장음표시 사용
221쪽
latus non e St, cur in unitate retinenda exemplum eius non
imitantur num quid hie restat nisi ut dieant: si e uolumus' quid aliud sermoni ueritatis iustitiaeque respondens omnes flagitiosi et facinerosi homines, luxuriosi ebriosi adulteri et 5 modis omnibus inpudici, fures raptores homicidae latrones malefiet idololatrae quid aliud respondent, cum eos ueritaS arguit, nisi: hoc uolo, hoc me delectat' et si christiano tineti sunt nomine, dicunt etiam: tu quis es qui iudices alienum
Seruum P verumtamen eo sunt isti modestiores, quia, cum
id legibus diuinis et humanis aliquid poenarum pro suis perditi Smoribus factisque patiuntur, non se martyres dicunt. isti autem simul habere uolunt et sacrilegorum uitam et innocentium famam et in sceleratis factis nullam poenam et in poenis iustis martyrum gloriam, quasi non tanto Sit erga illos maior miseri- ab cordia et patientia dei, quanto magis eos partibus eorripien8 dat locum paenitentiae et in hae uita flagella ingeminare none e SSat, ut conSiderante S quae patiantur et quare patiantur aliquando re Sipigeant et, qui iam pro unitate Donati Maximiani- Starum baptismum receperunt, pro pace Christi orbis terrarum o baptismum potius amplectantur, reddantur radici, reconcilientur unitati, uideant nihil sibi remansisse quod dicant, sed tamen reman Sis Se quod faciant, ut pro factis eorum praeteritis Saerisidium dile etionis offeratur placabili deo, cuius unitatem nefario
Scelere dirruperunt, cuius saeramentis fani diuturnas iniurias 2b inrogarunt. misericors est enim et miserator dominus, longanimis et multum misericors et uerax. amplectantar in praesenti uita misericordem et longanimem et timeant in futura ueracem. non uult enim mortem impii quantum ut reuertatur et uiuas, quia sententiam fleetit aduersus iniurias inrogatas. haec e St
222쪽
XI. 16. Propter hod eos habemus inimicos, quia uera dicimus, quia tacere metuimus, quia cessare ab instantia quanta possumus formidamus, quia obtemperamus apostolo dicensi: praedicauerbum, insta opportune inportune, argue hortare increpa. Sed, sicut euangelium loquitur, diligunt gloriam hominum magis quam dei et reprehendi ad tempus timent, damnari in sempiternum non timens. uident etiam ipsi quid mali faciant, uident non esse quid omnino respondeant, sed nebulas imperitis offundunt, cum ipsi uiui sorbeantur, id est scientes et agno Scentes intereant. uiderunt horrere homines et grauiter detestari, quod etiam se ipsi in multa schismata diuiserunt et maxime in Afrieae capite et notissima ciuitate
Narthagine. conati sunt reSarcire dedecus pannorum Suorum; putantes quod poSsent Maximianistas auferre magno conatupor Optatum sit donianum sortiter institerunt, multa illis mala
et persecutiones Saeuissimas intulerunt, receperunt inde aliquos, putantes quod poSSent omneS eodem ferrore conuerti, his autem quos receperunt noluerunt facere iniuriam, ut ab
eis in sellismate baptigatos denuo baptigarent uel potius ab his ipsis rebaptigari eos facerent intus a quibus baptigati erant
foris, ad que hoc modo Suae nefariae consuetudini praescripserunt. sentiunt quam scelerate iam faciant recepto baptismo Maximianistarum uiolare baptismum orbis terrarum, sed timent rebaptigatos suos, ne forte non eis pareant, si ipsi pepercerint ceteris, ne de illis exigant animas suas, si animas aliorum
XII. I T. Quid de receptis Maximianistis respondeant non inueniunt. si dixerint: 'innocentes recepimus respondetur eis: ergo innoeentes damnaueratis si dixerint: 'nesciebamus
2I consuetudine L 22 sentiunt.. L faciunt LmI 23 uiolare- terrarum my. -2 28 recipimus j ser. ergo eis L 2s damnaretis I damnaueritis Ling
223쪽
