장음표시 사용
631쪽
arguit.Cum inuitatus fueris inquit Christus,ad nuptias, non dileumbas in primo loco,ne sorte honoratior te sit inuitatus ab illo, & veniens is qui te Se illum vocavit, dicat tibi: Da hute loeum , & tune incipias cum rubore nouissimum
locum tenere. sed cum vocatus fueris , vade., recumbe in nouissimo loco , ut cum venerit qui te inuitauit, dicat tibi: Amice ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus. Haec illa Christi eoncio. eui si coniunxeris quae Paulus in hodierna epistola Ephesiis serupsit, inuenies pulchre cum magistro discipulum eonum EF, s. 4. ni re,in eo, quod uterque humilitatem suadet. Sic enim Ap
stolus ait: Obsero vos ego vinctus in Domino,ut digne ambuletis vocatione qua vocati estas cum omni humilitate 3c mari' suetudine cum patientia, supportantes inuicem in eliaritate,
soliciti seruare unitatem spiritus in vineulo pacis. Eiusdem generis & reliqua epistolae verba sunt, quibus admonemur, nequis altius de se sentiat, sed quisque sua vocatione dignὰ ambulet,& non totum se eorpus, sed membrum: nee sibi χ-li,sed aliis quoq; spiritu sanctu scilicet esse datu in spiritu ME
de in fide ipsum Deum. An non necessaria lixe admonitio Vnde in nobis bella,nisi quod inserior nemo, superiores omnes esse volemus Discipulus super magistrum,asticola super i dicem , ciuis super nobilem,nobilis super principe, princeps mper regem & Caesarem, spiritales super feeulares, & eo tra Proinde quibusdam verbis utitur Apostolus, quibus f rio id se velle ostendit,ut quod non simplieiter rogo, sed o secro ait. Cogitemus quam distet Ephesum ae Philippis Roma,& admirabimur negoti j magnitudinem,quo motus Pau- Ius haee seribat. Sed&vincti sub immanissima tyrannide s Iicitudinem pro aliis expendamus. Quis non potius sui eorporis libertatem quibuscunque modis expetii siet At Paulus de se laeurus, at ios quos docuerat ipse hortatur: primum fide starent: deinde in sua quisque vocatione ambularet. Uoeatio autem duplex est:alia, qua omnes ad fidem nostrae religionis vocamur: alia qua peculiari modo ad alia atque alia officia ad aedificationem&conseruationem mystici corporis Chri- Ibidem. sti uno eodόmque spiritu vocamur. Quemadmodum Apostolus ait: Dedit quosdam quidem Apostolos, quosdam a
tem prophetas,alios vero Euangelistas, alios autem pastores& doctores ad consummationem sanctoru in opus ministerii ad mli
632쪽
M aedifieationem eorporis Christi, donee Occurramus omnes in unitate fidei & agnitionis fili j Dei,in viru persectu. Et alibi Diuisiones gratiatu sunt,ide autem spir itus:& diuisiones ministrationu ibnt, id e vero Deus,qui operatur omnia in omnibbus. Et iteru:Unusquisque in qua vocatione vocatus est,in ea t. . 'Permaneat. Circuncisus aliquis vocatus est, non adducat prppultu. In pr putio aliquis vocatus est,non circuncidatur. Ser- Ibid muus vocatus es,non sit tibi curae.Sed & si potes fieri liber, magis utere. Et mox: Alligatus es uxori, noli qu rere solutione. Solutus es ab uxore, noli querere uxorem.Si autem acceperis uxore non pectasti, & si nupserit virgo non peccauit. Hax δe his similes vocationes sunt priuatae, in quod quisque vitae genus voeatur. vult ergo Apostolus quisque in sua voeatione permaneat qua vocatus est. Sed ut id fiat necessat ia est nobis humilitas,& mansuetudo fit patientia,& chalitas Humilitas ne quid ultra vires nostra stetemus, suae quisq; vocationi praesit mansuetudo,ut erga omnes faciles, humani & affabiles simus. Patientia, ut aduersa aequanimiter toleremus, nec succumbamus. Charitas velis, ut inuice supportemus,& ut soliciti simus seruare unitatem spiritus in vine ulo pacis. Haec Pauli doctrina est. Quod si iam iuxta hanc normam vocati nis suae oncta quisque administraret, proculdubio tot mala quibus hie orbis plenus est,nsi videremus. sed quia nee Christum nee paulum audimus, ideo quod sequitur merito expectamus tomnis qui se exaltat humi liabitur.No ergo hic Clitisti sermo tanquain moralis tantum intelligendus est,hoe est, de ea sumilitate qua inuicem nos honore praeueniamus , sed
quia Christi caelestis doctoris monitio est, hoc aestimandum est magis, quod de animae humilitate ad Deum intelligenda
sit,ut vera animi humilitas ealeste gloriam elatio vero mentis aeternos mereatur cruelatus. Proinde ut cum Christo con-
eludam, nemo sibi ipsi locum deligat thoe est, nemo operum suorum virtutem certo aliquo merito metiatur, ut Pharisan. sed Deo esimittat, ut Publicanus. Nemo enim ad sempiternae admittitur sublimitatem gloriae, nisi quem Deus prius respexerit. At scriptura Deum humiles tantum respicere te. statur. Quomodo enim respiciet Dominus sursum, qui ipse altissimus superiorem se non habet,quomodo iuxta se,qui similem sibi nescit. Restat ergo, humiles ex alto respiciat, ut
David testatur. Benedicto Deus qui intueris abyilbs, & s
633쪽
, des super Cherubin.Humilia respicit in caelo de in terra. I 2 PHr.t perbis enim Deus humilibus dat gratia. Hie ergo
totius lectionis sensus semper nostri similes comitatem erga omnes ostendamus,sabbata sanctificemus, non autem inerti otio perdamus,in humilitate ambulemus, ut vocatio nostra exigit,non solam eoram hominibus, verumetiam ac multo magis eoram Deo.Gratia Dei nobiscum.
