장음표시 사용
41쪽
Commentarias Historko-Theologicus. I; in hoe sensu sacri, & prophani Scriptores , quorum testim nia proserunt Lexicographi, & Praefationes eorum, qui in Ecclesiast. jus elucubrationes ediderunt. Haec autem vox ad rem nostram significandana traducta suit , quod orandum hic sit juxta regulam ab Ecclesia statutam . En Rufini verba exprimentia sensus Monachorum , quos in Solitudine in vi. sebant Fratres. Non possumus propter vos omnem Canonem a Lisre , ideoque repausate modicum , quia de itinere fatigati estis . Greg. Turon. Lecta igitur passione cum reliquis lentionibus , quas Canon sacerdotalis invexit , tempus ad sacriscium sterendum advenit. Supra laudatus Uenant. Fortunatus in vita B. Ge mani: Tertia noeyis hora ingrediens , non es egressus ulterius Psatientium ab ordine, donee clarescente iam die decantatur fumis
niter eursus universus consummaretur ex Canone . Vetustissimum
illud antiquitatis monumentum, quod depromptum ex Aetis Febroniae dedimus supra juxta Interpretum versionem, pro Psa Madiae cursu exhibet Graece Psalmodia Canonem. Non me latet in dubium revocari a multis veritatem hujus scripti, meaque ter sententia saltem ad incertorum classem est relegandum. Sed vacillante fiae historiae, certum tamen mutuari argumentum' ex solis verbis , per quae ab antiquissimo Scriptore Acta incerta , vel ficha exprimuntur, nihil obstati solent enim, vel ipsi opera supponentes homines, verba, aut antiquissima , aut sua aetate usitata accomodare rebus, quas supponunt, exponendis. Ex hoc fonte manavit vox illa Horarum Canonicarum, nunc temporis frequentatissima, per quam significatur utraque Ecclesiae praescriptio, nimirum Deo laudes onerendi regula, & hora statuta. Occurrunt passim testimonia Scripto rum publicis has precibus assertum nomen tribuentium, idemque iis proserendis non iuvat immorari. In Concilio Agathensi sub Papa Symmacho anni O6. v catur C. 3o. Missa his verbis. In Conclusione matutinarum, via
vespertinarum Missarum post Hymnos, Capitella de PPalmii a
cantur. Pro divino officio pariter eadem vox Misa usurp tur a Cassiano c I 3. l. a. instit. A dare post 'ssam n urnam dormire n- oporteat ,&c. I s. sic. Da Iege modestue postrationum missam idest post officium per orationes peractum unusquisaur ad suam Celtatam redeat. Author autem eli e-
42쪽
ro De Diυins OFriseriis Ciaconius in suis ad Cassianum Alphabeticis Annotati
nibtis,tum l. l. c. c.,tu in alibi, modb pro divino ossicio, modo pro aliqua ossicii parte sumptam a Cassiano missa vocem debere accipi ue quo sensu accipitur in regula antiquissimi Patris c. 3o. Duodecim Psalmi in nocturnis eonventibas eant bantur , praeter iIIam missam , qua eeletratur in ortu Solis , Hoc est, praeter matutinum orationis conventum nobis, & priscis horam primam nuncupatum. In eodem sensu a Iohanne Monacho in vita S. Odonis usurpatur . Iu suotidianis dissas inter die. no ctisque carsus r38.eanebant Psalmos, ex quibus Iq. 1 demps urpropterpustianimorum animos,exceptis peculiaritus orationibus . . Similiter dis alas MD , idemtidemque Letantis . Ratio exprimendi per hanc vocem divinum ossicium desumenda vid tur a propria ejus significatione: Missa enim est idem, ac diis missio , quare cum fidelibus Monachisque liceret, expleto officio, abire, dictum fuit Missa ossicium ι non secus, ac ab eadem abeundi facultate incruentae oblationi contingit : me sensu Sanctissimus Monachorum parens Benedictus c. I 7. Re gulae dixit . Post expletionem trium Psalmorum , recitetar te.
