장음표시 사용
171쪽
ope litterari 'eommunieatoriarum eon bio. y II. Iεν avem, & Asinam hominem, ejusdem esse significatus, quod opopido est falsum. O quam vellem, legisset GOTTIVS ISA A. CUM CASΛVBONVM,x qui hoc argumentum uberius diluit,
forte hac levi armatura nostros circulos non fuisset aggressus. Immolaterem lavat GOTTIUS, dum linguae Syriacae impense urget
genium, cum non Syriacam, sed Graecam linguam tanquam authenticam admittendam esse, certo sit certius. Quin x ipsa, cui falli nostiam Romanenses attribuunt auctoritatem, Vulgata Veisio voces PriTRI & PETRAE bene distinxit. Satis igitur est, duos diversos sub his nominibus latere significatus, quod St. AUGUSTINVS y bene intellexit adserendo: Non dictum est Petro, tu es Petrinsed tu es Petrus; Petra autem erat Christus, quem eonfessus Simon fleui eum tota recte eonfitetur, dictus est Petrus. De voce i tur Κηφας seu Centas parum sum sollicitus, praesertim quum illa Galati IIl. q. expreste de Petro
legatur, quod ipse H ARDUINVS antiquissimis documentis in pudorem datus largitur, prout MAGNI F. SAL. DE YLINGIUS E contra hunc ipsum H ARDUINUM evicit, rationbhus haud eludendis. Esto, Petrum, ob insignem fidei consessionem,& fidei, quam spirabat, constantiam, hoc novo nomine ponderoso& pomposo esse adauctum, quod alibi Iacobo & Ioanni contigerat;
Μare. IIl. i . minime tamen inde sequitur, Petrum a Christo comstitutum esse fundamentum, cui ecclesia colligenda & construenda inniti debeati Compellat illum lapidem, quo nomine alibi honorantur Petrus, Jacobus & Ioannes. Ita vero Paullus r cognoscentes
eodatum in me beneficium, Paesius, es Ceysi ax, ames, quis
ιτυλον , columnae esse videbantur. Galat. II. q. Nec non ipsi fideses a Petro tam blando lapidum vivorum appellantur nomine, l. Petr. II.& Apocal. III. Ia. quos lapides tamen Petrus distinguit a lapide fro rato, in commate sexto adserendo: itaque scriptum es, ecce pono in Sione lapidem angula em , electum, eximium, eri qui confidit, non frustroitur. Sic itaque eximium quidem est, quo Christus Petrum donavit, nomen. at longe inserius voce Petrae, quae ibit
Christo est relicta. Alt de illo potissimum dissident interpretes, utrum intelligendus sit per hanc petram ipse Christus, an vero
Petri e &Ino. Utraque sententia neque in textum, neque in i fidei
x rid. R. Exereitati m. id Annat Ecclesiast. Baronsi s. γ' vid. R. Op. Tom. I. Retractat. Lib. I. Cap. I. p. a 3. edit. Benedi ι
ι vid. R. Obs seo. P. II. Observat. XLV. XIII. P. s Is μ
172쪽
a o De flabili primitivae Getesiae
fidei nostrae norinam est injuria. Dicam illis non scribo, sed majamjam eorum addixi sententiae, qui arbitrantur, Iesum hoc in sedimone digitis diriatis se indicasse, petramque salutasse: Tu es Petrus, ct in hanc petram, quam digitis demonliravit, aedificabo meam eo lesiam. Illi quoque minime a vero deviant, qui Petri fidem confessionem subintelligunt, & Vocem τηι addunt, quam explanationem arrisisse video RICHARDO WARDIO. a 3 Utra. que expositio & Patribus, & aliis commentatoribus haud infimi loq
e videmus, se commendaVit, neque is erraverit, qui alterutram ascive. rit. Nullam offendo in sermone Iesu sensus obscuritatem aut dissiculi rem , sed summus adest Verborum S sensus & nexus, planaque men. tis ratio. Non sitis autem rem Donderant & iusto examini submit, tunt. qui hoc fundamentum de Petro interpretantur. Inscii in BD
NED. SPINOTAE descendunt sententiam, qua statuit, unuὰν quemque Apostolorum singularem docendi viam elegisse, & novum. quod ipsis visum sit, idoneum jecisse fundamentum. Nimirum provocavit S PIN O Z A in tracti tu Theologico - Politico, ejusquς
rapite XI. ut divinam apostolorum eluderet inspirationem. ad eri . . tum, quod in epistola ad Roman. m. sto. ita legitur: sossicite emrans, ut praedicarem , πω ubi in earum esset nomen Chrisi, ne aedificarem super alienum jundamentum. Ex hoc dicto hanc coli, git ratiunculam SPl NUTA: Si omnes supra idem fundamentum Christianam religionem aedificassem, nulla ratione Pausium alterius πω stoli fundamenta aliena vocare potuisse. Praeter autem, quam, quod Paullus in aliis oraculis hoc iuncamentum, quod Christus , doctrina apostolorum de Iesu est, planius asserat, 1. Cor. IlI. M. XXVI. aa. Ephes. II. ao. minime ex hoc ad Romanos effato sequit
quemlibet apostolum singulare & diverium in religione propaganda posuisse fundamentum, sed illud tantum inde profluit, Uaullum . entium ductorem in illis potissimum terrarum tractibus, in quibus
octrina de Iesu nondum erat praedicata, suo defunctum esse osmicio, ne alienos tibi Vindicaret labores, quod Il. Corinth. X. V. I3. I4.
