Summa Augustiniana ex collectis, ordinatis, disputatis, explicatisque sententiis theologicis divi Aurelii Augustini Hipponensis Episcopi. P. Laurentio Alticotio Societatis Jesu Presbytero interprete Pars prima De gratia Dei, et libertate hominis Deo

발행: 1744년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

xium , qui negando poenalem concupiscentiam . moraIem causam peccati , vel necessitatem nullam putabat esse peccandi, vel eam non intelligebat illius primi peccati esse poenam, quod a primo homine , arulla necessitates, ne morali quidem, commiseium est Ad quartum dicendum, quod ex S. Augustino primum peccatum poenalis vitiositas subsecuti, ex libertate immuni ab hujusmodi vitiositate , secit moralem necessitatem peccati, ex poenali ignorantia&concupiscentia proficiscentem, sub quibus positi, vel non pollumus, quod volumus intelligere, pr pter ignorantiam; vel'uod intellexerimus Volumus , nec val mus facile implere , propter concupiscentiam : quia enim peccavit .voluntas, secuta est peccantem peccatum habendi dura, quidem , sed moralis necessitas , donec in Patrix, tota sanetur

infirmitas.

Ad quintum dicendum ex S. Augustino ideo esse culpam hominis, quod non sit sine peccato , quia sola primi hominis voluntate factum est , ut ad istam moralem peccandi necessitatem Reniret, quam sola hominis lapsi voluntas, absque divi, nigratia, superare non potest. Ad sextum dicendum ex S. Augustino liberum voluntatis arbitrium in illo hon ine suisse , qui primus formatus ast Ille se factus est, ut nihil omnino voluntati ejus resisteret, si vellet Dei praecepta servare. Postquam autem libera ille volu tate peccavit; nos in moralem peccandi necessitatem , ignorantia & concupiscentia impellentibus , praecipitati sumus qui ab ejus stirpe descendimus . Id autem exemplo satis idoneo S. Doctor confirmat sequentibus verbis. Potes autem unussusque nos,si , medioeri consideratione, invenire verum smis, quod dico Hodie namque in nosiris amonibus, antequam eonsuetudine aliqua implicemur, liberum habemus arbitrium facie di a quid, et non faciendi. Cum autem is libertate fee

mus aliquid , ct facti ipsius tenuerit animam perniciose dia cedri toluptas, eddem is su eon Hudinesse impluatur , ut posea incre non possit, quo Viri a precando fabricata es. Videmus multo jurare nolle, sed quia jam eon etudinem an

262쪽

gua tenuit , non posse refrenare, quis ea exeant de ore ipsorum, τι non possumus dicere, a mali sirpem non perm

Ad septimum dicendum, quod ex S. Augustino ex vitiis naturae corruptae non ex conditione naturae integrae orta est quaedam moralis peccandi necessitas , atque ut eadem necessitas non sit, divinum auxilium est implorandum cum regio Psalle: De nee tatibua meis educ me

CONNEXA SENTENTIARUM SERIES- a me quirique in teste habere duitur, quod His

est, si non vult non facit ride nunc, utrum quisque reaat, si noluerit aut non eredat, voluerit t. auod Uurdum e Afimim es redere , ni consentire serum esse quod dicitura Consensio autem utique volemis es , profecto ei inpotesate es: sed cu A solus dicit: Non es te inissa Deo; sed eum sotestas datur , non neces tas utique fimponitur . J Fuod enim a Hieron moditaum es Uberi arbitrii nos ondidit Deus, nee ad vis utem , nee ad vitia necessitate tra in alioquin ubi necessitas, me omnis . Tuis non agnoscat sis non toto eredes rapiat. Quis aliter conditam humanam neget esse naturam Sed in recte faciendi, Meo nullan est vinculum, ees latis, quia libertas es earitatis. 0 alae autem voluntatis suae unussus ue auctor es quia malum uis, sed eum quaeritur et usuare homossit haberemulamvoluntatem, quamvis, ut habeat non necesse , non origo quaeritur voluntatis , sed

origo i uim Hilitatis. d Concedant ergo non es macim, turam ναμ facta es , ut posset non pereare ritu , ,sam esse sententiam, qu unita es quae voluntato, non nec

stare Gavin Sicut ergo ratis vera docet meliorem se natu ram, quam prorsus nihil delectat illicitum ita ratis vera nihilominus docet etiam illam bonam esse, quae haberis rasate illicitam electaraonem , siextiterit, ita cohibere, ut non Ium de ceteris Mitis retaeque factis , serum euam de ipsius propcdelectationis cohibitisne inetur . Qui enim eo tur

