Elementa philosophica de cive. Autore Thom. Hobbes Malmesburiensi

501쪽

434 RELIGIO. Cap. XV.

quem animo declarandi eo sisno quod habemus eum pro Deo , cultus divinus est: si idem facimus in signum agnitiqnis imperii civilis, cultus ci- . vilis est. Neque distinguitur Itus divinus a eivili per ullam, actionem quae intelligi solita est

sub nominibus λατρεία & δουλέα, quorum prius servorum incium, posterius sortem denotans , ΠΟ-mina sunt ejusdem numero actioniS.

Arino : Certa faciendum est. I

ad p. 31. Diximus capitis praesentis articulo Iq. qui Deo terminos attribuunt, facere eos contra legem

de eultu Dei naturalem. Iam qui Deum colant sub imagine , tem- minos illi satuunt, faciunt ergo quod faciendum non es, ct Deus hie priori videtur esse contrarius. Selendum igitur es ρrimo , non Elas qui imperio eoacti sic colunt, Deo

502쪽

Cap. XV. RELIGIO. 63 sDeo terminos alisnare ; sed qui Aunoe. imperant : nam qui inviti co-tant , revera colunt, sed eo in loco stant vel procumbunt in quo loco sare vel procumbere a legit mo imperante juspi sunt. Secundo, faciendum ei se dico, non semper i

s ubique , sed supposito nullam

aliam e se colendi Deum regulam praeter dictamina humanae rationis ; nam tunc voluntas civita-

tis pro ratione est. At in Regno Dei per Pactum, sue antiquum, sive novum , ubi expresse proh fetur Idololatria , eis civitas se colere jubeat , tamen faciendum non es. suae si consideraverit , qui repugnantiam putavit esse aliquam inter articulum hune ct decimum quartum , ita putared met.

XIX. Ex iis quae dicta sunt. colligitur, Regnante Deo per

503쪽

436 RELIGIO. Cap. XV., Care subditos , primo, si violant leges morales illas , quae explicatae sunt Cap. a. & 3. Secundo , si violant leges sive mandata civitatis in iis rebus quae pertinent ad justitiam. Tertio, si non colant Deum - - τα Quarto , si non confiteantur coram hominibus verbis dc factis , unum esse Deum optimum , Maximum, Beatissimum , totius mundi , mundanorumque Regum Regem supremum: Hoc est, si Deum non colunt. Quartum

hoc peccatum in Regno Dei naturali, per ea quae dicta sunt capite praecedente , articulo a. Iasa divinae M oratis crimen est, Est enim negatio divinae Pot statis , sive Atheimus. Procedunt enim Peccata hic similiter ac si supponeremus aliquem hominem esse supremum Regem , qui absens regnaret per

Prorem

504쪽

Cap. XV. RELIGIO. 637

Pro regem, contra quem pec

carent quidem illi, qui Proregi non obedirent in omnibus, eX-cepto si regnum sibi ipsi arrogaret , vel alii tradere voluerit ; illi vero qui ita absolutaeidem obedirent , ut illud non exciperent, Rei majestatis di

cerentur.

CAPUT XVI. De Regno Dei per pactum

vetuS.Iὰ Veram religionem superstiti ns exteras nationes occupante

instituit Deus per Abrahamum. II. Pacto inter Deum mum , prohibita εβ dbputatio de mandatis stiperiorum. m. Padii inter Detim θ Abrahamum formula. Iv. D padio illo continetur agnitio non simpliciter, sed ejus qui appartiit Abrahamo. v. Leges quibus Abrahamus tenebatur, alia non

505쪽

erant praeter leges naturae, Iegem Circumcisonis. VI. Abrahamus verbi Dei , ct legum Omnium apud suos interpres e Fat. VII. Subditi Abrahami peccare non potuerunt ipsi obediendo. um. Pactum Dei cum populo Hebraeo ad montem Sinai. IX. Inde regimen Dei nomen Regni fortitum est. N.stια- nam leges Itidaeiι ὰ Deo impo

modo cognoscendum Verbum Dei. XLI. Qtiodnam fuerit Verishum Dei scriptum apud Iudaeor. THI. Potestatem interpretandi Verbum Dei , ct 1ismmam potestatem civilem conjunctas fuisse in Μose , dum viveret. xxv. Easdem conjunctas fui o- in summo Sacerdote , vivere eo

. usque ad Saulem Regem. XVI. Easdem conjunctas fuisse in Regibus usque ad captiυitatem. xvii. Easdem fuisse in Sacerdotibus pos, captiυitatem. XVIII. Apud Iudaeos , negatio proυidentiae divinae edi uololatria sola

erant

506쪽

Cap. XVI. RELIGIO. 639

erant crimina laesae Μajestatis divinae ; in cateris omnibus , Prineipibus suis parere debebant. 3Ι. π π Abet hoc humanum Hram

L I. Genus, ab imbecillita

tis propriae conscientia, & ad

miratione eventuum natura- nec eras M

. lium , ut plerique credant esse omnium rerum visibilium. Opi- ia) lasia sicem invisibilem Deum, uuem 'μη

etiam metuunt lentaenteS non iramum.

esse sibi satis tutelae in se ipsis.

