장음표시 사용
121쪽
commentarius IlissorisO-Theologicus. 99 Lateran. III. sub Alex. III. & Latera laeti se IV. sub Ililioc. III. praeter plura in Galliis, & Aligila contra eosdem celo. brata Concilia .
Moneret me locus ut lato calamo exararem quantum
in Ecclesia fuerit qualibet aetate cantus Ecclesiastici prona vendi studium , cum in hoc sacrarum sunt tonum majestas quam maxime effulgeat. Sed paucis intelligatur ejus pretium. Adibuendum Ecclesiastici cantus exercitium, Ecclesia sedulam semper navavit operam , ut aliquos, ubicumque erat propagata, haberet ministros , quorum esset peculiari min, iterio Cantoris munere desungi, sicut antiquissimus author Ignatius in Epist. ad Antioch. aliique pervetusti Patres a Lfirinanis & colligitur ex Conciliis, quorum conventus prima
Ecclesiae tempora ornavit , quale Laodice num c. Iy. Car. tag. III. & IV. ubi Cantorum deputatio, ministerium , &alia occurrunt, quorum munus adhuc in Ecclesia Graeca si. ne aliqua abrogatione perseverat: narrat enim Morinus vir omni eruditionum genere rcsertus in libris , quos de Ordinationibus conscripsit , tradi in Graecorum Eucliologio ritum constituendi per ordinationem Cantores, Sc ex assumptis Munistris , alios ad legendum, alios ad canendum destinari, his Psalterio, illis Apostolico libro in solemni ordinatione
exhibito . Maronitae vero non minus antiqui huius ossicii t naces , neminem patiuntur ad Lectoratum ascendere, nisi per ordinationem gradus Cantoris prius obtinuerit. At quia per solam ordinationem oriri non poterat exigita ad tale min, sterium peritia et ideo multis in locis apertae sue ruut scholae , in quibus juventus ad cantum erudiretur. Praestat inter plures Romana sub Gregorio Magno , authore planae ejus harmoniae, quam Gregorianti in cantum nuncupamus, Gallic
na sub Pipino , Lugdunensis sub Carolo Magno , & Ast,
cana sub iniquo Rege Hi inericor eaqtie erat cura , honor in ludis modulatoriis frequentandis, ut ex iis , praesertim ex Romano, prodierint multi , quos Petrus h. abuit in Romano solio succes res, quales Gregorius N. Steph. III. Paulus I. Greg II. authore Anastasio Bibliothec rio , & aliis . In eamdem curam viri Principes concessi
runt, ne suae ditiones tanto in divinis ossiciis destituerentur Na splen-
122쪽
splendore. Qua de re Richardus hujus nominis I. in Anglia, Pipinus in Gallia , Carolus Magnus in Galliarum nriter , atque Germaniae finibus, Carolus Calvus in iis regionibus, quae in habita cum Lothario , & Ludovico fratribus paribtione, sibi obtingerant, Ferdinandus cognomento Magnus in Legionis , & Castellae reenis , cantum authoritate sua Promoverunt non modo , sed sibi honori dedere Religiosi Principes se duces, & moderatores ejusdem exhibere inter divina ossicia , ut de Carolo Magno sertur, si audiamus Monachum San-Gallensem in l. de Ecclesiastica Cura Caroli Magni , & de Magno Ferdinando Castellae Rege, si fidem damus Rodericho l. 6. de Reb. Hisp. e. II. EeeIesiam Hespere ier Nona , nocturnis ue Hris, ct Saevi si tempore frequentabat ψnterdum eum Clericis, in Dei laudibus modulandis , interdum
etiam vices cantoris explebat.
