장음표시 사용
51쪽
say.i8. in Sapientia scri p tum est. Ipse quidem Natiuitatis sacratissν-Lue. 2. mae locus nihil de nato insante omnipotente, nisi angelis de
coelo denunciantibus,resculisset: nemo istam puellulam virganem, matrem Dei putasset. Vtergo innotesceret Christus, maxime cum praedicaret regnum Dei, precessit Ioannes, II gelus & tuba gratiae. Et ita quidem intendit vocem sua tuba Dei, ut sonitu suo ac clangore vehementi uniuersos concutei et ur bis sanctae angelos,omnes commoueret homines.Nunquid cnim commoti videntur,quia non solam ex plebe omnium ordinum homines ad clamantem vocem in deserto co- glomerantur:verum etiam ex urbe primaria, a summis ac dotibus,magni nominis viri pro legatione mittuntur Longe ab hominibus Ioannes in deserto erat: tamen magnorum Genes 47 hominum in urbe animos percollebat. Non auferendum esse sceptrum a domo Iuda,neque ducem de se more eius, done veniret, qui mittendus esset, Iacob quondam praedixerat Iamque in Herodis manu cuncta erat posita. Numerauerat Daniel certas hebdomadas,quibus expletis, Messias veturus
esset. Praeterierant hec omnia. Neque tamen Messias agili
tus suisset, ni si loannes vox chimans praecessisset: imo nemo quicqua de Christo cogitasset,nis hic adesse cecinissct. Tan-xum erat omnium silentium, siue illa ex M agistratus somno lentia, siue ex populi ignorantia. At hac tuba insonante,adesse promissam Dei sobolem, conuersari in medio hominum, qui continetur a nemine, ipse omnia continens, quem pater promi si siet, lex atque Prophetae venturum annunciassent, - figurae adumbra sient, qui ex pectatus cunctis gentibus, salutem serret omnibus, repudiaret neminem, aureSarriguntur
omnium:i pseq; sit,qui haec,an vero de alio,diceret,quod eius ossiciuanstituitur quaestio. Nemo,sratres,miretur, si alioqui, gens stolida, populus insipiens ad tantae clangorem tubae exterretur,&ad quaerendum, de Mestiae mouetur aduentu. In hoc enim negotio, alus depedet omni u. Quicquid scribitur, quicquid dicitur, quicquid ibbria mente cogitatur, id omne
huc te lit ut Christus agnoscatur, apprehedatur,coseruetur. Sine hoc nihil sunt, uaecunque sunt. Cu ipso etiam quae non videtur esse,sunt. Hoc magis miremur,quod in inquisitione bacii rapi udentes manserint , quod demo stranti Ioanni non
erodiderior quod euidentibus testim ijs factisque manifestum non susceperint, quod salutem neglexerint. Audiunt
52쪽
- DOMINICA I 1 II. ADVENTVS. r
adesse Christum, nee tamen credunt.Non, ne quid inconsulto agerent:aut honore Christo debitu nulli alteri deserrent, ideo hanc legationem instituunt: sed ne quid immutando de
suo deperderent, authoritatem sibi ac bona conseruaren r. Hinc Christus legationis Iulus intentionem coram ludaris Ioan expressit,dicens: Vos misistis ad Ioannem , & testimoniurn perhibuit veritati. Ego autem ad homine non accipio tcssi monili,sed haec dico ut vos salui sitis. Ille erat lucerna ardens,& lucens. Et vos voluistis ad horum cxultare in lumine eius.
Facile est ex his verbis colligere, quod hac legatione Iudaei
non veritatem, sed sese quaesierint. Iam tum enim intelligebant, Christum phariseicae superstitioni repugnare, corruptrisque mores arguere:atque apud semetipsos constituerat, Φ.' ' nolle hunc super se regnare. Quo certe nulli rei consulunt, , - .& sine causa Dco repugnant. Pater enim Deus hunc Chrisium consignauerat Iacssiam, pauperem,humilem,cui non esset aspectus neque decus,nouissim ii virorum. At ipsi diuitem,fastu superbum volebant. Hinc Ioani honorem deserui.
