장음표시 사용
151쪽
regularibus a Sagano. Episcopo institutis. Sic enim ill et Statutum est, oe Ita
manae Ecclesiae auitoritate firmatum, νά- ι ι resutares personas sicut praeiandi, ita er archidiaconatus , Cr omnium rerum tam potesas , quain numini seram conferretur. Ita nImirum, tit omnium obventiones deberent iu commune conferri,
ne cupiditati daretur occasio, si eas liceret propriis risibus applicare . Postumuet ergo in hac specie, in hoc ilaturo, si quis velit praebendas privatia usibus Adiplicare , rectiissime uti hac regula, ratio nulla , &c.
AL Ex ANDER III. IN CONCILIO L A T ER A N E N s r. in i A in tantum quorumdam processit ambitio , ut non duas , . vel tres , sed plures Ecclesias peihibeantur habere , cum nee duabus possint debitam provisionem impendere . Per fratres &Coepiscopos nostros hoc emendari praeeipimus . & de multitudine praeis hendarum canonibus inimica , quae dissolutionis materiam & evagationis inducit, certumque continet periculum animarum eorum, qui Ecclesiis deservire valeant, indigentiam volumus sublevari.
CU M teneamur ex debito suscepti regiminis provisioni Clerico.
rum intendere, tibi & aliis Ecclesiarum Praelatis pro eis scripta nostra dirigimus i interdum etiam super illorum provisione, qui aliud suffciens beneficium habere noscuntur. Uerum aliquando ignoramus eos habere aliud beneficium pro quibus tibi & aliis Eeelasiarum Praelatis scribimus. J Si mandatum nostrum pro alicujus provisione receperis, qui aliud beneficium habeat, de quo valeat commode sustent ri: nisi sorte in literis .ipsis de hoe mentio habeatur, aut si non potest ei sine seandalo provideri , aequanimitet lustinemus , si pro eo
mandatum nostrum non duxeris exequendum.
AD hae licte. 3e infra i Illud est omni rationi eontrarium , ut unus Clericus in una, vel diversis Eeelesis, plures dignitates,
152쪽
Is rare v. LIE. III. Coram via personatus obtineat, eum singula ineia in Eeclesiis assiduitatem
UT Iure Civili nullus duas militia , vel dignitatem cum militia simul retianere potest, L. 3. C. militare possunte se & hoc iure nulluq duas E clesias, duas digni rates, vel cum Ecclesia dignitatem retinere potest quia , ut
eleganter ait eo. 3. hoe tit. Singula inicia assiduitatem exigunt personarum . Et hoe veteribus Caninibus constitutum suisse , satis e stat ex can. Sandiorum , 7o. dist. Sc can. I. cum seqq. 2I. q. I. qui tamen ita accepti suerunt, vel ex sententia Leonis IV. in eo. Qui plures, eadem causa & quae fione , ut non possit unus plures habere instulatas Ecclesias, possit habere unam in titulatam, alteram in commendam, cap. Dudum 2. De elees. quod iuq videtur fluxillis ab ea oeconomica disposuime, de qua Balsamo ad eam 3 of OL Cum enim, inquit, multae civitates propter gentium , id est, ethnicorum, incursiones absque Discopis remanerent, oeconomica ratione aliis civitatibus attribuebautur, π' tini Episcopo du.e emitates committebantur; qui & ideo in secunda incardinari dicebantur a Gregorio passim in Registro δεο, & in can. pen. oe ult. 2I. g. 2.& eadem fuit causa uniendarum Ecclesiarum, eare. Et temporis 6. g. r. cap. 2. De relim domib. Idem Gregorius liθ. I. Registri ep. 8. De nnioue Mitu
