Nouæ veteres vindiciæ dignitatis, et auctoritatis iuris ciuilis aduersus asserentes sufficere pro praxi leges codicis Theodosiani, ... Postulate à p.f. Benedicto a Iesu Christo, ... Proponentes fundamenta legalia etiam apud eruditos iuriconsultos rec

발행: 1665년

분량: 220페이지

출처: archive.org

분류:

81쪽

authoritatis furis ciuilis. 37

quidquam. Belle Hugo Onellus, atque iudiciosissime omnino magis me, inquit, moueret istius Cai auctoritas, ii is effet Caius ille Vetus Iurisconsultus, cuius scripta in libris nostris extant. Hunc autem non es e veterem illum , sed em titum nescio quem

Caium, qui isto nomine sua venditauerit, aut certe recentiorem

aliquem , qui aliqua ex Cai institutionibus decerpserit, quae in Epitomen redigeret, siue is Anianus fuit, siue alius quis ex iis, qui attendere voluerunt, ignorat Z Nam iisti auctori saepe sordida oratio est ab illa puritate,& elegantia, quae fuit Cai illius nostri, longe abhorrens, praeterea multis locis ea ab illo adferuntur de locis ficris i de Ecclesiis, ut nemo dubitare possit,

quin fuerit Christianus, qualem Caium illum veterem non fuisse scimus sed de Cato satis, aeque ac de caeteris, quorum aucto ritatibus in lustinianum pugnatur Marte autem hactenus elumbi, ac frustrando modo ipse Iustinianeae rationis contextus paulo adsentiatur enucleatius ac in partes aientes sibi ipsi adsti-puletur postquam enim adoptiua sororis filia matrimoni sacris fuerat adscripta . . instit de nupt de consobrinorum nuptiis

iungitur ira tutum, neque simpliciter, sed per oppositionem ac particulam aduersariam autem, atque aded negative,ut videtur. Hactenus Riccius.

V. Articulo secundo attuli, ruponderaui verba uiaci eruditissimia C. quibus docet verba, quae habentur in tit Vlpiani

redacta in volumen Alaricianum, a Ricco etiam ubi supra ponderata fuisse,abaniano ad ius Gothicum aptata,addendo dictionem non in consequenter tradit eandem sententiam, quam circa id supra ex Ricco adduxi Idem erudite approbata Balduinus in inst. tit de nupt. . duorum iam probans quod apud Romanos tuit iustum quod eruditis constat intelligi quantum spectat ad tu, ciuiles matrimonium nepotis , c. sic ait 'egimus Brutum duaxisse Porciam consobrinam sciam 4 Tullius pro Cluentio resertquandam latentiam rite nupsisse M. Aurio Melino consobrino

suo: nota quoque est illa fidei commisti formulula, quae apud Scaevolam L. Lucius Titius, g filiam. s. ad sen. TrebelL extat: LucioTitio fratris mei filio genero meo ducentos aureos relinquo,

82쪽

ue uiteteres et indicia dignitatis

S illa conditio apud Papinianum i qui ex fratribus , T de consside demonstr qui ex fratribus meis Titiam consobrinam VXOrem duxerit haeres esto , c. attuli hos duos eruditos auctores non talos tradentes sententiam Ricci non tali scriptoris, ut aduersa rius videat non unico testi me fideres alios praetereo , sed vellem, qudd lectorem non praeteriret, sed ipsius alta mente repostum maneret id, quod de antiquis Graece iurisprudentiae monumentis etiam Leonis Philosophi, Z Constantini Porphirogonethaz, ac aliorum similium Imperatorum legibus, Sc de Basilicis constitutionibus , quas leges vi constitutiones non gaudere formalitate iuris ciuilis communis aduersarius merito, quia non sunt partes corporis iuris ciuilis communis nec vitales sunt communiter receptae admittebat, de Theophili, Marmenopuli libris, de iis, quae habentur in volumine Alariciano ob Gothicam fidem aequaliter suspectam, ac fides Graeca &de mutatione a tot cruditis tu risperitis, tot probationes proprias eruditi L . quarum uberiores Vix desiderari possent, afferentibus tradita dicitur, 1 inde deduceret standum esse iis, quae in corpore iuris ciuilis lustiniane habentur,& quod si in hoc casu, in quo tot concurrunt adhuc nihil

