장음표시 사용
181쪽
Commentarius russoriso Theologicus. Is nix eremi solitudine alios pervisentibus:J a 'Io vespere ora tones, ct Psalmos seeundi m consuetudinem compleverunt, majori utique numero,quam aliud trium minorum horarum pensum absolvere mos esset: sic enim Basil. explicata serina habendi publicas preces hora Tertia, Sexta, Nona,subdit: Si ingredieris tu te .plum duodeeima hora,majorem,ct longiorem faeies Synaxim. Q iod argumentum est singulas nostri ollacii horas quam proxime a cedere ad primam earum institutionem , & ad ipsam semper respexisse Ecclesiam in multis mutationibus, quas pro temporum , Si locorum diversitate hac in re constituere necesse
Qui ex Davidico sonte Completorii originem derivant,
rem pro merito non attingunt : nam si David Completorii habendus esset author, quod ante somnum Deo precessunderet Psal. I 3I. S, dedero somnum oculis meis, donee in υμniam Domino ue jam nulla Ecclesiastici officii pars foret, quae ad
hunc sontem reserri non posset. Author Nocturni officii audiret Psal mista,qui media nocte surgebat ad constendum Deo Psal. I I 8 Laudum pariter, Primae, Tertiae, Sextae, & Vesperarum foret institutor propter illud Psalmorum s. Praevenerunt oculi
mei ad te ditatuis . Mane exaudies vocem meam . Sc Fq. V. I 8. Vespere mane, ct meridie annuntiabo laudes tuas . Minus itaque
aberrant, qui aliquod hujus horae vestigitim in Cypriano, Basilio, S: Ambrosio legunt, licet non adeo perspectum sit, an ab aetate Cypriani, seu potius Basilii, & Ambrosii es
fluxerit usus laudes Deo per hanc horam persolvendi. Perme a vero non abludunt primam in Cypriano , quam in B1silio , & Ambrosio deprehendentes Completorii mentio. nem . citare a tertio iaculo ejusdem initia repetenda censeo . Enimvero Cyprianus l. supra cit. de Dom. Orat. duo distinguit orandi tempora I Recedente nimirum sole , cui respondet Vesperarum hora, Sc cessante die, cui profecto alia aptari non potest olficii pars, praeter Completorium ad initium noctis, seu
cessante die,antiquitus recitatum , uti tradit Bellarm.l. de Bon. Op c. I a. 3. Porro tempus Canonicum . Cypriano fateor concinere deinde loquentem de eodem, sed iam recepto instia tuto, Basilium 37. inter sy. Interrog. Regul se si iis disp. Completo vero jam die, pro iis omnibus, quae in eo nobis data fuerunt,
182쪽
gratulatio succedet , eorumque, qua vel imprudenter , vel pruden ter admissa sunt, confessis , ac ficubi utens aliquod de Ium ad missum fuerit , verbis , operibusve , aut etiam corde pro his omnia
sus,oratione adhibita, veniam nobis a Deo comprecabimur. Et Ambros. l. I. Hexam. c. I a. Dis , inquit, sensum hominis gerens non erubescat sine Psalmorum celetritate diem elaudere . Fateor insuper tam in Cypriano , quam Basilio, & Ambrosio vestigium aliquod duntaxat legi hujus horae, nam ab ant quis Ecclesiiae Doctoribus certum est clarum hauriri non posse eiusdem ritum , cum certa sorma orandi penes universam Ecclesiam non obtinuerit primis temporibus Completo. rium , uti notant, qui de Ecclesiasticis ritibus opera concinianarunt . Uerum quoque est nostro Completorio propius a cedere a Basilio , quam Cypriano & Ambrosio descriptus ordo e memoratur enim ibi consesso peccatorum , petitio , ut quies capienda sit ab omni perturbatione, ac vitio libera, tandem sermo est de recitatione Psalmi. Di inhabitat.
Da hora etiam subdit. l. r. necessario nonage tis recitari PDAmus debet. Prope suit etiam,ut dicerem, neque eodem tempore per totam Ecclesiam , & homines Ecclesiastico penso adstricios propagatam novam hanc Dei precandi Disciplinam, ut profecto erat dicendum, si huc spectaret, quod Rufinus in vitis P. P. l. 3. c. s. scribit de Monacho Fratres insolitudine invisente . He pere ad luminaria fhoc est ad or,tiones fieri solitas , luminibus accensis , ut hora Vesperarum absolvebatur J addit super consuetudinem alios PsaA
Hactenus de singularum horarum institutione ἐν nunc de tempore , quo singulae publicis conventibus decantabantur. Atque, ut recta methodo procedamus, a nocturno ossicio e ordium repetimus. Eruditorum calamo agitata est qiuestio de Nocturnorum recitatione. Quidam , quos inter Angel.
