장음표시 사용
71쪽
commeMarius Hissorieo-Theologicur. 'sentiat non omnium antiquitus, sed aliquarum solemnium& in urbibus frequetulorum Ecclesiarum morem filisse sacra Psalmorum frequentia consecrari, perinde ac nostro arvo
viget laudabilis , & pene ubique recepta in Cathedralibus Ecclesiis consuetudo Divinum canendi ossicium, plura sunt quae obstant. Testatissima enim res est primo, atque extra mnem dubitationis aleam posita, nullum locum in sacrum erigi, nullam ab Episcopo unquam consecrari potuisse E cletiam , nisi aliquae Martyrum Reliquiae juxta Ecclesiasticas Traditiones, utor verbis septimae tacumenicae Synodi, suis-
sent insertae . Decretum id legimus per U. Cartag. Concilium c. I .: deinde instauratum a Nicaeno II. can. 7. Rursus autem constat excan. 23. Concilii Epaonensis Reliquias Sanctorum vetitum in Ecclesia collocari, ubi clerici non essent,
qui sacris pignoribus psallendi frequentia famularentur . SaneIorum Reliquia non ponantur in Oratoriis , nisi forstaueteritos esse vicinos contingat, qui sacris cineribus psallendi froquentia famulentur . Ex quibus sic ratiocinari fas est. Nulla dedicari , nulla esse poterat Ecclesia Sanctorum Reliquiis non decorata: locus quicumque hoc sacro illustratus deposito suos necessario exigebat Clericos , qui reliquis psallendi ste- ruentia famularentur e nulla ergo habebatur Ecclesia, ubi
ivina ossicia a Clericis necessario non celebrarentur. Praeterea res non minus testata, aut perspicua est, ex veteri disciplina nullum suisse clericum sola tonsura donatum, quin simul suisset aliquo initiatus ordine, quo in propria E clesia iungeretur I nullum pariter, cui sua Ecclesiasticorum reddituum portio non obtingeret, vel haec in solis sportulis,& distributionibus , ut primaevae Ecclesiae temporibus , vel in aliis consisteret proventibus, juxta quod Ecclesia jam aucta in usu suit: sicuti enim antiqua consuetudo neminem ad Clericale ministerium ascendere patiebatur, nisi ad altaris servitium simul in aliquo ordine deputaretur: ita quem. libet exigebat descriptum in aliquo canone, seu matricula, aut catalogo eorum, qui de sportulis, & Ecclesiasticis oblationibus erant participes ἐρ immo ex antiquis Conciliorum decretis compertum est canonis Voce plerumque denotari ci
ricos omnes , qui Ecclesiastico in ordine Ecclesiasticis aleban-G tur Disitigod by COOste
72쪽
tur proventibus. Can. 6. Antiocheni ConciIiir Idemst δειν tam e rea Ialios , ct Sacerdotes, ct Diaconos, θ' omnes, qui de eanone sunt ; quos utique ad aliquem ordinem praeter Clericalem initiationem suille assumptos , ut Ecclesiae, in cuius Catalogo fuerant adscripti, possent in servire minister o, suadet Cornelii Papae Epistola ad Fabium Antiochenum relata ab Eusebio l. 6. Hist. c. 3s., ubi recensens S. Pontifex Cler, corum numerum, quibus Romana constabat Ecclesia, dicit, Presbteros use , Diaconor septem , Subdiaconos septem, Aco-5thos 42. , ExorciJar, o Lectores una cum OstimUrsa. Nihil autem meminit de Clericis cuiuscumque ordinis expertibus Pontifex non omissurus profecto , si inter Clerum talibus Iocum dedisset eorum temporum Disciplina s praesertim cuin recenseantur ibi & Iaici Ecclesiae oblationum participes,
quae multo magis , si qui suissent, spectare primum ad Cle. ricos tantum debuissent , nec iis sine injuria fraudari potuissent.