neum, oe Phormirna Ecclesiarum; Confidentes, inquit, tam desolationi huius loci, quam paupertati Ecclesiae, &c. Sed his commendis etiam sine iusta causa a Canonibus permissa uti coeperunt; ut rectissime Luit pranduς Ticinensis lib. ψ. Hist. Dae cap. 7. dixerit, Hugo nem Regem Italiae Manassi Episcopo Arcuratensi contra ius fasque Veronensem, & Tridentinam commendasse, seu, quod vδri est, in escam dedisse Ecelesas; vel, ut proverbialiter dici solet barbare, in comedam, non in com
Cum igitur multitudo beneficiorum contra veteres Canones in Ecclesa usur Paretur, eam ruri iis prohibuit Concilium Lateranense, in hoc cap. I. constituens posse Episcopos pauperibuet vel egenis Clericis, qui vel nulla, vel non sufficientia obtinent beneficia , subvenire; spoliatis illi; qui plura obtinent, cum re se vatione tamen beneficii competentis. Sie enim hoc capiti accipiendum est , de illis, nempe qui temporibus ipsius Concilii, iam multa beneficia obtinebant. Caput Vero 7. De Clericis non resta utibus, ex eodem Concilio Lateranensii, pertinet ad eos qui post Concilium in pollemm obtinebant alia beneficia, quibus accipientes vult esse pri Vandos. His ergo in Concilio Lateranensi ita constitutis, facilis est interpretatio cap. 6. Finge. Quidam a Sumno Pontifice impetravit mandatum de providendo, ut loquuntur, ut in cap. Mandatum, & passim toto tit. De Refer ptis, quo nem 'pe mandat Episcopo Summus Pontifex ut Clerico conserat beneficium. Sed hiequi mandatum impetravit, obtinebat beneficium, quod malitiose tacuit; Sc ita tacita veritate mandatum impetravit. Non aegre fert hoc casu Summus Pontifex, Episcopum morem non Rerere tale Rescripto, quod per mandacium subreptum esse intelligitur, cap. Si quauri, & eo. Cum adeo, δε Rescrip. Fefellit enim Clericus Summum Pontificem, ignorantem eum iam habere beneficium, ur
153쪽
in v. Cνperanu 'ep. l. lib. 4. Basilidem Episeopum detradam m , Rommum Pontificem Stephanum gestis rei, ac tacitae veritatis ignarum, fefellisse aut Mab eo Releriptum impetrasse , quo mandaret Basilidem in Episcopatu esse reiam tuendum. Ita de his Rescriptis iudicare licet , ut D. Bernardus ep. 7. Quid tamen, inquit, SummAm Pontificem feci e non crediderim, uis σωι t iretimυen
eam. mendacio, aut i Oratinitara Uictum. Ni 4ο. ad Honorium Papam et Scia. mus id ad nos pre mendaerum fui e subreptum . . .
Quod si forte id nomina tun a Clerico expressum suerit, id est, si in media ς suis, vel in petitorio, ut pontifices loqui amant , cap. Sciscitataes, da R βηθι. ev. Ex pane, De corpore Diraιis, fretas nominatim in L. Preia lus, C. D. impiab. Θ atiis ob it. preces, quas Iura a vocant, ea n as a pellare petitoriiam, Gregorius lia. a. Ruis . ep. o. Timothea illuseris Demi petitoria. Mιis insi atione fuagessit. si, inquam, in petitorio, & in Rescripto Pontificis hoc expressum fuerit; videtur Pontifex iustas ob caulas secundum neficium tribuere voluisse. Ad eum enim pertinet proprie huius pluralitatis , uel multitudinis beneficiorum dii pentatio , cap. Da multa, infra, hoc tit. quae& olim ad Episcopos pertinebat , can. Sauturum , 7 . diu. Sed & hoe casu, si sorte scandalum, vel offendiculum nascatur, patienter sert mmus Pontifex, si Episcopus contemnat mandatum suturi; vel offendieuli vutandi causa, quod Pontificibus summae curae semper fuit, cap. Io. 3. Pro osv de renuntiatione, eap. ad aures . da temporibus ordinationi , & ev. Super D da, , de flatu Monachorum, cap. I. De iure patrem dc cap. IS. hoc tit.