Caeterhm , ut eum recte colerent, imperfectus usus rationis,& affectuum vehementia obialitere. Metus autem invisibi- separatur , superstitio est. Hominibus itaque sine speciali Dei auxilio , utrumque scopulum effugere Athesmum & supersitionem , pcne erat impossibile: haec enim a metu sine rectat ratione , ille a rationis opinione

T a sine

507쪽

4lo RELIGIO. Cap. XVI. sine metu proficiscitur. Maximam itaque partem hominum facile occupavit Idololatria , &coluerunt Deum omnes pene

Gentes sub imaginibus & figuris rerum finitarum , spectraque sive phantasmata, forte ex metu daemonia apellanteS, coluere.

Placuit autem divinae majestati ut in Historia sacra scriptum legimus ex genere humano unum per quem ad verum sui cultum homines perduceret ,eVocare Abrahamum ; illi se supernaturaliter revelare ; & cum illo atque illius semine celebe rimum illud inire Pactum, quod

Tesamentum Antiquum. Is igitur Religionis verae caput est ;is pos diluvium unum ei se Deum Creatorem Univers primus docuit. Et ab eo Regnum Dei per Pacta initium sumit. Joseph. Antiq. Jud. lib. I. cap. T. II. Iniis

508쪽

Cas. XVI. RELIGIO. 6 cΙΙ. Initio mundi regnavit Pacto is quidem Deus, non solum naturaliter , sed etiam per pactum a mum , super Adamum & Evam; ut viis prohibis deatur nullam voluisse obedientiam praestari sibi, praeter illam mandatis quam dictaret ratio naturalis ,

nisi per pactum, id est, ex ip- '

sorum hominum cod sensu. . Quoniam autem pactum hoc statim irritum factum est, neque unquam post renovatum, non

est inde Regni Dei de quo hoc

loco agimus deducenda origo. Hoc tamen obiter notan dum, praecepto illo de non commedendo de arbore scientiae bo

ni O mali, sive judieatio de

Bono dc Malo prohibita sit, sive esus fructus alicujus arborei Deum postulasse praeceptis suis obedientiam simplicissimam. λne disputatione , an Bonmn Vel malam esset quod praeciper pur i fructus enim arboris, si T I. ma

509쪽

6 a RELIGI o. Cap. XVI. mandatum absit, nihil habet in

natura sua, quo esus ejus moraliter malus, hoc est, peccatum, esse possit. III. Pactum autem inter I L Deum O Abrahamum hac for- hamum mula initum est. Gen. IT. Versis I , 8. Statuam pactum meum in ter me O te, O inter semen tuum post te in generationibus tuis fa dere sempiterno, ut Deus tuus

O seminis tui post te in sempiternum. Daboque tibi Osemini tuo

terram peregrinationis tuae, Omnem terram Chanaan in postsi mem aeternam. Quo vero Abra- fiamus & semen ejus memoriam

foederis hujus conservare posset, necessaria erat signi institutio. Adjecta ergo est pacto circumcisio , sed tamen ut signum tantum, vers. IO. Hoc espactum meum quod observabis inter meo te, O semen tuum post te: Cisecumcidetur ex vobis omne mascintinum3

510쪽

linum , ct circumcidetis carnem

praeputii vesri, ut si in signum

Foederis inter me ct vos. Ρactum ergo est, ut Abrahamus agnosicat, Deum esse Deum ipsius &seminis ejus , hoc est , illi submittat seiregendum; & ut Deus det Abrahamo haereditatem terrae illius in qua tunc habitabat , sed ut peregrinus ; utque Abrahamus in signum memoriale hujus pacti curaret se & semen ejus

masculinum circumcidi. IV. Cum vero Abrahamus . P Metiam ante pactum Deum agno- n.fu, pvisset mundi creatorem & re- nixisDei, gem , neque enim de exsit en-ria , neque de Providentia Dei sed ejus, unquam dubitavit: quomodo se superfluum non erat, qUod obe-Vraha dientiam sibi natura debitam m', voluerit Deus pretio & per contractum acquirere, promittendo scilicet Abrahamo Regnum terrae Chanaan , hac le-