장음표시 사용
221쪽
quod serum es, se Dei doni, eaque praeeognita, idest , ad donandum praedesinata esse duantur . b Omnia itaque hae Dei dona , quis non dicam negare sed dubitare se tem audeat Deum daturum se esse praeferetine is quibus dat rus fuerit nunquam totuisse nescire t me spraedesinatio in nisi , uerta sanctorum, i) quos praesivit ut praedes naret, praedesinavit ut vocaret , vocavit ut justificaret, Ui- fleamitis glorificares. λ Hinc si qui praedesinatus es, ad
tempus erravit, in aeternum non periit. Si enim de his es , qui praedesinati sunt, ct errorem 'seu Deus praesessit, dicion- versionem futuram. Hactenus ex S. Augustino.
a Lib. de Dono Perseu. cap. 24. num Is tom. Io. b Lib. de Don Persem cap. II. num. I. tomao se In sal Iso. num 3 tom. 4 , Lib. de Praed. M. cap. o. num Is tomio. e Lib. de Dono Perseu. cap. I. num. 43. tom. Io. f Lib. de Dono Perseu. cap. 7. num. 3. tom. Io. g Lib. de Dono Perseu. cap. 7. num. a. Om. o. in Lib. de Dono Perseu. cap. a . num. I. Om. o. si Lib. de Spir. Litti cap. s. num. 7. tom. IO. 9 Tractat. s. in Ioann. num. 3.
Utrum ex S. AQUA Disina Praedesinatio ad Graiiamsi ex praepim meritis naturalibus ZUidetur, quod ex S. Augustino Divina Praedestinatio ad Gratiam sit ex praevisis meritis naturalibus Quandoquidem I. N Expositi quarumdam Proposit ex Epist ad Roman Pro
x pos/o tom. 3. dicit: Non ergo elegit Deus opera cujus quam in praescientia, quae Ue daturus es; sed fidem elegit in praescientia, ut quem sibi erediturum se praescisit, iram
elegerit , mi Spiritum Sanctum daret , ut bona operandi, etiam vitam aeternam eonsequeretur. I Lib. r. ad Simplici quaest a. num. 6. tom. 6. Nemo eligi
222쪽
tur, nisijam ripam ab illo, qui rejicitur inde quod dictum es: qui elegit nos ante mundi consitutionem, non video quomodosis dictum, nisi praestentia
III. Serm. IOO. cap. a. num. I. tona. s. ait: Ego illos elegi, quia vidi mentes illorum de me praesumentes, non de se , me de
Baal: non sunt mutati osse sunt ut d me facti sunt. Et tu qui loqueris, nisi de me praesumeres, ubi esti
IU Eodem serm. I . cap. 2. lum. 3. tom. S. haec paulo superius asserit. Rigos voluit Dominus , or elegit elegi autem,
Aut in uit Apsolui, fecundum suam gratiam, fecundum illorum Uitiam. VERA S. DOCTORIS SENTENTIA. Dicendum , quod ex S. Augustino Divina praedestinatio
ad Gratiam non est ex praevisis meritis naturalibus haec est enim Pelagianorum ac Semipelagianorum praedestinatio , pugnacissime ab eis propugnata , invictissime a S. Augustino expugnata, ut ex subjectis constat sententiis. I. Lib. de Praedest. SS. cap. I 8 num 36 tom. o. haec resert verba Pelagianorum. Praesciebat ergo , ait Pelagianus , qui
futuri esseni sancti , immaculati per liberae sumatis arbitrium, di ideo eos ante mundi constitutionem , in V sua praescientia , qua tales futuros esse praeseret , elegit elegit ergo, inquit , antequam essent praedesinani filios, quos futuros sanctos immaculatorique praestri , utique ipse non fecit, nee sed facturum , sed illos futuros praevidit.