C OsTEN, EUANGEL. MATTH. XXII.
PHarisaei autem audientes quod silentium imposuisset Sadducaeis, conuenerunt in unum , M interrogauit eum unus ex eis legis doctor tentans eum:Magii ler,quod est madatum magnum in lege ait illi Iesus: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo,& in tota anima tua, & in tota mente tua. Hoc est maximum & primum mandatum. S
cundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum sicut teipsum. In his duobus mandatis unia uersa lex pendet & prophetae. Congregatis autem Pharisaeis interrogauit eos Iesus dicens: Quid vobis videtur de Christo i Cuius filius 3 Dicunt ei, David. Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eu Dominum, dicens: Dixit Dominus Domino me sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum Z Si ergo David vocat eum Dominum.quomodo filius eius est Et nemo poterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquaex illa die eum amplius interrogare.
634쪽
G I tiaigo Deo meo te per pro vobis, ingratia Dei,
qua data es vobis in Chruto Iese,quia in ιmniba Luites facti estisin illo, in omni vel bo, oe in omniscienr- sicut testimonia Christi co*matuest in vobis)ιtia νι πι-hil vobis desit in ulla gratia , expicitantibus reuelatione Domini noctri IesιChrim , qui ct confirmabit vos in finem sine crimine in de aduentus Domini nonhra I D Cisisti. Fidelis Deus per quem vocarι ιδι in societ .
ne praecipuam , eoq; eognitu necessariam esse, ut sine qua emera omnia frigeant, nemo ambigit.Vehementer igitur etia sae parte Dominus telas hebetudini intellectus nostri consuluit, quando ex legi speriti quaestione eommoda nimirum occasi ne sumpta ex uno hoe planoq; Euagelij sermone, veluti optimaru reru fasciculo eoplexus est, quae sine salutis dispendio aruit. 1 ineiciuntur nunqua. χaid enim planius, quid breuius de maximis iis rebus,fide inquam,ae dilectione diei potest ZDiliges Dominii Deum tuum ex toto corde tuo,& in tota anima tua,& in tota mente tua. Et Christus non solum verus homo, v ruinetia David filius est. E rgo ipse propheta ille est, qui in lege, e prophetis promissus erat. Sed non solum filius David, DV. reo erumetiam Ae gominus ipsius. Et talis dominus, cuius pedibus eluti scabelu subiugabuntur inimici eius, ut in medio Om. I eoru domi netu r,qui ante Lucifer u genitus sit, Se sacerdos se- eundum ordinem Melchisedech. Sed ham Deo conueniunt seu Ergo ex utraq; natura unus Christus Deus εἰ homo est. Ec- paucis verbis quam doctrinae maiestate aperuit Et hic scri
lix ζη no no aliquo in loco mos obseruatus, omnemq; intellectu humani imbecillitatis exeulatione excludit.Si enim N gentes,ut recte Apostolus scripsit, nsi sunt eaeusabiles, P cum I. Deu ex visibili erratura non ita aperto indice cognoscere po Li
635쪽
tuerunt, non ut Deum glorificauerint i quanto minus nos
Nobis enim reuelauit Deus per spiritum suum , eaque vide Uaι is mus aliis incognita.Nec est qui te extu set quasi non audierit. In omnem enim terram exivit somnus prςdicantium verbum, & in fines orbis terrae sermo eorum. Sermo planus di luaemi. I C. cidus, fiermo breuis. Hinc Moses cum multa scripsisset, sue- cincte summam comprehendit omnium. Et nunc Israel , imquit,quid Dominus Deus tuus petit a te , nisi ut timeas d minum Deum tuum,& ambules in viis eius, 3c diligas eum, ac seruias domi uo Deo tuo in toto corde tuo, & in vota anima tua , custodiasque mandata Domini, se ceremonias eius, Eccl. I 2 quas ego hodie praecipio tibi,ut bene sit tibi. sie de Salomo si Inisb.6 ne, ait, loquedi pariter omnes audiamus,mu time,& madata eius obserua.Sic Michetas ait,Indicabo tibi o homo, quid binnu sit,3c quid Dominus requirat a te:utiq; facere iudicium,Sc. diligere miserieordia,& solicitsi ambulare eum Deo tuo. Sic T. Gr. 13 Paulus:Nunc auid tria haec manet fides spes,charitas , maior Dan. 3. horum charitas.Sic deniq; Ioanes, Hoc est inquit mandatum
