장음표시 사용
121쪽
m Primate Aquitaniae gerere elepit. Haneque litem motam salse sub Innoremio III. aIias observavi, e quihusdam Resistiptis quae extant in m s. Collo. gii Faxensis; nec tamen definitam, & iterum sub Gregorio IX. fui ite agit tam , docent hoc cap. uti. & ωρ. tilia infra, de doti, ct contumacia , & eam ult. supra, de maioritate, o obedientia ; ex quo obsereare licet, nullam definitivam sententiam fuisse a Summo Pontifico prolatam, & adhue hanc litem asse sub Iudice. Idem ius non solum in universa Aquitania , sed etiam Narbonensi provi ei a sibi vindicasse Bituri censem, imo hodie vindicare, notissimum est, ex cam. Guquestur 9. g. 3. quem ego latius exposui supra ad d. tit. De ma oritaιe, mobedientia.
' . SUMMARIUM.HAR ετ quoque seriarum , fessorumque ratio requiem litium , &iurgiorum , ait M. Tvll. lib. t. De gib. & in 1 sub eodem titulo tractatur de seriis , & dilationibus , sed in hoc libro plerumque profertur ordo Codicis , in quo post tit. De dilationib. datur iit. De seriis ; & hoc est quod staturi proponitur m cap. I. hoe tit. placitum fieri non posse diebus dominicis , nec in feriis enumeratis
Eil autem d. eap. I. sumptum ex Synodo Francica , celebrata in villa re gia Compendio, vulgo Compitaue ; idemqM constitutum reperio in. D do Suesonensi sub Carolo Calvo , eap. io. Mallum, Ni placitum publicum diebus festis, nisi de concordia, o μιe, tenere non praesumant. Vetores Franci mallum V cabant conventum habitum iudiciorum eausa, ut notissimum est Capitui. roii Magni, stocabant & placitum. Igitur de hoc conventu habendo certis diebus, locisque publice convenire solebant, & inde vulgo placitum , puid ἱ &placitare , plataeν. Quomodo autem feriae celebrandae sint docet eap. a. ex quo observandum est, babendam esse rationem tonsulitudinis , imo necessitatis , ut in L. 3. C. hoc rit. quam in rem elegantissimum est eap. 3. cuius inscriptionem corruptam esse e Ete ani inadvertit Cujaeim: & non dubito hoe eop. scriptum esse ad Upsalensem Archiepiscopum, & eim suffragandos. Hie enim, ut supra docui ad east. Io. De iudici ab Alexandro III. hujus cap. auctore , recens institutus fuerat in regno Sueciae, &. Gothiae ; extantque epistolae multae Alexandri III. variis de causis ad eumdem Archiepiscopum scriptae , in fine epistolarum Petri Ceu Iensis Abbatis. Equidem quod in hoe eap. indulget Alexander III. ut permissum sit ipla d minicis & aliis festis diebus halecnm eapturae operam dare , Omnino pertinere ad regnum illud , licet coli igere, ex iis quae Olaus magnus Archiepiscopus upiat . Tom.II. Ggg lem
122쪽
Iesis scribit Id. χα de reb. Septemri . sunt enim pistes notissimi, quos priniscipio aurumni, statis certisque diebus mare agere solet in littus, ae potissimum in partibus Scandiae, vel Saromingiae, de qua Poeta quidam sceanum, Codauumque Didens , ubi Scandia dives misces totum mistit piscosa per orbem pSale stiluet, soleque, & vento siccatos, ut idem olaus scribit. Et hae rati ne, ut opinor, in vet. Consuetudinibus minasterii Floriacenti, vel S. Benediacti ai Ligerim, dicitur arentia. Cellariusque 3. ρο 3. feriis pisces, set υaleuriam piscium donat, exterit diebus areretia , milium per toιam quadraResimam, ςuod Praepositus debet ministrare ἔ & inde vulgo, Arens . Hocque cap. 3. script uinesse ad d. Archiepecopum, confirmat omnino antiqua Decretalis; in cuius fi- ne consti . est Alexander III. illo, qui stliqum dies in pane , & aqua tenentur seragere ex Meaitentia sibi iniuncta, si panem.quo vescantur . non habeant , eguminibuς, aut piscibus, alitique cibariis esse reficiendos. Hoc enim pertinet omnino ad S ptentrionales illos, quos piscibus tantum plerumque victitare docet idem olaux magnug. Placet autem valde dillinctio proposita in eap. vh. inter serias divino eultui
addictat, Se serias omnium causa addictis; quia id omae sumptum est ex iis quae glossa scribit, in L. Si feriatis , ff. hoc tit. & in L. 6. U. De recepi. in qua plu; manifestum est haed a Tribaniano esse addita: Nisi alia leta eadem dies feriata, iis qua sententia dictet , excepta est: nam omnino respicit ad 1. Omnes, C. Me tis. quam ex tribus diversis Constitutionibus, quae sub separatis titulis extant in Coae Theod. ferruminavit, id est, ex L. r. De feriis , ex L. LI/s, De exactiqui λ & ex Luit. De spectaculis.
