장음표시 사용
231쪽
immaculati futuri erantur, sed elegit, praedesinavitque, ut essemus. i Elegit ergosnctoipraedestinatos in Filioso, a te constitutionem mundi , per eiectionem gratiae, non proe- dentium meritorum Porum , quia gratia ulis est omne memium. g His pro ecto desipisti Pelagiani, qui dicente veritate, non ex operibus, sed ex vocante dictum es sos diei- sis exfuturis operibus, quae Deus illum facturum esse asse sit , Iacob fisse dilectum . Proedit namque non debitata, sed gratuita gratia, ut per illam fiant opera bona, ne Dr cesserim bona opera, tanquam operibus reddatur gratia; aes gratia , jam non Agratia. M Tum etiam Chrsum D mim , ct nos Deus praedestinavit, quia di in illes, ut esset Caput nostrum di in nobis, ut ejus orsu essemus; non prae eessura merita nos , sed opera a futuro proripit. Hacte
nus ex S. Augustino. a Lib. de Praed. ss. cap. 13. num 36. om. Io. b Lib. de Praed. M. cap. 19. num 38 tom. Io. e Lib. de Praed. SS. e dem loco vi Tract. s. in Ioan num. a. om. 3. e Lib. de Praed. M. cap. 18. num. 37. om. Io. f Lib. de Correp.&Grat cap. 7. num II. Om. o. g Lib. a. contra duas Epist. Pelag. cap. 7. m. s. om. Io. M Lib. de Dono Perserieap. 4 num. 67 tom. 1 O.
Utrum ex S. Augustino mina Praedesinatis ad Gloriam fit ex praepissi meritis naturalibus t Videtur, quod ex S. Augustino Divina Praedestinatio ad Gloriam sit ex praevisis meritis naturalibus. Haec enim docet. I. Ur Mest. I A. in Ioan num. 8 tom. 3. Uguidam popula natas ad iram Dei, ad Boepraecognitus. UEM enim credituri qui non ni creditur , visit Deus: ut μι perseveraturi in eo , quod erediderunt ui sint a Dum nosii Deam ct numerati sunt Deo omne; futuri in
232쪽
si am aeternam novit illum populum distinum. In Lib. de Dono Perseu. cap. a. num. 37. Om. Io. Nuae tamen praedesinatio non ita pulis praedicanda es , ut apud imperitam, vel tardioris mulligentiae uisitudinem , redam gui quodammodo vi sus prculeatione videatur Sed di-eendum ess sis currite, ut comprehen ura atque , ut ipse eum vesro, ita vos esse Mognitor noveritis, ut initime eurreretis o siquo alio modo Dei praescientia praedicari potes , ut hominis segnitia repellatur III. Lib. a. de Peceat Merit. &Remliff. cap. s. num.' tona. Io agens de fide ediatoris, haec statuit. Idem ipse D minui suster hane fuam medelam nulli generis humani temporibus , ante uisimum futurum adhue judicium, denegauit eis quo per certissimam praescientiam, futuram benefleentiam, secum regnaturos in vitam praedesinavit aeternam. IV. Lib. de Civit. Dei cap. 8. num. I. Om. p. haec asserit. Hueuit disinae prosidentiaepraeparare inposerum bona justi, quibus non memur injust, ct mria impiis, quibat non in cruciabuntur boni
Dicendum, quod ex S. Augustino Praedestinatio ad Gloriam non est ex praevisis meritis naturalibus huic enim contraria sententia est ipsemet haeresis Pelagianorum, qua asserebant, quod sicuti corona glaritae redditur tanquam merces ex praecedentibus meritis non quidem supernis , sed naturalibus ita eadem corona gloria praedestinatur tanquam merces ex praevisis futuris meritis non quidem supernis, sed naturalibus hune autem errorem sc S. Doctor evertit. I. Lib. de Dono Perseu. cap. num 36 tom. o. haec ad versius Semipelagianos statuit. Interiri tu dei inperfectis-nem perseverantiae , media Gunt ut , quibus recte sivimus, quae iis etiam donari nobis dire, de impetrant , consen nunt. Haec autem omnia, initium fluere dei Meetera us
233쪽