Certi habemus, dantur cruditi iurisperiti docentes, quod erra runt tot Clebres crudit neoterici I. . erit incertum id, quod uno vel altero Consimili argumento tot non concurrentibus reperiet tradi ab aliquo neoterico , vel aliquibus neoterici S, Meum disputatio mea sit cum illis , apud quos Certimimiam cst pro

iure ciuili communi haberi id, quod in corpore iuris ciuilis Iustinianei continetur,4 qui cum nil priuata personae, non habent facultatem inducendi id, quod contrariatur iuri communi, inde sequitur, quod est quidquid ex tali Iustiniane iuris corpore pro ponitur anteferendum iis, quae contra ipsum ex aliis praedictis monumentis,4 etiam ex volumine Alariciano exhibetur. V I. Innuo quod aliquando contra quendam nimis desiderantem aptare ea, quae in corpore lucis continentur iis quae iuxta aliquem celebrem auctorem sunt antiquae iuris prudentiae con sermia, sic e Via tantum auctore fundamenta desumens argu mentatus sum. Eruditissimus Rosinus antiq. Roman. lib.8. cap

83쪽

s Buthoritati Iuris ciuilis sy

sc ait legem Iuliam iudiciariam a C. Iulio Caesare latam, multa deforma iudiciorum priuatorun publicorumque continuisse, quae a Triboniano abolita sunt docuimus capite praecedentisin dicto autem capite agens de dicta l. Iulia sic loquitur multa praeterea huius legis capita fuerunt de ipsorum iudicum aetate, dignitate θί conditione deformis vi rectitudine iudiciorum publicorum, tapriuatorum , qua omnia in antiquis Iurisconsultorum libris com probensa, opera Triboniani abolita sunt: ergo cum mutare velle

formas iudiciorum sit absurdum, est etiam absurdum velle reiectis Tribonianismis iam ubique quoad iudicia practicatis, velles in hoc, sit cuivi in aliis conformare se antiquae iuris prudcntiae. Idem Rosimus eodem lib. 8. cap. 8. agens de lege falcidia post quam eius capita retulit citans Paulum l. i. E ad L falc sic subdit Eusebius in chronicis qui tamen latam fuisse scribit,ut quarta

pars tum demum haeredibus superesset,si quatuor ad minus essent, quod in Iurisconsultorum libris nunquam reperies Pergo tibi ii Cebit sequi Eusebium , ut antiqua observes idem auctor describens modum testandi iuxta leges Iri tab ab antiquis pracsticatum,postquam sic dixit quinque aderant testes dolibri pens ciues Romanivi puberes atque iis praesentibus, is qui succesta defuncti erat futurus patrimonium morituri emebat, verba quaedam dicens solemnia, c. sic deinde loquitur caeterum Gillud hoc loco notandum ex hac lege tractum esse quod postea legislatorcs omnes voluerunt septem testibus praesentibus testamenta scribis erant enim in hac imaginaria venditione septem videlicet quinque silues Romani libripens emptor, ergo mihi liceret dicere sufficere in testamento quinque testes, e quod adiit qui instituitatur haeres,ac notarius, ut alibi explicui, Circa quod non immota rora nam in aliis articulis, id quod hoc articulo ostendi, quod ad plurimos alios casus verisicari probatur iratque potest cx vindicii Iustinianima id sufficicnter constare . aduersarius Riceo te rudito Iurisperito non Italo fasces submisit. Noto quod ,ut incer titudinem in articuli titulo propositam, non autem, ut quid de praedictis nuptiis sit sentiendum firmarem quod ut ad aduersari genium responsionem aptarem, attuli Ricci verba caeterum

84쪽

go Noua eteres vindicia dignitatis

id non praestitissem, unde protestor me solum ob praedica a causam ut praedica ortam iurisprudentiae Graecae monumentorum Alariciani voluminis librorum , c. fidem labefactarem, non autem ut dicto scriptori S eius assertis, vel minimam auctoritatem conciliarem, talem auctorem citasse, dc eius verba, ac alia attulisse , quod generaliter de quolibet eiusdem generis auctore, si a me citetur ac etiam dum eius verba adducuntur, intelligi

volo.

