장음표시 사용
101쪽
ope litterarum eommunicatoriarum eo illo. P. II. populi admirationem. Quod histori Ia de columba facile eonfir. mat. Levis est ceteroquin disceptatio a variante EVSEBII lectione enata. EUSEBl 'S, de hac, quam t actamus, epistola, haec tradit : δἰ η γραφη ἐκ προσούπου, M ά-ος ἐκκλησίας πειτα , τῶς κατάπcντον παροινωας τὼ κατ άυτον άποσηρια νουσα διὰ τώτων. Ese autem epistola eresesiae Illius, quam Pori 'arpus regeturi, nomine ad ecclesias Ponti yiripta, quaecunque Γοθcarpo acciderunt, exponens. Π Verba itaque πώ ς τῶ ωατά πάιτα τοπον reddidit EVSEBIUS πάσως . τής κατά ποντον, omnibus Ponti ecclesiis. Ast emendavit
iamiam HENRICUS UALES lVS ob hunc hiulcum & mutilum EVSEBII locum, S ex tota inscriptione epistolaeSiri yrnensis edocuit,
legendum esse νωκτά πάντα τοπον παραι me, quia in inscriptione ecclesiarum Ponti nulla fit mentio, neque PHlLOMELIVM est urbs
filius, qui tanti nominis implet mensuram. Novum dissidii argumentum suggessit EUSEBIl leditio, quae pro PH lLA DELPHIA ha.
bet PHILO. I ELIVM, η Δαλ σιαι τῶ Θιῆ, ἡ παροικοῦσα Σμυρναν, τῆ παροικου ' εν φιλοαηλω. Inprimis hic observamus, EVSEBIVM sta tim mutare itylum, & addere: καὶ πάσαsς κατά πάντα τοπωτῆς ἁγίας εκ ησεις παροιμίαις, omnibus ubicunque terrarum famctaesteatholicae ecclesiae populis. Exoresse hic legitur τοπος, facili ergo negotio vitium antea ab EVSEBIO , aut ab 'amanuensi admissum, emendatur. Porro attentius nomen PHlLOMELlI pro PHI.LA DELPHIA positum contemplamur. Conspirare videntur omnes
Critici, & huius epistolae commentatores, qui PHILOΜELIM adoptant. COTELERIUS r tradit, hoc nomen in EVSEBΙΟ& latino interprete occurrere, quod planum est. At si antiquissima huius epistolae indagamus & evolvimus exemplaria, te. gitur, quae lectio mini haud repudianda Videtur. Nam arctissimum
procul dubio fuit, quod PHILA DELPHIENSES cum Smyrnensi
ecclesia coluerunt, commercium, quum hae ecclesiae uno aevo in Λ.
n Vid. Histoe. Ecclesiast. Lib. IV. Cap. XV. p. II 8.οὶ vid. ei. Annotat. ad h. Eusebii Ioci p. 68. p vid. H. Ecclesiast. rom. Il. in append. Oper. Geograph. p. 7 I.q vid. d. sing. libr. de republ. Galat. Cap. V. G graph. p. a 3 I. editi Ir43. 'e) vid. I. c. p. a.
102쪽
Dὸ sisbili primitivae Melesiae epistolas, sed ad Joannem, s Iesu testem longe praestantissimum,
qui has Asiaticae ecclesiae primitias, easque satis illustres, nobis ob oculos ponit. Non igitur is erraverit, qui adseruerit, has ecclesias mutuum inter sese aluisse litterarum commercium, & Philadelphi. enses, quod in fronte epistolae Smyrnensium legimus, huius insignis martyrii desiderasse acta. Confirmat sententiam urbis Philomeliensis silentium, cuius nomen demum in conciliis, serius habitis, vide.
