장음표시 사용
81쪽
Demi primis quoque illorum legislator eorum persuasit anisos, quem- odmodum omnes inter se fratres essenit. Posea vero quam semel a nobis desciverunt, Graecorum Deos constanter abneTant, solum autem crucifixum sitam impostorem adorantes, fecundum albus leges visendi rationem instituunt. Priande agud illos omnia ex aequo haben turreontemptui, existimanturque esse communia, quae bitra fidem exacte
repserata susicipiunt. crioa si quis praefigiator, aut alioquin homo promtus di Dersitus; ef rei faciendae apristus, eos accesserit, brevi admodum opulentus oscitis, q Ne qui homin- idiotarum simplic, tute callide queat abuti.
Ludibrio cavillationibusque proscindit LUCIANUS Christiano rum fidem & integritatem, qua pendulas Praebuerunt vafris & eas. Iidis imposioribus aures, quod ipsis vitio Verti nequit, sed haee pristorum Christianorum simplicitas quam maxime est Iaudanda. Exinde vero satis apparet, PEREGRlNVM modo Christianis, modo se associasse Iudaeis. Cognita deinceps PEREGRINI perfidia, lin. guae petulantia & spureissima Vita , de morte sibi inferenda cogita vit. Quod ut tanto splendidius fieret, rogo exstructo, se in ignem conjeeit. 0 Quae multis olim Philosophis usitata, eorumque principiis de animae conditione, & insatiabili inclarescendi studio. satis apta suit, quod S. R. CHRISTOPH. AUGUSTUS HE MANNUS ad evictam praestitit fidem. Contigisse ceteroquin hanc PEREGRINI cremationem, proprio ausu susceptam, circa St. POLYCARPI martyrium, quod in rogo feliciter consummavit,
veritati est simile. Si MOYNlo h fides esset adhibenda, leve admodum intervallum inter PEREGRiNI S St. POL ARPimortem foret constituendum, quum laudatus Criticus triste hoe
PEREGRINI spectaculum ad annum CLXVI. I ae domini, &St. POLYCARPI martyrium ad annum CLXVII. reserat. EUSE. BIVS i) hoe PEREGRINI facinus ad annum CLXVII. resert. Sed . iam
82쪽
De sabili primitivae Ecclesiae iam iam observavit SAMUEL BASNAGIUS, k illud certamen Olympicum anno CLXU. Olympiade videlicet CCXXXVI. Pisis
esse celebratum. Polycarpi vero martyrium ex AEGIDII BUHE.
Ru calculo, cui subscribuni JACOBUS USSERIUS, BASNAGIVS, sed haesitat PETRUS FRANCISCUS FOGGINIVS l), anno
CLXIX. feliciter est peractum. At nolo me in has Chronologorum syrtes, voraginemque immittere, quum PEARSONIVS m summa ope BUCHERII & USSERII temporum rationes enervare allaboret, adfirmetque, felicillimum hunc Polycarpi eritum anno CXLVII. ae. ciuisse. Vix Oedipus has Chronologorum componet temporum rationes , easque quandoque tam Vagas, S detortas, ut acutissim rum fallant Criti eorum meditationes. Quod hoc in argumendo inde enatum esse putaverim dubium, quia nihil magis lubricum & in. . Certum est, quam temporum elapsorum per Olympiades notatio. Valde enim dubius ancepsque est terminuS, quo coeperunt Olympiades. Interpolatae porro sunt, temporum successu, Olympiades, mutataeque. Deficiunt ulterius genuinae Olympiadum rationes, i
aliique occurrunt huius calculi griphi, ut facile IOANNI CHRI STOPH. ARTOPOEO, n) historico Argentoratensium quondam celeberrimo. subscribam, dissicilem incertumque esse hunc Olympia. dum calculum. Utramque autem facit in constituendo PEREGRI. NI cremationis termino haec comparandi per Olympiadas ratio, M. ginam, proinde quivis pro suo, quo Olympiadas numerat, calculo. tempus funesti spectaculi, a PEREGRINO facti, aestimat. Tanto
libentius hoc argumentum obelo notare possum, quum nullum aut saltem leviusculum rei tractandae accrescat emolumentum. Id saltem certum esse putaverim, LUCIANUM hanc historiam eo animo delineandam suscepisse, ut Christianos hoc argumento traduceret, quip. pe qui sponte ad martyria ruebant, & de martyrio tanquam trophaeis, coronisque impense gloriabantur. Non levem excitavit hoc
