Sancti Aureli Augustini Opera

발행: 1887년

분량: 439페이지

출처: archive.org

분류: 문학

111쪽

famquam conemini extinguere spiritum aut tamquam extinctum spiritum deputetis'. et nomen dei pollui nullo modo potest et tamen dictum est: filius et pater intrabant ad unam puellam, ut polluerent nomen domini dei sui. 5 3I. Nec ullo modo isti expedire Se po8Sunt, cum ei8 proponitur, cur sanctitas sacramenti et haberi et dari possit ab eo, quem intus sceleratum iam deus damnauit, et fune ab eo incipiat dari non posse, eum ab hominibus damnatus fuerit, eum tamen nee tunc eam poSSis amittere. postremo cur Feli-1o cianus, quem cum Maximiano trecenti decem damnauerunt et diu foris in saerilego, sicut ipsi concilio suo pronuntiauerunt, schismate fuit, non solum ipsum baptismum, sed etiam ius dandi non amisit 8 in honore quippe suo, sicut exierat, ita receptus est cum his omnibus quos foris positus baptigauit, 15 nullo eorum rebaptigato, quia si aliquem eorum quos foris baptigauerat rebaptigandum esse censerent, iudicarent eum amisisse ius dandi cum foris esset; et propterea con Sequen Seras, ut ipsum quoque iterum ordinarent, si illos iterum bapti-Zarent. sed cum ad pacem Christi reno cantur calumniatores 2d Sunt, cum paci Donati consulunt dissimulatores sunt. quid est aliud quam quod eorum Tychonius de illis ait: quod

uolumus Sanctum est

XIIII. 32. Ut quid ergo Parmenianus inani iactantia exultat et dieit: nummum ciui que lactia c6nSντα φαlstitiae, tit uitii sectaee

112쪽

II. Contra epist. Parmeniani

caeco S, dominus uestit nudos, dominus emundat pollutos. quid sibi arrogat quae hominis non sunt itane uiui sunt aput eos qui non peccant, ut etiam uiuifieare posse dicantur, cum incrementum dare non pos Sint ego, inquit, plantavi, Apollo rigauit, sed deus incrementum dedit. neque qui plantat est aliquid neque qui rigat, sed qui incrementum dat

deus. quomodo dat uitam mortuo, qui incrementum dare non potest uiuo P sicut enim pate excitat mortuos et uiuificat, sic et filius quos uult uiuificat. itane aput illos Sani Sunt, ut possint etiam curare non sanos quid aliud isti quam se benedicendos pro domino opponunt sed ab eis nullo modo seducuntur qui non in homine, sed in deo sperantes cantant: benedic anima mea dominum et noli obliuisci omnes retributiones eius, qui propitius fit omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes languore S tuo S. Si omnes languores ipse sanat, nullum relinquit quem Parmenianus Sanare Se dicas. tantane aput illos sunt lumina, ut inluminare etiam possint quod nec illi, quo in natis mulierum maior nemo surrexit, Iohanni Baptistae Iohannes euangelista concedit, de quo ait: non erat ille lumen, sed ut testimonium perhiberet de lumine. erat lumen uerum quod illuminat omnem hominem uenientem in hunc mundum. Si omnem hominem illud lumen illuminat, nullum relinquit quem Parmenianus illuminare se dicat, quia, etsi sancti homines Secundum quendam modum dicuntur lumina, aliud tamen sunt lumina illuminata, aliud tamen lumen illuminans, quod Solum

goles P IT lumina sunt m Is surrexit nemo β 2I uerum Om. β25 luminaria Mri alia Go 26 tamen Om. α Solum