ergo temere iudicastis - sic etiam de traditoribus sententium temerariam protulistis - falsumque dixistis: plenarii cone illi ore ueri dico damnatos esse cogno Scite'; neque enim ore ueri dico innocentes damnari potuerunt. si dixerint: 5 non eos damnauimus', recitatur concilium, recitantur nomina et episeoporum et ciuitatum. Si dixerint: non est ipsum concilium nostrum', recitantur gesta proconsularia, ubi non Semel idem concilium allegauerunt, ut eosdem Maximianistas de basilicis excluderent et iudiciorum strepitu adque auxiliorumio impetu proturbarent. si dixerint Felicianum Mussitanum et Praetextatum Assuritanum, quos postea receperunt, cum MaXimiano non fuisSe, reeitantur gesta quibus eos de basilidis excludendos ex concilio suo, quod aduersus Maximianistas se eerunt, de iudiciis publicis postularunt. si dixerint: 'pro paeei5 Suscepti Sunt,' respondetur: cur ergo ueram et plenam non agnoscitis pacem quis uos inpulit, quis coegit pro paee Donati schismaticum recipere damnatum et contra paeem Christi orbem damnare inauditum ' urget eos utique ueritas, uident se non habere quid respondeant et putant se non habere quid laetant. dioiquid loquantur non inueniunt, tacere non permittuntur: malunt peruersis uocibus ueritati reluctari quam confessis erroribus paci restitui. XIII. I 8. Quis autem non intellegat quid in corde suo possint dicere quid ergo faeimus', inquiunt, 'de his quos iam dis rebaptigauimus ' respondetur: redite cum eis ad ecclesiam, medicamento paeis offerte curandos quos uulnerastiS, uitae caritatis offerte suscitandos quos occidistis. multum ualet ad 2 cf. Crese. III Is, 22 12 cf. Crese. III 56, 62. IIII 3s, l6. θ,
224쪽
propitiandum deum fraterna concordia. Si duobus ex uobis, ait dominus, conuenerit in terra, quidquid petieritis fiet u obis. si duobus hominibus, quanto magis duobus populis lsimul nos domino prosternamus, participamini nobiscum unitatem. participemur uobiscum dolorem et caritas cooperiat multitudinem peecatorum. ab ipso beato Cypriano consilium quaerite, adtendite quantum de unitatis bono praesumpserit. unde se non dirrupit a diuersa sentientibus, et cum arbitraretur eos qui extra ecclesiae communionem baptigarentur baptismum non habere, credidit tamen eos in ecclesiam simplieiter admissos propter ipsius unitatis uinculum posse ad ueniam pertinere. sic enim soluit quaeStionem quam sibi ipse proposuit,
ad Iubaianum ita scribens: sed dieit aliquis: quid ergo si sit de his qui in praeteritum de haeresi ad ecclesiam uenientes sine baptismo admissi sunt potens est dominus misericordia sua indulgentiam dare et eos qui ad ecclesiam simplieiter admissi in
ecclesia dormierunt ab eo elesiae Suae muneribus
XIIII. ls. Quid sit autem pernieiosius, utrum omnino non baptigari an rebaptigari, iudieare difficile est. video quidem
quid amplius homines defestentur adque horreant, uerumtamen recurrens ad illam Stateram dominicam, ubi non ex humano sensu sed ex auctoritate diuina rerum momenta penduntur,
inuenio de utraque re domini sententiam. nam et Petro dixit: qui lotus est non habet necessitatem iterum lauandi et Nicodemo: nisi quis renatus fuerit ex aqua et spiritu, non intrabit in regnum eae lorum. quid
225쪽
habeas secretior diiudicatio dei, hominibus quales nos sumus diffidite est fortasse cognoscere. quantum tamen ad ipSauerba adfines, cuilibet homini manifestum est quantum distet inter non habet ne eessitatem lauandi' et 'non intrabit in si regnum castiorum'. ipsa denique ecclesia sic traditum tenet, ut hominem sine baptismo ad altare prorsus non possit admittere; rebaptigatum autem cum post paenitentiam liceat admitti, quid aliud ostenditur nisi eum baptismo non carere si ergo Cyprianu S, quos esse sine baptismo arbitrabatur, tamen propter 1o unitatis uineulum ad ueniam pertinere prae Sumebat, potens e Stdominus per ipsum uinculum unitatis et pacis etiam rebapti-Zatis placari et eis, a quibus rebaptigati sunt, ex ipsa passis
conpensatione mitescere et omnia quae in errore commiserant
delicta donare, offerentibus saerificium caritatis quae cooperit ab multitudinem peccatorum, ut non adtendas quam multi eorum disce Ssu uulnerati sint, sed quam plures eorum reditu liberati. in quo enim uineulo pacis credidit Cyprianus posse per misericordiam dei ab ecclesiae muneribus non Separari eo S, quo S in ecclesiam sine baptismo existimabat admissos, in eodem uin-2b culo pacis credimus per eandem misericordiam dei mereri ueniam po8se rebaptigatos .