ALEx ANDER III. 3NCON cILIO LATERANE Nor REFERENTE I. Presbytero accepimus , quod cum duas hab ret Eeclesias , Archidiaconus tuus ipsum altera spoliavit . &cuidam Presbytero G. nomine assignavit eamdem . Praedictus autem I. sentiens se in hae parte gravari , ad Μetropolitanum , videlicet Remensem Archiepiscopum, appellavit. Cumque de mandato ejusdem Archiepiscopi in praedicta Eeele ita restitutus fuisset , praefatus Archia diaconus eumdem I. pro eo quod ad praetentiam suam voeatua venirem ntempsit, vinculo excommunicationis adstrinxit . Nos autem ipsum a sententia, qua tenebatur, iacientes absolvi, tibi mandamus , qua tenus praeseripto I. de praedictis Eeclesiis una quam maluerit relicta , alteram praelato G. si Echlesiam non habet , non differas assignare eali offuin ipsam alteri personae idoneae beneficio ecclosastico carenti imcunctanter assignes . r
154쪽
- IDEM SALE RHi TANO ARCHI EPISCOPO.ΡRITER EA de G. qui in tuaω& Tolosana Ecclesia est Archidi
conus consti tutus , & in utraque Ecclesia regulariter professus mandamus, quatenus eur rudem altero , quem maluerit , Arctii diaconatu facias esse contentum
ΡE N DE T qnoque horum cap. interpretatio ex iure constituto Iu d. east. 3. supra quoonempe Prelatis permissum suit ex multitudine praebendarum 4rauperum Clericorum sublevare meitatem'; quam in Clerici et veteres canones maxime censent esse vitandam ; ut de militibus Augustus apud Dionem lib. 3 a. Militibus alimeuta qua satis snt , esse praebenda , ne per eae seatem/alio nas res appetant. Secundum igitur hanc Constitutionem Concilii Lateranensi Archidiaconus quidam Ioannem Clericum , qui duas Eecies M in suo archidiaconatu habebat, altera spoliavit, ut eam Gualtero cuidam beneficium non ha
h t si quaeras quo iure id ab Archidiacono laetum si , non dicam quod vir praestantistinius hoc Ioco dixit , id secillo Archidiaconum tamquam. Vicarium Episcopi , Episcopo absente: sed dicam id iure sectile Archuitae num, quod ei tamquam Archidiacono competit ex eonsuetudine observata in quibusdam E clesiis, iecundum quam Archidiaconi i mnem iurisdictic nem in tuo archidiac natu habent , cap. tili. De cf. Archid aconi. Denique se argumentor , Archidiaconus aliquando secundum consuetudinem Ecclesiae instituere potest, cap. pen γ& xti. De institti M in I. Gue i. ergo &detinuere . Et ideo nominatim iungitur Episcopis & Abbatibus, in cap a. fmma, de indiciis , secundum vetam lectionem l . Collestionis, a viris dorusiam vindicatam: legendum enim inibi, Episcopi, Abbates, Arahidiaconi ; male quidam libri, Arehiepiscopi. Archidiaconi igitur aliquando fimi Chorepiscopi, ut Sigibertuς dixit in Cis
nico , quia sublatis Chor episcopis , Archidiaconit quibusdam dat affuit pol istas& aucioritas Chorepiscoporum , quam nempe Chorepiscopi in certis locis , &vicis habebant. Rectili me igitur glolsa hoc loco, Arcti idiaconum id fecisse iure quod ei competebat ex consuetudine . Sed ut redeamus ad speciem propositam Ioannes iste spoliatus ab Archidi tono, Archiepiscopum Remensem appellavit , qui eum decreto suo in pr.edi cta Ecclesa restitui tui lite a quo decreto Archiepit copi Gualterus appellavit ad Romanam ledem. Sed quia lententia vel decretum Archiepi impi ipso iure non valebat ; ideo etiam sine appellatione sententiae , utpote contra canones prola a, ipse iure nulla, ιυ r. Iupra, de fouentiis, oere iudici α ibi glossa eumdem Joannem idem Archidiaconus nulla habita ratione sententiae , quae nulla erat, iterum ad praesentiam tuam, ut loquitur Pontifex, venire iussit , ut auteram de duabus Ecclesiis Gualtero assignaret . Joannes autem contempsit A ehidiaconi iussum , qui ut tueretur , & defenderet iurisdictionem tuam, inam ei Ioannem vinculo excommunicationis adstrinxit.
