장음표시 사용
171쪽
arbitrio , tales vires habebat ejus voluntas, quae sine ullo fuerat instituta reato, nihli illi ex sei o concupiscentialiter resRsebat , ut digne tantae bonitati, tantae beri visendineiulati perseverandi committeretur arbitrium Num ver)psea uomes illa magna peccati merito amis' libertas, etiam majoribus donis adjuvanis remansit infirmitas Nam Irin tanta instremitate tuae hujus ... 'sis relinqueretur voluntassus, ut in adjutorio Dei sis 'operseserare non possent, manerent Fimum , nee eur in eis operaretur ut vellent, inter tot oe an ta tentationes , infirmitatessa solanus ipse succumberet , ides emeterare non poseent , quia deficientes infirmitate nec vellent, aut non ita Ment infirmitate voluntatis, ut possent. Subsentum es igitur infirmitati soluntatis humanae, ut Divi nagratia indeclinabiliter di in perabuiter ageretur; ides quamvis infirma non tamen deficeret, neque adversitate utiqua
vinceretur . . . . Fortissimo quippe dimissi atque permisit facere quod vellet infirmis serpasi , ut iis donant , invictis Θρuod bonum es vellent, ct Me deserere invicti m nolunt.
Quare ex S. Augustino in sanetis praedemmatis humana voluntas licet infirma, quatenus adjunctam habet Armalem perseverantiam , quae gratia Dei est, tralia maximi, agitur indeclinabiliter Winsuperabiliter , quia praesente perseverantia , a rectio justitia tramite declinare is a qualibet tentatione supe rari non potest, impotentia utique consequenti, In sensu composito praesentis perseverantiae , atque firmae stabilis vinluntatis , qua sancti perseverantes invictissime quod bonum est volunt hoc deserere invic ime nolunt. In hac usurpa tione impotentiae, quam dicunt onsequentem , sensu que com posivi, frequentissime loquitur Sanctus Doetor adhibens haec vocabula Impossibilitas Impotentii, at similia , Juxta communem, popularem, atque usitatam apud vulgus accertionem verborum Pauca exempla sufficiant . racst. 33. IL, Joannem num. 9. Io. to 3 haec de Iudaeis affirmat. Me autem
dictum es Non poterant eredere, ubi intelligendum est, quod lebant . . . Sicut ergo, quod Dominus negare se sum non m res, aures oluntatis disinae ita quod illi nonpoterant cre
172쪽
dere , eulpa es soluntatis humose . . ineo illi non poterant eredere , non quia mutari in melius homines non possunt, sed quiandiu talia piunt , non possunt credere. Et Serm. 33. de verbis Apostoli cap. I num. IO. t a Prudentia earnis inimicas in Deum legi enim Dei non es subjecta , neque enim potest. Eubi es Neque enim potest Non homo non potest et anima non potes, non denique i a caro, quia Dei creatura , non tes; sivum mn tes , non natura. amomodos direres: Gaudicatio rectae ambulationi non es subjecti, neque enim potes Per tes, sed laudisatio non tes To e laudicationem, sidebis rectam ambulationem; sed quandii et duali es, non potes sic quandi prudentia armis, non potes: Non sit prudentia earnis , domo potest. Denique Lib. de
Correp. Grat cap. a. num. 38.4 IO Si in tanta infirmitate
vitae hujus, i a relinqueretur voluntas sua, ut in adjutorioni, a quo'severoo nominent, monerent euent, nee Deus in eis operaretur ut vellant, inter tot tantas tentati nes, in mitraeius soluntati a succumberet. O Mooperseserare non ovient, uia deficiente infirmitate me vellant, aut non ita Nilent infirmitate voluntatis , ut possent. Ad decimum dicendum , quod ex S. Augustino Deus quidem facit, ut faciamus, praebendo vires efficacissimas voluntati ad seipsum homines omnipotentissima facilitate convertit, ac volentes ex nolentibus facit, o ultoque instinctu ad quod voluerit effracissime implendum, praeparat atque excitat hominum voluniates . Haec autem omnia demonstrant certum, atque insallibilem gratiae efficacis enectum , non propter necessitantem connexionem gratiae cum suo effectu, cui resisti omnino non possit, sed propter certissimam atque infallibilem Dei nescientiam, sub qua Dei gratia consertur, prout peculiaribus singulorum assectionibus congrua, apta idonea, consona , accomoda, proportionata, certissime praevidetur. Dicit enim Lib. I. ad Simplic.quaesta.num Is .lom.&Non tes effectus
misericordiae Dei esse in hominis te te, ut fru ra ille mis reatur, Ahomo nolit quia si vellet etiam ipsorum misererim et ita vocare, quomodo illi optum esse , ut O moverentur, in
173쪽
medigerent , ct sequerentur Mox ita concludite Nisus Deus fru*a miseretur; Hur autem miseretur Ac eum meat, quo-mmissu ei congruere , ut vocantem non res M. Ad undecimum dicendum, quod ex S. Augustino Saulus ad fidem fuit adtractus subita inopinatae lucis circumfusione, minaci Christi Domini allocutione , corporis totius prostratione , mentis exanimatione , Oculorum obcaecationes, quae omnia satis sunt violenta sed . non pertinent ad interiorem Dei gratiam, de qua disputatur. Ubi vero S. Doetor dicit, videlicet fragmentorio exserna de Apostolo Paulo pag. Io6. o. s.
