Clericus Romanus contra nimium rigorem munitus duplici libro quorum uno veteris ecclesiae severitatem, altero praesentis ecclesiae benignitatem a rigidiorum quorundam scriptorum calumniis vindicat P. Baldassar Francolinus societatis Jesu theologus Pr

발행: 1705년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

tum administraverat, ad Pontificiam dignit tem fuerat evectus, nec tamen cogitavit unquam, de ea vel tollenda vel corrigenda , ut nec is, qui Innocentio successit post brevissi-inum Adriani V S Joannis XX. Pontificatum nen pe Nicolaus III quamvis merit, ut referunt Platina Ciaconius Reli nis

fersantissimus , musti ad Cleri populique Christiani commodum s utilitatem pertinentia

constituerit. Post Nicolauni III usque ad Benedictum XI. qui initio seculi sequentis sui Pontifex renunciatus, praefuerunt Ecclesiae Man. tinus II dictus IV. doctrina rerum gerendarum experientia, animi magnitudine,morrvnr,

Omitae sanctitate insignis , Honorius IV. ωσπ omni vita probatissimi , ct Christianae Re- Illam cultor egregius, Nicolaus IV ex Franciscana familia quam saniniateo doctrina propagam post conciliatos cum Latinis Grecos aliaque edita omnium virtutum exempla , ad

Pontificiam dignitatem quam sinctissime res

sit, evectus , Celestinus V abdicato supremo in terris Magistratu elcherrimum, Bonifacius VIII. magnitudine mentisin animi, doctrina, rerum experien ta optimis consti-

, tuti

42쪽

DISPUTATIO II. 9

tiationibus vix ulli Pontifici secundus. Horum autem quinque Pontificum nemo, de

veteri Poenitentiae disciplina restituenda aut nova , eampe eadem quae nunc, et , corrigenda cogitavit . Hi suere huius seculi XIII. Pontifices, o Omnes sapientia Ic pietate praediti, plerique doctrina praestantes , non pauci laude sanctitatis illustres qui prosect benigniorem hanc praxim. quam ficile tollere aut corrigere poterant , utpoth recens in verum , omnindi stulissent aut castigassent,si eam dignam cem sura judicassent; dum ergo nihil prorsus re

runt, ut eam ablegarent, vel corrigerent,

dicendum est , haudquaquam ab eis suisse improbatam, nec habitam , tanquam ho minum vitio in stam .

Qiis ipsum simili ratione ostendo ex aiConciliis tum generalibus tum particulari. hus per eadem tempora celebratis Centum plus minus ea suere δε inter ca, tria aecum

. nici, id stlateranense quartum , dubiugdunensi si lans addi potest Viennense, paulo post convocatum . In ipsis autem quamvis fuerit de disciplina revocanda , te retinendi, seu augenda, quin etiam de ipso co- 3 niten.

43쪽

3 CALUMNIA II.

nitentiae Sacramento non semel actum de restituendis tamen in eo administrando veteris Censura legibus, vel saltem de ea, quae iam in communem praxim abierat, Ministro sum in imponendis Poenitentiis benignitate tantillum castigandi , actum nihil fuit . Agitur de eo sacramento in Concilio Eboracensi, quod celebratum suit anno i 97. deque ipsis Poenitentiis imponendis agitur, id autem praecise statuitur , iis Saceodos Lalao ad Poenitentiam et enlanti. obtentu capiditatis iij v N- gat , ut Misas faciat celabrari Agitur de eodem Sacramento in Dioclen si anni 199. sed id mandatur tantum, ne Gufessio, ele-aitur. Agitur in Londinens anni laoo sed is

hid solum monentur Consessiarii, ut matur 2, prudenter imponant Poenitentias, parcantque famae Poenitentis . Cum Paenitentiae sinquiunt Patres) quae essecunda tabula post naufragiu- , tot major adhibenda sit circumspe

ino, qua uma, est necessaria post lapsum,

poratis, nos Sacrorum Caninum saluta sequentes, praecipimus su Sacerdotes in Poenitentia dificenter attendant circmnstantia , qualitatem

scilicet personae , ει quantitatem delicti, tempus, A m. eaufam , -- is peccat Uactam, de-

