Jani a Costa ... In decretales Gregorii 9. PP. summaria et commentarii, in duos tomos distributa. Tomus primus secundus

발행: 1770년

분량: 410페이지

출처: archive.org

분류:

141쪽

eas omnino aecipiendus de Canonicis saecularibus, qui & ideo sorsitan Carentel

praebendarii dicuntur, in ean. Sanctorum, N. dist. quia nempe praebendas lua separatim, & non viventes regulariter accipiebam ut sportulantes fratres apud

Cyprianum.

Sed quia tandem ex eertis raditibuς Ecclesiae constitutae suerunt prehendae eertae que Canonicis assignarentur ideo praebendae canonicae dictae a Pulberto Carnotensi Epitcopo ephi. ῖ8. quo sensu, in cap. Suggestum, de ture patreu. E ' Hel iar certae, id eli, heneficia assignata & concessa dicuntur in praebendam C nonicis quibusdam . Canonicos praebendarios dictos puto , ad differentiam ill rum , qui quamvis non essent Canonici, praebendas tamen, vel, ut Balsanara loquitur ad cap. II. Apostol. victus submini:hationes accipiebant: quales illi suerunt, qui in cap. pen. supra , de Clericis non resident. A stat, & in quibusdam locis. Vicarii, vel Capellani; & simpliciter Praebendarii. Quod Criacius voluit in Recitati nibuq quibusdam suis ad hum titui. hos dio e l eorum qui recipi dicunt / γ c iv. hoc rit. veI ideo non placet: quia

receni est in Ecclesia hujuς receptionis inus e Decretalibuς polleriorum Pontificum ; vel potius , quia hic Canonicus admitti dicatur ad praebendam , quam omni modo habiturus est , d. cap. 9. nec dici potest tanonia sine praebenda , tui ita praebenda annexa et , ut diu sine ea consistere non possit. Ergo Can nicuς praebendarius non minus recte dicitur is, eui omnino, & sine longa eu ctatione praebenda assignanda est , argumento L. pen. E. De in liti telliam. inqua mox cingendus, pro cincto hinetur. Sane cum Sacerdotibus quibusdam tui, eerto onere, certa lege ἔ & eonditi ne , ut in e . Sisu carum , hoc tit. assignarentur praebendae ; qui tamen non erant Canonici, sed tantum essent praebendarii : ad differentiam illorum procul

dubio dicti praebendarii Canonici, & praebendae canonicae; quamvis proprie prae benda dicatur portio, vel beneficium quod Canonico as lignatur, qui & ideo ab

Innocentio III. 6ib. i. Decretati epi Iar. in epistola cuiuet initium, Cum feeu dum trauit ouem cavonicam, praebendari dicitur, cum recipitur in Ecclesia ; retii ulari ; ut loquuntur, ut ri canonicari ; & vice versa excanonicari, in Nise Di Iliberra Cenomanensis Epistri, eum prebendam dimittit: eadem forma quae curiari, pro extra curiam amandati, ii t erudite Cui acius lib. 26. OV eap. s. Eii quidem praebenda quaedam line canonia , lea non contra canonia sine P γbenda , tum e cinia sit ius ad praebendam. . Et notandum praebendam, quae in eo. pem de malimis, assignatur magistro, vel Theologo, esse praebendam eanonicam ex illarum numero quae Canonicis assignantur : atque ideo jure singulari , ex Concilio generali, praebenda, ad quam admitti tantum potest Canonicus, nominatim en in hac exceptione assigna- ur, ut hic Theologus non sit Canonicus; quia nempe iure ipso huic praebendae connexum eli canonicatus ius. Et quod eii in d. cap. de praebenda canonica assignanda Episcopo, qui tamen non sit Canonicus, ut nec ipso jure communi Canonicus esse potest, ut hie eruiitissime glossa docet, cap. pen. De concus praebendae , est receptum de consuetudine quadam , contra regulas Iuris . Et ta men quod eadem glossa-tentat in Z eap. de uicis praebendarus', non Canoni

vaeaturam, ut in cap. Cum Marti ausi

142쪽

IN TIT. V. LIB. In Com

in in tra . D Ecelesa, δε institui lin. lila salsum esse ostendit integra Detreis talis, quae docet ex prava consuetudine quadam laicos spis in Canonicos esse 'Concludamus igitur quasdam esse praebendas quae Wgulari er a gnantur CD

conicis tantum , quae & ideo praebendae canonicae dictae et & tamen beneficiacmnia minora, vel simplicia, aliquando dici praebenda: , ut &d ean Ex multis; an quia praestabantur ex canonica illa portione quam debet Epistor Clericis secundum veteres Canones se videtur & ordinati s d es, quia in ipsa ordinatione Clerici, omni ordinato praestandae sunt . Et lantia est, Compilatores Decretalium ita generaliter in hac rubrica accepisse prae

bendas, ut initio docui. . . .