seisit Nimiae igitur contentionis es, praedesinatiori rent induere, vel de praedesinatione dubitare, Ergo ex S. Augustino divina ad gloriam praedestinatio, quae sinalem consequitur perseverantiam, non est ex praevitis meritis naturalibus fidei, finalis perseverantiae, ceterarumque virtutum, quae mediant inter initium fidei, atque ultimam perseverantiam quippe quae dona Dei sunt, per gratiam, non per naturam comparata, ut contendebant Pelagiani , eorumdemque reliquiae per Galliam Semipelagiani. II. Lib. de Dono Perseu. cap. 6 num. I. tom Io haec ite rum refert de Semipelagianis. Pelagiamrum porri haeretica persersitate tam usi remoti sunt, propter quo haec agimulam licet nondum sella faterim sinator esse, uiper Deigra tiam fiant obedienter , atque permaneant , jam tamen fateantur squis eorumpraeveniat voluntatem, quibur datur haec gratia, Ergo ex S. Augustino divina praedestinatio ad Ioriam, quae fidei corona est, Multima perseverantiae, noo est ex merito naturali fidei, atque perseverantiae, quippe quae, idest, fides, atque perseverantia gratia Dei praeveniuntur , necessaria ad ipsum quoque fidei initium is ultimam perseverantiam ,
nostrae salutis compIementum III. Lib. de Grat. Lib. Arb. cap. 6 num. II. Om. I .
haec adversius Pelagianos definit. Cum dicunt Pelagiani hanc esse suam non secunum merita nostra gratiam , qua homini peccata dimittuntur illam seia quae datur iis nem, ides aeternam vitam, meritis nostris praecedet, ibus reddi, res denaeum es eis . Si enim inrita fra si intelligerent , ut etiam ipsa dona Dei se cognoscerent, nouisse reprobo is sententia AEuomam veri merita humana e praedicant, ut ea ex femetipso habere hominem dicant, prorsus rectissime
responde Apsolui: Nuis enim te discernit ciuid enim habes, quod non aecepi a Si autem aerepsi, quid gloriarii Mosi
Ergo ex S. Augustino si reprobanda sententia est , qua dicitur, aeternam vitam reddi ex praeexistentibus meritis natu ratibus, etiam ex eodem reprobanda sententia est , qua dici
234쪽
tur, aeter in vitam praedestinari ex praevisis meritis naturatibus , unum enim ex altero consequitur. Utrumque Pelagiam affirmabant. Utrumque Augustinus dumtaxat negabat, agens de praedestinatione adversus Pelagianos videliset S. Doctor solum negabat aeternam vitam, dc reddi ex praeexistentibus, praedestinari ex praevisis quibuscumque meritis naturalibus. Similiter e contrario: Si ex S. Augustino non est reprobanda sententia, qua dicitur , aeternam vitam reddi ex praeexistentibus meritis supernis gratia condignificatis, ex eodem non est reprobanda sententia, qua dicitur, aeternam vitam praedestinari ex praevissis meritis lupernis gratia condignificatis. Quemadmodum enim ex primo dogmate Pelagiano consequebatur se cundum ita ex primo dogmate Augustiniano secundum consequitur 1U. Lib. de Dono Perseu. V. I . num tom. Io haec
habet adversius Semipelagianos. An fusi uam dicere audebit, Deum non praeses e quibus esse daturus ut crederent , os quos daturus esset Filios , m ex eis nonperderet quemqu- αuπutique Draesivit , profecto beneficia sua, quibus nos dignarur liberare , praesem . Hare es praedestinatio sanctorω nihil aliud Praestentia scilicet , praeparatio beneficiorum
Dei, quibus certi me liberantur quicumque liberantur. O
teri autem ubi nisii massis perditionis, si divino judicio, re
linquuntur ZErgo ex S. Augustino divina praedestinatio ad gloriam quae consequitur fidem , quae per dilectionem operatur, consequitur ultimam finalem perseverantiam, non est ex praevisis meritis naturalibus fidei, & perseverantiae, quandoquidem ambo haec, de quibus tantum hic agit S. Doctor adversus Semi-
pelagianos , sunt dona aeneficia Dei, quod Semipelagiani negabant, quibus Dei beneficiis , fide videlicet , quae per dii