Iam vero excitare Clericos ad Cantum decretis, atque exemplo Pontificibus, Regibusque, res visa quidem fuit Oinportuna , sed quae pium institutum ab interitu plane vi dicare non posset, deficiente sorte in legibus vigore, certius in successoribus exemplo . Dignitatum ergo, atque a xi splendore provisum , quae poterat irrepere , socordiae. Consule priorem Gregorii IX. Decretalium librum, reliqua inter Ecclesiasticorum ossicia occurret titulus de iacio Priamiserit , quem alio nomine Praecentorem, seu primum Cantorem, interpretantur communiter juris Canonici interpretes eo, quia ad hunc in primis cantandi ossicium, aliosque cantu instituendi pertinet obligatio. Huic autem & si ex jure simplex ossicium, peculiaribus tamen locorum statutis, di privilegiis su inmorum Pontificum inter Ecclesiasticas dignitates accerseri donatum suit. Licet hoc de suis Praecentoribus gloriari pluribus Apuliae, & Siciliae Cathedralibus licet Romanae , Lugdunensi, & Venetae Ecclesiae r licuit Eliensi in Anglia, aliisque pluribus, quas perinde, ac dignitatum insignia consulto Praetereo. Praeterire tamen non possum a multo saeculorum intervallo Venetum Divi Marci Primicerium ex Patritio ordine semper dele stum, ipsa s
te sibi vindicare Apostolico indulto jura , & dnsignia, quibus Episcoporum majestas decoratur , Insuam scilicet, b
123쪽
commentarius inpior co-Theologicus. Ioreulum, anulum, atque Sandalia , eademqtie in elevandis Clericis ad minorum ordinum gradus pollere authoritate, ut ex Bulla Alex. VIII. Ad Apsolica dignitatis fasti.
gium , constat. Nec minus liberalitatis ad procurandam cantus diuturnitatem in dignitatibus, quam optous elargiem dis fuit. Ioann. Diaconus in vita Greg. Magni l. 2. C. 6. na rat a S. P. assignata fuisse nonnulla praedia , & habitacula Scholae Cantorum, quam ipse Romae instituerat, vel saltem omni cura instaurarat, si verum sit, quod aliqui volunt, Pli-laro Pontifici primae institutionis gloriam esse tribuendam. Concilium Emeritense apud Lusitanos saeculo septimo jubet, ut in tres partes Ecclesiae redditibus distributis, tertia pars obtingat Primicerio , eroganda inter minores Clericos pro cujusvis diligentia , & progressu in cantum : Ut a Primia certo suxta quod in cleio eos prascit esse intentor , itasngulis dispensetar c. I . Pluribus in re maximὰ nota non detineabo Lectores: vix enim bene constitutam Dioecesim reperire est , quae Cantorem aliquem ad aliorum institutionem publico sumptu non alat. Ex his omnibus mirum non est,si Episcopi evigilarint semper, ac evigilent, ut Clerici a teneris almnis canendi regulas ediscant, in cujus peritia s secluso se Per quovis palpandi studio J Veneta Dioecesis vix ulli est fecunda , tanti sere ab omnibus fit, ac exercetur ejusdem studium. Qua de re impense gratulandum indefessae sollici. tudini Patri. ircharum nostrorum Petri Barbadici, & Marci Gradonici, quorum memoria in benedictione est , modb autem studio Francisci Antonii Corrarii, Marco in Veneto Patria chatu suffecti, quem traditae Ecclesiae Clavum moderantem ut diu videat Venetus Clerus, ejusque vitam Omnium virtutum genere praestantem suspiciat, atque imitetur, Altissimo
Caeterum quemadmodum Ecclesia maximE semper favit cantui vere Ecclesiastico, hoc est Religioso, modesto, atque omnibus numeris ad pietatem compositor ita semper execrata' est inolles , & enervatas Harmonias , quae solum ad delia mendas aures , & meretricium cultum declinarent. Et revera quem relisiosum animum non pudeat audire theatrali can. tu resonare delubra, corrupta retortis vocibus fluere ad au-
124쪽
Ioa Do DIυino Osciores divina eloquia , sacruin chorum per scaenicos homines agi, inflexis modulationibus adstantes eXsibillare, prope aper to io ridiculis , ac dolosis vocum interceptionibus plaudere , & quasi hac dulcedine corruptellaque satis non sit quOtidie mores inter theatralia spes hacilla depravari ; ac, quod aiebat Romanus Orat. de lag. La. in monitiem eum cantilus ia mutari , sub Religionis larva effeminanti huic libertati etiam in Ecclesiis si aena laxare, ex qua quanti in sacra i ca prodierint abiistis 3 quorum habeatur conventus; quam faciem induant Deo sacrata loca , spectator , S: testis quisque sibi ipsi facile esse poterit. Audiant interim hujusce