263쪽

rensentire, ita ut non sit in ejus potesate aliter farere, non e gwmluntate pereat , quando non oluntate consentit. Cf , quidem in eis diu ius matus animi a motu lapidis, quod in potestate nis habet lapis cohibere motum, quo fertur inferius: animus per dum non vult , non ita movetur, in superioribus desertis, inferiora deligat. O Motur ergo quo hue aut iuuesoluntas eonvertitur, sese voluntarius, atque in no a po- Atur passate , neque laudandus cum ad superiora , neque eulsandus homo esset eum ad Inferiora detorquς uo quemdam cardinem soluntatis . h Ubi enim stemvenerit in aetatem, qua in eo rationis usus mi ut poterit adjut divinitias luntate, eligere alteram vitam, cujus in mente gaudium es , cujus interna atque aeterna fulicitas Des qui e homini anima rati xalii, sed interes e fidem rationisinu quonam potius voluntatem convertat , utrum ad bona exterioris di inferioris, an ad bona interioris superiori ue naturα, des, utrum fruatur corpore tempore, an ut fruatur Divinitate atque aeternμισι . In quadam quis e medietate possia est, ista se habens

corporalem creaturam , suprase assuem ui cteorporis Creatorem. i me autem 'mum est unius animae, quae libeta iudvoluntate huc tu erri, hine argue diis referri potes; nam mihi, eum auidit , unum me esse sentit, utrumque eonfiderantem, alterutrum eligentem. k Cum ergo audis dicentem Dominum aut facite arborem bonam , di fructum ejus bonum 3 out facite arborem malam, o fructum War malum; eam ergo dicit aut Mefacite . aut illud aestri, potesatem indieat , non naturam . Habet enim unu utrique in luntate , aut eligere quae bona sunt , me ste arbor bonas aut eligere quae mala sunt, o esse arbor mala. symne autem sitisiproponam quaestionem: quomodo Deus Pater attrabat ad Filium homines, quos in libero dimisit arbitrio Fortasse eam di ne fluturus ei: Tuo modo enim attratu, Is dimittit, ut quis quod voluerit , eum gati Et tamen Mirumque verum es .fed intellectu hoc penetrare uri valent . im Selmus enim, qui proprio eorde re dunt in Dominum, sua id facere voluntate ' libero arbitrio. uomodo dicuntur negare liberum voluntatis arbitrium , qui

264쪽

confitentur omnem hominem, qui uir suo corde redit itias Dbum, non nisisua libera credere voluntate i Cumpotius illi oppugnent Dei gratiam, quώ veri ad bona eligenda, ct agenda sit liberum . n Tuare laui Dei invia te ransitum sendere

tibi debet, qui Milai ct quid timeas ct quid appetas, quid fugias: ct quid eligat, ct quid reiicia, tempus

electionis nune es, acceptiori posem eris. o Beni ita ergo ante te iniquita siue te Compara, ct elige Hactenus ex ra. Augustino. sic Lib. de Spiri Tit cap. 31. num. I. θη- ω Io. ω Lib.

de Nat. Grat cap. 6s. num. 78. to Io. 6 Lib. s. Oper. Impercium. 4a to. o. Q Lib. I ι. de Genes ad Liti cap.7. num. s. o. 3. 6 Lib. contri Secund Manich. cap. s. o. 8.sf Lib. I. de Lib. Arb. cap. I. num a. to I. g Lib. a. de Lib. Arb. cap. I. num. 3. o. I. b Epist. 1 o. ad Honorat. cap. a. num. 3. to a. si Lib. de duab Animab cap. 3. num. Is tom. 8. in Lib. a. de Actis cum Fel. Manich. cap. q. to. 8. I Lib. a. contra Lit Petiti cap. 8 . num. 8ssito. s. Ep. at . ad Uital. cap. F. in III, C. ἐν L .F. num a I to. a. su bis Psal. 44. num. 8. O. . O In Psal sa num. o. to.

ARTICULUS III.

