장음표시 사용
61쪽
Commentarius Histor;co-Theologisus. 30 Iitarios commorantibus nihil magis suisse commune, quam divinas laudes per Psalmos decantare . De Basilio, de Greg. diximus supra, de Chrysostomo refert Palladius, sive alius Clirysostomi vitae autor , de Augustino item ejus vitae scriptor Possidius c. 3. Heniens ad a gros suos, ct in iis constituitis fermὰ triennio , nec non a se abdicatis euris saecularibus , cum iis , qui ei adhaerebant , Deo vivebat , iciuniis , orationitur, sonisque operibus in lege Domini meditans die, ae nodie. Qitae
in hac Africae solitudine probabantur Augustino pietatis
exercitia, accepisse ante a Monachorum familiaritate S. D.
seribit idem Possidius , eaque ut inde sesse sectarentur Iabscipuli, autor fuit in suis Regulis: quod idem praestitit Basilius, & commendatum legimus a Chrysostomo in libri, , in quibus de Religiosa vita disseruit aureus Doctor.
His accedit vetustissimum Synodi Braccarensis decretum sexto laculo in Braccarae Gallitiae Metropoli celebratae c. a. Placuit ommius communi eonsensu, ut unus, atque Hem nauelendi ordo in Matutinis , via vespertinis inciis teneatur uenon biversae, ac privata , neque Monasteriorum eonsuetudines exis Eleusiastica regula sint permixtae. Habebant ergo sibi peculiares consuetudines tum temporis monasteria in divi. norum ossiciorum celebratione , & subinde huic penso vacabant publice Monachi a cum Patres huius Synodi vetentne quid ex Monasticis institutis imposterum in Saecularium Clericorum ossicia derivet. Meminerunt insuper praeter alia multa de divinis ossiciis intra monasteria ceIebratis c. sp.
Concilii Cabilonensis , & l. r. Capitularium Caroli Magni,& Ludoviei Pii, quae studio Stephani Balii Zii nuper exactissima editione prodierunt. Haec habet cap. 7 . Monachi ut eantum Romanum pleniter, ct ordinabiliter per Noe tirnase, vel Gradtiale oscium peragant , secundum quod Pipinus nostra Genitor decertaυit ut feret. Alterum nobis prebeant hae in re argumentum exempla sanctissimorum virorum,qui ex umbraculis monasticae vitae ad
Episcopalem tritonum sublimati religioni sibi dabant vel la.
tum , unguem a Monachali instituto recedere . Quem manuum laborem , ciborum neglectum , vestitus asperitatem communem habuerant in monasterio, retinebant insulae lio.
62쪽
o De Divina O .nore insigniti, sed prae omnibus frequentem Psalmodiam .
eamque eo tempore, eo ritu, ea aliquando prolixitate , qtiae Monasticam redoleret disciplinam. Testes hujus veritatis accersere possem quotquot ab ipso Asceticae vitae initio ad tapiscopalia jura moderanda fuere evecti Coenobitae, quales ex Antonii Asceterio Draconcius, Serapion, Agaton, AmmonNe. quales ex Abbatis Isaaci Coenobio in vita Chrysostomi memoratis, quales complures eX Pachom ii monasterio, quos adhuc in vivis renuntiatos Episcopos vidit Sa iustus Parens;
sed his, aliisque ex occidente flentio datis, appello ad Maditinum Turonensem, Faustum Regiensem, Germanum Antisiodorensem , Hilarium Arelatensem, Athanasium de seipso Apol. ad Const. de fuga sua, perhibentem se Alexandrino iam solio potitum Ariano furori ereptum per Mon chos, dum cum iis noctu divinas laudes in Ecclesia persol- , vebat, & Fulgentium Rupensem Episcopum, de quo in ejus
vita scribit Ferrandus inter Episcopalis honoris culmina claustri vitam, & exercitia non oblitum, sed suos insuper clericos monachali instrirentem disciplina ad communem Psalmodiam induxisse. S 1LIud em magni e usdam Monasseris Monachis, ct Clericis adunatis sapienter emeeit. Erat quine eis eommunis mensa , eommune Cellarium, communis oratio simul ct Lectio . Vides hic Feriandum ex communi oratione arguere similitudinem Monasterii in sede Fulgentii. Adeo haec Monasticarum communitatum commune erat ornamentum. His
adde quod de Abrahame a solitudine ad Episcopatum transisIato habet Theodoretus Hist. l. 4. c. I 7. sadraginta noctes alternas Hymnodias expletat interiectarum precum mensuram
iandoquidem in argumentum ab exemplis petitum ii cidit oratio, in medium tanquam rei veritati oppotuniora traducantur aliquot Monasteria peculiari cantandi ritu pra stantiora , ut inde liqueat reliquorum institutum d si enim monasteriis qitibiis dam perpetua erat Psalmodia, numquam profecto sis erit praesumere aliquod fuisse, in quo nulla limra communiter psallendi vigeret consuetudo r vel melius ibcebit exinde conjicere horum coetuum sundatores pro sumino aestu pietatis non modo secutos, sed longe primorum
63쪽
commentarias Iustorko-Theologisas. Monachorum praetergressos suisse, quam viderant usitatam in aliis psallendi consuetudinem. Primus perpetuae Psalino.