155쪽
Hae igitur causa sive lite toram Summo Pontifice agitata inter di stum Ioannem & Gualterum , cum Ioannes , ut coniicere licet , defenderet sententiam Remensis Archiepit copi ex eonsuetudine illa, quam testatur idem Pontifex, in eo. i. hoc tit. in II. Colliei. in Gallia futile observatam ἔ secundum quam unuῶ Claricuet plura obtinebat beneficia & quam tamen ingenue Pontifex pro multitudine delinquentium se non posse emendare ait: in hoc east vult dictum Ici nem vinculo excommunicationis esse solvendum, mandatque Epitcopo, ad quem Archidiaconuς hie pertinebat, ut electionem duarum Ecclesiarum onerat d. Ioanni, & relictam ab eo assignet Gualtero , beneficium tantum non habenti 'i vel si sorte Gualterus beneficium jam habeat , idoneae personae beneiacium non habenti. . Haec est hujus eam species, ia sententia brevis , ad quam primum quaerendum est de appellatione delata ab Archidiacono ad Archiepiscopum i deinde de electione , vel optione data a Summo Pontifice Ioanni obturenti duat Ecclesias; ut in eam Praeterea, hoc tit. cujuς species breviil x est de quodam Guilinlicimeti, qui in Eeesesa tune eathedrali , nunc metropolitana huius urbis , Archidiaconus erat , in Burdegalensi vero Decanuς, ut ex antiqua coaliat; cui Midem Ponti sex eamdem electionem dat. Qu: H attinet ad prunam quaestionem; verissimam esse, & optima iure niti puto decisionem Innocentii IU. quae extat in eap. Romaeta, de appellarisve, iuvi. ab Archidiaconis, qui nempe iurisdictionem tuo iure habent, ut in d. cap. xli. De estis. Ar id. appellandos esse Episcopos r ab Oiscialibus vero, qui ma
datam habent iurisdictionem ab Episeopiis, non Episeopos ipsoa, sed Archiepiscopos ella appellando ς secundum decisionem luris Civilis quae eolligitur ex L. i. & a. ff. Quis ρο a quo appellerer, at rectissime Archidiaconus hoc. Iure Ponti cis conserendus videatur eum Legato Proeonsulis laris Civilis ; qui, ut tolligimus ex Capitolino in Gordiano, Je Vopiseo in Probo, a Senatu de populo dabatur P consuli; qui & Iudicis dandi ius habes, nominatim ei a te datum licut Proeonsuli, L. Cum Periar, j. r. U. De iudiciis ; & ut ab eo Proconsul appellari potest, d. L. I. ita de ab Archidiacono. Episcopus . . .