eius,ut credamus in nomine fili j eius Iesu Christi, de diligamus alterutrum. Quis autem ta stupidus, ut haec non intillε gat quis tam memoriae labi lis ivt eadcm non teneat Nemo ergo seipsum seducat excusatione pr edes, ubi nullus excusationis loeus est. Et hoc non sine ratione moneo. . solet enimat. quidam in omnibus acuti,in religionis tamen negocio plus qua stolidi hoc pr extu semet eommendare. Ecce tot lat bris scriptura plena est , tot ambiguitates, controuer si as, dic putationes peperit, latus in omnibus scholis de Ecclesiis et mor,tam multos annos durat: quid nobis reliquum est, nisi ut in nihil sentiendo iucundissimam agamus vitam Hos
. ergo moneo, huc oculos meniamque accommodent, Eua
gelij sensum discant,intelligant, ac memoriaeeommendentiquae reliqua sunt multa sine periculo nescient. Quod ad me attinet,oificio non deero. Itaque euangelicam lectione ipsam breuiter explicemus. Principio no hic anxie discutiamus pharisaeorum Legi': peritorum naturam,nemini no cognitam. Vbieunq: enim boni specie prorepunt,sui similes sunt ,hyp crisin multis licet velaminibus obtectam, celare no possunt. Nam ct ipsa quae hanc quaestionem peperit, Pharisaeorum intentio perueisissima est. Igitur de magnitudine & obseruationet Iegis tot mouerunt quaestiones, quot fibi beatitati di in
636쪽
dinem aeternam sola legis obseruatione pollieerentur. Nullace Christi meritis ae gratia i nter ipsos agitata est quaestio, ut qui nulla in re indigerent. Hare, inquam, intentio mala est.
Qiud enim sine Christo lex Quid line fide simulata proderit charitas quid prodest de lege gloriari, de ipsam non impleret Aut quae mentibus nostris ex lege pax erit, cum propria conscientia nunquam obseruasse legem, multa velis in eam deliquisse nos accusat rὰ enim legem non obseruamint, qui nec fidem, nee gratiam Christi habuerunt. Sine Ldein Christum sineque gratia lex impossibilis est.Velle enim 'm.
adiacet nobis, perficere autem bonum non inuenimus. Et quemadmodum extruere domum sine landamento stultitia
,s' velle diligere Deum sine fundamento dementia est.
Nihil enim 'litum, nisi cognitum prius.Fundamentum a tem dilectionis fides est. Quomodo enim diliga Deum quem non cognosco At fide apprehenditur Se dieitur Christus. In Christo agnoscitur Deus. Hie enim splendor gloriae, ae sub- Η . stantiae eius figura. Deum nemo vidit unquam. Unigenitus Ioan. Dei, qui est in sinu patris ipse enarrauit. Id quod iple filius testatur, eum ait: Pater Marictaui te super terram opus quod Dan. dedisti mihi ut faciam , consummaui. Manifestaui nomen tuum hominibus quos dedisti mihi de mundo. Qui videt me Ibin I videt de patrem meum. Ego in patre, & pater in me est. Si e go cognoscitis me,& patrem meum utique cognoscitis. Iam vero cum Deus in Christo cognoscitur, utique ipse summum bonum agnostitur. Sed ipsa natura docet summum bonum ante omnia diligendum. Spiritus ergo Christi per fidem ineorda nostra diffusus, praestatue quod ipsa scriptura monet,
aptaque natura docet,praestemus.Deum summ e oonum, crea-tOIem, redemptorem & altorem nostrum su per omnia dilis mu Hine est quod Ioannes tantopere charitatem Dei no- 2.Io . is commendat: In hoc, inquit, apparuit charitas Dei in nobis, quoniam filium suum unigenitum misit Deus in mundum, ut vivamus per eum.In hoc est charitas,non quasi dilexe srimus Deum, sed quoniam ipse prior dilexit nos, cum adhuc Rom.8 inimici eius essemus, omnia una eum Christo donauit nobis, Luc. v quae vel hic ad inchoandum , vel in suturo ad perficiendum suum in nobis regnum requiri possim t. Hoc modo agnitus Deus, praestat, ut possimus quae volumus. Et eerte quem elusemodi fides non ducit, quomodo diligat Deum, sponte ma data
637쪽