83쪽
ope Eure rum e muriectoriarum ex bio. 8 PERE GRINI factum in animis sectatorum de sanctitate huius foedissimi hominis opinionem, adeo quidem, ut statua ei pone, retur, quae responsa dare serebatur, teste ATHENAGORA. o
Non serio haec scribit ATHENAGORAS , sed explodit NERlLLI, PROTEI, & ALEXANDRI statuas & oracula. Et LUCIANUS
exsibilavit horum asseesarum, de PEREGRINI morte, stuporem, Ssis fucum fecit, quod vultur e flamma recta in coelum evolarit, quo vanam ipsorum, de apotheosi PEREGRINI, illuderet persuasionem. p Praestitit cavillosus ille LUCIANUS se testem, obsidemque, se vidisse ardentem PEREGRINI animam in coelum ascendere. Usu enim apud Romanos fuit receptum, testem huius apotheoseos claneulum subornare. JUSTINUS MARTYR q3 hanc nobis a urate
tradit persuasitonem : καὶ τί γάρ τους ἀπο-σκοντας παρ 'His iano ἐρῶ, τορας, άεἰ ἀπαθανατιζε λω ἀξιοῦντες, καs eμνυντα τινὰ προάγετε έωρα κεναι ἐκ τῆς πυρῆς se νερχοαιτον εἰς τον ουοανον τον κατακαέντα κήσαρας po=Yo cur m&rientes apud vos imperato res semper immortalitati consecrare dignamini, producentes quempiam, qui mei ando confirmet, vidisse se e rogo in coelum ascendere ardentem Caesarem p suam Vanam gentilium opinionem non praeteriit EDVARDUS CHER.
Compunxit, quod in vado est, GCIANVS non Christianorum, sed CYNlCORVM philosophorum stuporem & stultitiam. Commemorat enim LVCIANUS, heroieum illud PEREGRINI factum, finitis certaminibus Olympicis, quibus ipse adfuit, esse perpetratum. Mitto, Christianus hanc PEREGRINI αυτοχειριαν minime laudasse, nec confirmasse suo suffragio. Christiani enim neutiquam licitum esse credidere, sibimetipsis manus inserre violentas, aut prius, quam summo rerum humanarum arbitro placuerit, de huius vitae distedere statione, quae Vana persuasio deinceps in rude illud Circum. eellionum incessit genus, qui martyrii cupiditate illecti, proni infer. rum,' aquam, ignemqae, plusquam belluino serebantur impetu M marib
84쪽
ax De flabili misitivae Melsae
martyrum nomine minime omnium digni. Plus igitur laudis, quam opprobrii , ex hac LUCIANI commentatione redit ad Christianos. Non hos, sed PEREGRINI servum pecus, sale Attico perfricuit, Romanoque. Stupidi enim PEREGR1NI pedissequi, ob hoc erronis facinus, in stuporem quasi abrepti, omnium fuerunt persuasissi. mi, ilIum non evita, sed e domo in domum, ad divorum conci lium nimirum, emigrasse. Id saltem, si quis mordacius disputare vellet, inde promanaret, Christianos fraudibus PEREGRINI se. ductos, male sua collocasse beneficia. Laudi merito duxeris Christia nis, illos tam pronos, propensosque in conserendis fuisse auxiliis, quo nomine nulIa ipsis malae samae aduritur nota, sed ipsorum pietas hoc LVCIANI testimonio commentiata tanto magis inclarescit,
quod B. JO. FRANCISC. BVD DEUS s plurium philosophorum
gentilium criminationibus in Christianos effusis excellenter confir mavit. Abluit quoque, quod nemo non scit, iam iam credulitatis,
stoliditatis, ct stupiditatis labem, Christianis a gentilibus frivole asper. sim, CHRlSTIANUS KORTHOLTUS, t) ut huic. argumento non amplius inhiem. Utinam hic PEREGRINVS solus male decepi set Christianos i At innumeri fere ex scholis SIMONIS MAGI, BASILIDIS, CARPOCRATIS, aliorumque haereticorum latebris prodierunt impostores, qui fictitiis usi litteris, nihil non emolumenti& lucri a Christianis receperunt, quorum fraudes sine dubio in excitato loco exposuit Paullus. g. XLI. Indieabimus uIterius illa sacri Codicis oracula, in quibus litterae
commemorantur comme alitiae. In fronte, praeter nonnulla effata, e quibus forte elici posset hoc argumentum, collocamus hoc ora.