AD CAP. U. TiΥ XXVI. De Priescriptionibus
IGUI G i L A N T l studio cavendum est , ne malae fidei possessoressimus in praediis alienis : quoniam nulla antiqua dierum possessio juvat aliquem malae fidei possessorem . nisi respuerit , postquam se noverit aliena possidere , eum bonae fidei possessor dici non possit. Ei helinus enim Legislator solum propter vitandam miserorum segniatiem , di longi. temporis errorem dc confusionem , Primus tricenna
li, vel quadragenali praescriptioni vigorem legis impoluit. Nobis au
123쪽
IM Tret. xxvI. LIB. II. Co Μ loetem tam in rebus cognitis, quam latentibus placuit non habere vi.
TITutus est de praescriptionibu , id est , de temporalibuq exceptionibus ,
quibus excluduntur actiones tam in rem, quam in per nam p generali praescriptionis nomine specialiter accepto . Omnis enim exceptio , Praeseripria dicitur, sed commvno nomen proprium fecit exceptio temporali S. Et ut intelligamus quo iure, quove ordine, & progressu , introduciae sunt praescriptiones: incipiam ab ut apione, quam eonstat L. I 2. tab. hono.pudi Lo, ne rerum dominia incerta estent, contra naturalem aequitatem introductam fuiste, L. ..d. De Morp. o Uueap. Hae acquirebatur dominium ei qui bona fide ab eo , qui rei dominuet non erat, ex tui a caula acceperat, per continuationem postestioni et anni, vel biennii; rerum mobiliam anai, immobilium v ro biennii, ut Ulpianns docet lib. sing. reguI. tit. 1'. sed in rebus immohilibuς Italici soli tantum locum habuit, non in provincialibuet: in mobilibuet ubiqua. id est, tam in Italia, quam in provinciis, j. l. Institi de usicap. & L. uoica, Cod. De usucap. traus f Separatur Italia caput Imperii, & rerum domina , a provinciis; ut stat te, & Itali a provincialibuς, L. a. h. Dem F exιra,s' inju- die. I. 7. f. Sι quis eamA F. De iure d. releg. L. Notiovem, *. t. U. De verb. An. L. I. C. Quι numero liberi se excuc & in Per traditionem, Iistit. de reri div. Provinciales, ut fideliter Theophilus exposuit in d. f. Per tra iiii nem, praeliorum non erant domini, sed usumfructum habebant, & plantisimam
detentionem, πλειτατου κατγrata. Rerum vero mobilium , quarum plerumque
vilissima, & volatica possestio est, usucapione dominium naene isti patuera. at , quod benigne concessum eli provincialibu . Iure Civili , id eis, Iure illi, quod interpretat in prudentum Ilatim post L. tr. tab. indux it, cui & grneraliter as ea pionem istam tribuit Justinianus, in princi tit. De usucap. Usucapio igitur, quae adeptio dominii dicitur ab Ulpiano ; di eleganter a Μo dei ino', L. 3. U. De usurpat. Ο uea z adiectio , qua scilicet ad/icitur , & apponitur, id est, aequiritur dominium ; ti ita appositum, pro aequisitum, in L. Proinde, J. De reb. eredit. seconduin Florentinam lectimem , ut aput Horatium, illo loco: Et illi qtios tibi dempserit, opponet annos . Uiu apio. , inquam, ipso iure tutum reddit eum, qui tempore praeitituto rem alienam , frequenti usu, dc assidua contrectatione suam secit, quod & ipsum capionis ver-hum indicat sariet, quo nempe translatio dominii significatur, ut in L. I. I. auiae. fale. Huic enim qui ima fide rem alienam cepit, lex dominium deseri , excluso vero domino, ut loquitur L. um C. De usucap. transs qui rem suam intra definitum tem 2 petere eontempsit. Extinguitur igitur actio in rem cum ipso dominio, per consequentiam amissi dominii; & ab ipsa lege novi d 3minii auctoritatem consequitur bonae fidei possessor, ut M. Tullius docet, in Orata pro me una: qui enim dominium amisit, aStionem in rem habere, non potest; quia ex dominii causa competit, L. In rem, J. De rei vimi. 'Sed alia fuit finiendae in peri am alitoni et ratia , quam ut intelligamus smemoria repetendum est vetus illud Jur quod sustinianus abrogavit, I . . Od. De anna t. ercept. Hoc iure Omnis per Analis actio, quae competebat ex contra
124쪽
