Sancti Aureli Augustini Opera

발행: 1887년

분량: 439페이지

출처: archive.org

분류: 문학

191쪽

possunt ecclesiae tot esse quot schismata . si autem dixerimus non ibi dimitti peccata, Sergo', inquiunt, non est illic uerus baptismus, et propterea quos a nobis suscipitis uos baptigare debetis. quod quia non facitis, in ecclesia Christi uos non

5 esse fatemini. 16. Ηis ita resistimus secundum scriptura8 eoS interrogantes,

ut quod a nobis quaerunt sibi ipsi respondeatis. quaero enim ut dieant, utrum dimittantur peccata ubi caritas non 8St. peccata enim fenebrae animarum sunt. audimus quippe Iohannem id dicentem: qui odit fratrem suum, in tenebris estusque adhuc. nulli autem schismata facerent, si fraterno odio non excaecarentur. Si ergo diei mus non ibi dimitti pedeata, quomodo renascitur qui aput eos baptigatur quid est enim renasei per baptismum nisi a uetustate renouarip quomodo 15 autem renouatur a uetustate cui peccata praeterita non dimittuntur quodsi renatus non est, nec Christum induit, ex quo conficitur ut denuo baptigandus uideatur, quia dicit apostolus:

quotquot enim in Christo baptigati estis Christum induistis; quem ille si non induit, nec in Christo baptigatus

2o habendus est. porro quia in Christo dieimus baptigatum, fatemur eum Christum induisse, et si hoc fatemur, regeneratum fatemur. quod si ita est, et peccata dimissa sunt. quomodo ergo dieit Iohannes: qui odit fratrem suum, in fenebris manet usque adhuc, si iam facta est remissio peccatorum 25 an non est in schismate odium fraternum p quis hoc dixerit, cum et origo et pertinacia schismatis nulla sit alia nisi odium fratris i T. IIane illi quaestionem soluere sibi uidentur, eum disiunt:

non est ergo in schismate remissio peccatorum et ideo nec Io. 23 I Ioh. 2, II 18 Gal. 3, 2

192쪽

III. De baptismo

regeneratio noui hominis et propterea nec baptismum Christist nos autem quia fatemur ibi esse baptismum Christi, hanc eis quaestionem soluendam proponimus, magus ille Simon utrum uero Christi baptismate finetus sit. respondebunt 'ita', quia sanctae seripturae auctoritate coguntur. quaero ergo utrum fateantur ei dimissa peccata. profecto fatebuntur. item quaero cur ei dixerit Petrus non eum habere partem in Sorte Sanctorum. quia,' inquiunt, 'postea peccauit poeunia uolens emere donum dei, cuius uenditores esse apostolos erediditJ

XII. 18. Quid, si ad ipsum baptismum fetus aecessit, dimissa sunt ei peccata an non sunt dimissa P eligant quod uolunt; utrumlibet elegerint, sufficit nobis. si dimissa dixerint, quomodo ergo sanctus spiritus disciplinae effugiet fictum, si in isto fieto remissionem operatus est peccatorum P si dixerint nones Se dimissa, quaero, Si postea fictionem suam corde concusso et uero dolore fateretur, denuo baptigandus iudicaretur P quod si dementissimum est dicere, fateantur uero baptismo Christi baptigari posse hominem et famen cor eius in malitia uel sacrilegio perseverans pedeatorum abolitionem non sinere fieri, adque ita intellegant in communionibus ab eoclesia separatis posse homines baptigari, ubi Christi baptismus eadem Sacramenti celebratione datur et sumitur, qui famen tunc prosit ad remissionem peccatorum, cum quisque reconciliatus unitati sacrilegio dissensionis exuitur, quo eius peccata tenebantur es dimitti non sinebantur. sidus enim in illo qui fictus accesseras fit ut non denuo baptigetur, sed ipsa pia correctione et ueraci confeSSione purgetur, quod non posset sine baptismo, sed ut