Et vero omnino hie titulus , compostus ad exemplum tit. a. i . . . . . De annon. ea ratione admini antrum ρο eorum assessori altorumque p--

eas sollicitudines gerentium, dic. ut in d. i. Tribonianus vfM ω prae

dis omnium administrantium , de quorum inicias antea dixit , ii . tractatur de praebendis, vel annonis, quae dignitatem , inicium , vel miM.t Ystim storentibus in Ecclesia debentura ... . . Et ut de di nitatibus breviter dieam ; initio dignitas attributa tantum fuit Eoistonis. Presbyteris & Diaconis: vel ad differentiam reliquorum ministrorum ecclesallicorum; vel laicorum, qui sunt extra Clerum , & privati eensentur. Opiatus Mileuitanus, lib. 2. adversus Parmentanum: zyta commemorem lat-

in Ecclesia ntilia fuerunt dignitate fomiti' ia id mini sires plurin, quid Diaconos iu tertiορ quid Pres teros in prιmo facerdotio constitutor trium ordinum, vel graduum; ut di itatum gradus Iure Civili, in L. Properandum , Sm cutem , C. Daiudi. s. sed postea non tam ratione gradus & ordinis , quam cuiusdam administrati miς in unctar, & demandatae ab Episcopis, inter Claricos d itates consti tutae suerunt. Cum enim horum Clericorum curam gererem Episcopi, certis per nis demandarunt, ean. Perlicts, j. M u eri es, d Lia ideo dicuntur praeesse relis uis: Quales sunt Archidiacona, Primicer', licsaurarii, Praecentores, & reliqui. Et Archidiatoni quidem , quinis & gradus inferiores sunt Archipresbyteris , tamen propter ossicium nobilius lis ab Episcopis injunctum, maiores sunt Archipresbyteris. ut satis constat extit. De officio Archipreshyteri, o Arthidiaconi. Sed de dignitate, auctoritate, & iurisdictione horum M'. eonstitui potest: quia varia fuit Uriis in socis sormula constituendae halu , illiu' dignitatis, cap. Cum olim ad eon estidine . EL ita aliquando Archidiaconus iurisdictionem habet, cap. uti. De esse. Archidiae . ali Indo necram a: imatum, & dicitur smsex personatus, cap. Duduni Q. de elictio duerissimum sit quod certatim omnes Doctores notant ad cap. De musta, me ita in re consuetudinem esse sequendam. Et recte Ioannes Cia tri . in epistola , qua rei pondet ad coiisultationes Constant mi Archiepiscopi , quae exta: in L votum. Juriis G ijut. dicit dignitatibuet ecclesiasticis nullum e se ordinem certum : Quia, inquit, prerive ex voltintare Pontificam , quorμ De personalibus dicam commodius ad d. cap. De maha : sed nolo

143쪽

mittere initio huiua tractatus Canonicorum cumussam, quam vulgo dicunt, di hodie e stat esse insigne honoris emonici, diei ab armilausa, vel armi lausa, de qua vetus interpres Iuvenalis ad Satyram I. Viridem thoraca, id es, inquit,

veteri elisolo Latino, nobilissimi Iosephi Scaligeri, aliquando legi , armilam fa, sapulare . Et Aro notat in Qui sub ρ rextu , C. α Dires Eea. Canonico deferre cappain regularem . quam Puto Esse hanc armilausam, vel ut in dicto glosiaria, scapulare.

Ex CONCILIO. PICTAVI ENSI.