au in Italia relebrato, excludebatur exceptione annali, id est, opposita exemptione annali inefficax constituebatur actio , qua creditor intra annum agere contempserat, qua in re melior quoque fuit obaeratorum Italicorum conditio , quam provincialium. Nam in provinciis actiones personales perpetuae erant, flenullo tempore circumscriptae: ideoque quoties in si legimus temporales acti nes , quae tempore finiri dicuntur; praeter exempla quae glossa & interpp. asseris solent ad L. In omnibus, d. De Ob. σ ct . has quoque actiones , quae ex Italicis contractibu3 nalcebantur, intelligere debemuς, habita ratione temporis, euo, scilicet, ante Justinianum scripteruat. Sed nulla, quod se iam , aput nostros, & exteros auctores extant vestigia, ex quibus quis primam hujus novi iuris originem, primumque ara forem obiervare possit. Et difficilius quidem obtinuisse videtur, ut pers malis actio finiatur tempore; quia regulariter tempus non est modus fiuiendae obligationiς , L. Oblisationum
M. f. rlacet. E De Obt. σ a L L. Nemo potes , ff. De ter i. Certi sunt modi, Jare Civili constituti, quibus solvitur obligatio, inter quos non uume
ratur tempus: & quod receptum est auctoritate L. I 2. tab. ut ulucapione anni,
vel hiennii, dominium amittatur, ut loquitur L. Si ivier extraneos. U. De d nat . inter vir. uxori & per consequentias amissi dominii, actio in rem ; id omne fit beneficio usus & posseisionis, & deleutionis rei corporalis; ut non tam tempore quam ulu ipso finiatur ahlio in rem . At nullus usus fingi poteti d bitoris, quo perimere possit obligationem personalena , qua tenetur obi rictus creditori: ideoque non ipso iure tutat est adversus creditorem ; sed datur ei finito tempore exceptio qua excluditur actio personalis, ut ex veteribus recte o servant Placentinus ad rit. Instit. δε ιι ref tempor. ael. Odesredus ad Luit. E. Ex quib. GN.g. mo. & Aecursus noster ad L. Iu omnibus, st. De oblim σaes. Et hi sunt duo casus quibus primum obtinuisse videtur, ut actio in rem , quae domino competebat, omnino finiatur tempore I ut ex ea agere non possit amisso dominio, es aequisito novo postasori. Actio vero in peribnam quamvis ipso iure non finiatur tempore, opposita tamen exceptione constituatur inutilis: quod ius iive usucapionis, sive praescriptionis, id est, exceptionis, non ubique, Ec in rebus omnibus, ut docere coepi, locum habuit. Nam quod attinet ad actionem personalem, adversus eam fuit tantum data in Italia exceptio annalis; non in provinciis, in quiba; actiones personales ὀiu
remanserunt perpetuae, nec in his quoque provinciis procedere potuit rerum immobilium usucapio: praedia enim provincialia, utpote tributaria , & llipendia-xla , & vectigalia praedia civitatum a municipibus in emphytrusim data , de quibus in tit. H. S. ager mediit vel emp t. non usucapiebantur, L. Cum ison- ε , In vectigali s, A. De publie. in rem af . L. Si finita, ε. Sι de υμ iisabb., J. De damno in secta. Ideoque in his rebus quae usucapionem non admittebant, quia lus Civile hae parte mancum videbatur principalibuq Conlututionibus, inducta fuit praescriptio decem annorum inter praesentes, vigidii inter absentes, L. Dolia, f. r. V De eourn enpl. 3. ta eorum , Insti de uoco'. Si enim res usucapi potest, superflue adjicitur , & desideratur longi temporis praeseriptio; ut eleganter ait L. 2. C. In quit. eaαι ces'. longi temp. 'aserset. Eli is itur praescriptio velut subsidiaria ,& succedanea usucapionis; eius emm pila in truducta, ut quibas rebuet non sume it, vel procedere non potest tempus allud lege decemvirat inductum , longum tempua decem , vel viginti via
125쪽
rem , bonae fidei possessorem defendat ; ne cui tanto tempore quaesita possessio,
vimere auferatur, g. Et Eorum, Ins t. de μου. . Ex quibus apparet necessario disserentiam esse conltituendam inter usucapio nem, & praescriptionem. Usucapione dominium acquiritur, & si ea su quodam is qui usucapit possessionem rei ulueaptae amiserit , statim directa actione in rem , etiam adversus veterem dominum agere potest . Praescriptione vero noti aequiritur dominium ; quia primum Rescriptis Principum data fuit tantum e gept id, qua dominum, aut creditorem agentem actione hypothecaria, exelude
bat bonae fidei possessor : & ideo dicta luit praescriptio , quia nihil stud erat
Sed observandum est , interpretatione prudeptum imum , ad exemplum , &similitudinem usucapion iis , praescriptionem effictam & conformatam fuisse ; &eflectu ipso omnia sere habuisse , quae praestare solebat usucapio . Nam & ea qui rem, quae usucapi non potest, bona fide possidere cceperat, nondum perseeta tempore quod ad praescriptionem desidetatur , data fuit actio publiciana , quarem forte amissam reeiperet, perinde ac si coepisset usucapere, d. L. Cum θι