his monet verbis: Non supra morum gloriames in alienis labre
a vid. Esnys upon Matth. Chap. XVI. v. I 8. MI..' p. I 83. a Lond. b vid. G. Exercitat. V. ad h. Math. l. p. ς 2. . e vid. M. Cur. Philolog. ad h. I. p. ar a. seq.
173쪽
ope liturarum eorum tentariam- mmmbis. P. n. m. bus, sed ex modo regulae, quam Deus nobis tribuit, ut etiam ad vos usque pertingamus. Ubi Per μέτρω τῶ πιινον , ἡ δεώρισεν ο-ος, per modum canonis, quem Deus ipsi dimensus es, procul dubio intelligitur illa terrarum, quas doctrina de Iesu rigare, nec non inundare debuit, pars. Non omnibus in terrarum regionibus una omnes apostoli praedicarunt, sed in illos se contulerunt tractus, quos
ipsis Deus'.assignaverat evangellio illustrandos. Quem SPINOLAE errorem annotavit RICH. SIMONI VS, db seu seliciter prostravit IO. HENR. MAJ VS. e Agedum statuamus nunc cum GorTIO, Petrum fuisse religionis & fidei Christianae fundamentum, rite inde consequitur, Apollolos non Christo, sed Petro, quem fianda
menti loco posuissent, collegisse ecclesiam. Sequitur ulterius, omnes apostolos Petrum ob oculos habere, & ejus nomen illis, ad quod accesserant, coetibus statim annuntiare, nec non indicare debuisse, Petrum esse totius ecelesiae caput, ct lapidem sacrum, quo inniti debeat tota, qua patet. ecclesia. At nullum hujus rei onendo vestigium. Primo loco ponendam censeo totam Petri, quam die Pentecostes ad copiosissimum coetum habuit. orationem, in qua non se, sed Christum ecclesiae fundamentum esse, his disertis proponit Verbis : Qua e nune aperte regnoscat tota I assis domus, dominum is
Chri factum esse a Deo hune ipsum Le V, quem vos in crucem
e sic Acior. II. 36. cons. Act. V. 3 r. Si nngis fundamentum secun darium, illud esse figmentum, repono, quum praeter fundamentum
pysonale, quod est Christus, ct reale, quod est doctrina, nullum
aliud sit statuendum. observo, summum fuisse apostolo. rum in doctrina consensum, sed eaput de fundamento, & capite visibili, quod esset Petrus, ab omnibus apostolis prorsus esse praeteritum. Quotquot salutarunt apostoli hominum coetus, salutarunt autem sat multos, illis non Petrum, sed Christum annuntiarunti Nee eertis praetermittere debeo insigne nostrae disputationis firmamentum saepe iam Iaudatum, quo Ephes. II. sto. asseritur: Vos per πο-
solorum pro rearum fundamentum extructi estis, a i evitense Iesu Christo. Si GOTTII persuasio firmo staret loco, scribendum fuisset Paullo, super apouoli Petri sundamentum extrum estis, anguli capite ipso Petro. Frigidum autem hoc est, quia non
174쪽
LIs i De flabili primitivae Melesiae
Petrus solum, sed omnes apostoli a Christo fuerunt amandati, ut magistro suo colligerent ecclesiam. Addo tandem, me nullibi legiLse, Chrillam suam, quam in terra condidit, tam lubricis superstrinxisse ecclesiam fundamentis, qualia sunt homines mortales, caduci, vagi, mutabiles, ct omnibus obnoxii erroribus, sed illa doctrina, quam apostoli disseminarunt, est illud firmamentum Caucaso firmius. Ubi quaeso unquam apostoli Iesu hanc inanem imo frivolam venati sunt gloriam, ut se ecclesiae Christianae fundamentum appellarenti Se solos esse artifices & architectos hujus aedificii, qui sociam operam attulerunt, summa cum modestia, ct rei veritate dixerunt. Ita Paullus: secundum gratiam Dei da tam misi, ut sapiens artasterius fundamentum posui, alius autem supe