quod ει ipsi quaedam necessitas impacta es, aries voce pro-sratus est, ut lumen haberet , tamen perdidu. . . de neces state credidit Redarguit Faustum quemdam riganum criminantemsrnceram hominis cujusdam gentilis conversionem , quem Christianum factum esse dictitabat , ut domesticis consileret me-eeuitatibus. Hujus hominis vocationem legitimam esse S. Augustinus demonstrat exemplo Pauli Apostoli, qui ad suscipiendam fidem ex eo fuit provocatus , ut videndi consuleret necessitati adeoque objecta Sancti Doctoris sententia non est ad rem. Ceterum inconcussum est illa S. Doctoris Lib. de Spita& Ut cap. 3I. num S . to Io. Proficto de in potesateas. . . Sed cum potesas datur, non necessita utique imponitur. Ad duodecimum dicendum, quod ex S. Augustino Petrus perseveravit in fide per necessitatem , non quidem antecedentem, sed consequentem eius liberam voluntatem perseveran di , dicit enim ibidem: Suasi aliud Petrus ullo modo vellet , qu pro illo Chrsus rogas dic, ut velut: Hanc autem volunt tem liberrimam in Petro fuisse docet Augustinus Lib. de Correp.
e; ne fides ejus deficerer, quid alta rogavit, ni ut haberet in fide uberrimam , fortis am, invictissimam , persperantism
a Cum alius si , aliur autem sie moveatura dem, eademque re σὰ alio modo dicta moveat, alio modo dicta non moveati
174쪽
aliumque moveat, alium non modeat, quis audeat dicere refuisse Deo modum poean se quo etiam Esau ad eam Adem mentem applicaret, noluntatemque conjungeret, in qua Iacob usi ea- ius es triba militer , F eadem tentatione duo tenentur, unus ei edat atque eo entia , alter idem quisuerat presseret, quid aliud apparet nisi unum volui , alterum misisse deuinta e deferet Unde ni rostria voluntate, ubi eadem' rat in utroque corporis, ct animi assectis eatio sero ante meritum voluntatem operacur Propterea di si ρων ait sibi ribuu quodvenit vocatur, non bipares tribuere quod vocatus es a ui autem vocatur non venit, inchoat meritum δε pluit, eum poculus venire neglexeris. Ita erum duo illa: fericordiam dijudicium cantabo tibi Domine. Ad miserico diam pertinet vocatio, ad judicium pertinet beatituri eorum qui senerunt vocati, res pluium eorum, qui venire noluerunt. d Non fleretrui pro quo rogavit Christus ne fides ejus deficeret Et quid aliud rogarit, ni ibaberet infido liberinmam, fortissimam; invictis amέ,perseverant fimam soluntalem se modo ergo dicuntur negare liberum soluntatis arbitrium, qui eonfitentur omnem hominem, qui uisso orde eredit in Deum; non nisi a libera credere voluntate eump tius Pelagiani oppugnent Dei gratiam, qua vere ad bona HAgenda, ct agenda δες uberum CyHabet en in quissu in
soluntate aut eligere ρ- bonasum, esse arbor bona aut eligere quae mala, ct in arbor mola. O Quomodo ergo Deus Pater attrahit ad tuum hominet, si dimittit, ut qui quod gestieris eligati Et tamen utrumque perum es sed intellatiuhoe netrare pauci valent. b mne vobis fiuiriperbiae GH misi gratiae Dei, O novi haeretici Pelagiani, qui uis dicit, gratia Dei omnia hominis bono merita praeveniri, fatum vobissidetur ostrere si Sed nos se Moselgarum tuus hominis
genesin ponimus , ut liberum orbitrium voluntaris, quo velle ne, se male vivitur, propter justum Dilicium Dei, ab omni ne-eessitatis vinculo vindicemus. k Liberi enim arboria nos condidit Deus, ne ad virtutem, ne ad vitia necessitate trahimur ,
alioquin, ubi nece mi, nec corona est. vis non agnoseat t
175쪽
OPPis non toto orde suscipiant uis aliter conditam neget esse