UT nullus de Ciero sive populo ecclesiastica bona iure consangui. nitatis libi requirat habenda .HO C caput notatur sumptum ex Concilio Pictaviensi, euius & aliquid fragmentum cxtat in cap. i. supra, De filiis Presbterorum , quibus e iunctis, colligimus improbatam suille hereditariam successionem in Ecclesia , quod 3c alii multi Canonex docent, a clesia allati in hane rem. Sed hoc v xus malum esse Ecclesiae Gallicanae , colligere licet ex Ildeberti Cenomanens Episcopi epist. 16. & 63. In prima mentio fit consuetudinis Arvernensis Ecclesiae , qua canonias, & praebendas hereditaria successione solebant adipiscit Ubi, rnquit, nascuntur, non sunt Cauouici. In secunda continentur Canones Syn di Nannetenss, quibuet similis consuetudo, quae in Britannia invaluerat , praesente ipso comite Britanniae abrogatur. Porro, quod ait, hoc loco bona ecclesiastica, generaliter accipiendum est de rebus omnibus ad Ecclesam pertinentibus, ut in eam Res Ecclesie ia. q. r. &in cap. 3. de 3ure Patron. & cap. t. de censibur , ut bonorum nomine contineantur ipsa beneficia, sive praebendae, ex quibus fructu; perceptos secundum veteres regulas & Cancines, neque censetur Clericus habere in sua potestate ,

nec de iis libere disponere potest, cap. I. & cap. Ad haec, infra, de resiam sed ex Consuetudine generali , cuiua meminit Ostiensis , in eop. tili. De peculio Cloicorum, mactus omnino facit sum, & de his vel donatione inter vivos, vel testimento disponere potest. Sed anxie quaeritur de fructibus novissimi anni, quo defunctus est Clericus. Alii putant fructus tantum perceptos, & solo separato; , non pendentes, pertinere ad heredes delanctit idque exemplo fructuarii, ad quem pendentes, &tantes fructus initio constitut i usus ructus pertinent, L. Si pendentes , U. De Uu- frui t. ita & finito usi fructu, fructu; pendentes ad proprietarium cum land 3 reis dire solent, & debent, L. 3. 4. Mitimo, E. Si uomi L petat. & haec suit in ipso beneficio Accursit sententia, in L. i. C. De an n. eiυilib. Alii vero noniolum perceptos, sed etiam percipiendos illo ultimo anno, cuas quadam prae-

AE tiva salarii quod ptae latur desuacto, ex iis quae notari solent ad 1. Diem

144쪽

lua. & in L. it. C. De proximis sacroν. scrinior. Sed hae duae sententiae in specie proposita peritis mis viris vel ideo non pla- eueriant, quia ex illis sequatur apertissima iniquitas . Si enim Presbyter dec dat nullis perceptis fructibus, peracta meliore parte anni I sequitur luccessorem percipere integra solatia solidi anni , quamvis pro parie tantum onera iniuncti muneris obire teneatur . Et contra, si moriente Presbytero: fructibus perceptis , integros frumis transmittat ad heredes ἔ non habet successor unde reliqua pa te anni se alat. & exhibeat: quod iniquissimum est. Equius igitur, & humanius est visum, communicari fructus inter heredes , Ω successores pro rata temporis r eadem ratione qua Ductus landi dotalis, qui eo anno provonerunt quo Glutum in matrimonium, dividuntur inter virum α& uxorem, Vel heredes eorum, pro rata temporis quo matrimonium in eo a

no duravit, L. 7- f. Papinianus , L. Si alienum, L. Si marito, f. ultimo, V. S luto murtrimon. L. uuisa, j. Seu mriissimi, C. De rei uxor. Hi ne ; & hane sententiam in fructibus beneficii eomprobasse Alexandrum III. eolligere licet ex cap. 7. de re m. in I. Collin. mererat. Cum enim inibi dicat Pontifex r tioni consonam non esse consuetudinem, secundum quam C Iericus si a Cale dis Martiis usque ad Calendas Novembres decederet , de omnibus Ductibus Itabere disponebat quamvis minima parte anni fuisset in beneficio ; satis iudicat rationi & aequitati esse eonveniens, debere eum non omnes omnino fructus facere suos, sed ratione tantum temporis quo fuit in beneficio ; argumento landi. dotalis , ut rectissime veteres glossae d. Collin. I. exposuerunt. Denique, originem habet haec consiletudo, cuius es vestigia quaedam extant lib. 4. Fradori tit. 3α secundum lectionem Cui acri , a falso intellectu L. D funem , d. De Uufrues. in qua ponendum est durasse usum fructum integro au-no , & amissum fuisse in fine anni ; coepisse mense Ianuario , amillum fuit is mense Decembri. Quo casu etiam pensiones , quarum dies postea cedri Calendis Martii sequentibu , qui dies selemnis locationibus fuit faciendis. N pensi nibus si ii vendis, ut hodie notissimum est; pertinent ad heredes fructuarii , nee cum proprietario communicamur . Aliud esset dicendum , si non persecto , sed currente anno extinctus suisset usufructus , ut eruditissime docet Cui acius ad d. iit. 3o. lib. 4. Feudor. & lis. I . OV. cap. 22. rQuod ergo ad primam sententiam vindicandam argumentum sumunt a fructuario, tantum abest ut ab illis faciat, ni pollux eadem ratione sumpta a HI