113쪽

lib. II Id. 82

illud est de quo idem Iohannes Baptista dicit: nos omnes de plenitudine eius accepimus. nudos autem quis uestis nisi qui dieit: proferte illi stolam primam et qui corruptibilo hoc induet incorruptionem et mortale hoe induet immor-5 falitatem P et homo quisquam diuino indumento aliquem uestire dieitur, eui magnum est si uestiri ipse mereatur iam porro emundare pollutum audeat se dicere, si prius audet se dicere

non esse pollutum. Inundati enim sumus equidem per gratiam dei. sed ne tunc quidem mundabimus aliquem, cum fueritas perfecta nostra mundatio; quanto minus modo, eum corpus quod corrumpitur aggravat animam i quis enim glorietur castum se habere cor aut glorietur mundum se esse a peccato P mundare quippe atque sanare in spiritalibus rebus tantundem uales. sicut autem spe salui facti sumus, ita spe mundati ab sumus in perfecta salute et in perfecta munditia. quomodo ergo Sunare et mundare iam pos Sumus, qui nee fune poterimus, cum omni modo mundi saluique fuerimus p sed istis,

inquit, Meo per hominem imosi. saeis sane, sed fecit et per

Iudam, quem ad euangelium praedicandum cum ceteris misit, 2b Deis et per Pharisaeos in eis, qui bona quae per eo S audiebant ipsi faeiebant, cum illi non facerent quae dicebant. postremo cur iniqui et scelerati eorum, siue cum latent siue cum pro Donati parte tolerantur, uiuificant curant illuminant mundant an ipsi non sunt mortui uulnerati caeci Iolluti P an ideo 25 non aput eos caeci caecos ducentes simul in foveam cadunt, quia non ipsos, Sed deum quem praedicans illi, audiendo et

loco, et idem Molvis Morelitis: Rec in perfecta salute et in perfecta mun

ditia infelime in deo sive in Christo IT salui et mundi j 18 hoe si 28 pro parte (pace v) donati GT 25 caecos eaecum eae caeco P

114쪽

II. Contra epist. Parmeniani

obtemperando sectantur ita Sane. Sed tutio praedicant deum, Si cum Christo colligunt; cum uero quae cum illo non colligunt Spargunt, Donatum praedicando, non deum, caeci caeco S Sequendo simul in foveam cadunt. Sed de quaestione baptismi latius aliquid domino adiuuante tractabimus, cum de omnibu8 testimoniis sanctarum scripturarum quae nobis obicienda credidit Parmeniano responderimus. qui uere ipse adaquas proximoS sibi euersione iniquitatis, qui eis tam malum propinauit errorem, ut non pro paee, Sed pro diuigione et discissione non solum loquatur ipse, sed etiam diuinos libros loqui persuadeas. XV. 33. Sed inter multa miror hominem, cum ageret non posse haberi baptismum nisi acceptum nec posse accipi Sine dante, interposuisse ex euangelio testimonium: non Potest homo ct CC Uer6 qtii qMαm, nisi tu rit illi dcitum cocctelo. posset enim aliquis horum uerborum inscius, cum coepisset iste dicere: non sol est homo accis 6TH V MicyMOm, nisi det stim illi sti erit de eo elo, antequam dixisset 'de caelo' putare illum dicturum fuisse 'a Donato' aut a Parmeniano' aut 'ab aliquo de parte Donati' aut omnino 'ab ipsa parte Donati'. agnosco euangelium et illic Scriptum eSSe recen Seo: non pote Si homo accipere quicquam, nisi datum illi fuerit de caelo. sed numquid Donatus est caelum p numquid Parmenianus est caelum P numquid pars ipsa Donati P illa uero non 8SSet eaelum, nec si esset in caelo. qui enim ait: non pote Si homo accipere quicquam, nisi datum ei fuerit de caelo, numquam diceret: 'nisi datum fuerit ei de sole aut

I6 ista F IT fuerit illi Mα si . de caelo om. α 18 a donato fuiSSO T2o esse om. M 2s fuerit illi ci 22 numquid Parmenianus est eaelum Oni. F 2 non esset non est ta nec si esset nec est MF non est j