Non quia Ioannes talis esset,sed quod multa haberet, quae
huc plurimum facere videbantum solum natale, parentes,di-umas,& alia. His abusurum Ioannem credebant, attraque populi captum in suam sperabant sententiam transcensiti rum: denique nihil formidandum esse ab eo,qui simili crimine te. Neretur captiuus. Et quia eiusmodi nihil de Christo sibi polliceri poterani,hoc spreto, ad Ioannem conuertuntur. Haec Ipsoru in mens erat, firmaque sententia. Quis autem enarrare sufficit peruersitatis indignitatem tantae, in maximo diuini honoris omniumque mortalium salutis negotio propriucaptare lucrum Utinani nihil simile in Ecclesia nunc qu
que deplorare necessum haberemus. Quid autem est, tanunc annos,quae fidei quaeque pacis patriae surit, per Concilia, per Synodos, perque comitia quaerere,cisdem tamen &rebus & naedijs pro cuiusque affectu repugnare Quisque s-bi eligit CHRI sT V N, hoc est,sdem, rcligionem, reformationc quilibet subi j si confingit,non qu e C H R i S T v s 2 Apostoli volunt, sed quae odium Ramor suadent. Alij vo
Iuni CHRIST V m nimis blandum , ad omnia impietatis genera conniventem. Alij alium, qui sacrilegia vi move sacris arniae profanis illatam desin set , quaeritant .in his tam
diuersis studin, Euangelium,fides,pax patriae vclamcn sunt.
53쪽
Naledictus est inquit propheta qui opus Domini facit ne-Iere. 49. gligenter. Quid diceret nunc de iss,qui opus Domini faciut Acto. r;. si aud ulcntir Paulus certc,si viveret, plenos omni dolo, Se omni sallacia, slios diaboli,inimicos omnis iustitia' diceret. Et haec,quae vel dicimus,vel scribimus, dum legunt multi sese studiaque sua argui tacito quodam consensu intelligunt:
scd emendat nemo,nemo corrigit. Omnes quaerunt quae se a
sunt non quae lesu c HRI sTI. Quid est hoc aliud ,nisi vel
cum summis Iudaeorum sacerdotibus de alio,non vero Christo cligendo, legationem instituere, vel cum legatis praeter Ana. . CHMSTV m aliam salutis viam q 'rerct Non sunt ne-psul.ris. cessariae quaestiones hae: Helias es tu Propheta es tu C HR I-meh.c. ST V S est uλNecitem: Quid ergo baptietas, si tu non es E lias,neque Propheta,neque Christus Sed hae potius: Quid faciemus,ut salvemur Quid vis me sacere Quid retribuam Domino pro omnibus quae retribuit ii ubi Quid dignit offeram Domino*His ipse Cluillus respondet: Qui vult me se- Latii . qui,abneget semetipsum,& tollat cruce sua. Si quis venit ad me,& non odit patrem sivum,& matrem suam,& uxorem, de filios,& fratres,& sorores,adhuc autem & animam suam, Ioan. s. non potc st e se discipulus meus. Operamini cibum, non qui perit,sed qui permanet invitam a ternam e quem si ius hominis dabit vobis. Agite, fratres, in proximo natalis hristi dies est: primi aduentus memoria celebranda nobis cst.
Si nihil putamus, quae de Christo praedixerunt Prophetae,
Ioannem intueamur:nec solum veritatem,sed & qualitatem& ordinem testimonii ipsius consideremus. Multa quidem nee vane de Christo diceree quis posset: sed plurimum restri,ut religionis doctrina sacrae procedat ordine:non solum, ne quid primum dicatur, quod postremo dictum oportuit, vel contra:sed etiam,ac multo magis,ut sit integra,tota, &sibi consentiens. Quid enim prodest, si quis concionator ad exemplum Ioannis vera de Christo praedicet, si constanterdictis inhaereat, si nihil in mundo appetatrinterim tamen iustum doctrinae ordinem non seruet Duo haee maxima mala
sunt in Ecclesia : quod alij diffidentia desperent r alii de
sua fide sibi promittant nimiumr quorum alteruincst Dei misericordiam & peccatorum in Ecclesia remissionem ignorantium: alterum iustitiam Dei cludentium est. Praestae igitur in testimonio Ioannis tuto versari, eode inque, quo ipse Ino
54쪽
