장음표시 사용
161쪽
tatis electio inter opera bona opera inta; sed sub irresistibili bene agendi necessitates, non stat, quinimo corruit libera voluntatis electio inter opera bona, opera mala quare ex S. Augustino gratia Dei efficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas. VII. Lib. a. contra Lit Petil. cap. q. num. I 86. tom. Q. Si tibi proponam quasionem is mori Deus Pater attrahat ad Filium homines , quos in libero dimisit arbitrio , ista Desin di tale soluturus rari quomodo enim attrahit , si dimittit ut is quod voluerit eligati Et tamen utrumque verum s .ses intellectu hoc penetrare pauci valent. Ergo ex S. Augustino Deus Pater gratia sua efficaci, qua attrahit ad Filium homines , simul dimittit ut quis quod voluerit eligat, fidem videlicet prae infidelitate , sed sub irresistibili bene agendi necessitate, non dimittit Deus Pater , ut quis quod voluerit eligat, fidem videlicet prae infidelitate quemadmodum sub visione beatifici, irresistibiliter ad amorem necessistante, non dimittit Deus Beato ut amorem prae odio, prout O luerit, eligat adeoque ex S. Augustino gratia Dei efficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas. VIII. Lib. a. contra duas Epistol. Pelagian cap. 6 num. II. tona. o. Itane seri filiisuperbiae, inimici gratiae Dei, O novi haeretici Pelagiani, qui uis dicit grati Dei omnia hominis,ona merita praeveniri, neegratiam Dei meritis dari , ne non
sit alia, si debita merentibus redditur, fatum vobis videturo rere ZErgo ex S. Augustino gratia Dei efficax, praeveniens omnia hominis bo a merita, non se habet ad instar sati, sed si est irresstibilis bene agendi necessitas, sese habet ad instar sati; adeoque ex S. Augustino gratia Dei essica non est nobis irresi- stibilis bene agendi necessitas. IX. Lib. a. contra Faustum Manich. cap. s. tom. 8. Nos qui dem sub faustillarum nullius hominis genesta ponimus, ut Me rum arbitrim soluntatis, quo vel bene se male vivitur, pro ter,seum judicium Dei, ob omni me tatis simul,sin emula Ergo ex S. Augustino liberum voluntatis arbitrium, quo vel
162쪽
vel bene vel male vivitur, vindicandum est ab omni vinculo necessitatis, ne sit injustum judicium Dei in decernendis praemiis, atque suppliciis , quare ex S. Augustino liberum voluntatis arbitrium, quo bene vivituri, vindicandum est ab omni gratia efficaci, quae sit irresistibilis bene agendi necessitas, ne Dei judicium in decernendis praemiis injustum sit, ac proinde ex S. Augustino gratia Dei essicax non est nobis irresistibilis bene agendi
X. Lib. de Nat. Grat cap. 63. num. 78. tom. O. haec habet de Pelagio producente sententiam Sancti Hieronymi circa liberum nostrae voluntatis arbitrium. Item, quod ait, memora ridiorum esse Praei, ero Liberi arbitrii nos condidit Deus nec ad virtutem, nee ad vitia neces tate trahimur; alioquin uri necessitas , ne corona es amis non agnoscat a uis non toto
eorde fusi adit uir aliter conditam neget esse humanam naturam , sed in resti faciendo, ides nullum es sinculum neces tatis, quia libertas es aritatis
Ergo ex S. Augustino , toto corde amplectente sententiam S. Hieronymi , non trahimur ad virtutem necessitate, libertas caritatis, constituta per gratiam efficacem in recte faciendo . excludit omne vinculum necessitatis, sed si gratia Dei efficax est nobis irressistibilis bene agendi necessitas, trahis mur ad virtutem necessitates, Hibertas caritatis , constituta per gratiam efficacem , non excludit in recte iaciendo omne vinculum necessitatis adeoque ex S. Augustino gratia Dei es-ficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas. XI. Lib. de Spir ωLit cap. LI. num S . tom. I De illa
