Clericus Romanus contra nimium rigorem munitus duplici libro quorum uno veteris ecclesiae severitatem, altero praesentis ecclesiae benignitatem a rigidiorum quorundam scriptorum calumniis vindicat P. Baldassar Francolinus societatis Jesu theologus Pr

발행: 1705년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

i 6 CALUMNIA VIL

rum non est, si in eorum lectu,ne eespitetis cadatis, eos perperam intelligentesci ac solos errores hauriatis exsontibus veritatis. Et quidem neredibile est quam his ultimis temporibus, vestrum aliqui despexerint' eentiores omnes. antiquitatem,qummique ea sit adamarint. Hinc illis relictis, totos se dederunt conquirendis novis veterum monumentis bibliothecis omnibus pulustrandis , manuscriptis omnibus , si praesertim c riosa essent, excutiendis, corrosis longa tot te characteribus , verbisque, aut subrogandis , aut divinandis exquirendoque tempore, quo scripta, quo alteri credita , quo transmisis , quo sepulta . Quod quidem studius optimum esset, si qui quaerunt, bona fide quaererent, ac rectojudicio quod quaerunt,

excernerent nec eruerent ex fundo terrae ,

quod sorte fuit studios sepultum , quodque altitis infodi praestitisset . aeuorum ego ne μ tiarasioqui in Commouit. Vincentius Lyri. nensis quosdam alios non admodum dissimiles sugillans odis dignam sudico, quodsancti cujusque viri memoriam , tanquam sepulto jam cineres profana manu ventilaπt, ct quae sisentio umo vortebat , rediviva visio amant,

192쪽

IF entes Omnis .esima auctoris sui Coum, qui nuditarem venerandi me , non modo ι rire neglixit , verum quoque irridendam Geteris enuntiavit amne aliter fratres illisui, qui niditatem ipsam enerandi Patris nec sim temerare oculis, nec alienis patere voluerunt, sed a versi, ut scribitur, rexerunt eum, quod est erratam

sancti viri ne a priss , Me predidi . Sismilem ego dementiam Romae non semessum stomachatus, cum sorte in sibterranea ea loca descenderem, ubi rescissa altum teulures, veteres status, lapides, urnae, rudera cimoruntur antiqua Audivi enim aliquos lia, quae reperta fuerant, effossa, celebrantes, perhide cernerent antiquitatis miracula, cum re vera vulgari. Artificis opus essent, eo. rum judicio, qui oculos habebant magis eria

ditos , quosque ea ex reperto lapide gloriola minime tangebat. Sed forum dementia i nocens est , non ita illorum , de qui squor. Cum enim non ita facile de libris rectum judicium seratur ac de lapidibus , sa-eilitis primum judicium errat quam secundum rursus ingens damnum existit ex primo errore, nullum, aut vix ullii ex secundo, qui praeserum facile detegitur, non

autem

193쪽

1 7 CALUMNIA VII.

autem ille. Hinc novis textibus ina plentur paginae , vocanturque miracula venerabilis

antiquitatis, qua sunt vilia rudera vetusta tis aut etiam visastina medite vel novioris aetatis. Memini me legisse, venerabilem in

3 GaIliis senem , artusianorum Generalem Praesectum , pauco ante annos clim ab amico inviseretur, sermo incidis et de hujus. modi multum invaluerat, investigandi - , mal que antiquitatis studio , exclamasse.

Utinam Ecclesiam non perturbent isti antiis ustatis laudatores immodici, scrutatores eis pulchrorum . Quam timeo, ne antiquata pro antiquis ostentent, ne videlicet bona vertaque antiquitate, quam perpetus, Traditione tenuimus, ablegata . spuriam obtrudant non Populis tantum, sed Academiis, sed Eccle-sarum Praesectis c. In hunc fer modum is honus senex, quem fuisse falsum vatem -- pio, utinam sperare possim . Quam tutius ecit , nee Antiquis se mancipare totum, nec Recentioribus , sed illis majorem sui partem tradere, his aliquam reservare qui ipsa, Antiquis per Recentiorum commentaria illustratis , cedat tandem in honorem Antu quorum.