Accedit aliud aeque certum antiquitatis praescriptum circa
Ecclesiarum erectionem . Liquet ex can. s. Concilii Brao carensis, & can. II. Toletani III. , nec non ex cap. nemo
de eonsecv d . r. de aliis praerequisitam semper ad novi templi dedicationem justam, atque ab Episcopo praede finiendam δε- rationem pro sussentatione eorum , qui ibidem erant semitari s sunt verba citatae Braccarensis Synodi. Haec autem dotatio illud primum a Clericis ex ejusdem mustibus alimenta per cipientibus exigebat servitium , ut Deus quotidiano sacrificio, & iugi Plat moriun cantu coleretur . Sic inter plures Religiosissiinus Imperator Iustinianus Cod. l. I. leg. 6 I. testatur, dii in rationem afferens suae legis, qua Clericos omnes ad quotidianam in Ecclesia Psalmodiam astrinxerat, ait.
Nam qui eonstituerunt, vel fundarunt sanctissimas Ecclefas pro sua salute , ct eommunis Reipublicae , reliquerunt illis Clericis substantias, ut per eas debeant sacrae Liturgia seri, o ut in Alii a ministrantibus Cloicis Deus eoiatur . Ex his ergo intelligere possumus latam a Conciliis legem de Canonica in Ecclesiis recitatione singulas Ecclesias, &sngulos Clericos affecisse ; nam cum singulis Ecclesis ad Clericorum sustentationcm erogarent fideles pia subsidia ,
73쪽
commentarius Hissorieo-Theologicas. st quae publicae Psalmorum recitationis inducebant necessitatem,& hujiismodi praesidia in Clericos omnes partirentur ι sequitur necesse clericos singulos, singulas Ecclesias huic oneri fuisse obnoxias. Sed quid aliunde argumenta mutuaturi divagamur Nonne aperta suppetunt in re hac momenta,quibus quaelibet interpret tionibus via praecluditur Z Lex a Iustiniano lata Clericos omnes
juxta ac omnes Ecclesias complesstitur. Sancimus ut omnes clerici
per fingular Ecclesias constituti per se ipsos psallant me Iurna, ct Matutina , ct Vespertina officia. Capit. 8. ab omnibus Galliae
Episcopis anno 8o a. promulgatum praescribit Sacerdotibus omnibus omnium Ecclesiarum , ut die noctuque officia celebrent statis horis , eorumque celebrationem signo anteve tant; ut populus omnis in Ecclesiam concedere possit. Sacerdotes horis eo etentitus diei , ae noctis suarum sonent AM E etesiarum, ct sacrata Dei celebrent osscia. Qitem morem etiamnum antiqui rigoris tenacissima Cathedralis Parisiorum E clesia surgendi circa mediam noctem ad Nocturnas preces retinet; cum ab aliis Lutetiar Ecclesiis post Francorum cladem , & ipsius Regis Ioannis haud procul ab urbe Pictavio
jam Regio decreto suerit ablegatus. Gletani IV. anni 63 I. quo ex universa Hispania, & ex viciniori Gallia conven re Antistites canon. Io. statuit, ut publico omnium Ecclesia. rum officio quotidie ab omnibus sacerdotibus, & subiacentibus hujus Clericis Dominica interseratur oratio, atque gravi
mulcta hujus canonis violatores obterantur.RhotomagenuS anno I 236. coacta Synodus: Praecipimus , quod quilibet Sacerdos in Parachia sua , seu Capellanus in Capella sua dieat Matutinas de nocte. Idem Ravennatense anni Ia 86. praecipit; & in Florentina Diaecesi nondum Saeculo XV. pius mos aboleverat, scribente de D. Antonino Raynaldo, semper de noctu sollicithsurrexisse , ut signum Matutini officii Ecelesta cathedratis praeveniret . Lubens calamus similia mittit Pipini , de Caroli Magni Decreta r mitteret pariter Tarraconensis II. can. 7. Emeritensis can. I 8. , Epaonensis can. 2 ., Aurel. IV.can. 3I., aliorumque Conciliorum Canones, nisi ab his pedispicuum foret Ruralibus quoque Clericis, & Ecclesiis psallendi Canonica pensa onus incubuisse . Presbtemi , vel Dia-G a coni,
74쪽
s a De Divino ob seoni, qui initi sunt in villis in eum Clericis septimanas obse
vent . . . . oe omnibus diebus Vesperat , ct Matutinam celebrent. Sunt verba can. a. laudatae Tarraconensis Synodi . Si qui, in agro aut habet, aut postulat habere dioeces , primum ei terras deputet susscienter , ct Clericos , qui ibidem sua osscsa --pleant , ut sacratis locis eondigna reverentia tribuatvr r ita can.