itaque fide quaerimus, utrum inpotesate sis , qua redimus Deo, vel credimus in Deum t. . . Vide nune, utrum quissu eredat, si noluerit , aut non eredat , si soluerit i sis, sabsurdum est uid es enim eredere, nisi consentire verum esse quod duitur Consensio autematique volentis es,profecto dei in potesate es. Sed eum potesas datur, non necessitas utique imponitur Ergo ex S. Augustino , per gratiam ad credendum effica
cem, potestas credendi datur, non autem necessitas ad crederwdum imponituri, sed si gratia efficax ad credendum est irresist S a bilis
163쪽
bilis credendi necessitas, per gratiam ad credendum efficacem, non solum potestas credendi datur, sed etiam necessitas ad credendum imponitur , ac proinde ex S. Augustino gratia efficax ad credendum non est irresistibilis credendi necessitas. XII. Lib. 3. Oper. Imper num. I. tom. Io. Non ergo interesset sirius in nobis , nisi untatem malam e non haberemus ut habere possemus fedpro hujus minoris virtutis meriti, accedere nobis debuit virtus major in praemio, ut malam voluntatem Me non habere sint nee habere postemus.'desideranda nee fas Ergo ex S. Augustino necemias non habendi voluntatem malam desideranda est in via , obtinenda dumtaxat in p. trias sed irresistibilis bene agendi necessitas est voluntatem malam non habendi necessitas, adeoque ex S.Augustino irreustibilis bene agendi necessitas, desideranda est in via, & obtinenda dumtaxat in patria, ac proinde ex S. Augustino gratia Dei essi ea non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas.
XIII. Lib. I. per Imper num. 7 a tona Io. Non erit,
his sirtutis necessitas felix, quando tam grati natura nosra replebitur , ct Deu erit omnia in omnibus , ut mali aliquid Selle non post
Ergo ex S. Augustino tanta gratia , quae sit virtutis neces sitas , futura est dumtaxat in patri sed gratia efficax , quaesit irresistibilis bene agendi necessitas est tanta gratia, quaest virtutis necessitas, hinc ex S. Augustino gratia effcax, quaesit irresistibilis bene agendi necessitas, sutura est dumtaxat in patria, ac proinde ex S. Augustino gratia Des efficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas.
XIV. Lib. contr. Fortunat. Manichaeum disput. I. num. IS.
om. 8. Animae rationali, quae es in homine, dedit Deus liberum arbitrium. Si enim se habere meritum, flvoluntate , non ne-
.essitate boni essemus. Cum ergo oporteat non meusitate ei Iuniat bonum esse , oportebat ut Deui animae daret liberum amisitrium Ergo ex S. Augustino est de ratione meriti, ac liberi arbitrii, ut voluntate, non necessitate boni simus adeoque ex Sancto Augustino est de ratione gratiae essicacis, qua boni sumus,
164쪽
ut non sit nobis srres stibilis bene agendi necessitas. XU. Lib. 83. Quaest quaest a tona. 6. haec definit. Melior homo em qui voluntate, quam qui necessitate bonus est κοί--tas igitur libera danda homini fuit. '. Ergo ex S. Augustino homo bonus non necessitate, sed, luntate bonus est; sed sub gratia efficaci , quae sit irresistibilis bene agendi necessitas, bonus est homo necessitate, non voluntate quare ex S. Augustino gratia Dei efficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas. XVI. Lib. de Spir ωLit cap. 3 . num. o. Om. Io haec testatur de voluntate credendi. Non ideo tantὼm sam voluntatem divino muneri tribuendam , quia ex libero arbitrio est, quod nobis naturaliter emereatum μὴ serum etiam quod viserui Dasionibus agit Deus ut velimus, O ut credamus; sive extri fessi per Evangelieas exhortationes, ubi remandata legis σώ- quid agunt , ad hoc admonent hominem infirmitatis suae, ut ad gratiam Uifieantem eredendo eonfugiat intrinserus ubi nemo habet inpotestate quid ei veniat in mentem. Sed eonsentire, se dissentire , opriae voluntatis es inis ergo modis quando Deus agit eum anima rationato ut ei credat , neque enim