Doctor. I. ad Cor. C. Iq. l. s. putant in morem veteris Ecclesiae positum fuisse, ut ter surgerent fideles nocte quali. bet ad sejuitistim celebranda tria nocturna . Refragantur huic consuetudini AZorius, aliique multi de antiqua disciplina admodum periti viri, quibus nulliniti suppetere videtur c ruderibus antiquitatis erutum monumentum, unde se L. ficien-Diuitiaco by COORIsi
183쪽
commenta Hur Hi meo-Theologicus ἰ I6r fiesentes stabiliatur haec divisis temporibus nocturna recitaniadi consuetudo. Et certE si res primo deseratur ad veterunt Patrum tribunal, a quibus maxime est antiquorum Ecclesiae
morum petenda notitia, nihil ejusmodi evinci liquebit. Iustinus, Tertullianus, Cyprianus, Athanasius, Epiphanius, Gregorius Nissenus, Ambrosius , Hieronymus, Augustinus, Paulinus , Victor Utkensis, & alii plures de nocturno ossicio meminerunt in sitis scriptis, nihil autem habent, quod
separatae nocturnorum recitationi dilucidE faveati vero simile autem non est antiquissimos Patres alto involuisse silentio eou- suetudinem , Catholicae pietatis extollentem laudes; vel in hortationibus ad populum habitis pro frequentando hoc Re- Iigionis exercitio, eam omnino praeteriisse , si inter fidelium coetum re ipsa viguisset se uncta recitatio , vel f quod attentius considerandum estJ plures Patrum rem adeo disertha
firmasse , ut non nisi de oratione uno noctis tempore cel brata explicari possint ejus verba. Pro multis unum, aut alis terum excitatis Patribus promatur testimonium. De noctii
no ossicio en quomodo loquatur Athanasius i. de Virgin. m. dia nocte me taberis , ct 0mnis eeletrabis Dominum Deum tuum di Amb. in Psal. i8. Surgebat noctis medio Davia , ut Domino eo teretur , tu totam noctem sopori exi=imas depataodam fltune magίs tibi orandus est Dominus. Unico huic Deum nocte
deprecandi tempori suffragari videtur Ecclesia, quippe cui
in instituendo novo ossiciorum ordine nihil antiquius fuit, quam primaevum imitari ritum; & tamen sub uno nocturano praescribit recitandum seriale ossicium ad singulos hebdomadar dies, excepto Dominico: imo ipse ferialis cursus nobis frequentatus eum antiquissimae sit institutionis, & maximae in Ecclesia' aut horitatis, antiquissimam in hoc Ecclesiae deel, rat consuetudinem si enim pro serialibus diebus Pontifices,
vel alii, qui resormando Breviario operam navarunt, non novam procuderunt ossicii formam,sed,paucis immutatis,exhibuerunt qualem ab antiquiori Ecclesia , atque adeo quasi a pruma, veluti per manus acceperanis quis non videat 3am ita antiquitus ordinatum Ecclesiasticii in pensum , ut unico noctis tempore expleretur Accedit quod neque Monasteria antiquarum consuetudinum tenacissima legamus ter noctu sit N
184쪽
gere ad Psalmodiam , sed uno canita , totum notis officium peragere . A vero autem quam maximc abhorret affirmate tot Relio iosorum Congregationes pluribus antiquarum adhaesic se institutis , in hoc a veteri descivisse : imo fidem excedit omnes una conspirasse in hanc regularis observantiae relaxatio. nem , & clim antiquiores Patriarchas a primis Monachorum institutoribus modum, quem in regulari disciplina praescribe.rent filiis, decerpentes, tum recentiores nihil egiste, ut resti. tuerent Ecclesiae tantum antiquitatis vestigium 3 cum tamen per suam institutionem profiterentur primaevam Monachorum observantiam ad unguem restaurare. Quod si Basil. in Regul. sus disp. Interrog. 