XV. 2o. Ecclesia quippe ea tholica temporibus beati Cypriani
et ante ipsum praeterito tempore aut rebaptigatos aut baptismum non habentes unitatis gremio continebat: aut illi aut illi 2b salutem non nisi unitatis ipsius merito consecuti sunt. Si enim non habebant baptismum qui ab haereticis ueniebant, sientaSSerit Cyprianus, non recte admittebantur; et tamen eisdem ip8e indulgentiam de domini misericordia propter unitatem
226쪽
ecclesiae non desperauit. ita ergo, Si habebant baptismum, non redio rebaptigabantur. quid itaque illos nisi eadem unifatis caritas adiuvabat, ut, quod in sacramento fractando latebat humanam infirmitatem, diuina misericordia non reputares amantibus pacem cur ergo, cum uestros rebaptigatos timetis, et illis et uobis salutis aditus inuidetis P fuit aliquando de baptismo dubitatio: qui diuersa Senserunt in unitate manserunt. ea dubitatio procedente tempore perspecta ueritate sublata est: quaestio, quae nondum finita Cyprianum non deterruit ut redederet, uos finita ut redeatis inuitas. uenito ad catholicam concordantem, quam Cyprianus non deseruit fluctuantem. aut si uobis exemplum Cypriani iam displicet, qui communicauit eis, qui cum baptismate haereticorum recipiebantur, aperte dicens: neminem itidimnses cttit et iure communionis stliquem Si diuersum Senseru αmotienses, quo itis, miseri, quid agitis et uos ipsos fugite, quia inde prodessistis ubi ille permansit. si uero ei propter abundantiam caritatis et amorem fraternitatis et uinculum pacis nee sua peceata nee aliena obes Se potuerunt, hue redito, ubi et nobis et uobis multo minus oberunt quae
I. I. Arbitror iam manifestum esse omnibus posse auctori-iatoni beati Cypriani ad retinendum uinculum pacis nulloque modo uiolandam unitatis ecclesiae saluberrimam caritatem
PLICIT LIBER SECUNDUS. INCIPIT LIBER TERTIUS (DEO GRATIAS ad . V INLM EXPLICIT LIB SECUNDUS SCI AGUSTINI DE BAPTISMO . INCIPIT EIUSDE TERTIUS N AMEN. EXPLICIT DE BAPTISMO (BAB T. c) LIBER SECUNDUS. INCIPIT LIBER TERTIUS
227쪽
magis pro nobis quam pro DonatiStis e S Se proponendam. Si enim Cypriani exemplo uti uoluerint ad rebaptigandos catholi eos, quia ille censuit in catholica baptigandos haereticos, nos potius exemplo eiu S utimur, quo apertiSSime statuit a catholicati communione id est a christianis toto terrarum orbe dissu sis
etiam malis et sacrilegis admissis nullo modo per separationem communionis esse recedendum, quandoquidem nec eo S qui, ut eidem uidebatur, non baptigatos sacrilegos in communionem catholicam redipiebant, a iure communionis uoluit amouere id dicens: neminem indicetnkS αut et iure con tinionis uliquem si diuerstim SenSHril αmOMUntUS.
II. 2. Video tamen quid adhue a me pos Sit inquiri, uidelicet ut respondeam uerisimilibus illis rationibus, quibus uel ante Agrippinus uel ipse Cyprianus uel illi, qui eis in Africa15 congen Serunt, uel Si forte aliqui ex transmarinis terris longeque digeretis nullo quidem siue plenario siue saltem regionalieoncilio, sed epistulari conloquio commoti sunt, ut hoc eSSefaciendum putarent, quod et consuetudo ecclesiae priStina non habebat et postea catholidus orbis terrarum robusti8sima firmi-2o late congensionis exclusit, ut, quod per disputatione S eiusmodi in aliquorum mentes inrepere coeperat, de Salute uenien S unitatis potentior ueritas et uniuersalis medicina sanaret. hunc itaque Sermonem uideant quam securus adgrediar. Si ad Sequies o Stendere non potuero, quomodo refellantur ea, quae de 25 concilio Cypriani uel pistulis eius adfirmant, Christi baptismum per haereticos dari non posse, in ea ecclesia manebo SecuruS,
Io Cypr. sentent. epiSc. praef. I donatis L 3 quia-haereticos om. I l eius exemplo B statuital stafusa Mnis 5 orbe terrarum seri es. toto ferrarum orbe diffusam s. Ict, II ef εαενε αἰibi 8 idem Ic I catholicam communi
. p. Ict6, 21 ut dicere coeperam, in eius ecclesiae communiono securi Sumus
228쪽
III. De baptismo in cuius communione cum eis qui sibi non consenserant mansit
