장음표시 사용
251쪽
dolor denegatae delectationi voluntat bonae homini resipiebat ἐμα nune Verbi gratia: Si qui uom exsat , quem nunquam delactavi venatio , omnimodo liber es, utrum venari .elito nolit , ne eum erueiat uisuis hωprohibet. Visu bertate male usus, venatus fuerit emtra robibentis imperium, paulatimsubrepens delectatio mortificat animam MFabsinere melit, abrigue molesto angore non Asfit, eum Danie tota favitatem ageret. Ergo acuisus mortis peccatum
es, quia peccat facta est delectatio, quae jampose, resisere
Bonae moluntati, di eum colore obiberi, quam delectationem ,
m a in defectu es Mimideteriori esse, , jure mortem --
a Liberum arbitrium defendendo praeeipitant Pelagiam ut de illo potius ad faciendam justitiam, quam de Domini a tutorio confidatur. Auli autem nosrum diear, quodprimit minis pereato perierit liberum arbitrium de humano genere ruber i quippe periit per pereatum, sed illa quae in Paradiso Dit, habendissenam eum immortalitateriintiam. b Liberum ergo arbitrium vos o rimitis, o Pelagiani, ut reddendo, vel adjuvando, Dei gratiam denegatis ... Arbitrii liberi infirmitatem, nonnis per ciris gratiam , potes humana' parare natura. o ordiritis, Uberum arbitrium inominbus esse naturaliter, nee A peeeat perire potuisse , quo crimpturarum omnium auctoritate firmatur Respondemus: GF uemadmodum oportet , non contra Dei gratiam dicere ι, non consensum praevaricatoribus adhiberetis , fed frum errorem eorrigeretia. d Nos igitur, preeato Adae, arbitrium liberum de hominum natura periise non dicimus, sed adpe eandum valere in hominibus subditis diabolo. Ad bene autem pieque vivendum non valere, nisi ipse voluntas hominis, Dolgratia fuerit liberata o ad omne bonum, actionis, fremonii , eo talionii, adjuta. e Unde enimfleri potes, ut adjutoris gratiae Dei liberum arbitrium loco pellant , quod potius vitii pul-
252쪽
pulsum nequisic subjugatum, ut in Deum Dum redeat, obre CYAt illi Deigratiam conantur a erre , gus' a me se es, etiam resinuta nobis issi pristini ubertate ρ-- ramus ... Audis resimi libertatem, nonperiisse eontendit,
atque humana oluntate contentus , disinam non petis gra
tiam, quam libertas no's, etiam insatu prisim resiluta , b intelligit esse necesseriam Cc Cur ergo non redis libere tutem bene agendi voluntate humana perire potui e , ne re dire posse, nisi divina voluntate, eum audias hominem Arentem: Non quod volo , Dei bonum; sed quod nolo malum, hoc ago. b Sed sunt homine iurati gratiae, multὼm tribuem te inopi, faueique naturae . Herum es , magnas arbitrii liberi virer homo eum onderetur , aerepit sed ecando amist, in mortem lapsus es, infirmus factus es, d latronibus semisi sinita relictus est, in jumentumsuum levavit eum transiens Sammaritanus, quod interpretatur Cusios, ad bulum adhuepem ducitur. Ruid extollituri Adhue curatur. Sedi est, i quis mihi quod in staptismo aerein remissionem omnium pecca torum Nunquid quia deleta est iniquitat, finita es infirmitas t n At veri imum liberum arbitrium, quod homini damn es, quando imum reatus es rectus, potuit nonprecare.
