장음표시 사용
111쪽
commentarius III Orico-Theologicus syrum Saeello, ubi solentne sacris Majoris hebdomadae caere montis est Rituale ab Alexandrinae Ecclesiae moribus haud inultum di sonans, & per totius anni decursum ea Psalino rum versio in divinis ossiciis decantandis obtinet, ex qua Magnus olim Gregorius Missaritim Introitus, Responsoria , Tractus, offertoria &α quoad Psalmorum versus, conci navit , nobisque ad hanc diem in Missalibus proponitur te genda . Haec porro Psalmorum Versio ea est , qua longe an te Hieronymi tempora utebantur Latinae Ecclesiae, dici a proinde a Patribus vetus, ac Itala ex Graeco facile expressa , sed quo alictore, qua aetate, caliginosa temporum vetustas nobis quamlibet invidit cognitionem . Haec quoque Divi Marci Ecclesiae celebris versio audivit in omnibus Romae E clesiis intra divinorum officiorum cantum usque ad Pium V. qui abrogato veteris Italicae usum, huic vulgatam suffecit in omnibus Ecclesiis decantandam, exceptis nonnullis, hoe est Vaticana Roma, Regia D.Marci Venetiis, Parochiae Mozarabum ritui adhuc adhaerentes Toleti , S: Ambrosiana in Mediolanensi ditione, ubi tamen ex antiqua hac immutata
aionnulla leguntur, quae in reliquis Ecclesiis jam laudatis imtegra supersunt. Rituum discrepantiam videre pariter licet inter Monachos climantiquos, tum recentiores.Consonantibus in sancto Officia
celebrandi instituto AEgypti, Thebaidis, Palaestinae , atque
totius orientis Monachos , rituum tamen diversitatem in
hisce Aseeteriis observarunt viri doctissimi, inter quos Cassianus , & Gregorius Proto Syncellus adversus Marcum Ephe- sinum apud Leonem Allatium de Synodo Photiana p. 33 I. In vitibus, inquit, Ecclesiasticis consuetudo est varia . Nam complantinopolitana major Ecelefa in eoistrandis osse is alio more
utitur , alio vero majora monasteria, alio minora ad quietem ae-eemodata , denique atia Sacerdo um Saeuiarium Ecelesia .τaben tota in uno, eodemque Caenosis varios jejunandi , 'RAIendisve modos habebant. Eadem occurret officiorum dissona tia inter veteres , & novissimos D. Benedicti Discipulos , si cum hodierno eorum officio conseras ordinem, quem Ca-Put 8., 9., & Io. regulae iis quondam praescribebat in haerecitatione servanduin Sed ne hic quidem consistit vari M tas
112쪽
tas, hodie dum Monachi a Μonachis eiusdem regulae , & xta.
tis discrepant . Compertum est Cistercienses, & Carthu- sianos nonnulla in divino ossicio peragendo observare, quae Benedicti no ritui minime congruunt r imo inonasteria ejusdem professionis invicem discrepare in Provinciarum diversitate haud aegre deprehendent, illorum Psalteria consulentes . AMonachis reliqui Religiosorum ordines dissentiunt ι & inter hos sua non desideratur varietas. Plano siquidem Brevi rio utentibus aliis, aliud multi sectantur, ut Carmelitae, &Dominicanae familiae alumni. Praemonstratenses Romanum ritum amplectuntur quidem , sed in nonnullis variant. Poristo ne latius serperet haec, quae latissime difflandebatur dee, mo sexto seculo orandi varietas , & quae ad abusiim usque declinasset, Paulus, & Pius IV. deinde Pius hujus nominis V. irrumpenti licentiae frenum constituerunt, omnes ad unam orandi formam adigendo EccIesias, & Religi sis Congregationes praeter eas , quae legitima ducentum a norum praescriptione specialem tui ritum potuissent tueri , abrogatis aliis Permissionibus , Licentiis, Privilegiis, uno verbo, praetextu quocumque orandi ex alia forma ab ea , quam de integro Pontifices Μaximi invexerant , adjecta insuper poena non destinctae obligationis aliter recitantibus .