At aliud dicendum est de Oriciali Episcopi; quia nempe ipsius Episcopi imri ictionem exereet , & nihil suo iure habet . Archidiaconus iuri idiStionem
suam mandare potest & habet Oiliciales suos, d. eap. Romana, dc east. Sisu Fcautibus, de operis umi uuntiat. Eam igitur suo iure habet Archidiaconus , qui iurisdictionem suam mandare potest ; secundum certissimam regulam Iuris propositam, in L. More majorum, e . De jurisdies. Omuttim Iudicum. Aliud quoque dicendum est de Iudice dato ad certam causam definiendam ἔ
tenta3 ipsi Magistratus qui dederunt, exequi iolent, L. Aissivo oo, tu princo
Sed his ita ton Ilirutis, secundum eretissima et regulas utriusque Iuris: quid energo quod hoe loco proponitur, & in d. eam Significant bus , ab Archidiacono appellatum fuisse Archiepiseopum, eum potiuet Episcopug appellandus esset in eo, vel hane seisis illarum Eeelesiarum consuetudinem, ut ab Archidiacono p
pellarentur Archiepistos, quod la Remmi Ecclesia nominat ira allnotare vide
156쪽
tur Innotentius IV. in d. eap. Romana, illo loco r Nis aliud vel si δε eo
fuerudiue eo erat. Ci,nsueriadn aliquando conitituit iurisdictionem , L. uti. C.
De emaneo. Vel potius non ideo dicendum est secundum ius ab Archidiacono Archiepiscopum suilla appellandum , quod ex facto id ita proponatur hoe, vel illo eam Nam dc hoc iure utimur, ut notat glossa in d. cap. Dilecti , si H
te omittatur medius , & non opponatur exceptio coram luperiore , valet sinistem la ab eo prolata. Denique., stricte non servantur iurisdictionum gradus ;nam & omissis medii; omnibus ipse Romanus Pontifex appellari potest, cap. De appellat An. Quia a tmen Iuc Civile non permisi, d. L. Imperatores, si De appellat. ut recta appellaretur ad Imperatorem , nee hoe sus Pontificium in Gallia obii
nuit umquam , ut indistincte appellaretur summus Pontifex ; ut nominatim narrat Ildebertus Cenomanensis Episcopus , in ep. 8a. ad mustrium Papam , quod vetus ius Galliae nuper recenta tu in fuit conventionibus illis , habitis inter Leonem X. & Franciscum I..Regem nosseum, quibus hodie utimur. Restat ut videam; de electione , vel optione concessa a Summo Pontisce, in hoe cap. quam non tribuit Concilium Lateranen se in d. eam De Clericis non residentil. vult namque secundo beneficio Clericum esse omnino privandum. Sed hoe caput iam monui esse: aeeipiendum de beneficitet poli Conciliuiis a Dpiis; evo vero s. hoe tit. ad quod proprie pertinet species hujus cap. est de beneficiis quae quiet ante prohibitionem Concilii obtinebat'; quorum provisio , vel collatio permittitur Episcopis ; sed cum temperamento , ut detur optio , vel electio Presbytero qui plura obtinet beneficia ante Concilium. Et quia hoc cap. itemque cap. Propterea, &'ωρ. Eam te, de aetate oe qu I tute ordinandorem , quo eadem optio datur , coni at ex inscriptionibus pertinere ad Ecclesam Callicanam , existimo Alexandrum III. qui . ut dixi , iad. cap. 2. De praebendis, in II. Gliea. nominatim profitetur se non posse emem
dare consuetudinem illam, secundum quam unus in Gallia obtinebat plura b reficia , quod & historia docet; ita rigorem Concilii Lateranensis in Ecelesa Callicana temperasse , ut non permitteret Praelatis indistincte privare Clericos beneficiis suis; sed voluisse illis prius dandam ess e electionem , ut in L I. 3.eatur electio militiae. Extat quoque in registro Innocentii III. I A r. eiusdem Pontificit Reseriptum ad Auxitanum Archiepiscopum in Novempopulania , vel, ut hodie loquuntur. Vasconia; quo etiam plures dignitates habent ita; eadem optio datur . Et hac
inre Clementem IV. Narbonensem usum fuisse , narrat Platina in eluq vita tHabuit , . inquit , nepotem Chri m , quem ubi comperit tres praebendas , ita enim canonicatus vocant, habere, optionem facere compulit , ut quam velleς is re iueret, duas relinqueret.
