Elementa philosophica de cive. Autore Thom. Hobbes Malmesburiensi

521쪽

4s RELIGIO. Cap. TVLobligant ex illo solo quod

postremum, initum est cum ipso Populo, utpote latae a Deo quatenus Rege peculiari Israelita rum. Ρrimi generis sunt omnia praecepta Decaligi quae pertinent ad mores , qualia sunt, Parentes honorabis ; non occides; non moechaberis 3 non furaberis ;non dices falsum tesimonium; non concupibes. Sunt enim leges naturales. Praeterea praeceptum de non assumendo Dei nomine iuvanum, est enim pars cultus n- , turalis, ut ostensum est capite praecedente, articulo Is. Item secundum, de non adorando per

imaginem a se ipsis factam ; est

enim & hoc religionis natura- ais, ut eodem articulo ostenditur. Secundi generis est praeceptum Decalogi primum , de nou. habendis diis alienis; in eo enim

consistit essentia pacti Abraha- , Per quod Deus nihil aliud exigit,

522쪽

Cap. XVI. RELIGI P. 4ss

exigit, quam ut ipse Deus ipsius es hi & seminis ejus. Item praeceptum de sanctificando sabbato. Est enim instituta septimi diei sanctificatio in memoriam creationis Hexemerae, ut

apparet ex his verbis, Exod. SI. V. I T. Pactum est subauditur sabbatum sempiternum inter me ct filios Israel Ignumque perpermum : sex enim diebus fecit Dominus caelam ct terram , ct in septimo die ab Opere cessavit. Tertii generis sunt leges politicae, judiciales, ceremonialesque, quae spectabant ad Iudaeos solos. Primi & secundi generis leges iatabulis lapideis lariptae , nempe

Decalogus, in ipsa Area conservabantur e caeterae scriptae in totius legis volumine repone- hantur in areae latere. Deut. 3. v. 26. hae enim retenta fide Abrahami poterant mutari, illae non poterant. XI. Le-

523쪽

Quid sit, XI. Leges Dei omnes sunt Verbum Dei, sed non e COΩ-isutis verso omne Verbum Dei est Ieae. dum MN Ego sum Dominus Deus tuus qui βμm Dςi eduaeis te, terra a dipti. Verbum Dei est, lex non est. Neque omne id quod ad Verbum Dei declarandum ; una cu In ipso enunciatur, aut seribitur , stat i m Verbum Dei est. Nam , haee dicit Dominus , non est Domini vox, sed praeconis , sive Prophetae. Id omne dc solum Verbum Dei est, quod Deum

loquutum esse pronunciavit Propheta verus. Scripta autem Prophetarum comprehendentiatam quae Deus, quam quae ipse Propheta dicit, ideo Verbum Dei appellantur; quia Verbum

Dei continent. Quoniam autem Verbum Dei id omne dc solum est, quod pro tali exhibetur a vero Ρropheta, sciri quid sit Verbum Dei, ante non pO test,

524쪽

Cap. XVI. RELIGIO. 6s Ttest , quam cognoscatur quis sit

Propheta verus 3 nec Verbo Dei credi, quam credatur Prophetae. Mose a populo Israelitiso creditum est propter duas res emiracula. & fidem ; utcunque enim magna & evidentissima

miracula operatus suerat, non

tamen ei credidissent , saltem non credendum erat , si ad alium cultum eos ex A dipto evocasset , quam ad cultum Dei Abrahami, Isaaei, & Iacobi , patrum suorum. Fuisset enim contra Pactum ab illis cum Deo initum. Similiter duae res sunt , nimirum praedictio futurorum supernaturalis; quod est ingens miraculum, &fides in Deum Abrahami tib

ratorem eorum ex AEgypto, quas Deus omnibus Iudaeis pro ri

tis veri Prophetae habendas proposuit. Cui alterutra harum deest is propheta verus non est,

v nec

525쪽

418 RELIGIO. Cap. XVI. nec pro verbo Dei habendum est, quod pro tali obtendit. Si

desiit fides , reprobatur his verbis: Deut. I 3. Vers. I, 2, 3, qa Si surrexerit in medio tui Propheta , aut qui somnium vidisse se dicat, ct praedixerit signum

atque portentum, O evenerit quod Ioqisutus est, ct dixerit tibi : eamus , O sequamur Deos alienos, cte. Propheta ille, aut morsomniorum interficietur. Si praedictio eventuum desit, rejicitur his verbis; Deut. I 8. Vers. 2I.aa. suod se tacita cogitatioue re Ponderis , quomodo pol um imreli ere, quod Verbum Dominus non es loquutus ' Hoc habebis simnum. Vuod in nomine Domini Propheta ille praedixerit, non evenerit , hoc Dominus non est loquutus, sed per tumorem animi 'fui Propheta confinxit. Jam quod Verbum Dei sit id quod per verum Prophetam pro tali emianciatur ν