eulum t Voleue eo, Aposto in Achaiam proficisci, fratres ad
discipulos scripserunt , io tantes, is απι reciperent. Actor. XVIII. α . Apollo, vir orationis flumine S reconditae eruditionis penu imstructus, sed Judaeorum stirpe ortus, in Achaiam iter suscepturus, hoc litterarum munimento erat instruendus, ut ab aliis fraterni amo. eis & hospitalitatis iure & emolumento mactaretur. Albo imprimis hic. viae ei. Dissert. Historie. Theori. de Veritate Christian. Res ion. Philosoplam
gentil. obtrectation. confirmata. . . VI. P. 36.
85쪽
hic APOLLOS, Judaeus, signandus erat lapillo, quia Apostoli ' doctores ecclesiae hac aetate a Judaeis sibimetipsis cavere debebant. Pleraeque enim, quas Apostoli, & eorum legati, primo saeculo ex perti sunt, vexationes a Judaeis sunt ortae, qui magiitratus seu praeli. des provinciarum flectebant, ct Acheronta quoque in exitium Christianorum movebant. Accesserunt ad Chriuianos, ct fidem eorum Praetendebant, eo fine& omine, ut Christianorum explorarent &ex.
ctos fal=os fratres, mis subintroierint explo rare libertatem nostram, quam Babemus in Ch sto Iesu, ut nos in servitutem redigerent. In-eredibile sane S dictu peruissicile est, qirum immensa mine opera Iudaei Apostolos & omnes, qui nomen Christi sunt professi, primo aevo sint persecuti, adeo quidem, ut in universum terrarum orbem emiserint epistolas de extinguenda Christi doctrina. Fidem nobis
iacit MOYNIVS, u) qui ex catena graeca, imprimis ex EUSERII testimonio ad Jes XVIlI. i. haec tradit: In veterum scriptis invenimus res , qui Hiems Imae tum habit rem, Pudaeos, imprimis fare dotes, scribas, Er seniores, epistolas a se seriptas in Omnes mi se
gentes, quibus Christi doctrinam, ut alienam a Deo es peregrinam, traduce ent, iisdemque, eam ne admitterent, persuadere concirentum. Haud exiguum fuit, hic perditissimus Iudaeorum conatus, religionis Christianae promovendae impedimentum, quippe quo id effecerunt Iudaei Apellae, ut Apostoli Jesu in omni, quam attingebant, terrarum parte maxima experirentur rerum discrimina , horrendas videlicet calumnias, cruciatus, Vincula, mortem. Ne igitur hic Apollos . inter fideles timidiuscule ageret, aut ipsi Chrimani suspicarentur, illum aliquid monstri alere, nitelas, qui Ephesi dinebant, hoc publi. eum fidei & integritatis mittebant ad fratres in Achaia testimonium,& hune pereximium familiae Christianae alumnum hae dimittebant symbola adauctum. Nullis ceteroquin hoc effatum laborat griphis, propterea illud mitto, S ad aliud huius, quod tracto, argumenti,
86쪽
s De stabili primitima Creusaeg. XLII. α
- illustrIus propemodum hoe, quod nunc ex epistola ad Romanos
est delibandum, nobis videtur oraculum, quod litterarum commemdatitiarum usum excellenter confirmat. En verba ipsa: Συνιςημι δἐυιῶν φαβην τὸν et διλφην , ἔσαν διάκονον τῆς εκκλησίας τῆς ἐν Κνγχρι-fς, ἰνα οἰ- ν προσδίζησθε o κυρίω ἀφίως των ἁγίων, καὶ παρατητε ἀυτ',εν ω ὰν υμοῦν πράγ τι. Κή γὰρ ἀυτη προτατις ἐγενήθη, κα ἀυτου ἐμου. Commendo autem vobis Phoeben , sororem n 'am, quae es in ministreio ecclesiae, quae es Cencheae , ut eam
suseipiatis in domino , digne sanctis, di amstatis et , in quoemque negotio vestri indiguerit; etenim ipse quoque astitit mi tis re mihi ipsi