licet CHALCEDONENSI, CONSTANTINOPOLITANOQUE
Occurrit. Statuimus, his moti causis, hanc PHILOMELIENSIUM ecclesiam hoc aevo minoris adhuc fuisse coetus, neque tam intima cum Smyrnensibus iunctam familiaritate. Accedit, quod ipsi Smyr. nenses in laudem Philadelphiensium haec addiderint: τοι
έν Σμυρνη μερτυρησας. haec de beato Polycorpo , qvi cum iis , qui ex Philadelphia, duodecimus , S rnae martyrium possiss. t) Quod
martyrum documentum optime conspirat cum Ioannis vaticinio
μέλλω βαλων εξ υμιοῦν ο λάβολος εἰς φυλακη , λα πειραθῆτε, ecce iam fuimus es iacere ex vobis diabolus in custodiam, ut tentemini Apocal. II. io. Indefinitum ponit St. JOANNES martyrum numerum, quam rationem alibi observat Chii itus, quando tristi sima commilito. nibus an nunciat fata, adserendo : καἰ- τλ άποκτενεῖτε καἰ τε, κή των ματιγώσετε. Et ex illis occidetis, cruci reis, efex idis flagellabitis. Math. XXIll. 3 . Frequens latis est haec apud Graecos, ellipsis, qua vocula τίς subintelligitur . ut sensus huius es.siti sit τιναι aliquos ex vobis, cuius rei exempla Marc. II. 2I. Act. XXI. I 6. sunt obvia, ut alia, quae attulit LAMBERTvSBOS, O silentio involvam. f. LII.
Ne vero arrodere videar EUSEBII, eorumque, qui eius Vestigia sequuntur, seriptorum fidem, imiaverim. EVSEBIUM sine dubio exemplar aliquod Philomeliensis ecclesiae de hac Smyrnensi. um epistola esse nactum, S illam retinuisse inscriptionem. Quum enim certo sit certius, ut supra dixi, hanc epistolam ex voluntate& mandato Smyrnensium ad omnes Asiae ct ubique dissitas ecclesias esse
103쪽
esse missam, x) quin imo Italiam, Galliamque attigisse, vix dubita .rim, quin adseram, ecclesiae seniores titulum PHILA DELPHs Agmutasse, & adiecisse nomen PHILOMELII, ut appareret primo statim obtutu, hanc de martyrio epistolam circularem PhiIomelienissium eccletiae esse vindicandam, non quidem a Smyrnentibiis ad illam solam exaratam , sed a vicinis eccleliis transcriptam, & illi veluti depositum aliquod transmissam. Titulus enim huius epistolae aeque ac subscliptio variat, eo quidem, me iudice, nomine, ut indicetur, ad quam ecclesiam epistola spectaret, & a quo sit descripta ct transmi sa, quod ex calce huius epistolae facili coniectura colligitur. y Hac ratione EUSEBII lectio conciliatur, & omnis nati inde enata scite tranaoditur, a qua sententia non recedit TILLEMONTIVS. Ea
Confirmatur itaque hac lectione, κατα παντα τοπον, terrarum
nostra sententia, ad omnes Asiae ecclesias & piorum coetus emissam esse a Smyrnacis, de martyrio St. POLYCARPI, epistolam. Inde recte appellatur epistola circularis, quae circulatim ad omnes eccleiasias est transmissa, quem ritum PETRUS HALLOlXIUS prolixe tradit at Suffragatur HALLO IXlO MOYNIVS b & non sine
ea usa suspicatur, huius epistolae tantam fuisse auctoritatem, ut in Galliam usque penetrarit, quod ingens proderet exemplarium nu.
merus, ct acta passionis in GALLl A, BVRGVNDIA, & ARVER. NI A die POLYCARPI emortuali in sacro conventu praelecta. I. LII.
ominatur secundo haec epistola Smyrnensium unionis I societatis vinculum, dum in fronte suavem compellationem seu λ- trum legimus. Ille titulus fratris, quantum ex l. Cor. V. II. intelligimus, fuit amicitiae tessera: Si quis qui frater V Patre, impudietis es, aut avarus, aut idololatra, aut conviciato , aut ebriosis, aut rapax, cum huiusmodi homine ne cibum quidem capiatis. Αt' hoe ipso, cui multa oracula sacra adiici possenr, cffato Paullino antiqui.u, 9 illustrius est illud, quod ex ore Christi profluxit, mandatum At vos volue υocari Rabbi, unus enim es doctor vester Cliristus vos Oreo omnes sis fratren Math. XXIII. g. Consociavit itaque Chri.