ARTICULUS V.

E dum agitur de re historica, aut alia ad erudita tionis lineam flectante solam verborum P

cationem tutum omnino est sequi eruditos scriptores neotericos,etiam antiqui eruditi auctoris v. g. Titi Liu , ciceronis c. testimoni suam sententiam munientis , si a serat id quodsi contrarium ijs qui in corpore iuris ciuilis Iustiniane continentur , idque multo magis habet locum simodopraedicto proponatur iilud , quod adpraxim iudicialem pertineat.

Si euidens,quod quoad praxim.& vim legalem non possunt Ciceronis, Liuij, c. asserta praeferri legibuς lustinianeis, quia, quae scribunt Cicero, Liuius Galij si consimiles auctores, vim legis non babent est etiam certum, quod respectu interpretationis phrasilum nominum recte Rebus ait, pe euenit, ut qui magis in alia, quam iuris disciplina versati sunt, interpretentur leges ex Ciceronis loco, quod etsi aliquando quidem recte, non tamen illud semper est enim plzrumque procul a lege sensus , nam proprium est dicen d genus, unxque propria vocabula Iurisconsultorum,quod ipsum ipse Cicerotest tu singularium quoque artium esses Rbethorum

artes

85쪽

authoritatis Iuris ciuitis. t

artes inquit, quae sunt tota serenses, atque populares, verbis tamen in dicendo quasi priuatis utuntur , ac suis quare non satisfaciet iuris studioso qui in interpretationibus legis locum Ciceronis solum citans putabit saepe apud Iurisconsultos aliter, Vel angustius, vel latius posse accipi hactenus RebusT in proe m. comment supr.titi de verb. rer signis inde quando aliquid contrarium iis, quae habentur in corpore iuris ciuilis lustinianei affertur ex erudito antiquo scriptore V. g. ex Cicerone, non potest anteferri iis,quae in dicto iure ciuili continentur etiamsi de verborum sola significatione ageretur, quod possem ex iis, quae in elucidat Phrasmystici,c scripsit noster P. Fr Nicolaus a lesu Maria rac ex aliis confirmare , sed non est necessarium , unde cum assertum huius articuli sit ex seipso notum vi insigniter ex iis,

quae ari antecedenti contra id, quod ex Tacito, Plutarcho si multum aliis probationibus proponunt aliqui eruditi iurisperiti,

attuli, remaneat confirmatum, decreta maxime, ut a maiori ad minus argui pollit probare meam Conclusionem, quoad casum, in quo agitur tantum de re historica, S ad eruditionem, non au

tem ad apices iuris, vel ad illa , qua propria sunt iuris ciuilis spe clat, ut inde eluceat non esse verum , quod , quia eruditi Iuris consulti mutant assertum historicum lustinianeum, etiam celebrem scriptorem afferendo contrariantem iis, quae in iure ciuili quoad rem historicam habentur, non sit standum iis, quae in iure ciuili leguntur. I. Prudentissimo calamo scripsere Pomponius in l. a. . de

Orig. iur. Iustin. in institi de iur nat genti desciuia plebiscitis Vim obligantem populum, senati, inque Romanum , seu uniuer saliter omnes respicientem, ut proprium legis est, dedish legem Hortensiam id tamen inueni multipliciter impugnari. Primo ab illis, qui non Hortensiam sed Horati in t lem legem fuisse

afferunt, inter quos est Celebris Goucanus Variar, ecl. lib. i. c. 11.

id praecipue deducens ex Liuio, qui lib. . decad. . de Valesio & Horatio consulibus ait, omnium primum, cum veluti in controuerso iure esset, teneantur ne Patres plebiscitis, legem centuriatis Comitiis tulisse , ut, quod tributim plebs iussis et, populum

L 3 teneret,

86쪽

ces ua veteres endicia dignitatu.