526쪽

ta apud Iudaeos fuerit, cujus fi- des vera erat, & cujus praedi tionibus eventus respondebant, extra controversiam est. Sed quid sit sequi Deos alienos,&utrum eventus, qui praedictio nibus; respondere assirmantur, eis vere respondeant, necnes multas controversias pati potest , praesertim in praedictionibus quae obscure atque aenigmatice eventum praesignificant, quales se ni praedictiones prophetarum sere omnium , ut qui non palam , sicut Μoses sed per aenigmata ct figuras Dominum vident. Num. Ia. Vers. 8.: De hisautem judicari aliter non potest: quam per Rationem na- turalem; dependet enim judicatio illa exi interpretatione Pro-' phetae , & comparatione ejus-

-dem cum eVentu.

527쪽

q6o RELIGIO. .Cip. XVI. ι υεν- habebant Iudaei librum legis to- m m qius, qui appaellabatur Deutero

Vitatem , quantum ex Historia sacra colligi potesti illum solum; nam liber hic traditus est ab idi

se Mose Sacerdotibus asservan- dus & reponendus in latere A cae Foederis , & a Regibus de cribendus, Deut. 3. Vers. 9. 26. idemque longo post tempore autoritate Regis Iosae pro Verbo Dei ire gnitus ; a Reg. 23. mers L Caeteri vero libri Testamenta veteris quando fuerint in canonem primum recepti, non apparet. Quod autem a tinet ad Prophetas, Isaiam dc Caeteros, cum praedicerent nocinisi ea, quae vel in captivitate, uel post captivitatem futura e--rant, eorum scripta non potue-xunt pro Propheticis illico h heri , propter legem supra cit Iam ex Deut. 18. Vers. a I. ua.

- qua

528쪽

qua jubebantur braelitae, ne pro Propheta haberent, nisi eum cujus praedictionibus eventus responderent. Atque hinc forte est, quod Iudaei, quos interfecerunt , cum prophetarent, eorum scripta post, propter e ventum praedictionum , pro Propheticis, hoc est pro Verbo Dei habuerunt. XIII. Cognito,, quae fue- 'Mi. rint sub Pacto vetere leges , & φ . II quod Verbum Divinum ab ini- H,la,mtio receptum; considerandum σdeinceps est, penes quem , vel ς'z quos , de scriptis Prophetarum rem eiu post surgentium , an recipien- 'm cstra

da essent pro Verbo Dei, id est, , MI

an eventus praedictionibus resi Mose . ponderent, necne, judicandi,& apud quem, Vel quos leges jam receptas ct Verbum Dei stri pium interpretandi resideret au

toritas; id quod per singula

tempora, & mutationes Rei-

529쪽

46a RELIGIO. Cap. XVI. publicae Israeliticae investigandum est. et Manifestum autem: est , pintestatem hanc. viventn Mose , totam fuisse penes ipsum. Nam si ip se interpres legum & Verbi

non esset, oportet ut munus il

lud pertinuerit fel ad singulis

privatim , vel ad congregationem sive Synagogam plurium , vel ad summum Sacerdotem, Vel ad alios Prophetas. Primo , munus illud minime fuisse privatorum hominum, aut congregationis ex illis compositae, ex eo constat, quod non adhibiti, imo prohibiti fuerint gravisirmis minis , ne aliter quam per Moysen, Deum audirent. Nam scriptum est, Sacerdotes autem O populus

ne transeant terminos, nec ascendanti ad Dominum, ne forte iu-terficiat ilios : descenditque Moses ad populum , ct omnia narravit eis. Exod. I9. ΩΨ, 2I. Deinde. - quod

530쪽

op. XVI. RELIGIO. 463

quod neque singuli , neque congregatio debeat praetendere, quod Deus per illos loquutus hi, & per consequenS, quod ipsi Verbum Dei interpretandi jus habeant, orta occasiO- ne ex 1editione Core , Dathan; Abiron, & ducentorum & quinquaginta Synagogae procerum, manifeste & expresse declaratur. Nam contendentibus illis , Dominum non minus loqui per ipsos, quam per Μosen , sic arguunt : fusticiat vobis : quia omnis multitudo sanctorum es, ct in ius es Dominus S cur elevamini super populum Domini stΝum. 16. V. 3. Quid autem de hac controversia statuerit Do minus , ex eo intelligitur, quod descenderunt Core , Dathan dc Abiron visi in infernum, &ignis etrusius a Domino interbiscit ducentos quinquaginta viro ,