ctuario ipso, idem dicendum sit in hae specie; cum inter fructuarium & domianum eadem proportio servanda sit, ut omnes omnino fructuς pendentes , qui restantes dicuntur, percepti, extantes, & consumpti inter eos communicentur rea ratione aequitatis , quam inibi D. Cui acius exposuit, nec hoc loco repetetur is Ut igitur annonam debitam pro administrato tantum tempore mileς transmittit ad heredes suos , L. 14. C. De erogatione misit. ann. l b. io. sic & caelestis militiae miles stipendia sua, eadem proportione servata, transimitere debet. Quod attinet ad secundam opinionem, de talario integro transmittendo, eam nemo non videt omnino osse explaudendam. quod in . . lociῶ datur sacrorum

scriniorum, agentibuς in rebuc, & a Vocatis fisci; id non datur quasi defunctis debitum ab initio anni; sed ex privilegio, & favore quodam praecipuo, in bin rem defunctorum. Quo argumento aliquando fuit iudicatum, heredibus D . ct

145쪽

ctorum Iutit integra salaria ultimi anni esse Blvenda ; ut de Fulgoso narrat Decius, in L. 3 vobis, st. De annuis legati & de Eguinario Barone Professore Bi tuferes , D. Cujaeius ad L leg. Diem functo. ac tantum abest, ut hae in par te Clericis ullum privilegium concedendum sit. , ut potius, secundum ius ecim mune, alium heredem quam ipsam Ecclesiam habere non pollint: .. igititur ex consuetudine quadam , de qua dixi supra , ex Ostiens , & ex decisono Cuid nix Papae ioci. datur Clericis, id potius eminare, quam ampliare debemus. Sed hit ita positis & nititutis, rellat alia dubitatio, a quo nempe tempore annus computationis incipere debeat ἰ an ut in fundo dotali incipit, a die traditi landi , fundo nempe post nuptias tradito, L. 3. U. Soluto matrimon. ita& a die adeptae pollectionis incipere debeat. Quod sane alimentorum , & on vis ratio omnino desiderat : tk sic audio fuisse iudicatum quodam Senatustoniaiulto Parisiens . Quidam tamen annum a perceptione fructuum , & a die se sto sancti Joannis Baptilia conliituendum esse volunt. Quidam ab ipsis Janu

rio mente, communi anni tacite labentis, ut loquitur Poeta, origine. Priorem sententiam ego lubenter ampla chor. Denique quod eli in hoc cap. iure consanguinitatis, id est, iure cognationi iure languinis, ut in L. I. C. De annon. eivilibus: consanguinitas quidem J re Civili proprie eil species agnationis , 3. Vulgo , Insiit. De fuci M. cognatori& tune accipitur pro fraternitate germana , quae ex eodem patre venit . Hoc Iure accipitur pro fraternitate germana, quae ex eodem patre venit. Hoe Jur accipitur pro cognatione omni, & Iure languinis, ut toto tit. De eo anguini tale assinit. eii & unicus locus in Iure Civili, quo & eodem sensu sumiatur, in L. tιnica, C. De imponerula luerat. deferi t. Hereditariam autem successionem in sacerdotiis , vel ideo repudiasse videtur Ecclesia . quod plerumque paganicae superllitionis sacerdotia ad liberim, vel ad alios ex successione pervenerint, ut ex innumeris auctorum Iocis notissmum est.

AD CAPITULA II. IU. XUI. ET XXIII.

I9 CORPORE CANONUM.

NOM liceat ulli Episcopo ordinare Clericos , & eis nullas alim nias praestare : sed duorum alterum eligat , vel non faciat CIe. xicos . vel t secerit , det illis unde vivere possint.

ALExasDER UL IN CON cILIO LATERA NENII. EPiscopus si aliquem sine eerto titulo , de quo necessaria vitae percipiat . in Diaconum vel Presbyterum ordinaverit : tan . diu ei necessaria subministret , donec in aliqua Et clesia ei convenientia stipendia militiae clericalis assignet. Nili talis ordinatus de sua palerna hereditate, vel alia honestius causa, subsici tum vitae possit habete.