T cf. Aef. 8, 21 18 Sap. I, 5

193쪽

quod ante datum est fune ualero ineipiat ad salutem, cum illa fietio ueraei confessione recesserit, sic etiam isse qui baptisma Christi, quod non amiserunt qui se separauerunt, inimicus caritatis et paeis Christi in aliqua haeresi aut schis-b mate accepit, quo Sacrilego scelere peccata eius non dimittebantur, cum se correxerit et ad ecelesiae societatem unitatemque uenerit, non iterum baptigandus est, quia ipsa reconciliatione ad pace praeStatur, ut ad remissionem peccatorum eius in unitate iam prodesse incipias sacramentum, quod acceptum in ad schismate prodesse non poterat.

Is . Si autem dixerint in illo qui fietus aedessit per sanetam uim tanti saeramenti dimissa quidem illi esse pestes fa in ipso temporis puneto, sed per fictionem ipsius redisse continuo, ut spiritus sanctus et adfuerit baptigato ut peccata recederent et ab perseuerantiam fictionis fugerit ut redirent, ut et illud uerum

sit: quotquot in Christo baptietati estis Christum induistis of illud: sane fus enim spiritus disciplinae effugiet fletum, id est ut et induat eum Christo sanesitas baptismi et exuat eum Christo pernicies fietionis, sicut ff,

eo eum quisque a tenebris per lucem transit ad fenebras - oculi quidem eius in tenebras perpetuo diriguntur, sed non potest eum lux nisi perfundere transeuntem -, si hoo ergo dixerint, hoe etiam in eis intellegant fieri qui extra ecclesiae communionem sed famen baptismate esselesiae baptigantur. quod 2b ubicumque fuerit sanctum est per se ipsum et ideo non est eorum qui se separant sed eius unde so separant, ualet tamen et aput eos hactenus, ut per eius lucem transeant ad dissen-Sionis suae fenebras, continuo redeuntibus peceatis quae bapti8I6 Gal. 8, 2T IT Sap. 1, 5

194쪽

III. De baptismo

malis sanctitas in illo temporis puncto dimiserat, tamquam

redeunte obscuritate quam lux in transitu exeusseras. 26. Nam redire dimissa peccata, ubi fraterna garitas non est, apertissime dominus in euangelio docet de illo seruo, quem cum inuenisset debitorem decem milium talentorum deprecanti omnia dimisit, ille autem conseruum suum qui ei debebat centum denarios cum miseratus non fuisset, iussit eum dominus reddere quae ei dimi Seras. tempus ergo quo accipitur indulgentia per baptismum tamquam tempus est reddendae rationis, ut omnia debita quae inuenta fuerint dimit

tantur. non tamen ille seruus postea dedit conseruo suo mutuam pecuniam, quam cum ille non posset reddere non eius misertus est, sed iam ei debebat conseruus eius, cum ipse rationem domino suo reddens tanti numeri debito solueretur, nec dimiserat conseruo suo quod ei debebat et sic accesserat,

ut ei dominus dimitteret. hoc indicant uerba conserui dicentis: patientiam habe in me et reddam tibi. alioquin dioeret: iam mihi hoc dimiseras; cur iterum repetis ' hoc et ipsius domini uerba manifestius aperiunt. ait enim: egressus autem seruus ille inuenis unum de conseruis suis qui debebat ei centum denarios . non dixit: 'cui debitum iam centum denariorum dimiserat'. Si enim dimiseras, non ei debebat. quia ergo dixit: debebat ei, manifestum est quod non dimiserat. et melius quidem fuerat adque hoc potius congruebat tanto debitori reddituro rationem et expectanti misericordiam domini sui, ut prior ipse conseruo dimitteret quod ei debebatur et sic ad rationem reddendam, ubi misericordia domini imploranda erat, aecederet. nee tamen illud quod nondum conseruo dimiserat impedivit domino eius, quominus in

195쪽

illo tempore aeeipiendae rationis dimitteret ei omnia quae debebat. sed quid profuit, quandoquidem in caput eius propter

odiorum perseuerantiam rurgus omnia continuo replicata sunt psio non impeditur baptismi gratia quominus omnia peccata 5 dimittat, etiamsi odium fraternum in eius eui dimittuntur animo perseuerat. soluitur enim hesternus dies ei quidquid

supra est soluitur, etiam ipsa hora momentumque ante baptismum et in baptismo. deinceps autem continuo reus esse indipis non solum consequentium sed etiam praeteritorum so dierum horarum momentorum, redeuntibus omnibus quae dimissa sunt. et saepe igia confingunt in ecolesia.