37. & Hieron. ad Eustoch. expreste iue tioneni faciant de tribus temporibus, queis separatim noctu habebatur oratio suo tempore , unde Baronius ad annum Christi si . suspicatur aliquando in Ecclesia viguisse disti ctam hanc recitationem, atque his suffragantibus Doctoriabus maxime inniti asserat contrariae sententiae Patronos, quods, inquam,id innuant Basilius,& Hieron eorum verba tamen ita interpretanda sunt, ut primum nocturnae orationis tempus inistelligatur de Completorio, alterum de tribus Nocturnis, te tium de Laudibus , quas omnes officii partes nemo nescit deis eantari solitas eo temporis spatio, quod ab occasu solis unius diei ad ortum alterius intercedit, Sc proinde tempore nocturno neque aliter videtur Baronius idem ad annum Christi asintellexisse S. Doctorem, saltem quoad tertiam orandi vicems nec profecto aliam patiuntur interpretationem Ba filii verba, nisi quis textui vim velit. inserre ,, ut rem consideranti patebit . His licet ad hujus sententiae praesidium ratiocinari . Vertim haec non ea esse videntur, quae ita valeant exto quere assensum, ut & alteri sententiae affirmanti distincto
tempore decantatas nocturnas preces assentiri vetent: nam
que huic magni nominis adstipulantur Doetores, & plura ex antiquitate momentata stabiliunt. Card. Bona. de Psalmodia - c. I. 3. haec habet et Olym chiniani tribus primis υgiath. noctumos divism , quarta Iau es reeitabant. Bellarm. l. De bonis operibus c. II. Suod attinet ad Nocturnos varia fuit Ecclesia. rum consuetudor alicubi apud veteres tres nocturna tribus distimctis rigiliis celebrabantuν r se enim sensit S. Hier. ad Eustacb.
185쪽
commentarius Historico-τheologisus. I 63 Francol. de Horis Canon. c. I. n. I . Me mi antia' tias dice.
bantur diυ1sim se eundum trer vigilias nodiis . Guill. Durand. iii Rat. Div. Ostic l. s. c. 3. Sciendum autem est quod in primitiva Eclofa Nin stri Erelesia ter de me e interpolutim surgesant ad dimisum ostium etaetra dum. His succinunt D. Thom. Ep. ad Cor. SuareZ tom. r. de Relig. Cosmas Guimerius in Statuto Gallicano, & ex antiquis Riipertiis l. l. de Divii . Ossic. Isid.
iam saepe, inquit, noctu surgen γm est de lecto. Patrum, aeΤheologorum auctoritati accedunt Monastica Statuta. Columbanus Regul c. 7. Didam Catholici reperiuntur , quibus idem est 'eanonictis duodenarius Psa morum numerur , Itae ster brevex , sive per longar noctes e sed per quaternar n nocte vices huneranonem reddunt f nitio noctis , ad mediumque ejus, ad pulu-vum quoque eantur , ae Matutinum 3 qui eursus scut in hyemεpamur videtin aliis , ita in aestate onerosus υidetur, ac gravis λυenitur; dum erebris o noctis breυitate expeditionibus non
tam lassitudinem faeit , quam fatigationem . S. Fructuosiim quoque Braccarensem Episcopuin ter singillis noctibus Deo laudes a suis Monachis persolvi constituisse tellatur P. Marimne L I. c. I. de Antiquis Monach Ritibus t & huc spectasse vi. detur , quod ex persona Christianorum Ioqiiens, eructare ausus est Lucianus in Phylopat. Ad Humnos tota nocte decantandos vigilantes, talia somn amus t porro si media tantum noeste, vel semel singulis noetibus ad orandum vocasset orationis Pensum veteres christianost profectb impius ille auctor numquam asseruisset eos tota no sta in oratione perseverasse vigilantes. Haec, atque alia ab aliis proserri solent ad stabiliendam vel conjunctae , vel separatae nocturnae orationis opinionem. His tamen non obstanti is,semper mihi visus sum a veri orbita suturum ut non aberrem, mediam inter utramque opinionem complexus r sic enim oppositae Patrum sententiae, Ecclesiae praxis , atque alia, quae pro utraque opinione Occu runt, facillimE conciliari posse videntur . Itaque puto nOctibus diem Dominicam festasque solemnitates praecedent, bus sejiinctim , aliis vero noctibus uno tempore celebrara suisse a fidelibus Nocturna ossicia. Quare Patres unum mediae noctis tempus destinatum no sturnis precibus indigitan. X a Ies a
186쪽
ees, explicandi sunt de iis noetibus, quas nulla excipiebant
diei , vel Sanctorum solemnia i alii vero tria orandi spatiagr no stem memorantes, interpretandi sunt de ossicio diei ominicae, vel solemnioris ob San storum festivum cultum, ut est illud Clem. Alex. in Paedagog. c. Hrea sape etiam nocta e Iecta surgendum est , Deu que est laudanduMSe illud Himron. ad Eustoch. Noriis bis terque surgendum est , revoreenda ,
