Sancti Aureli Augustini Opera

발행: 1887년

분량: 439페이지

출처: archive.org

분류: 문학

41쪽

contra partem Donati u. 26s 25T

Talis si quis ad te ueniat plenus catholica fide,

quales illos sanctos uiro S omnes SolemuS audire,235 et si tibi dieat: frater, quid me uis rebaptigare quid sit ante factum nescio, nunc autem sum in Christi fide. Si me maculas quod nescio, tu qualis sis nunc ostende: uultus tuos ecce attendo, ignoro quid sit in corde.

si me maculat quod nescio, tu me maculas fortaSSe, eas et si te credo esse sanctum, quibuS communicas vide. si maeulat quod nescimus, iam non potes SanctUS PSSe, quem maculant tot peccata, quae committunt uestri oeculte. Si autem quod nescis non curas, nec ego quod factum est antet

et tamen eliristianum talem audes tu rebaptigare. 2 5 omnes qui gaudetis de pace, modo uerum iudicate. Uae qui pro cathedris uestris sic contenditis iniuste.

clamatis uos solos sanctos, aliud dicitis in corde, quia uidetis et uos multos malos abundare ubique . numquid dicere potestis: 'mixti sumus infra rete p25s respondetur enim uobis iam uos illud disrupisse. neque dicere potestis paleas uos sustinere; iterum enim respondemus: hoc fecissetis et ante. non enim peiores erant illo Iuda traditore, eum quo apo Stoli acceperunt primum Sacramentum cenae, 255 cum tanti sceleris reum inter se iam scirent esse; nee tamen hos inquinabant sordes in alieno corde. et tamen christianos fratres audetis rebaptigare.

42쪽

I. Psalmus

Omnes qui gaudetis de pace, modo uerum iudicate. Audite, fratres, quod dieo, et mihi irasci nolite.

quia non sunt falsa quae auditis, potestis et considerare. 26o quid si ipsa mater ecclesia uos alloquatur cum pace

of dieat: 'o filii mei, quid querimini de matre

quare me deseruistis, iam uolo a uobis audire. accusatis fratres uestros et ego laceror valde. quando me premebant gentes, multa tuli cum dolore. 2g5 multi me deseruerunt, sed fecerunt in timore; uos uero nullus coegit sic contra me rebellare. dicitis mecum uos esse, sed falsum uidetis eSSe:

ego catholica dicor et uos de Donati parte. iussit me apostolus pro regibus mundi orare; 2rouos inuidetis, quod reges iam sunt in christiana fide. si filii estis, quid inuidetis, quia auditae sunt preces meae

quando enim dona miserunt, noluistis acceptare

et obliti estis prophetas, qui illud praedixerunt ante,

quod gentium reges magni missuri essent dona eccle Siae. 2 5 quae dona cum respuistis, offendistis uos non esse et Macarium coegistis suum dolorem uindicare. sed ego quid uobis Dei, uestra mater in toto orbe eXpello malo S quo S poSSum, quos non po8Sum cogor ferre; fero illos, donec sanentur aut separentur in fine. 28suos me quare dimisistis et crucior de uestra morte si multum malos odistis, quales habetis uidete. si et uos toleratis malos, quare non in unitate, ubi nemo rebaptigat nee altare est contra altare

43쪽

contra partem Donati u. 258-288

285 malos tantos toleratis, Sed nulla bona mercede, quia, quod debetis pro Christo, pro Donato uultis ferre . cantauimus uobis, fratres, pacem, Si uultis audire. uenturus est iudex noster: nos damus, exigit ille.