sis, 3. Invictisalibus; & finito tempore, actio saltem utilis in rem, quia directa dari non potuit, qua possessionem amilium a quocumque possessore, etiarna vero domino repetere possit, L. pen. C. De praeser t. triginta vel quadraginta ann. quae nominatim ait, id quoque veteribus legibuς, siquiς recte eas inlpiciat,
honae fidei possessori concessum fuisse i quibus verbis sine ulla dubitatione intelligit responsa prudentum , quibus prescriptionis ius Rescriptis pru lentum primum inductum, auctiu et deinde, & locupletius factum fuit. Et ad hune finem perducta praescriptione ut parum , aut nihil ab usucapione dillare videretur ;aperta tandem via suit Justiniano, qua veterem usucapionem in ipsam transformavit praescriptionem. Julliniano enim iniquum visum est, brevissimo tempore decemviralis usucapionia dominos res suas amittere e ideoque constituit in rebul immobilibus necessarium est e longum praeIcriptionis tempuῆ X, vel . annorum, in mobilibus vero triennium, L. un. C. De usucap. transform. Remanet tamen post hanc usucapionis transformationem differentia inter us capionem , & praeseriptionem , quam Aecursim non animadvertit : est enim
etiam hodie post nouam Iustiniani Constitutionem quaedam praescriptio , quae non est usucapio. Iuliinianus quidem usucapionem transformavit in praeseripti nem ,' id est , constituit ut qnae olim usucapiebamur biennio , & quae laodie usucapi possunt ex d. Constitutione, ut puta , praedia provincialia ἰ longo tem-Pore usucapiantur , id est, eodem tempore quo praescriptio perficitur: sed vice
versa non omnem praescriptionem tran formavit in usucapionem ,' quia non omnia usucapi voluit. Et remanent hodie quaesim quae I scribuntur, non usucapiuntur , ut puta superficiaria , itemque emphyleuticaria ἰ quae si a non domino accepero, ut ius superficiei in eis habeam , vel ius emphyleuticum ; ius illud non usucapio, sed acquiro longo tempore, d. I. Cum Donfus, , In v
astatibus . His addere licet iura praediomm urbanorum & rusticorum, id est, serviretes, quia lex Scribonia sus hilit usucapionem servitutum; L. 4. f. ult. q. Dd usum ucap. Servitutes igitur praescribuntur, non ut apiuntur, L. Siquis diuturna, si Si semitus vind. & hoc est, opinor, quod Tribonianuς voluit, cum in I. I f. I. f. De Uurp. G usue. verba Iurisconsulti ita immutavit e me iure utimur,
126쪽
ni finitiites per se numquam longo tempora eariantuν . Longo tempore opere ex Triboniani mente , id est, usucapere , quod nec hodie in servituti et proia redere potest; quia ea tantum usucapiuntur longo tempore, post transformari Mnem illam ulucapionis Iustiniani , quae olim usucapiebantur , vel quae hodie posse usucapi a Iuttiniano constitutum est. At servitutes post legem Scriboniam usue api poste numquam scriptum , vel conititutum est : praescribuntur igitur , non longo tempore usucapiuntur, id est, usucapiuntur. Dominuς Cui aetus olim imperitiae insimulabat Tribonianum, in L j.tz qu, si hodie nova Iustiniani usucapione servitutes usucapi pollini, vel, ut sustini nus loquitur, longo tempore capi: sed tandem agnovisse videtur, servitutes n qua usucapi hodie posse, quamvis longo tempore acquirantur , ut colligere licet ex his quae scripsit in Parat. Cod. ad tit. De pr.estri t. longi tempori
Sed quid prodest illa iubtilis distinctio inter praescriptionem & u sue apionem,
cum, ut coepi dicere, et sectu ipso tandem appareat non minus praescriptionem laecuritatem praei lare possessbri, quam usucapionem, quia, ut docui, hodie non solum exceptionem, sed etiam actionem in rem habet , Respondeo, eum quirem, qu e usucapionem recipit, longo tempore capit, dominium omnino arquiis rere , eamque optimo iure Misadere quia dominium u&capione quaeritur , ut Ulpianus d ,cet lib. sng. rem tit. lv. fucapio: eum vero qui rem quae orae se ibi potest . non usucapi, longo tempore praescribit, non acquirere domin vim, quamvis utilem in rem actionem habeat, nec enim is semper cui in rem aetio datur, dominus est. L. r. l. & ibi si ossa, P. Si ager vec . Et ita eludi illime Bulgarus, & Aet o praeseriptione non acqniri dominium; praescriptione Lilicet quae usucapio non est, id est, quae procedit in re quae non potest usucapi.