cantus promotores ex Bethlemitico solo clamantem , cantu Lque normam praescribentem in Episti ad Eph. c. s. Hieronymum et Deo non voce , sed eorde cantandum , nec in Traginis dorum morem guttur , ct fauces, dulci modulamine eoli nisa das ; at in Eccissa theatrales meduli audiantur , ct cantica ,
sed in thnore, ct opere , ct scientia Scripturarum . Qualis deis beat esse Ecclesiasticus cantus praescripsit etiam Trullana Synodus c. s. Eos , qui in Ecclesis ad psallendam accedunt,
votamus nee inordinatis vociferationibus uti , ct naturam ad clam rem urgeres nee aliquid eorum , sua Ecclesie non eonisis
niunt , o apta non sint , adsciscere I sed cum magna attenti ne , ct eomIunctione Psalmodias Deo , qui occultorum inspodior erre. Et novissime apud Mechliniam Brabantiae u hem anno Is o. habitum Concilium c. Io. Cobjbeant , inquit , Episcopi Cantores , Organistas , Campanarios , ct alios quo-sctimque a Iasciva , militari , ct quaυis indecora musica in eam tu , organis cte. Quod jam injunxerat Tridentina gynodus sess. 22. in decreto de olservat. st evit. in celeb. Misae , ubi Episcopis imponit , ut ab Ecclesiis Musicam, seu Cantum
lascivum, impurum , aut indecorum aliquid praeseserentem eliminent : immo qii bd vel semineus cantus decori sacro. rum poterat obesse, vel res nimiae licentiae foret, ut seininae iisdem cum Clero locis cantum exercerent, ideo utrumque ab Ecclesia legimus proscriptum: primum quidem a SP nodo Antisiodorensi: Non liceat in Eeelsa pueltarum cantica exercere : alterum vero adversus Pelagium, & Sabellium,
quibus Alexandrinae Ecclesiae jam abrogatum morem instat
125쪽
Commentarias Histor co-Theologicar. roatare subierat, ut 'nimirum alternis choris seminae, ac vi. ri sacra ossicia decantarent , quemadmodum legere est apud Hieronymum l. I. adversus Pelagianos: nec non ab , Innoc. II. in Concit. Romano c. 27. Ne Sanctimonia&s μ.I eum canonicis , vel monachis in Ecclesia in uno choro con niant ad Psalgendum. - Ad Laicos venio, Veteremque consiletudinem, qua CIN lricorum vocibus suam, ut adderent Laici, permittebat Ecclesia , quae res, quamvis a prima alterni cantus institutione . lpro laicis de novo invecta, pateat, mihi tamen est antiquo . ini in Patrum authoritate confirmanda. Pluribus, ut par est,
praeat Iustitatis Martyr in ApoloFia ad Antoninum Pium di
Graios nos ini exhilentes rationalePIue pompas , ct 0mnos e Iebramus, at te decantamus . Patet eX aliis, de quocumque
fideli sermonem hic habere Iustinum , quod clarius insinuat in eadem, dicens: Praepositum preces fundere, θ p putamo te acclamare Amen. Sequitur Cypr. de Orat. Dona. do in unum cum fratrιsus convenimus , ct Sacriscia disina eum Dei Sacerdote eelebramus , verecundia, ct disc*Lnae memoreresse debemus, non paFim venculare preces nostras inconditis vo cibus . Succedit Basil. M. in Epist. ad Cl. Neocaes. Tandem ab oratione surgentes , ad Psalmodiam traducuntur, ct nune quia mis duas partes dis si , alternir succinenter nauunt. D. Ambr. Ηexam. I. 2.c y. Responsoriis Psalmorum, cantu virorum , mulierum , T Vinum, parvulorum consonans resultat Ecelesia mami eo amata. Hieron. Praef. l. 2. Comment. in Ep. a. ad Gal. exagerat plebis Romanae pietatem ad sepulcra martyrum turiamatim concurrentis, ubi, ait, ad Uitudinem eae stis ton reis;
νelbat Amen , & Epist. I ad Sabin Tota Ecclem, inquit, norittimisit Uuitiis Ckrὴlum Dominum personabat . In Epist. II s. inter Augustinianas assignatur discrimen , quo Donatistae a Catholicis in eantu dissidere solebant . Donatistae nos reprendunt , quod se Hie psallimur in Eccbo divina eantica Prophetarum, cum ipsi ad Ebrietates suas, ad canticum Psalmorum humano ingenio . . . l. eompositorum , quali tubar coloriationis instamment. Ioannes ob linsignem facundiam Chrysostomus dictus,lumc morem confir-
inat Homil. 36. in I. ad Cor. Conisnicbant olim omnes, DLlelant communiter: hoc nunc quo Iue facimur . Qti id apertius ; ' ii
126쪽
De dirum Oseis Paulinus Nolanus Episcopus in Epist. ad Victrie. Rotom