Nota est hac in re Bulla, quam Pius V. septimo Idus Iulii anni 1s68. in Breviarii reformatione edidit r quare isterius circa eius decreta non est tinnwrandum . Extremam huic capiti manum adjiciam monendo non
uamlibet in divinis ossiciis diversitatem, diversum ritum i
ucere . Minutiora saepius occurrunt , quae diversum quidem reddunt ossicium , a communi tamen ritu non excludunt. Sic non eadem Samstorum colere Solemnia, alium Eva
geliorum , aut Lectionum habere in quibusdam festis cursum, ac huiusmodi quaedam ea non sunt, ut ad diversum ritum adducant, vel ut expostulari quis possit alterius ritus sectator , si sorte contra propriae Ecclesiae consuetudinem talem in recitatione admittat varietatem .
An vero violati ritus habendus foret reus , qui alienae versionis percurreret Psalmos 3 non injucunda videtur quaestio, nec omnino praetermissa occurrit apud moralis do stri-Disiligod by Coc le
113쪽
Commensarius II Orico-TheoAgicus. 9 Inae institutores . Proseisto si de piiblica recitatioire quovis idiomate celebrata, sive etiam de privato cursu, sed It
lica lingua persoluto, si sermo, grave quid hoc esse noli disfiteor. At vero aliter sentieti diuia puto de aliis textibus in privata recitatione usurpatis . Palam id facere nemo non
intelligit, quae scandalis via pateret aliena lingua divinas
decantare laudes , & in privato cursu audere vernaculo uti sermone, contra apertam sore Ecclesiae mentem, est cuilibet
exploratum Nihil autem ex his in privato reliquorum tex- tuum usu est metuendum. Quod enim gnigni potest scat datum , si, nemine audiente, diverso idiomate impositum a Llvas pensum Quae contra alios textus proserri Ecclesiae prohibitio potest Hebraicum originalem Psalmorum textum esse negabit nemo; Graecus Septuaginta, Graecus Aquilae , Symmachi, Theodosionis , aliorumque semper ab Ecclesia rec rutus suit , imo omnes ab Ecclesia probatae antiquitus versiones a Graeca Septuaginta prodiisse testatur doctissimus Waltonus Proteg. 9 aEparatus B.btici, de Hieronymum versionem suam ad Io interpretum concinnasse non est,qui in dubium revocet. Suum pariter calculum addidisse Ecclesiam Syriacae, Arabicae , AEthiopicae versioni quis ambigat Syriaca vetustissima orientalium omnium cria itur , eamque E clesiae omnes Syriacae probant, retinentque . Ex duabus versionibus Arabicis alteram Antiocheni, alteram Alexandrini recipiunt fideles 3 & Syri Melchitae , ut publicis usibus habent Syriacam, ita in privatis Arabica utuntur: AEthiopica tandem, cui Coptica , seii AEgyptia adiungenda videtur, passim usurpatur dispersae per Africam Christianorum multitudini, ab hujus versionis usu numquam deterritae in pluribus unionibus , quas cum R. Ecclesia inivit , potius vero datum eam servare in divini ossiciis, quemadmodum vel hisce temporibus in urbe ipsa resonare auditur ex S. S. Pontificum assensu in templo, huic nationi ad sacra peragenda liberal,
ter concesso . Profiteor tamen Chaldaicum illum ab his versionibus excipiendum , non secus ac vernaculum , qui Paraphrastica potius quam rigorosa versione textum eXp
nit , dc parvo in pretio semper habitus eth ab Ecclesia , unde pro eo illud ab Ecclesiae placito argu M a to
114쪽
sa De Divino Ofiis mentum , quod pro aliis, mutuari non Dssumus . Negotium aliquod facesset quibusdam Romani ritus solemniatas, quam religiose servandam praeceperunt S. S. Pontifices. At unum idiomatis discrimen a Romano ritu non e trahere recitationem , praeterquamquod manifestum ex se
videtur, docent gravissimi viri Emmanuel Sa , S: Robertus