157쪽
MAio Risus Ecclesiae bene filiis in sua integritate manentibus, in de eorum nimis videtur, ut minorum Clericorum praebendae patiantur sectionem . Idcirco ut sicut in magnis , ita quoque in mi. nimis membris suis firmatam Eeclesia habeat unitatem , divisionem praebendatum , aut dignitatum permutationem fieri prohibemus . ,
DE divisione praebendarum & Eesesarum, quae prohibetur hoc cap. sumpto ex Concilio Turonensi , sub eodem Alexandro III. celebrato aute Concilium Lateranense, infra dicam in cap. Vacante 26. Satis erit hoe vindicasse sententiam meam de permutatione dignitatum, quae& hoc tu. prohibetur: quam prohibitionem vulgo esse accipiendam volunt de permutatione, & contractu qui sit inter Clericos dignitates obtinemus; ut non liceat Archidiacono , puta , dignitatem tuam permutare cum incanO , P posito , vel Primicerio. Sic enim Concilium Turonense ipsi Pontifices vide tur accepisse , Urbanus III. & Celestinus III. ut colligere licet ex cap. Ωμα- stam , de rem permur. & ex eo. uti. De praeseudis in II. ColletI. Et hane M idem permutationem satis constat esse illicitam, quae sapit simoniam, & tamen aliquando causa cognita , & interposito decreto Episcopi permittitur , d. p. Qi stum , & cap. Cum uni resorum, eod. eis. Ao rem tremui. Non licetigi. ur permutare beneficia sne auctoritate superioris: cuius nara est vera ratio, quia nemo potest abdicare se beneficio . oel ab eo discedere , sine auctoritatere licentia Epilcopi, toto tis. Da renantiat. Sed si verum amamus, eap. hoe nostrum Maioνdus, quo Pontifices post AI xandrum IlI. utuntur , ut ostendant permutationis contractum inter eos qui dignitates obtinent, non fuisse permissum , ad hanc speciem non pertinet . Et Ionge' aliam esse mentem hujux eapitis ipsa ratio qua utitur Alaxander , qu semper in omni interpretatione dominari debet, satis convincite vult enim e
Hetallica beneficia in suo statu , in sua intraritate permanere ; σ ur in m S is , sc in misim s m mbris firmatam, ut foethitur, hueat Ecclesia Mustatem. Ait se prohibere dioisionem praebendarum, aut dignitatum permut tionem ἰ Mut divisionem intelligimus de his elis , & de praebe si pus ἱ se & per 'tatio dignitatum intelligenda est de ipse statu dignitatum apiarum, id est, re
rum, non persenarum e nam apertissime , eum personae conveniunt de permutandis inter se dignitatibus , nihil hae conventione fit contra statum , conir inlebritatem dignitatis ; remanet namque semper eadem dignitas , sed mutat Persona ἔ denique mutatione personae , quae variis modis contingere potest, ne ino sanus dixerit immutari ipsam rem ,. vel dignitatem.