eredere potest quodlibet ubero arbitrio , si nulla At suasi se
vocatio euheredar, profecto ct imum velle credere Deus operatur in homine, di in omnibus misericordia eis praevenit nos. Consentire autem vocationi, vel ab ea dissentire, sicut dixi, propriae voluntatis es; Ergo ex S. Augustino est in potestate propriae cujusque voluntatis consentires, vel dissentire gratiae incaci, qua Deus agit intrinsecus cum anima rationali , ut ei credat qua operatur in homine velle credere hinc ex S. Augustino potest vo luntas resistere gratiae efficaci sunt enim una eademque res: Dissentire gratia efficaci suadenti fidem, gratiae efficaci dem suadenti resistere quare ex S. Augustino gratia Dei efficax non est nobis irresistibilis bene agendi necessitas.
XVII. Lib. de Praedest. SS. cap. 3. num. Io tom. o. haec
virmat. Ipsa uero F des diserenis ab infidele delem a per ἐκ iubi dicitur mi crimi discernit Z in autem Biser quod
165쪽
quod non accepsit usquis audet dicere: Habeo ex me ipsa
Fidem, non ergo aere e Prosem emtradicit huic aperti maeveritati: Non quia eradere , vel non credere non es in arbitrio voluntatis humanae sed in electis praeparatur voluntas diomino.
Ides ad imam quoque Fidenisu in volumate essertinet: Nuuenim te diserrula Nwd autem habes quod non Meepistia Ergo ex S. Augustino sub gratia efficaci per quam habe
tu fides, est in arbitrio voluntatis humanae credere, vel non ocredere quare ex S. Augustino est in arbitrio voluntatis humanae resistere gratia efficaci per quam habetur fides adeoque ex S. Augustino gratia Dei efficax ad credendum non est nobis irresisti bilis credendi necessitas. XUIII. Lib. I. ad Simpyc. qu. a.num. Io tom. 6. Multi enim sunt locari, pauci autem electi. Utique hi qui vocantem non contemserunt , sed credendo fecuti sunt , volentes autem Amdubio erediderunt, Ergo ex S. Augustino illi sunt electi qui vocantem Deum, vocatione aratia efficaci, non contemserunt, volentes crediderunt,in credendo secuti sunt; adeoque ex S. Augustino fieri potuit, it vocantem Deum,vocatione & gratia exscaci, contemne rent, non sequerentur,is nollent credere ac proinde fieri potuit, ut resisterent gratiae Dei efficaci ad credendum, seiungendo tamen resistentiam ab efficacia; quare ex S. Augustino gratia Dei efficax ad credendum non est nobis irresistibilis credendi necessitas. XI c. Lib. 2. Oper. Impers num. 34. tom. Io. Dicite nobis,
si noluissent gentes credere juinque vivere, evacuaretur promi I acta es ad Abraham tmon, inquies. Ergo ut Abraham ob sipendium fidei consequeretur dilatatione eminis , pr a rata segentium voluntatis Domino, di ut pellent, quod innuis
potui mi, ab illo fad n es , qui ea, quaepromiser, poteη es
facere. Ergo ex S. Augustino sub gratia efficaci , per quam gentes voluerunt credere juste vivere, &credere & juste vivere nolle poterant quare ex S. Augustino poterant resistere gratiae
essicaci , sub qua voluerunt credere justeque vivere adeoque ex
166쪽
Sraesto Augustino gratia Dei efficax non est nobis irresistibilis
credendi, ac bene agendi necessitas. XX. Lib. . de Lib. Arbit r. cap. I. una. 7 .lom. r. Volum