146쪽

CV Μ secundum Apostolum , qui altari servit . vivere debeat de altari', & qui ad onus elipitur, repelli non debeat a mercederpatet a simili , ut Clerici vivere debeant de patrimonio I Esu CHR STI, cujus obsequio deputantur , ut ipla nominis ratio persuadet . Cum enim a Ciero , quod est, sors vel hereditas, Clerici appellantue : quia in sui ordinatione vel assumuntur in hereditatem Do mini , vel assequuntur hereditatem in ipso , ut vere possint psallere cum Propheta dicente : Dominus pars hereditatis meae ; dignum est ut Ecclesiae stipendiis sustententur , in qua Sc per quam divinis obsequiis ascribuntur . Licet autem praedecessores nostri ordinationes eo arum , qui i ne certo titulo promoventur , in injuriam ordinantium irritas esse voluerint & inanes : nos tamen benignius agereicupiente tamdiu per ordinatores vel succellares eorum provideri volumus ordiis natis , donee per eos ecclesastica beneficia consequantur ; ne sorte clamores Clericorum pauperum , quos in aures Domini Sabaoth credimus introire , indurata facie negligere videamur . Inde est quod cum G. lator praetentium a praedecessore tuo suetit ad Subdiaconatum nullo praesentante promotus e mandamus , quatenus si eum hi , quia hus examinationem ipsius duximus committendam , te citato legitiis me , ut per reisum vel idoneum responsalem intersis , &'tam super idoneitate personae , quam etiam super quantitate ac qualitate beneficii proponere tibi liceat quicquid rationabiliter duxeris proponendum, idoneum esse repererint , tamdiu ei vitae necessaria congrue subministres , donec per te in Zamorensi Ecelesia vel alia fuerit competens beneficium Gelesiasticum assecutus e sciturus pro certo , quod si Per examinationem eorum fuerit repertus idoneus , & tu ei juxta mandatum nostrum neglexeris providere , cum hoc nobis per literas eorum innotuerit, ad id exequendum te per districtionem ecolesasticam compellemus .

TU I s quaestionibus respondemus , quod Clericos in minoribus ordinibus constitutos de patrimonialibus bonis habentes , unde possint congrue sustentari , etsi nondum fuerint beneficium ecclesiasti- eum assecuti ' dummodo aliud canonicum non obsistat , ad superiores poteris ordines promovere. Tom.II. T hQUOD

147쪽

inon est in eap. 2. sumptum est ex Nwella Iustiniani, in delam notuest numerus Clericorum , quae apud Iulianum Antecellarum est Constitutio quinta, & ex Iuliano polita fuit in corpore Canonumncondito auctorit te Adriami Papae: & ideo recte in I. Colles. notatur Elle ex corpore Canonum,

vel ex Novellis. librum enim Iuliani Antecestaris , qua sublatis prooemiis . &perorationibus, singulorum capitum sententiam paucis verbis dilucide explicavit, Stabant Novellas: interpretationem vem integram Novellarimi, quae extat iatorpore Iuris Civilis,'Authenticarum nomine exornabant , n re male; ut nimvetere: Patres reclesiastici, Tertullianus lib. 4. a versis Marcionem ; Hieronymus in epistola ad Pammachium; Sidonius Apollinaris tib. 7. est. 9. Claudianus Mamercuq lib. I. cap. I. Sc lib. 2. cap. Io. Desertu animi Ildebertus C nomanensis in fermove onodico; Petrus venerabilis lib. t. ep. r. libros utriusque Testamenti authenticos appellarunt', ad differentiam tractatu um, & commentariorum a Diaioribuet editorum: sie & aptis si mr Authentica dixerunt interpretationem Novellarum ad verbum factam , ad difirentiam interpretationis I

liani , que potius eli explanatio Doctoris, quam versia textus. Porro d. Notelia eonstitutus fuit certuς Clericorum numeruῖ , extra quem non ilicebat ali is cooptare supem umerarios . Ut etiam legimus de Nerone inveteri numismate quodam, eum suisse ex privi lato coaptatum Sacerdotem per singula collegia , supra numerum. Ratio Conili tutionis haee suit, ut secundum saeuitates Ecclesiae Clerici ordia Tarentur; nec licerer Episcopo sine eerta alsignatione Clericum creare, ut I Iianus Antecesssor recte loquitur ; notat enim Servius proprie Sacerdotem diei creari, ut capi dicitur virgo veilalis ἱ ne igitur pauperes Clerici omnem viam, etiam illicitam , comparandorum alimentorum adinveniant, ut Iuliinianuet ait, vel ut est in eam Diam vi 2ῖ. Nune autem, dist. 9'. ne G esicis ad mendicitatem redacti; contemnatur ordo sacerdatalis ; non sunt ordinandi Clerici sine certis stipendiiq. Sane constituis Ie Romulum discimus aput Dionysium Halica