194쪽

DIs PUTATIO VII. γν

Τertia causa ea est, quod speculatricem

Theologiam des istis , cujus , ut dixi disp.s. 'ea potissima laus est, quod mentem acuit ,

acuendo autem , aptam eam reddit ad melius distinguendos dissecandosque cogitatus no stros, nempe latentes sub uno verbo plures sensus; rursum perspicacem, suspicacem reddit, ac timidam , ne vero sed abdito,

obvium , eumque filsum praeserat hinc ea diversamini significationum quaestio subtilia maturum de singulis judicium, quod serre non possunt ii , qui quidquid subtile est, irris dent, nugas Metaphysicas appellant. Quarta causa ea est 'ubd Romanae Sedidebitum obsequium non desertis. Quid mi. 'rum est, si in interpretandis Patribus erretis. si quae in Terris Petri sedes est) caretis regul2 veritatis a autem caretis, dum talem non agnoscitis , quam videlicet , ne errarent, agnoverunt, sive seriberent, sive docerent, respexerunt semper veteres ipsi Patre, hunc honorem soliti deserre soli Sedi Romanae, non autem Hipponensi, aut Mediolanensi , aut Naalangenae aut aliis quibuslibet, ut eam

non has in dubiis Fidei & morum, quae t cidebant in diei, consulerent potissimum fusi

195쪽

is CALUMNIA VII.

eiusque responsiones, ut oracula exciperent. Haec suit semper Pontificum Romano. rum . supra omnes Doctores acclesias auis thoritas, diuam Deus confirmavit exitu inse-sici eorum qui Patrum sententias, responsis

Pontificum praetulere, inter quos Polycr res, Cyprianus , utrique Episcopi primarii, optimis moribus u trique, utrique a. pientissimi; sed ille Schismaticiis semper, hic aliquanditi ortasse, qud Pontificium Deis cretum , ille Vi ris prohibentis celebrari sistum Pasinale eum Has,reis iste Stephani, prohibentis baptigatos ab Haereticis iterum.

hapti Zari, minoris secit, quam textus a Ie intellectos scripturarum iraecedentium Patrum, ut constat ex Eusebio lib. s. Hist Mel cap. 23.&Baron. Han. i98. Mass. Quinia eausi sui ad propiores descenda mus ea est, quod Patres legi ijs animo janx partis studiooccupato, ad errores vestros Oh. firmat, quo nullum lectioni inficiendae prax. sentius venenum . Ut enim bono animo is gentibus omnia cooperantur in bonum

ita malo animo legentibus omnia cooperantur in ima lum . Et prim i , quae clarissima

sunt, si contraria sint, innumeris cavillati nibus

196쪽

nibus eluduntur quae autem ambigua sunt, videntur clarissime princonceptam continere

sententiani minc issa textuum nihil probam lium coacervatio, sed quae alleganti videntur elarissima testimonia . Secundo truncantur textus , vel propriis quibusdam interpositis in assum sensum detorqvientur mon quidem semper dolo malo voluntatis , sed errore menti perinde ea textuum trunc tio, vel verbo. rum disrunmo sensum non immutet sed doctaret, eaque solum truncentur, quae redundant . Hanc pravam in allegando licentiam sibi semper arrogarunt Novatores, ut consul

ex septima Synodiact 8 ex Cypriano libro de unitate Ecclesiae . Dionysio Alexandrino apud S. Athanasium in Apologia pro eo adornata is Augustino lib. 2. de Nupi cap. 2. aliisque . Et quidem si verba scripta volare possent. Juberentur in sum locum redire, nescio an ii Patrum sententiae, quas in v stris libris congeritia , perma rent omnes

immutatae

Sexta causa ea est, quod quae dicta sunt a Patribus, imo' Scriptoribus C nonicis, cuni quadam exaggeratione . seu verbis aliquando significantioribus , c um quadam

197쪽

iga CALUMNI A VII.

Norali non autem laetica Universalitate, ar. Hisitis ut Manes, nec ea benign explicareta vultis ex Traditiones, ac doctrina Ecclesiae,

sed hanc ex illis interpretari, nempe clara ex obscuris . Hac de causa errarunt Haeretici innumeri, quos litera occidit, vel putantes ut

de N;colaitis suorum temporum dicit Petrus Damiani epist. 3.lib. s. Epist. dicta omni-hus prorsus hominibus , quae dicebantur so- Ium omni hus unius conditionis, seu status quamvis verba sonarent omnimodam uni. versalitate Xar. prsceptum,vel permissum

esse omnibus pressus hominibus, quamvis saero Ordine initiatis , uxorem ducere, illis Pauli verbis unusquisque suam uxorem habeat, ut praedicti Nicolaitae dicebanthvel censentes praeceptum esse quod erat consilium , necentarium esse quod est tantum utile, qui fuit error Apostolicorum , docentium praecipi ac, isto rerum omnium abdicationem, dum verbis adeo significantibus ad illam hortatur, monetque, esse sere impossibile divi rem sauvari, ut est, amelum intrare per Bramem acus vel existimantes vetitum , quod erat omnino permissum ut vesci carnibus, inire matrimonia , secundam tunicam habere,alia-