utem nasi ei adfaciendum quodlibet, nisi aliquod sum: quid aurem quirique vel sumat, vel respuat es in potestate , sed quo viso a Natur, nulla potessa est Fatendum est, ct ex superioribus , di inferioribus vis animum tangi, ut rationalis Dbsantia ex utroquesumat quod voluerit , ct ex merito sumendi suisVeria, vel beatitas confe-arari Ergo ex S. Augustino ita gratia emaci tangente alliciente animum ad bene agendum, ex qua bonum meritum procreante, beatitas sempiterna consequitur, est in potestate rationalis substantiae sumere, vel respuere bonum, ad quod per superiora visa animus tangitur,4 allicitur; hine ex S. Augustino est in potestate rationalis substantia resistere gratiae efficaci adeoque ex S. Augustino gratia Dei efficax non est nobis irres1- stibilis bene agendi necessitas. ilΑ primum ergo dicendum, quod ex S. Augustino Deus discernit electum a reprobo, fidelem ab infideli , pium ab impio, justum ab injusti, gratia sua , non hominis meritis. Mautem gratuita Dei discretio, ac segregatio in eo sita est, quod Deus praevenit immerentem hominem , quem peramanter discernit, gratia sua efficaci ipsi prorsus indebita. Homo autem nulla ratione seipsium potest discernere, industria dumtaxat sua, viribus dumtaxat suis, meritisque humanis propria virtute partis , vi sua sibi comparatis, atque a natura petitis, uti lagiani actabant, Discernit ergo seipsum homo praeventus a Deo gratia sua efficaci sibi prorsus indebita, per hoc, quodlibe re consentiat gratiae efficaci, cui ceteroquin dissentire pineae, si vellet. Sic explicat Sanctus Doctor testimonium illud Apostoli Lidia contra duas Epistolas Pelag. cap. I. num. IS. min. IO.
his verbis. Fierim te discernis i ait idem Apostolus bomini tanquam desemet se, des propriorimulorianti esuri enim te diserenita inique a irae fassos mafis perditionis,g-per unum omnes missi in damnationem. uis te discernit t
167쪽
meum, meritam meam. Eu enim habes, inquit, quod ποπaeee pii Si autem accepisi, quid gloriaris quasi non accepe Od fine es , quaside tuos , unde discerneris Ergo ille discernit, qui inra diserearis impertit, poenam debitam remove do, indebita ratiam largiendo. Et rursus: Lib. de Praed. SS.Cap. S. num. O. tona Io. Ipse per de discernit ab infideli deum: aeger hoc, uti dicitar astuti enim te diserenis . uid autem habet quod non aecepi iriguis audet dicere: Ha-Beo ex me isso fidem, non ergo accepi , prosem contradisit huic apertis ceteritati: non quia eredere, vel non eradere non es in arbitrio mismatis hinmanis; sed in electis praeparatur viam usta Domino, ides ad ipsam quo uesidem, quae in Munate est, pertines: Euis enim te discernita Tuid autem habes, quod non aere pii Ad secundum dicendum,quod ex S. Augustino humana vo luntas per gratiam efficacem a Deo agitur, cita agitur, ut Ne re aliquid vix ipsa intelligatur; non quM agatur sub irresistis tali bene agendi necessitate, verum quia agitur, & gratia sibi prorsus necessaria, sine qua nihil boni salutaris agere potest
& gratia sibi prorsus indetata, ex nullis meritis a natura petuis proficiscente , gratia gratis omnino praeparante, ac praeve niente adiuvandam , simul adjuvante praeventam, ac prinparatam hominis voluntatem , quae omnia magnis animis super bi Pelagiani pernegabant. Hinc in Enchirid. cap. 32. num 9 m. 6. baec docet . sat ut propterea dictum intelligatur Non volemis neque currentis, sed miserentis es Dei, ut to ω Deo detur, qui hominis Muntatem bonam, di praeparat adjuvan dom, ἈψMalpraeparatam. Rursus: Lib. a. contra duas Epist. Pelagian cap. 9 num. I9. om. io Idexquippe scriptum est Hominis es' arare est... quia homopraeparat cor , mnis επen ne adjutorio Dei, qui e tangit cor, ut homo prat retcor. Et iterum: Lib. de Spiri4 Lit cap. 34. num. 6. Om X His ergo modis quando Deus agit eum anima rationali , ut ei