de Seνipturis memoriso tenemus: nec non adiorum Patrum,
qui hac in re adduci possent. Hoc discrimen aliunde printerea suadetur. Quis enim priscorum Ecclesiae rituum , de disciplinae usque adeo imperitus est, quem lateat majori cutitu exactas a Christianis noctes, quibus festi dies subseque. bantur , quam aliae per annum exigerentur Solebant his pervigiliis Christiani omnes totam aliquando noctem insumere inter exercitia pietatis, Psalmorum , Hymnorumque cantum, & jugem orationum in Ecclesiis frequentiam . m. tabile est decretum c. r. Concilii secundi Matisconensis de pervigilio diei Dominicae. Noctem quoque i am , si e nos imberata Iuri tuaesiliti reddidit, spiritualibus exigamus excubiis ,
nee in ea dormiamus, quemadmodum dormiant , qui nomine i
nus noscuntur esse Christiani: Se Greg. Τuron de aliis sestivis solemnitatibus sententia c. yo Renodiant Alemnia , ct tota no-Ete is rigiliis excubant: mane autem facto , dum θc. ut etiam Gregorio antiquioris Socratis testimonium de Uigiliis Sanctorum pro more Ecclesiae orientalis l. a. Ηist. Eccl.c 8. Respoa quidem evat, popuIus autem pre rotam noritem vigiIalat , quia Synaxis futura erat, habita utique festis Diebus, ut exploratum ex veteri disciplina nemo inficiatur . Habemus ex Caesario Arelatensi in Recapitulatione Regul. C. II. nec
non ex Epistola Lupi Tricassini , & Euphroni Augustod
nensis Epistoporum ad Salasium Andegavensem Episcopum olim saeratissimas pervigilii nativitatis Christi Domini, ac Epia phaniae noctes insomnes a priscis Galliae Christianis traductas . Natale Domini, inquit Caesarius, ct Epiphaniam ab hora tertia noctis usque ad Iucem vigiiandum e=. Eusebio teste, Constantinus, Idolorum in Crucis obse litio commutato, facibus vias illustrari curavit , ut commoditis ad nocturnos conventus
Paschae pervigiliis fideles properarent et Lampadeν quoque a
187쪽
Commentarius instor eo-Theologicas. Anse euncta pa' loea illustrabant . Narrat in Leone IV. qui circa medium IX. Ecclesiae saeculum clavum Ecclenae moderabatur , Anastasius vetustissimam Romae suisse comsuetudinem hac iolemnitate praecedentem Assumptioni Debparae noctem transigendi: Asumptionem autem Beata Dei Genire eis diem ingulis saevir , matutinisque eum omni Gemope noctans , Laudibus in Basilica eiusdem B. semper Rrginis rete. brari praecepit. Ab eodem pietatis exercitio nequidquam Monasticae R pilae professores abhorruerunt: nam Bollandus ad Kalendas ebriiarii in vita S. Auxentii Archimandritae litteris commendat, ab ipsis Monachis vigilando inter preces transactam noctem , quae Dominicum diem antecedebat: Familiares suos eum iis , qai inveniebantu r, Pater sulebat tota nocte evigilare , ac S. Caesarius in Regul. ad Virg. Ab hora tertia , inquit , linquendo de solemnioribus per annum sestis, Urae ad Leem vigilandam est. Gesario consonat Aurelianus in utraque Regula ad Monachos, & ad virgines conscripta, de qua in Annalibus Francorum V.Cl. Cointius; nec dissentit Cassi,nus l. 3. c. 8. his constituens discrimen inter officium reliquorum dierum, & solemnitatis Dominicae 3 cum enim retulisisset longiora per hos dies concedi orationibus intervalla ,
subjungit haec Monachos tripartisis di=inguere inciis . Et invita S. Sabbae Cyrillus Scythop. de Nocturnis in Dominicae pervigilio . A Dorea usque aia mane rigilia in utraque E eusa dissas festis , ct Dominicis fiebant. Nec alid sane spe-
stasse videtur D. Benedictus , cum Regul. c. II. suis praecepit, ut maturius ad Vigilias Dominico die sestinarent: Dominiso die temperitis saetatur ad rigilias. Quod si apud aliquos Monachorum coetus legatur seriarum quoque diebus ter ad divini officii cantum Monachos convenisse , ut in Regul. Cujusdain ad Monachor c. ao. Tribas eo entibus diei , totidemque noritis tempore in Ecclesa eonveniendum , & alibi; hoc tanquam peculiaris instituti communi Ecclesiae consuetudiis ni nihil officit: licuit cuilibet Institutori sito abundare sensu , illamque suae institutionis alumnis praescribere officii canendi rationem, quae pio genio magis arrideret. Certe olim