104쪽
stus hoc nomine omnes, qui ipsi fidem essent daturi. Nullum enim
vinculum ad coniungendos fideles omnes, nullumque ornamentum,
quo gaudere possent Christi assectae, hoc fraterni amoris titulo fuit illustrius. Ex tam dulci omnium fidelium concordia, maXimae gentilibus enatae sunt criminationes, & turpissimae de promiscuis amplexibus, stupris & rebus dictu nefandis, conviviis incestuosis, epiniisque Thyesteis, cavillationes. quas tamen his rationibus Cis
stianis feliciter abluit MINUTIUS FELlX. Me nos denim non
miacvlρ corporis , ut putatis, sed innocentiae ac modestiae' signo fa- felle dignoscinam . Sic mutuo, quod doletis, amore diligimus,niam odisse non novimus I sis nos, quod invideris, fratres vocamus aut unius Dei parentis homines, ut cohortes fidei, ut spei cobaer des. ca Referam huius unionis a chrit ianis initae conditiones, quas nobis enarrat PLINIUS: Convenire Oidelicet Christianos flato
die, sequesacramento non in scelus aliquod obfringere, sed ne furi'. ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne
depositum appellati abnegarent. d Quid PLINIVS nomine Sacra. menti intelligat, mea sententia, est satis perspiculam& pervium. Vix huic verbo nostro, quam de sacramentis Theologi habent, imprimiaiungique poterit explicatio. Scribit enim PLINIVS ad Imperatorem ethnicum, qui de sacramentis Christianorum nulla erat notitia inis structus, nec dum illud ipsum verbum apud Christianos communi usu fuit receptum & usitatum. Mihi proinde nulla est dubitatio, quin haec vox sacramenti, neque de sacramento baptismali, neque de iuramento ibienniori, sed de sodalitii iuris formula seu pactione, qua se obstrinxerunt sodales, & uni societati nomen dederunt, sit interpretanda. Occurrit apud JUSTINUM singulare opinionis nostrae documentum, quod ita fluit: sed trecenti ex iuvenibus, eum sodalitio Hre sacramento quodam nexi separatam a ceteris civibus viis tam exercerem, quasi coetum Handestivae coni/ationis haberent , eL intuem in se converterunt. e Sa4e enim accidit, ut homines pactionem & societatem aliquam ineant, & se sacramento seu socia pactione ad certa instituta observanda offerant, nullo tamen praestito
iuramento seu sacramento. Nec credibile est, primitivos, de quibus
105쪽
spe litterarum communicatorei'um eo bis. P. II ios hus hare ad TRAIANVM, quem appellant Optimum, scribit PLI. NIVS, Christianos sacramentum aliquod seu iuramentum poposcisse, ct se invicem quotidie in conventibus sacris ad illud adegisse, veritati vero simillimum est, hoc, de quo scribit PLlNIVS, fuisse iam
deris mutui, & societatis sacramentum, Vinculum seu pactionem aliis quam, quam sine praestito aliquo sacramento seu iuramento uno
ore inierunti Videtur mihi Sti JUSTINUS MARTYR fa h.ee
Christianorum initituta, quibus se invicem sacramento obstrinxerant, fusius recensere, quando, ut e multis Pauca adseram, scribiti OA
sequuntur regibus, quae sancisae sinu, suo vitae genere leges smperam. Amant omnes, di omnes illos persequumur. I nciriantum efrondemnantis; morte oriunt πι, ν υ canti . Mendici sunt, multos duant. Persequitur ibidem 1VSTINVS MARTYR christianorum primitivorum mores, quos obserVarunt, & veluti luisna inter minora sidera splenduerunt. Succurrit alius IUSTINI MARTYRIS locus, qui proxime ad hunc PLINil locum, & illa verba, ne fidem fallerent, ne depositum appellati abnedarent, accedit. Non 'inquit, sportet, neque imisutores esse malarum, viae Deus, sed per patientiam es lenisatem omnes cl. obro cupiditate malorum abdueendos eqse, adbretatus es. Quod sane de multis emiam vestrorum, qui nobiscum fuere, mobare smmus, qui ex violemtismeruculentis, alii prorsus per mutationem motrum masemunt, consuetudine nostrorum hominum victi, dum aut vicis rum constantiam vitae sequerentum, ais comitum in via omnia inferiora labentium, intumas tolerantium, patientiam in m perspicerent , aut fidem e rum in contractibus experirentur. g
f. LIII. Hoc mihi, si quid in me est ingenii, videtur illud PLINII esse
sicramentum seu pactum, S Vivendi agendique ratio, quam consti. tuerunt Christiani, ut tam illustri pietatis nota se ab omnibus .liis gentibus distiuguerent, & illos, qui has societatis regulas & institu. ta desererent, ex christianorum albo eXpungerent, & hoc nomine prorsus iudicarent indignos. Hoc itiique sacramentum fuit unionis S societatis vinculum, S conditio ab omnibus christianis arctissime tenenda. Sacramenti Vero notio, qualis in rebus sacris apud nos est, multos vid. H. ad Diognet. p. m. 437. g vid. n. apolog. iv P. m. 63.