Episc. ita fideles omnes in Ecclesia, ut Monachi in privatis suis oratoriiswantibus divinae laudis indulsisse testatur. tidiano semper psallentium per frequenter Ecelesas , ct monasteria secreta concentu eertissimis ovium tuarum , ct corditus deis.ctantilus , ct voessius. In Provincia BiZacena Episcopus Vi- istor Uticensis de Persecutione VandaIica I. a. Iam ob eetiis Pritatem fessivitatis hymni noctuams, canente populo ,per totam Eeeloiam eonreepabant, Turmae populorum cum clero divinas Iaudes concinentium nobis tandem exhibentur a Venantio Fortunato tertio ex undecim Poematum libris, quos Divo Gregorio Turonensi Episcopo nuncupavit. Ponti eis monitis Clemur plebs psallit , o infanis Sub duce Germano felix exercitus his est. Patrum testimonii adjungendum nunc esset commune suffrag-fium recentiorum, qui perlustrandis antiquae Ecclesiae rittius operam locaruiar, nisi hactenus recensita testimonia ea essent, adeoque clara, & perspicua , ut se solis rena plane
Inquirendum nunc restat eccur silentium, & quando iulud inter divinas Iaudes decantandas Laicis imposuerit E clesia. Circa causam paucis immorandum est: ea enim, quadrecto ordini ex multitudine in re qualibet oriri solent incommoda , etiam in Ecclesiasticum cantum per laicos celebratum irrepserant. Unusquisque enim popelli, aut saltem multi disciplinae expertes aeque, ac impatientes, suoque g. nio incontinenter indulgentes , vocis modum , & corporis Obliviscebantur ι unde propietate risus , pro majestate contemptus in sacris functionibus patebat, de quo aevo quoque suo conquerebatur Chrys. homil. I. in c. 8. Isa. Sunt quidam inter vos , qui hae audiunt quos ne vestra quidem charitati a bitror esse ignotos, qui eontemnentes Deum , ae spiritus eloquia pro vulgaribus , ae strofanis ducenter meompostas voces emittunt , nihiisque meliores hia se gerunt , quos habet insania , toto corpore tumultuantes , eircumacti, moresque praseserente aspirituali satione alienos . Mier, ct infelix l oportebat te eum tremore , ct reverentia Angelicam gloriscationem resonare die. Hac ergo adducta ratione, sustulit Ecclesia antiquam
127쪽
Commentarius Historieo Mologica1. Ioseonsuetudinem , statuitque, ne cum clero imposterum Laici eanerent: sed quando , & a quibus id titerit praestri. pium , & si me non lateat ad Laodiceni Concilii tem
. pora rejici communiter hoc decretum, mihi autem, ne comis muni sententiae statim adhaeream , quaedam sent, quae gravem ingerunt difficultatem . Nam vel Laodiceni Concilii Epocha Nicaeno Concilio anterior sit, ut Annalium conditor, Severinus Binnius , aliique contendunt; vel posterior, ut volunt veteres canonum Collectores, Dyoninum dico, Isid rum , Martinum , Burchardum , Ivonem Carnotensem , Gratianum, & recentiores communiter id probantes ex an-xiquissimo canonum codice , quo ante Dyonisanam compil- ationem utebatur Romana Ecclesia , quemque nuperrime
in lucem emisit Quesnelius; vel , inquam , ante Nicaenam Synodum, ideoque ante annum 321., quo Nicaeni Patres unanimi. Historicorum consensit suum auspicati sunt congressum , vel post celebrata suerit Laodicena Synodus, ideoque .anno 363. ut Cl.Pagius, aut anno 36s. uti Doctissimus Petrus de Marca l. 3. de Concordia Sacerdotii, o Imperii opinatur, semper vacillat desumptum ex hoc Concilio contra popularemmoaulationem decretum; quia fidem superat morem tanta R Igione,& bonorum plausu vix in Ecclesiam introductum ,& permultas orientis urbes propagatum, sustulisse Laodicenos P tres: incredibile pariter est sarustissimos viros contra Sync diem hanc constitutionem in suis Ecclesiis, depraesertim in multis Asiae, ubi habita suerat Laodicena congregatio 3 &unde suerant ad hoc: Concilium convocati plures Episcopi, cantum populi admississe et retentum laudasse . Enim vero Magnus Basilius paucis a Laodicena Synodo annnis inauguratus Episcopus, nimirum anno 37I., ut solide probat P gius ad annum 37α, ad suos Caesarienses sermonem habens, eorum depraedicat pietatem in Deo laudibus concinendis rIam inde s ita suum in Psat ii . ferinonem aggreditur J ab
Uque Media nocte, quam hoe dicatum Mamuribus temptam sus eritis, ipsorum Mara1rum Deum hymnoHeis Iaudibus plueabilem molis reddentem, ae propitium . Ambrosius Mediolanensis Epi.