ipse modo,viam Domino praeparare. Nouit ille desperan-ecs erigere, nouit elusores Dei iustitiae dei jccre: qui nihil eorum, quae ad GHRIST V M vel agnoscendum, vel lusci Piendum,vel denique conseruandum in nobis faciunt, praetermittit. Nihil hic de persisna ipsius repetam. superior cfarinsermo haec trastiuit,ac cuni esse nouimus,cui testificanti fides habeatur merito. Hoc unum requiritur, ut qui pro Voca tIone tua in Ioannis te momo versari volunt, qui aliquid
Praedicando efficere,ad ipsus exemplum inconfusibiles dcii deles sese ostendam operarios. Verissi inum enim illud Gregori; dictum ei Cuius vita despicitur, restat, ut & praedicatio contemnatur. Quod ergo ad doctrinam Ioannis attinet , primum poenitentiam madet: deinde veram de C H R. I-ST O fidem tradit : tertio vitae normam praescribit. In histribus consistit principium , medium , ct finis totius Religionis nostrae. Et cum hodie etiam ha c nobis Ioannes praedicatalon limus sicut I udaei,de quibus dicitur,quod in propria venιentem Chrastum non r ceperint. Fueiunt quidem
illi populus electus ex omnibus tribubus & nationibus, ha β ρμ' ''bentes promissiones patrum suorum de filio Dei:sed indigi O. te gratiar diuinae secerunt. Nec simus, sicut mundus Rqm ''''qui per L hristum licet factus si, ipsum tamen non cognouit. Venit enim lux in mundum, & dilexerunt homincs mafis tenebras quam lucem.vmisquisque in viam suam abiit,ibentes aquam de cisternis suis. Deum aquae vivae fontem dereliquerunt. Gentes in idolis,quae formauerunt manibus suis, sperabant. udaei in lege iustitiani quaeritabant. Propterea Christus illis obi jcit, dicens: Cui sintilem aestimabo generationem istam Similis eli pueris sed ciatibus In foro, qui acclamantes aeqviilibus suis,dicunt: Cccinimus vobiS,&nim saltastis: lamentaurinus, ct non pl.inxistis. Vcnit IoanneS,neque manducans,neque bibens, ct dicunt: daemonium
habet. Venit filius hominis manducans, &dicunt: E cce ho Ν π V
mOvorax, Sc potator vini publicanorum S peccatorum amicus. Idedque Dei ignorantes iustitiam, propi iam vero Iustitia in volentes constituere,iustitiae Dei non sunt subiecti. Simus ergo molles sicut cera:habeamus non lapidea,sed carnea corda, quae a lucerna hac ardente e lucente accendantur, k liquestant. Principio omnium ille mcntes pariitcntiae traedicatione exustitat. Poenitentiam agite, 1nquit, appro-
55쪽
pinquat regnum coelorum. Optime poenitentiam dixit. Non enim perfecte mutabitur vita in melius,nisi doleat ante vixisse non bene. O oportet enim Omnino prius delictorum enormitatem conliderare,iraeque Dei seueritatem: ut pigru& dormitans cor ad implorandam diuinam Opem excitetur. David huius rei pulcherrimum aedidit exemplum, quandope ν c. non partem aliquam sui,sed omnia sua ossa atque animam ibid.48. VJMς e territam confitetur. Et alibi ait: Sagittae tue infixae in sunt mihi. Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae, non ea pax ossibus meis a facie peccatorum meorum. cauoniam iniquitates meae su pergressae sunt caput meum, Sc sicut Onus graue grauatae sunt super me. Et mox: Rugiebam agemitu cordis mei. Nimia confidentia est, arbitrari Deum mox auferre peccatum,quomodo obiter dico: Credo Christum meum pro me satisfecisse , meamque nunc impietatem coram patie excusare. Quin de David fidem CHRIST I habuit, & fortasse aliquanto firmiorem. Sed videt 'uam turbetur,quam sollicitus es id qu non ab irae Dei δε-lum,sed a peccatorum suorum quoque consideratione. Nec aliter sacere potest,qui vere S ex animo poenitet. Exemplo sunt Petrus & Magdalena. Propterea Ioannes ad se venien-H tth'ῖ' tes pharisaeos,in quibus illam compunctionem nondum aniL 'S' maduertebat, acriter excipit. Progenies viperarum, inquit, quis