nassaeum M. t. Sacerdotes tantuml divites , & huic oneri ferendo parea esse creandos ἔ eosdemque corpore integro; quod & nostris Canonibus constitutum fuit Universa autem ordin tiones nominatim ad certum titulum.esse faciendas ,

decrevit Concilium Calchedonense,.ean. i. di o. ex quo in Capitul. Caroli Magni lib. I. cap. 23. legimus huc vertia : Clericum absolute non esse ordinau-ώ.ina, oesne prouuaeiatioue inbiliratis loci. Solebat enim Archisaeonii , ut est in ordine Romano, Episeopi nomine se pronuntiare t De titulo Dini Stepha ni M. imur Praram Iin sectorem ad eundem ritutam. quod & glolsa intellexisse videtur, in cap. Dudam 34 in verbo intitutatam, fuma, De Aetition. Fuit & eodem Concilio nominatim constitutuin, has ordinationeς omnino i vitas esse & inanes. Quod ita accipien um est, ut nullus si cT ctu; huiuet o di nationis , ut re isti me Thodorus Baliamo docet, ad L cam si incitu Chalcedom ut denique potestas sit redeundi ad saeculum, nee ita ordinati in Clem ense censeantur . Male igituς glossa ad 4. ω'. , malere id, indi N . .quau A se . terpretationem illa verba inon admittunt, as Oia uationes Hecero 'us esse irri-

ως θ manes, id est, omnino nulla . Ei'iam Tarasiti 'P,triari ha Consta inopia itanus itu epist. . diligentei'ait olla cavendum ne ulli vacua manus imp

narum, nec ante tu tam maior, nec linea tu la.

148쪽

Fult antem hie canon Coneilii univernila renovat Urbano II. ut comsat ex can. Iane crum, o. istis . & tamen aliud ab Alexandro II l. m Coacilio Lateranensi Jux introductuna fuit , ut constat ex cap. q. Me tit. si enim Epit copus aliquem sine certo tituli, ordinaverit, non decernit ordinationem dilenullam ἔ sed tamdiu ab Episcopo neeellaria ei elle subministranda , quamdiueri r sine beneficio, ut apud Gregorium Turononiem lib. b. cap. 2 . . in Synndo

Matiscensi legimus constitutuni , ut Faustiniano , . qui'ex iuila tamdebaldi a Bertramno Archiepiscopo Burdegalens, 5: Suffraganeis quibuidam ordinatus fuerat Epitcopu, Aequensis, ab epileopatu remoto ; ordinatores praestare tenerentur alimenta, centinoique aureos annis stagulis ritanistrarent.

Sed quaero, tum m d. Concilio Lateranensi ex prellis verbis hoc novum Ius de praestandis alimentis inducatur, quid est quod Innocentius II l. ait in ii. cap. I 6. praelecessorest quidem tum ordinationeς eorum , qui sine titulo promovere etur, voluisse esse nullas ; se tamen mitius agere ἰ quasi huius novi juris primus sit auctor , & conditor e quod de vulgo ab interpretibuet hi nocentio III. tribui solet. Ut & hoe b- D. Cuiae nisi notandum elle te aleat , hunc Pontificem, quem altra memini me dixisse Matthaeum Paridem in rasoria fua appellare audacem Jurisperitum ; propria auctoritate, ad preces cuiusdam Subdia-eoni abrogara Concilium universale. Fuerunt vero in ea sententia interpretes quidam Decretalium, Summum Pomtificem non posse derogare Concilio'; ut Aeto notat in L. Privilegia, C. De δεινά. eccles Et nominatim Nicolaus Cardinalis Cusanuet , vir eruditus , in lib. De concordia Catholica, Decretalem Summi Pontifici; debere esse si dicam, ut canonicam auctoritatem habeat . Sed placet valde quod Alciatus vindicat inlidi viri Paradox. cap. vlt. eandem esse vim Decretalis editae a Summo Pontisi-ee, ae si in ipsa Synodo , vel Concilio edita fuisset: at sure Civili nemo sanus dixerit majorem vim esse orationiς , & Constitutionis in Senatu recitatae, quam dc plerumque Senatusconsultum tequi sistebat , L. Oratione , P. De ritia

nupt. quam reliquarum legum, vel Conilitiitionum a Prineipe promulgatarum. Nec tamen est hoe loco admittendum , hoc Rescripto Innocentium ab se