teneret, quod adeo pro certo dictus Goueanus habet,'nod statim post allatum Liui testimonium subdat haec verba, quo ex loco legem hanc Horatiam non Hortensiam fuisse apparet. Secundo ab iis, qui P. Philoni hanc legem tribuunt, quorum me minit Antonius Faber in rational in Pand ad . 1 T de orig. ur. qui ad dictionem lege Hortensia postquam asseruit necessariam mille legem aliquam dantem vim legis plebiscitis,i habet:

sunt tamen qui a P Philone hanc legem latam scribant. Vide Geli libri s. cap. 1 f. Plinium lib. I 6. cap. o. Liusum lib. 8 Anton. Gou. lib. 2. var lect cap. 22 innuo in lib. praedicto, Gouean var. lect. 12. . editionis venetae anni I 8s non Philoni, sed Horatio dictam legem adscribi,& Philonis nome non reperiri,quod omittendo quid Gellius, 3 Plinius habeant, noto, ne aliquis existi met me non recte Goueanum num l. citasse vi subdo, ne Ea

brum carpam, quod forte ipse alio Codice usus est. eidem Philoni id attribuit Gothostedus in notis ad . . de orig. iur Tertio ab iis, qui Horatij. Philonis, non autem Hortensiitalem legem dicunt, inter quos recensendus Conantis comm iuris lib. i. cap. 3. reperi quoque sententiam in corpus iuris ciuilis redactam diuertimode elucidari nam primo aliqui solum Hortensio ipsam attribuunt, ut Greg. Tholos lib. I. cap. 34 Mynfinge ad instit. de ita nat geni ta ciuili, si deinde Pancirol. variar lection. lib. 2. cap. 7O alij Horatio, d Hortensio illam adscribunt, quate nus prius ab Horatio, postea ab Hortensito edita sit, ut Culac in

notis ad instit. g. deinde de iuriat gen & civit. Denique sunt, qui primo Horatio, secundo P. Philoni,tertio Hortensio illam ad scribunt, ut ventura caecus ad i. 2.es de Orig Iur ex curs iri re pet prima 4 post haec scripta visi Otomanus ad . instit detur. nat genti . ciuil Ric is vindiciar. Ur cap i. vltimo noto quod V vel emb. scribit Hortensam, velit aliis placet Horatiam talem legem fuisse, insinuans se trique sententiae acquiescere,d nullam eiicere, aut confirmares Balduinus ad dictum . inst. detur. nat gent. d ciuit docet contradictionem quoad hoc re periri inter Liuium M Gellium . ac alios scriptores 'lex ab Alex inter iurisperitos recensendus lib. . cap. I. inqMir, quod

87쪽

Authoritatis Iu 3 cmilis. 6;

Quintus Hortensius Tribunus plebis,deinde Philo ictam te emtulere de iraquei in armotat dum corrigit Alexandrum se remittit ad illa, quae habet Liuiu Eb de ad prima, quo loco reperi Liuium agere de tali lege ab Horatio promulgara sed .ri nes praedicti errant, nam neque est verum quod talis lex Hortensia, vel Horatia fuit, neque quod quoad dictam legem detur contradictio inter Liuium, S Gellium , neque quod Hortensius tribunus plebis, vel dictator, . deinde Philo talem legem tu Ierint, ut ex infra dicendis elucebit, dum a quo primum,& deinde successitae lata sit talis ex elucidabitur : Quia solos iurisperitos exhibeo, nolo, quae Gondolueius in annot ad Liuium ic Si gonius in notis ad Florum vi ali habent, etsi a me lecta, &son derata fuerint,ic meae sententiae suffragari inuenerim , asserre. III. Censeo, quod Caecus melius in hac re viderit, quam