25 datum fuerit ei (eis PMI MPIO fuerit illi datum EGs 26 eii illi et, om. FG

115쪽

de luna aut de stellis', quae tamen in ea elo sunt; quanto minus die eret: 'nisi datum fuerit ei de parte Donati', quae non Solum non e St caelum nee in caelo, sed nec in regno uult esse caelorum i nee illud procul dubio die eret: 'non potest 5 homo accipere qui equam, nisi datum fueris ei de e celesia': et ipsa enim ecclesia de caelo accipit. Si autem diceret: 'non potest homo accipere quicquam, nisi datum fuerit ei ab homine iusto , inruerent quidem isti frontosi et se iustos esse proclamarent, ut ab eis aceiperet qui uellet accipere, nec nosio quaestionem faceremus, utrum iusti essent an non es Sens, sed inter eos esse uel latentes iniustos facile ostenderemus ex quibusdam proditis et exclusis, et tamen eos non improbare nec die ere non datum uel non acceptum, quod datum et acceptum esset a talibus. sed et hoe falso diceretur, si diceretur: 15 non potest homo a(cipere quicquam, nisi datum ei fuerit ab homine iusto'. ipse enim iustus, a quo alter accipit, quaero a quo acceperit. si et ipse ab homine iusto, et de illo ita quaero, donee ab ipso capite ordinis humani ad aliquem perueniam qui non ab homine accepit, atque ita falsum esse do si eam quod Io non pote Si homo aeeipere quicquam, nisi datum fuerit ei ab

homine.

8 l. quid antem agunt isti nescientes per euangelicum festimonium, nisi ut homines ammoneantur, ut aliquando euigilentatque aduertant uere non homines esse attendendo S, cum Sanctum

25 aliquid aecipere homo desiderat, sed illum solum qui hoe de caelo dat homini, quia non potegi homo accipere quicquam, ni Sidatum fuerit ei de caelo P quod si dixerint: de caelo quidem accipis non de homine, sed tamen per hominem', quaero per qualem. Si per iustum tantum, non habent illi qui aput eos

Io ctit. essent Om. β I 2 improbaremus nee diceremus Mα Ii si diceretur Om. MPmIα i5 ei om. Η fuerit ei PFT IT a iusto homine di ita itaque M Is ad deperit j docent DP 2o fuerit ei ab homine datum Het 22 per om. EGI 25 homo accipere ta hoc Om. α2i quid si M

116쪽

II. Contra epist. Parmeniani

ipsos per latentes iniquissimos acceperunt; si et per iniustum, quae cauSa ergo est ut aliquem rebaptigent si per iniustum non nisi latentem, non habent quos baptigauit manifestus satelles Gildonis optatus; si et per iniustum etiam manifeStum,

qui tamen nondum damnatus et ab ecclesiae communione 5

proiectus sit, non habent illi quos Felieianus Mustitanus, cum ab eorum communione foris esset, in Maximiani schismate baptigauit, quos tamen nunc cum illo regreSSOS nemo rebaptigat. postremo si homo, quamuis de caelo, non tamen nisi per hominem potest accipere quicquam, quaero ipSe Iohannes io Baptista, qui haec dicebat, per quem hominem acceperat quod de caelo utique acceperat, et non inuenitur. atque ita testimoniis a Se prolatiS mala causa conuincitur, quia, etsi dicit filius accepisse se a patre et Spiritum sanctum de Suo accipere, non quasi gradatim, sed sicut ipse exposuit dieens: quia omnia IN quae habet pater mea sunt, ideo dixi: de meo accipiet posse tamen hominem non interposito homine diuinitus aliquid accipere exemplo suo Iohannes ipse testatur et tot sancti, antequam dei filius homo fieret, et posteaquam resurrexit et ascendit in caelum centum uiginti homines qui simul congregati querant, quos nullo homine in ferra manum imponente de caelo ueniens spiritus Sanctus impleuit, et eonstituto iam ordine

ecelesiae Cornelium centurionem ante ipsum baptismum, ante impositionem manus cum eis qui secum erant eodem sancto spiritu repletum Petrus ipse miratus est. nemo ergo accipit 25

sine dante; sed quod pertinet ad baptismi sanctitatem, adest deus qui det et homo qui aeeipiat, siue per Se ipsum deo

moniis MPEFGH o Id dieat Mα Io se om. M 2o qui om. β28 centurionem cornelium et 2 spiritu sancto PEGue 22 qui defiquidem D GI donante deo T

117쪽

dante siue per angelum, Sive per hominem sanctum siue per Petrum siue per hominem iniquum, sicut per tam multos uel latentes uel manifestos, quos ante tempus de messe colligero serui patris familias prohibentur et quos uelut paleam frumenta 5 dominica usque ad tempus uentilationis corde interim separata non temeritate corporaliter deserunt, sed pietate spiritaliter

ferunt.

