObScura sunt, Senfium eorum
pandit ; dum haud raro accidit, ut quae in
uno loco ad Verbum expressa sunt, in alio maxime perspicue, imo haud raro egregie reddantur, de qua re conser Joh. Frid. Fischeri Prolusiones de verss. graecis Ithrorum V. Τ. literarum hebrr. magistris Lips. I 772. 8. - ΑSi non omnis tisinen a LXX. usu cautio abesse debet. Licet enim nullum periculum sit, ne sicubi eos judices potius 'quam testes sequamur, videndum tamen est, an eadem iis, quae nobis , praesto suerit Iectio textus hebraici, vel an nos adhuc ge-
123쪽
nuina textus vel versionis hujus Iectione utamur; quia secus fieret ut voci alicui vel sormulae graecae significatio tribuatur , tanquam auctoritate nisa των ό, quae tamen eis prorsus non nititur.
cs. CI. Iahn Introd. in V. V. T. S. 34. 37-
Ad hos' quam proxime accedunt Aquilae, Symmachi, Theodotionis ac caeterae hexaptares versiones , ac quae idem interpreti commodum praestant, ut hebraica ipsa suppeditent, quibus certa graeca substituta Sunt; et haud raro, praecipue Symmachus et septima in inveniendo hebraicorum sensu eum adjuvent; sed eo tamen in seriores sunt iis, quod non amplius archetypirationem habeant, ita, ut propterea erroris Periculum non absit, sicubi perperam contextus rationes Secutae sint, quod vero in Aquila sere nullum est, ac qui etymologiam magis,' quam, fieri sum eXprimit. Praeterea uti in τοις ο videndum est Imo. utrum idem eis textus hebraicus obversatus fuerit , qui nobis hodie obversatur;
Qui de eastigatiora harum verss. textu bene meriti sunt recensontur in Elementis Herm. N. Τ. Keilii
124쪽
dein utrum proprius earum textuS immutatus ad nos pervenerit, vel non. ' . . S. 52.
Porro vos Aha. His porro accensenda Sunt apocrypha tum
V. tum N. Τ. utpote quae maximam partem sive a Iudaeo- Christianis consecta, proin eadem lingua conscripta sunt, quae in libris T. obtinet. Atque pro eo ac plura ex eis vel ipsam, altingunt aetatem nostrorum librorum, vel non
multum saltem distant; porro Pro eo BC Versio. nis rationem non habent, et propterea SuspeetaeSSe nequeunt , ne judices potius quam testes agant; denique pro eo, ac incrementa, quae . usus hellenisticus inde a LXX. cepit, et praeci-
Pue ea, quae religio Christiana sorte nova effecit, ex iis cognosci Possunt , magnum et USUm et imomentum habent. At quum non aeque ac Ver- Quatenus Iosephus et Philo quoque usi sunt τοις o,
de qua re videndus est cl. Iahn l. e. I. 57. et Seharsenbergii prolusio de Jos. et verss. AleX. conis sensu in sylloge Pottiana Vol. VII. P. 279. sqq. eatenus etiam ipsi huc pertinent, utpoto qui sae- Pius sensum huius versionis egregie illustrant. At quum infra alioquin ex professo de iis tractandum
est. hie periunctoria hae commem c atione aequios.