scopus anno 374. renuntiatus, authore Paulino in ejus vita,
reliquis incidentalibus Ecclesiis praeivit, plebem ad Ecclesiastio cam
128쪽
ros De Di s Osis eam Psalmodiam incitando: Excubabat piaplebs , A Eceles amori parata eum Episcopo suo D Ambmsio 3 servo tuo . Tane
Hymni , ct Psalmi ut eanerentur seeundum morem Orientalium paνιium s Notar in pluribus ergo Orientis regionibus , ne di. eam in toto oriente , quod non immerito argui ex dictis verbis contendere possem , vigebat eo tempore inducta popi Iaris catus consuetudo J ne populuι mamoris taedio eontabesceret, institutum est . Haec Aug. l. 9. Conses Eamdem in Constant in politanam Ecclestam introduxisse anno 3yo Episcopali Crismate linitum Chrysostomum , contra Arianos refert Meto. menus l. 8. c. 8. & jam suo aevo usitatum populos in rici sta canere accepimus ab eodem Chrysostomo Hom. 36. in r. ad Cor. Convenietant olim omnes, o Hallebant eommuniter , hoe nane facimus . Nec aliam post Laodicenae Synodi tempora suisse suae , atque Africanarum Ecclesiarum consumtudinem ad Hipponensis Ecclesiae rNimen erectus' anno 3ys. prodit Aug ep. 219. e. 18. ut mistia faciam Hieron. Caes
rium, Vici. Uticensem,aliosque permultos, quorum sustragiis probari posset post Laodicenum Concilium perseverasse tum in Oriente, tum in occidente popularis Psalmodiae cantum in Ecclesiis. Haec de Psalmis: idem de misistia sentiem dum, seu alio quopiam ejusmodi pro coronide cujusque Psalmi decantato , si verum audiat, quod pertendunt es, rui Doxoletiam nonnisi quinto saeculo cani in Ecclesia eo,uevisse r numquam enim vero 'simile est , quod , simquentato a plebe integrorum Psalmorum cantu , habitum
inde fuerit minimi versiculi in fine Psalmi ab eadem silet
Quod si Psalmodiat eantum plebi ereptum non suisse per
Laodicenam Synodam, hae1enus dicta suadenis multo minus interpretari licet amandatam a populo per eumdem canonem consuetudinem canendi ea, quae cum Clericis in divina Luturgia olim saeculares canebant. Inter plura enim, quae ab A- stolorum aetate cum elem populus celebranti sacerdoti respondere consueverat , solemnior erat mos 'eoncinendi mris
Eleison s Et eum spiritu tuo in st Sacerdotalem salutationem Dominus vobiscum , aut Episcopi Pax vobis 3 Amen in fine Collectarum M. Colligimus haec ex pervetustis Iacobi Apostoli,
129쪽
toti, Marci , Graecorumque Patrum Liturgiis , de quarum authoritate, & si dubitent plures, sincera ne an sensititia
sint tantorum auctorum inventa , conveniunt tamen omnes
antiquissima esse, & de habitis semper a p mulo in sacra oblatione vocibus, una sere est sacrorum Expomorum sentemtia, quod praeterea colligitur ex Iustino Martyre Apol. a. ex Tertuli. ex Autliore Ecclesiast. Hierarchiae, aliisque antiquissimis Patribus . At hujusmodi morem perseverasse in Ecelesia etiam mox a temporibus Laodiceni Concilii, & multo post non patitur nos dubitare gravissimorum Patrum authoritas, quod certe permissum non suisset, si Laodicena lex vel hanc consuetudinem abolendam decrevisset. occurrit in primis Greg. Magnus l. 7. Ep. 6 . ad Ioan . Syracusanum: Knris egensan, inquit , nos neque diximus, neque dicimus,scat a Graeis di. eitur , quia in Graecis simul omnes dicunt , apud nos auitem a viis eis dieitur, ct a populo res ondetur. Chrys. Hom. I 8. in a. ad Cor. In tremendis Musteriis ut sacerdor pro plebe , ita plebr pro territe vota facit. Hae enim υerba, ct eum spisitu tMo, nihil aliud quam hoc Ignificant. Isidorus a