XIII. 2I. Nam plerumque fit ut homo habeas inimidum quem iniquissime oderit, quamquam etiam iniquos inimicos diligere iubeamur et orare pro eis. subito autem periculo morti Sis indipis perturbari et poseis baptismum, quem fania festinationeaeeipit, ut necessariam inferrogationem paucorum uerborum uix perieuli tempus admittas, quanto minus Sermonem longissimum, ut illud odium corde pellatur, etiamsi baptiganti

sit cognitum. certe ista non solum aput nos sed etiam aput so illos euenire non cessant. quid ergo disiimus p dimittuntur poedata hute homini an non dimittuntur prorsus quod uolunt eligans. si enim dimittuntur, eontinuo redeunt; euangelium loquitur, ueritas clamat. siue ergo dimittantur siue non dimittantur, nece8Saria est postea medicina. nee tamen si uixerit uti adque id eorrigendum esse didiceris adque correxerit, denuo baptigatur siue aput illos siue aput nos. sic et illa, quae schi S- maiiei uel haeretici non aliter habent nee aliter agunt quam uera ecclesia, cum ad nos ueniunt non emendamus, Sed potius

I 8 cf. Luc. 6, 22 1 quaeJ quia L 2 eapud LmIc 6 aesternus N 8 reus esse continuo B Io momentarum I demissa I II haec saepe B ista Om. β si . contingunt ista N I 8 quemquam I iniquos inteos V ( l. ma), Om. EMI. IT amittat I I 8 etiam ipsi si s baptigant I 2o euenero I 26 siue apud nos siue apud illos L

196쪽

III. De baptismo

adprobamus. in quibus enim non dissentiunt a nobis, in eis non disiunguntur a nobis. Sed tamen quia nihil eis prosunt, quamdiu schismatici uel haeretici sunt, propter alia in quibus a ueritate dissentiunt et propter ipsum separationis inmanissimum SceluS, Sive perman Serint in eis peccata siue continuo dimissa redierint, ut ad salutem pacis adque caritatis ueniant adhortamur, non solum ut aliquid habeant quod non habebant,

sed ut eis etiam illud prodesse incipiat quod habebant.

XIIII. 22. Frustra ergo nobis dicunt: si baptismum nostrum acceptatis, quid minu8 habemus, ut nobis de ueStra communione consulendum putetis ' respondemus enim: non baptismum ue-Strum acceptamus, quia non est baptismus ille schismaticorum uel haereticorum sed dei et ecclesiao, ubicumque fuerit inuentum et quocumque frangiatum . uestrum autem non est nisi quod praue sentitis et sacrilege agitis et impie Separamini. nam Si cetera omnia uera uel habeatis uel sentiatis et in eadem tamen separatione duretis aduersus uinculum fraternae paeis, ad uergu8 unitatem omnium fratrum qui toto terrarum orbe sicut promissi sunt ita exhibiti, quorum omnium cauSaSet corda nullo modo umquam nos Se ae discutere potuistis

ut merito damnaretis, qui non possunt propterea rei eSSe, quia iudicibus ecclesiasticis potius quam litigatoribus crediderunt, hoc solum minus habetis, quod minus habet qui earitatem non habet. iam quid opus est ut nos retexamus P uos ipsi in apostolo inspicite, quantum sit quod minus habetis. quid autem interest, qui caritatem non habet utrum foras auolet aliquo uento temptationis ablatus an intus de messe dominica non