potui pereare me autem novissimum, eo potentius erit, quo peccare non puerit. Servandi autem gradus erant disini muneris, ut primum daretur liberum acturium, quo non pec
ear m et homos novissimum, quo precare non atquc
illud ad comparandum meritum, hoe ad reeipiendum aemium pertineret. Sed quia pereati sinatura, eumperearepotuit dilargiore gratia liberatur, eum ad eam perdueatur li,ertatem, in qua ceare non possit. Sicut enim prima immortalitas fuit,
quam Adam perdidit, posse non mori, nosissima erit , noti posse mori ita primum uberum arbitrium , posse nonprecare novissimum, προ stegereare. M Mn autem ossas Deo de fuit, tale acere hominem, qui peccare non posset .sed maluit eum talem facere, cui adsereret peccares elles, non peccam Enollet, oeprohibens, Eadpraeeipiens, utprius es et litabo num merisum no eccare, pseabusi praemium mηρυμ
253쪽
precare. Nam etiam tales sancto uos in sine facturus es , qui
omnino peccare non pol t. Tales habet quin etiam nune A gelo suo , quos in illo; se amamus , ut de nullo eorum , P. 4peeeando flat diabum , formidemus , quod de nemine homine jus , in hujus sitae mortalitate , praesumimus tales aute=n omnes futuros , in illius vitae immortalitate , eonfidimur. l Consa igitur rationalem ereaturam, etiam ijamfactam in Angelii, sis in hominibus , acee M liberum arbitrium , quo libero arbitrio, Deo fervire vellet, secundum voluntatem a legem Dei, haberet apud eum aeternam felicitatem . Si
autem lae ejusfubdi nolui et f sotestate sed usa , eontra ejusfecise imperium feeundum ejus justitiam , poenae debitas Iacere . . . in mum liberum arbitrium , atque indepreca re quemque sivelit, nonprecare sinolit, non solum in disinis fer pluris, quatis, intelligitis, fit etiam in verbis Iasius Moseebaei ve i probo. mySiquidem Bel U. cap. 3. dicitura Ipse ab initio fecit hominem , O reliquit eum in manu consilii sui si
volueris, consertabis mandata, fidem bonam placiti Apponit tibi ignem quam, deumque volueris extendo manum tuam. In conoem hominis sita di mors, eumque voluerit dabitur ei. De aperti me videmus expressum liberum humanae voluntatis arbitrium. Nuid illud, quod tam multis locis omnia mandata sua ustodiri, diseri 1-σDmst uomodo jubet, est liberum arbitrium Haest
nus ex S. Augustino. AM a Lib. r. contra duas epist. Pelag. cap. a. num. s. O. P. b Lib. I. peris Imperflum. 679. to Io se Libri. contra duas Epist. Pelag. cap. s. num. 29. O. Io. 60 Lib. I. con tra duas Epist. Pelag. cap. s. num. s. to Io. 6 Lib. 3. Oper. Impers num 1 r. to Io. f Lib. 6. Oper. Imperflum. I. to 1 o. g Lib. 6. Oper. Imperflum. s. to Io in Serm. III cap. 6 num. 6. o. s. si Lib. a. de Civit. cap. o. num. 3. o. 7. H Lib. de Contin cap. 6. m. s. o. s. I Lib. a. de Act eum et Manich. cap. 3. o. 8. m Lib. de Grat & Lib. Arb. cap. a. num. 3. ω . to I Q.
254쪽
Utrum ex S. Augustino homo I fur voluntario uos inus a tis irresisibili illos agendi necessitate iVidetur, quod ex S. Augustino homo lapsus, voluntarios suos actus agat sub irresistibili illos agendi necessitate. Quandoquidem L, Ib. 3. Oper. Impers num so to Io Notum est, quod is homo primus voluntate malum egit , non necessitatera sed se qui dieit quod nolo malum hoc ago , neces tates osten
dit malum agere , non voluntate; flens miserias uac ridet definitiones tuas. II. Lib. s. per Impers. num. I. tom. O. Nee aliunde
putandum es sanari posse pereat neces ratem , nisi miserante illo, cujus alto jusque judicis subsequuta es postero dui, quissis ulla nece Atate peccavit.
III. Lib. I. Oper. Impers num. IOS. to Io. Multum erra1, qui ves necessitatem nullamputas esse pereandi, vel eam non intelligis illiusprecati esseparnam, quod nulla necesitate commissum es.
IV. Lib. de Pers. Iust contra Caelest cap. q. num. . to I Per arbitrii libertatemfactum es, ut homo es et eum precato; sed jam poenali vitiositas subsecuta, ex libertate fecit ne se talem Unde ad Deum aes elamat , de necessitatibus meis educ me. Sub quibur positi , NI non possumus, quod volumus intel ligere vel euod intellexerimus volumus , ne valemus imple re , Nam ct i a libertas P Liberatore promittitur Si vos,ix uit , Filius liberaverit , tune seri liberi eritis Victa enim vitio in quod eeeidit voluntate , earuit libertate natura. Ipse mi anitas esplena libertas, quae nonperiss , si bona per mansi et voluntas. Audiveripereasu voluntas, secuta est pec contem peccatum habendi dura necessitas , dones tota fanetur in
firmitat, ct accipiatur tanta libertas, inquasscut neces' s
255쪽
permaneat bene sive I voluntar, ita sit etiam beri Aenia, nunquam precandi voluntaria, felix Mnecessitas. U. Lib. de Perseet Just contra C est cap. 6 num. II. to Io Ideo He eulpam homisis, quod nonsit fine eeato, quia sola hominis soluntate factum es, ut adipam nere talem υ-niret , quam sola hominis voluntas superare nonpo t.