106쪽
ro De stabili primitivae Ecelesiae
multo est recentior, & vix credibile est, PLINlVM de sacramento christianorum baptismali haec scripsisse. Abstergit ceteroquin Christianis vitiligines B. CHRISTIANUS KORTHOLTUS h) intra. ctatu, de cata viis pagano; m in veteres Chrisianos sparsis. Tam
tenero Smyrnenses reliquos variarum eccletiarum cives & inquiti. nos complexi sunt amore, illosque hoc nuntio memoria dignissimo, ob earitatis & unionis vinculum , defraudare sibi duxerunt religioni. g. LIV. Argumentum huius epistolae communicatoriae, seu, ut scribere, amant Smyrnenses, circularis, non est titivilitii, sed maximi omni,no momenti ponderisque. Commemorant Smyrnenses insidias iam cto POLYCARPO a diabolo structas. i Laudant promptissimum eius ad martyrium subeundum animum, quo vix adis potuerit, ut hostium insidiis aliquo modo ad tempus cederet, ut potius Obfi malo animo dixerit: Oportet me vivum combini. . k Tradunt laudatae epistolae auctores, qua animi constantia, peractis pro tota eoclesia precibus, hostium manibus se submiserit, & quo pectore fidimo, persuasiones, minas, insultusque IRENARCHAE HERODis repulerit, & bonam fidei christianae ediderit confestionem. ι E- narrant, qua fide S patientia ipsum martyrium sustinuerit, & laetus medios inter isnes consederit, & dulcem pretiosorum aromatum odorem emiseriti m Non silentio involvunt rem admiratione diagnam, quae tamen dubia est, evolasse nimirum e corpore columiniam, & tantam sanguinis vim profluxisse, ut ignem extingueret. n Verba in ipsa Smyrnensitum epist ita haec sunt: ε, καιαιματος, egressa es columba, di magna vis sanguinis , ubi ubdelicet intersector pisionem capulo tenus tmecitat lateri. Recte iam observavit COTELERIUS, Oὶ neque EUSEBIUM, neque RVFLNUM, neque alios scriptores, huius prodigii facere mentionem. Inde
107쪽
ope litterarum communieatoriarum eo ubis. P. LI. IosGlus q) Keile suffragatur, legendum esse ε ἡ μιρα, infimstra parte. Sensus est: Adducto in corpus POLYCARPl pugione, ex
laeva pine tanta sanguinis profluxit copia, ut ignis extingueretur. Non inconcinne suspicatur laudatus SMlTHIUS, in scholiis ad St. POLYCARPI acta, forte a viro pio vocem ad margi. nem codicis esse adiectam, ad amplincandam huius martyris famam,R allusisse illum ad gentilium δεβιωλως consuetudinem, iuxta quam aquila ex accensa pyra in coelum avolatura emittebatur, cuius rei do.
