장음표시 사용
101쪽
100 sANCTI AN SEL Uloxistit: ut cum dicimus splendorem aut cal0rem gigni ab igne, seu aliquod essectum ex gauSa sua. Secundum hanc igitur rationem, Amor a summo Spiritu exiens, non omnino asseri potest ingenitus ita vero proprie, sicut Verbum, dici genitus non potest: quia Verbum verissimam esse prolem, et verissimum silium; Amorem vero nullatenus filium, aut prolem eSSe, manifeStum est. Potest itaque, immo debet diei solus ille, cujus Verbum est, genitor et ingenitus: quia solus est Pater et parens, et nullo modo ab alio est: solum autem Verbum, genitum quia solum silius et proles est. Solus vero Amor utriusque, nec genitus, hoc ingenitus: quia nec silius est, nec proles est; nec omnino non est ab
od Amor idem sic sit inereatus et creator, sicut Pater et Filius: et tamen ipse eum illis non tres: Sed unus inereatus, et unus creat . Eu quod idem
possit diei spiritus Patris et Filii.
Cum Amor iste una eademque sit eum Patre et Filio sum ma exaentia, quae lola a nulla saeta, per se omnia seeit snecesse est sicut Pater et Filiu3, ita et iste Amor sit increatus et creator: et isti tres, non plures, sed unus sint increatu8 et unus creator. Patrem itaque nullus facit, sive creat, aut gignit. Filium Pater solus stignit, sed non sucit. Pater et Filius non Detunt aut gignunt, aed Apirant auum amorem, quia ab eis proeeuit non discendendo a summa illa essentia, sed existendo eae illa. Hine summa essentia Spiritua reete poteει anellari. Communio etiam Putris et Filii Diuil
102쪽
clici potest, tum quia nomen habet commune Patri et Unlio I tum quia ipse illud maum omnino est, quod Pater et Filiuε.
quoniam autem idem Amor singulus est Summa essentia, sicut Pater et Filius; et tamen simul Pater, et Filius, et utriusque Amor, n0n plures, Sed una summa eSSentia, quae sola a nullo laeta, non per aliud, quam per se omnia fecit: necesse est ut, quemadmodum singulus Pater, et singulus Filius estinereatus et creator: ita et Amor singulus sit in-ereatus est creator; et tamen omnes tres simul, non plureS, Sed unuS increatus, et unus creator. Patrem Putrem
itaque nullus sae t sive great, aut gignit. Filium est, out vero Pater solus gignit; sed non iacit: Pater autem stignit. pariter et Filius non faciunt, neque gignunt; sed quodammodo, si sic dici potest, Spirant Suum Am0- Ius gignit, rem: quamVis enim non nostro modo spirot summo εeu non incommutabilis essρntia; tamen ipsum suum Amo-' rem a se ineffabiliter procedontem, non discedendo Filius non ab illa, sed existendo ex illa, forsitan non alio modo 'ς ' 'li
videtur posse dici aptius OX Se emittere, quam runt suum spirando. Quod si dici potest, Sicut Verbum sum- umorem. mae essentiae Filius est ejus; ita ejusdem Amor satis convenienter appellari potest Spiritus ejus: ut cum essentialiter ipse sit spiritus, sicut Pater et Filius; illi non putentur alicujus spiritus;.quia nec Paler Diritus ab ullo alio est, nec Filius a Patre quasi Spirauid o is his nascitur; iste autem aestimetur Spiritus utriuSque; nio Patria quia ab utroque, suo quodam inenarrabili modo, et Filii uri
pirante mirabiliter procedit Qui etiam Ox eo, quia Pq '
103쪽
est Communio Patris et Filii, non absque ratione quasi proprium assumere p0Sse videtur aliquod nomen, quod Patri Filioque commune sit; si proprii nominis exigit indigentia. Quod quidem si fiat, scilicet, ut ipse Amor nomine Spiritus, quod Substantiam pariter Patris et Filii significat, quasi proprio designetur: ad hoc quoque non inutiliter valebit; ut per hoe idipsum esse, quod est Pater et Filius, quamvis ab illis esse suum habeat, intimetur.