diae autor communiter audit Alexander Acmetarum Μο- .nachorum in oriente institutor . Hic Coenobio erecto pro- pe Euphratis oras brevi ad quadrigentos ex Graecis, Lati--nis, Agyptiis, atque Syriis obtinuit discipulos, quos in plures turmas ita divisit, ut una alteri nunquam interrupto ordine succederet ad . divini ossicii cantum, sicque iugem Psabanodiam triennio a Coelo exoratam stabilivit. Hinc per discipulos ad multa Syriae loca permeavit novum id continuae psalmorum recitationis inventum, perque ipsum Alexandrum in imperialem urbem, ubi Monasterium instruxit te centum Solitariis auctum, quos in sex Cboros distributos ad iugem orationem alternatim destinavit. Suas nacta est procellas pia haec institutio, suos usque ad carceris discrimen habuit aemulos Alexander . Sed coelitus tradita norma, &destinatus autor , coelitus tempestatem , atque periculum evasit. Nulla introd iusto ritui illata mutatione. Agaunense in Vallesia ante annum quingentesimviri constructum Coenobium similem suir sortitum Psalmodiam ream Sigismundus Burgundiae Rex poenitentia intersecti filii ductus invexit primus , diuque perseveravit L sed quod usu-
venire solet lapsu temporis, atque habitatorum diversitate exolevit vetus consuetudo . Primi incolae cum Monastica vi,
ta peculiarem D. Severini Abbatis regulam profitebantur. His successerunt, & etiam num inhabitant Clerici ReguIares ordinis D. Augustini, qui communi Psalmodia chorales functiones exercent. Id genus multa suisse in Thebaidis in. sula autor est Rufinus in vitis Patrum . Reliquis praestabant frequentiora passim quam domus in urbe myrinchocaenobia, ubi omnibus diei, noctisque horis laudum divina.
rum personabant ex ore Monachorum cantica , quos decem millium attigisse numerum testabatur eiusdem urbis Episcopus. Circa tempora Caroli Magni incidit fundatio celebris Ab. batiae Centullensis. Qio haec nobilitaretur Monachorum numero, qua puerorum institutione, quo Virorum Principum ad studiorum cursus conventu, non est hujus loci referre. Praecipuum tamen ejus Ornamentum, de quo hic , erant con-F tinua
64쪽
tinua divinarum precum exercitamenta . Dividebatur in tres turmas tota Monachorum caterva, Centennis cingulas Monachis, & triginta tribus pueris constitutas , ita ut primae receis denti ab ossiciorum cantu succederet secunda: huic tertias delim de quae suerat prima rursus ad assignatum laborem pergeret locum alterno ordine aliis datura. Tereentos Monachos να--lariteν victaros constituimus centum etiam paeror scholis evadien-δει sub eadem habitu , ct victu statuimus , qui fratribus potus eboros diυ s in auxilium canendi θ Hauendi intersint . Sic ejusdem Abb. Chronicon l. a. c. II. Alia fuerunt in Galliis Monasteria, ubi per alternas turmas interdiu, & n diu divinae laudes, Psalmique concinerentur. Τale suit L xoviense coenobium D. Columbani erectionem sequum in ,& regulas, de quo sic loquitur Beria. Suceedentibus Issi in Lcem eboris , eontinuabantur solemnia divinorum s ita ut neq mois mentum quidem diei, ae nodiis vaearetur a Iaudibus. Tale S.