Acmetas toto diei , noctisque ii vervallo divinae Psalmodiae
188쪽
invigilasse memoriae accepimus comittendatum, & tamen hisiusmodi ritus nemini argumentum erit, ut id ab omni E
Ex his vero non infimum asserto nostro suppetit argumentum s enim saeculares homines , & Monachi tam diverso orandi mparatu harum no stitim agebant solemnia, procul dubio asseret dum est speciali quodam instittito, ac solemnitatis serma etiam
ab Ecclesiasticis viris distiniatas suisse hujusmodi noctes,& hoc
institutum in separatis conventibus suisse situm , quemadmodum clare aliqua ex adduistis momentis evincunt, idque tum ut populo assidue oranti, exemplo praeiretur , tum ii vigil detineretur, oblata occasione alium ex alio eXpectan. di sacerdotum ad publicam orationem conventum . Mos iste vigiles in Eccleuis ante diem sestum ducendi noctes viisset etiamnum apud Cophtos , ea noctium intervalla matutinum inter ossicium , & mysteria sacra terentes . Ad id pariter facit argumentum de praxi Ecclesiae circa Ordinem serialis ossicii, adoptatum ab iis, qui nocturnum ossicium unica recitatione propugnant quondam fuisse indiscrimin tim decantatum . Cum enim dicant Ecclesiam rationem h buin primae ossiciorum institutioni in nova horarum resoris anatione, & prope eamdem formam , quam longa saeculo. rum traditione accrrat ab antiquis servatam, nobis comsgnasse in seriali ossicio, cur non, S nobis idem erit dicem dum de Ossicio diei Dominicae , aliarumque solemnitatum, paris absque dubio cum seriali antiquitatis 3 Et si uno temporis intervallo inserunt illi decantatum suisse serialem curia
sim, qubd sub uno nocturno contineatur ejus ordo , Cur non propter eamdem rationem intulerimus tribus distinctis hora. rum spatiis peractum ossicium noctis Doin micae, aliorumque festorum, quod tria nomirna eius ritus comple statur pNe vero quid dissimulare videamur s verum est: jam sol nantis per annum Paschatis , & Pentecoste unico nocturno totum tenebrarum ossicium fuisse comprehensum, teste Drurando ex Greg. VII. Decreto . Atin primis , si ex VII. Gregorii iussu haec invaluit eonsuetudo , non tantam jactare illa potest antiquitatem: sanctus enim Pontifex Greg. saeculo dumtaxat XI. in Petri Cathedra sedisse sonstat: deinde, ut ut
189쪽
commentarius Iustorico-Theologicus. r67 Gregorio suerit tantaen probata consuetudo , quam multo ante Ecclesia receperat 3 ait enim Greg. in suo decreto de Consec. d. I. c. In die rus sestis, Tres Psalmos tantiam ad nosti. Nnos , tresque uectiones antiquo more eanimus , ct legimus; non vero de novo introducta : tamen alium apud alios vigui L se morem habemus compertum; siquidem in Aquisgranen. si Concilio iam saeculo IX. celebrato, habemus diu, nulltumque controversiae Monachos inter , ac Clericos induti
tum , ut illi , relicto longiori ossicio, per Paschatis solemnia
ossicium trium lectionum a Clericis decantatum adoptarent, in quem ritum licet plures consenserint, alii tamen avito mori adhaerere in divulse voluerunt, & quidem non nisi
divinis praelucentibus prodigiis ab antiqua ossicii per hos dies
ratione desciverunt: narrat enim Bernardus I. Mir. S. R
berti Abbatis Casae Deid. I. n. . Roberto ad aethereas sedes evecto, ejus discipulos dixisse: Monachi sumus , in tam excellen-
illis, festivitatibus I 2. Lectiones Monaesorum more, non tres,.su Canonicorum exequi debemus. Dod cum ab omnisus statu.
tam fuisset, contigit, ut sequenti die S. P. non Me nutu diis
vino , ut ereditan ullus a tanta multitudine eυigilaret, donee au. rara elucesceret. Non valenter itaque I 2. lectiones , tres more paterno divinitus correcti , ct hine gratantes coeperunt excolere .