Puod sieut Filius est essentia, vel sapientia Patris, est 3ensu, quia habet eamdem essentiam vel sapientium quam Pater: sie idem Spiritus sit Putris et Filii essentia et sopientia, et similia. potest quoque quemadmodum Filius est substantia, et sapientia, et virtuS Patris, eo sensu, quia habet eamdem esSentiam, et Sapientiam, et virtutem, quam Pater: ita utriusque Spiritus intelligi essentia, vel sapientia, Vel virtus Patris et Filii; quia habet omnino eamdem, quam habent illi. APUT LIX. Ouod Pater, et Filius, et eorum Spiritus, pariter sint in se invicem.
Hi tres runt una eassem lumma esaentia, quin neo linete, neu eatra Ee, nee major vel minor reipla esse pote/t. Ergo hi troa sunt in se invicem, ita ut nullus alium Mee.
104쪽
t. Deinde memoria oummae essentiae tota est in ejus intelligentia et amore; et intelligentia in ejus memoria et amore: et amor in memoria, et intelligentia ejua. Ergo totus Pater qui est memoria, est in Filio, qui est intelligen-ria, et in Spiritu, qui est amor: et totus Filius est in Patre et Spiritu, et totus Spiritus in Patre et Filior et unus illorum non potexi es3e line aliis.
Jueundum est intueri in Patre, et Filio et utriu
sque Spiritu, quomodo sint in se invicem tanta aequalitate , ut nullus alium excedat. Praeter hoc enim, quia unuSquisque eorum sic est persecte Summa essentia, ut tamen omnes tres simul non sint, nisi essentia una summa, quae nec sine Se Vel extra se,
nec major vel minor seipsa esse potest: per singulos iamen idipsum non minus valet probari. Est etenim totus Pator in Filio, set communi Spiritu; et Filius in Patre, et eodem Spiritu; et idem Spiritus in Patre, et Filio: quia memoria summae essentiae lota est in ejus intelligentia, et in Amore; et intelligentia in memoria et in Amore; et Amor in memoria, et in intelligentia. Totam quippe Suam memoriam Summus intelligit spiritus, et amat; et totius intelligentiae meminit, et lotam amat; et totius amoris meminit, et totum intelligit. Intelligitur autem in memoria Pater; in intelligentia Filius; in amore utriusque Spiritus. Tanta igitur Pater et Filius, et utrius qua Spiritus, aequalitate Seso complectuntur, et sunt in se invicem; ut eorum nullus alium excedere, aut Sine eo eSSe probetur.
sunt una eadem summa essentia, quin nec sine se nec extra leo
major vel minor seipsa esse potest. Memoria
tota eat in ejus intelligentia ,
in memoria et in amorer et amor inmemoria
105쪽
0uod nullus eorum alio indigeat ad memorandum, vel intelligendum, vel amandum, quia singulus quisque est memoria, et intelligentia, et amor, et quidquid
necesse est inesse summoe essenitiae.
Nee tamen uIIua eorum alio instiget, live ad memoran clum, sive ad intelligendum, live ad amandum. Cum enim quisque ait summa rasentia, singulus quisque per te eat memoria, intelligentia, et amor; et ita linguiuo quisque perae meminit, per ae intelligit, et per te amat; eleut per
Sed in his nullatenus negligenter memoriae commendandum, quod intuenti mihi occurrit, existimo. Sic enim necesse est, ut Pater intelligatur memoria, Filius intelligentia, Spiritus amor; ut nec Pater indigeat Filio, aut communi Spiritu, nec Filius Patre vel eodem Spiritu, sive idem Spiritus Patre aut Filio: quasi Pater per se meminisso solum possit, intelligere autem non nisi per Filium, et amare non nisi per suum, Filiique Spiritum; et Filius per se intelligere tantum queat, per Patrem autem memor sit, et per Spiritum suum amet; et idem Spiritus per se non aliud quam amare valeat, sed Pater illi sit memor, et Filius illi intelligat. Νam cum in his tribus, unusquisque singulus sit Summa eSsentia, et summa sapientia Sic perseela, ut ipsa per se memor sit, et intelligat, et amet: necesse est, ut nullus horum trium alio indigeat, aut ad memorandum, aut ad intelligendum, aut ad amandum. Singulus enim
106쪽
quisque essentialiter est et momoria, et intelligentia, et amor, ut quidquid summae eSSentiae necesse est
0uod tanten non sint tres, sed linus, Seu Pater, seu Filius, seu viri usque Spiritus.