vobis submonstrauit, ut fugeretis a ventura ira3 Facite ergo fructus dignos poenitentiae:&ne dicatis intra vos: Patrem habemus Abraham: dico enim vobis, quia potens est Deus ex lapidibus excitare filios Abrahae. Iam enim securis ad radicem arboris posita est. Omnis ergo arbor quae non facit fructum bonum, excidetur, & in ignem mittetur. Scio quam insuauis haec multis videatur concio de poenite tia. Sed nec hoc ignoro,unde illud sit. Poenitentia secunda est tabula, qua peccatoribus e regno diaboli tuto in regnum Christi licet tranare. Propterea Satan, qui regnum suum hac labes ctari & diminui videt,infense cam odit,hocque unum agit, Vicius inemoria radicitus ex Ecclesia euellat. Cominiscitur noua dogmata,quae huic videntur contraria: nunc facilem D cuin ad relaxanda peccata docet, nunc poenitentiae difficilitatem praetendit. Et hoc nunc maxime agit,quando tempus a. Timo. i. suum breue esse didicit,&homines hac sententia insolenti 1. Pet. ci res inuenit. Hic ergo diaboli cogitationes coliderandae sunt, - quod cir-
56쪽
Isti quod citcuineat,quaerens quem deuoret. Et quia Christusi R On venit,nisi Elias praecesserit:grati. at non detur, bi poeni- ea tentia locum non praeparauit. Iomnes vero qui est Et as,& Ierem. 3. se ἶn Christus,omnem nostram iustitiam consummant. Ideo ne Deuter. 28. Iut, trio de peccatorum remissione coli dat,qui pani tetia sese no Roma u.I.ῖ Φ praeparat. Impoenitentibus non gratiam,sed iram sacra scri- Raa plura denticiat. Reuelatur ira Dei de caelo super omne inariesu latent & iniustitiam hominu eorti,qui veritate Dei in Iniusti Roman. a. noa tia detinent. Et iterum: Ira,' indignatio,& tribulatio,& an-ὶἡγ gusti .i, in omnem animam hominis operantis malum. Hinci hristus: Nili prenitentiam egeritis omnes simul peribitis. Luc. I. ani Poenitentiam agite,& credite Euagelio:appropinquat mim cea regnum coelorum. Propterea necenarius est in Ecclesia poeni Nattb. 3. 4. D tentiae sermo,videndumque verbi Dei praeconi,ne quid in- Marc. t. iitri termittat,quod ad solidam poenitentiam pertinet. Nemo ci- ita, to cuiqua manus imponat, e soluatur quem Deus ligat. E xcitit, piis limul atque drctis ex sacra scriptura desumptis, ita Dei, etsi, peccatique foeditas hominibus ante oculos ponantur,donec Xa resipiscentiae verum affectum exprimant,& ira indoluerint, ni , ut commisci non repetant. Hoc facere,est Domino viam praestim sarare,& Ioannem referre. Deinde hoc sundamento polito, uia eadem diligentia sides in agnum Dei peccata tollentem do-i uili cenda est: N turbida corda ad vitae sontem abluenda, mitii te tenda sunt.Fides enim in nobis dictat ideo veni se Christum,
is B, ut peccata auferret : insectam naturam nostram emenda niti ret,erigeret, reficeret: Dei patris iram, iudiciumque auerte' Ma,.Li.ttetit ret. Huc enim perti iaci,quae postea Ioanes addit. ille qui posti hau me venturus est, inquit , qui ante mc factus est, cuius ego L.)so non sum dignus procumbens ibi uete corrigiam calciani Pnd. v torum eius. Ipse vos baptietabit spiritu sancto &igni. u ibais. i. ibula ius ventilabrum in manu eius: S repurgabit aream suam, b, ct congregabit triticum suum in horreum, paleam autem i, is exuret igni inextinguibili. Et: Ecce agnus Dei, Ecce qui tolii; i lit peccata mundi. Vidi spiritum descendentem specie co-i u lumbae de Coelo, Scinati sit super eum:& qui rni sit me, dixit illis mihi: Hic est,qui baptiχat spiritu sancto. Et ego xidi,di testi- scatus sum hunc est e filium Dei. Et alibi: Qui credit in
iii a stium, habet vitam aeterna in 'iii autem incredulus est filio, si a non videbit vitam,sed ira Dei manet super eum. Quo certo is si 'teibinonio I Omnes Christum Dei filium estu iclia tur, & I n. s.