VI. Lib. contra Fortun Manicha disp. a. num. a. o. 8.Liberum soluntatis arbitrium in illa homine Diin dira, qui primus formatus s. Ille sic facta est, ut nihil omnin suun- in ejus re eret, Apellet Dei ccepta servare. Psquainta autem libera ipse voluntatepeccavit, nor in necessitatem praeci pitui fumus, qui ab Disirpe defeendimus.
UI1. Lib. de Nat. ω in cap. 66 num. 79. o. o. um auiro me vitiis naturae , non ex conditione naturae, At quaedam peccandi me tar, audiat homo, atque, ut eadem nere talnon A , diso Deo dicere: D necessitatibus meis edue me. VERA S. DOCTORIDSENTENTIA
Dicendum, quod ex S. Augustino homo lapsus voluntarios suos actus non agit sub irresistibili illos agendi necessitate; h jusmodi enim fatalem necessitatem a libertate hominis lapsi sic S. Doctor procul eliminat. I. Lib. de Spinis Liti cap. I. um S 3.&S . O. O.
Hoequi e in potestate habere dieitur, quod si ultori , si
non vult non facit. . . Me nunc , utrum usque eredat , sino
luerit, aut non credat , si voluerint λιο si absurdum est: Puid enim es eredere, nisi Uentire serum e se quod dieitur reonsensio autem utique volentiis, profecto dei in potesate est, se cui Apsolui dicit: Non es sesar nisi diro ... sed
eum potesar datur, non necessia utique imponitur; Ergo ex s. Augustinossides non est sub necessitate credendi, sed in potestato credentis sic autem est in potestate eredentis, ut si voluerit, credat si noluerit, non credat; adeoque sub grati1 fidem suasiva est in hominis potestate credere, vel non credere, prout sibi libuerit. Haec autem pugnant cum
256쪽
eo quod homo lapsus credat sub irresistibili credendi necessitate, quod est lumitae naturae notum ac proinde ex S. Augustino homo lapsus non agit actus suos voluntarios sub irresistibili illos agendi necessitate. I. Lib. de Nat. Grat cap. 63. num. 78. om. Io. Obiectam sibi a Pelagio sententiam S. Hieronymi Presbyteri lib. a. adv. Joviniam his verbis amplectitur S. Doetor, Dem quod ait a memorato dictum esse reis ero Liberi ainuri nos condidis Deus, nee ad pirtutem, nec a vitia necessitate trahimur, alioquin ubi nec tas, ne corona es . Quis non regnoscat taut non toto eorde fusi ut a tis aliter conditam uisa- m nege esse raturam tota in reta aciendo, ideo nullum eseinculum necessitatis, quia libertas es earitatis. At vero, si homo lapsus voluntarios suos aestus agit sub irresistibili illos agendi noeessitate, tum ad virtutem, tui ad vitia trahimur necessitate Sub hae autem exercendae virtutis irresistibili necessitate nullum est hominis meritum ad coro nam hinc exin Augustino homo lapsus non agit aestus suos vo luntarios sub irresistibili illos agendi necessitate. m. Lib. I. de Genesi ad Lit cap. 7. num. 9. o. 3. Eccems concedimus metiorem esse naturam, quae omni peccare no
Et eomedan sinon esse malam naturam, quae stancta es, utposset nonseccam si siet injuseam esse sententiam,
Ddpunitas γα voluntate, non nece cate peccapit. Sicut erra ratio vera docet meliorem esse naturam, quam prorsus inhil delectat uiritum ita ratio vera nihilominus docet, etiam Elam bonam esse, quae habet in te Id micisam delectationem, si ex iterat, ita cohibere, ut non δε se ceteris licitis, recteque factis, verum etiam de issim pravae delectationis obibitione MuturqErgo ex S. Augustino in potestare nostrae naturae est qualemcunque illicitam delectationem, si extiterit, cohibere: alioquin poena usta non erit , i necessitate, non autetit voluntate, ab omni irresistibili necessitate libera, peccaverimus. ac proin
trem dia,''IhQm' Delicit actus suos voluntarios
sub irresistibili illos eliciendi neressitate.