Violati praecepti culpa saepe quidem in eos eadit, qui ossicium a propria Ecclesia indictum libertati, vel desidiae indulturi commutant in aliud, ex dicta varietate dumtaxat d, versum , sed aliunde,quam ex mutato ritu, profluit crimen, ut Doctorum omnium in re morali sententia est , apud quos lato calamo disseritur leve ne, an grave piaculum habendum sit officium officio ejusdem ritus subrogare, & an idemst de quacumque intra eumdem ritum mutatione eliciendum judicium. Si quid hic sentiam, ingenue aperiendum multi est: equidem sicuti a gravi culpa liberarem assumptam ex solo genio, & desidia, raram, nec multo brevioa rem mutationem; ita frequentem, & maioris brevitatis non alia de causa admissam mutationem gravi crimini iudicarem obnoxiam; ibi enim leviter, hic graviter a Pontificis mente divertitur, indicentis, ure in perpetuum ad horas Usar diu nas , atque nocturnas ex Breviarii Romani praecepto, ct rati ne omnino teneatmr , qtticumque earumdem obligatione d Vincitur . Caeterum quascumque in partes divisa trahantur circa hoc dubium Authorum ingenia r Omnes ad unum in illud saltem consentire nunc debent , fas nemini esse die Palmarum Osficium Resurrectionis recitare. Ex Apostolica enim Sede regnante Alex. VII. peremptorium contra hanc propositionem : is die Psalmorum reeitans Osrium Resurrectionis satisfacit praecepto, emanavit decretum, vetitumque sub
Ecclesiasticis poenis imposterum vel publice , vel privatim ullam Probabilitatem huic asserto adscribere.
115쪽
castus Apostolorι- .em Mevis usitatus . Alia primis , ata posteris-ribus seealis erat eanendi consuetudo. terni cantus Autiar an enatius, wI Flavianus , ἐν Diodorus audire debeant. Ex duplici ratione cantum suadente, refficituν Petri de Bruti, si V ridensium error. Quanta olim curaeanendi studium fuerit promotum, ἐν poseriorum observaritiae confustum. Touendi recentiores abusus. Canebant olim indiscriminatim omneseum clerici tum Laici. An per Laodice nam is adum inhibitam fueris Laicis is Ee clesia canere. Duuuntur Ianseati, is auefulti in Me dicteria .
OUamvis Heterodoxi mille iniuriarum plaustra in pu
blieam horarum institutionem exonerent , nullumque non moveant Iapidem,ut incautorum ludibrio eas exponant, eumdem furorem tamen contra cantus consuetudinem exerere , neque inficiari potuerunt, quin Ecclesia canendi ritum ab Apostolorum usqtie temporibus jure serat acceptum, &ad nostram aetatem nunquam intermisso usu propagatum. Enim vero Paulum ad Eph. e. scribentem, ad publicum cantum excitare fideles testatissima res est. Loquentes vobismetipsis in Psalmis , ct H mnis . ct Canticis sphisualiauiti & ad Colos e. 3. Hersum Christi habitet in vobis abundanter ia omni sapientia docenter , ct eommonentes vosmetipso1 Psalmis , Hymnis , ct Cant eis sp rituatibus. Scripturae succinunt antiqliis. sima Patrum testimonia. Iustinus Martyr in Apologia ad Antoninum Pium ordine secunda, re ipsa tamen, ut ex Eusebio , & Hieronymo peritiores Critici observant, primum conscripta , Deum a Christianis Hymnorum cantu laudari tr dit . Gratos nos issi exhibenter vationalesque pompas , ct H mnos celebramur, atqMe decantamus . Clem. Alex. in adhortatione ad gentes. Si velis tu quoque initiare , ct chorum ducere cum Angelis eirca eum , qui est ingenitus , ct ab interitu alienus , ct qui Iolus est verus Deu3 ι una nobiscum canite Deo veris , bo . De canendi consuetudine, tanquam longe ante sua tempora usitata, loquitur Chrys. homil. 36. in I. ad Corinth. Con-
116쪽
s6 m. Divino OMA . veniebant oΓm omnes , ct Halisbant communiter ' Egregius in primis , & ad antiquitatem , de qua agimus, stabiliendam accomodatus est locus Augustini c. I 8. Epist. Irs. cum ait. De Himn s ct Psalmis eanendis ipsius Domini , ct Apso-Drum halemus prMepta, o documenta . Agunt de cantu primis saeculis frequentatum in Ecclesiis praeter Dionysium , Τemillianus , Basilius, Hieronymus , Epiphanitis, S: alii Pa. tres di immo ab Et nicis Scriptoribus Plinio, & infestissimo