ipse Cyprianus. B. Quodsi distunt propterea tunc illam catholicam ecclesiam fuisse, quia erant ibi pauci uel, si hoc putans, etiam multi, qui baptismum datum aput haereticos inprobabant et baptigabant eos qui inde ueniebant, quid ergo ante Agrippinum, a quo ista coepit quasi noua ratio aduersus con Suetudinem dimisians, numquid non erat ecclesia quid denique post Agrippinum, quando, nisi ad pristinam consuetudinem reditum esset, alterum moliri concilium non esset necesse Cypriano, numquid non erat ecclesia, quia talis per omnia con Suetudo tenebatur,
ut baptismus Christi non nisi Christi baptismus haberetur, etiamsi aput haeretidos uel sehismaticos datus fuisse probaretur quodsi erat etiam tunc edelesia et hereditas Christi
non interrupta perierat, Sed per omnes gentes augmenta capienSpermanebat, tutissima ratio est in eadem consuetudine permanere, quae tunc bonos et malos una conplexione portabat. Si autem non erat tunc ecclesia, quia saerilegi haeretici sine baptismo recipiebantur et hoc uniuersali consuetudine tenebatur, unde Donatus apparuit, de qua terra germinauit, de quo mari emersis, de quo caelo cecidit nos itaque, ut dicere coeperam,
in eius ecclesiae communione Seduri Sumus, per cuius uniuel Sitatem nune id agitur, quod et ante Agrippinum et inter Agrippinum et Cyprianum per eius uniuersitatem similiter agebatur, et cuius uniuersitatem neque Agrippinus deseruit neque Cyprianus neque illi qui eis consenserant, quamuis aliter quam ceteri saperent, sed cum eis ipsis a quibus diuersa senserunt
in eadem unitatis communione manserunt. ipsi autem considerent ubi sint, qui neque unde propagati sint possunt dicere,
229쪽
si iam fund ecclesiam recepti sine baptismo haeretici et se hismatici communionis contagione perdiderant, neque ipsi Cypriano consentiunt. ille enim cum receptoribus haereticorum et schismaticorum ae per hoc cum etiam ipsis receptis manere se in 5 communione professus est, iSti autem propter nomen traditorum, quos in Africa infamauerunt et in fransmarino iudidio non conuicerunt, Se ab orbis terrarum communione Separarunt, cum etiam si uera crimina obicerent multo sunt maiora scelera haeresum et Schismatum. unde sine baptismo sicut sensit ipse id uenientes et in catholicam communionem non per baptismum recepti non potuerunt maculare Cyprianum . neque in eo ipSo, in quo se di eunt imitari Cyprianum, inueniunt quid respondeant de recepto baptismo Maximianistarum cum eis, quo S eX eo numero, quos concilio suo plenario damnatos etiam terrenarumas potestatum iudicio persecuti sunt , in suam communionem in eodem ipso episeopatu in quo damnauerant reuocauerunt. quapropter si semporibus Cypriani perdidit ecclesiam malorum communio, non habent isti suae communionis originem . si autem non perdidit, non habent suae praecisionis aliquam id defen Sionem, insuper nec exemplum Cypriani SectanteS, quia unitatis uinculum dii ruperunt, nec ipsum concilium, quia Maximianistarum baptismum receperunt. III. i. Nunc ergo nos manentes in exemplo Cypriani consideremus etiam concilium Cypriani. quid ait Cyprianus y I-tis distis, inquit, colimαρ dilaetissimi, quia mihi Iu ulantis co i
230쪽
in istim et si omno heteres ortim h l mo quidque Hys ei γε- SVrjSerim, cens6ns Scilicet quoc Semel et Me isertim et set e censuimris hαργει σε αd ecclesium uenientes ecclesiue h l mob liastri et Smotis stri vortere. item seclue sunt tiObis et ollas Iubet ni litterete quibus Pro Suo Sin rct et relictiom S euotione rec lulam nostrαm rρScribens non multim con-SHii Sis, Sed et in Struestim SH esse ctrctfius mil. his uerbis beati Cypriani adsiepimus eum a Iubaiano esse consultum et quod responderit consulenti et quod illo instructum se esse gratias egit. numquid iam pertinaces egistimari debemus, Si conside- sorare uoluerimus eandem ipsam epistulam qua hoc Iubaiano persuasum est donec enim persuadeatur et nobis, si hoc per Suaderi ueris rationibus potest, securos nos de iure catholidae communionis facit ipse Cyprianu8. 5. Sequitur enim et dieit: si errat ut is huc Om re Sinctuli 1,qristi Sentiumus Proferunitis, neminem itici untes reret et iure
quid mansuetius. quid humilius P nulla nos certo deterres auctoritas a quaerendo quid uerum sit. quαnsi hctberet, inquit, omnis us Pro licentio libertulis et sest simus 3ναρ αγbitrium iroprium tumque in lectri αδ αἰῶ non Possit qu- nec ipse 25 potest estertim in limrρ, opinor utique in his quaestionibus quae nondum eliquatissima perspectione discussae sunt. nouerat