257쪽
um oluntatis suae nussusque auctor es , quia malum vult: sed eum quaeritur, quare homo possit habere malam voluntatem, quampis ut habeat non fit cesse , non origo quaeritar
voluntatri, sed origo i ui possibilitatis ,
Ergo ex S. Augustino unusquisque voluntatem irritam hinbere potest; at nullo modo necesse est ut habeat quis voluntatem malam: lac de causa unusquisque auctor est voluntatis suae malis. Hinc e contrario brutum animal neque est, neque dicitur auct6 appetitiis sui , quia ex irresistibiit sibi necessitate in appetitus erumpit consentaneos natur suae ac proinde ex S. Augustino homci lapsus non agit actus suos voluntarios uti irresistibili illos agendi necessitate. U Lib. contra Secundin. Manich. cap. 9. tom. 8 SP tem egitur onsentire, ita ut nonAt in eis potesate, alite facere, non ergo, ut dicebas, voluntategerest, quando non poluntate consentu , Ergo ex S. Augustino ad hoc ut voIuntate contentiat animas peccet, omnino requiritur , ut dum consentit, ita consentiat , ut in verae solida animae potestate sit, aliter agere , non peccare , non consentire , resistere cuicumque causae applicanti animam ad consensum Id autem non cohaeret cum necessitate irressistibili ad consentiendum ac proinde ex Sancto Doctore homo lapsus non agit actus suos voluntarios sub ir- resistibii illos agendi necessitate ian Lib. l. de Lib arbis cap. t. num a. tonuo ita compa- eat, . discriminat motum animr, a motu lapidi. Verurn tamen in eo dis milis, quoi i potestate non habet Lapis e hibere motum, quo fertur inferius animux vero , dum non vult, non ita movetur, ut superioribui desertu inferiora in Ergo ex S. Augustino anima, cum peccando a supremo bono increato fertur in bonum creatum inserius, cohibere is potest pravum hunc voluntatis motum ac proindo potest insistere cujuscumque ponderis in gravitatis momento, ad in tum peccaminosum animam impellenti quod descendens lapis
258쪽
non potest adeoque ex . Augustino homo Iapsus non agita tus suos voluntarios sub irrelistibili illos agendi necessi
VII. Lib. 3. de Lib. Arb. cap. I. num. 3. O. I. Motus gusthue aut illae voluntas convertitur, nisiesstet voluntarius, at que innofra ritu potesate, neque audandus, eum adsupe riora, neque eulpandus homo se , cum ad inferiora detorquet quasiquemdam cardinem Bolaniatis. Ima vero: Si homo lapsus agit actus suos voluntarios sub irresistibili illos agendi necessitate, motus voluntarius hone stus, quo huc in bonum, totus voluntarius inhonestus quo illuc in malum voluntas nostra convertitur , non est in nostra positus potestate , neque laudandus, cum ad superiora, ne que culpandus homo est , cum ad inseriora detorquet quasi quemdam cardinem versatilis pro libito, nullique appetibili affixae , nec affligendae voluntatis adeoque ex S. Augustino homo lapsus non agit actus suos voluntarios sub irresistibili illos
agendi necessitate. VIII. Epist. s. ad Honorat. cap. a. Num. 3. to 2. Posse quam venerit in talem, qua in eo rationis usus fgilet,
puerit adjut divinitur,luntate, eligere alteram vita , eujus in mente audium es, cujus interna atque aeterna felici tas. Ines quippe homini anima rationalis, sed interes dem
rationis usu, ianam potius Humatem eonvertat, utrum ad Bona exterioris O inferioris, an ad bona interioris superiorisque naturae, ides, utrumfruaturere reo tempore, an ut fruatur Divinitate atque aeternitate. In quadam qui e me
dietate Ossa es, infra se habens corporalem aereaturam, inpra se autemsui, o torporis Creatorem Ergo ex S. Augustino homo rationis Particeps, proposi ta sibi duplici vita, sensualivi spirituali, duplici bonorum gemnere, exteriorum Winteriorum, inseriorum superiorum corporalium' spiritualium, temporalium atque aeternorum, veram, solidam, genuinam, non autem secatam , umbrati Iem, commentitiam potestatem habet, utrumlibet eligendi pro libito , ad utrumlibet voluntatem suam convertencri , prout
259쪽
sbi libuerit. Haec autem minime cum eo consentiunt, quin maxime ab eo disicrepant, quod homo lapsus voluntarios suos actus agat sub irresistibili illos agendi neeessitates quare ex S. Augustino homo lapsiis actus suos voluntarios non agit sub ir- resistibili illos agendi necessitate.
