Clericus Romanus contra nimium rigorem munitus duplici libro quorum uno veteris ecclesiae severitatem, altero praesentis ecclesiae benignitatem a rigidiorum quorundam scriptorum calumniis vindicat P. Baldassar Francolinus societatis Jesu theologus Pr

발행: 1705년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

48 CALUMNIA III.

peii se . Pro simplici fornicatione simplicia reiunii, nisi personae, vel aliae circumstantiae occurrant, O etiam cum ovis, casei , ma civis sint pauperes, mel in alima mea O . Nam G tune dum Mia compensatio propterscandalum. Idemtit de compensationibus omnes, qui ex justa ea a videantur nou pose sine magno gravanui 37e,

frequenter . velis arm dista jejunare posuηt redemptiones mei compensetisve adi iure , perorationes, per jmnia, per Heri Onas perper rimationes, vel disciplinas me abstinentiain aearnuus, elpiscibus, vel hirpi redi fecundum satum personarum , a .ino vel in Quadragem malitas cibis Tandem in fine hujus Poenitentialis hoc addit. Non idetur, quod pro peccatis occultis . debeat Poenitens aliquis arctari praeciis ad aliquos tenus sati actionis nolens, sed redimere potest, vel aliter compensare. X Petro igitur habemus , easdem tunc solitas injungi P nitentias, quae postea injunctae sunt, remodo injunguntur, 'acile suisse In alias commutatas per redemptionem , et compensationem, quod nescio an via ala milhpermutatis. Hanc autem praxim valde benignam, proponunt horum temporum scriptore non tanquam ab ipsi excogitarum, sed' ut

62쪽

DISPUTATIO M. 9

ut antea investam, eommunem. am ergo invaluerat Poenitentialismi 9 nitas, elim praedicti Ordines Religiosi sunt

instituti, ceperunt per orbem propagari. Tantum vero abest, ut fuerint ejus amplifi- catores, ut potius a nimia aliquorum eni-

gnitate recesserint, studium rigid P n, tensitu Fidelibus accenderint . quod secum do loco probare constitui.

Duferant eo tempore, pretcipue e peri tinentibus ad Sacramenti sue nitenti adminis strationena, controversies. Prima ea erat , an

valeret ea P nitentifrelaxatio qua Episcopip nam culpis debitam remittebant iis , quis in disicium Ecclesiarum, usi alia publicae utilitatis opera , aliquid contulissent e. Di num denarium . Et valere eam docebant aliqui absolutes, qui sandum eam esse con-s tendebant . Inter hos erat Gulielmus Paris sensis Episcopus qui capite ultimo de sacra mento Ordinum , omnium diffusissimh de his relaxationibus disputat, objectione Alvit, earum utilitatem, quibus potest rationibus' explicat probat. Quare Morinus lib. Io. Cap. 24.num.9.deirqdicto Gulielmo loquens.

63쪽

so CALUMNIA III.

xation Hu illis, laxissi nus fuit Parisiensis iri Episcopus. Et patet ex verbis ipsius sic enim praedictus Episcopus tuetur eam praXim lo cit. H-r, stur psimi nempe Dei atque fueetitium , missuam suppist quod de Paenisenilis per Indulgentias detrahitur , sed etia- superam fundat in multo maxime cum sacrificium laudis, orationum incensa, laudum tomiamata plus Deus diligat, qu- tormentorum Poenitentiassium carnificinam,sicut ipsemet testatur Isaiae

s 8 Et post multa. Episcissis et potestatississes est earnificissem illam a Resissem.

quantamcumque, sive pro parte, sive pro toto ficu expedire viderit, in aedificationem Basilicae, Vel aliud simile bonum vel alterius modi, quod publica requirit stilisai, commutare. Religim,sorum ordinum paulo ante Fundatorum Doctoribus , lae Episcoporum benignitas non arrisit . Albertus enim . in dist amuri I7. de valore Relaxationum disputans, non vult eas valere sic ah soluth, sessolum si accedant se conditiones. Inde concludit.