Drann ex S. Augustino ad meritum, is demeritum hominis lapsi inuessaria libertas immunis ab omni irressibili agendi necessitate tVidetur, quod ex S. Augustino ad meritum, demeritum hominis lapsi non sit necessaria libertas immunis ab omni ir- resistibili agendi necessitate. Quandoquidem I. Ib. 3. de Lib. Arb. cap. I 8 num. SI to. I. Sunt etiam Lia necessitate facta improbanda, MI vult homo recte facere,' non tes, nam undefunt Histores non enim quod solo, Dei bonum; sed quod odi malum, hoc ago i

II. Lib. de Pers. Iust contra Caelest cap. 6 num. IS. O. I

265쪽

Peccatum es autem, emnis: non es caritas quae esse debet, vel minor es quam debet, siue hoc voluntate uariposit, me non possit; quia Motes, praesen voluntas Mesaeit; autem

nonpotes, praeterita oluntas Me fecit III. Lib. I. per Impers num. OS. to Io. Cum igitur illafateamur in hominibus esse peccata, γα committuntur non necessitate, sed voluntate, quintantummodo ceata sunt un-d ab eis liberum es absinere o peccatis de ignorantiae , velasse num necessitate ementibur, quae jam nonsolum mee ta, verum etiam paenosunt peccatorum, plenum Algenus hin manum, quomodo diei definitionibus msrispeccatum mei amoribus invenirit IV. Lib. I. Oper. Imperfisum. Io6. o. Io Meesse es ut peccet, a quo ignoratur rasitia nunquid ideo eumJustitiam cognoverit , non Munt ei remittenda peccata , quae inorantiae

necessitate commisit r. . . . Non es igitur impunitatis securitas in necessitatesectandi VERA S. D ORIS SENTENTIA

Dicendum, quod ex S. Augustino ad meritum, demeritum hominis lapsi necelsaria est libertas immunis ab omni ir- resistibili agendi necessitate. Sic enim S. Doctor ex ratione meriti atque demeriti ex praemii atque supplicii aequitate invictissime inseri, atque concludit necellariam esse in homine lapso libertatem immunem ab omni irresistibili agendi necessitate

I. Lib. de duab Animab cap. a. num II. o. 8. Dicere

animas, ct esse malas, ct nihilsereare, plenum es dementiae:

dicere autem ecare sine voluntate, magnum deliramentuu ses Opereati reum tenere quemquam, quia non fecit , quod facere non potuit, summae iniquitatis es, ct insaniae δελ--mobrem illae animae quidquid faciunt , sinatur non voluntatefaciunt, idest, si libere di adfaciendum, di non faciendum motu animi carent, sidensque his abstinendi ab per uos tesas naela conceditur, peeeatum earum tenere non possumus Ergo ex S. Augustino ad rationem peccati, ac proinde ad

266쪽

poena meritum pertinet, ut anima, ita libero ad faciendum &non faciendum motu animi potiatur, ut potestatem habeat abstinendi ab opere malo; duosve ex S. Doctore ad malum poenae meritum hominis lapsi neces laria est libertas immunis ab omni irresistibili male agendi necessitate

II. Lib. 3. de Lib. Arb. cap. I 8 num. Io io. I. Tu cum

que is causa es oluntarii, si non ei potes resissi, siue pee-eato ei ceditur:Famem potes, non ei cedatur, di non peccabsetur. Anforte fallit incautum t ergo caveat , ne fallatur. Antant fallacia es, ut caseri omnino non possit, Si ita es , nu Dpeccata unt. Eu enim precat in eo , quod nullo modo ea- seri tes t Pereatur autem maveri igiturpotes; Ergo ex S. Augustino sub quacumque causa voluntatis DB, quae talis sit indolis latum, ut ad illius praesentiam re sisti minime possit , nullum prorsus peccatum est ac proinde sub hujusmodi causa irresistibili nullum est poena meritum, quod necessario consequitur ex peccato adeoque ex S. Doc' o re ad poenae meritum hominis lapsi necessaria est libertas himmunis ab omni irresistibili male agendi necessitate.

III. Lib. de duab animab cap. II. num. IS. O. 8. NemHnem vituperatione , fu liciore dignum, qui aut id velit , quod justitia sella, prohibet aut id non faciat , quod utere non potest. Nonne isa eantant ct in montibus pastores , ct in theatris poetae indocti in circulis , ct docti in bibliotheeis di modi i in scholis, di amissius inserati locis , ct in ore

M terrarum genuihumanumi

Ergo ex S. Augustino ipsomet rationis δε natura lumine omnibus prorsus hominibus persuasum est , neminem esse supplicio dignum, qui non faciat opus praeceptum, quoties illud facere minime potest; sed sub irresistibili peccandi necessitate homo lapsus opus praeceptum facere minime potest; quare ex S. Augustino sub irresistibili peccandi necessitate homo lapsus supplicio dignus minime est adeoque nullum contrahit surplicii meritum ae proinde ex S. Augustino ad contrahenduli supplicii meritum necessaria est in homine lapso libertas immunis ab omni irresistibili peccandi necessitate.