ediscat. Unusquisque amram videat, quomodo superaedificet. Fundamentum enim aliud nemo potes ponere, 'aeter jactum, quod es C sus Iesus. I. Cor. lII. o. ir. Hic expreim verbis Paullus fundamentum inter & archit ctum distinguit, prius Christo soli, posterius sibi vindicat. Fut clamentum autem reale, de quo agit Paullus, aliud esse non potest, nisi prophetarum & apostolorum doctrina, quam nobis tradiderunt,& cujus veritatem nullae unquam labefictabunt temporis injuriae Rhostium insultus. Si Petrus ecclesiae fundamentum caputque fuisset, non opus erat, suos commilitones ad λογον βιβα στερον 3- πι ψηταον, cui inhaerendum, ablegare, se ipsum debebat tanquam tali nescium & firmum adferre landamentiun. II. Petr. I. Iy.
Regerit GOTTIVS, tam benisnam Iesu de petro sententiam ipta eandem, quam olim Pharaonis mandatum Io ho pepe rit disnitatem, conciliare praestantiam. Eandem inflat C A L M DTVS fὶ tibiam. qui ad naec Iesu verba observat: Haee esis rens oris S. Petri remuneratio. En novum GOTTII & CADMETi inventum. his auctoribus in sinum refundendum. Minuta fatis est, quam G O ΤTIU S de Christi potestate & potentia haber, sententia. Rex Pharao in regenda I bene administranda republica, praesertim ob imminentem annunae caritatem, omnino indigebat I Dphi opera, quum esset homo, ct manibus in sinum abjectis, cuticuum
175쪽
ope litterarum eommunieatoriarum eonnubis. P. LI. 373culam tantum curaret, & molliter Viveret. Putasne, hic parva cum magnis esse componendat Christus sua potentia & providentia totum mundum ecclesiamque suam gubernat, ct eidem aeque ac lin. gulis ecclesiae membri, invigilat Sadsert opem, auxilium, solatium, neque rerum suarum negligens est, ut Pharao, quod clim sacra: Math. XXVIII. i8 &ao. Marc. XVI. ao. Adt. XX. D. a. Corinth. XII l.
3. excellenter confirmant. Mitto argumentum, quod suos invento.
res facile dabit in puriorem. Quod si vero ex GOTTII sententia, ct re a veritate alienissima disputarem, & concederem, Iesu verba ad hunc modum esse explicanda, duplex GOTTIO incumberet probatior ALTERA , solum Petrum jure divino & voluntate Christi habuisse successorum, aequali potentia, & Virtute falli nescia gauden. tem. At enim vero ordini & ecclesiae statui non repugnat, plures existere falli ignaros, qua praestantia donati fuerunt lesu apostoli. Sequitur inde, reliquorum apostolorum successores vel eadem cum Petri successoribus polluisse auctoritate, vel illos minoris fuisse gra.dus& dignitatis. Ecquis nunc vadem se nobis obtulerit, illos V ctrinam Christi tam sane, pure, & illibate tradidisse, quam Petri successores in sede Romana non solum summe in doctrina rudes, sed& exitialibus doctrinis deditos, magicos, Atheistas, Naturalistas, &horrendis inauditisque sceleribus commaculatos, quod in pudorem Romanensium adducere nolo. Si igitur haec lesu promissio Petri successoribus foret vindicanda, his naevis & spurcitie carere debui Gsent. ALTERA, quam ex pessimus, probatio, illa est, qua adstrui tur, solum episcopum Romanum jure divino esse Petri succetarem,& non Antiochenum . neque Hierosolymitanum, neque Caesariensem, in quibus ecclesiis tamen Petrus docuit. Adserant nunc Ro. manenses e lineola suo antiquissimorum documentorum scrinio rei
testimonium, quo Christus solos Petri succetares in sede Romana hac mactavit dignitate, quod argumentum nobiscum urget RICHAR.