44쪽

tisnem animi Poenitenti, ct ut Paenitentia talis injungatur Uxori, unde non reddatur Masito

suo suspecta de aliquo occulto ine mi peceato Idem in uino confervetur. In Concilio autem Montinensi anni statao8. non solium nihil egere Patres contra Poenitentialem benignitatem, sed ingens eius eXemplum praebuere, in statuenda poena varude miti Remundo Comiti Tolosano , qui Pc- mim de Castronovo, Monachum Sanmisiqnium, Inquisitoris. ac Pontificii legati munere fiingentem , occidi mandarat, aliaquὶ tam enormia celara Haeresis, Infidelitatis, Incestus, Sacrilegii, alterius cujusvis generis

patrarat, ut vi ullus mortalium majora unquam commiserit. Videri possunt quae de eo reser Petrus Vallisernensis apud doricum

Mynaldum ad ann. lao8. num. aa. Quid circa Poenitentiae sacramentum aq, statuerit Concilium Lateranense, a Innocentio III celebratum ann. Iais dictum est

supra , cum de eo Pontifice ageretur H Concilii Canonem benignissimum servari iubet anno reta a. Concilium moniens , aliumque, addidit, &apsum favorabilem Poenitenti,nem Iobunc honiam nonnunquam οβ in defcq

45쪽

Praeos, certum imminet periculum animarum QOlentes huic morbo mederi saluimus, ut certi Confessores prudentesin discreti , per singulos Archidiaconatus, ab Episcopo loci constituantur. as Simile decretum habet alterum totius Angliae Concilium coactum a Pontificio Legato anno ia8 . de quo sic habet dictus doricus Mynaldus . Apprisatus est ille antiquus mos , ut ab Episcopi, insingulis Decanalibus viri νο hi constituerentur, qui populi, ac rapinorum Clericorum confessiones admitterent . In Ecclesismer Caithedratam Confesores insiluerentur generaser. Habuerunt quidem hujus Concilii Patres de vita Con brum diligentem quaestionem, quamque in audiendis Consessionibus culpam committerent , indagarunt unamvis autem omnes eadem benignitate hoc Sacramentum administrarent, qua movi,

administratur id eis culpae tributum non suit, sed eorum bla cupiditas damnata fuit . Inter caeteros etiam abusus inquit idem Odoricus γnonnulii Sacerdotes, pro excipiendis confession bus pecunias extorquebant. Statutum propterea, si qui ea se labe comminarent , a Gotio D

46쪽

DIs PUTATIO H. 33

Episcopo submoverentur. Fuerunt absque du asbio pleraqhie hujus seculi tertii decim Concilia ad eum finem celebrata, ut aut Principes contumaces anathemate ferirentnr, aut di scordantes ad concordiam revocarentur, aut Ecclesiaraim Immunitas propugnaretur , aut sacrae hellorum in hostes Fidei expeditiones decernerentur. Nemo tamen inficias ibit, in his ipsis Conciliis, etiam de resormatione a bim esse ris rursus, praeter praedicti, non

pauca alia Concilia, in hunc potissimum finem isse coacta , in quidem in Gallia, ubi

henignitas Poenitentialis in vahaerat , - , Theologis Parisiensibus , publice , ut alibi dicetur, propugnabatur Hec Concilia suerer sertim venionense , celebratum anno lao9. Tolosanum anno ia28. Narbonense anno Albiense anno et Biterrense anno ras . Burdegalensia duo, nempe anno

I asstaec anno 126O. Senonense anno i 269. Bituricentia duo, nempe anno IZ76. Scanno 286.

Et quidem Avenion ense, ut a primo is a7eipiam , inolitos in ea Ecclesia abusus excin dere se velle, antiquam pietatem, quavis ratione restituere,in ipso exordio monet,quod est

47쪽

s CALUMNIA II.

est, ualismodi Cum in Proviuciae partibus,, frigescente Garitate , adeo abrendateris malitia, qu)d θῶ Omnes indigenae, in profundum esserint vitiorum et ut praesentibus futuris tempc ribus Provincialium, litiis occurratur, innovare antistius Canoves Savm Synodus di proavulgare decrevit, ea potissimuM ratione inriina. ia morbis infuetis adhibere convenit excogi rata remedia, antidota insueta O vulnera quae ima fomenta non sentiunt, murillauisis seu vexativis remedias curari oportet et Terribile hunc tonitrum fulmina sequuta sunt contra varios hominum gradus, ira vos usus va-hrataci nullum tamen benignos Theologos

seu Consessarios amavit quidem , nedum adussit , nihil prorsus monitos. severiorem in

judicando vel absolvendo adhibere censuram: Non igitur putarunt,eam praX in benignam qua tunc administrabatur hoc sacramentum

ortam fuisse ex refrigescente charitate , cujus pravos abusus excindere se velle profitentur hujus Concilii Patres Nihil pariter monentur in olosano Consessarii ipsi, sed soli Poenitentes, nempe

ut consessionem peceatorum faciant terri

anno proprio Sacerdoti , vel alii de volum. late ipsius Sc.