humanam naturam Sed in rectὸ faciendo ideὰ nullum es Unculum necessitatis , quia libertas es aritatis . l Cum enimρο- tesas datur, non nece ita utique imponitur. in Non enim aliter esset sinus in nobis , nisi luntatem malam e non haberemus, ut habere possemus .fdpro hujus minoris virtutis in rito, aecedere nobis debuit virtus major inpraemio, ut malam voluntate e non haberemur, ut nec habere possemus. O de franda neeessitas: UyEt revera non erit nobis virtutis necessitas felix, quando tantagratia naturans replebitur Deus erit
omnia in omnibus, ut mali aliquid velle non m M o Nare curem anistae rationali , us es in homine , dedit Deus liberum arbitrium; sic enim posset habere meritum, si voluntate , non necessitate hori essemus. Cum ergo oporteat non Meessitate , sed istumaze bonum esse oportebat ut Deus animae daret liberum arbitrium. p Melior enim homo es, fui voluntate, quarn s ui necessitate bonus es Holuntar igitur libera danda Θοm fuit. q astuoso veris Deus agit cum anima rationali, ut ei credat; neque enim credere potes quodlibet bero arbitris, si
nullaAt suasi vel meatio cui credat, strinem se sum set
eredere Deus operatur in homine, di in omnibus misericordia ejus praevenit nos. Consentire autem vocationi, sol ab ea dissentire,propriae voluntatis es. Credere ergo, vel non eradere es in arbitrio tantatis humanae sed in electis praeparatur volumus d Domino. P Multi enim sunt Meati, pauci seri lema Utique hi qui meantem non contemserunt . credens secuti sunt, volentes autem ne dubio crediderunt. thPraeparatus re, Gentium voluntas diomini di ut vellent eredere ,
ne sisere , quod di nolle potui ne , a tuo factum es.
u Voluntatem enim non alueis adfariendum quod et nisi aliquod trium auid autem quirique et sumat, vel respuat, est in resatos seu quo viso tangatur nutu testis es Fatendum es, exsuperistibus , inferioribus visis animum tangi, ut rationalis subsantia ex utroque sumat euod voluerit,
ex merito sumendi vel miseria, vel beatum consequatur Ham stenus ex S. Augustino.
176쪽
a Lib. r. ad Simpl. qu.2. num. 4. to. μνLib. I a. de Ciri Dei
ARTICULUS II. Utrum ex S. Augussis immissi gratiae cam si insur e se
moram voluntatem indi renter Eicientis Uidetur , quod ex S. Augustino impulsus gratiae essicacis non sit instar causae moralis voluntatem indifferenter allicientis. Siquidem Ι. Γ b. de Spirit. Lit crap. 33. num 38. O. IO docet , essicacem Dei gratiam esse instar luminis, caloris, qua caula naturales sunt , per me verba Fuisuis rediderit , ebue se peccatis omnibus abfutendum , O d vitiis omnibus sanandum , ct calore , di lumine ejus Meendendum, ι laminandumque commiserit , habebit ex ejus gratia opera bona.
II. Serm. 78. num. . to S. Vs Iesus quidem ipse lenduit sicuisor, se lumen esse AgniMicani, uod illuminat omnem homi nem venientem in hunc mundam. Euod es se sol Oculis carnis,
hoc ille oculis eordis. III. Lib. I. Operis Imperflaum. 66 tona Io. M testatur
177쪽
rinses sonante Domne, Deum occulto instinctu, ad quod solueritis cacis me implendum, pr ararae atque excitare hominum voluntates, qui liberin non defendi intelligendum, sed μα-
cipitandum extinis arbitrium tIU Serm. 99. cap. 6 num. 6. o. S. Adulter non fusi in illa tua sita praeterita enά ignorantia, nondum illuminatus nondum bonuin malumque discernens, nondum eredens in illum
qui te nescientem regebat . . . Adfuit suas , non defuit Deus, non defuit tempus , ut non consentire ego terris agnosce ergo gratiam ejus, cui debes ct quod non admigyii.