Caeteri omnes, S retinendam esse lectionem , siet sententiam. quae habetur in corpore iuris Iustinianei, qui , etsi Horatius a Philo eandem legem promulgaUCrint, attamen non fuit si recepta, sed tanquam iuri contraria, , lata non pacifice inualuit, Hortensius autem Consensu Patrum,quorum tantum ius debat

dicta ex , illam edidit, & de inualuit, it habens omnes con ditiones legis est sola prete aliis a Pomp., Iust citata, saltim quia viti ab Hortensio fuit lata, potuit iure, Merito soli Hortatensii adscribi non negando , quod ali idem sanxerint. Quod plures leges circa id emanauerint,deduco ex ipso testimonio I viij,

quod contra nos affertur nam ait de Horatio omnium primo,&c ergo alij etiam id sanxeremi; nam si ipse solus id fecisset non poterat dici, quod omnium primus,acc deinde eundem Liuium expresse id de Philone assirmantem legi, ut ex eius verbis innareferendis euidenter patebit. Idem Liuius scripsit etiam, quod postea Hortensius talem legem tulit; nam Lucius Florus epito maior, S compendiator librorum Titi jujj, in epitome tib svndecimi ameri quod in tali libro Liuius narrat, quae actas ,

sub Hortansito, cum Florus sit auctor insignis 'de ho Iu

dubitat, fideliter retulisse sed breuiter illa, quae Liuius fuse Uucidauit, loco libri undecimi Liviani , qui simul cum aliquibus

aliis,

88쪽

6 Noua veteres indicia dignitatis,

aliis periit , ponatur in serie annalium Livianorum quae Florus habet, atque ut in notat Michol dicti epito in lib. unde notant

Sigonius, Lalij ex Gellio Plinio. Iustiniano constat,quod quae refert Florus de Hortensio , debent intelligi ita fuisse narrata a Liuio,i facta ab Hortensio, quod interuenerit editio legis Hor

tensizede plebiscitis iam commemorata, non offumus negare,

quod Liuius id scripserit,i omnino falsum est Liuium , quia

narrat Horatium omniam primum tulisse dictam legem contra dicere asserentibus id ab Hortensii sancitum ii Liuius diceret solum ab Horatio apud Romanos id constitutum acquiescerem;

sed quia dicit Horatium omnium primum M non habemus ipsius opus integrum , dc sumus certi, quod de Hortensio egit libro undecimo, tum quia Florus Liui epitomator id asserit, tum quia chronologia id conuincit , nam Hortensius floruit anno ab urbe condita 67. mira libro de actis tali anno tractatur,&in libris Liuianis extantibus non habentur, quae ad talem annum,

vel ad praedictum Hortensium spectant, non est asserendum, quod Liuius contradicat, sed quod periit liber, ex quo verbis propriis Liui exprimatur, quid circa id fecit Hortentius, ruta

incri eius epitomator Florus refert Liuium id assirmasse, quatenus asserit ab Hortensio dictatore reductam plebem, quae secessis erat in Ianiculum , cum ex Gelli, Plinio, Pomponio vi Iusti Diano sciamus in tali deductione plebi faisse editam dictam legem Hortensiam.

I V. Vt autem , quae dicturus sum magis eluceant, pondero Pomponi verba. . ff. de origin tur quae talia sunt euenit, ut plebs in discordiam cum Patribus Cniret, recederet, sibique iura constitueret, quae plebiscita vocantur, mox cum reuocata esset plebs, quia multae discordiae nascebantur ex his plebiscitis, pro legibus placuit, mea obseruare lege Hortensia, ita fa- ψm est, vi inter plebiscita, leges, species constituendi interesset, potestas esset eadem non dicit Pomponius, seu ex quod P in edita sunt plebiscita, vel statutum , quod plebiscita lig* rcnt Omnes, sed quod placuis lege Hortensia,&c. ita factum est &ci Verbum placuit constituit phrasim apud prudente diati