Dyonisianum prope Parisios Regia institutione ad jugem Psalmodiam destinatum. Tale Cabilonense S. Marcelli, Ha-hedense , & Lugdunense S. Salebergae. Neque solius GaIlia , sed & Sabaudiar in Monasterio S. Mauritii, & Angliae
felicitas fuit perennem audire inter Claustrorum septa d, vinarum laudum recitationem . Author enim est Beda Himi. 2. c. 2. mitas a Magno Gregorio Monachos ad sugandas Ddololatriae tenebras, quibus Anglia miserum in modum OL fundebatur , adeo elaborasse in diffundendo Evangelico semine, ut fidei catholicae , & puritatem morum ibidem reia stituerint non modo, sed etiam plura sun darint coenobia , inter quae Bancoriense bina, & ultra Monachorum millia com plectens , qui in sentem Choros distributi alternis vicibus , numquam intermissam prosequerentur Psalmortim celebra.
Nunc adjungenda sunt ea , quae disciplinam ipsam in M, nasteriis Virginum Deo sacrarum ab earumdem initio viguisse apertissime ostendant. Non abs re tamen heic erit innum re Monialium claustra suam quidem traxisse originem cum Mo. nachorum coenobiis, at longe anteriorem suisse Virginum in Ecclesia professionem, quam istarum suerit in Mona riorum septis conventus e nam praeter Apostolonim ad Cor. I. Pri
65쪽
commentarius Itystorico-Theologicur. 63
moram Ecclesiae Patrum Ignatii, Clementis, Cypriani , ac
Tertulliani verba hoc in argumento adeo dilucida sunt, ut neminem in aliam sententiam abire permittant. Ad Uxσ- rem l . I. scribens Tertuli. inquit, sunt puelia, eum uis vivunt, eum tuo sermocinantur, tuum diebus , ae noritisas tractant .... iam in terris non nubendo de famitia Angelisar Et
Cypr. de habitu Uirg. Nunc nobis ad Hrgines sermo est , qua .ram quo subiimιον gloria, major o eura est . Sed de his longe antiquior Ignatius, qui Antiochenam regebat Ecclesiam in vivis adhuc Paulo Apost. agente, audiendus: Sasito, inquit Epissi ad Philaldephienses, collegium Virginum , ct coetum vi, duarum . Quod si Ignatialiae hujus Epist. vacillet fides, quem. admodum probant argumenta a P. Nicolao le Nourry in suo
Apparatu ad Bibliothecam maximam veterum S. S. P. P. adduincta ue non ita vero vacillat ex communi Criticorum calculo contra Salmasium, aliosque Haereticos illius Epistolae fides, quam S. Pater dedit ad mirnaeos, de in qua mentionem pariter habet de Virginibus scribens: Saluto eas , qua in prepetua de gant Virginitate, er viduas S i . At vero ubi sub piissimo Principe Constantino persecuti
num tempestas, parta Ecclesiae pace, deserbuit: ut virorum, ita &is eminarum per varias mundi Provincias erecta suerunt Coenobia, promovente tantum pietatis opus ipso orbis Reei re Constantino, qui teste Sozomeno. praemiis etiam ad capessendam Monasticam vitam 'alliciebat utriusque sexus ῆdeles. Primum in Oriente floruit Angelica inititutio , quo enim tempore Antonius, & Pachom ius pro viris jaciebant
fundamenta, eodem utriusque sorores habitare coeperunt moenasteria multis praesectae puellis, que in tutissimum salutis λnum confugiebant: Protinus imperat Pachom ius )religiosorisκι fratribus, ut ei, Pachom ii nempe sorori ) procul a se Monast
rium congruant. Convenerunt ad eam aliae piarimae , o brevi tempore magnae multitudinis mater essecta e l. Haec ex C. 28. . vitae
Pachomii. Idem refert Athanasius de Antonii Germana iaejusdem S. Abbatis vita. Multa a Baslio sundata suisse Uidiginum coenobia scripsit fidus ejusdem Basilii Achates Greg. Nazianzenus . Dis igitur magis Ham Bassius aut Virgini--tatem coluit , avit carni legem imposuit ' cuius μηt Virginum F α caeno