125쪽
siones commemoratae ipsa hebratea subminis. trent , quibus certa graeca respondent, et sic
fieri queat, ut desideratam persDicuitatem non ubique adserant, haud temere iis locum tertium
demum concedimuS. Ad usum tum eorum, tum prius commemoratarum verss. hermeneuticum juvandum, proderunt
sequentes libri r Abr. Trommii Concordantiae graecae versionis, vulgo dictae LXX. interpretum. AmsteIod. I7I8. Tom. II. sol; Bielii novus thesaurus philologicus. Ilagae Comit. 1779. 8o. Frid. Schleusneri Spicilegium in interpp. Graec. V. T., maxime apocryphos. Lips. 1784. 86. Bret
schneideri Spicilegium in eosdem post Bielium et Schleusnerum Lips. I 8o5. Nreyssigit Symbo- Ite ad Bielii thesaurum philologicum augendum atque emendandum. 8chneeb. I 8o9. Ρartie. ΙΙ. ibid. 1 8a o. Clavi4 reliquiarum Verss. Graec. V. F.&c. auctore Ioh. Frid. Fischer Lips. I 58. repetita et aucta in Comment. heolog. edit. a Veli-husen &c. Vol. IV. p. . 195 sqq. christoph. Frid. Loesneri Obss. in reliquias &c. Lips. 1761. ibid. Vol. III. p. 27 o. auctius et emendatius repetitae. Christoph. Τheophil. Nuncelli. Obss. ad K T. ex libris apocryphis V. F. Lips. 1793. Henke neues Μagaκin fur. Religionsphilos. Exeges. V. H. G. T. III. p. 136. sqq. Εrn. Christ. 8chmiadtii Obss. ad interpret. N. T. ex Prote-
126쪽
Idem Veras. antiquin latinae et syrr. nec non P. P. quorundam Commentarii. His adhuc Mdjungi merentur antiquae Verss. Iatinae atque syriacae nec non Ρ. Ρ. quorumdam veluti Origenis et Hieronymi commentarii. Ver-
siones quippe it Iae probabilius a Iudaeo a Christianis consectae sunt, linguae hellenisticae peritis; et eodem modo Origenes atque Hieronymus sal.
tem unam alteramve dialectum orientalem praeter graecam edocti fuerunt. ', At licet , praecipue versiones istae , propter antiquitatem Suam Satis grandem authoritatem habeant , Periculum tamen, ne nos in errorem deducant, si alicubi Contextufi rationes perperam subduxerint , in iI-
Iis multo propinguius est, quam in Aq. Sym.&c. Praeterquam quod ubique etiam de lectionis veritate videndum sit.
De Iustino et Epiphanio , quos quidam duum Vl-
Tis istis adiungunt, istud minus eertum est; uti . . sontra de Ephraemo grro sere evidens est, ipsum fraeee nestivisse.
127쪽
Antiquis Verss. , et in genere orientalibus nemo diligentius usus est Bolienio in theo disca sua N. F. translatione, quae pro in ceu praecipuum subsidium hermeneuticum earum usum adjuvandi commendari meretur.
Donique libri hebraici ipsi, scrinia Soeriaca Chal.
Ubi denique , quod in dictionibus rabbini.
cis semper usu venit, adjumenta commemorata non sufficiunt ad necessariam lucem praebendam; orientalismum tamen latersi ex certis indiciis argui debet, illustratio petenda erit ex uberiori hebraismi syrias mi &c. cognitione, quam quis Propria librorum in his dialectis extantium lectione contraxit , et libri igitur, qui de his linguis extant , necessario fontibus usum hebraisticum illustrandi adjungendi sunt. Quinam libri hebraici supersint , nemini
non constat. Qui de Syriacis presto sint, videri possunt in Cl. Jahri Introd. S. 8o, uti nec minus , quot et quae Chaldaicae paraphrase.. . Ex rabbinicis praeter Thalmud, varii commentarii veluti Μaymonidi8, Αhenegrae &c. extant; et quatenus arabici libri istorum desectus supplent, hi quoque quorum ingens est numerus, quos V de
128쪽