Ouamvis autem Pater ait intelligentia et amor: non ta men est Filius, aut alieujus Spiritus; quia non est inteli stentia yenita, nec amor ab aliquo procedens. Et licet Filius ait memoria et amor; non tamen est Pater, aut Spiritus alicujus; quia non eat memoria stignes, nec amor ab alio proeeden3, sicut Spiritur. Me etsi Spiritus est memoria et intelligentia, non tamen Pater, aut Filiuε, quia non e3t memoria gignena, nee intelligentia genita. Unus itaque in aumma easentia Pater, unus Filius, unus Spiritus: et non tres Patre3, nee tres Filii, nee tres Spiritus.
quamdam hie video quaestionem Oeeurrere. Nam Si Pater ita est intelligentia et amor, Si eut est memoria; et Filius sic est memoria et amor, quomodo eStintelligentia; et utriusque Spiritus non minus eSt memoria et intelligentia, quam amor: quomodo non est Pater, Filius, et alicujus Spiritus; et quare non est Filius, Pater et alicujus Spiritus; et cur non est idem Spiritus, alicujus Pater et alicujus Filius' sic quippe intelligebatur quod memoria eSSut Pater, Filius intelligentia, utriusque Spiritus amor. Verum haec questio non dissicito solvitur, si ea quae jam ratione inventa sunt, considerentur. Idcirco enim n0n
esi Pater Filius, aut alicujus Spiritus, licet sit intel-
Lieet minter sit inia telligentia
Filius, aut alieujus Spirituδ.
107쪽
sANCTI ANS ELUI Et lieet Filius sit
memoria set amor gnon tamen est Pater, aut
Spiritu . Sie, et licet Spiritus
ait memoria, et in telligentia, non tamen Pater eSt,
ligentia et amor: quia non est intelligentia genita, aut amor ab aliquo procedens; sed quidquid est, gignens est tantum, et a quo procedit alius. Filius quoque ideo non est Pater, aut alicujus Spiritus: quamvis SeipSo et memor Sit, Di amet: quia non est memoria gignens, aut amor ab alio, ad similitudinem Sui Spiritus, procedens; sed quidquid existit, tantum gignitur, et est a quo Spiritus procedit. Spiritum quoque non cogit esse Patrem aut Filium, hoc, quia contentUS est memoria, aut intelligentia sua; cum non Sit memoria gignens, aut intelligi)nlia genita; sed solum, quidquid est, procedat. Quid igitur prohibet concludi, quia unus tantum est in summa sentia Pater, unus Filius, unus Spiritus; et non tres
0uomodo eae his tribus plures silii nasci rideantur.
Cum singulus quisque illarum trium se et alios intelligat, ae proinde dicat: videtur quod ginguluε quiaque proinducat avum kerbum seu Filium: et quod proinde plurea sint Filii.
Sed ne sorte repugnet huic assertiori quod intueor: nam dubium esse non debet, quia Pater, et Filius, et eorum Spiritus, unusquisque SeipSum, det alioSambos dicit; sicut se, et alios intelligit. Quod si ita est quomodo n0n Sunt in summa essentia tot Verba,
quod sunt dicentes, et quot sunt qui dicuntur' Si enim plures homines unum aliquid cogitatione di-
108쪽
eant, tot ejus videntur esse Verba, quod sunt cogitantes: quia in singulorum cogitationibus Verbum ejus est. Item, si unus homo cogitat aliqua plura; tot verba sunt in mento cogitantis, quot sunt res cogitatae. Sed in hominis cogitatione, cum cogitat aliquid quod extra ejus mentem eSi, n0n nas itur Verbum cogitatae rei ex ipsa re, quia ipsa absens esta cogitationis intuitu; sed ex rei aliqua similitudine, Vel imagine, quae est in cogitantis memoria, aut sorte
quae iunc, cum cogitat, per corporeum Sensum ex repraesenti in mentem altrahitur. In Summa Vero eS-
sentia Sie sibi semper Sunt praesentes Pater, et Filius, et eorum Spiritus; est enim, sicut jam perspectum est, UnusquiSque non minus in aliis, quam in Seipso; ut eum invicem so dicunt, sic videatur idem ipse, qui dicitur, gignere Verbum suum, quemadmodum cum a seipso dicitur. Quomodo ergo nihil gignit Filius, aut ejus Patrisque Spiritus; si h nusquisque eorum Verbum gignit Suum, cum a Seipso dicitur, vel ab alio ' Quot autem verba probari possunt de sumina nasci substantia, tot eam neceSSB eSt, Secundum Superiorem considerationem, filios gignere, et tot emittere SpirituS.