66쪽
Caenotia Z cuius praecepta illa Iitteris mandata Simul eum Monachis pervasit pariter in occidentem commune hoc pro Virginibus vivendi genus . Egregium huius initii testimonium suppeditat Hieron. in Epitaphio Marcellae. mnaserio-νam in Thriaide Pachomii ct Virginum , ae Uriarum Romadidicit disciplinam ; nee erubuit prosteri , quod Christo placere
Cum viris itaque etiam Virginum constitutis Coenobiis, eadem fuit utrisque horarum Canonicarum lex . Hieronymus locupletissimus hac in re testis in Epitaphio Paulae deeriplici illo Ui irinum examine , quod Paulae debebat iust, tutionem, haec habet. Mane hora Tertia, Sexta , Nona , Hespere Noctis Medio per ordinem Psalteriam canebant , nec δε- rebat cuiquam sororum ignorare Psalmos. Aug. epist. 2.9 Μ nialium eXplicans regulas. Orationi , ait , instate horis oremporibus constitutis. Ambros. I. r. de Virg. Nune Canticis spirituatibus personant, nane vietum operibus exercent. Theod. Hist. Relig.c 3 o. meentae ct quinquaginta , aut eo plura , Faucioresfue , una degunt , uno ello vescentes super soreis Ρωδεα mire so5tae , ct Manus quidem laniscis exercentes , Iinguam
Ad haec plura Coenobiorum exempla , in quibus divinus
hic cultus apud Virgines non minus, quam Monachos en, rebat. Greg. Nissenus t. a. p. I 8 . in Monasterio ad urbeara Iboram , cui ejusdem soror Macrina praesuit , narrat 'pe petuum precandi gudium, di assidaam Psalmorum decantationem, qua nec die, nec noctu intremittebatών, effloruisse. Divino imcumbebant ossicio Moniales in Arelatensi monasterio sub Caesaria sorore S.Caesarii Archie Arelatensis degentes , a quo &Regulam acceperant. Item viginti ea Virginum millia urbem Oxyrinchum numerosa multitudine implentes, de quibus meminerunt Rufinus in Vitis Patrum. Sicut etiam alia innumera passim obvia in Religiosa historia, quae recensere, ut in promptu esset, ita & prosequi fastidium lectoribus in re sa--tis nota ingererent. His tamen omnibus praeire debuisset exemplum pervetusti monasterii D. Febroniae sub Diocletiano Ma xyrii palmam consecutae, ubi prima occurit mentio de pubi . ca inter monialςs ossicii recitatione . Platonidem ferunt Lilaetis
67쪽
Commentarias Historieo-Theologisus. istissimam sceminam sitndamenta, & leges huic monasterio dedisse. Surius , Sc Bollandistae in vitis Sanctoriim 'mensis Iunii, jam ab eo tempore usitatain horarum recitationem in hoc Asceterio argumentum praebent, referentes degentibus ibi Virginibus a Platonide hanc inter reliquas constitutam regulam. In Oratorio eongregatae maneant poν expotum maia modia cursum die. & ad finem sermo occurit temporis N nae , quo urgente Praeposita Coenobii ad orationem invitans Febroniam his eam compellat: Febmnia ads tempων orati nis : veniet ipsa Filia nobiscum a fidens . Huic inquam prior dandus erat locus . Sed cum hujusce monumenti fidem iudubnim revocent communiter emunctioris naris Critici , &refragentur S. S. Patres tantam antiquitatem a monasteriorum origine amandantes; ideo incertum certis argumentis
pos nere visum est. φConsentiunt Conciliorum decreta. Cabilonense enim IL& horas, & horarum numerum a Monialibus persolvendum exprimit, atque iniungit c. 19. Sanctimoniales an mnasterio 2onstituta haleant studium in legendo , ct in Cantando, in Psalmorum celebratione , Me oratione , ct horas eanon eas. Matutinam scilicet Primam, Tertiam, Sextam, Nonam, Hespere, atque. Computorium pariter relebrent. Haec pauca eN antiquitate delibasse sufficiat ad stabiliendam antiquam consuetiris dinem , quam nemo hiic usque in dubium vertere ausus est, de pro qua satis suisse communem tum antiquorum, tum re centioru in afferre consensum , nec non ipsa quarumlibet sacrarum Communitatum judicia. Nullam enim esse puto , cui primaevae religiosae vitae, atque majorum suarum in Chori