267쪽

IU. Lib. II. contra Faust Manich. cap. o 8.to. 8. Ad haec Fausti verba: Sed in hae feri eculorum jam malispermixti, atque concreta non obtemperavit praeceptis: Sic Augustinus respondet: Si propria voluntate , sera culpa, ct justa parva; sed iam Fluuntas es rea, nulla es adprecandum natura contraria... Si autem ab hoste oppresse, ia missu es Falisnimal superata, ut re iere non valuerat, iniqua poena, magna erudelitas; Ergo ex S. Augustino poena prorsus iniqua δε magna crudelitate puniretur anima, si hac de causa non obtemperaret praeceptis , quia sibi intrinsecus inhaerentem haberet peccati causam, cui resistere minime posset ac proinde ex S. Augustino ad justa poena meritum pertinet, ut libertas hominis lapsi sit prorsus immunis ab omni irresistibili peccandi necessitate. U. Lib. de Nat. Boni contra Manich. cap. a. circa finem o. 8. Suod sultis , eligiter Utrum nece late eompulsea, ut diligeret tenebras an soluntat educta Si necessitate Sua-ν damnatur Si voluntates Suare Dei natura in tantiini use est deprehenditur ZErgo ex S. Augustino anima quae necessitate compulsa dilexit peccati tenebras, damnatur injuste adeoque cx S. Augustino ad justae poena meritum pertinet, ut humana libertas immunis sit ab omni irresistibili peccandi necessitate.

VI. Lib. a a contra Faust Manich. cap. aa ultra medium

to 8. Si resistere non valuerunt , innocenter damnantur; autem valuerunt , ne voluerunt, quid adhue tam fabulosΘ induestis naturam mali, -dpropria voluntates origo pec-cotiri me enim erete δε culpi, non vi aliend fecerunt , quod cum possent malo resistere, noluerunt. Si ergo noluerunt , --Iuntatis erimen es, non nec istis, Ergo ex S. Augustino , si animae non valuerunt intrinseco sibi, atque intimo principio, Meauis peccati resistere, ut praeteritae jamdiu aetatis Manichaei delirabant, nostra adhuc malis Semimanichaei delirant, innocentes damnantur ac proinde ex S. Augustino ad justae poena meritum pertinet , ut nostra

268쪽

UII. Lib. a. de Civit. Dei cap. 8.to. 7. eis in uos a I soluntas id in eo fieri, u)d si nollet, non fleret O ideo non necesarios, sed oluntarior de Di poena consequitur;

Ergo ex S. Augustino, si peccata hominum non essent v luntaria , sed necessaries, poena , quae peccatum consequitur, non esset justa poena, sed injusta, quare ex S. Ausustino , ut poena, quae peccatum consequitur, justa sit, necesse est, ut necessaria non sint peccata homi m adeoque necesse est , ut non fiant sub irresistibili peccandi necessitate ac proinde ex S. A gustino ad justae poenae meritum pertinet, ut humana libertas immunis sit ab omni irresistibili peccandi necessitate. VIII. Lib. 2. contra Faustum Manich. cap. 3. to. 8. Nos ρομdem sub fato sellarum nullius hominis genesim ponimus, ut miserum arbitrium voluntatis , quo vel bene, tima vivitur ,

propter justum judicium Dei, ab omni necessitatis vinculo in

dicemus Ergo ex S. Augustino liberum voluntatis arbitrium, quo vel bene, vel male vivitur, ab omni fatalis necessitatis vinculo, cui resisti non potest, est vindicandum, ut Dei judicium dubonis,malisque hominum meritis,debito praemio ac supplicio excipiendis, non sit iniquum, sed justum ac proinde ex S. Augustino ad bonum, malumque meritum pertinet, ut nostra libertas immunis sit ab omni irresistibili tum bene, tum male agendi necessitate. IX. Lib. I de Civ. Dei cap. I. to. 7. Guale deinde judicium

de hominum factis Deo relinquitur , quibus earlesii nece Faradhibetur rErgo ex S. Augustino nullus locus usto judicio Dei de bonis, malisque hominum meritis relinquitur , si fatali sidorum necessitate premuntur, cui resistere non sint pares adeo que ex S. Augustino ad bonum, malumque meritum pertinet, ut nostra libertas immunis sit ab omni irresistibili tum bene, tum male agendi necessitate. X. Lib. . de Lib. Arb. cap. 23. num. q. t i. Voluntatem

non aluei ad faciendum quodlibet , nisi aliquod si qui autem quisque e sumat , se respuat , es in potesate .s