Novum nobIs propinat GOTTIVs effatum, quo Petri primatum demonstred En ipsius verba: Hs promissam Petro in fide eonstantiam 8 Audi orsinu, Lue. XXII. 3α qui, ubi apostolis omni-
176쪽
bis disit: Ecce Satan expetivit vos, ut clibraret, triticum,
Afro soli ad eos confirmandos milicitus es a Patre dandam possi fuma, non pro se solum , sed pro assis etiam in fide stabiliendi
firmitarem. Ego au tem rogavi propter te, ut non deficiat fides tua, D' tu aliquando conversus, cou ima fratres tuos. Levidense sitne est ad firmandam Petri auctoritatem, quod extat Luc. XXII. 3I. 31. argumentum. Primo igitur reponimus . Iesum in hac promissione agere de ipso Petro, neutiquam vero de ipsius successoribus, quod res ipsa declarat. Restringitur illa ipsa Iesu promissio ad solum P trum, neque ad reliquos discipulos, quia praevidit servator optimus' gravit simum Petri lapsum, quo tribus doctorem suum praefracta plane fronte abnegavit vicibus. Licet autem Christus pro omnibus in genere orarit discipulis, pro Petro tamen in specie rogavit patrem, tanquam gravius lapsuro. quae exigua est, quantum ex nostro GKRHARDO ha colligitur, prae reliquis dignitas. S observamus, agere Iesum non de privilegio aliquo, aut di Mitatis praerogativa, sed de fide Petri finaliter non defectura id igitur inde, sit mitius cum GOTTIO agerem, sequeretur
aliud, nisi hoc, Petri successores, falli, si credere fas est, nescios, cum Petro in gravissima peccata esse prolapsuros, sed ad veram fidem redituros, ita ut finaliter fide excidere nequeant. Remrim tertio , Petri lapsum etiam post spiritus sancti effusionem sinum, quem Galat. II. 33. legimus relatum. Quo ipso ostenditur, hoc, quod Romanenses constituunt, ecclesiae caput fuisse naevis, extra inspira- itionis actum, perpetuo obnoxium. Quod si nunc has Iesu pro Pe- tro preces ad patrem coelestem effusas pro singulari reputaveris e cellentia, habeo, quod volo. Donabis mihi, primum sedis Romanae episcopum aliquid humani esse passum, sed rediisse ad frugem. Prono inde sequitur nexu , quia imbellis columba non aquilam generat ferocem, Petri successores foedissimorum reos esse errorum; spe tamen redeundi ad saniora principia non exclusos. Sic itaque
transit gloria Petrit Insuper provoco ad Ioannis cap. XVII. ejusque comma Io. in quo adserit Cnristus: ego oro non solum pro illis, vi deliret Meipulis, sed re pro His, Mi per ipsorum verbum in me credunt. Corruit nunc auctoritas soli Petro vindicata, quia hujus interpellationis non solum omnes discipuli, sed & fideles sacris Chri. .
177쪽
ope litte arum comtumeatinarum eo A. P. II. II sstianorum inlitati sunt capaces. Si urges majorem interpellationis gradum: urgere licet, & majorem Petri prae reliquis apostolis lais psum. Bene se nunc habeat GOTTIVS cum noc Petri aucto ritatis fundamento.
f. CI. Haud majoris est ponderis, quo nunc insurgit GOΤΤIUS,
argumentum, quod ex demandata pro ovibus provineta feliciter georenda, hanc in rationem consuit: Vis demum, inquit, audire, P 'erum delegatum a Christo, jam ad Patrem ascensuro, loco sui pasorem ad regendas ge rabier oves suos agnos δ Lege caput XXL Ioannis, ου videbis , Chrisum ter Petro dicentem : Pasce oves meas. Quod δε te ista es alia non moment, moverum quidem oristianos, praecipuos omnium se Arum patres , ut ex istis agnoscerem in Petro flvularem eapitis in regenaa Christi ecclesia colis tam dignitatem. a Aperte profiteor, me hanc GOTI II ratiunculam non movere. Movebo vero procul dubio GOTTII amicis inter viis ventes adhuc relictis bilem, si dixero: imaginarium esse, quem sibi
fingit GOTTIVS, Petri primatum , licet FRANCISCVS TVRRIANVS k hanc Petri dignitatem integro libello demon.