frequentia persuasum non sit sequi vestigia, & per sacram prosessionem ad pium illud exercitamentum destinari, ad quod primae Monachalis instituti puellae, vel mulieres desti
Haec autem obligatio tanto rigore afficit communitatem , ut vel una die publicam intermittere recitationem gravCpiaculum sit Doctorum omnium catervae , sicut unius horae,& aliquando unius Psalmi omisso de tali crimine ab iisdem accersitur. Hinc a multa annorum serie factum puto , ut
consecrandis Virginibus exhibeat Ecclesiastico ritu Episco-
68쪽
pus , Sacerdos Breviarium contre standiim apertisque etiam verbis ineluctabilem obligationem indicat . Hinc pa, iter Doctores a gravi culpa non eximunt monialem voto Religionis se obstringentem si publice decantandis horis vel impar sit, vel ineruditar ad quod munus idcirco supra reliqua professionis munera, & ante, & ipso Tyrocinii anno initiandas religiosis votis , erudiri praxi testatissimum est Porro quam id temporis labem offenderent ad Chorum umgligenter accedentes cum Religiosi, tum Moniales ad climrum destinatae, consulendi conscientiarum arbitri scriptores
T a coUuetudine recitandi d vina o ia , omnibus clericis, Laieis hae. Osim in Ecestos publice ab utrisque perflueba tur. Nullam suet' Eeel fiam . multam antiquitus clericum ah bae lege imnivnem ostenditur ex P trtibus , Conciliis, aliisque v:ieris Disciplinae capitibus,
ΡRimorum fidelium pietatem consulmitiin servorem liqumbit nihil magis in eorum votis suisse quam Apostol rum doctrinae auscultare , eorumque sequi vestigia s Ideoque
cum Apostolos Psalmorum cantui statilio in loco ima , saepe vacasse eum conversis ad fidem , & ad eorumdem. convenis
tum a Paulo frequenter hortatos Colossenses, S: Ephesios perspectum haberent, ad se quoque illud exemplum pertino. xe , & ab exemplo legem sibi impositam putabant. Hinc neminem ab onere conveniendi cum aliis ad templum .ex, mebat primorum temporum conditio , nisi grave obstitisset impedimentum . Iubebant, quae vulgo Apostolis adscribebantur, Constitutiones', ut fideles cuncti Mane , Tertia , SeXta, Nona, Vespere, atque ad Galli cantum in Ecclesia preca tiones sacerent, cumque identidem ab Ethnicis excitarentur tum temporis saevae contra Ecclesiam persecutiones , ne quid in sacras preces ex hoc lapide derivaret obstaculum , ca tum ibi est, neque metu infidelium his congregationibus par
69쪽
mmmentisῶis Historuombeo seu/.eendum esse, sed secreta aliqua in domo , ita ut obviamaretur discrimina peragendam esse Psalmorum recitat uicin . Si ad Ec Iesiam 'odire non licuerit Rropter iasisses seongregasu Discose n omo alisua priυata . Porro & si .esias dixin iis , non ab A stolis hae fuerint prosectae San- 'ones, in hoc tamen sum agitim venari ab iis licet, duod egem antiquitati sacram, ac vulgo Apostolis relatam ex . sierit ibi ignotus auctor. Idem probant Acta S Pontii Maruvris tomo a. Miscellaneorum Baliletianorum, ubi Christiani in domo alta , divinas Iaudes persolvisse memorariir ι nec
non Acta S. Iiistini Martyris apud Ruinartium , in ovibus: terroga a Praesecto Iustinus, quo ad preces coirent Chri
mani , respondit: An existimat omnes in eumdem Iocum eo
ven re sotitos minime ria se habet. Aliis , uti diximus c; xyr 'nide, coemeteria fuisse loco tem