TUS in nummis DOMIT1ΛNIS.. t Qtiam historiolam de columbae POLYCARPI rogo evolante, solide infirmavit S. V. CHRIST. AVGUST. HEVM ANNUS. V Confirmat, meo judicio, laudatorum Criticorum sententiam antiquissima scriptorum veterum consuetudo, qua ipsis fuit ussitatum, libris suis picturas, imagines Sfiguras addere, quod demonstratum ivit& multis edocuit docum emtis ei. CHRISTI ANUS GOTTL. SCHNARI LIVS, u vir de re critica optime meritu*. Quum itaque Christiani hunc Orientalium,
nec non Graecorum, Romanorumque, pro terimorum, locorum
e ratione, quod innumera fere ab A RINGHO, FABRETTO. GRUTERO, aliisque proposita tradunt monumenta, retinuerint ritum, prohabilitate non destituitur nostra sententia, sorte columbam ad madionem esse depictam, eo potissimum temporis & loci tractu, quo ma tyrum monumenta, his ornamentis S symbolis fuerunt adaucta. - β. LV. Addunt Smyrnenses suam in POLYCARPUM pietatem', qua eorporis combusti exuvias ct reliquias, renuentibus etiam gentilibus,& Judaeis, Veluti gemmas ex igne collegerunt, & rite deposuerunti Exponunt simul fidem circa defuncti POLYCARPI venerationem,
108쪽
io 6 De stabili In imitivae Ecclesiae quem Vehati discipulum, S imitatorem Christi diligendum, solum
autem Christum colendum statuerent, X i quod argu incntum nuper admodum fusius a me expia situm est. y Destruxit quoue BA RONII ratiuncuIas, ex hoc Smyrnensi urn testimonio frivolo
constitas B. CHRISTIANUS KORTHOLTUS, g) evicitque,
neque cultum ipsius St. POLYCARPs, neque reliquiarum adorationem exinde probari posse valide. Non praetereunt Smyr. nenses officii sui rationem, qua diem POLY CARPI emortualem seu natalem celebrare, & ejus memoriam posteris commendare satagunt. a Claudunt tandem rivos, &, ob unionis societatisque vinculum, petunt a Philadelphiensibus, ut hanc epistoIain reliquis ecclesiis faciant notam. Ac vos, scribunt, quidem petieratis, ut eruncta, quae gesta sunt, fusius vobis exponerrantur. Nos vero impraesentiarum summatim indicamus, fer fratrem nostrum MarYum.
Quae- quidem eum didiceritis, episolam fratribus ulterius positis transmittite, ut es illi glorificent dominum, qui ex famulis suis delectum facit, potesque omnes nos gratia atque indulgentia sua in regnum suum aeternis inducere. b.
Quo demum cunque utere hanc Smyrherisium consideras epi stolam circularem , primo statim oculo intelliges, illam maximi esse argumenti, cujus haud nescii & expertes eue debebant Christiani, aliis in locis es sentes. Ingeritur hac ipsa epistola pura Iesu doctrina & cultus soli Claristo adhibendus, qui martyribus & brabeo inter eoelites donatis sanetis prorsus denegatur. Quod doctrinae caput
illa aetate non erat negligendum, ne a Veneratione in cultum divi.
num prorsus iniquum prolaberentur Christiani, praesertim, quum a Judaeis huius superstitiosi cultus pessime insimularentur. .CO mendatur POLYCARPΙ fides & constantia, ad cujus exemplar suos moves omnes componere poterant fideles, quibus luctuosissima mar. tyrii fata quotidie imminebant. Excitatur denique fidelium metas
ct studium, quo Deo, ob tam singulare editum a S. POLYCARPO fidei
109쪽
ope litterarunt eommmiecimarum conrabis. P. II. . Ior fidei documentum, gratias agerent decentissimas. Guilanda proinde est haec litteras communicatorias emittendi consuettido, quae intimam totius ecclesiae christianae unionem exponit. MATH AEVS
autem L A R R O Q U A N U S e supra laudatus , hac ex SMYRNENSIUM de Sti POLYCARPI martyrio epistola,
praeter unionem ecclesiae, etiam Originum martyroli,giorum dedu.cit, quia, ex rius sententia, martyres non una tantum Particularis,
sed tota ecclesia sibi vindicare potest.=. LVII.
Placuit, hanc Smyrnensium epistolam orbicularem seu circula. rem accuratiori submittere examini, quo eo melius de harum litterarum ritu constaret, ct salebrosis nonnullis argumentis uberior ac. cenderetur lux. Elegi potiissmum epistolam, de cujus veritate &auctoritate, inter viros cruditos, nulla vel levis saltem est dubitatio.