II. Trach. 86 inJo num a tom. 3. haec habet de Pelagianis. Me eert vaeat ana illorum ratiocinatis , qui praescientim a Dei defendunt contra gratiam Dei; ct ideo dicunt nos electos ante mundi onWitutionem , quia praescivit nos futuros bonos non seipsum nos famaeum bonos. III. Lib. de P dest. S. cap. 9 num. 38.4Om. O. eum dem iterum Pelagianorum errorem in medium producit sic:
I enim putant aereptispraereptis, jam per mi si fleri , Mercvoluntatis arbitri, sanctor immaculaui in conspectu eisi,
223쪽
inearitate quodfuturum Deus quoniam praefisit, inquiunt, ideo nos ant mundi onmotionem elegit , O praedesinapii in Chrso.
IV. Eodem Lib. de Praedest. SS. cap. 9 nnm 38. Om. O. Massiliensium haeresim Semipelagianorum,expressis illorum verbis, allegat sies. μι-em dicimus, inquiunt , nsram Deum
non praesisse ni dem, mi credere incipimus; λ-Hegis mundi consitutionem se praedesinasse, ut etiam mcti , ct immaculati gratia, utque in me, essemus; Ergo ex S. Augustino impium Pelagianorum dogma
fuit, Deum praedestinare homines ad filiationem sui adoptivam , &ad Christi Domini hereditatem, ex praevisis suturis meritis naturalibus sanctitatis incinnocentiae, sibimet comparandis libero dumtaxat voluntatis arbitrio, viribus solius naturae, iumana tantum industria, non autem beneficio, munere , dono divinae gratiae. At vero Semipelagian Pelagianorum reliquiae, teste Augustino, in eo recesserunt a Pelagianis, quod negarent Deum praedestinare ad gratiam, ex prae- vilis suturis meritis naturalibus sanctitatis, innocentiae &operum salutarium, quae dona, Munera Dei esse, ex gratuita gratia proficiscentia, ultro profitebantur , contendentes praedestinare Deum ad gratiam, filiationem, amicitiam suam, ex solis futuris meritis naturalibus fidei , ita voluntatis credendi, quam munus esse gratuitum divinae gratia pertinacissime negabant ac proinde ex . Augustino divinat destis natio ad Gratiam non est ex praevisis meritis naturalibus. U. Eodem Lib. de Praedest. SS. cap. I 8 num. 37. Om. o. sic Pelagianos consutat Hegit nos Deus m Chrso, ante mundi eonfitutionem praedesinam nos in adoptionemfluorum, non
quisper nos sancti, di immaculati futuri eramus, sed elegio
praedesinavitque, ut semul. Ergo ex S. Augustino Deus praeclestinavit nos in adoptionem liorum , non quia per nos lis natura viri bus, sancti &immaculati suturi eramus , quod Pelagiani affr-mabant, sed ut munere divinae gratiar, sanctivi immaculati es senius ae proinde ex Sancto Doctore divina praedestinatio
224쪽
ad Gratiam non est ex praevisis meritis naturalibus. VI. Lib. a. contra duas Epist. Pelag. cap. 7. num. I S. to Io.