Nam si usucapi possit, si sit pratcriptio quae & usucapio dici potest, in quam
scille et transformata est usucapio ; tunc dominium acquiritur : & hoc cassi vera est sententia Martini, qui praescriptione dominium acquiri existimabat, praescriptione scilicet, quae usucapio quoque dicitur. Ex nova igitur Justiniani Constitutione est quaeda in praescriptio quae usucapio quoque est, & contra praetcriptio quaedam quae non est usucapio. Est & quaedam usucapio quae praeseriptio dici non potest ; haec in rebuς mobilibuq l cum habet,& triennio perficitur , proprieque , & absolute hodie usucapio dici potest . Ethoe sensu in j. Quia nostria, Instit. de usucv. opponitur uiue pioni rerum immobilium, in qua diutina possessio, id est, longum tempus, desideratur et quam
in rem sunt valde notanda haec Iuttiniani verba, in d. L. Mu. De tisue. transfSi quis, inquit, rem mobilem detinuerit per contistium trienniam, is firmo iure eam possideo quasi per a capionem atquisitam ; quiae scilicet & hoc ea su vere dc proprie uiueapio remanet, & leparatur a praescriptione quae longum tempus decem, vel viginti annorum Osderat. Et in fine eiusdem legis. Ita emm ampliatur, inquit, longi temporis materia, minuitur autem οβυρ οπιν compendi
sa dominis iacturar nam ampliatur longi temporis materia ; quia sublata us capione biennii , per longum tempus res immobilis acquiritur & hoc casu praescriptis nihil ditari ab uiueapione e minuitur autem usucapio; quia proprie hodia usaeapio procedere videtur tantum in re mobili : nam in re immobili , cum ipsa longi temporis praescriptione e currit ; & hoc tam usucapio , quam praeseriptio est , habita ratione longi temporis.
Sed quae hastenua de ussicut e & praescriptiove longi temporis ab origin
127쪽
IN TIT. XXVI. LIB. II. Co Μ M.
prima, usque ad ultima Iustiniani tempora, dicta sunt , ita sunt accipienda, ut in his bonam fidem titulumque verum, & justum, id est, civilem pollessii
nem, eΣigamus, quod in d. I. un. nominatim Iustinianus profitetur: me tan-rummodo, inquit, observando, ut in his omnibus casibus ab muto eam bona mde capiat, secundum quod exigit Iovi temporibus praescriptio. hoc enim comis mune habent usucapio & praescriptio, ut in his ivllum initium exigatur. Fuit quidem olim haec disserentia inter usucapionem & praescriptionem ἰ ulu-
capionem neque superveniens mala fides, neque litis contes latio potuit interrum-Pere , I. Bona mei, j. I. II. De acq. rer. Gm. L. 2.E. Pro donato, I. 2. y. vlt. . Pro empto. Praescriptio vero litis contestatione semper interrupta luit, L. t O. C. De acq. pQ7. L. l. 2.& io. C. Delongi temp. praefer. quod non pugnat cum sup
xioribus juiliniani verbis, longi temporis praescriptionem ab initio exigere bonam fidem e neque enim hoc vult Justinianuς lassicere in praescriptione longi temporis ab initio habuisse bonam fidem , & non interrumpi praescriptionem contestatione litis; sed hoc commune habere cum usucapione; ut sine tutio initio
procedere & eonsistere non possit. At observandum est Iustinianum hoc dicere ad differentiam praescriptionis xxx. vel xta annorum , de qua jam fuerat linquutus; in hac enim iustum initium non exigitur, ut infra latius dicam. Hanc autem Ju:tiniani esse perspicuam mentem , apparet ex principio tis. Iussit. De usucap. in suo de hae Constitutione verba faciens: in his modis, inquit, , tacausa posse Minis pr.ecedente domino acquirantur. quod plane est , ab initio rem bona fide capere, ii est, ivllam capiendi causam, iustumque initium habere. Caeterum hodie generaliter definiendum est, et Lim ut apionem Juilinianoam non solum litis contellatione , sed etiam sola conventione ex libelli oblatione interrumpi, L. pen. & tili. C. De aum excepi. quo iure hodie utimur ex Ac- iit sententia, in I. 2. F. Pro donato , quam D. Cui acius probat ad d. L. 2. h. his. A. Pro empto. His cognitis, quae necessario praemittere debui, deinccpς accuratius tractandum est quo iure tandem recepta si praescriptio xxx. vel x L. annnorum , quae malae fidei possessiorem adversus dominum, & creditorem defendit. Diximus iura usucapioni , & longi temporis praescriptionis , contra naturalem aequitatem bono publico introdulta suisse, colore, & praetextu quaesito D nae fidei quas non videatur inferre alteri damnum , si usue apio quiad n eici alterius esse, L. his fundum, st. De aeq. pQ. At quae potuit esse juila rali induceudae praescriptionis, quae initium iustum , justamque post ellionis cauiam