ctionem operatur, illima finali perseverantia, certissime liberantur, quicumque a perditionis massa liberantur V. Lib. de Dono Perseri cap. 7. num. 63. tom. I eadem iterum sic luculentius confirmat. Cum dixerimus atque Uen
derisui ct initium fidei, diu ue in em per erantiam Dd a Dei
235쪽
Dei dona esst, nec ullas futura dona, ct quae danda esstne, quibus danda esseni, Deum non praescire potui e , ac per hoc praedesinatos ab illo esse, quos uberat in eorona , Ergo ex S. Augustino praedestinati a Deo sunt illi , quos
Deus a perditione liberat, gloria coronat per hoc tamen praedestinati sunt, quod Deus in illis praevidet suturam fidem, perseverantiam , ceterasque medias virtutes, dona sore, aratuita munera sua , profectura ex prorsus indebita meregratuita sua gratia non autem prosectura ex biis naturae viri-hus, ex solo arbitrio libero , ex sola humana industria , quodsiiperbi, ingrati affirmabant Pelagiani, Sc Semipelagiani , ac proinde ex S. Augustino divina praedestinatio ad Gloriam
non est ex petivisis meritis naturalibus. VI. Lib. I. ad Simplici quaest a num a a tona. 6. haec docet:
FuMFelecti his sita ua, uti intefugamus ρ- dictum est Reliquiae per Hemionem gratiae salvae sinae sunt, non ut
ps catorum electio flat ad vitam aeternam id uringantur qui jus centur certὸ ita occulta es Me electio, ut in eadem. eonspersione nobis prorsus apparere non ossi . . . . Non enim habeo , quod intuear in eligendi hominibus ad gratiami
Ergo S. Augustinus duplicem hic electionen contra temorat, videlicet Electionem justificatorum ad vitam arternam, Melectionem impiorum ad gratiam justificantem Deinde concludit In secunda dumtaxat electione impiorum ad gratiam justificantem se non menire merita praecedentia , quae intueatur; sed si eleemio justificatorum ad vitam aeternam esset ex praevisis meritis naturalibus, haec eadem merita naturalia, in electione impiorum ad gratiam justificantem, inveniret Augustinus , quae intueretur quare ex S. Augustino oleetio iustificatorum ad vitam aeternani non est ex praevisis meritis
naturalibus. VII. Lib. de Correp. Grati cap. 6 num to tom. o. hae
236쪽
Ergo ex S. Augustino cum finalis perseverantia non sit meritum naturae , sed donum gratia , divina praedestinatio ad aeternam vitam , quae consequitur finalem perseverantiam, non est ex priviso naturali merito finalis perseverantiae , quod Semipelagiani pugnacissime contendebant adeoque divina praedestinatio ad gloriam , ex S.Augustino , non est ex revisis meritis naturalibus. l
illa Psalmi rasum eoronat te in miserati ne, inmiseruo dia ham adversus Pelagianos pinxiicat. De Vericordia te coronat, de miseratione e coronat . Nun en 'dignus fuisti, quem vocaret , di meatum justificaret justisseatuvigior caret. Reliquiae fele nem ratis salvae fa sim. Si autem gra tia da r non ex operibus: alioquin gratia jam non sigratia . Nam ei qui o reatur , merces non imputabisur fecund- gratiam, sed eundarin debitum A solus loquitur , non secundi gratiam . sed ecund debitum Te autem coronat in miser rione di misericordia. situs meritapraeesserunt, dicit tibi Deus: Dismeseia merita tua . videbis quia donasunt me
Ergo ex S. Augustino corona gloriae non datur ex praeteritis naturae meritis 'cedentibus gratiam , sed consequentibus hinc similiter ex S. Augustino emona gloriae non praedestinatur ex praevisis naturae meritis praecedentibus gratiam, sed consequenti huc ac proinde ex S. Augustiano divina praedestinatio ad Gloriam non est ex praevisis meritis naturalibus. Ad primum ergo dicendum , quod ex S. Augustino, loco citato, divina praedestinatio ad gloriam non est ex previsis meritis naturalibus fidei is perseverantiae . Haec eniti opinio error fuit Semipelagianorum, ut constat ex epistola Prosperi