se Pelagianos redarguit Profecto desipitis, qui dicem veritate: non ex operibus, sed ex vocante dictum est: os dieitis: Ex futuris operibus, quae Deus illumfacturum esse Uiebat, Deo uisse dilectum. . . Praecedit namque non debita, sedgratuita Dratia , uiser illam flant opera bona, ne Meesserint bona opera, tamquam operibui reddatur gratia ae Agratia jam nonsit gratia; Ergo ex S. Augustino aeterna electio atque praedestinatio Iacob,pra fratre suo Esau,ad gratiam gratum facientem,non fuit
ex praevisis ejusdem futuris operibus naturalibus, praecedentibus gratiam , omnium bonorum operum effectricem, quibus operibus gratia, tanquam merces debita , redderetur quandoquidem opera bona non praecedunt debitam gratiam , sed consi quuntur indebitam ac proinde ex S. Augustino divina praedestinatio ad Gratiam non est ex praevius meritis naturalibus. VII. Lib. de Correp. Grat cap. 7. num. 3. tona. IO. haec habet de praedestinatis: Iegit eos in Filio suo ante eonstitutionem mundiper electionem aliae, ... non Gedentium meritorum suorum , uiagratia itus est omne meritum Ergo ex S. Augustino aeterna praedestinatorum electio non est ex illorum meritis naturalibus praecedentibus gratiam, cum gratia sit primum principium , prima radix , sons, origo prima , ex qua omne bonum meritum emanat , erumpit, pr fluit, ac proficiscitur ac proinde ex S. Doetore divina praede stinatio ad Gratiam non est ex praevisis meritis naturalibus. VIII. Lib. de Dono Perseu. cap. q. num. 6 .lom Io haec
assirmat de Christi Domini, &electorum ejus praedestinatione Et illum ergo,in nos praedesinasti; qui ct in illo, ut esset C sut nostrum, di in nobis ut ejus erepus essemus, non praeces fura merita nostra, sed opera sua futura praefurit;
Ergo ex S. Augustino Deus non praedestinavit Christum Dominum ad Gratiam futuri Capitis nostri, ex praevisis meritis naturalibus Christi Domini, quae merita praecessura essent gratiam Capitis respectu Christi , taut merita Christi non essent futura dona & opera Dei. Similiter ex S. Doctore Deus Pres I. ac non
225쪽
non praedestinavit nos ad Gratiam futurorum membrorum Christi, ex prievisis nostris meritis naturalibus, quae merita praecessura essent gratiam membrorum Christi respectuis stri, tau nostra merita non essent futura donais opera Deis ac proinde ex S. Augustino divina praedestinatio ad Gratiam non est ex praevisis meritis naturalibus. Ad primum ergo dicendum, quod . Augustinus, dum adhuc Presbyter esset , explicans Carthagine propositiones quasdam ex epistola ad Romanos excerptas, docuit electi nem ad Gratiam justificantem fieri ex praevitis meritis naturalibus Fidei, quem seu errorem fatetur ingenue libera
voce repudiat Lib. I. Retractat cap. 23. num. 2. to. I. perim
verba Nondum diligentius quaesiveram, nee adhuc inveneram
qualis esset electio gratiae .... Tuod prosem non dicerem, si jam scirem etiam ipsam fidem inter Dei munera reperser , quae dantur in eodem spiritu. Et iterum Lib. de Praed. SS. cap. 3. num. . tona. o. his verbis rescribens ad Hilarium, R Prosperum: diem meum errorem nonnulla opuscula mec a
fatis dicant ante Episcopatum meum scripta, inquiis est i lud, quod commemorasti literis fris, ubi es expositio qua rumdam propositionum ex epipua, quae es ad Romanos.