non exigit; in qua sussicit docere indonexo per xxx. vel x L. annos tenore con tinuatam esse sine ulla querela possessionem . . Id quidem primum reperio in servit mihus fuisse constitutum, ut iure conlia tutae censeamur sola praerogativa . temporis, vetuitate, & immemoria, ut Papinianus loquitur; adeo ut in his titulus non requiratur, L. r. f. ult. I. a. princ.& f. Idem Labeo. L. ult. F. De ooua o aqua pii . arc. L. Hoc fure, t. Ductus aqua, si De σεκα ρAtt.. aes. quod utilitatis, & finiendatum litium causa receptum Videtur, ut nominatim ait d. L. a. in prine. In his iuribus, de quibus inter vicinos Dequentissimae controversiae sunt, ut censeatur quis juilo litulo habere servitutem , qui tanto tempore , cuius memoria non extat , servitute usus est; ut vetustas pro lege sit, ut i uitur d. lex. a. & has leges non dubito habuisse in animo auctorem L. a. C. Theia. De praeseripi. long. temp. in qua legi
128쪽
e,ndam Ipsum Culacium tandem admisio reperio , in reeitatIom M tam n strum tir. & ad c. p. Illud 8. ubi nominat 'ait , adversus Ecclesiam hodie non obtinere praescriptionem xxx. annorum , sed praescriptionem solam x L et a norum, quam vetuitatem leges & iura vocarunt in es , inquit Cujacius , riptum in L. 2. C. Theod. Da praescripti Ausi temp. Non est igitur, vel C
iacio telle , mutanda scriptura. Leve quoque est quod magnum virum tertio loco movebat ,γquod d. I. 2. negat praescriptione illa xxx. annorum tolli personalem actionem ;.quod veris.
simum est e constat aetate auctorum d DT. a. nam ut xxx. annis tollantur acti nes personales , pollea conlii tutum fuit d. I. I. C. The L De Hl. eerto temp. Fu. & L. de praescripti xxx. ann. ut reete concludere liceat verri lime d. lef. a.
d. tit. Constantinianeae legi tribuere x L. annorum praescriptionem , qua sciliaeet excludebatur actio in rem specialis, iusto initio, luliove titulo non requi- sto a possessore. Imo Sc tandem receptum suilla reperio sufficere ad exclude dam actionem 1 pecialem in rem, praetcriptionem xx 2.kannorum , quam quoque posses limis antiquitatem vocat Symmachus vis. 34. lib. 3. 2. Edit. Francisci Jureti di xxx. inquit Summachus, annorum diebus ineantiit aetas possessiovis Et de eadem possessione, verba sa sens in epise. 66. 6ti d. lib. H tas, inquit, faeci laris qua intentata postuso s. quo loco rei picere videtur ad opinionem eorum, qui seculum xxx. annis constare existimahant, ut Servius refert ad illud virgi lii 8. AEnridos r Solisque, uela Ienectus ; quos tamen Censerinus refellit in
Fuit igitur opposita praescriptio xxx. annorum actioni in rem speciali , de qua loquitur Symmachus, in ipsa uri in Roma , ante promulgatam a Valenti niano in Oceidente Constitutionem de praescriptione xxx. annorum, de qua in Da videbimus. quia ad Ualentiniani Iunioriς aetatem non perventila Symm chum harum epistolarum auctorem , erudite viri docti censent . Et merito vir doctissimus ad d. ephlatim M. notat quaeri polle, quia duobus illis locis Sy machus de tricennali possessione loquitur . An tunc temporis iam promulgataei let Conititutio Theodosi Magni de.tricennali possessione , quem primum ex Cui acii sententia censet este auetorem praescriptionis tricennalis , quam tamen ab Orientali Imperio, numquam in incidentali ab eo fuisse perlatam ait, ob impedimenta tyrannorum qui tune Imperio incidentali incubabant ; quod latiuς deinceps nobis explicandum erit. Sed interim hane dubitationem solvo, quia ante generalem illam legem de . praescriptione xxx. annorum , actionibur iam realibus , quam per nati bm o ponenda , specialibus in rem actionibus haee tricennalic praescript io suit opposta; quod meo quidem iudieio perspicue Meet d. L. 3. C. de praescript. xxx. anu. ex qua primum haec praescriptio tricennii nobis in iuro eognita fuit: Sicut, inquit , in rem oeriales, ita de unmersitate , ac personales Himer , nitra xxx.