Monasterio Pelusii, cui Abbas praesuit , Pelusiota nuncupatus quinti taculi ait thoe explanans responsonem plebis, σ'cum spiritu tuo: haecina het. I ad quod a plebe respondetur, ct eumspiritu tuo hane habet fententiam cte. Aug. l. a. contra Epist. Parmeniani c. 7. Cum Episcopar solus intui est, populas orat eum alis, ct quasi subserumpad ejus versa respoΜdet, Ararent Theod. in Epist. a. ad Cor. c. r. Non so- sacerdos orans osseri Ioninam,s etiam qui Amen adisjunrit , est oblatae glorifcationi articeps : oblatae autem glorificationis in sacrificio participes sunt quilibet adstantes, ut ex communi Theologorum doctrina supponor adstantes igitur omnes Ainen offerenti Sacerdoti adjungebant. Quid quod Patribus nupero Laodiceae Milio subsecutis, adeo persuasum sui e legem nullam contra hunc populi cantum in Mis. sa promulgatam suisse in ea Synodo, ut non modo hujusmo. i modulatio iis fuerit probata , ad eandem per ipsos plebs fuerit incitata; sed insuper, ipsis authoribus, cautum fuerit, ut imposterum eadem, ac supra, decantarentur intermissarum solemnia a populo Id videre est in Litumiis, quas concinnarunt Magnus Basilius, & post Basilium Chrysostoto a musa
130쪽
mus , & quibus adhuc pro temporum diversitate uiliniue
Graeci , nec non Graecis ritibus adhaerentes Moscovitae, Tariatari , Colchi , Iberi, aliaequ enationes per Serviam, Mysiam, Bolaiam, & minorem Russiam propagatae. His adde Co
ciliorum decreta: Braccarense enim I. anno Christi et r. I noc. I. P. M. celebratum , statuit can. 2I. ut Episcopo divinam opem auguranti, respondeat plebs , Et tuo. En cais
nonis verba. Plaeait ut non alter Epistopi , ct aliter Presb ea
vi populum , sed uno modo salutent , dicentes Dominui fit vobiscum , seat in Ebro Ruth legimas , ct ut respondeatur a populo .ct eum spiritu tuo , Hui ct ab ipsis Epistolis traditum , omnis reistinet oriens s mendum irrepsit, lege Occidens J ct non scis
Priscilliana pravitas immutavit. Veriura magis etiam fiet compertum, quantopere hujusmodi
obligatio ab horum Patrum mente abhorreat, si ad examen reis vocentur canonis, quo id prohiberi autumant, verba. Non oporιet, ait ci I s. dictae Synodi, prater eanonico3 cantores, qui ambonem ascendunt f ambon autem, ut ad claritatem dicam,
vel suggestus Iocus erat, Navi , & Saniniario imermedius, ad quem per gradus aliquot ex inferiori navi patebat ascenissus, muroque erat circumseptus , ubi plura ad Ecclesiasticas Ieges , & poenas denuntiabantur populo , concinebantur Psalmi, sacrae absolvebantur iunctiones, ut nobis in Choro solemne in I prato canon eos , inquam , eantores , qui ambo nem ascendunt ex diphtera , seu membrana leguns, aliquos talas cauere Eeci sis. Porro hare: verba, si attente perpem dantur, plebi aeque ac pluribus de clero videntur eripe. re facultatem canendi in Ecclesia . Prohibet enim Cone, lium , ne aliqui alii cantent in Ecclesia prater eanonicos eam rores, hoc est minores Clericos, & aliquando etiam pueros sola russione Presbyteri ad hoc officium destinatos , ut ex C. ao. Concit. IU. Carthag. patet. Ergo cum Cantorum nomine haud comprehendantur Exore istae , Subdiaconi , Diaconi Sc. his pariter dici posset vetitum omnino canere in E clesia. At si, quamvis hunc sensum praeserant Verba , nem tamen affirmare audebit id suisse a Laodiceno congressu st tutum : cur igitur idem de populorum concentu affirmare non
licebit f Neque vero laudata canonis verba in suspicionem ad- Dissilirso by Coosl