33. quarti Aurelianensis Concilii. Hi ij iii modi apud alia Concilia occurrent decretas quibus addendum Bitterense in Narbonensi Provincia celebratum . De Raralibus Eec fit hae nυiolabiliter mandamus observari, ut in eis divinum scium
frequentetur. Quid quod neque ipsa privata oratoria hanc legem effligerunt. Pro pluribus sint can. I s. Concilii Fran fordiensis r De Monasterio, ubi corpora Sanctorum sunt, habeato rorium iuxta Cui stra , ubi peculiare sectum, ct diaturnum sat, & Chrysost. autoritas Homil. I 8. in Acta, ubi postquam magnates ad sibi oratoria rusticis in domibus extruenda, excitarit, subdit. Preces illis perpetuae propter te ι Iodes , ct Θ-naxes propter te . Iviae est Matutinis, Hespertinisque Umnis presentem esse ste. Presenti capiti finem faciat celebre Chrysostomi, & alio. rum Antistitum faetiim, ex quo facile erit conjicere , quam in votis fuerit antiquis Patribus, ut continuo Divina Psal-niodia frequentaretur in communi conventu, quamque religiose iidem decorare consueverint Ecclesias; cum in privatis loeis nesas duxerint Sancti viri abstinere a sancto ope re, vel quando propter persecutionem in sacro loco vacare Psalmorum cantui minime licebat. Autor est Palladius praesens & oculatus facti testis in vita Chrysostomi S. Antistitem prohibitum ab Ecclesiae ingressu post alteram persecutionem , quam Eudoxia adversus eum excitarat in Regia urbe, d, vina officia cum Clericis peregisse in proprio diversorio, eumque imitatos suisse quadraginta Episcopos , quorum tutela contra alios plures cum in Pseudolynodo , tum extra in se conjuratos fruebatur Chrysostomus. Revers Disevi Vigilia, intra sua diversoria eelebrarum.
75쪽
O ium memoriter olim erat edij endum . Retulae, is exempla , quae bane pro Monachis stabili it disciptinum, Eandem pro Clericis insinuant obligationem antiqua Conciliorum , is Pontificum statuta . Artis trpuranis desectus, aliaque eidem coquetusini patrocinantur.
HS hactenus exposuimus ad stabiliendain veterem
divini officii necessitatem , pluribus monumentis confirmari adhuc possent: dicta tamen pro nostro instituto, nisi pro rei merito sufficiant. Interim ad aliud antiquis peculi re pro divino officio institutum conseratur sermo. Recit tionis oneri primorum temporum disciplinam adjecisse onus commendandi memoriae totum Psalterium cum Patrum, de Conciliorum asserta , tum antiqua historiarum monumenta, aliaeque conjecsturae argumento nobis sunt. Primum perhibeat testimonium Epiphanius in Expos fidei Cathol. c. 23. Blonmehi , ait , in decantandis Psalmis, ae perpetuis orationibus , et saevaram litteraram iactionibus , er iisdem memoriter pronum tiandis exercentur. Epiphanio accedit Hier. ad Eustoch. de Custod. Virgin. Noctibus , inquit, bis, terque surgendum , Ormoreenda, qua de Seripturis memoriter retinemus , & in Epitaph. Paulae. -- , hora Tertia , Sexta, Nona, Hespere, noctar medio per ordinem Psalterium cantabant , nee beelat eu
quam sororum ignorare Psalmos, ct non de Seripturis sanctis quotidie aliquid discera. Testatur pariter Gregorius Nissenusia vita Macrinae Sororis suae eam Psalmos memoriae habuisse mandatos: Erat Psalmorum haudquaquam ignara , pronitamque earum partem satis temporibus pereurrebat. Aug. in Psal. 8 s. affirmat plebi innotuisse aliquot Scripturarum loca, quae inter concionandum adduxerat: ex quo fit multo magis praesumendum non praeteriisse eidem ea Scripturarum loca, quae frequentius in publica Psalmodia repetebat . Iam responta tiν , ct audio murmur bene tenentiam Scripta ras . Quod de sui temporis plebe testatur Augustinus, usu ac Religione com