Si igitur hoc voluit Alexander III. fi ultra utitur hac ratione, in Iesia in sua
158쪽
sua integritate maneat ; ut firmatam habeat unitatem: & male iungit diuisi, ni piae nendarum, permutationem dignitatum. Verismile igitur est quod animadverto , permutationis verbo hoc loco nonsgnificari permutationis contractum, quo vulgo dicimus res inter perionas pe mutari ; sed permutationem dignitatum esse hoc loco commutationem statua ,& int gritatis ipsus rei, dc dignitatis, quae hoc cap. prohibetur, ut puta, pro Archidiaconatu cui iam certi redituς assignati sunt , alia sorte dignitas , prima sublata, novissime instituatur. Nam quemadmodum divisione praebendarum firmam amittit Ecclesia unitatem di ita & has dignitatum permutatione ; vel eum sublata minori dignitate initituitur maior, quo casu novi reditus sunt a L. signandi. Q id fieri non potest sine immutatione praebendarum, vel contra ex maiore fit minor; & ita imminuitur splendor Ecclesiae , qui potius augeri debet, cap. Ex tarte, de Gnctitur. . 1 Et tamen quemadmodum licet laeta ex causa dividere praebendam, ut infra dicam in cap. Vacaetra se & mutate dignitatem auctis , vel imminutis reatiti u , ut erudite. glossa docet in cap. Cum acculissent, in verbo, confirmatum, impra , da Coustitui. Primiceriatus enim dignitas inibi dicitur sublata istatuto Canonicorum, eum non suppeterent Ecclesiae facultates , ut colligere licet ex
At sne trula causa non permittitur permutatio dignitatum, sed hoc east. pr hibetur nominatim. & hoc plane sensu Nicolaus I. in eau. Lege, dist. io. diis xit , u et visum esse ad mobilitatem necessitatum muudanaram commutari Eccle Fam Dei, seuoresque, id est , di 3nitates , aut divisones perpeti; quo loco observo commutationes dignitatum iungi divisibilibuς. Et hoc permutationis verbum etiam ita Jure Civili aliquando suisse acceptum, luculenter probat lex Nemo iaῖ. 3. i. de re . Iuris ἰ quae docet temporariam permutationem provinciae non immutare ius provinciae ; & intelligit , quod Aecursiua non intellexit, perma ationem ita tua ipsuῖ mvinciae , ut puta , si ex Proconsulari fiat Praesidialiς ; secundum illam ordinationem Augii ii notis limam vel ex The philo nolim, in j. Per traditiovem, de rer. divisim . Est quoque insignia Ulupiani locu in I. ia. f. i. U. De rella. oe simpl. 1 uueram, quo valde illustratur sententia haec mea: Senam eonfulto, inquit , ea tur , ne u res sepulcror mWrmutationibus polluatur , id es , ne sepulcram ahae conmersatiouis usum ae ia
Permutatio igitur dignitatum hoc loeo, est immutatio dignitatum , & , ut V Ulpianus loquitur, usus alterius conversationis. Quod cum apertissimis rationuhu: comprobetur, videntur posteriores Pontifices in d. p. Quaestum , δέ d.ci stit. Comuit Turonensis , verba paulo duriuscule ad suam mentem trahere,v hiisse quod non dii novum in his libris, eap. Nimis, da iureiar. & cap. N vimus , de Wrbo um fgnis.
159쪽
RELA τυ Μ est sauνibus . nostris quod eum dilectus filius noster
magister I. in Ecelesa tua sit per te canonice institutus , & inchoto & Capitulo & aliis locis quorum communis est usus , plenam sicut Canonicus habeat potestatem, nondum sbi praebendam juxta proomissionem tuam assignara curasti , licet post promissum tuum plures Praebendae in ipsa Ee lesia vacasse dieantur.) Quoniam igitur dignum est , ut postquam magister I. in Ecclesia tua Canonicus est institutus di a te habuit in promissis de conserenda sibi prima praebenda . cum in Ecclesia ipsa vacaret , ut debeat praebendae integritate gaudere et mandamus , quatenus si idem I. in Ecclesia tua est canonice tostit tus , Sc in choro & Capitulo & aliis , quorum usus est communis potestatem sicut Canonicus habet, ei praebendam si qua nunc vacat ,
vel cum ibi primo vacaverit , secundum promissionem tuam concedas Iiberaliter & assignes : quia non est congruum , ut praebenda ea. reat, qui in Canonicum nescitur esse receptus.