Concilium; id enim, ut iam dixi, iam inductum fuerat in ipso Concilio L

teranensi, aeque universali. Et quod ait, praedecessores noseri, id referendum vudetur ad vetustiores Pontifices, qui fuerunt ante Concilium Lateranenset vel sibi vindicat Innocentius, quod jam in v. Concilio constitutum fuerat; quia hoc Concilii decretum minus frequentabatur. Et ab eo recentatur etiam hoc addito, & expressis, quod nominatim in Concilio non eontinebatur; ut non solum Episscopus ordinator teneatur , sed 3c successor. & in eo auget decretum Concilii , ut Papiniani sententiam Justinianus , in L. Cum Papinianus , C. De sentent. interlocu t. nee enim mirum, ut quod antea reeeptum fuerat . id posteriores quas recenter constitutum sibi tribuerint , ut in L. uti. C. De αmpensatiani-όus, se sancire & constituere ait Justinianus, quod iam ante eum constitutum luille, apertisti me docet Cui acius lib. 8. Osf. cap. I 6.

Sed non est oscitanter praetermittendum , quod in d. cap. tis. Innocentius ait, hunc Subdiaconum luit se nullo priesentante mmotum ἔ,ut nemte intelligatur

aliud esse dicendum, si ad praesentationem cuiusdam , puta Archidiaconi , Vel tactotis , ut in cap. Cum dilectus, dc cap. Postulassi, de 're Patram praesen-Κ k k a talas

149쪽

ea mi fuisset. hoe namqua casu teneantur praesentinias praestare beneficiaS. vel limenta Nec est praetermittendum, Innocentium III. in hoe east, Cum feeundam, mistiones quibus prohat clericis ordinatis praestanda stipendia , lamsis Io ex elegantillima epiliola dici Hieronymi ad Nepotianum, in qua sin est, κλο νς Graeco, fors Latine appellatur p wι quia ipse Demi-s fora, id es, pars Cieriorum eis; mu qaia δε sam sum; dicantur.

Quem antem hoc loco vocat responsalem, observandum est in his libris esse Procuratorem ἱ ut in eam olim , t Reseristis, eap. Dudum ata de elei . ea' venIeny, de renuncia Ioue, cv. Cum olim, de incia e ' potestaιe Iud. delem talia responsaliς aput Gregorium, eri 6. tibia a. ει υἰ o. lib. I. & pallim in. registro , is eI qui apud ιmperatorem Ecclesiae Romanae cautam agebat . quiti apocrisiarias dicitur, quod nomine eiuς qui delegavit respondeat. Eum qu que Vicarium appellari reperio , in missis Nicolai I. ad Giseopos Gallia , de restitutione Rotaldi Suessionensis Epucopi , quae extat in Bibliotheca sacra. Censeo quoque valde notandum , quod in d. e . traditur de examinando. iam ordinato a defuncto Epi--; & id rectissime glossa explicavit. Conci amuc igitur hodie ex Concilio Lateranens. de ex Constitutione Innocentii II l. ordinationem sine titulo iactam non esse inanem ; sed teneri o dinatorem, val success rem praeclare beneficium, nisi Clericus facultatet habeat ex quihua pollit se exhibere, ut i cap. 2δ. qua de re vide Concilium Tride tituarti sessione at . decreto de resormatioue eam a is

Sane quod vulgo dieitur , eos ordinarii ad titulum patrimonii ; & possessionem quam habent, esse illis titui, clericali; loco, quali videantur in ipsa passessione in titulati id interpretes male sumpsisse videntur ex illis locis , in quibus quis dici: ur ordinari in Eeclesia possessionis, ut in eam t. ds. o. & ibi glossa , &io L. Iu Ecclesiis, C. De Di . ct Cimicis . Sunt enim pessessimo; illis locis latifundia, ut tam in Iure Civili, & apud Ilum, Ioen notistima. Adar &Caesarem ιιι. t. De balio GaIL Allobrves stia trans Rodanum vicos , pomessi ne que habebant. in quibus nempe possessionibus domini instituebant Etaesiat ;ad quas ordinabantur Clericia, non ad possessitanem, vel patrimonium . Pas: sius Episcopus Lilibitinus, in ep. ad Leοηεm II. G1 quaedam υili gima possisso quae Moniinas avellatών, ω moutibus arciuis , ae μυis densissimis resti ra ἰ illii que pe aris, atque vili opere coustriacta es Ecclesia. Denique , decretum hoc de Clericis sine titulo non ordinandis , generaliter cum glossa in cap. 4. & east. 13. Qccipio tam de maioribuς, quam de minorubus ordinibus; quod & Theodoro Baliamoni placuit, ad ea . 6. Cone L. Chale don. Et est notandum sententiam Uinceat ii, quam in diacam reiicie Tancredas, fuisse nomistim i a Gallia, lege regia in Comitiis Aurelianensi r lata confirmatam , rem nempe, quae titulo sacerdotali destinata est, alienari non potis .