76쪽
mulini obtinet apud Abyssiros r memorante enim in Commenti in Hist. AEthyop. I. a. e. I 2. n. Ludulpho Laici omnes, ips, qtie de vulgo mulieres memoriae Psalterium commendant; nec desunt ex ipsis Laicis, qui omnes prope D. Pauli Epistolas passim eidem memoriae teneant consecratas . A monachis id frequenter requirebant , seu melius ad hoc compellebant Monachos monastica statuta . Hanc legem constititit D. Ferreolus Ucetiae Episcopus c. II. suae Regulae apud Holitentum. Omnis , qui nomen vult Monachi vendit xe , litteras ei ignorare non liceat, quin etiam Psalmos totor in moria teneat. Nec dissentiebat in suis edictis praestantissimus ille in Iudaeae Provincia Coenobiorum Rector, & institutor Sabba , cui inter prima monasticae vitae rudimenta praecipuunt studium erat ut vialterium memoriter ediscerent Tyvones, sicut ex ejus vita constat. Parvam Coe lium extractum habi tandum dedit eis , qui ἡ mundo recens ventitabant , donee
.psum Psalterium didicissent , ct se exercuissent in alia monachoiarum visa institutione. Ipsa magistri Regula quoddam veluti Benedictinae commentarium non aliud praescribit, ubi singulis Monachis legitur onus indictum rationem reddendi Atabati Scripturarum, quas memoriae commissi sent . Idem inculcant in sua Regula Aurelianus Episcopus Arelatensis, &Isidorus Hispalensis in sua, quam ex priorum Patrum regulis concinnavit, praesertim vero in ea Eremitarum c. 2 o. ubi Grimalaicus Psalmorum , aliorumque Scripturae loeoarum exactam a Monachis scientiam exposcit. Qi iam ipsam
a Monialibus deposcebat D. Caesaria Abbatissa Arelaten sis Epist ad D. D. Ricluidam , & Cui eSundem, quae extat. Thes Anacd. t. I. col. 4. omnes memoriter 'allevium te. neant .
Ioannes Climacus gr. 4 p. 62. agens de mira Menni Alexandrini Monachi patientia rei nostrae exemplum suppeditae non infirmum . Coenobium repetentem S. Virum, flexisque genibus benedictionem , ut moris est, expectantem , Atabas ejus virtutem periclitaturus prostratum reliquit a prim Vespere ad primam nocturnarum precum horam, qua eum benedictione donavit, asperis insuper oneratum conviciis
Siscitatus postea Menno, quo spatium illud penitentiae teruisset
77쪽
commentarius Iu orico-Theologicus. 1 sexercitamento rmavit totum se humi iacentem Psalie γ aviraeitasse. Porro frequentiam hanc a Patribus testatam; a Reguliginjunc tam Monachis memoriae tradendi Psalteriuin, & Scripturas , in dubium verti non potest collineasse ad divinam,
ac nocturnam Chori Psalmodiam , quae non ultimum erat Religiosae vitae munus, & a quibus tandem totum sere officium, ut nunc temporis, conflabatur . Hinc Hieronymus verba faciens ad pium Ascetam iis utitur vocibus , quibus ad ossicii recitationem magis, quam ad morum instituta spectare eam cognitionem apparret . Discat 'alterium ad veri. ιώm , & de hac revera locutum. Hieronymum produnt, quae subdit in eadem Epistola, dicas Psalmum in ordine tuo, ne repetam aliud Hieron. testimonium in Epitaph. Paulae, ubi memoriter a Sacris Virginibus offetum recitari consuevisse pronuntiat. Diserte Front. disert. a. 3. y. Retigisse, ΟμIigiosa Psalmos , o Hymnor memoriter vecitabant . Quapropter apud Carthusianos antiquum Monastici instituti rigorem sedulo aemulantes, eadem viget etiam num Psalterii ediscendi eousuetudo.