44쪽

PSALMIIS CONTRA PARTEM DONATI, LIBER I.

i. dolens etiam causam Donatistarum ad ipsius humillimi uulgi et omnino inperitorum atque idiotarum notitiam peruenire et eorum, quantum fieri per nos poSSes, inhaerere memoriae, pSalmum, qui eis cantaretur, per latinas litteras feci, sed usque ad V litteram, quales ab ecedarias appellant. tres uero ultimas omisi, sed pro eis nouissimum quasi epilogum adiunxi, tamquam eos mater adloqueretur ecclesia. ypopSalma etiam, quod reSpondetur, et prooemium causae, quod uoluimVS ut cantaretur, non Sunt in ordine litterarum; earum quippe ordo incipit post prooemium. ideo autem non aliquo carminis genere id fieri uolui, ne me necessitas metrica ad aliqua uerba, quae uulgo minus Sunt usitata, conpelleret.

45쪽

LI. August. E. Don. I.

47쪽

CONTRA EPISTULAM PARMENIANI LIBER PRIMUS.

I. I. Multa quidem alias aduersus Donatistas pro uiribus 5 quas dominus praebet partim seribendo partim etiam tractando

digSerui. nunc autem, quoniam incidit in manus no Stras Parmeniani quondam episcopi eorum quaedam epistula quam scribit ad Tychonium, hominem quidem et acri ingenio praeditum et

uberi eloquio, sed tamen Donatistam, cum eum arbitraretur1o in hoo errare quod ille uerum coactus est confiteri, placuit petentibus, immo iubentibus fratribus, ut hic eidem Parmeniani epistulae responderem propter quaedam maxime quae de scripturis festimonia non sicut aecipienda sunt accipit. Tychonius enim omnibus Sanctarum paginarum uocibus circumfungus 15 euigilauit et uidit ecclesiam dei toto ferrarum orbe diffusam, sicut de illa tanto ante per corda et ora Sanctorum praeutSum atque praedictum est. quo perspecto suscepit aduersus ipsos suos hoc demonstrare et adgerere, nullius hominis quamuis sceleratum et immane peccatum praescribere promissis dei nec eo id agere quorumlibet infra ecclesiam constitutorum et quamlibet impietatem, ut fides dei de ecclesia futura diffundenda

usque ad terminos orbis terrae, quae in promissis patrum retenta et nune exhibita eSt, evacuetur. hoc ergo Tychonius cum uehementer copioseque dissereret et ora contradicentium multis 25 et magnis et manifestis sanctarum scripturarum testimoniis oppilaret, non uidit quod consequenter uidendum fuit, illos

48쪽

II. Contra epist. Parmeniani

uidelidet in Africa christianos pertinere ad ecclesiam toto orbe diffusam, qui utique non istis ab eiusdem orbis communione atque unitate seiunctis, sed ipsi orbi terrarum per communionem conecterentur. Parmenianus autem ceterique Donatistae uiderunt hoc esse consequens et maluerunt Suscipere obstina- btissimum animum aduersus apertiSSimam ueritatem, quam Tychonius aSSerebas, quam ea concessa superari ab Africaniseeclesiis, quae illius unitatis quam Tychonius asseruit communione gauderent, unde Se isti SeparaSSent. et Parmenianus quidem primo eum per epi Stulam uelut corrigendum putauit: io postea uero etiam concilio eorum perhibent esse damnatum. epistulae itaque Parmeniani quam Scrip Sit ad Tychonium reprehendens eum, quod ecclesiam praedicaret toto orbe diffusam,

et ammonens ne facere auderet, hoe opere Statuimus respondere.

II. 2. Illud itaque primum uideamus quale sit, quod Gallos ab ef Ηispanos et Italos et eorum g ocios, quos utique totum orbem uult intellegi, traditoribus Africanis commercio scelerum et sodietate criminum dicit esse consimiles. homini enim de seripturis sanctis proferenti tam multa et tam ingentia documenta ipse sine documentis loquitur et uult nihil probans credi sibi, 2 inuitans eum uidelicet ad imitationem suam, quia et ipse quibusdam coepiscopis suis contra tot ecclesias per tantam latitudinem terrarum omnium constitutas non nisi loquentibus credidit. qua credulitate quid magis temerarium repperiri potest dicit enim legatione functos quosdam, sicut ipse asserit, fide, 2blissimos testes ad easdem uenisse prouincias; deinde geminato aduentu sanctissimorum, sicut ipse dicit, domini sacerdotum dilucide plenius ac uerius publicata esse quae obiciunt. o hominem putantem sibi magis credi debere quam deol profert Tychonius diuini testamenti tonitrua, quod factum est in pro- do

49쪽

missione Abrahae et promissione ISaac et promissione Iacob, quorum se deum testatur dicens: ego sum deus Abraham et deus Isaac et deus Iacob: hoe mihi nomen est in

aeternum, et iste opponit narrationeS con Sacerdotum suorum.