57쪽
qu/d haec fides omnino necessaria sit in iustificatione hormnis. Superi ius autem horum verborum diuisionem posuimus, & ostendimus, quae prophetae passim de hristoloquuntur,omnia breui hic fasciculo coinprehensa esse. Hic illud dicamus,quod duplici ratione Christum Deum esse as
firmat. Prima ratio est,quod ipsi omne te pus attribuit, praeteritum,praesens & futurum. Praeteritum, cum ait:qui ante
me factus est. Praesens: Ecce agnus Dei. Futurum: qui post
me venturus est. Sunt aute hae notae aeternitatis Dei. Secum
da vero rario est quod omnibus maiorem dicit, cum se indignum ait,qui procumbens ipsi soluat calciamentorum corrigiam. Si eni in homine tantum dicere voluillet, utique limmo homini eiusmodi obsequium praestare potuit let-Quanquam per calciamenta humanitate eius intelligi inus:vt idem ut calciamentu Christi soluere, & incarnationem unigeniti Dei' patefacere. Sed aliquid esse Christum supra hominem, Ioannes insinuare voluit: non tamen angelii, aut spiritum, sed Deum ipsum carne factuin . Hanc autem fidem necessariam esse imprimis, per hoc docet,quod iudicatum dicit non ιρμο *- credentem. Christus simile dicit,cum Iudaeos in incrudelitate morituros praenuntiat. Paulus quoque ait: Accedentem
ad Deum oportet credere.&impossibile est, sine fide placere HKbr II. Deo. Nemo enim Deo placet, nisi delictis absolutus. Veruabsbluere a delictis, Dei proprie munus cst, ut in Propheta loquitur: Ego sum,qui deleo iniquitates tuas. Incredulis nodi mittit peccata: quia hoc posse,ipsi non credunt. Piopterea benescia Dei sibi applicare non possitnt: & humana mens non potest de remissis peccatis persuaderi, nis hoc velle ac posse Christum credat. Ideo ergo Ioannes eadem diligentia fidem praedicauit, qua & poenitentiam docuit. Iam V ro & tertio, quemadmodum poenitentia sine fide nihil est, ita nec fides sine vitae emendationis proposito quicquam est. Necessum est ad c5summatam iustificationem,ut pie,sobrie& iuste vivamus in hoc seculo, expectantes beatam spem MI.an. I. aduentum magni Dei. Hoc ergo loannes vult, cum ait: In
medio vestri stetit.Quemadmodum lignum scientis boni cimali in medio Paradisi primos homines admonere debuit, ης δ' ut iuxta praeceptum Dei viverent: ita nos praesentia Dei ad vitae sanitimonia hortatur. Hinc Ioannes poenitentibus pro cuiusque conditione vivendi norma praescribit.Quid facie-
58쪽
pausi At ille: Qui habet duas tunicas, impertiat non habenti:& qui habet escas, similiter faciat. Et ad publicanos: Ne quid
iuri plius,quam quod constitutum est vobis,exigatis. Et inititibus: Ne quem concutiatis,ne quem calumni cmini: sed contenti estote stipediis vestras. Sed & multa alia exhortas euan- - , gelizavit populo. Haec eo referatur, ut cogitemus Chri ilum in medio nostri esse,eoq; decere, ut digne Deo ambulemus. . Et Paulus certe,ut rectius hoc intelligamus discernit tempora, multoque aliam rationem esse huius,hoc est, Gratiae tem , poris esse,quam legis. Peccatum inquit vobis non domine- turmon enim estis sub lege,scd sub gratia. idemque Ioannes vult,dicens: Lex per Mosen data est: gratia & veritas per sesum Christum . Illi qui in lege erant, a longe in Christum
venturum aspiciebant longe absunt, sed qui prope facti sunt in sanguine eius,in lumine ut filii lucis ambulare debent , ne
comprehendantur a tenebris,neue offendant. Est uuidem it rho ..cle multis modis in medio nostri,ut quum formam les ui acce .pit,& frater noster factus est, secundum diuinitatem omni . bus ex. aequo proximus adest , quum ipse verbum in ore nostro est. Sed vult , ut vita nostra emendatior ostendati, se in nobis esse.Non vult occultari & obscurus lateressea x ult marii sestari praesentiae suae dona. Et hic modus optimus L hrastuannunciandi .Paulus eandem docendi methodum sequitur, adeoque in hodierna Epistola:quo quidem in loco non meminit poenitetiae. Neq; vero eam opus erat denuo inculcare apud eos, qui iam se Domino praeparauerant: sed reliquas duas partes maxime urget. Prinitam fidem docet, cu ait Dominus prope e nihil solliciti stis. A t pietate, siue emedatam vitam suadens, primit,quid erga homines,deinde,quid erga Dcum praestandum sit,monet. Modestia vestra nota sit omnibus hominibus. Sic coram hominibus vivendum est . Aecoram Deo: In omni, inquit, oratione & obsecratione, cum gratiar uactione, petitiones vestrae innotescant apud Deum.
