Hermeneutica biblica generalis usibus academicis ab Altmanno Arigler, theologiae doctore ..

발행: 1813년

분량: 287페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

non Iaborat , sed manifesta et obvIa est, et Ve- Iuti ultro se offert interpreti.

Ad usum biblicum N. Τ., quoad graecus est, cognoscendum illustrandumque ScriptoreS graecos adhibendos esse adeo manifestum est, ut nulla demonstratione egeat. At juvat diversum eorum Pondus notare, eO8que in medium proferre, qui

e aeteris praeserendi sint. Ulut enim atticae purita

tis sectatores non prorsus repudiandi sint, ii tamen Ionge postponendi erunt iis, qui sequiori aevo Scripserunt; et quidem eo magis , quo vici-

niores fuerunt sive aetati sive patriae apoStolorum,

vel etiam, quo humiliori aut simpliciori stilo usi . sunt. Ex his titulis jam vero prae caeteris Com- . mendantur Polybius, qui ducentis annis circiter ante Christum soruit; Diodorus Siculus, qui Cae-

sari ; Arrianus, qui Hadriano sere coaevus suit, et Herodianus, qui stili simplicitate prae caeteris eminet, et inter annos 37O - 24ο P. X. circiter floruit.' In Paulo eruditi majorem aliquam cum

Thucydide stili similitudinem deprehendisse sibi visi sunt ; quo tanquam vero Posito hic scriptor P H

132쪽

tῖssImiam ad ii Iustrandam Pauli dictionem adhi-

hendus erit. '

a G. Iose hus et Philo. Ηἰsce autem adhuc Praestant et morito ab iis dIstinguuntur Iosephus et Philo, ac qui non modo quoad aetatem nostris proximi fuerunt , sed et domestici sunt et summa familiaritate usi cum q

rebus, moribus, et cognitionibus Iudaeorum, a quibus propter peculiarem suam conditionem p

culiaria non poterant abeSSe, Vel in usu graeco quoque, quae Proin ex extraneiS scriptoribus non . aeque possent cognosei. Insuper de materiis fere iisdem verba fecerunt, de quihus etiam in Cf. Ηnufi liber den Gebraueh der grieeb. Pro n-

seribenten xur Erlauterung des N. T. Leipa. 379, quo in opere inde a p. 88 simul raecensentur omnia

Seripta, quae usum eorum adjuvant, ex quibus praestantiora hine sere sunt: LAmberti Bos diatribae s. eAercit citiones philologieae ed. u. Franeq. 3733. Eiusd. Obvs. miseellaneae ad loea quaedam eum N. F. tum caeterorum scriptorum graeeorum ibid Iro 7. Georg.

Baphaelii Adnotationes historicae . in V. et philois Iogicae in N. T. ex Xenophonte , Polybio , Arriano et Herodoto eollectae Lugd. Bnt. 1747. 2. Tom Tandem Georg. David. Huphe Obs s. sacrae in N. F. libros. Uratisi. 757. Is .

133쪽

ra ε nostris libris Sermo est, ita uti sicubi, in illIs

certo idem usus graecus Praesto esse debeat.' Ut

. . .

dicta nostra exemplis quibusdam confirmemus, haec sunto; Quid sit κριος Μt. 5. MI ; quid gihi velint; quid veniat nomine βασι- : λικος Ioh. 4. A6.; quid denotet εὐιημερια Lc. I , I7. quale sestum indicetur vocabulo 'καινιαJOh. Io, 22. denique quid sibi voluerit author actuum a7 . 0. dicendo : δ1α το κρυ την παρελε dεναι; non niSi per ipsos plane.atque perspicue edocemur. Sic enim ex Anti. 4 , IS. 14. it de B. J. 2, 2 o. 5 discimust κρισιν denotasse Iudaeis eo tempore mogistratum e Septem personis compositum, et in quavis urbe provin-t ciali residentem , qui de Cata Sis minoribus, cogis noscebat : ex Anti. 15 , 3. I. aliisque Iocis summos Pontifices ea aetate saepius tum ab Herodibus, tum magis adhuc a Procuratoribus Romanis suisse

depositos, sed ita tamen, ut deposito adhuc prioris dignitat s titulus rei Inqueretur; ex Anti. 7 , 35. 7. εφψεμαν deSigia Asse eiam Sacerdotum clas- Sem , 'quae per hebdomadam templi ministerio sun- gebatur; βατιλικον hominem aulicum denotasseox permultis Iosephi locis docuit Brobsius in suis Obss. Flavianis pag. 144. εγκMνια, quod profanis scriptoribus de quocunque festo venit, Philo

docet Iudaeis Hsurpatum fuisse de sesto dedi alionis, quod incidit in 25 Cisleu ; unde mox lucem