48쪽

DISPUTATIO II. 33

Monentur quidem in Narbonensi idei a SQuaesitores, severe in Haereticos animadvertere non autem Consessarii in Poenitentes Imb quia admodum graves erant eae poenx,

quas Haereticis infligendas monuerant Ρatres, iidem postea monent, non intendere

se Legem condere, qua eas infligere Quaesitores pransim omninb tenerentur . Quo sane eonfirmatur quod alibi monuimus, veteris Ecclesiae Canones Poenitentiales, quorum, usus mansit apud praedictos Inquisitores, non habuisse vim praecepti, cui parere tenerentur Episcopi vel Consessarii. In Biterrensi,quamvis multi sint Cano aq nes, nullus est de Poenitentia . Altum quo

que de ea silentium in Albiense, quamvis ex

trium Provinciarum Patribus a Legato Pontificio collectum , subtiliter inquirat in omnes utriusque Cleri actiones . Nullus similiter de ori Poenitentialis benignitate corrigenda, in utroque Burdegalensi. Duos hahet Canones ad Poenitentiam spectantes se 'nonense Concilium . In neutro tamen carpitur benignitas Confessorum quin in secundo, quorundam Regulari una severitas re

darguitur qui publica pro delictis occultis

49쪽

roenitentias imponebunt et statuiturque, ut pro peccato incoginta, conito, curiti pinnanu uatenussatuatur, ex quo si per eum satisfiat, quoquomodo peccatum ipsum percipi valeat, vesadduci. o in Bituricensi primo ex praedictis dum huc quamvis totius Galliae . Sc sorte etiam

Angliae Patres ad ipsum a Cataniali Pontimes Lemto convocati confluxerint; de Saenimento Poenitentiae, aut de Consessariis, prorsus nihil . In altero verbal turicen si , annua confessio iterum praecipitur, Consessarii tamen id monentur sollini, ne jurisdictionis Ecclesiasticae Perturbatores absolvant , sed eos ad Episcopum . vel ad Romanum Pontificem mittant. Dem una publicantur amplissimae facultates ad forum Poenitentiae spectantes Ordinibus Praedicatorum . Sc Minorum a Pontifice concesst ut liberior faciliori

pulis fieret hujus sacramenti usus . Ade,nihil de severioribus circa ipsum legibus condendis, & coarctanda circa hoc Fidelium inbertate cogitatum fuit. Praeter praedictas Provinciales Synodos,

Lateranense Generale, de quo supra egimus, duo alia Conciliaricvmenica, ut paulo

ante Diuitiae by Corale

50쪽

DISPUTATIO II

ante monuimus , fuere hoc seculo celebrata . virumque Lugduni, primum an ta s. ali rum an i 27 . Nec multo post aliud pariter generale Viennense, nempe anno sit in quibus , de morum Censura etiam ac disciplina aduini fuit, quamvis aliis de causis ea celebrarentur. Non igitur Poenitentiam conlabentem,aut collapsam erigere neglexissent, si hae: benignior pra; is, qua tunc hoc Sacramentum auiuinistrabatur , lapsus Poenitentiae fuisset refrigescentis charitatis essectus Plures certe in hujus mali remedi uni Canones edidissent, monuissent populos, ne verterent in animae perniciem salutare Sacramentum, censuris terruissent Sacerdotes crudeliter indulgentes; reclamassent saltem, ne malum quod eliminare non possent admittere ac probare viderentur Nanet 'cleissa Dei inquit Augustinus ad finem Epistolae it 9 quae set contra FGlam, vel honam et Liam, non in i , nec tacet, nec facit . Comergo tacuerint penitus praedicti Patres, secerint, eamdem praxim ipsi sequentes, ut

ex iis nae alibi dicentur constabit, non lapsus poenitentiae suit ea benignitas , nec restiis

gestentis Charitatis infirmura, sed inclesiae

SEARCH

MENU NAVIGATION