cap. XVI. com. r. a. Hoebe spectatae fidei, pietatisque mulier, quae Cenchreensis ecclesiae diaconissis procul dubio est associanda, fideli. bus apud Romanos de meliori commendatur nota. Appellatur λάκονος, seu diaconisa, quo nomine illae insignitae sunt sexus sequioris personae, quae vel erant virgines pudicae ct illibatae, vel viduae, Vel uxores, quae, Viventibus adhuc maritis, carnis commercio &matrimonio nuncium mittentes, se Deo consecraVerant. Ita Vero constitutiones Apostolicae tradunt: δἰ γπειθω παρθένος ἀγὴ, εἰ δἰ μηγε, κοινα-ριονογαμος, πιτη-τιμία. Diaconissa veτο eligatur viseo pudica,sin minus Jaltem vidua y unius quondam viri uxor, V
sis re digna honore. x Cl. LUDOVICVS ANTONIUS MUR TORlVS y tradit, GREGORIUM matrem suam
seu sacris initiatam appellasse, eo Videlicet nomine, quod marito ad episcopatum evecto, & carnis commercia eiurante, se quoque sacro ministerio addixerit, & amplexibus coniugalibus miserit nuntium. Inde factum esse putat, ut uxores religiosie, & Votivae coniuges nomen uxorum non amplius retinuerint, sed sororiam receperint ap. pellationem. Non inanem venari mihi videtur Magnis. MOSHEI-MIVS a opinionem, qui hoc institutum, quo & mariti & uxoresse mutuo subtraxerunt commercio, e PLATONICORVM deduxit
principio. E PLATONICORVM sententia, illi diis arctius con. iungi
87쪽
ope litte remm eommvmeatoriarum e rubis. is iungi credebantur, qui corpus fame subigebant, & coniugium fugiebant. Hac praepedita Platonicorum opinione infecti , pri. mis saeculis & mulieres & mariti coniugium effugiebant, ita quidem, ut uxores, eiurato carnis commercio, se rebus sacris in ecclesia obis eundis dicarint, quae deinceps nomen Diaconissarum, quin &Pref0terarum &. Episcoparum, teste CASALIO, ab receperunt. Hoc mutuo & tenero se invicem complectebantur Christiani amore, ut se fratres sororesque compellarent, quo insigni nomine τῆς Gιλ. adornat PAVLLVS PHOEBEN. Qui mus deinceps paganis de promiscua Venere cavillandi dedit argumentum, a quo vitio
Christianos solide liberavit B. CHRISTIANUS KORTHOLTUS. Q
At si dicendum, quod res est, sequiorum saeculorum, de quL hus agimus, mores maXime improbandos esse arbitramur. Maxumas enim haec consuetudo, qua uxores coniugium & rem famili rem repudiarunt, & se rebus sacris in Ecclesia peragendis addixerunt, excitavit turbas, cavillationes & desuetudines. Deus, matri. monii auctor, per Apostolos coniugium non destruxit, sed confidimavit, quod Epistolae I. Cor. VII. I o. Ephes V. aa I. Timoth. II 13. solide confirmant. In eam Vero deincens turpitudinis notam his saeculis nempe tertio & quarto homines Ueo sacri, ministri ecclesiae, quin & nonnulli Episcopi sunt prolapsi, ut alerent Συνεισακτους, seu eointroductas foeminas, inde nomen & Brisectarum, & πα- petisum exortum est. Nimirum haec noVa, sed futilis, in complures horum saeculorum homines Deo Votivos incessit religio, qua sibi. metipsis persuaserunt, nullam ex impudicis S illicitis amplexibus sequi impudicitiam ct turpitudinem, sed animorum tantum, non autem corporum, suam, quam observabant, concordiam esse appel. Iandam. Inde tam Puro, scilicet, se amarunt amore, ut virgines votivae cum masculis prope dormirent, & in uno lecto cubarenti Hinc
illae SL CYPRIANI ad POMPONIVM lacrymae: Postulos, ut tibi 'rescribamus, quid nobis de iis virginibus videatin , quae , quum
vid. de Veter. Saer. Christianor. 6 M.'rae. XXIX. p. I 23. seq.h vid. Lib. de Vit. ct Morib. Christian. pruna . per gentilium malitiam assi iis, cap. X. as. XLII. p. 136.