IX. Lib. de Duab Animata capiet s. num. I9. t m. 8. Curios
magii hoc Agnum es unius animae, quae liberinta luntate hue due ferri; hine atque hine referri Iesi Nam, mihi eum aecidit, unum me se sentis, rurumque consistrantem, a terutrum eligentem. Lib. a. de Act eum Ril Manich. cap. q. tonae. 8. Audire go delibera arbitrio ipsum Dominum , ubi duas arbores eo memorat , quarum mentione, se feris , audi dicentem Ausfaeite arborem bonam, stactum ejus bonum aut seste amborem malam, fructum ejus malum. Cum ergo dicit , aut hosfacito, aut illud facite, potestatem indicat, non naturam. Nemo enim, nisi Detisfacere arrirem potes; sed habet tinusi umque in voluntate , aut eligere quae bona iam , ct se adibor bona aut eligere quae malafum di esse arbor mala.. XI. Lib. a. contra Lit Petil. cap. 8 num. I 86. o. 9. Si tibi proponam quaesionem : quomodo Deus Pater attrahat ad Hilium homines, quos in libero dimisit arbitri, Fret , eam di tu soluturus es: quomodo enim aurahit, dimittit, ut quis quod voluerit, eligat litamen utrumqm verum es fesintellectu hoe penetrare, pauci valent. XII. Epist ad Uital 2I7. cap. s. num. 6 dccap. 6 num a Diom. a. Scimus eas , qui corde proprio credunt in Dominum
sua Vacere soluntate , ae libero arbitris Erizomodo iam tu negare liberum voluntatis arbitrium, qui confiuntur omnem hominem, qui ui sus corde eredit in Deum; non nisi sua libera eredere voluntate Cum potius id oppugnent arbitrium liberum, qui oppugnant migratiam, quatere ad bona eligenda, agenda st liberum. XII In Psal. num. 8 tom. q. IMI, A via te
consituens, sexdere tu debet , di quid diligas o quid Min DU Uyetas, di quid fugiasci quid eligat, quid
260쪽
XIV. In Pal. St. num Italo. . mi uas ante te inse uuas ante te. Compara, ct elige Ergo ex S. Augustino anima suorum actuum arbitra, obi Ela sibi specie honesti , atque inhonesti, utrumque considerat aequabiliter, alterutrum pro libito eligit. Habet enim in setione judicium comparativum virtutis cum vitio,. in volun tale dominium etere,um uniux prae alio Tempus enim praese iis vitae, tempus est electionis: Hum homo est in via , ii
ejus est positum potestate, quid eligat , qui rejiciat mine
anima, libera voluntate praedita, huc&huc fertur, hine atque hinc sciens prudensque refertur. Quia etiam Deus ipse, gratia sua efficaci, ita perducit ad fidem homines, ut simul dimittat , ut quis quod voliteris eligat, sive fidem, sive infidelitatem Ἀ- quidem beneficio divinae grati e arbitrium nostrum ad eligendavera bona fit liberum. Cum autem hujusmodi S. Doctoris elocutiones, adeo sibi familiaresis usitatae, conciliari nequeant cum eo, quod holim lapsus voluntarios suos actus agat sub ir- resistibili illos agendi necessitate, dogma oppositum huic erro ri ex S. Augustino consequitur necessario. Ad primum ergo dicendum, quod ex S. Augustino homo lapsus non voluntate, sed necessitate experitur in se indeliberatos concupiscentiae motus, significatos per illa Apostoli verba:
PMdmis malum, hoe ago. Hujusmodi autem rebellis conc Piicentiae motus, cum acipeccandum alliciant animum, iisque obsistere non sine multa valeamus inicultate, sunt moralis quaedam necess=tas ad mecandum. At homo primus vacuus erat
ab hujusmodi necessitatibus instat naturae integrii, quibus nos subjacemus in statu naturae lapsa Ad seeundum dicendum, quod ex S. Augustino non alium ela sanari potest moralis necessitas pereati, polita in rebelli conmcnpistentia, perpetua peccati illecebra, nisi miserante illo, cujus alto, justoque judicio, haec moralis necessitas subsecuta est posteros Adae, qui sine ulla necessitate, ne morali quidem peccavit