89쪽

quos qualis erat Pomponius, qua significantur ea, quae clare recepta fuci Unt aduersia iuri rationem, ut notat D. Me renda contrOU. iuri lib. 9. cap. 69. num Vnde etiam inta

haerendo praedicta Pomponi phrasi elucet meam interpretatationem si admittendam ridem confirmatUr ex iis,qtia

ipse subdit nam aifferendo euenisse, quod plebs in dissi

dium perueniret cum Patribus d secederet, non addendo semel, aut iterum, sed indefinite loquendo, quod sibi iura eadem plebs constitueret, mox cum reuocata, id est posteaquam reuocata esset, quia muliae discordiae nascebantur, idest semper oriebantur dissidia ob resistentiam Patrum, quorum ius modo condendi leges praedicistas laedebatur, pla-Cuit, id est tandem clare receptum fuit aduersus iuris rationem, secundum quam absque Patribus sanciri te non po xerat, quod inc de id mediante lege Hortensia, ad quam non vi ut antea ad Horati j dc Philonis leges, sed ultro Patres concurrerunt cedendo itari suo dcc praedictum sensum allatae Iegis, .F.de Orig.tur in notis ad ipsam breuiter expres

sit Gothii redus ad verba placuit obseruari sic dicens, ve potius tandem euenit, quasi dicat Gothiseedus, tentatum fuit multoties, sed tandem mediante lege Hortensiae uenit, quod omnibus placuerit, receptum sit ac fuerit absque ulla contradictione id seruatum. V Legi non paucos auctores, ut aliquid lucem asserens

meo asserto reperirem, de inueni Halicarnis, lib. . sic ad rem meam loquentem. Primum autem deinceps imperium populo centuriatis comitiis accepere L. ValCr Pona in M. Horatius Barbatus natura ipsi populares,ac maioribus is in hanc sectam succedentibus, qui seruantes promissa, quae plebei fecerant,cum arma eis deponere persuaserunt,nem

pes plebi omnia utilia perfecturos, leges sanxerunt en turiatis concionibus aegr quidem serentibus patritiis sed contradicere erubescentibus, cum alias quasdam, quas non opere est scribere, tum eam, quae pol tas a plebe leges curia' tD, Oncionibus .iubebat e aequo omnibus Romanis poni

90쪽

Ioua eteres vindicia dignitatis,

vim eandem habentes , quam , quae centuriatis concionibus ferendae essent, erantque poena appositae soluentibus, aut transgredientibus legem, si deprehenderentur, mors,&bonorum publicatio, cc infra idem Halicar sic ait De hincque rursus in dissensiones, expostulationesque deuenire aduersus patritio plebei, instigabant enim eos tribuni concionantes quotidie, licentesque aduersus Senatum multa , irritabatque multos suspicio, quam tribuni ipsi stude

bant, ut vehemens fieret, fama sine tactore aucta, conie

cturisque non paucis, tanquam leges soluturi essent patriiij, quas Valerius, .Horatius consulatum gerente tulerant, detinebatque multos valida, nec a fide distans haec opinio. Vides amice Lector quod Halicar, dissidia dc diuersitates, ac contradictiones, quas innitit Pomponius, d ipsa rei natura

suadet viguisse expresse describit quoad legem Horatiam.& probabile fit idem euenisse quoad legem Philonis, quod ego colligo ex verbis Liui infra referendis nam inter illa habeatur quod Philo ob talem legem de plebiscitis omnes quirites obligantibus fuit criminosus in Patre eo , quod tulerit legem plebi secundissimam nobilitati aduersario nam si pacifice, M absque dissidio talis lex inducta, obseruata fuisset, non posset dici, quod Philo ob talem legem in patres criminosis fuit, &c unde merito, qUando,ut lac loquar,

pacifice id obseruari coepit, di Ait Pomponios , quod placia it obseruari, ci quia prius etsi editae circa id essent alia leges, id non placebat,& congrue, nam erat contra iuris rationem, cum autem id mediante lege Hortensia inualuerit; omni bus placuerit, dixit recte Pomponius, quod lege Hortentasia,&c., idem optimo iure etiam Iustinianus dictae legi Hortensiae adscripsit ob causam praedictam, Vimum. 3. di X i.

Nox esse uides id,quod ibidem subdidi de Iustiniano,quod

saltim quia latino fuit ab Hortensio edita talis ex potuit ipsa absoluto Hortensia dici a Iustiniano, praecipue non ne pando , quod prius ab Horatio , postea a Philone an xc Hortensium lata sit; nam in legibus 11.tabularum habcban '

SEARCH

MENU NAVIGATION