88쪽
ε6 De stabili primitisae Ecelsae
semel flatum sitim continenter re firmiter teneme decreversu , des ctae sint postea in eodem lecto patriter mansisse cum masculis, ex quibus unum diaconum esse dicis, Fane easdem, quae se cum viris
dormisse , confessae sunt, asseverare , se integras esse. c Mitto TERTULLIANUM, GREGORIUM NAZIAN. ZENUM, CHRYSOSTOMUM, & alios patres, qui hoc coni bernii cum virginibus cacoethes ct salse & polide transfodiunt. Utivero mala negligenter curata , in alium eumque non raro pernicio. sissimum transeunt morbum, ita haec pessima concubinas alendi comsuetudo, sequioribus iaeculis tam longe lateque est grassata, ut sal ces Romanae ecclesiae monachi, publica libidinum suarum instrumenta foverent, & illa, nonnisi graviter in conciliis admoniti, dimit. terenti Recruduit postea hoc ulcus, quum ne Pontifices quidem sanctissimi se propter coelorum regnum castrare Voluerint, seque Viros esse, ad ruborem usque demonitrarint. Quod crimen in PAVLLO SAMOSATENO, muliercularum comitatu semper stipato, P lixe commemorat EVSEBIUS. d Invaluit haec pessima vivendi , tio, ut Episcopi & Presbyteri sese aliarum uxorum & viduarum ad iungerent commercio, cum ipsis Viserent, & pergrinationes instituerent, quod RVFINVS in consortio MELANIAE, nobilissimae mulieris, fecit, sed HIERONYMI, ut prolixius triatii JUSTUS FONTANINVS, e non effugit censuram. Cui desuetudini iam obicem posuit Concilii NICAENI canon tertius, his quidem verbis rinterdixit per omnia magna Synodus, non Discopo, non Presbiero, non diacono, nec alicui omnino, qui in ele ro est, licere sublutriam Iam habere mulierem, vis forte aut matrem, cuis πem, aut amitam, vel eas lautum persevos, quae suspicionem effugiunt. f
Pereruditam huius argumenti commentationem nobis reliquit LU
DOVICUS ANTONIUS MURATORIVS et , qui pro more illud
feliciter exhausiit, ut B. SALIGIVM h omittam. At ad cireulos
89쪽
. ' ope littera rum eo iniectoreis G eois A. Dnostros revertimur, demonstraturi, quam PHOEBE sustinuerit provinciam. RA est indubitata, huius conditionis diaconissam fuisse' PHOEBEN apud Cenchreenses. Rem putaverim esse satis planam, quum Apostolus hanc PHOEBEN appellet διακονον, & notae, quas in ' eligendis diaconissis Paullus I. Timoth. U. y. io. requirit, satis aperte in illa offendantur. Fuit enim patrona, & nutriX pauperum , ut postea edocebimus. Utrum vero virgo adhuc fuerit, an . uxor. & ex stylo ecclesiae soror, quae vitae se subtraxerit coniugali, iam non diiudicamus, illorum tamen, cum CALMETO, i repudiamus sententiam, qui illam Paulli uxorem quondam, nunc. vero sororem, fuisse temerarie adserunt. Ne veritatis quidem micam haec habet persuasio, dum PAVLLVS PHOEBES commendat heneficia in ipsum collata, quam diu apud Cenchreenses vixerit. Trutulus ceteroquin sororum inter coniuges haud insolens suit. ut r. Cois rinth. IX. V. s.' legimus e wὸ ουκ εχωεν γυναικα περιάγειν, ως καὶ es λοιποὶ ἀποπολοι, και οἰ ἀδελφοὶ τοῦ κυρίου καὶ Κη*M.' I non habemus potestatem,sormem mulierem circumducendi, sicut
ceteri ahostoli, fatres domini/Cephas y Quod argumem
tum eleganter diluit HENRICUS SCHADAV. k γῆ. XLIV.