strare sit annisus. Primo enim voces βοσκειν & ποιμαρνειν non disse.
runt, sed utrumque verbum, quod concedit CORNELlUS IAN. SENIUS, haliat pascendi, non vero dominandi notio nem S signuficatum. Quo in momento fidem J A NS EN IO non detrahit
, commentatur a Berum his levis oecumis dimerentia in verbis. Nam pro ποιιιαένων dicitur ει--. Duplex fave sud pastoralis muneris yxercisium rem per alimenti fani ac Te reantis in praeconio mangelii praestationem, tum per gressuum in via recta directionem semper ab ternat. Et non agni Autaxat, verum etiam οπυ magis provectae . atque exercitatae refectione indigent. Nihil in tota hae in iis, a scriptione , quod Petrus obeundum in eccisa habebat , occurrit , in quo
178쪽
i 4 De stabili primitisae Melesae
Mo vel minimum primatus ejus oeeu rat vestigium. Nam /.I nihil his demandatur, quod non etiam caeteris apostolis, quis omnibus Gelsae postoribus , pro modulo suo, incumbit. 2.9 Ser vator noster his verbis noluit mundis in ecclesia gerendum Petro demandare , sedo sum duntaxat ei injungere , atque τυπον exhibere, secundum quem
in ido versari debebat, qui opus plane a praetense Petri primatu abludit, qualem misit ejus suceessores exercent, dum pastora-
curam in t annidem comvertunt, gregem domini sibi subjecerunt, . omne discrimen inter agnos otque oves sustulerunt dic. 3. PD am
timulasplane nobiscum sentit, uis ex ipso AMBROSIO, CHRIT : STOMO , atque aliis , quos pro se pontificii adducere solent ,
visis doctis est confectum. Nullam incurram censuram, si his, quae .
ex LAMPIO prolixe adduxi, limatam ROBERTI HARRISIs, nai
in Anglia aeque ac nostris terminis haud incelebris theologi, qui in diiunc , de quo agimus, locum, satis dextre commentatur, & adver. sus strigosam ROBERTI, nostro ROBERTO multis para. sangis inferioris, BELLARMINI, inquam, sententiam pempte disputat, attulero commentationem. Observat primo: verba, pascet OVes meas, non ad solum Petrum esse directa. Juvat ipsius men. tem excitarer Soli Petro ista dixit Christus. Quid tum postea tergo Petri inanis larva pontifex Romanus in summo fastigio collocabitur 3 quam nullo modo istud sequitur. Soli Josuae dixit d minus: te non deseram. Ergo de solo dixit. Porro moner, idem officium aliis in locis, Math. XXVIII. Iq. Io. XVIIl. & XX. M. apo stolis esse demandatum. Ulterius urget, apud probatos auctores vo- li cem ποιμένειν utrumque & jus summum, quo quis summus pastor est, & potestatem inferiorem, qua quis sub alio pastore est, susti nere significatum. Adjicit denique, hanc vocem ποιμένων in secra: Pagina non tam dominationem, quam potius ministerium seu ofi uetum in ecclesia subeundum significare. Ephes. IV. II. I. PetriV. l. Nec sine nervo est, quod coronidis loco producit argumentum
HARRISIUS, idem verbum rem magis negotiosam quam gra'. tiosam significare. Id nimirum indicare voluit Christus, Petrum sua spe privatum iri, qua optabat, primas imperii, quod expeelabar, mundam forte tenere partes. Non otium, sed negotium Petro, uti
179쪽
listernum tam meatin iamran rem1vbio. P. H. In uti reliquis apostolis, demandavit Iesus, quod officium, de quo agit
Christiis, non soli Petro, sed omnibus ecclesiae episcopis ac cloetoribus est traditum , quantum ex Marc. XVl. II. AEL XX. 23. I. Petr. V. I. intelligimus. Quae hae enus disputavimus, Vera quidem, quin imo omni fide sunt m ora, sed Romanenslibus, ad quorum non sunt palatum, minime arridebunt. idem enim iptis, quod hominibus praepe. peditis semel opinionibus innutritis accidit, usu venire solet. Finge homines praeconcepta de mundorum pluralitate, aut de portentis cometarum persuasione obrutos; in omnibus planetis & primae magnitudinis sitiribus, priores deprehendent novum terrarum tractum es incolas, nescio, quo corpure & forma Praeditos, posteriores autem - omnibus phaenohaenis cometarum elicient portenta, & misnacia toti orbi pericula. Didem laborant Romanenses morbo pror sus imaginario, ut ex quovis oraculo, a lesu liberius S propensius dicto, Petri auctoritatem & excellentiam ceteris apostolis praeferendam frigide adserant. Majorem Vocibus ποιμένων & βοσκών potestatem & vim, quam oves pascendi, quod priscae mortalium genu fuerit proprium, inesse arbitrantur, statuentes, hoc nomine regiam, ct imperatoriam indicari dignitatem. Verum est, quantum antiquitatum docent monumenta, reges, ct rerum publicarum statores no
