Elementa philosophica de cive. Autore Thom. Hobbes Malmesburiensi

531쪽

Secundo, Autoritatem illam non fuisse penes Aaronem summum Sacerdotem, manifestum est ex simili controversia 'inter ipsum una cum Maria sorore ἰ& Μosen. Quaestio enim erat an Deus per Mosen solum loquutus fuerit, an etiamper ipsos , hoc est, an solus Moses, an etiam ipsi Verbi Dei interpreteressent. Sic enim dixerunt :Num per Mosen loquutus es D minus i non O nobis similiter lo- qiιutus es t Νum. II. V. I. Deus autem hos increpavit, distinxitque inter Mosen & alios Prophetas. Siquis in quiens 9 fuerit inter vos Propheta , in visone apparebo ei, vel per somnium loquar ad illam; at non talis servus meus Moses, &c. Ore enim ad os loquor ei, ct non per aenigma-ia ct figuras Dominum videt; quare ergo non timuistis j &c. ibid. v. 6. 7. 8. Postremo, quod

532쪽

interpretatio Verbi Dei, vivente Mose, non fuerit penes Prophetas alios quoscunque, e X eo

colligitur, quod jam citavimus de excellentia ejus super omnes alios ; & ex ratione naturali , quandoquidem ejusdem Prophetae est, mandata Dei & sesere & explicare; aliud autem

verbum Dei tunc non erat praeis

ter illud, quod per Mosen an- nunciatum est Et ex eo etiam quod Propheta eo tempore alius exstiterit nemo , qui ad populum prophetaverit, praeter TOseniores, qui per spiritum Mosis

prophetaverunt. Atque id quoque injuria factum credebat δε- fua, Mosis tunc minister , post successor, donec consentiente Mose factum sciret. Id quod ex ipso textu Scripturae manifestum est. Descendit Dominus per nubem , Oe. auferens despiritu, qui erat in Mose, O dans

533쪽

septuaginta viris. Num. II. v. aD Postquam autem nunciatum esset, quod prophetarent, dixit JUua ad Mosen : Domine

mi, prohibe eos. Moses autem, respondit, quid aemularis pro me' dcc. Cum ergo Moses solus Verbi Dei nuncius esset, neque erat munus interpretandi penes privatos , nec penes Θ-nagogam, nec penes Sacerdotem , nec penes alios Prophetas;

Testat, interpretem Versi Dei unum fuisse Mosen, qui summam etiam potestatem habebat in rebus civilibus. Certamen autem Core , & caeterorum conjuratorum contra Mosen & Aaronem,& Aaronis cum sorore contra

Mosen , suscitatum fuisse non propter animarum suarum salutem, sed propter ambitionem, S regnum in populum. EUd.m XIV. Tempore Iosiae inter

534쪽

penes Eleazarum summum Sa in cerdotem, eundemque Regem sub Deo absolutum. Id quod Vente Io- colligitur primo ex ipso pacto, I in quo Respublica Israelitarum appellatur Regnum Sacerdotale, vel , ut recitatur I Pet. 2.9. cerdotium Regale: quod nullo

modo dici poterat, nisi per institutionem & pactum populita potestas Regia intelligeretur

esse penes Sacerdotem. Neque repugnat ante dictis, ubi non Aaron sed Moses regnum sub Deo habuit: cum necessarium sit ubi unus homo instituit Rei

publicae futurae formam, illum Unum , Regnum pro suo tempore moderari sive . Monam chia , sive Arsoeratia , sive Democratia sit quod instituit , dc habere potentiam omnem in Praesens, quam aliis tributurus sit in futurum. Habuiise autem Hemdan Sacerdotem nota

535쪽

modo Sacerdotium, sed etiam imperium summum, expreste habetur per ipsam Iosiae ad administrationem rerum Vocationem. Sic enim scriptum est: Tolle Iosiam filium Nun, G. qui sabit eoram Eleae aro Sacerdote, omni multitudine, ct dabis ei praecepta cunctis videntibus, ct partem gloria tua, ut audiat eum

omnis Θnagoga filiorum Israe Pro hoe , s quid agendum est, Ε- Ieazar Sacerdos eonfutet Dominum; Ad verbum ejus egredi tur , ct ingredietur ipse, ct --κn filii Israel eum eo. Num. 27. v. I 8, 19, - , a I. t Ubi consulere Deum , quicquid agendumst, hoc est, Verbum Dei inter pretari, dc in nomine Dei imperare in omnibus, pertinet ad Eleazarum ; Egredi autem ct ingredi ad verbum ejus , hoc est , et obedire, pertinet & ad δε- Dam ct ad omnem populum. N