198쪽

DISPUTATI VII. 83

que hujusnaodi, quibus abstinere, laudabile est. Christo Domino commendatum,non ita tamen ut sit non abstinere peccatum, unputavit Eustathius quidam Riis istariim post

Pharisaeos antiquissimus,4 facile princeps, de quo Nicephorus hist. Eccles lib. 9. cap. I 6. Vulgatum pyia de eo es, nimis eum exindeu

νῖ, est diligentia in absurdas imperis ο ηὐσο, Ecclesastico Cumini minimὸ accommodatas, quas Gangrens Concilium tempore Sylvestria.

Papae habitum damnavit per eos multos Cain non es , quibus Anathema dicitur damnantibus nuptias, esum carnium , usum pallii ut aliarum vestium , non tegentium tantum, sed ornantium, aliaque hujusmodi, quae non sunt 1 Christo Domino, aut ab Apostolis interdicta, quamvis nos aliquando ad eorum abdicationem ardenter impellant. Hujusmodi sententiis, spiritu vehementiori prolatis, abundant Patres, praesertim Augustinus, vehementioris ingenii, Maestuans ardore Divinae Charitatis et Hinc illa propositiones

Fidessis Charitate e potes, rades non potes . Dimicus justitiae est, qui timore non peccat, aliaeque hujusmodi, quae nisi ad arctiorem aliquem, benigniorem sensum,

199쪽

i 84 CALUMNIA VII.

quam praeserant redigantur, quo dicendet sunt usurpatae fuisse ab Augustino , falsi sunt, ut constat ex pluribus Pontificum definitioni-hus . Quis enim neget, Peccatori carenti charitate multum prodesse idem ad resipi- .sbendum nec omnes ejus actus, quos facit antequam convertatur per actum Charitatis ad Deum , inter quos est ipsa voluntas resipiscendi, ossium quamvis impersemim pec cati , esse actus vitiois cupiditatist Quibu ta imen sententiis benigne explicandis . sed rigi de acceptis, ut senant, impletis tractatus , librosque nescio. an Ecclesiae definitiones dis -simulantes , an contemnuntes. a Septima eausa ea est, qud non semper

expenditis, cui contra quem, quo tem p

re scripserint Patres, quod est omnino necessarium adrectam Scriptorum intelligentiam, ut sequentibus exemplis constabit. D. Pamlus ad Ronisn. ita Fidem attollit ut videatur ei soli, non autem operibus tribuere.qubdFidelis salvetur dum ait credidit Abrasam

De in re tam fest Ab at sitiam ei aurem qui opera r. m rei non imputatur secundum Gratiam , sed secundum dehitum, ei M. γὶ uiperatur, credenti statem is eum, qui

200쪽

DISPUTATIO VII. 8 3

1ustificant impiam, romano Fides ejus adsitiam, secundum propositum Gratiae Dei,quis

videntur pugnare cum doctrina Fidei explicata per Jacobum Apostolum, Mab eo eodem exemplo Abrahamcqnsirimataci in sua enim ep. canon cap. haec habet . Vis autem scire homo inanis, umetiam His sine operibus mortua est Abraham Pater noster , nonne ex operibus 1 31Hificatus est . ferens Isaac Filium fuimisper Altare . Vides quonian Fides cooperabatur operibus illius, εν ex veribus Fides consumma ta est igitur debent verba Pauli aliter ex .plicari , ac videntur senare explicabuntur autem facile , ab eo qui noverit, ad eos scriptam eam Pauli Epistolam fuisse , qui in observantiis quibusdam legalibus totam spemis habebant , aut magis, quam in Fide Christiana quam susceperant. Debuit ergo illis tam liberaliter celebrari Fides, praeseria praedictis operibus, non autem operibu ex charitate iactis, de quibus loquitur Jacobus4. Apostolus . Hac ratione . Thomas , ac D.Bonaventura explicant nonnulla inD.Amguseno reliquis Patribus, quae videntur communi Ecclesiae doctrinae contraria, qu tenus usi sunt . ut dicebam , terminis valde expri-

SEARCH

MENU NAVIGATION