AD CAPITULUM III

RArio nulla permittit . ut quod pro communi utilitate datum esse cognoscitur, propriis cujusquam usibus applicetur.

150쪽

VERBA huius eap. extant quoque apud Gratianum io. I. 37. q. quod cum non notetur a glossa , inde coniecturam facio, hunc locum, qui &apud eumdem Graiianam citatur cum inscriptione paliae, temporibus horum glosi sat crum , qui in locis Decreti indieandis fuerunt diligentissmi, nondum in D cretum ex aliis compilationibus suisse relatum . Nam verissimum est pareas,

ras vocant, a studiosis quibusdam post Collectionem Gratiani additas fuisse ;tis probant veteres Codices Vaticani, & ipsae iblemnes glossae Decreti, quas ante has additiones fuisse condit , vel ex eo eolligere licet , quod. nullae reperiantur ad dictaς palea , coargunt satis. De rati ne autem huium nominis paleae, quo & res inanes, & leves sign i fi-

eari quidam putant, ut D. Hieronymus commeus. in Maiam tib. q. cap. 1 Iis P

Das puto in Scripttiris fantiis victa esses licia. hoc unum monuisse sussciat, significari τα , id est, antiqua, quae nempe ex antiquioribus Collectionibus rurius in librum Gratiani conjiciuntur . eadem serma; qua & passim in tib. BULIicon citatur ἡ παλαιου , it et , antiquim; & in Cod. V blasth. Antiqua, in vel

Denique proponitur hoc loco ex Gregorio regula Iuris Pontificii, quae dictae nullam rationem permittere, ut quod pro communi utilitate datum eii, pr priis usbus applicetur ; quam quare initio hujus tit. proponunt collectores , quaerendum est . Nam quod vulgo traditur de honi ecclesiasticiet quae pro communi utilitate Ecclesiae data sunt, non alienandis ; quis non videt haee verbχ admittere non posse hane interpretationem , quae ita accepta minus ad titulum acere videntur ; & ita explicata haec regula , potius collocanda fuit sub titi

Quaerenda igitur est species vera, quae proprie pertineat ad titulum : hane ego afferri posse puto, ut quia in Ecclesiis praeter praebendas, & reditus qui inter Canonicos dividuntur , ut in usus cedant eorum , ut nominatim loquitur Pontifex , in eo. Cam Mari utis, infra, de Constitutionibus , sunt & alii r ditus qui communi mensae applicamur, & non in usus proprios , dc privatos

singulorum Cano'icorum cedunt, sed in usus communes , d. east. Cum Martλnres. Dicamus igitur hic hanc regulam esse aptandam ad hunc tractatum pro bendarum, ut si tarte Canonici reditus communi mensae deputatoe, propriis usibus applicare velint, & quod debet ad communem usum pertinere, sacere singulorum ; id eis non liceat hae regula vetante. Non postunt igitur Canonici ita immutare statum rerum ecclesiasticarum, ut in usus cedat privatorum quod pertinet ad communem utilitatem: ut non possunt line iusta causa imminuere numerum praebendarum, cap. Ex parte Ia. λθ hae Consitutionibus; neque portiones Rectorum , vel Vicariorum, cap. Avaritiato. Me tit. & haec est huius loci sententia vera quam glossa non animadvertit. Hanc tamen moneo esse corruptam in omnibus libris, citat enim ean. Nulli, f. ergo 12. g. 3. qui eanon , vel parasraphus profecto inibi nullus est . sed haec citatio ex veteribvς glossis manuictim. primae Compilationi , sk eiu restituenda I 2. q. a. eau. De reb. inibi notatur hane glossam esse Alani. Sed non praetermittam nos elegantem huius regulae speciem posse fingem ex

epulata Arnulphi Lexoviensis Episcopi ad Alexandrum Papam, de Canon is

SEARCH

MENU NAVIGATION