Etio una, versur, ct Kiris eoison , ct Mi sint. Septimo Athanasius I. de Virgin . SInaxim nominat hoc est collationem , quia ad etandendas hujusmodi preces st-mul adunantur fideles, ac plurium animi collecti quodamin
do in unum reducuntur ad Dei Iaudem. Si, inquit, ingred ris in templum duodecima hora , maiorem, ct longiorem facies synaxim. Consentiunt Cassianus I. a. de canon. norit. orat. 9PDI. modo c. Io. Cum igitur praedictas solemnitates, quas tui Synaxim vocant,eelebraturi conveniunt; & alii Patres hac voce utentes pro congregatione Fidelium, vel Monachorum ad Psalmodiam, quamvis usurpetiir a multis etiam pro conventu ad audiendum Dei verbum, & pro ipso novae Legis Sacrificio, uti a Dyonisio Eccl. Hierarchiae c. 3 , vel alio tandem authore ejus operis, quod a Dyonisio communiter recentiores Critici abiudicandum censent Appellatur octavo Sacriscium a Hieronimo ad Lartam Acrensaque lueerna assuescat reddere sacrifcium vespertinum, V ἔ,
delicet vesperarum orationes , 'mutuata voce a Regio vate,
qui Psal. 1 o. sacrificium dixit orationes a se sub vesperam
43쪽
Commentarius Historieo-Theologicus. aroblatas. Elevatio manuum mearum sacrisium vesρertinum. Hoc nomen orationi convenit 3 quia cum Per orationem nos ,
nostraque omnia Deo offerantur , eiusque gloria per hunc Religionis actu in latreutico cultu quam maxime depraedi. cetur , jam patet aliquam ei inesse cum Sacrificio communem rationem. Illud tamen sateor Hieronymum hic intelligendum esse de sacrificio impropriE dicto , eaque ratione attributam a S. Doctore divino officio sacrificii denomin tionem, qua eleemosinae, aliisque bonis operibus eadem deis nominatio tribuitur e scripturis 3 & subinde nullum ex eo derivare patrocinium in errorem Melanktonis, & Kemnitic. autumantium cujuis bono operi propriam competere sacrissicii rationem .
Gregorius cognomento Magnus Epist 13. l. s. eximih ofi cium appellat opus Dei, ita enim respondet Balneo Regiem sibus,qui elee tum Diaconum obtulerant, ut per sacrarum manuum impositionem sacro ordine initiaretur. Eis nihia est , . quod Canonice ei possit os flere s requirenaeum quoque est , s in .i ei opere sudium hasait , veI Psalmos novit , er f talis fuerit , eum ad nos eum testifcationis Dissola dirigat. Hoc nomine illud quoque donat S. Donatus Episcopus Vesentiensis in Regula, quam pro Monialibus scripsit, ut legere est
Ex dictis in serre in fronte quam praefricta suis , & Catholicis in Vitellibergensi Consessione imposuerit Brentius Canonicarum Florarum nomine intelligi dumtaxat certa tempora , quibus ex canonum praescripto sacrae in Ecclesia Scri. Pturae umi certo ordine per annum legendae . Consulatur can. Sancta Romana EecI. mst. Is . ab iis verbis Caterum qu. Iibri usque ad finem, atque in eo canone Scripturas singulis legendas menfibus non horis assignari perspicuunt erit rut quid ergo horarum nomine intelligendum autumat id,
quod singulis legendum mensibus praescribitur ZC A.