64쪽

quia illa non iniungit tantum pro reatu delendo, sed etiam ut si medisina contra proritates contractas ex antiquis peccatis . Similiter Alexander Halensis membr. 6. quaest. is quaerit , an is , cui tota poena per liberalem istam condinationem remissa est, teneatur injunctam a Consessario Poenitentiam implere,in respondet, qu)d non oportet opportunitate necessitatis fed tantum opportunitate expeditionis licet enim tantum sit alicui collatum de Indulgentia , quam

ram susscit sibi ad deletionem totius mae, quam debet pro peccatis tamen non expedit ita protermittere sibi injunctam fed expedit quod ita

adimpleat quandia vixerit. Hos duos Theologorum Principes sequuti sunt reliqui Regulares Theologi nec ipsi sic absolute eas rela-αationes approbantes . Ex his patet , quam Religiosi eorum temporum Do res laxutat en non adamarint in foro Poenitentiae, quamque , salini sit, eorum causa collapsam

tunc fuisse rigidam disciplinam Altera eorum temporum controversia Lea crat , an penderet penitus ab arbitrio Con-DGris taxare P utentiam, ita ut posset pro

libito niajorem aut minorem ean, imponere.

Amrmabat praedictu Gulielmus Episcopus

Pari.

65쪽

ue CALUMNIA III.

parisiensis, cujus sententiam laxissimam iure appellat Morinus lib. o. cap. s. num. I a. eamque communem tunc suisse non distetur. Vulgatum enim erat inquito illo tempore axioma apud eos omnes, qui Confessionibus audiendis erant praepositi, Paenitentias esse arbitrio infesort- imponendas. Et testatur Alexander Halensis 4.par summa quaest.2ι memb.ῖ. art. i. qui filii Gulielmo similiaris, solisque tribus ante ipsiim annis mortuus est. sdam dicunt, yfere omnes Confessores , qu)d nnnes Poenitantiae sunt arbitrariae, ides in voluntate Sacerdotiri, O potest dare plus es minus omluntat ita, nec Gai, ει hoc ex relapium. Hanc opinionem sequitur Cardinalis Hostiensis lib. s. Summae de gnir remissi. nun . o. additque , hanc opinisuem approbat consuetudo: Hageneraliter hoc servatur.

Adhuc tamen praedictis Religioserum missarum Theologis non placuit penitustas opinio Halens enim q. par Summa:

qu st a I memb. 3 relata utraque ententia assirmantium legantium mediam amplectitur, nempe communem nunc in omnino

tenendam, nempe quod neque sunt omnino binari , neque quodis rim sementiae Sumesorum

66쪽

λrum sum tenendae . Eadem fuit doctrinaberii magni, monentis in A. dist. 2 o. art. I 4. in Poenitentia imponenda, tria saltem esse attendenda, peceat qualit tem , contritionis quantitatem, Poenitentis statum. Sed alia quoque ratione Poenitentiam is ac disciplinam sustentare eo seculo curarunt pr dicti Ordines Regulares, nempe Xemplo suo , eaque vivendi ratione quam profiteban- tur quet tota erat ad rigidissimam Poenitent tiam composita . An non maior fuit quavisi canonica Poenitentia, . arctissima illa pauper-

tas, obedientia, abstinentia , rerum omnium humanarum abdicatio, orandi, psallendique

studium in reliqua tam multa, qui comple- initur Regularis disciplina, quam prose mi rigidissimam predicti Ordines in suo prsser-

tim exortu , totoque eo primo seculo pro i sunt Cum igitur taminiit in has Familias fuerint ex omni gradu statim cooptati, nullaeque jam essent Urbes Oppida major . in quae non fuerint statim horum ordinum dii-diae Coloniae, cumque praeterea praedictae Familiae omnes aut pleraeque, tribus ordinibus constent Clericorum, qui Altari serviunt; Laicorum, qui domestici simulatus munia obe,

67쪽

s CALUMNIA III.

obeunt, Gecularium, qui in Domibus suis, certis quibusdam lenitentiae legibus asstringuntur, Foenitentes tertii ordinis, p. pellantur, illud effectum suit, ut quod innui

disput i hin im mensum excreverit numerus poenitentium , nulloque alio seculo , tam ardens fuerit publicae , privataeque Poenitentis studium , quam eo, quo collapsam penitus fuisse Poenitenti disciplinam dictitant ominuli tuae scholae Doctores, quamvis seja-Etent supra ceterox erudit GS i Hla autem quoniam eorum meminimus , qui hujus , de qua agimus, benignitatis alictores fuere , vel fautores; illud volo, ne animadvertast quod si animadvertisses, am res sertasse quod, b damna, execraris nempe benigniorem hane praxim quam diacis in Galliis praesertim eam usurpari ceptam fuisse Gallico Pontifice occasionε dante dantibus Gallicis Episcopis incrementum.In Galliis inquam, ubi maxima suerat antea severitas Henitentiae ac disciplinae . ut constat ex libris