pli ad Psalmorum recitationem, argumento sunt praeterea, quae nobis supersunt antiquitatis Monumenta, Apostolicae Constitutionesti. . 29. , &Eusebius Hist. Eccl. l. V.c a. Assertis vero Christianorum in unum ad orandum publicε conventibus, antiqui Patres suum adjiciunt calculum. Horum agmen ducat Ignatius Martyr Epist. 6. ad Magnesianos. omn , anquit, ad orandvim in Hem Dei eonvenite ; si una eommunis precatio, una mens, una bes , & paucis interiectis subdit . ων ad templum Der concurrite , velati ad unum altare I n, eio succinit Tertuli. l. ad Ux c. 4. sugillans mulierem fide- Iem, quae Infideli viro mipserat, quod legem adeundi remis eum ad effundendas cum aliis preces implere non poterit infidelis maritus 3 nottarnis eonvoeationibus ἁ latere
suo cedere conietem suam Iibenter feret Epiph in Exo, sint ossicia celebrari in Ee
clesiis solita . Matutinae Iaudes in Ecelsa catholica , matut naeque preces quotidis eelebrantur , ea addit, quae evincunt id Dietatis non uni Religiosorum ordini, sed & Iaicis quibuslibet peculiare fuisse , Chrys. hom 36. in I. ad Cor.. hunc mois rem confirmat dicens r Convenissant olim omnes , ct pia ge-θant con muniter. Hoe nune quoque faeimur. Hieron. Epist. ad babin. Tota Ecclesia nocturnis vigiliir personatat . victor Utic. de Persec. Vandal. l. a. Jam Hstmni nocturni per totam
70쪽
' De D ins Ofiis. Ecclesam eanente populo concrepabant. Isid. de OGe. EGIes. s. I. c. s. & seq. postquam exposuerit, qtiae sit Christianoruin Orandi arcta obligatio , exprimit ritum publice psallendi in lEcelesiis, qui sua aetate invaluerat, causamque reddit, ex qua laicorum in Ecclesiis praesentia haud aegre arguitur:. lPrimitiva , ait, Ecclesia ita psallebat, ut morieo sexu vocis D
eeret psallentem resonare , ita ut pronuntianti vicinior esset, quam eanent. . Propter earnales autem in Scrofa , non propter spiritales eonsuetudo est instituta canendi , ut qui versis non eora punguntur, suavitate modulaminis moveantur . Ambros. I. I. c. I Hexam. Bene mari plerumque comparatur Ecclesa ctrc. Responsoriis Psalmorum , cantu virorum , Mulierum , Drginum , Parvulavum eonsonans undarum fragor resultat . Contentiunt
Augustiniis, Clemens Alexandrinus, Greg. Turonensis, Cyprianus, Basilitis, &alii, quorum agmen claudant Venantii Fortunati Muis i 3. Poena. , i Flagranti studio populum domus in gat omnis 3 Certatimque monent , quis prior is Met fPonti is monitis clerus , pubi nauis , ct infans Sas duce Germano felix exeretius his est. A Patribus ad Concilia venio, ex quibus prodam, quae fuerit omnibus Clericis canonicum in Eceleta officium e nendi . in dispensabilis lex. XLIX. canon ex multis, quos Cartag IV. Concilium ad promovendam Clericorum diseb iplinam edidit, jubet privari stipendiis Clericum, qiii, comporis infirmitate non impediente, Vigiliis defitisset, & ITConcilii primi Toletani quinto nascente saeculo ceIebrati deis cernit Clericum habendum non esse, qui quotidie ad Eccle.
siasticos officiorum conventus non accesserit: mitiori tamen poena utitur 6s. annos post Toletanam habita in Armotica Galliae provincia Synodus c. 14. Septem Diebus , inquit , a communione habeatur extraneus clericus , qui Matutinis M'.
mnis affuerit. Congruit edictum Aurelianensis II. c. I , & lI. pariter Aurelianensis c. 28. Curici , qui ad hoe sanis.m opus adesse contempserint , secundum arbitrium Episcopi Ecelesa lsuscipiant dyciplinam . lSed ne cui haec videantur interpretanda de Clericis albquibus particularium Ecclesiarum mancipatis servitio , ac i