44쪽
De Antiquitate Divini Oscii a situr. Quid suadeat ad Apo uorum. .etat messe referen ta ejus initia . Aesellitur Magdeburge m latum, repetentium divini Oscii originem solum a Pelagio P. M. Ipsiorum deliria, acce sentium ad notas Anticbrim bustus orationis instituium, destruuntur . ,
Hora in Canonicarum originem nemo , qui Ecclesiae Annales sanctosque Patres, vel a lmaine salutarit,i ficias ire poterit Apostolorum aetati esse referendam spectat ad antiquum certis horis strandi riium ab Apsotij in Eccolam deductum, ait Eminentissimus Annalium parens ad annum Christi 3 . Narrat conscripta a Luca Apostoloruin historia Discipulos omnes ad communem habendam orati nem tertia diei hora convenisse , quod factiim a Petrocirca horam sextam ibidem traditur: in super ipsum Petruies, atque Ioannem ascendisse in templum ad horam orationis Nonam patet ex c. 3. v. I. ejusdem historiae , At quidem frequenti usu, si qua fides ejus loci Commentatoribus , ac pre cipue Erasmo, cui, licet de Catholica communione sitspm sto, multum tamen laudis debetur , quod a No atorum Cain lumniis plura nostrae Religionis Dogmata, & veteris Disci plinae capita scriptis suis liberarit . Haec itaque habet Erasmus Paraphrasi in Acta Apostolorum. Petrus autem, o Ioannes hora diei vergentis ad Nonam eonsueverunt vacaΥe precationibus , ieiunantes usque ad Hesperam. Audierunt Paulum, &Silam media nocte Deum precibus laudantes , qui eadem erant in custodia juxta Lucam Ach. I v. 26. Ex quo Apostolinrum vestigia cellis diei horis gloriam Deo per preces reddentium sequenda sibi esse duxit Ecclesia , atque ab ipso sui exordio , quae suerant Apostolis solemniores in orando horae, eidem dicavit exercitio, ut evincunt Tertulliani, aliorumque Patrum in medium producenda loca. Tertullianus igitur l. de jejun c. Io. amrmat Tertiam, Sextam, N nam horas suisse Apostolorum precibus consecratas , quod insi-
45쪽
Commentarius HHorko-TheoAgicus. insigniores essent in rebus humanis, ideoque &Apostolica.rum nomine donat. Horarum, inquit , exinde Apostolisarum Tertiae, Sextae, Nona, de has ab Ecclesia officio destinata suo tempore testatur eodem libro , ut sexta diei hora iri icio huic possit. Clarius per haec horarum spatia orandi E clesiae antiquissimam conuietiidinem declarat idem Authorcias. uberioris illius opusculi de orat. , quod maperime lucem vidit per Ludovidum Muratoriis tu tona. I. Anecdot. p. 3. De tempore , ait , non erit otiosa extrinsecus olfervatio , etiam horarum quarumdam istarum , dico eommunium , quae disi inteν- Datia signant , Tertia , Sexta , Nona , quas solemniores in Scripturis invenire est . . . . Exceptis titisue legitimis orationisas, qua Me ulla admonitione debeantur ingressu Iucis , o noctis Cyprianus de orat. m. , ut morem longe ante tua tempora receptum in Ecclesia scribit tribus horis, Tertia nempe,Sexta, ει Nona Deo preces sundendi, hisque alias suo aevo superadditas ita testatur: Sed nobLs, Fratres dile tissimc prater horas antiquitur observatas orandi , nune ct spatia , ct Sacramenta nobis ereverunt, nam ct mane orandum est, ut Resurrae io matutina oratione eelebretur , quod OIim Spiritas Sanens designa. vis in Psalmis Sec. Recedente item Sole , ae die eessante neeessario rursus orandum est . Apostolicam sapere institutionein morem se Deo commendandi Psalmis, & Hymnis in Eeelesin disertis verbis pronuntiat Aug. Ep. II q. c. I 8. De Psalmis,
si Hymnis eanendis , eum ct ipsus Domini , ct Apostolorum hasea. mus Leumenta , ct praecepta. Ad huiusmodi preces reserri potest, quod coaevus Apostolorum Ignatius Martyr in Episto. la ad Magnesianos scribit, stiadens populum, ut Ecclesiam
frequentet simul oraturum . Omnes ad orandum in idem Ioeleonυenite, fit una communis8recatio una mens,una spes in Chai hate,
ct sis inealpata in Chrisso Iesu , quo nihiI est pyaestantius. Eadem, & aperta de divino officio occurret mentio apud Athanasium, Ambrosium, Hieronymum, Chrysostomum, Titeodoretum , Eusebium Caesariensem, Cassianum , alio ite Pa. tres , qui omnes cum antiquissimum Psalmodim institutum agnoscentes in Ecclesia elaborarint dumtaxat, ut, vel eius persolvendae ritum posteris manifestarent, vel ejusdem studium majori religione inter suos promoverent, satis produnt