28 cf. I Cor. 18, 28 quam ehismatiei AmI 6 salutem sanitatem B T adortamur N8 sed-habebant m. N illud om. I incipiunt quod non habebant I Io uti quod Eus. codd. VM I3 inuentus et translatus B, Cf. indem baptisma' I 6 etera L uera g. l. L uel sentiatis uel habeatis B si pacis fraternae E . codd. VII I 8 quo LmI orbe terrarum rus Is ita ct c. et Linu 2o ae aut jue 22 eeeleastidis L28 qui quia LMI 2T uentu L temtationis N ablutus . Ioblatus I

197쪽

reeedat in ultima uentilatione separandus P et tamen etiam tales si iam semel per baptismum nati sunt, iterum eos nasci

non oportet.

XV. 23. Eeclesia quippe omnes per baptismum parit siue si aput se id est ex utero suo, Sive extra se de semine uiri sui. sed et Esau de uxore natus propter fraternam discordiam separatus est a populo dei, et ASer per uxoris quidem potestatem, sed ex ancilla natus propter fraternam concordiam terram promissionis aecepit. unde et Ismaheli ut separaretur a populo ab dei non obfuit mater ancilla, sed obfuit fraterna discordia et non profuit potestas uxoris cuius magis filius eras, quia per ipsius iura coniugalia et in ancilla seminatus erat et ex ancilla susceptus, Sicut aput istos ecelesiae iure quod est in baptismo

nascuntur quicumque naScuntur, Sed si concordent cum fratri- 15 bus, per unitatem pacis ad ferram uenient promissionis, non de materno utero rursus eiciendi Sed in paterno semine cognoscendi, si autem in discordia perseuerent, ad Ismahelis funiculum pertinebunt. prior autem fuit Ismahel et postea Isaac, et prior Esau, posterior autem Iacob, non quia prior peperit 2o haeregis quam eo elegia aut ipsa ecclesia prius carnales uel animales et postea spiritales, sed quia in ipsa sorte mortalitatis nostrae ex quo de Adam naScimur non est prius quod spiritale Sed quod animale, postea Spiritale. ex ipso autem animali sensu, quia homo animalis non percipit 25 quae sunt Spiritus dei, omnes dissensiones et sellismata generantur. in quo gensu perseuerantes apostolus dicit ad uetus testamentum pertinere id est ad terrenorum promiSSorum cupi-

198쪽

III. De baptismoditatem, in quibus quidem spiritalia figurantur, sed animalis homo non percipit quae sunt spiritus dei.2 i. quocumque ergo tempore tale S homines esse coeperint in hac uita, ut iam diuinis pro saedulorum distributione sacramensis inbuti adhue famen carnaliter sapiant et carnalia de deo siue in hac uita siue post hanc uitam sperent adque desiderent, animales sunt. ecclesia uero quod est populus dei otiam in istius uitae peregrinatione antiqua res est, in aliis hominibus habens animalem portionem, in aliis autem spiritalem. ad animales pertinet uetus festamentum, ad Spiritales nouum. Sed primis temporibus utrumque o coultum fuit ab Adam usque ad

Moysen. a Moyse autem manifestatum est uetus es in eo ipso occultabatur nouum. quia occulte Significabatur. postea uero quam in carne dominus uenit reuelatum est nouum. ueteriS autem sacramenta cessarunt, sed concupiScentiae fales non cessauerunt. in

illis enim sunt quos apostolus iam per sacramentum noui teSfamenti natos adhue tamen dicit animales non pos Se percipere quae sunt Spiritus dei. sicut enim in saeramentis ueteris testamenti uiuebant quidam spiritales ad nouum sollicet testamentum quod tunc occultabatur occulte pertinentes, sic et nunc in Sacramento noui festamenti quod iam reuelatum est plerique uiuunt animales. qui profisiere si nolunt ad percipienda quae sunt spiritus dei, quo eos hortatur sermo apostolicus, ad uetus festamentum pertinebunt. si autem proficiunt, et antequam capiant ipSo profectu et accessu ad nouum pertinent. et si priusquam spiritales fiant ex hac uita rapiuntur, custoditi per sacramenti sanctitatem in terra uiuentium conputantur, ubi est spes nostra et portio dominus . nec inuenio quid uerius intellegatur in eo quod Scriptum est: in perfectum meum uiderunt oculi tui, quandoquidem sequitur: et in libro tuo omnes scribentur.