Christianorum hoste Luciano suppetunt hujus veritatis testi. monia, quorum attestationes, utpote de re Ecclesiasticae sanctitati consentanea maximi momenti esse nemo non intelligit . Lucianus itaque in Philopat. Occidentalitim Christia norum ritus exponeus, ita eorum voces mutuatus loquitur. Ad Hymnos tota norite decantandos visitamur . De Orientalibus autem sic Plinius i. 1 o. Epist. 97. ad Traianum scribit . sunt stato tale ante iacem convenire, carmenque Christo qua Deo dcere secum invicem . , iExterorum testimoniis plura , quae rem siladeant, accedunt ab Herericorum impietate petita eXempla. Paulus Satriosatentis , ut Patres Synodi primae Antiochenae apud Eusebium I. 7. hist c. Io. certiorem secerunt Romanum Episcopum
Dionysium, aliis sceleribus illud addiderat, quod in locum Psalmorum, Sc cantus Ecclesiastici, Hymnos quosdam , &cantilenas instituerat, quas mulieres magno die Paschatis ad sui honorem media in Ecclesia decantarent. Donatistae, abdicato Davidico Psalterio, aliquos sibi Psalmos, Hymnosque ad musicum concentum modulandos elucubrarunt , ut illustres viri tradiderunt, de praesertim Augustinus. Demenistiam Meletianorum Psalmodicae modulationi Choreas , atque tintinnabulorum sonitum interserentium eXageravit Epiphanius i. I. Hist Eeci cap. 3. quos Iudaeorum, & Samaritanorum aemulatores dicit, non ex Psalmorum cantu , sed exactis inter Psalmodiam saltationibus, qua de causa etiam, quit alibi idem aut lior, magnus ille Athanasus perpetuo eum eis beuum gessi . Arius , ut ex orat. a. Athanasii contra Arian. eluscescit, suam adornarat Thaleiam, seli cantionem ad Soradis numeros compositam , qua impius Haeresiarca hominum , ac mulierculars in animia syae hereseos virus instibiare
117쪽
Commentar ut HI lorko-Theologἰeus. sylare enitebatur catholicoritin in hoc aemulator i qui ex suis eastris homines ad virtutis assectum , ae fidei veritates pereipiendas per Psalmodiae s Ηymnorumque cantum excita hant . Cur non memorem Apollinarem verum, ut pluribus audit, authorem vulgarium Psalmorum,ouos Laodicena SD nodus c. yy. proscripsit f Cur non haeresiarcham Hieracem, aliosque hujus sursuris homines , qui cum Ecclesiastieum cantum vel evertere , vel aemulari ab Ecclesiae exordiis praesumpserint, iam patere potest ad Ecclesiae initia canendi in stitutuin esse reserendumλ antum verbhuic detulerint,adulta iam fide, totius Catholici orbis populi, tam multa ,& probata pro hoc piissimo usu suppetunt quolibet saeculo monumenta , ut, nili huic , Vix alteri vera Traditionis ratio adstrupuletur . Hinc Lutherani a suis' eonventibus non explodunt cantum, sed iuxta adornatam ab eorum magistro anno is a I. Missae sormulam , Sc receptam cap. de Missa ex Augustana consessione methodum,'ublico cantu Novatoribus absolvuntur Liturgia, aliaque suae Ecclesiae Solemnia: quin diu post abrogatam ab impia Elisabeth in Angliae Regno Catholicam Religionem , viguit cantus in divinis ossiciis usus ex ipso Reginae praescripto , & mandante Cromuello, qui rerum summa apud Anglos a Carolo Rege obtruncato potiebatur, Psalmi post meridianam concionem non parvo temporis i tervallo erant Dominicis diebus cantandi. Porro etsi cum ipsa Ecclesia suam traxerit origἱnem san.ctissima haec institutio : aliter tamen primis, aliter posterio ribus seculis haec in usu fuit. Ab initio enim unus ad hoe institutus Cautor modulath Psalmos ' concinebat, reliquis ex Clero, ac Plebe mente , spirituque prosequentibus, solum aliquid in fine Psalmi una cantantibus. Hunc primo. rum fidelium in Divino ossicio eantando ritum fuisse Euse.