ad Augustinum inter Augustinianas aS rium. 3. tom. a. quo
rum haec verba sunt . aram autem eredituri sunt i, quis in
ea fide, γα deinceps per gratiam sit juvandi, mansuri sunt, praesisse ante mundi ransitutionem Deum di eos praedesina se in regnum suum, quo gratis Meato , digno futuros et mone , di de hae sua bono ne excessuros esse praevideri . Huic autem epistola, alteri Hilarii ejuviem argumenti,
237쪽
sanctus Doctor respondet duplici libro,videlicet, Ede Praed.M.&L. de Don. Persem, in quorum primo, fidem in altero vero tarseverantiam non esse natur merita , sed gratiae dona iuvietistinae suenditi ac proinde concludit nam radidestina. Omis gloriam non esse ex praevisis meritis nat
Ad seeundum dicendum , quod legitimus ille cursus, quo consecta gloriae bravium comprehenditur ex Apostolo,nibi est aliud, interpreto 4 Augustias, quamiseries bono rum operum ab inrtio fidei, usque ad sinasem perseverantiam, per quae vita eqrricvlum a prηdestinat6Monticitur mae autem series hora Augustino, non coalestit ex naturae merita, sed ex donis gratiae, quatenus iam lana sita, a Deo medestinante praesciuntur. Hinc Lib. de Dono Reuev. cap. a. num 36. tom. O inqui a Inter initium σας- persinionem perfuerantiae , media seu lai, H u recte vivimus, usi etiam donari nobis a Deo, de impetrante, eonsentiunt. tice autem omnia, initium sciurat det, ieiera uoue in fnem dona sua, Deum largiturum se vocatis suis esse, praescivio Nymiae igitur contentionis spraedesinationi eontradicere, vel de praedesinatione duisitare. Et eodem Lib. de dono Persem
tur electis se tam Deil propossum meariis, in quibus domi es inripere credere, in is quae ad vitae hujus terminum perseverare , seu taud rationum argue auctoritarum eonte satisne probarimus , haec , inquam, Dei dona , si nulla espraedesinatio quam defendimur, non aesciuntur a Deo pse seiuntur autem, aeris igitur praedesinatio quam defendimus
Et eodem Lib. cap. 9 num. U. Hoc scio neminem murra
isam praedesinationem , quam secundum eriptura fanam defindimur, serrando, disputare potuisse. Ex quibus sed
lo animadversis ac perscrutatis, liquidissime constat, S. Augusti num non aliam impugnare praedestinationem, quam Semipe lagianam , ex praevisis meritis naturalibus fidei, perseve rantiae, neque aliam propugnare praedestinationem, nisi opposi tam praedestinationi Semipelagianae ex praevisis meritis natu
238쪽
ralibus, contra quam catholicam praedestinationem semipelagianae oppositam praedestinationi, nemo, ex S. Doctore niu: errando disputare potest cui contradiceres, vel de ea dubitare nimiae est contentionis; est enim praedestinatio prascientiam consequens de gratuitis donis Dei,non de meritis naturalibus hominis. Ad tertium dicendum, quod ex S. Augustino certissima illa praesicientia , per quam Deus secum regnaturos in vitam
prae destinavit aeternam, non est praescientia operum, ac meritorum natura nostra ubi reli me sed donorum, Moperum gratuitae beneficentia Dei. Haec enim affirmat Lib. de Dono Pers cap. 7. num. I. Om. O. Wa igitur fus dona, qui
, cumque Deus donat, procul dubio se donaturum esse prae scisit, di insa praestentiam aravita quos ergo praedes nasit, ipsi vocavit Meatione illa, quam pe commemora
re nonpiget , de qua dictum es sine paenitentid sunt dona, Meatio Dei; namque in Dd, quae tu mutarique non potes, praestentia, operas futura disponere, id omnino, nec aliud quidquam, es praedesinare.