46쪽
originem Divinarum orationum statis horis ad Apostolicam
Rem totam se unis evincerent, quae sub Apostolorum n mine circumseruntur Constitutiones, si genuinum apud recentiores Criticos foetum audirent: ibi enim praecipitur precationes, vel in Ecclesia, vel, in domo aliqua privata coimmuni conventu in dies. repeti. Precationes facite Mane, Te
tia, Sexta , Nona , Hespere, atque ad Galli eantum , & deia. de . Si ad Ecelesiam prodire non licueris gropter in deus eongregalis Episcope in domo aliqua . At cum tantam antiquitatem communiter ablegent ab his Constitutionibus Critices perbii, cumque officio publico in eodem Canone aliquot tempora praescribantur, quae solum Cypriani, & Athanasii aevo imvaluerunt , nullum ideo solidum nostro argumento inde in tuari posse fundamentum profitemur. Mirari hic subit nefariam Centuriatorum eonfidentiam , quibus' haud satis eis nata lingua, sistique petulantia in Romanam Ecclesiam passim invehi in Hiis Centuriis, mille calumniarum faecem in ejus doctrinam evomere, atque inter caetera sacrum divini officii inventum Antichristi notis accensere , eo falsitatis etiam devenire visum est , ut Canonic rum horarum initia solum a sexto saeculo derivanda esse perfricta fronte autumarint, Romanam Sedem implente Pelagio. At hujus atrocis Calumniae falsitas,vel ex eo maxime patet, quod praeter tantorum Patrum recensita testimonia, printer Apostolorum exempla, & documenta, quibus Prophetarum , totiusque Israelitici populi addere potuissemus insti- autum, mentionem habuerint de hocce precandi genere Concilia Pelagio longe antiquiora , illud alie jam frequentatum in Ecclesia , vel frequentandum edisseruerint. Concit. Et,
heritanum ante decimam Christianorum a Diocletiano , &Maximiano excitatam persecutionem, hoc est ante annum3O3., c. a . meminit de nocturno officio, seu Vigiliis haberi solitis ante ea tempora, queis, ne imposterum intersint foeminae propter irrepentes abusus , prohibetur eodem canone . Ex Concilio Laodiceno, quod Baronio est Nicaeno antiquius , aliis communiter posterius , sed ante Damasi I. tempora ad Pontificatum anno 367. assumpti celebratum, erub
47쪽
Commentarius II Orico-Theologicus. astur istin temporis in more Ecclesiae positam fuisse talem orationem, cum Veient mus Concilii Patres alias haberi in Ecclesia lectiones praeter desumptas ex libris novi, de veteris testamenti s alios Psalmos cani praeter publicos, atque ab Ecclesia receptos, ex quorum utrisque ossicium conflari nemo nescit. Concilii quoque Cartaginensis IV. sub initio Pontificatus Anastasii, seu anno 398. convocati statutum habemus : ut Hericus, qui absque eorpuscuo inaequalitate Hlili ideest , stipendi. 3 privetur ita can. quei. A Concilio Toletano I. anno Christi Aoo. , ut omnium primus animadvertit Baro. nius , congregato decernitur C. f., ne vespertinum ossicium solemni pompa alibi, quam in Ecclesia peragatur . Mitto alia Conciliorum ante Pelagii Pontificatum decreta, qtiae in promptu essent, quaeque serent nefariorum hominum falsitati magis illustrandae, nisi ad hanc convincendam satis , superque Bret canon ipse, quo suum Novatores adstruunt figmentum. In repetenda hujus orationis origine hallucinatum partiter colligimus Polydorum Vigilium auctorem plerumque sutilem l. c. a. De Rerum inventoribus, Vel dum ex ali rum sententia Eusebio Cremonensi, aliisque multis refert canonici pensi exordia, vel dum ex propia Pelagium II. facit hujusmodi praecepti auctorem . no alis constat, Pelagiur II decrevit, ut ipsa eanonica hora quotidie a Deerdotitus veeitarentur . Nam quae adversus Illyricum retulimus vetusta mota menta, & sincera antiquitatis Acta compertum reddunt longe ante VIII. Saeculi finem, quo Petri solium tenebat Pelagius II., hoc viguisse in Ecclesia praeceptum. Qiiod attinet ad Antichristi notam alteram calumniam, quam sacro huic instituto impingit cum suis asseclis praecipuus Centuriarum auctor Mathias Illyricus cent. 6. c. IO.