XVI. 35. Oui metie, inquit, cr6cidit, consequb NON POtHSth lismi su immenltim, quiu SCYOlum CSt seruer Stim non1o sotest st Ornstri. quid P Si ergo aput eos quispiam baptigatus, qui uerbi gratia putauerat Christum ex eo eSSe coepiSSe, eX quo Secundum carnem de uirgine Maria natus eSt, postea ueritatis Sermone commotus, cum comperisSet ipsum esse de quo Iohannes ait: in principio erat uerbum et uerbum is erat aput deum et deus erat uerbum, de quo con Sequenter ait: uerbum caro factum est et habitauit in nobis, fateretur eis errorem suum pristinum atque in eo se fuisso eum baptigaretur sollicitus indiearet, iuberent eum denuo baptigari P numquam utique facerent, sed hominis imperitam ad Simplicitatem, carnali opinione prius prauam, po Si ea ueritatis ratione correctam gratularentur, aut si etiam talis peruersitas pertinaciter ei defendenda uideretur et diu reluctatus neque correctus etiam de edelegia pelleretur et postea cognita ueritate remearet, paenitentia utique curandum eSSe cenSerent, nonae iteratione baptismatis uulnerandum, quamuis hoc in corde Sehabuisse fateretur etiam illo tempore, quo aput ipsos fuerat bapti-

IS commonitus m IT suum pristinum errorem et 2o oppinione P deprauatam ST postea Om. T 26 etiamJ et OV om. EI 2i potes 2FGIo adornare m

118쪽

II. Contra epist. Parmeniani

ad ornamentum ualeret Sacramentum quod acceperat, si in fide peruersa persisteret, Sed potiuS ad Supplicium, cum tamen ipsum per Se Sacramentum etiam in peruerso, quem non ornabat sed iudicabat, integrum permaneret et ideo nullo modo esset illius sacramenti uiolanda sanctitas, etiam cum esset illius hominis corrigenda peruerSitaS. XVII. 36. Audet etiam Parmenianus exempla nobis diuina proponere, quibus se arbitratur OStendere quaerendum eSSehominem sanctum, a quo debeat accipi saeramentum. VSH,

inquit, clei si ius, ipse dominus Iesus Christi S, ct quo Prin

s,mur' at si hod exemplo inuitamur ad accipiendum baptismum, inferiorem nobis a quo baptigemur debemus inquirere, quandoquidem dominus ab eo baptigatus est, qui se ab ipso domino baptigari debere praedixerat et qui se indignum corrigiam calciamenti eius soluere testabatur. quin immo, ut intermittam quaerere diligentius, cur ipse saluator noster baptigari uoluerit, iam quia certa aliqua causa uoluit, propterea fortaSSe, cum Se ipse posset tinguere qui etiam suum baptigatorem poterat baptigare, uoluit dominus v seruo et ille per quem laeta sunt omnia ab illo qui factus est inter omnia baptigari, ut et doceret humilitatem et ostenderet non interesse qui8 a quo baptigetur, dum eo baptismo quo baptigandus est baptigetur. nec a Pharisaeis dedignaretur ille baptigari, si haberent huiusmodi baptismum Pharisaei, quo ille certi sacramenti gratia

uoluit baptigari. nam cum etiam cireumcidenduS PS Ses, num-s epist. Parm. I6 cf. Mariti. 3, Il. II 22 cf. Ioh. I, 88 Sacramentum per se et o permanere Mnas i nobis exempla TS aeeipi debeat B et Id atquel et PF i5 quoniam quidem MFΗ