- Commendatur, quod reliquum est, tanquam προτάτου seu Pitrona , quia videlicet manus ipsi apostolo S aliis Melibus tulerat auxiliatrices , ct vel suas opes in Christi sodales & ecclesiae usum
contulerat, Vel curam peregrinorum gesserat, quam notionem vocis
. κώ- enim in republica Atheniensum in sensu generaliori fuerunt causarum Patroni S defensores, quo nomine AELIANUS, M.
pedi.) vid. 6. . Commenti Tom. VIII. ad h. I. p. 343. L) vid observ. P. I. Obs XV. de sororio coniugum sinito, p. I 6. I vid H. animadvers. S. ad h. l. p. 697. m) vid. H. Observat. si . in N. T. Torn. II. ad h. l. p. 67.n vid. Critie. Anglie. Tom. IV. ad h. l. p. 232y. Ο vid. H investigat. h. epistol. ad Ronian. ad h. l. p. 61s. in . Lugd. Batav.
90쪽
83 De stabili primitisae Re de
perboli, Cleophontis es Demadae κάλοι προ τῶν γινομί-b licet defensores fuerint in republiea, parentes ignorari, scribiti q) in sensu vero sMinori προςαται fuerunt inquilinorum seu ροτοί an patroni & tutores. 'Quo enim Athenienses advenis, qui in sua republica sedes quaerebant, de securitate prospicerent,constituerunt προτατας, seu urbis ministros,
quibus inquilini nomen suum professi sunt,& certum aliquod, pro prae-ndio & sede, tributum quotannis solverunt, ut illorum praesidio ct fide, omni tempore, ratione, & loco fruerentur, quem Athenien. . sium ritum perapte annotavit JO. POTTERVS. r Videtur mihi haec Atheniensium ratio accedere ad illa urbium instituta, ex quibus advenae ct novitii incolae, qui sedem fixam & his civitatis non habent, sed domicilium, pro rerum iuarum conditione, mutant, &se in tutelam civitatis tradunt, certam nihilominus pecuniae summam magistratui pro tutela quotannis reddere assolent. Qui vero clanculum in societates publicas se immittunt, neque civium albo adscribuntur, nedum aerario publico illud tributum annuum numerant, tutela non fruuntur, sed in rerum suarum discrimine omni praeidio & beneficio προκασίας merito excidunt. Quam προς ιας Pro. Vinciam in primitiva ecclesia sustinuerunt diacooi & diaconissae, quibus cura pro peregrinis gerenda erat demandata. Diaconis in prima ecclesiae Christianae aetate hoc officii genus fuisse demandatum, nunquam non satis laudandum Apollolorum in eligendis & consti. tuendis septem diaconis consilium, cuius ratio Act. UI. I. seq. comis memoratur , uberius confirmat. Sociam autem sacris his in ossiciis et operam tulerunt mulieres & virgines, quarum pietas satis erat cogntita. Satis honestis, & rei Christianae adprime rerum proficuis perfunctae sunt, quas dixi, diaconissae, muneribus, quorum ratio, si saera ipsarum consideras munia, ad tria potissimum reserenda est ossi. eis. Primum est institutio catechetica, qua sexum sequiorem sacris
Christianorum initiandum, primis fidei Christianae principiis & fommulis in baptismo recitandis, sedulo instruxerunt, cuius rei docuis mentum nobis adhibet Concilium Carthagine e quartum, sὶ cuius canon XII. hanc diaconisiis imponit curam : Viduae vel sa timon,
q) vid. d. Var. histor. Lib. XII. eap. XLIII. p. 798. edit. Gronov. r) vid. Archaeolog. Graeci Vol. I. Cap. X. p. ys. θ s6.s vid. Hardinia. Aet. Concit. Tom. I p. 27'.