credat , neque enim eredere potes quodlibet libero arbitrii, si nulla sit suasio , MI Senio mi eredat, profect sum velle συσσDσα operatur in homine, di in omnibus misericordia dux
168쪽
praeseηu nos Consentire autem vocationi Dei, se ab ea dissentire , Aut dixi , propriae voluntatii es. Postremo in Psal Sa num. I. to. q. Eum dono Assus tu facis, illefacere dicitur, qui ne illo tu nonflaceres ergo evincera dicitur , eum tu facis Ad tertium dicendum, quod ex S. Augustino compellae quidem Deus inlideles ad Fidem , sed impulsu consentaneo libero eorumdem arbitrio, cui oblistere possunt, si velint. Di
cit enim S. Ductor Lib. de Praedest. SS. cap.S. num Io tona Io.
Qui, uir audet dicere: Habeo ex mei λFidem, non ergo accepi, contradicit huic apertissim veritati: Nuid autem habes, quod non aecepsit Nou quis credere, vel non credere non emn buris soluntatis humanc, scd inclini praeparatur το-
Ad quartum dicendum, quod ex S. Augustino ad mysticam Christi coenam Judaei per Prophetas fuerunt vocati nos autem ex Gentibus per Apostolos non vocati, sed ducti, non so- .lum ducti , sed etiam coactis quia mediisericacissimis, is xime extraordinariis adducti , adhibitis , videlicet, per Apostolas prodigiis, atque porteatis maximis, quae acciderunt in
Ad quintum dicendum, quod ex S. Augustino Pater gratia sua efiicaci attrahit ad Filium homines, quemadmodum Pa- . or,viridi herba proposita, post se attrahit esurientes oves, mediis videlicet blandis, suavibusque affectibus cupiditatis, ain ris, voluptatis, qui nullam, in homine libera volumate donato, irresistibilem afferunt veniendi necessitatem. Hinc Lib. a. contra Lit Petil. cap. 8 . num. 86. o.9., inquit Si tibi' ponam,mestionem : quomodo Deus Pater attrahat ad Filium
homines, quos in libero dimiser arbitrio, fortassis eam di selius soluturus es; quomodo enim attrahit, A dimittit, ut quis quod voluerit eligat tu tamen atrumque verum es, Iedintellectu hocpenetrare scuta valent. Ubi vides ex S. Augustino quaestionem circa concordiam divina gratiae efficacis cum electiva hominis libertate, neque insolubilem, neque impene
169쪽
tionis,neque facilis penetrationis ut Ieraeque quaestiones The logicae, quod significat S. Doctor per illa verba Fortas eamdi festiuisititurus es di intellectu hocpenetrare pauci valent. Ad sextum dicendum , quod ex S. Augustino non potest effectus misericordiae Dei ita esse in hominis potestate, ut stu-stra ille misereaturi, si homo nolit. Hoc autem non consequitur ex inseparabili connexione gratiae cum effectu , sed ex inconjungibili societate gratiae praevisae aptae atque congruae , cum effectus desectu Haec autem secietas, si contingeret esset frustranea misericordia Dei , falsa praescientia quod fieri nulla ratione potest. Hinc ita prosequitur S. Doctor loco citato uia Asellet etiam ipsorum misereri , possit ita vocare, quomodo illis aptum fiet , ut di moverentur, in
telligerent, uerentura Quod etiam clarius ibidem explicat his verbis: Nullius Deus fruina miseretur , cujus aute=t amiseretur , A eum vocat, quomodo scit ei congruere , ut vocantem nam respuat
Ad septimum dicendum, quod ex S. Augustino gratia statiis
nostri , utpote hominum militantium, atque pugnantium adversus rebellantes animi motus est sane potentior gratia primi hominis innocentis Gratia autem innocentis Adami , utpote hominis paratiis quieti , laetior erat nostra gratia . Patet mens KDoctoris ex praecedentibus verbis num i 9 ubi haec habet de primi hominis gratia comparata cum nostra gratia. Illa s.