119쪽

quid Iohannes quae Situs est, quia hoc a Iudaeis fieri iam solebat, et eum pro illo esset offerendum legale sacrificium, numquid deuitatum est illud templum quod ab eo uo eatur spelunca latronum p quo certe et boni intrabant et mali neq5 bonis oberant mali, quoniam dominus, qui ait: sancti estote, quia et ego sanctus sum, ita inuiolabiliter facit sanctos

suos uerSari inter malos, si custodiant eam quam aecipiunt sanctitatem, quemadmodum ipse dominus Iesus nulla contagione malignitatis in Iudaeorum gente pollutus est, neque cum illa 1s prima Sacramenta secundum perfectam humilitatis uiam laetus sub lege Suscepit neque cum postea discipulis eleetis cum suo

traditore usque ad extremum osculum uixit. eius enim eXemplo non solum non faeientis mala, sed etiam non consentientis ulli malitiae, inter paleam frumenta Secura Sunt, quia neque 15 talia faeiunt neque consentiunt faetontibus, etiamsi in eadem Segete uSque ad messem, in eadem area usque ad uentilationem, intra eadem retia usque ad separationem quae in litore futura est boni tolerent malos. sed isti sunt uere caeci duces caecorum, qui et in numero suorum tam multos malos uident et2o uiam pacis non uident et ut se non ad sustinendum inuicem propter unitatis uinculum, sed ad diuidendum inuistem propter schismatis sacrilegium sequantur homineS perSuadent. XVIII. 3T. At enim cietum est ser pro phetam rosi IOS hαt O reae IOSαPhret, si pes ccctiorem tu et citiuαε α ut eum

25 quem comtritis Oilii fri cilictis' froster e et imit si erte irre domini. quis enim nostrum dieit peccatorem adiuuandum ad hoc utique in quo peccare uult, Sicut ipse Aeliab, quem adiuuit Iosaphat eundo cum illo in proelium, cum ille

cf. Matth. 2I, Id 5 Leu. II, 5 Ib cf. Matth. 3, 12. 18, 3T-a3. 2-5o I 8 cf. Matth. I 5, It 26 cf. Rom. 8, IT cf. Eph. , 2-8 28 epist. Parna. 2. II Par. Is, 2 22 cf. III Reg. 22I quia hoc hoc enim m 3 euitatum re deuitandum E illut Ding uocatum est ab eo II 6 et om. H sil ut scustodiunt F Id non solum noni solum modo non F IT littore FB Io I 8 tollerent mI 2l diuidendum ab inuicem GT 28 iosasas

120쪽

II. Contra epist. Parmeniani

Michae prophetae ueracia uerba contemneret et tamen nec

sie obfuit innocentiae regis Iosaphat pessimum meritum regis Achab, quia illum dominus ad se exclamantem de periculo bellieo liberauit, illum autem sacrilegum contemptorem in manus hosfium uenire permisit. et si quid Iosaphat perieuli expertus est, quod ei propheta indicat ab ira domini fuisse,

non alieno meruerat peccato sed suo, quia sicut ei dictum est pedeantem adiuvabat. sed aput deum cetera eius bona facta praeualuerunt. sic enim ei dicitur: si pede atorem illum adiuvisti et eis qui oderunt dominum amicus e sp et in hoc super te ira a facie domini. sermones dei boni in uniuersa sunt tecum, quoniam abstulisti lucos de terra et parasti cor tuum ad requirendum deum. qui autem uersatur in ecclesia dei, ubi sunt et illi qui sua quaerunt, non quae Iesu Christi, qui per inuidiam es contentionem Christum annuntiant non casse, et dicit: siue per occasionem siue per ueritatem Christus annuntietur: ef in hoc gaudeo, Sed et gaudebo, inpollutus inter eos atque integer permanet, quia non eiS ad Sua quaerenda consentit, cum hodculpes atque arguat, nec eos ad peccandum, Sed ad hoc adiuuat,

unde Christus latius praedicetur et ab eis qui audiunt et faeiunt per eos qui quod dicunt non faeiunt Christo credatur, in Christo speretur, Christus diligatur. talibus enim praecepit idem apostolus dicens: nolite coniungi cum infidelibus. quae enim parti ei patio est iustitiae of iniquitati quae communicatio est luci ad tenebras P quis autem

SEARCH

MENU NAVIGATION