bii sariensis evincit authoritas l. a. c. I 7. Cum unus mori utὰ 'almuin canere exorsus fuerit 3 eaeteri eum fontio austul- 'tanter, extremas dumtaxat Hymnorum partes coneinunt . Sucessu
vero temporis alternatim psallendi ratio suit in Ecclesiam introd iusta , sed qua aetate, non adeo exploratum est . Socrates i. c. 8. authorem exhibet Ignatium Antiochenae Eccle-sae: jura ab anno Christi 68. ad io9. moderatum , quem,
118쪽
ait, hutiusmodi canendi formam in suam riclesiam invexisse,
coelitus ostenta Angelorum visione, alterius ad alteriim san-etigi inae Τrinitatis laudes concinentium . Emunctioris tumen naris homines ad anilium sabellarum classem ablegan. tes hanc Socratis narrationem , sentiunt cum Theodqreto l. a. c. a . serius petendam alterni cantus originem, & eius initia ad annum dumtaxat 337. Occupante Romanam sedem Liberio , & Constantinopolitanam Constantio, reserem da esse s qua aetate Flavianus , di Diodorus conspicui non minus propter solitariae vitae inter urbis pericula rigorem, ruam Oo propugnatam fidem adversus Leontium Arianum Epicopum , atque promotum pietatis studium in plebe, adhue Laici hoc serustum inventum mirificE excogitarunt: Hi PDAIentiam choro in duas partes diviso , Hmnos Davidicos alterianis canendos tradiderunt. Haec Theodoretus loco mox Iaud to . Ex Antiochena Ecclesia tuae alternae modulationis,cbnse tiente Τheodoreto,nec dissentiente Socrate,proculdubio prima sedes fuit continuo in alias Orientis, atque occidentis oras per meavit talis consuetudo. Locum haec obtinuit apud Thebaeos,
Palaestinos, Arabes , Phaenices, Syros, aliosque apud Ephratem incolas, ut Basilius cognomento Magnus tradidit in alias adducta Epistola ad Cler. Neocaes. Hanc excepit in Constantinopolictana Ecclesia Chrysostomus; hujus usus in occidente primum viguit Mediolani, Ambrosio excitante, inde reliquae occidentales Ecclesiae eundem sectatae sunt, & harunus t tus orbis Catholicus in sacri instituti exercitium piissime comspirat, & , ut licet conjicere, conspirabit ad finem saeculi, non quidem ex Decreto Damasi Pontificis , ut volunt aliis qui s dudum enim ejus scripta , & reliquorum Pontificum Decretales ante Siricium commentitias esse, de sub finem saeculi dumtaxat septimi praepostera Religione.confictas viri doctissimi observarunt, sed ex recepta consuetudine, per quam temporaliἔ Ecclesia aeternae modulationem imitatur , tibi, ut est apud Isajam c. 6. Seraphim stantes supra o num Dei clamant, & alternis vicibus gloriam Deo exercia
Cur autem per cantum semper Deo laudes tribuerit Ecclesia facile est colligere e nam talem honorem Et nici Diis,
119쪽
commentarius Vistorico-Theologisus.
quos pro veris numinibus habebant, dandum semper dura runt, deducunt, qui etiam num inter Gentilitatis caliginem in selicissime versantur, quod in Sinensi Sc Deutensi regno, aliisque barbaris regionibus modo usitatum, litteris
mandarii tot novi earum regionum lustratores , ac de ant,
quis historiarum monumenta testantur. Veteres Delii, Cinretes , Indi nullum sine cantu offerebant Sacrificium, nul Ium Idumaei , de quibus eorum conterrigena, &Moysi coaevus Iob meminit. Antiquas, & olim feritate sua notas, Gallorum , Brittannum, Germanorum nationes non aliter, quam
inter musicalia instrumenta Diis litasse, author est Diodorus Siculus . Romanis pariter idem suit solemne pluribus in Sacrificiorum generibus, & praesertim in Armilustro , quod
armati, tubisque resonantibus,celebrabant. Plato t.2. de legiabus memoriae consignavit veteres AEgyptiorum fictis num nibus varia musices genera dicasse , quae diebus, ac caeremoniis colastitutis, inviolabiliter essent canenda . Hinc illae
Hymnorum species aliis propriae,nempe Imping. 1 Dianae, CGreri Iulus, Veneri idest amatorius &c. immo eam Heseos partem, quam Lyricam dicunt, solum ad Deorum laudes prinatim spectasse haud obscure indicat Horati Ha dedit Hibus Divos , pueroseue Deorum. Verum huiusmodi inter sacrorum celebritates cantus hebrabcae praesertim nationi suit solemnis, a cujus antiquis rivulis halistum,sitis filiis deinde propin navit Ecclesia. Vix AEgyptia e regione, vindicato cum populo se se Moyses proripuerat, ut transfretati seliciter Erythraei gratias Deo ageret,
exaratum a se canticum una cum popillo, & Maria sorore, ro. sonante tympanorum murmure, cantaVit. Quis ignorat qua.