U. Lib. a. contra dilas Epist. Pelagian cap. 9. num. I. to IO. Multa Deus facit in homine bona, quae nonfacit homo:
Nulla per)facit homo, quae' non Dei Deus , ut faciat homo. VERA S. DOCTORIS SENTENTIA. Dicendum, quod ex S. Augustino impulsus gratiae efficacis instar est cauis moralis voluntatem indifferenter allicientis. Hanc enim blandam atque suavem efficacis gratiae allicientiana, qua Deus Amantii simus Pater voluntates nostras tractatin agit sic S. Doctor proponit, comprobat. I. Lib. de Spir. Tit. cap. 3 . num μ. o. Io haec habet de voluntate credendi: Non idia tantiim isam soluntatem di-
etini veri tribuendam, quia ex libero arbitrio es, quod nobis naturaliter concreatum es verumetiam, quia forum suasio nibus agit Deus ut velimus, ct ut credamus , se extrinsecus ... Re intrinsessi, ubi nemo habet inpotestate quid ei veniat in mentem; sed consentire, vel mire propriae volunta
Sed interiores suasiva visiones, per quas volumus, atque credimus cum potestate eisdem consentiendi, vel dissentiendi, sunt efficax Dei gratia , quae agunt in nobis instar causa mora lis voluntatem indifferenter allicientis; quare ex S. Augustino impulsus gratiae ossicacis est instar causer moralis voluntatem in disterenter allicientis. II. Lib. I. ad Simplic quaest a. num. 2. to 6. Aut vero Cor nelius
178쪽
nelius non credebat Deo, eum eleemonis, di orationibus dignum se aberet cui Angelus mitteretur; sed nullo mori puroperaretur, nisi ante credidisse nullo modo autem credidissit. nisi velferetis per vis mentis aut Spiritus , vel manifestoribus per sensu orporis admonitionibus vocaretur;
Sed admonitiones secreta per visa mentis aut spiritus, quarum munere Cornelius credebat, sunt efficax Dei gratia, quae agunt in nobis instar causa moralis voluntatem indifferenter allicient in hinc ex S. Augustino impulsus gratiae efficacis
est instar causae moralis voluntatem indifferenter allicientis. III. Lib. 3. de Lib. Am. cap. I. num. q. to I. Voluntatem
non allicit ad facisndum quodlibet, nisi aliquo 'fum . Ouid autem quirique sessumat se respuat; si in potesate su quovis tangatur nulla potesa es
Sed visum alliciens ad faciendum quodlibet , sub quo est in potestate vel sumere, vel respuere quidquid libuerit , se habet instar cauis moralis voluntatem indifferenter allicientis; adeoque ex S. Augustino impulsus gratiae efficacis est instar causae moralis voluntatem indisterenter allicientis. IV. Librii de Gen. ad Liti cap. I . num. S.IO. 3. Aims arationalis voluntatis arbitrio vel consentit visis , vel non confimtit . Irrationalis autem non habet Oejuricium profuitamen genere atque natura, viso aliquo tam propelliriur. Nec in potesate ullius animae est, quae illi visu veniant μὰ in sensin corporis, τὸ in imum spiritum interisis, quibus visis moveatur appetitus cujuslibe animantis, ae fle, eum es visa per Ang Arum obedientiam de per imprantur , pervenit Usi Dei
non solum ad homines, neesolum ad aves pecora, lemur etiam ad ea , quc sub aquis latent , sicut ad cetum, uuluα- sit Ionam λSed visa, quibus anima rationalis voluntatis arbitrio , non sicut bruta animantia quae libero arbitrio carent, vel Ou- sentit vel non consentit, agunt in nobis instar cauis moralis voluntatem indifferenter allicientis; proinde ex S. Augustino impulsus gratia efficacis est instar causae moralis voluntatem iram differenter allicientis. a U. Ser .