mine pastorum esse salutatos, quod persona divi Petri adprime foret dignum. Prius Pontificiis lubens largior, sed posterius prorsus nego. Obvia sunt in codice sacro veteris instrumenti emta, in quibus modo Deus Ps XXIII. r. modo principes & reges, Ps. LXXIV. r. Jer. II. 8. cap. III. s. cap. VI. a. modo ministri publicia. Sam. XXI. s. modo denique ministri ecclesiae Ephes. IV. it. I. Petri V. t. paliorum mactantur encomio. Amice conspirant cum hocce
titulo profanorum auctorum tituli. Ita H O M E R U S poetarum
eoryphaeus imperatores & regeS ποιεύνας λι- pastores populorum
compellavit. & DRYANTEM, O nec non AGAMEMNONEM, p hoc nomine adornavit. Quod illustre principum c gnomen ita explicat Socrates apud XENOPHONTEM, ')aliquando in aliquem incidisset, qui delectus erat , ut imginatorio munere fungeretur, quam ob rem, ait, HO MER UM existimas ampeliasse Agamemnonem poscirem populorum y An Non ideo, quod, quem
180쪽
173 De stabili primιtivae Ecelesiae
admodum pastorem in hoc adhibere etiram opσrtet, ut ovesVsalvae. me, es habeant pabulum necessarium ἰ ita etiam imperatori curandum fit , is milites Ant incolumes, ut commeatum habeant, id ipsum
hoc modo consecuturi, cujus causa militant Z Ut alia documenta, tritum illud Tiberianum omittam: Boni pastoris est tondere pecus, non deglubere.') iniae quum sint certissima, minime tamen Pontificiorum opitulantur. sententiae, quia neque svirituale, neque tem porale, utrumque enim affectant Petri succetares, Petro regimen concessit Christus. Quo vero eo planior & evidentior nostra e ais . . dat meditatio, ita argumentamur: c,o modo Christus non pavit oves & agnos, cum in his terris degeret, eodem modo nec Petro oves &agnos pastendos demandavit. Atqui Christus in his terris oves non pavit, illas magistratui civili subtrahendo, non statum aliquem, cui praeesset, civilem & sngularem constituendo, non denique more imperatorum & regum humano regnando. Ergo nec Petro isto modo 'oves commisit; nili alio, quam quo ipse Christus, summus animarum 'episcopus, modo functus est, oves pascendas ei esse demandaras dicere velis. Veritas majoris prNositionis sua radiat luce. Temerarium enim' foret, Petro majorem allignare dignitatem ea, quam Christus in hoc
mundo tanquam pastor summus sui inuit. Putasne, Christum gregarii ordinis fuisse pastorem, Petrum autem primi Τ Credisne, Christum, qui
summo studio collegit oves, & easdem salutari satiavit pabulo, vembo inquam, & suo sanguine, Petro hanc attribuisse potestatem, ut 'miseris ovibus dominaretur, easdem degluberet, ct illarum vesce- 4retur carne, quod egregie didicerunt Pontifices 3 Haec sine expli. catio huic, de quo disputamus, effato, magis infertur, quam ex Lillo effertur, quod impudentis & mali est interpretis. Si vel uni. cum attulerint Romanenses locum, ex quo patescat, Christum mun. . danum, cum pasceret oves, stabilivisse. imperium, quale nunc sustinent Romani episcopi, nostrum ipsis non denegabimus suffragium. i. Sin vero minus id effecerint, quod certe nunquam efficient, stabi-. mus, neque ullo modo recedemus, loco nostro, Pontificios hoc Iesu gessatum mala tractare fide, S in ipsum Iesum, cui hac ratione prae-- ferunt Petrum, illustriorem illum ovium pastorem, esse oppido in.
jurios. Imis animi medullis infixus est ille, quo Romani episcopi
impense gloriantur, titulus, quo olim pastores dicti sunt, S luem,