lis , quantaque Cantorum turba Solymae versaretur templi servitio destinata Paralip. II., Is., 2 o. legimus M o. I nitores , totidem Cantores fuisse obsequiis templi addit hos, ut perpetuo sungerentur cantandi munere sub eorum Praefectis, qisos Davide, ac Salomone regnante , suisse seruntur Asaph , Heman, Idithus. In magnis per annum Solemniis seminae ipsae ad Cantum in templo sub Praesectis, Hebraeo nomine Mnaetcach di stis, admittebantur, & Scriptura perhibet Choros puellarum Arcae praeivisse, cum ex Cariath.
120쪽
De Divino Osseis Iarim Ierosoylinam solemni pon pa ducereturi testa intutetiam alibi eadem divina eloquia filios , ac filias IIemaneantorum Praesecti munus canendi coram Domino obiisse , ac Paraphrastes Clialdaeus in Eccl. a. 8. diserte tradit, a Salomone in templo Cantores perinde , ac cantatrices fuisse constitutas . Quamobrem cum nulla pene reperire sit natio, Religio nulla, vel vera, vel silperstitionibus, ac mendaciis detesta nda , quae cantui ad Superum laudem non indulseriis sequitur talem magnificandi summi Creatoris ritum lumine naturae humano generi insitum , Deoque maxime esse pro
Aliam addunt Patres causam , ex qua Dei Iaudes per cantum peragendas este suit institutum & a divino Spiritu, Mab Ecclesia, ut nimirum divina Mysteria facilius in corda
hominum fluerent, utque ab animis suavi vocum modulatione moeror , & socordia bonorum operum ejiceretur- Au.diatur Basil. homil. in Psit r. mando Spiritus S. nos υidit e re persuaderi ad complexum virtutis ste. quid fecit f. nimirum Scripturae suae δε emat sus inspersis concinnam istam numerorum . modula ιonem , ut aur/sut permutectis , ae delinitis metico vocum concentu , eum vetat aliud agenter Meremus in animos nostros irrepere M. quibrum utilitatem. Aug. l. Io. Conses. c. 33. Adducor eantandi eonsuetudinem Uprobame in Ecclesia , ut perosiae tamenta aurium , animus in cctum pietatis assurgat .
Quod ab experientia in se roso didicisse Aug. dum Medio Iani in Ambrosii Ecclesia assisteret, testatur l. s. Conses c. 6.mantum sevi in Pomnis, ct canticis tuis, suavesonantis Ecclesiae tuae vocibus commotus acriter. Howex illae in ebant auriabus meis, oe eliquabatur veritas tua in eor meum, ex ex ea inualat asse Ius pietatis. S Thomas a. a. q. s I. art. a. Ideo salisbriter fuit i itutum, ut in divinas laudes cantus assumere tur, ut animi infirmitas magir provocaretur ad devotionem .
Hinc & rejicitur, &perspicuum fit, quam perperam esti tierit impius haeresiarcha Petrus de Bruis Deum irridori camribus Ecclesiassicis , & post ipsum eodem saeculo XIII. Valdenses: Frastra tempus teri in eantilus Ecclesia ficis, qllae nefaria dogmata, perinde ac alia ab Orco per hos revocata, multaque de novo conficta deliria proscripsit jam Concilium