269쪽

quo sis tangatum, nulla potesta est Fatendum es, di exsuperioribus , ex inferioribu vis animum tangi, ut rationalissubsanna ex utroquesumat quod Miserit: ct ex merito fumenia, et miseria, vel beatitas subsequatur. Ergo ex S. Augustino, proposito bono malo , ad bonum

malumque meritum, hoc miseri , illud beatitatis, pertinet potestas omnino libera voluntatis sumendi vel respuendi pro libito alterutrum, sive bonum, sive malum quare ex S. Augustino ad meritum, demeritum hominis lapsi necessaria est libertas immunis ab omni irresistibili agendi necessitate. XI. Lib. I. Operis Imperf. num. 6 I to. o. Non aliter esset sinus in nobis, nisi voluntatem malam se non haberemus , ut haberepossemus; sed' hujus minoris virtutis merito, ace dere nobΓ debuit minus major inpraemio, ut malam voluntatemsse non haberemus, ut nec habere possemus: O is deranda necessitast

Ergo ex S. Augustino, dum sumus in via, ad habendum virtutis meritum necesse est, sic nos non habere voluntatem malam , ut eam pro libito habere possimus sed sub irresistibili bene agendi necessitate, sic non habemus voluntatem malam, ut nec eam pro libito habere possimus; quare ex S. Augustino, dum sumus in via, ad habendum virtutis meritum necesse est, nos non habere irressistibilem bene agendi necessitatem.

XII. Lib. contra Fortun Manich. Disp. I. num. IS. to. 8.

Animae rationali, γα es in homine , dedi Deus liberum arbitrium, se enim posset habere meritum s voluntate, non ne-eessitate boni semus eum ergo oporteat non mee sitate, sed inluntate bonum esse oportebat ut Deus animae daret liberuin arbitrium Ergo ex S. Augustino ad justi meritum praemii necesse est, ut homo lapsus non fiat bonus necessitate, sed voluntate libera ab irrelistibili sibi bonitatis necessitate adeoque ex S. Augustino ad meritum hominis lapsi necesse est, ut humana libertas non sit affecta irresistibili bonum agendi necessitate. Ad primum ergo dicendum, quod ex S. Augustino indem liberata concupiscentia, per voces illas Apostoli ignificata Noenim

270쪽

enim quod soli, facio bonum; sed quod odi malum , hoc ago: lieet necessaria sit poena primi peccati , rationisque imperitin praevertat , adhuc tamen suamet turpitudine est improbanda, quod Iulianus acerrimus Pelagii sectator negabat, a firmans non esse improbandam concupiscentiam , utpote quae, ipso judice , ingenuum esset bene institutae naturae ornamen

tumo

Ad secundum dicendum, quod ex S. Augustino praeterita primi parentis voluntas fecit , ut sit in nobis peccatum illud, quod voluntate vitari non potest, mala videlicet concupiscentia, quae peccatum dicitur ab Apostolo, tum quia est poena, tum quia est causa peccati , poena prioris , posteriorum causa , ut frequenter animadvertit S. Augustinus adversus Pelagianos laudatores conqupiscentiae. Quod si sermo fuerit de is peccato proprie tali , a propria vollantate commisse , dicendum quod ex S. Augustino prieterita mala voluntas hominis cujusque secit , ut peccatum diuturna consiletudine roboratum , moraliter , in magna difficultate vitari non pose sit , ad quam superandam opus est gratia Dei , quae denegatur superbis , conceditur autem humilibus . Hinc statim addit Augustinus loco citato: Si autem nonpotest, praeterita volun tas hoefecit: ct tamen vitari potes, non quando voluntas fur perba laudatur , sed quando humilis adjuvatur. Ad tertium dicendum, quod ex S. Augustino plenum est genus humanum peccatis de ignorantiae, vel affectionum venientibus necessitates, non quidem de physica peccandi neces sitate, quae nulla ratione superari valeat , sed de morali dumtaxat, quae sine maxima quandoque difficultate debellari non potest, a quibus peccatis, quae poenae etiam sunt peccatorum, liberum non est nobis moraliter, sine summa quandoque difficultate , abstinere. Siquidem objectam sententiam haec verba S. Doctoris immediate praecedunt Cur ergo non redis to

it saltem salui e illud primi hominis in abiliter grande

peccatum, ut eo vitiaretur humana natura universa, quantum

Salet nune in homine uno secunda natur, Sic enim a doctis appellari consuetudinempulosi.

SEARCH

MENU NAVIGATION