0uomodo non sit ibi nisi unus unius: hoc est, unum Verbum, et eae solo Patre.
Attamen eum nee plures xint dicentes, nee plura atrie quin disuntur: sed una ait egsentia, quin intelligit, et inte Iigitur; conεtat quia neque εunt plures Patres, nec plura
109쪽
108 sANCTI AN SEL MI'rerba, nee plurea Filii; aed unus est Meena, seu Pater; et unum Verbum, aeu unus Filius. Licet ergo Pater, Verbum, et Spiritus pariter re et ambos alios clieant; unum rotum ibi est Verbum; quod nec ullatenus Omnium trium, aedilum taXat unius ipsorum; scilicet, Patris, Lerbum uisi potest. Non eurru imago aut Filius e3t suimet, aut a δε pro-eeuentis Spiritus. Nam nec ea semεο nec eae procedente age naaeitur; nec seipsum, aut procedentem a se, existendo imitatur. Restat igitur hoc solum Verbum illius solius es se, de quo nascendo habet esse, et ad evjur omnimodam similitudinem existit.
Hae ita tuo rationo vid0ntur in illa esse non solum multi patres, et filii, et procedentes; sed et aliae necessitudines: aut certe Pater, et Filius, et eorum Spiritus. de quibus jam certissimum est, quia Vere existunt, non Sunt tres dicentes; quamvis singulus quisqvu sit dicens: nec Sunt plura, quae dicuntur, cum unusquisque si ipsum, et alios duos dicit. Sicut enim Summae Sapientiae inest scire, et intelligere; ita utique aeternae, incommutabilisque scientiae, et intelligentiae naturale est, id semper praeSens intueri, quod scit et intelligit. Nihil autem aliud est summo spiritui hujusmodi dicere, quam quasi cogitando intueri; sicut nostrae mentis locutio nihil aliud est, quam cogitantis in Spectio. Certissimum autem jam consideratae rationes reddiderunt, quidquid summae naturae inest ossentialiter, id persecte conVenire Patri, et Filio, et eorum Spiritui; singulatim, et tamen id ipsum, si simul dicatur de tribus, non admittere pluralitatem. Cum ergo conStet, quia si ut pertinet
ad ejus essentiam seientia, et intelligentia; sio ejus
110쪽
seire et intelligere non est aliud quam dicere, id est, Semper praesens intueri quod scit, et intelligit:
neceSSe est, ut quemadmodum singulus Pater, singulus Filius, et singulus eorum SpirituS, est ScienS, et intelligens; et tamen hi tres simul non sunt pluresseientes, aut intelligentes; sed unuS Sciens, et unus intelligens; ita singulus quisquo sit dicens; nec tamen sint tres dicentes simul, sed unus dicens. Hinc illud quoque liquide cognosci potest, quia cum hi tres dicuntur, vel a seipsis, vel ab invicem, non Sunt plura, quae dicuntur. Quid namque ibi dicitur, nisi eorum essentia' Si ergo illa una sola est; unum solum est, quod dicitur: ergo si unum solum est in illis, quod dicit; et unum, quod dicitur: una quippe sapientia est, quae in illis dicit, et una substantia quae dicitur: consequitur non ibi esset plura verba, sed unum. Licet igitur unusquisque Seipsum, et omnes invicem se dicant; impossibile tamen est in summa egrentia eSSe verbum aliud praeter illud, do quo jam constat quod sic naScitur ex eo cujus est Verbum, ut et vera ejus dici possit imago, et vere Filius ejuS sit. In quo mirum quiddam, et inexplicabile video. Ecce enim cum manifestum sit unumquemque, Seilicet Patrem, et Filium, et Patris Filiique Spiritum, pariter se et ambos alios dicere, et unum solum ibi esse Verbum ; nullatenus tamen ipsum Verbum videtur posse diei Verbum omnium trium, sed tantum uniuS eorum. Constat enim ipSum eSSe imaginem, et Filium ejus cujus eSt Verbum: et patet, quia nec imago, nec filius suimet, aut a Se procedentis Spiritus con-