Capitularium Caroli Magni, aliorumque Gallicorum Imperatorum,ex Gallicanis Conciliis, Gallicorun Episcoporum ad Pontia fices Romanos Epistolis, studioque in Deo tis

68쪽

nis PUTATIO III. ues

iis Poenitentialibus colligendis impenso. Igsetur qui primus causa fuit , aut saltem occasio hujus Poenitentialis benignitatis, Romanus Pontiis suit, natione Gallus, Urbanus II dum eos, qui sacrae militiae nomen dedere, Poenitentiis omnibus, quas ob commissa scelera, pendere debuissent misericorditer exolvit . Hinc enim qptum est relaxate Poenitentias canonicas praesertim per Galliam inii ver eam recentem benignitatem maxim foverunt, duo Episeopi Parisienses fuere, Mauritius alter qui beneficium ab Umhano collatum iis qui sacram, eamque pisnam periculis laboribus militiam susciperent, in eos transtulit, qui aliquot solidos. Templis, ' Pontibus construendis darent: alter fuit Gulielmus, qui, ut paulo ante dixi, inita a Mauritio viam in relaxanilis Poenitentiis incessit nec indecorum putavit . quod imponendae cenitentiae regula esset arbitri, ii Consessoris , iis in regionibus , quae veterum cen tentium lamentis personabant. Adeo veruin est, nunquam satis placere quae presentia sunt, eaque probari magis ut m praeteriere. Cum rigor obtinebat in Galliis displicuit, hinc benignior praxis statuta , omnivus

69쪽

probata, eaque habita tanquam praxis Ap stolica Nunc verb, cum benignitas obtinet ipsi displicet rigor antiquus tamquam optimus, inpostolicus a tam multis amatur vix non revocatur. Jam ver tecum mihi agend res est, aitque ostendemsum λ Regularibus Mendicantibus scite sanct que, melilis quam ab aliis Sacramentum Poenitentia administrari.

a Melitis, nempe benignitis , non

autem tutilis.

v. D. Quid Z Revoras in dubium p testatem λD. R. Non equidem , revocarunt ta- , men aliqui D. Nempe, quos non pauci Pontifices anathemate percusserunt, quosque Qptu

me describit Bonisiinius IV ea Constitutione, ouam ediditcontra eos, qui Monalis pol statem hanc inesse posse negabant . sint nom lsi laudi pulchrum elogium Sunt nonnulli fulti nulla dogmate, audacissime quidem gelim gis amaritudinis aserenus; Monachos , quia Mundo morarisum cst Ῥαγ-um, Sacerdo

70쪽

PDere posse , periis itus iniunt iam Sacerdotali officio pote)tatenet, 1 Longanino labuntur c. Eiusdem farinae fuerunt illi , qui eandem Mendicantibus invidiam conflarunt, eisque potestatem, saltem sic amplam ut cert hahent , denegarunt . Praetexuerunt hi conati-hus suis geluin , animarum savit ad vigilantena, sed Zelum amaritudinis, elu In non charitatis, sed malignitatis invidia in eos,

quorum apud Populum M. Principes viros, major gratia est, maior aestimatio, ex qua

ille oritur omnium ad eorum Ecclesias con- euisus, quem ad suas derivari cupiebant malignissimi susurrones, iideque audacissimi ac nullo filiti doginate, uuius videlicet sanae doctrinae fundamento subnixi. Sed quoniam i6 tu ex illis non es, qui eis denegas potestatem,

cur dicis miri hoc sacramentum suscipi a Fidelibus, si ab aliis illud suscipiant quam a

Mendicantibus P Num quia Mendicantes, clim e eleemosynis vivant , ut Poenitens

liberalior sit, liberalitis ipsi ejus culpa condonant leviores, quani par sit, Poenitentias imponunt ZR Quis neget esse plerumque prouum Doctorem inside leni Consiliarium

eum, qui indiget S. D.

SEARCH

MENU NAVIGATION