134쪽

espit locus Iohannis , qui sine hac notitia obscurus persisteret. Idem denique in Vit. Mos. docendo η νηπειρὶ cf. 8ur. Nuri Iudaeis usurpatum esse de sesto expiationis, quod in decimum Ti. schri l. e. Octobris incidit, quo navigatio in ma-

ri mediterraneo admodum periculosa redditur Per turbines tum Saepius enascentes, egregie il- Iiistrat I. c. Aci, ut primo intuitu cuivis patebit. Ad adjuvandum hunc eorum HSum proderunt Loesrieri Ohss. ad N. T. e Philone Alexandrino

de Fontibus, qui praecipue inserviunt

ad usum bibl. peculiarem cognoscendum.

Ad hos ρertinent at Patres grines. Licet Patres graeci pariter ac Scristores Pro- falli inserviant dictionibus N. T. graecis in ge-Η a

'ὶ Eos praeterea inservire ad inveniendum seu illu- Siraudum usum hebraistieum, eo quod LXX. sen- Sum nonnunquam agregie exprimant, jam supra ob 1ervavimus.

135쪽

nere illustrandis, eos tamen a reliquIs secernenis dos propte rea putamus quia eorum ope, inspecie demum, i rite cognosci possunt termini reli

gioni Christianae proprii. Qui uterque eorum usus uti sponte sua ex ' natura rei intelligitur, quam plurimis exemplis comprobatur tum in

, 8el leugneri Lexico graeco N. T., tum in Sigismundi Ba,chii Diss. de interpretatione N. T. ex Putribus apostolicis Lips. I 26. it. in E. A. From

manni Interpretationibus Ν. Τ. ex Hippolyto col.

lectis Coburg. I 765. item ex Irenaeo Part. I. et

II. ibid. x766. Denique in ejusd. Obss. ad interpretationem Ν. T. ex Clemente Romano Pant. Iet II. ibid. I 768. Praecipuo subsidio erunt interproti Ioh. Cas- pari Sulceri thesaurus ecclesiasticus e P. P. grae cis ed. Ida. emendat. Amstet. 1728. ΤOm. Aia

4. editorum. ' ,

β) Seholiasti et Glassatores.

Ex eadem causa , ex qua ΡΡ. graecos , etiam . scholiastas ea Glossatores hic demum subnecti mus, quia nimirum praeter ea, quae saώunt ad

' usum graecum eonamunem explicandum, , et uin

136쪽

ea continent, quibus Christianus usus illustra. tiar. Sed qἰium de eorum usu et cautione in eo adhibenda iam satis supra s. 29. diximus, non superest hic nobis, nisi ut eos recenseamus, qui caeter g sere praestant, dein ut exemplis quibusdam tum praestantiam tum vitiositatem eorum ostendamus. Priecipui usus jam vero sunt a Hesychius, qui probabilius circa annum 399 floruit, siquidem auctor est gIossarum R. eaeque non ab alio insertae sint, de qua re consulendus est Fuhrmann in Hdb. d. cIass. Literat. V. II. p. II . sqq. b SVidas, qui juxta eundem es. I. c. P. I 5 I. Circa an. num 975 floruit, quo Iohannes ZemiSces, grae-

corum Imp., qui sub articulo commemoratur, satis functus est. c Ρhavorinus , qui e Camerino in Umbria oriundus, anno II 37. mor i

tuus est. db . Author Etymologici JH., qui coli. Fuhrmarinio I, c. p. I 56. ad finem saec. X. Vel certe ad initium Saec. XI. floruit. Glossas se. in Iai,ce comprehensas peculiari libello complexus est Ernesti, cui titulum iacite Suidae et Phavorini Glossae Sacrae cum spicilegio glossarum Ss. Hesy-ehii et Elymologici M. congessit et notis illu8travit Iob. Christ. Gutti. Ernesti. Lips. I 82. 87. -- His adjungi merentur: Glossarium graecum

in Ss. Ν. T. libros ex Μss. editum,. notiSque illustratum a Ioli. Alberti Lugd. Bat. 2735. Glossae in epp. Paulinas, quae prostant in Chri