Ad Secundum dicendum , quod ex S. Augustino nemo eligitur ad coronam gloriar, nisi jam distans , idest, antece denter distans in mente Dei , non quidem meritis naturalibus, ut PeIagiani volebant, sed supernis condignificatis gratia sanctificante, nisi sie distans, inquam, ab eo qui rejicitur. Un de quod dictum est quia elegit nos ante Mundi constitutionem ad coronam gloriar, non aliter dictum est , quam pra: scientia, qua praevidit merita nostra supernaturalia condignifieata gratia sanctificantes, quae simul dona ac munera Dei siunt, Propter mere gratuit , sive indebita dona gratiae . Constat mens Sancti Doctoris ex Ioco in obiectione citato , videlicet, Lib. I. ad Simplic quaest a. num. . tona. . , quem Iocum inte grum hic recitamus, adjuncta brevi interpretatione usitatio Tibus vocibus expresis . Locus autem est hujusmodi. Non emgo scoriis electionem meritorum praecedentium Gratiam o-
226쪽
positum Dei , idest , decretum praedestinativum ad Gratiam, manet ined exproposito elemio, videlicet, ex decreto praedestinativo ad Gratiam consequitur electio meritorum ad Gloriam: ides, non quia invenit Deus ante justificationem opera hora in homi nibus, quae eligat , ideo manet propossum justificationis assui; sed quia tuis manet, ut justifice credenter, ideo invenit opera, quae jam eligat ad regnum cariorum, videlicet; sed quia in net decretum praedestinativum credentium ad Gratiam justificam. tem, ideo invenit Deus in praevisis justificandis merita superna , quae jam eligat ad regnum coelorum. Nam ni esset electio, non sent elacti, ne refra diceretnr uis accusabit adversus electos Dei. Non tamen electio meritoruin naturalium ad Graiatiam, quae nulla sunt , praecedit justificationem .sed electionem meritorum supernaturalium ad Gloriam praecedit δεφφυ-tio. Nemo enim eligitur, nisi iam distans ab illo , qui re uitum, scilicet. Nemo eligitur ad Gloriam, nisi ex praevisis meritis supernis consequentibus Gratiam , ab aeterno distans in mente Dei eligentis ab illo, qui rejicitur. Unde quod dictum es, gouia elegit nos Deus ante mundi consitutionem ad Gloriam, non ideo quomodo sit dictum, ni praestentii, scilicet, non video quomodo sit dictum, nisii, ex prae vilis meritis supernis
consequentibus Gratiam, iraecedentibus Gloriam. Est alter locus praeclarissunus S. Doctoris eodem lib. i. ad Simplic quaest a. num. a. ultimo , ubi post longam , implexam, ac salebrosam dissertationem de Electione gratuita , disertis verbis tanquam erroneam reprobat elestionem ad Gratiam ex praevisis meritis naturalibus is tanquam certam tacite affirmat electionem ad Gloriam ex praevisis meritis supernis. Ecce verba S. Doctoris: Puod si electio his sit aliqua, uisse intelligamur quod dictum JA: Reliquiae per electione n gratia fastae factae sunt: Non, ut jus calorum electio flat ad
vitam aeternam, de qua electione nullum est dubium, sed ut eligantur vijustificentur: cem ita occultis haec Henio, ut in eadem conspersione nobis prorsus parere non possit aut si apparet quibusdam, ego in hac re infirmitatem meam fateor. Non enim habeo quod intuear in eligendis hominibus adgratiam
227쪽
solutarem, si ad examen tam electionis aliqua regintionesese mutor , nisi vel majus ingenium, vel minora precata , velut que addamus etiam inplacet, honesaristiusque δε- minas amisquis ergo rit quam minimis peccatis irretitus atque maculatui, iam nullis, quis testi aere ingenio is liberalibus artibus expolitus , eligendus videtur ad gratiam. Sed eum hoc saluero, me ridebit His, qui infirma
Anandi elegit ut confundat fortis, insulta mundi ut confundat sapientes. Quod autem pertinet ad pondus auctoritatis, quae residet in allegata quaestione secunda de Gratia, iraedestinatione is libri primi ad S. Simplicianum Episcopum Mediolanensem S. Ambrosii successorem, dicendum, qaeestionem hujusmodi a quovis catholico homine excipiendam esse tanquam maximi ponderisin momenti. Siquidem S. Doctor Quaestionem gravissimam Praedestinationis Gratiae, a viro Gravissimo ac Sapientissima,sibi propositam, Sancto Simpliciano Episcopo Mediolanensi Sancti Ambrosii successire , dirimendam, atque enodandam suscepit, Episcopatus sui labente anno secundo , vel
ineunte tertio, cum in dogmaticis controversis satis esset versatus Accedit quod . Augustinus lib. a. retrae c. I. ad trutinam revocans supradictam quaestionem, hoc judicium de illa protulit, post profligatam haeresim Pelagianam is cujus quaestoriislutione, laboratum es quidem pro libero arbitrio voluntatis humanae, sed vicit Dei gratia nec nisi ad illud potuit