DILκ crus filius T. Canonicus Linconienss proposuit , quod
cum de mandato C. Papae praedecessoris nostri Linconiensis Episcopus quandam praebendam assignavit eidem in Ecclesia Linconiensi. quia Capitulum ipsum ad eandem recipere contemnebat . s Ad dile- Hos filios Clarevallensem di Longmardi Abbates auri p. n. cum nol Ιet aliquatenus a contradictione cessare , ipsum supposuerit ecclesia sico interdicto . Postmodum autem accedens ad praesentiam nostram ad dilectos filios Meliradin. 3c Guntanen. Abbates obtinuit scripta nostra . Sed sicut cum per eos suam non posset justitiam obtinere , nos venerabili fratri nostro Remensi Archiepiscopo sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali , tunc Episcopo Praenestino , Apostolicae Sedis L gato, scut asserit, dedimus in mandatis, ut praedictam interdicti sententiam , scut rationabiliter suerit promulgata , saceret appellationςmpos stam firmitar observari . Verum cum idem Hrchiepit reus ne
160쪽
gotium prorogaret , & idem post labores multipliees sere de promo. vendo negotio desperasset deficiens in expensis , ) ad instantiam Re. mensis Archiepiscopi, tune Episcopi Praenestinensis , Apostolicae Sed is Legati: & auctoritate illius , talis inter eum Sc Ep; scopunt x Ca. nonicos Linconienses compositio intercessit , quod ipso ab eis recepto in Canonicum , & concesso sibi stallo in choro , & participati
ne qualibet divinorum , idem fructus praebendae percipere non debeiaret , nisi loco proximo vacaturae. Licet autem memoratum Archie. piscopum sincera diligamus in Domino caritate, & ipsus velimus honori deserre et quia tamen in his quae contra canonicas sanctiones ata tentata noscuntur, ei deserre nec volumus, nec debemus; quod ab eo illicite factum est in hae parte duximus irritandum . quod licite saactum est approbantes . Cum ergo dictum T. in Canonicum recipi , canonicis non obviet institutis , & vacaturam expectare praehendam Lateranensi Concilio non sit dubium obviare , nos iacto ejusdem Le- pati illicito reprobato , quod est licitum approbantes , quia videtur indignum , ut receptus in Canonicum praebendae beneficio destaudetur : manὸamus , quatenus dictos Episcopum Sc Canonicos , ut ei praebendam s cum se iacultas obtulerit in non disserant assignare , appellatione postposita compellatis et sacientes eidem portiones quotidia. nas , quae fiunt in Ecclesia memorata sine diminutione qualibet assi. gnari
CANTO A trusis Archiepiscopum Ioannem quem Jam Canonicum instituit in Ecclesia tua , observati; solemnibus quae in inititutione Canonic rum servari solent, dato nempe ei stallo in choro, ut in cap. Dileeius I P. &east. Dilectio 23. Me tit. id est, data sede, vel statione in choro. Stalla sunt sedes, vel stationes; ut stalla lanionum, in ea Sun ante 69. supra, de σθ' pellationibus. imo & stalla equorum, in epse. misi d/ Mneis. M a dando Itallo in choro , novo conflato verbo dicimus in idiotismo, instillare, pro in poc
Fuit igitur datum hula Ioanni in choro stallum, dat dic suit locus in Capitulo,
R in aliis locis quorum eo unis est usus; & e celsa plena potestas Canonici. Fuit etiam huic Canonico promissa praebenda proxime vacatura I & tamen post institutionem vacantibus pluribus praebendis, nullam ei eontulit Archiepiscopuia Qua de re consulms Alexander III. eenset Canonicum institutum debere gaude Te integritate praebendae. Nam, quod notandum, hic Canonicum expectans vaca Iuram , interim percipiebat quotidianas distributi ines , quae Canonico instituto manenti debemur iure canonicatus, d. e.. Dilictus. Incipit ergo hie recepi habere partem praebendae , qui diaria saltem pereipit ; quamvis non percipiat annuam praebendam , ut loquitur Ivo Camotense in epist. 73. & viceversa C poescia absens poteti percipere annuam praebendam , noa lamen distribui tom s