Ad quartum dicendum, quod ex S. Augustino Providentia Dei praedestinativa, praeparans in posterum aeterna bona iustis, quibus bonis non fruentur injusti non est ex praevisa illorum justitia naturali, quae gratiam praecesserit, non sit opus misericordia Dei. Siquidem ex Augustino Ep. I 86 ad Paulinum cap. 6 num. 8. Om. a. uec masia, ita esset media, ut quemadmodum nihil boni , it nee mali aliquid mereretur, non frustra videretur iniquitas , ut ex eadem flerent vas ii contumeliam Cum veryper liberum arbitrium primi hominis
in condemnationem universa defluxerit, proculdubii, quod exeasiant vasa in honorem, non iram jumtiae , qua gratiση anulla praecessit, sed Dei Misericordiae tuo vero in contu meliam, non iniquitati Dei, quae ab P ut sit apud Deum, δε
CONNEX SENTENTIARUM SERIM. a Nam disin niugio hane se solum non fecundum
239쪽
merita nos iratiam, qua hominipereata dimittuntur: Illam vero, quae datur in finem, ides , aeternam vitam meritis no-sris praeceden Mi reddi, respondendum es eis: Si enim in rita nos se inteli gerent, ut etiam 'sa dona Dei esse eo omserent, non siet reprobanda patententia. Tuoniam re merita humana e praedicant , ut ea ex semetipso habere homminem dieant , prorsus recti m responde Apsuus . diis enim te di emit Auid enim habes, quod non accepi . Si autem accepisi, iugloriaris quasi non Meeperist b) AP
lagianorum autem haeretis peraestate tant si remoti sunt , Eropter quo hos mus, ut luti nondum velis fateri praedesinato fir qui per Dei gratiam flant obedienter, at . uesermoneant , jam fateamur , ut eorum praesentat volum salem, quibus datur baeegratia. c Etenim inser initium
frii, perfectisnem persemerantiae, media sunt tua, quibus rem vivior, quae Vatiam donari misis ὰ Deo , de imp trant , consentiunt . me autem omnia . initium filicet si dei, di cetera ingue in finem dona sua, Deum largiturum je weatis suis se praescivit. Nimiae igitur eontentionis es prae deginationi contradicere , se de praede natisne dubitare. δε Cum dixerimus atque senderimus in initium fidei, uri uel nemperseveraniam Dei dona esse, nee ulla uafutura dona, ct quae danda essent,in quibus d daesent Deum non praescire potui Maepe hoc praedestinatos ab illo, Quos liberat eoronat, e cibis enim in aeternam visam potuit ordis ri, vi perseverantiae don, AEuandoquidem qui perseverave
rit urique in nem his salsus erit Amasalute, nisi aeremit ora fine quis am uero audebit Deum non praescisse ,
quibus esset daturus, is erederent aut quos daturus se mlio suo , ut ex eis non perderet quemquam utique praesiui , profecto beneficia fui, quibus nos dignatur Ita rare, praescipit me es praedesinatio annorum, praesim lia filicet, di praeparatio beneficiorum Dei , quibus retis me liberantur, uisum e liberantur, Cereri autem ubi nisi in massa perditionis jus Disim judicio relinquunturi g)Igitur is miseruaria te coronaτ, de miseratio lae cormat.
240쪽
Non enim dignus fusi quem Mearet, ct mcatum justificaret, isse earum glorificaret. Reliquiae Helectionem gratiae salsa factaesunt Maatem gratia, jam non ex operibus alioquin gratia jam non es gratias Num ei, qui operatur, merces non imputabitur secundum gratiam, sed secundilm debitum A solus loquitur, nonseuntam gratiam , sed seund demtum Te autem eoronat in misericordia, di miseratis, disii tua merita 'Me erunt, dicit tibi Deus: Di ut bene merita tua, ct videbis quia dona sunt mea. b O- electio Φie sit aliqua, ut si intelligamus, quod dictum es Reliquiae
per electionem grati alvefactae sunt, non ut justisseau melemosin adsitam aeternam; sed ut eligantur , qui juin entur, eertὰ ita occultis haec electio, ut in eadem conspersone nobis prorsus apparere non possit Non enim habeo quod intuear in eligendis hominibus adgratiam falutarem. Hactenus ex Sancto
Augustino. a De Grati&Lib. Arb. cap. s. num Is tom. Io. b Lib. de
De Libertate laminis in sex articulos distributa:
Quid Praeclarissimus Doctor Augustinus de hominis senserit libertate, postquam Adam peccato suo posteros omnes infinitis propemodum amixit calamitatibus, animus est hac septima quaestione aperire, quam in sex articulos distributam damus. I. est Utrum ex S. Augustino in homine lapso per severet eadem electi vadibertas indifferentiae, quae fuerat in homine integro Z II. Utrum ex S. Augustino homo lapsus voluntarios suos actus agat sub laressistibili illos asendi ne-Pars I. Ee ' ese