perseniri , ut liquidissima eruate dixisse intelligatur psolus Tuis enim te discerni, Tuid autem habes, quod non occepsit
Praeterea S. Augustinus anno Christi 428 aut ao. in ex trema sua senectute, scribens adversus Massilienses Semipelagia' nos Librum destaedestinatione Sanelarum cap. . num. 8.,ut er rorem omnem circa divinam Gratiam, atque Priedestinationem
ab animo Massiliensium Semipelagianorum abstergat penitus t que expungat dmonet & hortatur illos, ut accurate legant quinnionem secundam ex libro primo ad Simplicianum ubi ea quas
stripsit de gratia, praedestinatione & ex divinis scripturis
228쪽
sese hausisse: a Deo revelante sese accepisse, testatur Verba S. Doctoris sunt hujusmodi SI curassent Massilienses Semipelagiani hinsenustent istam quaesionem, De Gratia, iraedestinationes secun miseritatem divinarumscripturarum,se Diam in primo libro duorum, Mnis beatae memoriae Si meianum ueri Episcopum Mediolanensis Ecelesiae Siancti Ambrosi fuecesserem, in ipse exordio Episcopalias mei: Nisforte non eos noverunt. Nuod Fita es: Facite ut noverint .... Ecce quare dixi superius, hoe Apsolle praecipue simonio Quis enitnte discernit Z Quid autem habes quod non accepistia etiam me sum fuisse taminum , eum de hac re aliter saperem, nexpossit quarumdam Proposit ex Epist ad Rom.), iam mihi Deus in hae quaesis iuvenis, eum ad Episcopmn Simplicianum feriberem, revela t. Postremo, reserente Hilario ad Augustinum epist inter Augustinianas a 26 num. 8 querelas Massiliensitum Semipeta gianorum dictitantium: Non opus fui , hujuscemodi disputa' tionis incerto minus intelligentium tot corda turbari quoniam non minus utiliter, sine hac definitione Praedesinationis per tot annos defensa es catholica Ades, tum contra alios , tum m D me contra Pelagianos, tot eatholicorum, aliorum, mei Augusini credentibus libris. Ad haec S. Doctor responis
det, Lib. de Dono Perseu. c. ao num. Sa lom. Io. , se nihil no
vi docuisse circa Dei Gratiamis Praedestinationem in posterioribus suis libris, praecipue vero in Libro de Correptione, Gratia, quod non docuerit antea in praecedentibus suis libris, praecipue vero in quaestione secunda ex Libro primo ad Simplicianum, quam adversus Semipelagianos circa Dei Gratiam, Praedestinationem errantes, iterum S. Doctor allegat, atque in medium per haec verba producit. Multdm miror haec eos di cere, nec adtendere ipsos libros nostros, ct antequam Pelagia ni parere expissent, eonscriptos di editos, ct idere, iam multis eorum locis, futuram nessente Pelagianam haeres ζα debamus, praedicando Gratiam, ud nos Deus liberat a malis erroribui, moribus no is, non praecedentibus bonis meritis
siris, fauem hoc seundum gratuitam miseracordiam se m
229쪽
Puod plenius iupere expi in ea disputatione, quam feri ad beatae memoriae impiacianum Episcopum Mediolanensis Dei Ax, in mei Episcopatu exordio, quando ct initium fidei δε- num Dei esse cognovi, O asstrui. Et iterum , eodem libro de
Dono Perseu. cap. I. num. 3. tom. Io. , admonet Gallos Semmi pelagianos, in secunda quaestione ex lib. I. ad Simplicianum contineri iraedicari, vel explicite vel implicite , circa Dei Gratiam& Praedestinationem, eadem illa dogmata, quae adeo commoverunt, ac perturbarunt Massilienses Semipelagianos in Libro de Correptione, Gratia recens edito, atque evulga
to rideant, inquit Augustinus, utrum in prim Iibri se rioribus partibus, eorum duorum quos mei Episcopalsis initio, antequam Pelagiana haeresis amareres, ad Simplicianum M diolanensem Episcopum feri , remanserit aliquid, quo voce tur in dubium, gratiam Dei nonseeundiam meruino a dari ct utrum ibi non fatis egerim, etiam initium Me essionum Dei di utrum ex iis quae ibi dictasunt, non consequenter eis erat, etsi non At expressum, etiam urique in em perseveran tiam, nonnisi ab eo donari, qui nos praedesinapit in suum re gnum, gloriam. Quae cum ita sint Studiosos Divinae Gratia ac Praedestinationis cultores theologos eum Augustino monemus, atque adhortamur, ut Quaestionem secundam S. Doctoris ex Libro primo ad Simplicianum adeant, tanquam oraculum Augusti nianum consulant sedulo meditentur, nunquam e suis mani bus excidere sinant quinimo diurna nocturnaque manu Ver sent, conterant, atque pertractent.