Tandem plura his pervigiliis occurebant, quae prolixius ossicium decantare non patiebantur. Duae suppetunt ex Guillielmo Durando Ration. l. 6. c. 87. causae , queis Ecclesia adducta statuit breviorem in Paschali solemnitate cursum rPrimo, inquit, quia partitur hominibus propter praecedent ieiunium attritis , seeunia ne NeF0ti multitudine on ventur. Enimvero pia mater, quae suos non gravi, sed suavi gravatos iugo voluit qualibet aetate , viderat maximum sere onus , si ad illucescentem diem inter frequ ntatas de more per Sanctorum solemnia preces, detinerentur fideles post tam insolitum , &a communi abhorrens jejunium t siquidem Orientales populi a resectione diei Coenae Dominicae ad mediam noctem Magni Sabbati, hoe est ad Dominicum Resurrectionis diem jam advenientem, prorsus ieiuni perseverabant excan. 89. Conc. Qii in-Sexti: Diis salutiferae passionis in jejunio , ct oratione, ct eordis eo unctione peragenter Meles , usque ad
190쪽
-diam magnἰ Sabbati noctem ieiunare oportet e immo , teste Epiphanio lib. adversus Haereses totam maiorem hebdo madam Xerophagiis , aut solo pane contenti transigebant iidem Orientale: Xerophagiis, ide= arido victu, populur omnis eonsueυit, siυe panem dumtaxat sub vesperam eum aqua potu ad
eorporis resed Honem adhilere, atque idem aetate quoque nostra obtinere apud Armenos memoriae prodiderunt, qui nuperrimε remotas eas regiones lustrarunt . Occidentales pariter a tanto abstinentiae rigore non abhoruisse narrat idem
Epiphanius loco mox laudato . Munuui ad siduum , via quatriduum jeiunia prorogant ; ct alii etiam per hebdomadam i, tegram usque ad sequentis Dominicae Galliciniam Iine eibo ream smittunt. Hac in re legendus etiam Clem Rom seu author Constit. l. s. c. s7. ac praecipuE VIII. Saeculi striptor Alcvinus,
sive auctor l.de Divossicae. e Coena Domini Quamobrem,ne onus onere cumularetur, horarum cursum hac nocte Ecclesiaco traxit . Praeterea eidem contrahendo ansam iacit E praebuit
divina solemnitas, quae ad multam noctem olim protraho. batur. Quanta enim Deus immortalis Lliceat tantisper di. gredi I erat sacrorum hoc die diversitas, quanta rituum mulintitudo i Novi ignis, novi thuris, novi cerei benedi stio cum multiplici orationum cursu erat hoc die expedienda: Iechiones ad Cathecumenos instituendos usque ad quatuor supraviginti in quibusdam Ecclesiis partim Graece,partim Latinε legebanturreriplicem, & alicubi quinam,alicubi septenam Cantores Lit
niam recitabant: occupatos etiam sacros Ministros detinebat
cum Baptismali sontis benedictio, tum ipsa Baptismatis cum
longiori caeremoniarum,quam aetate nostra,vsu administratio, qu ibus accedebat baptizandorum numerus,explorato eX Decretali Syricii ad Hincmarum arraconnensem Episcopum , eae Matisconensi UI. saeculi decreto, aliisque , excepto necessutatis casu, saninum Baptisma fuisse sabbatis tantum Paschae, ac Pentecoste dies praxedentibus administrandum, & qu dem aded religiosh id cautum , ut ex Toletana Synodo O serrandi essent initio Quadragesiinae sacri sontes, ne quis eo tempore contra Ecclesiastica statuta conserendi Baptismatis licentiam sibi arrogaret. Tantis itaque sacrorum fimctioni. bus, queis missarum solemnia succedebant, & dies tota, M