anucrum Dalitin miu me protendantur . Ex quibus verbis verissime vetustissimus glossographas Imerius olim colligebat, ut glossa notat , antea fuisse pr. 0riptionem xxx. annorum , quae 'ecialibus in rem actionibus opposta fuit . Non ignoro quid dici possit de varia signifieatione hujus adverbii similitudinis, si ut ista, si verum amamus, claudicabit similitudo qua d. lex p. utitur, nisi dicamus iam id usurpatum seis Ie in actionibus specialibus in rem .
129쪽
e re nihil eerti , & indubitati constituere me posse , mi in tanta obscuritatetilem huius praescriptionis sussicit observasse. Sed tamen ex his quae Iam anxio,& sollicito animo quaesita, & tractata sunt , me tandem in re difficili ita raia iocinati & coniicere posse non incommode. Cum vetustatis, re temporis, cuia e momoria non extat, auctoritas in finiendis iurgiis quae inter vicinos de i re pia dicitum oriri solent, id est . de servitutibus, magnas uillitates & oppo tunἰrates praestaret tandem visum est hoc ius es la tractandum, suadente eadem ratione militatis, quae iusti prope mater timui, ut Horatius loquitur ad poccssionem rerum emporalium, id est, prediorum, quae quis sibi , non alteri possidet ' & ut nullus relinqueretur dubitandi locus , cum quaeritur an memoria extet necne et huic vein stati , & immemoriae , certum tempus esse praestitu n-dum. Primumque Constantinum praestituisse XL. annos , Constitutione quadam quae hodie non extate quia hoc tempus necessarium viderar ad inducendam vetustatem, & immemoriam , quae pro iusto titulo haberi possit . Coepit e deinde eos qui iuri dicundo praesunt , ut de eadem vetustate loquitur Sca vota , in L isti H De so o σα NM. are. tueri Possessionem xxx. annorum, spatIn nr
malam quia & dixi , quidam saeculum constare existimabant . quod cum aput Iulices increbui siet , ut pleraque constat usu , & tritura fori primum recepta fuisse, quae deinde Constitutionibus Principum confirmata sunt; id euidentia; constitutum fullae d. I. 3, C. De prasr t. -- e
Og restat scrupulus quem notiri Cus actus In IIcit Lev. 27. - . Do. Us. cn- stlimionem Co i ni induxisse non x L. annorum , sed Lx. pnaei riptionem ἐhuiuique Constitutioniς partem extare in L. uli. C. De LV. temp. praebcrapti quae .rci libertate, & non adversus libertatem opponitur . Ex qua coIligit in cael vis causiet , praeterquam si agatur adversus libertatem , hane LX. annorum scriptionem effectum habuisle : & hoe esie quod ait d. I. ult. sola temporisto inquitate, etiamsi LX. annorum curricula excesserit, libertatis iura non mutilari Ex quo loeo & d. tit. obiter contra Cui acium notandum est , ICngum tempus, & longinquitatem temporis , etiam de longissimo tempore usurpari . Et ad.d. lem respondeo , necesiario ex ea colligi non poste necessariam eise praescriptionem Lx. annorum ad excludendo speciales actiones in ideo constituisse nominatim Constantinum , qui ex . occasione & ας iammonis , ut fit . loquitur de longinquitate temporis quae L .mninum rimicula excessit; quia hoe longissimum tempus etiam adυersus libertatem edebatur, cum in taeteris tansis sui hceret x L. annorum praetemptio: quod
dum esse Conflaminin constituit , & generaliter daniendum ς',
roris lCnginquitatem , nullamque annorum velut intem, quamvis longiumam , versus libertatem posse pmValere in . 1 c Sed de usu & potestate pia scriptionis xxx. manorum ante Lis 3. mira minmodius dicam ad ipsa verba nostri cap. ni stem enim Drdinis ratio ut eadem diligentia quaeramus, an verum sit quod passim Viri .ex unita Iagni Cui acii, non Theodosum Jumorem, vel praeserre debet inscriptio d. L. in utroque Od. ut A ex s& Consulatu Consillis Victorie necessario colligitur; sed Theodosium se Meta primum auctorem huius Cc nuturnis ι qua Eeneraliter cocti tuitur attuum in rem speciales , generales , ta per ales, ultra xxx. annos vovenda m habere lacultatem. Ee