in Sh linurreri Bibliotheca Arabica, in subsidium vocandi erunt. Adjumet to interpreti erunt rPetr. Neuchenii Annotata in N. T. Edit. nova et altera parte nunquam edita auctior, e. Praef. . Joh. Alberti Lugd. BataV. 2755. EiSenmen gerneu entdeines Iudenthum; Lightsooti Horae hebr. et thalmudicae in ejus opp. et II. Ultraj. I 699. et cura Ioh. Benj. Carpetovii Lips.. 1679. 84. Chr. Schoetgenii Horae hebr. et thalmud. in Univ. N. T. Dresd. 2733. TOm. II. 3742. IOh. Gerhard. Μeuschen N. T. ex ThaInaude et Antiqq. Ebraeorum illustratum Lips. I 36. Buxtorsi Lexicon Chald. Thalmudico - Rabbinicum ; Wetstenti N. Τ. graecum; D. Ρau Ius Comment. hist. criticus
in N. I . et Chr. Er. Schmidlii Bibl. Pro Crisi et
Μagnum discrimen egse inter hebraism; cogς nitionem ex sontibus hellenisticis , praecipue iis ,
suppeditant, obtentam , et eam, quae Sine eorum suffragio ex propria LL. OO. intelligentia comparatione proprio marte Suscepta repetitur, neminem latere posse orbatror. Quis enim non videt, eam, dummodo 'praeseritiae cautioneβ observatae fuerint, historico
129쪽
certam esse , hanc autem, utpote conjecturae his, toricae comparandam, 'non nisi tiliquem probabilitatis gradum adsequi , qui major minorve est pro eo, ac comparatio haec vitiis quibusdam caret, vel non. Hinc si ibi jam, hic majori adhuc circumspectione utendum, et ais evitanda vitia, quae vel primi subsellii viri admiserunt, sequentes cano nes Osservandi erunt. amo. Nulla erit ejusmodi comparatio sine necessitate admittenda , . quae tamdiu non adest,' quamdiu ulla suppetit significat onum historice
cognitarum , quae Commodum Sensum suΠ-
dit. Ex quo capite igitur Bobenti Oxplicatio vapulat, quam praebet de Verbo mrεχ ι Μt.. 6, 2.
conserendo istud cum cessore secit, quum graeci verbi potestas commodis Viniam sensum fundat. udo. si non promus repudianda, suspectae tamen notae eSt ea, quae D. ullῖus plane versionum
orientalium accessu sussulcitHr, qu uir, Ut . SI ea Vox vel sormula hebraica, quam moderni in sub Sidium vocant. , cum certa graeca unquam in neXUS ratione posita suisset, earum authoribus in mentem venisset, Oppido praesumendum sit. Exhae Causa saltem Μarshius suspectam habet Compara
tionem adjectivi αργος cum arabi eo quam Bollenius instituit. stio. Certe autem vitiosa est comparatio, quae analogiae a LXX. et caeteris hellenisticis sui, -
130쪽
I Isidiis in ineundo graeca inter et hebraica nexu oboservatae non consentanea e St , veluti se habet v. g. eum ea, quae Vocem graecam cum hebraica incerta significatione accepta conseri . licet ei in hac significatione nullibi respondeat. Unde conis
jicias, quid censendum sit de explicatione, quam Naclitigallius praebet de voce μαχαιρα Luc. 2 a , 56 , eam cum hebraico III conserens , cui tamen in τοις ο nullibi respondet, ubi istud in significatione cultri venit. 4to. Idem Valet de ea , quae formulas
confert, non pro omnibus suis partibus sibi respondentus; V. g. Venire in Via iustitiae , et venire cum libro, vel etiam ο υιος του ανΘ πν- . 5. Nec minus de ea, quae arabismo stricte tali, aut perrarete, aut, quod adhuc manifestius vitium est, incertae vocis hebraicae vel chaldaicae&c. significationi innititur. Unde dijudices explicationem verbi απUγεατο Mi. 27, 5. qnod Bollenius reddit praec*item se egit conserens istud eum chald. ; itemque explicationem verbi παλλια ναι Joh. 5. quod Michaelis reddite diδrio habuit, conferens arab. , quod tamen in unico hucusque Ioco hac significatione praeditum inventum est. E contra autem non modo non repudianda sed Probanda erit, quae non modo hisce vitiis