Ad tertium dicendum, quod divina electio, de qua ibi loquitur S. Augustinus est electio ad donum perseverantiae in vero Dei cultu, in quo permanserunt Elias, septem illa millia virorum, qui non curvaverunt genua ante Baal Haec autem erectio non fuit ex ullo merito naturali, sed ox merito superno sancta fiduciae de divina gratia, sani, diffidentiae de propria virtute Sic enim introducit Deum S. Doctor cum Elia sermocinantem loco citato. Nisigratid med plenus cis
M ouo Baal etiam ipse genuflecterest Grati autem me
230쪽
plenuses, quia nihil de tua virtute, sed totum de med gratid
Ad quartum dicendum , quod ex S. Augustino illa eleetio, de qua ibi disserit S. Doctor, non est secundum illorum justitiam naturalem , sed supernam, indebitum atque gratuitum donum Deici quo S. Augustinus statim confirmat exemplo
Eliae, septem mille virorum, qui non curvaverunt genua ante Baal, sed perseveravetant in Dei veri cultu Mox cap. 3. num. q. loci allegati concludit sic. Cased Christam , eo inperbiam. Licet enim imitator sanctorum totum semper grati reputari quia ut esse a ui reliquum, gratia in te
Dei, non tuum meritum , fecit.
CONNEXA SENTENTIARUM SERIES. a Praesciebat ergo, ait Pelagianus , qui futuri essem
silvis immaculati per Herae soluntatis arbitrium, di ideo eo ante mundi constitutionem , in i a Dassescientia, qud tam sei futuro esse praescipit , elegit Elegit ergo , inquit , ante quam e mi, praedesinam fluo , quos futuros sutis, imm cula clue praestetit , utique ipse non fecit, nee se facturum fed illaifuturas aesidit. b Ipse enim Pelagianipulant , ac ceptis aeceptis, jam per mi ipse eri liberae soluntatis armtrio annos , ct immaculatos in conspectu eius in caritate, quosfuturum Deus quoniam praesivit, inquiunt, ideo nos an te mundi consiturionem elegit, di praedesinasit in Chrso. Q Nor autem dicimur, inquiunt Masinense Semipelagiam seram Deum non aesisse nisi dem, qua eredere Deipimur di ideo nos elegisse ante mundi constitutionem , ae praedesinasse, ut etiam sancti , ct immaculati gratia, atque opere Uuisiemus. Quia his rem Meat sana horum ratiocinatio, qui praestentiam Dei defendunt contra gratiam Dei, ct ideo di eunt nos electo ante munditamsitutionem , quia praesiuit ποι futuro bonor, nonfissum nos flucturum bovis. eLSi Memelegit nos Deus in Cisso ante munia ranstitutionem , praede nomino in adoptionem filiorum, non quia per nos sancti ,