130쪽
Et primo quidem vir magnus in erudito syntagmate de an V. ρο tempori praescripta cap. XL. ita restituendam esse censebat inscriptionem d. L. R. ut i tum habeat nomen Theodosii senioris, non iunioris, vel , ut dicam explicatius; ut haec sit ipsa Theodosii Constitutio senioris, qua hoc primum Ias iu- duxit. a qua sententia diseessit lib. 18. Obs cap. 26. scrit,ens, sane quidem legem tribuendam esse Theodosio iuniori, iud tamen huius iuris primum ausi rem est e Theodotium seniorem , qui Constitutionem in partibus Orientis promulgaVer l, quam perferre non potuit in patribus Occidentis , occupato incidentali Imperio ab Eugenio Tyranno. ideoque hane Constitiationem hodie non extare, quam denuo promulgavit in Oriente Theodosiuet junior; & tandem in Occidente Valentinianuet iunior, eollega Theodosii iunioris, ut conitat ex Nov.
VisIεntiηiani de praescript. xxx. auu. Hanc sententiam confirmare tentat duo et argumentis. Primum , hoc est , quia, inquit, hoc ius Valentinianvi tribuit Theodosio patri suo , quo nomine vocare collegam Theodosium iuniorem non potuit Patres enim antecessores suos appellare solent Imperatoris, et Alexander Antoninum , L. vlt. C. Deeriis. & idem valentinianus in eadem Nomella Honorium, qui ei fuit avunculus , non parens. Secundum argumentum tale est . Valentinianus in d. Nov. refert in Constitutione Theodosii, suilla peremptorium verbum omne , quo nulla actio Exci deretur, nulla exciperetur r at non extat in Constitutioue Teodosii junioris rergo fuit in Constitutione Theodosii leniori: . Sed his non obstantibuς , eontra asseverare non dubito primum huius praescriptionis auctorem esse Theodosum inniorem, qui hoe novum ius se primum induxisse perspicue profitetur in L mussit. idque in ipso oriente , ut iubscriptio docet. Et si iam fuisset hoe in Oriente a Theodosio seniore publieatum, opus non fuisset nova in eodem oriente Theodosi iunioris promulgatione. Lmve quoque est quod idem vir magnus ait, hane Theodosii senioriς Constituti nem non reperiri, quod nu quam fuerit in occidente perlata r at ii fuit iuoriente lata , potuit eius memoria extare in Cod. Theodosimno , euIus auctor est Theodosius iunior, eum multat aliae Theodosi senioris Constitutiones in Oriente promulgatae passim in cossem Cod. reserantur. Quod attinet ad primum Culaeti argumen in m , uir doctus in notis recenter ad Sidonium editis eps. 6. lib. 8. omnino esse Divolum, movere occupavit. Nams Theodosius iunior in Mi. t. de Theod. C. ductoritate eundem Valentinianum filium suum vocat; & in Mol. 2. qua Valentinianum filium duum rogat, ut lenes in orientis partibus latas, in incidentis partibus iubeat observari ; quare Valentinianus iunior Theodosium iuniorem collegam, a quo filius vocatur, non Potuit partem appellarer ut nominatim eum rursus votat in No. de Disconsi,udicio. Et evidentius in Nora de reddito usu arm. ait se inoistissimi patris exe citum expectare. & in Nov. 3α qua eonfirmat Theod si iunioris Novellas t orisfissimus, inquit, Priueipum, Hementia nostrae pater, 'Theodosius, leges σδε latas ps Codicem nominis fui ad nos direxit. Quae omnia verum nobis Oile dunt Theodosium iuniorem, non defunctum seniorem. Recte igitur Valentinianus iunior, Theodosium iuniorem patrem suum vocat, a quo in imperii soci talem cooptatus fuerat, cuiusque filiam duxerat uxorem . Frustra autem simis docere velim. quod notissimum est, solere generos soceros meare patres.