536쪽

Cap. XVI. RELIGIO. 469tandum quoque est, vocem illam , parrem gloriae tuae, aperte significare, non habuisse Iosiam potestatem aequalem et , quam habuerat Moses. Interim manifestum est, etiam tempore δε- suae potestatem summam civilem , & autoritatem interpretandi verbum Dei, fuisse ambas in eadem persona. XV. Ρost mortem Iosua se- FasdemquUntur tepora Iudicum usque

ad Saulem Regem ; in quibuS in m. manifestum est jus regni a Deo instituti mansiue apud Sacerdotem. Erat enim regnum ex pacto Saulem

Sacerdotale, id ess, regnum Dei m per Sacerdotem ; atque tale esse debuit, usque dum forma illa a populo ipsi consentiente Deo,

mutaretur rid quod non est factum antequam petentibus Regem consensisset Deus, dixissetque Samueli Audi populum iri omnibus, quae loquuntur tibi:

537쪽

non enim te, sed me abjecerunt, ne regnem super eos. I Sam. 8.

V. T. Potestas itaque civilis suasema debebatur jure , ex institutione Dei, Sacerdoti summo. Facto autem potestas illa in Prophetis erat, quibus a Deo extraordinarie suscitatis ) Israesitae gens Prophetarum avida 2 propter existimationem prophe- '. tiae protegendos se & judicandos subjecerunt. Ratio hujus rei erat , quod institutione Regni Dei sacerdotalis , etsi poenae statutae fuerint & Μagistratus qui judicarent ; jus tamen poenas sumendi dependebat ab arbitrio privato. Et penes disesolutam multitudinem & singulos erat, punire vel non puni- . Te, prout a privato zelo excitarentur. Ideo que Μoses imperio proprio morte multavit ne

minem; sed quando interficiendus aliquis esset, unus vel plu-

538쪽

Cap. XVI. RELIGIO. 671 res, in eum vel eos, autoritate divina , dicendoque, Hoc dicit Dominus multitudinem

concitast. Erat autem conforme hoc naturae regni Dei peculiaris. Ibi enim vere regnat Deus, ubi legibus , non homi- . num , sed Dei metu obeditur. Et si quidem homines tales essent, quales esse debent , optimus is esset civitatis .status. Sed hominibus quales sunt regen-

' dis, necessaria est potentia squa& jus comprehendo & vires cogendi. Et propterea etiam ab initio per Mosen praescripsit Deus leges futuris Regibus ;Deut. IT. V. Iq. & Moses ultimus ad populum verbis praedixit, Novi quod pos mortem meam inique agetis O d Hinabitis cito -ae via, quam praecepi vobis. Deut. 3I. 29. Cum ergo secundum hane praedictionem sum-rexerit alia generatio, quα nou

539쪽

noverat Dominum ct opera , quae fecerat eum Israel, fecerunt filii Israel malum in conspectu Dei, o seruierunt Baalim : Jud. a. Io, II. stilicet abjecerunt regimen Dei , hoc est , Sacerdotis per quem Deus regebat, & positea cum ab hostibus vincerentur dc servitute premerentur, Dei voluntatem non amplius a Sa

cerdote, sed a Prophetis exspectavere. Hi igitur judicabant Israel defacto , jure autem obedientia eorum debita erat Mincerdoti summo. Quamquam igi- tur Regnum Sacerdotale post mortem Μosis & Iosiae sine vi-Tibus erat , non erat tamen sine jure. Quod autem ad eundem Sacerdotem pertineret interpretatio Verbi mi, ex eo manifestum est , quod Deus post taber naculum, & arcam foederis comsecratam , non amplius loquu-us sit in monte Sinai, sed in t x berna

540쪽

Cap. XVI. RELIGIO. 67ybernaculo Foederis, a propitiatorio quod erat inter Cherubinos, quo praeter Sacerdotem nemini accedere licebat. Siquidem igitur jus Regni spectetur, simul erat summum imperium c υile, & Verbum Dei interpretandi autoritas in Sacerdote ; si Vero factum consideres, simul erant in Prophetis qui Israelitas judicabant. Nam, ut Iudi ces, autoritatem habebant civilem ; ut Prophetae, interpretabantur verbum Dei , atque ita omni modo hucusque duae illae potestates inseparabiles exsti

tere.

XVI. Constitutis Regibus , rasdem dubium non est, quin Auior viras civilis penes Reges esset. m Rei Cum enim Regnum Dei per . Iacerdotem , petentibus I irae' vhaum.

litis & consentiente Deo , fini tum esset ; quod notat etiam Hieronymus loquens de libris

Samue