137쪽

Fr. Matthaei glossariis graec. et aliis a necdotis

glossarium parvum it. epp. app. in ejusd. Lection. MOscov. ΤOm. II. pag. 6o Sqq. Scholia notabiliora congesta sunt in Sequeri. tibus duobus operibus: F. T. una cum scholiis graecis e graecis Scripti. tam eccles. quam erit ex is maxima ex parte desumtis, opera et studio Ioh. Gregorii Oxon. 17ο3. Fol.; et: N. T. XII. t Omis distinctum, gr. et lat. textum denuo recen- . Suit, varias lecti. nunquam antea vulgatas l. legit -- scholia graeca maximam partem in edita addidit ot edidit Christ. Frid. Matthaei. Bigae I 788. Exempla utriusque generis , quae promisimus,

haec sunto; et quidem prioris : αρχηquo Hesychius vocabulum κερπα Μt. 5 , 1 8. egre

gie explicat; ac quod contextui satis convenit, quin tamen suspectum sit, vel ex eo ipso veI ex etymologia repetitum esse ; item πολυλογια, quo S vi das Μt. 6 7. βαττολογειν ; μολυναι, quo. idem ibid. u. 36. αφρινισαι; et denique quo Schol. Dirip. Ioh. 5, 13. εξενευσε explicat. ac quae ex iisdem rationibus oppido adprobanda stant. - . Alterius generis est explicatio adjectivi eDUτιος est. 6, ii. per dies crastina quam Suid με praebet, quia suspecta est, ne ex sola Verbi επειμυ , quod significat succedere etymologia re

petita sit, item Phavorini Glossa ν συλλογη, quR

138쪽

λων συνeις ρεδεμενον suadent, unice ex contextu loci eam petitiam eSSe.

γ. Scriptores Ghlici ipsi. Ove quilibet Scriptor N. F. 'sibi peculiaria

habet in usu certarum sormularum vel in unius

Prae altera significationis consuetudine , ea Plane

non aliunde, quam ex quolibet singulo scriptore. illustranda erunt, nec Paulum v. g. ad Iohannem

aut vicissim exigere licebit. Eorum usum autem non ad haec sola restringendum, sed ex iis in-

Vicem quoque illustrationes tum usus communis si e hebraici sive graeci, tum etiam Christiani insPecie Petendas, imo, quae inde discuntur, OP -

timas censendas esse, vix monendum est, quum

ipsi tum quoad aetatem tum quoad patriam tum qiaoad religionem paros existimandi sint. Quum ,

qtae haud raro accidat, ut quae alter Obscure aut ambigue dicta hii bet, alter perspicue et praecise

eloquatur, frequentissimus hic est eorum usus. S. 61.

. . a

Consectarium.

Ex his, quae de stilo N. T. dicta sunt; eonsequitur eu m. qui hos libros plene intelligere

139쪽

velit velle autem omnes debent non tantum a graecae et Latinae linguae scientia instriactum esse . debere, sed et hebraicae, imprimis aramaicae, rab-hinicae et arabicae. Ad quam consequendam jam vero praecipue commendanda sunt a) quoad in , dolos sermonis hiblici orientalis este grammatica hebeaica Cl. D. et Canonici Ialin Ed. teri. , Εjusd aramaica et arabica ; Severini Vater grammatica hebraicis tum susior turri brevior, cui etiam Sur. cha Id.

et arisb. conjuncta eSt recentissimκ Grammaticuortihica Cl. de Sucy mihi nondum in conspectum venit; porro Storrit Obss. ad analogiam et Syntax in hebraicam; Leusderi de dialectis et Hebraismis N. T. , ad quem libellum accessit tractatus de ad agiis N. T. hebraicis ed. FIschor. ; Lexicon hebis raicum vel Coccejo - Schulaianum , vel Simonis Eichhornianum, vel denique Gesenti Hebrais clid euisches Handworte rhuch ; Syriacum Castelli exedit. Michaeias, Buxtorsi chuld. Rabb. thalmu-

dicum et Golii arabicum; b) quoad graeca est τButim anni Grammatica graeca ed. VI.; Matthiae aussithrliche gri ech. Gramm. Σum Schulgebrauch; Hermarini de emendanda ratione grammaticae graecae; Ejusdem Vigerus de Idiotismis linguae graecae et dissertatio de Ellipsi et Pleonasmo, quae inest Vol. I. Musei studii antiqq. editi a Wols et Bult-manri. Ad r. I. lint v Indiciae articuli o, ἡ το iii N. T Traj. at Alamar. Part. prior. Tom. I - III. poster'

140쪽

Tom. I. II. I 68 - r. Dresigii commentarius

de verbis mediis Ν. Τ. Edit. 2da. Lips. I 792.

Henr. Hoogeven doctrina particularum graece., cujus epitomen animadversion hus auctam denuo edi.

Seetio II.

S. 6s. . '. 'Usus Dq. non minoit ad sensum inveniendum .aed praeterea Vestari debet e /ilium loquentis. Licet vero usus Iog. primarium sit, quod ab interprete investigetur, eo tamen SOIO ViX UN- quam, certe non semper acquiescere poteεt.

SEARCH

MENU NAVIGATION