colum. 6I . Notis ritichri i , ait, hic quoque s Pelagius I fuit insignis: nam inssiluit, ut Clerici quotidis horas Canon eas
septies eantarent ι ut habetur dist. si I. c. Eleutherius frater: quamvis error sit, quem retulisse, reselisse est: nihilo tamen secius plura sunt, ex quibus diluet de constat, ut sibi hac in re minime constent Centuriatores, seque ipsos prodant mendaces . Et primo certum est nullum apertius esie falsit
48쪽
tis inditium, quam contradictiones adoptare. Aiunt, itaque, adinventum a Pelagio divini officii ritum notam esse, qua Authorem Antichristum declarat. Si ab iis autem ei Bagi tes , quis inter Petri succe res Antichristum csse, & audire
primus meruerit f Gregorium respondent, cognCmento magnum virum multa Vitiorum sarcina infamem. At Gregorium Pelagio fuisse in Pontificatu posteriorem fidem ficiet inspecta Pontificum ordinata successio, quam inter praecipua suae Religionis argumenta ostentant Catholici, S prostat e i in in Heterodoxorum libris. Qiomodo ergo ex hac institiitione apertam contraxit Antichristi notam Pelagius ue si se. Ium post Pelagii Pontificatum, fatentibus ipsis, Antichristus in Petri Cathedram irrepsit 3 Deinde in producto a Centiiriatoribus canone Pelagius respondet Eleutherio Episcopo, non praeceptum novum in Ecclesia de horarum penso instituens, iit ignaris imponentes fingunt Centuriarum auctoress sed modum iuggerens , quo animadvertendum erat Eleutherio in Clericos, qui jam pridem constitutam horarum frequentiam negligebant privatis negotiis vacaturi: eontumaces, ait Pelagius, Alita obiurgatisne compesce, o modis omnisus Zigil is
Difesti a primae Ecclesia minores aeque , ae maseres clerici ad stiurnum eii peWum adstringebantur . Eidem obligationi obnoxii erant ipsi Laici homines. Orientales populi Maronitie, O Copbti, b, Christiani vasto D. Thomae adhue publico O iorum cantui interesse obngantur.
FAcile sbi multorum hominum dessidia blandiri posset
existimando diurnam horarum canonicarum frequentiam pium fuisse eorum temporum servorem , non legem:& si praeceptum fuerit aliquod de iis, nihil obstare quominus dicatur aliquos tantum homines, vel dies illud respexisse . Ne tamen tantam sibi illi tribuant in iudicando licentiam, satis esse possent duorum Ecclesiae luminum A giisti
49쪽
Commentarius Historico-Theologicur. 27gust. & Athanasii contra eorum persuasionem deposita te. stimonia, quorum primus Iaudato cap. I 8. Ep. II s. Demnis , ait, θ' ma is canendis , cum ct iuur Dominioe Apogo. Aram habeamus documenta , exempla , ct praecepta. Alter i. de ritu M. postquam enucleatissime, & horarum numerum,& orationis temporum fuerit prosecutus significationem, subdit; er hie certa pensa tibi sint per singulos dies. Hic t men sistere nobis non videtur. Ad cujuslibet dicta praecluis denda age rem in majori lumine collocemus, & ostendanaus qitoicumque tum eX Cleri , tum e saeculi numero indeclinabili hac leoe suisse primis temporibus obnoxios . Eius. dem igitur nece uitatis suisse antiquitus Clero , ac ossicii jugo mancipari plura sunt, quae suadeant. Sanciverat Concilium Tarraconense II. anni sI7. c. 7. ut diebus singulis matutina & vespertina osticia decantarentur ab omnibus 'Clericis, inter quos plures fuisse minori tantum ordine decoratos nemo in dubium vertit. De Ciero , ait, id placuit
de ire ut Presbiteri, veI Diaconi , qui inibi eonstituti sunt eum Clericis septimanas agant , idest ut Presbter unam farciat hebdomadam , qua expleta succeiat ei Diaconus smiliter,