non opus habebat eo adjutorio , quod implorant si eum dicunt:
video aliam legem in membri meis reminantem legi mentian ex atque in tali certamine laborantes , periclitantes,
risi pugnandi , incendique virtutem per Dei gratiam po sunt III sero nulla tali rixa dfe s adsemus seipsum texta
ius , atque turbatus , in illo beatitudinis Deo, sua fetumpace fruebatur Proinde si non interimitiore num , verunta mensolentiore gratia indigent i . Ad octavum dicendum , quod S.Augustinus in disputatione adversus Semipelagianos de dono perseverantiae , beatitudinis instar docuit esse finalem perseverantiam. Quemadmodum
enim sine beatitudine nemo potest esse servialiter beatus , a bita
170쪽
bita vero beatitudines, stitim evadit beatus formaliteri ita , absque dono perseverantiae nullus est, qui possit esse forinaliter perseverans accepto autem perseverantia dono, statim per illud donum fit perseverans formaliter Ad nonum dicendum,quod ex S. Augustino divina illa gratia a Semipelagianis negata, de qua ibi sermo est, nihil est aliud, quam ipsamet formalis perseverantia usque in finem, quae gratuito donatur sanctis in regnum Dei praedestinatis. Hanc enim quaestionem pertractandam pro dignitate, in arenam pro ducit S. Doctor eodem Lib. de Correp. Grat cap. IO.num. 26. perivi verba Guaeritur inobis , quam attinet ad hoe δε--n Dei, quod es indo perseverare usu in em quid de ipso primo hominesentiamin, uiterte ne ullo vitio factus est rectus' Deinde ibidem excitat hanc difficultatem, in qua enodanda totus est usque ad caput I . videlicet: Si propterea non babuis iam perseverantiam, quia non accepit, quid i e nonperfor-randoseccavit, quiperseveramiam non aecepit Propositiae a sodissiculiati per an verba S. Doctor respondet , eodein libro cap. II. num. 32. Posset Iampermacere eliet; ma non deerat adjutoriumper quo posse , ne quo nonpos etpars eranter bonum tenere, quod velut ed quia noluitpermanere , prose
BD ejus culpa es, cujus meritum fuisset . remanere voluisset.
Deinde cap. a. num 3 . comparans adjutorium perseverantiae,
quod accipiunt sancti praedestinati,cum adjutorio perseverantiae, quod accepit Adam , ille ad retinendam justitiam non amissam, isti ad conservandam justitiam reparatam, haec habet: Nune verosario in regnum Dei pergratiam Dei praedestinatis, non eantiam tale adjutorium persperamiae datum, sed tale, ut eis per-θversmia i a donetur , non solum, ne so dono perseuerauus esse non possint verametiam utper hoe donum non ni refe--rames t. Mox inquirit.Cur primus homo in statu naturae in nocentis non habuerit a Deo perseverantia donum, quod habent sancti praedestinati in statu naturae lapis imuic autem inquisitioni ita eodem cap. a. num. 37. ω38. respondet: in ergo non acciperet hoc donum Dei, ides, in bono perseverantiam primus homo, sed persperare, vel nonperseverare in ejus relinqueretur T a ara