Haud vero ignoro, FRANCISCUM BERN HARDi NUM FERRARIUM, magni aestimare CLEMENTIS litteras, de actis
divi Petri encyclicas, nixum Epiphanii d) testimonio: Sunt, inquit, alii Iibri, quibus utuntum, veluti Petri Cis itus a Clemente conscripti, quo in libro paucis veris resistis cetera supposuerunte quemadmodum Gemens ipse omnibus idos modis redarguit iis epistolis eircularibus, quae ab eo scriptae in sacrosanctis ecclesiis leontis. Ex quibus constat, longe ab iis, quae in Circuitibus illis Iub ejus nomine adulterina eareant, AEus fidem ae sermonem abhorνuis. E enim virginitatem Clemens edoevit, si repudiant: iste Eliam , Da videm. er Samsonem omnesque prophetas commendat; Ebionitae detestantur. In haec EPl PHANII verba ita commentatur FERRARIUS: e) Eae his Epiphanii verbis constat manifeste, ef ines fuisse Gementis en clicas, diversas plane ab iis epistolis, quas nune Gementis nomine editas habemus, 'acobo nimisvin hiis,ae Puliano Hierosol mitavis atque episcopis demum omnibus raserAptas. Disceptatio est de litteris CLEMENTIS Romani encyclicis, P a Pro
e vid. eonso ite de la discipline ecclesiastique des Protestants de France aveerelle des Anciens Chretiens, Chap. V. Art. .XXXIII. Eu chaoen Egli se cindressera meinoires de toutcs choses notabies puur Ie fait de is Religion p. i io. seq. a Rouen I 678. d) vid. R. Op. m II. Lib. I. Haeres. XXX. P. 339. Q vid. l. c. P. I te.
110쪽
ios De stabili primitisa Mevae
proinde, conrertationes de CLEMENTIS epistolis ad Corinthios & recognitionibus, aliisque scriptis, inter DALLAEUM, DOD E LUM, & PE ARSONIVM exortas, ne primis quidem digitis
mihi attingendas esse video. id solummodo adferendum erit, duobium, fallaxque esse FERRARII de reliquis CLEMENTlS episto. lis circularibus indicium, ab EPIPHANIO depromtum. Quam credulus fuerit EPl PHANIVS, notum est. Eito: pervolasse iiii ras sub nomine CLEMENTIS compilatas primitivae ecclesiae coetus circulares; sagacior is tamen ingenii viri illis nunquam adhibuerunt fidem, sed dolum sat cito olfecerunt. PHOTiVS f pro eo, quo fuit iudicio admodum acuto, non quidem negat, extitisse Iibrum itinerum seu actuum Petri, sed alio a CLEMENTE scriptum, & sub hoc nomine evulgatum, attamen profitetur: rura tum esse hoc opus absurdis nugis, non sine plumimis ex is se opinione insitum M phemiis. Otia mihi fecerunt limatioris ingenii viri non
ultimi loci, quos inter sunt IOANNES EI NESTUS GRABIVS,:M Du PINIVS, hi FABRlCIUS i & OVDINVS, h) ut alios patrum indaratores praeteream. Quid Θ quod FRANCISCVS PAGlVS
l ad nostras transit partes, & de his litteris circularibus tam codidate sentit: Praeter duas epistolas, quin ue aliae sub S. Clementis nomine circumfertimur e quarum duae priores sunt ad Iacobum, fratrem Domini , tertia ad omnes episcopos , Presbterosqfideles ν arta ad Putium es Iulianum, quinta ad Hierosoldimitanos, sed eum iliae omnes tanquam supposititiae ab eruditis reficiantur, secuti di decem libri recognitionum , itinerarium S. Petri, disputatio eis dem Apostoli eum I pione, es litur gia, quae eidem Clementi adserisbuntur, de iis, utpote jam ab omnibus resectis damnatis, agere supersuum es inuisiti judicamus de quibus legendus idem Natafi
Auxandre laudatus. Hilo proinde vix digna, aettimavi has epi stolas CLEMENTlS circulares,. neque dubio praefractoque 'tramite uberrare,& nugas, supposivitiasque epistolas veris admiscere volui, sed litterarum communicatoriarum aliquod documentum adserendum
vid. M. Biblioth. de Clemente Roman: p. 29or . g vid. Spicit . Patri Tom. l. Se l. I. D. 77. seq. λ uid. N. Bil Gotheque des Aut ccclesiast. T. I. de S. Clement. p. 3 s. i) vid. M Codie. Apocryph. N T. p. 7 9. h) vid. Tom. I. Commentari de seriptor. See. I. eap. V. p. 4r. l) vid. M. Breviar. Pontis. Romanor. T. I. in viti Clementis P. II.