ea scilicet conditione servata , ut omnis Clerus Helus omnibus Hesperas, ct Maturinas eeolret. Toletanum IV. AErae Hispa nicae 66 I. celebratum pro viribus Dominicam orationem divino ossicio interseri studens, praeceptum suum iis verbis edisserit, ut manifeste minorum Clericorum ad horas Cano
nicas inde colligatur obligatio. Disquis ergo , inquit, s
cerdotum, vel sub acientium Clericorum hanc orationem Domin eam quotidie aut in publico , aut in priυato Uscio praeteri rit , propter superbiam iudicatus , ordiuis sui ossic o muta et ur. Inter plures inquisitiones, quibus fungi erat visitantium Episcoporum , est apud Reginonem de Eccl. disc. c. 26. &seq. debitum investigandi, an Parochi clericum haberent divinae recitationis comitem: Inquirant , si Clericum habeat Presbyter , qui eum eo Psalmos eantet. Si nocturnis horis ad maitutinas Iauder perseisen ai Iuuat. Si Primam , Tertiam, S xtam , Nouam certo tempore , Igno Ecclem denuntiet, O Cum sum delitum eantet. Clarius ad omnes clericos hanc refert
obligationem eruimus ex Paenit. Egberti Eboracensis Episco-D α pi c.
50쪽
pi c. s. s. & τ . Si quis clericus verba sitnt c. s. aut Μ nachus eorporis sanitati consistens vigiliir, O quoticanis ineli,
defuerit, perdat eommunionem. Ex Capitul. I. Martini Brac mensis Episcopi c. 63. Si quis Presbter, vel Diaconur, vel quiali set Clericus .... ad suotidianum Psallendi saeri tum matutinis , vel vespertinis ιoris ad Ecclesiam non eonvenit, depon tur a egero. Idem colligimus ex c. 7. Synodi sub S. Patricio saeculo VI. ex c. r . Synodi Veneticae iaculo v. ex c. 49. Synodi Cartag. IV. saeculo IV. celebratae, ubi stipendiis jubentur privari clerici , qui absque corpuscu5 sui inaequalitate rigiliis desunt. Celebris hac in re est Iustiniani Imperatoris Constitutio , qua piissimus vir Ecclesiasticis
decretis adminiculum praebens clericos quoscumque ad hoc pensum exsolvendit in adstrinxit. Constitutionis verba etiam, num in Cod. de leg I. leguntur. Saneimus, dicitur,mnes Clerici per sindulas Ecclesias eonstituti, per se ipso3 pDLIant Noe Iurna , se Matutina, et Uessertina incia.
Hactenus d: O .s m. ijorein fidem conciliabunt ea, quae apud antiquos de Caiustorum, EM Lectoriam munere legimus. Ab Ecclesiae incunabulis Ca: rores Lectoresque in Ecclesiasticis muneribus locum habin se in Criente, & occidente testatissimum est. Meminere de primis Author Constit. αpostolicarum , Ignatius Martyr Epist. ad Antioch. Laodic nu in , Cartaginense IV. Concilia . De alteris Ignatius pariter laudata Epistola, Tertu .lianus, Cyprianus I. a. Epist. s. & passim vereres. Cantores ut plurimum inter initiatos Clericos non siisse habitos colligk Baronius ad annum
Christi ψέ. Cantorem, seu Psalmistam o iam potius, quam ordinem in Ecclesia de gnari certum est. Vel si aliquando Clearici suerint, juniores ad hoc assumptos , ic sub Lectorum gradu innuit c. ar. Concilii III. Carthaginensis. Leciores, Halmista, ct Ostiaris retiaent nomen Clericorum: & quod de duodecim clericis insantulis , qui cantorum munere fungebantur in Ecclesia, narrat Victor Uticensis Episcopus in sua
Vandalicae Persecutionis historia. Lectorum autem ordinatio in utraque Ecclesia vocari in dubium non potest; quin adeo certa est, ut in Orientalis Ecclesiae monumentis persaepe soli appellentur Lectores, & eo nomine designentii r