199쪽

XVI. 25. Quae autem peperit Abel et Enoch et Noe et Abraham, ipsa peperit et Moysen et prophetas tempore posteriores ante domini aduentum, et quae iStos, ipsa et apostolos

et martyres nostros et omnes bonos christianos. omnes enim

5 diuersis quidem temporibus nati apparuerunt, sed societate unius populi continentur et eiusdem ciuitatis ciues labores huius peregrinationis experti sunt et quidam eorum nunc experiuntur et usque in finem ceteri experientur. item quae poperit Cain et Cham et Ismahelem et Esau, eadem ipsa pe-so perit et Dathan et alios in eodem populo similes, et quae istos, eadem ipsa et Iudam pseudoapostolum et Simonem magum et ceteros usque ad hae e tempora pseudochristianos in asseetione animali pertinaciter obduratos, siue in unitate permixti sint siue aperta praecisione dissentiant. sed eum tales ab spiritali- i5 bus euangeligantur et sacramentis inbuuntur, famquam per se ipsam Rebecca eos paris sicut Esau; cum autem per illos qui non caste adnuntiant euangelium tales in dei populo generantur. Sarra quidem sed per Agar. item boni spiritales quando euangeligantibus uel baptigantibus carnalibus generantur, Lia quiso dem uel Rachel iure coniugali eos Sed per ancillarem uterum paris; cum uero per Spiritales in euangelio generantur boni fideles, qui uel euadunt in spiritalis aetatis admetum uel eo fendere non desistunt uel ideo non faciunt quia non poSSunt, sicut ex utero Sarrae Isaac uel Rebeccae Iacob in nouam uitam' et nouum festamentum naScuntur.

XVII. 26. Itaque siue intus uersari uideantur siue aperte foris sint, quod caro est caro est; sine in area in sua sterili-IT es. Phil. 1, I

200쪽

III. De baptismo

late perseueret siue occasione temptationis tamquam uento extra tollatur, quod palea est palea est, et semper ab illius eccle Siae quae sine macula et ruga est unitate diuisus est etiam qui congregationi sanctorum in carnali obduratione miscetur. de nullo tamen desperandum est siue qui intus falis apparet siue qui foras manifestius aduersatur. Spiritales autem siue ad hoc ipsum pio studio proficientes non eunt foras, quia et cum aliqua uel peruersitate uel nece Ssitate hominum uidentur expelli, ibi magis probant quam intus permaneant, cum aduersus ecclesiam nullatenus eriguntur, sed in solida unitatis petra fortissimo caritatis robore radicantur. ad hoc enim pertinet quod in illo Abrahae sacrificio dieitur: aues autem non diuisit. XVIII. 22. De baptismi ergo quaestione iam quantum arbitror satis disserui. et quia hoe manifestissimum schisma est quod Donatistarum nomine nuncupatur, restat ut hoc de baptismo pie credamus quod uniuersa e eclesia a sacrilegio schismatis remota custodit . in qua tamen si aliud alii et aliud alii adhue de ista quaestione salua pace sentirent, donec uniuei Sali concilio unum aliquid eliquatum sincerumque placuisset, humanae infirmitatis errorem cooperiret caritas unitatis, sicut scriptum est: quia caritas cooperit multitudinem peccatorum . qua enim absente cetera inaniter habentur, eadem praesente quaedam uenialiter non habentur.

28. Extant beati martyris Cypriani in eius litteris magna documenta, ut ad illum iam ueniam de cuius sibi auctoritate isti

carnaliter blandiuntur, cum eius caritate spiritaliter perimantur.3 cf. Eph. 5, 22 22 Gen. is, Io 22 I Petr. l, 8 25J β 28

SEARCH

MENU NAVIGATION