5 quid dictum est ad Abraham P in semine tuo bene die entur omnes gentes. quid dictum est ad Isaac P et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae, propter quod audiuit Abraham pater tuu S uocem meam.

quid dietum est ad Iacob ego sum deus Abrahae patrisio tui et deus Isaac, ne timea S. terra enim Supra quam tu dormis tibi dabo eam et semini tuo. et erit semen tuum sicut lia rena terrae et replebitur in mare et in africum et in aquilonem et in orientem. et benedi dentur in te omnes tribus terrae et in semine tuo.

15 ne autoni hoc de Iudaeis dictum putent, quid sit semen Abrahae in quo dictum est benedicendas omnes genteS, exponat apostolus: Abrahae, inquit, dictae sunt promissiones et semini eius. non dicit 'et seminibus' tamquam in multis, sed tamquam in uno 'et semini suo , quod dio est Christus . in Christo ergo gentes omnes benedictionem habituras tanta auctoritate promissum est, tanta exhibitumueritate, et contradicunt qui se christianos diei uolunt. et contra

haec quid opponunt Mytilione, ait, funeli misim ficetissimi

50쪽

II. Confra epist. Parmeniani

HSSH Ptibi utrem. quid, quaeso te, quid per istos fideles festes, quos uultis esse deo fideliores, quid publieatum est y an quia

per Afros traditores semen Abrahae, quod est Christus, non eSi permissum peruenire usque ad omnes gentes et ibi exaruit quo peruenerat2 dicite iam collegis uestris magis credendum esse quam festamento dei, et haec dicentes ipsum testamentum uos a flamma conseruasse gloriamini, quod lingua delere

conamini.

d. Sed eligat quisque quod placet et, si confra caelestia fulgura mendaeii ferreni sumus aliquid praeualet, dimisso caelo

evanescat in uentos. si enim Parmenianus non cathedrae suae

faueret, magis eligeret scripturae dei credere quam collegis suis. deus enim dicit ad Iacob: non relinquam, donec faciam quae locutus sum tecum. istos autem multo est utique credibilius, quia iam iusto iudicio fuerant improbati, ad sociandam communionem in illis partibus, ubi iam deus complebat quod promiserat patribus nostris, non eSSe admissos et propterea de sanctis dei sacerdotibus, a quibus recipi non meruerant, iactasse talia, quibus infirmos animos deceptarum a se plebium falsis rumoribus agitarent et temere credulas mentes superbia sui nominis inretitas ab orbis terrarum pace dirrumperent. quid hac stultitia, immo uero dementia repperitur insanius P in tot gentibus orbis terrarum et ex magna parte compleuis deus et adhuc complet, donec ad omnes omnino ueniat quod promisit, qui dixit: non relinquam, donec faciam quae locutus sum te eum, et isti iam credunt nuntiantibus non impleri quae promisit deus, et ideo ex partibus terrarum in quibus iam impletum erat perisse Abrahae semen, quod est Christus, et euacuatas promissiones dei, quia ipsi

I 8. 25 Gen. 28, ibi est Due ipsos rumae 2 inultis M deo esse M' uenire Fubi II 6 hoc FGr Is non sost suae tr. M . I 8 relinquam te pI6 sociandum EB IT nostris Om. β 18 permissos DP, cf. s. 23, Isacerdotibus dei s Is non reeipi M 28 reperitur FGΗ 25 perueniat M relinquam te Gue

SEARCH

MENU NAVIGATION