179쪽
U. serna. II. num a. o. S. Mandat Deus miris modis, eis
in cogitationibus loquitur. Duimus mandasse Deum loquendo in corde suggerendo quod opus erat, persuadendo quod utile eras
rationali assim viduae mulieris, Sed interiores locutione , ruggestiones , persuasiones agunt in nobis instar causis moralis voluntatem indifferenter abiicientis; quantobrem ex S. Augustino impulsus gratiae essicacis est instar caulae moralis voluntatem indifferenter allicientis. VI. Lib. de Dono Perseu. cap. 8. num. O. to IO. dateordi humano cogitationes as , per quas habeant fidem Sed cogitationes pia , per quas habetur fides , sunt gratia efficax instar causa moralis voluntatem indifferenter allicientis adeoque ex S. Augustino impulsus gratia efficacis est
instar causae moralis voluntatem indifferenter allicientis VII. Lib. a. contra Maximin Arian Episcop. cap. 9 tO. 8.lia e habet de Sancto Spiritu: Non i egemis , sed insinuans πο- bis des deris anctum, nos facit gemere ,
Sed desiderium sanctum faciens nos gemere est efficax Dei gratia instar causa moralis voluntatem inditrarenter allicientis ergo ex S. Augustino impulsus gratia efficacis est instar causae moralis voluntatem indisterenter allicientis VIII. Lib. de Spir. Ut cap. 3 . n. 6 o. o. Iamsad illam profunditatem scrutandam Diriguam nos coarcte, cur illι ita suaseatur , ut persuadeatur; tui aurem non ut Duo sola occurrunt interim quae respondere mihi placeat O altitudo
distriarum Et nunquid iniquitas apud Deum Cui responsissa dioluet, quaerat doctiores, sed eaveat ne in Ueniat μα- sumptiores Sed suasio, tersuasio actus salutaris est efficax Dei gratia instar cauis moralis voluntatem indifferenter allicientis qua propter ex S. Augustino impulsus gratia efficacis est instar causa moralis voluntatem indifferenter allicientis. IX. Lib. I. ad Simplic quaest a num II. to 6. Nullius Deutfrustra miseretur cujus autem miseretur se eum vocat, gus modo scit ei congruere, ut vocantem non respuat , Sed Divina vocatio , quae congruat vocato , ita congruat ut
180쪽
ut vocantem non respuat, est effrax Dei gratia instar eauis moralis voluntatem indifferenter allicientis igitur ex S. Augustino impulsus gratiae effracis est instar causae moralis voluntatem
indit serenter allicientis. X. Ad Uital Epiri a II cap. a. um S. m. . Si ergo ita praeparare , atque operaretur Deu hominis voluntates, ut tantum-od Iege uam atque doctrinam ubera ejus adhiberet ambitrio, ne vocatione ius alta atque secreta', se ejus ageret fensum, ut eidem legi Wue doctrinae accomodaret a Uin , procul dubio eam legere, vel iurulere legendo, vel eciam expone
re, ae riuare o terra Sed vocatio illa alta atque secreta , sic agens hominis
mentem voluntatem, ut divinae legi assensum accomodet est efficax Dei gratia instar eausae moralis voluntatem indifferen- terrillicientis; quare ex S. Augustino impulsus gratiae esticacis est instar causa moralis voluntatem indisserenter allicientis. XI. Lib. 3. de Consensit Evangel cap. 6 num. 26. m. M. de gratia Petri haec statuit: Mihi videtur illa respectio disinussi facta, ut ei veniret in mentem , quoties eum nega et, quid ei Dominus praedixi et, suae ita misericorditer Domino reficiente, paeniteret eum, salubriter fleret;
Sed trinae negationis atque praeteritae praxlictionis remi niscentia fuit Petro gratia essicax instar causae moralis voluntatem Petri moraliter allicientis proinde ex . Augustino impulsus gratia eruacis est instar causae moralis voluntateni indifferenter allicientis. Ad primum ergo dicendum, quod ex S. Augustino eruax Dei gratia est calor affectivus voluntatem assiciens, lumen cognoscitivum assiciens mentem. Posterioris generis sunt piae animae cognitiones. Prioris generis sunt pii anima affectus, vi telicet, superni amores, superna desideria, delectationes supernae, ceterique omnes superni animae affectus. Hujusmodi autem supernae illustrationes, & affectiones supernat, in homine libera voluntate praedito, agunt instar causae moralis indifferen ter alliciendo, non autem instar causae naturalis irresistibiliter