Haec pro Monachis . mid pro Clericis eadem in re suerit
constitutum intelliges ab Anastasio Bibliotheeario in vita Greg. III. observante exigitam huius Pontificis tempore ad ordi- num susceptionem Psalterii scientiam , nec non a Concultorum sanctionibus . Nicenum II. ean. II. De imus , inquit, omnem , quι ad Episcopatur promovendu3 es gradum , modis omnisus Psalterium nosse , ut ex hoe etiam omnis Gerseus, qui sub eo fuerit ita moneaticr , ct imbuatur . Cojacense in Hispania celebratum ea n. s. Archidiaeoni tales Curicos ad ordianes dueunt, qui perfecte totum Psalterium , Hymnos , ct Cantica , Epistolas , Evangelia , ct Orationer sciant. Vulgatissima sunt in Greg. VII. Epistolis, quae S Pontifex a se observata a firmat, & requinta ad Clericorum ordinationes circa
Psaltertii scientiam . Legi haec possunt in Epist. 4 . l. 4.34. l. 8., I 3. l. 9. , nec non Epist. 6. l. I 2., ex qua apparet
detrectat se Gregorium ad Ecclesiasticos ordines promovere quam plures licet pietate , ac divinorum. cognitione satis instruetos non alia de causa, nisi quod Psalterium memoriter
78쪽
riter non tenerent, atque inexorabili lege decrevisse inquDsitionem fieri de hac notitia in iis, quos aliqua erat suspi. cio non admodum ea pollere r Sed etiam de Rusheo Diacono qua, tos Psalmos minus teneat perscrutandum ess . Idem desse. ctus , qui Gregorio VII. negandae promotionis, Greg. X. visus est justissima deponendi Episcopum caussa. Ex Actis enim
Concilii II. Lugdhinensis posteriorum memoriae consignatis liquet inter plura crimina, propter quae in eodem Cconcilio
Episcopali insula privatus fuit Henricus Leodiensis Episcopus, unum sitisse, quod memoriar mandatum non haberet Psalterium pro Canonicarum horarum recitatione . De duoωhus Episcopis post poenitentiam ad Vomitum reversis narrat Gregorius Turronensis l. s.c 32. habitum inter praecipua e rum crimina ossicium memoriter non tenendi: Nulta prorsus de Deo erat mentis 3 nultur omnino cursus Memoriae habe
Leviora sunt quidem , quae sequuntur 3 ea tamen , ut faciliorem propugnato asserto expugnare valeant assensum. Artis Typographicae beneficio obvia nondum erant Omnibus tot exemplaria, nec facili negotio cuique eadem sibi comparandi via patebat. Insudabant quidem olim plurium Amanuensium calami in exscribendis libris; &si cui pro hoc Iabore in tantum Reipub. Iitterariae commodum suscepto debet posteritas 3 certe Monachis praesertim, &Monialibus ii debet, quorum peculiari industria, & opere tantum de amtiquitate sacra , & profana ad nos usque dimanavit . Τestis ingens ea transcriptorum Voluminum copia, quae etiam num in Levinensi prope Turonem , Casinensi , Lu-xoviensi, aliisque praestantibus Coenobiorum Bibliothecis i visuntur. Testes M.S.S. Sacrorum & Prophanorum autorum Codices, qui , vel diuturnis monasterioriam tenebris sepulti publicae luci in dies donantur per Uiros eruditos, vel argumento sunt aliis , ut emendatiora posteritati commendenteorumdem Autorum , quae typis iam edita mendis scalmbant, scripta . At tot licet Antiquarii utili adeo exercitio operam darent i credibile tamen non est innumeris pene ejusdem ossicii exscriptionibus tempora impendisse , ut cubque satis esse possent, cum ad multa , & semper nova au
79쪽
eommentarius κεονko- eo Ass. 37inorum opera transcribenda distraherentur laborantium machus, quibus publicas, quibus privatas, & in dies crescentea locupletarent Bibliothecas . Multo minus credibile est tot disposita sacrorum ossiciorum volumina in choris , aliisque divino huic muneri addictis locis , quot eanentium oculos non efiigerent. De Monachis id maxime sentiendum, qui ad duo aliquando, & ultra. mille in unum ad sacram con veniebant Psalmodiam s eum teste Augustino de Mor. Ecetc. 3I. tria usque monachorum millia sub uno Abbate in