Videte hic, quam conueniant duae ille tubae Euagelicae, Ioannes 8c Paulus. Quanto studio ac diligentia officium uterque suum facit quorum ille Christum praecedit, hic sequitur. Ille quide quibus rationibus Christus luscipiendus sit,docet: per poenitentia ac fidem: Hic, quomodo retine dus sit apud nos, admonet: per internum atque spirituale gaudii per mode sum vitam,per orationis & gratiarum actionis perseueran
59쪽
tiam. Et quid aliud secerunt,nisi quὁd iuxta Dauidicum pl
salas. 4'. ceptum Domino congregauerunt sanctos suos, eos inquam qui ordinant testamentum eius super sacrificia. Non vult Deus congregari eos sibi, qui sacrificia ordinant superris . . xςstam Pntum: qui suis factis plus quam promissionibus tria buunt semper enim magis fidem quam sacrificia exegit, nunquam sacrificia ipsi sine fide placuerunt, ut in Cain videre est sed qui ordinant testamentum super sacrificia,hoe est,qui promissionibus Dei de Christo plus tribuunt, quam vel legi vel factis hominum: qui iustificationem suam magis fiderin Christum , quam poenitentie actis vendicant. Non ,ut nihil sint sacrificia cordis contritu perque poenitendat.so. tentiam afflicti Sacrificium enim Dco est spiritus contribu latus, nec despicit cor contritum & humiliatum sed quod testamentum Dei, promissio fides , maiora sint sacrificia. satis . r. Hoc etiam Paulus vult,cum ait: Si ex lege esset haereditas, Roma. ii iam non in promissione. Si gratia, iam non ex operibus. ibid.i'quidem cum adhuc inimici eius essemus , reconciliati
' nos . Gratia cnim praestat, vivere poeniteamus, ut emendemus vitam. Propterea eos vult Deus congregari, qui ordinant testamentum super sacriscia, non contra. Et hanc sor-.ι mam sequamur praedicando atque resipiscendo. Audiamus tubas has, & quem praesentem annunciant, eo modo quo dictum est, & decet, suscipiamus: susceptum apud nos conseruemus. Non negliga mus oblatam gratiam, nec vel incredulitate vel impietate pugnemus contra eam. Cogitemus necessariam esse poenitentiam,quae firmatur in fide Iesu Chricti,& hanc habere promissione in remissionis peccatorum innumeris exemplis confirmatami, ac remissis peccatis, Deum per fidem in cordibus nostris habitare, eaque regere, ut ultra non demus locum peccato, ita, ut regnet in nobis, ac dominetur nostri. Tum hanc agnostamus gratiam Dei nobis exibitam,quod secundum foedus,quod pepigit in filio suo Domino nostro, velit nobiscum esse. Contra etiam cogi temus horribiles animorum tenebras,ubi haec lux mentes hominum non illustrat, nec diuini spiritus societate vivitur. Et haec ideo diligentius cogitemus, ut teneamus quod habemus , ne alius accipiat coronam nostram.
60쪽
DOMINI. EVANG. LUC. ILV A ctum est autem in diebus illis, Exijt edictis m a Caesare Augusto, ut describeretur uniue sus orbis. Haec descriptio prima facta est a P cie si- de Syriae Cyrino. Et ibant omnes, ut profiterentur singuli in civitatem suam. Ascendit autem dc Ioseph IGalilea,de ciuitate Nazareth,in Iud gam ciuitate David, quae vocatur Bethleem, eo quod esset de domo & familia David, ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnante. Factu aute est,cu essent ibi, impleti sunt dies, ut pare ret: &peperjt filiusvii primogenitu:& panis eum inuoluir,&reclinauit in pr sepio: quia non erat ei locus in diuersorio. Et pastores erat in regione ea de vigilate s& custodietes vigilias noctis super grege suu . Et, ecce, Angelus D ni stetit iuxta illos: declaritas Deli circumfulsit eos: &timuerutti more magno. Et dixit illis Angelus: Nolite timere: Ecce enim Euagelizo vobis gaudiu magnu , quod erit omni populo: quia natus est vobis hodie Saluator, qui est Diis in ciuitate David. Et hoc vobis signu: Inuenietis infante panis inuolutu,&positu in pretsepio. Et subiid facta est cu Angelo multitudo coelestis, laudantiu Deu & dicentiu: Gloria in altissimis Deo, & in terra hoibus pax bonae volutatis.
APpar is gratia Dei cr Saluatoru nonri omnibus hominiisbm, erudiens nos:vt abnegantes impietatem o secularia des dari a ,sobrie, re iunὸ, o pie vinaxnm in hooeculo expectantes beatam stem, aduentum gloria magni Dei σ Saluatoris nostra Iesu Chra ti, et ui dedit metippum pro nobis, ut nos redιmeres