Egypto convixerint, & numero etiam majores in uno eo,
nobio facile occurrant Monasticam Orientis pereurrrenti libstoriami imo cum die Paschatis alicubi, alicubi vero etiam pet integrum Majoris hebdomadar intervallum ex pluribus coenobiis in unum convenire Monachis esset in)unctum; testatut D. Hier. in Praes ad Reg. S. Pachomii aliquando scooo. hominum simul sacram peregisse solemnitatem . Ad Clericorum itidem Ecclesias hoc spectare non admo- dum 1 vero abhorret . Certὰ primis saeculis eadem exser, pilanum inopia & has pro temporum conditione urgebat Ecclesias r & si frequentiores esse potuissent Clericis tra se ipti sacrarum precum codices i non tamen rationi constanum videtur iisdem ad eantum usos, dum cum plebe diu, na egerunt ossicia, ne labore inferiores viderentur popuIO , cui certe nulli erant per Ecclesiam publici libri, nee singulis privatis poterant suppetere , sed memoriter Psalmos in riclesia concinnebant , quos apprime ita callebat antiquis temporibus vulgus ipsum, ut crebro resonaret Psalmorum cantus in publicis viis, atque inter rusticos sudores s quo. modo ad Marcellam Hieronymus scribens assirmat. In Christi vero villula tota russisitas, ct extra Psalmor flentium est.
Ruocumque te verteris orator stivam tenens aueluia deeaastas.
Sudans Messor Psalmis se avoeat 3 ex emia attendens falce viis tem vinitor aliquid David cum eanis . Nec eamdem laudab, Iem consuetudinem exulasse ab Ecclesiiis statim ac plebs apublico cantu amota est , suadet, quae huc collimabat re.
tita Conciliorum , & Pontificum lex ut Clerici omnes alterium ediscerent, nec aliud quam hujus disciplinae vestigium habendus est laudatissimus usus , qui in aliquibus Η illim
80쪽
in Choro, sed memoriter decantentur omniar qui usus promoveri videtur etiam per Narbonense Concilium: In Ciara Ilu- Γbrum etiam preeum et imo ne ipsum quidem Brotarium teneant, aut legant. Hodie dum Religiosi ex praestantissimo Montis Sina Monasterio, reserente D. de Monconys , quemlibet precum librum Choro a legant, cuius vice Religiosus ossiciorum librum manu gestans ex una ad aliam Chori partem progreditur, alta voce indicens versiculum decantam dum. Lugdunensis vero, ac Rhotomagensis Dioeceses plane veterum mori sine libris ossicia persolvendi adhaerent.
Draestas rituum in melis splendorem refert Mele e . . Iustis duretis cavetur ut in una Provincia rituum non visat varietas. Affertur huius Diasei inae ratio . Enumerantur causae, quare is diversis Provinciis dras se habita fit in ritibus observantia. 2 statur mcus diserimen aliquorum pulorum bae in re, me non inter aliquot tum ex antiquis, tum recentioribus Moaebis. Non omnis varietas rituum refert dri resitatem. i
DE variis ritibus in celebratione ossiciorum usitatis acti, ro hoc in capite , animus non est peculiariter de singulis sermonem instituere, multo minus specialem quorumdam rationem delineare 3 aliquot dumtaxat exhibebo, ex quibus deprehendi sicile possit antiquae Ecclesiae non secus, ac receiviori contigisse varios habere filios in sanctissimi ita stituti observatione. Ex hac autem diversitate nemo nescit quae in Ecclesiam redundet majestas, quis splendors dum modo sanctitatem , & gravitatem retineant diversi ritus . Ea enim est varietatis conditio, ut omnibus jucunditatem
afferat, & pulchritudinem. . . . NihI jucundum , nis quod 'eommendet varietas i . .
Ajebat Mimus ille pervulgatus, & quid quid spectabilis est in
toto hoc mundi complexu, ex varietate spectabile effecit rorum omnium conditor Deus. inare nihil mirum si Ecclesias