data omnia impleat, non video, quomodo trahi possit. Eadem ratio proximi est. Nam & huius scriptura monet nos, dc natura docet. Sed in Christo eius & argumenta & exempla persectissima consideramus. Ut ipse in Ioanne ait: Maiolem Dan. I3 charitatem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis
pro amicis suis. Et: Ego sum pastor ille bonus & cognosco
Ioan. Io oues meas, & animam pono pro eis. Et Ioannes: Dilexit nos, vociI inquit, & lauit nos a peccatis nostris in sanguine suo. Et Paulus: Dilexit nos, inquit, de tradidit semetipsum pro nobis. Et D s. hanc Dei in nos charitatem Ioannes in argumentum nostrae erga proximum da lectionis adducit. In hoc cognouimus chaontatem Dei, quoniam ille anti m suam pro nobis posuit,&nos debemus pro fratribus animas ponere.Qui habuerit su stantiam huius mundi, & viderit statiem suum necesse habere , & clauserit viscera sua ab eo, quomodo charitas Delmanet in eor Ecce hoc modo agnitio Christi , quae est ex fide, ut & Deum & proximum diligamus facit. Praepostere igitur 1. legis doctor tumidus ille de mandato legis quaerit,non solum quod per illud se vitam consequuturum confidebat, verum
t etiam quia sine Christi fide i it ud se i mplere posse putabat, quo
certe facto& inscientiam suam eximiam, & hypocrisin inmgnem prodidit. Optime autem Christus, mox soluta Phariistii quaestione, aliam de fide instituit, non quidem reprobans. quod de diuinis mandatis syncere in quantionem vocari potest, & confusum doctrinae ordinem arguens. Nam si de mandatis Dei scrutari, eaque obseruare credentem indignum enset, haud dubie & doctorem & quaestionem explodisset. Sed quia aliquid in iis situm est, nostro bono respondit. Nostri
etiam hoc tempore de fide ae charitate disputant, sed contra rio modo, & quemadmodum ille iustificationem hominis Ie- ., gi sine fide tribuebat, ita hi contrario modo eandem nudae si dei imputant sine ullius mandati obseruatione. sic ali j paulo clementiores charitati, hoc disputant, quae potior fides aneliaritas Sed utrobique error & falsitas inest. Et illi quidem qui fidei soli iustificationem imputant, sine mandatorum Dei obseruatione, duo potissi m im in suae opinionis defensionem adserunt:alterum quod non ea sint legis mandata, ut impleantur, sed ut in iis homo veluti in speculo sese contempletur,' suam imbecillitatem agnoscat, ac se peccatorem confiteatur.
Alterum, quod non poli it lex a quoquam obseruari, ut hu-
638쪽
manis viribus grauior. Hine vores illae , Fide sola iusti a
mur. Deus non vitam, quantumlibet impiam, sed fidem intuetur. Euangelium nescit opera bona. Homo liberi arbi- . .
vij non est. Omnia fato teguntur: sc id genus infinitar.Dictum or. est autem , mandatorum legis obseruationem sine fide in W, d Christum nihil ad salutem facere, nee posse illa nisi ex agni- γῶ Christi gratia impleri. Nunc his respondeamus,qui contrarium tuentur. Et primum quod aiunt , Legis mandata non ideo data esse ut impleantur , sed ut in iis homo veluti in sp eulo sese contempletur: hoc postremum eo needetur faciIὀ, esse etiam hac ratione data mandata, ut sint quasi speculum sie enim & Paulus in ea quam ad Romanos seripsit epistola I m. tradit Sed nusquam vel Pauli, vel alia quamis seripturae sententia , quod ob solam peccatorum agnitionem, & non etiam ut custodiantur & impleantur data este ostendit. Et perspiscuum est, unius rei plures esse posse causas. Quod autem praeterquam quod peccata accusat custodiri debeant,sive ut eust diantur data sint, hoe in scripturis Canonicis scriptum inuenimus. Audi Israel, inquit Moses, & obserua vi saetas, quae Tmi. cpraecepit tibi Dominus Deus, & bene sit tibi t Dominus Deus noster, Deus unus est. Diliges Dominum Deum tuum exto- r
to corde tuo Ic ex tota anima tua , de ex x a sertitudine tua. l
Et mox: Custodi praecepta Domini Dei tui. ae testimonia, &statuta quae praecepit tibi, & fac quod placitum est& bonum . In conspectu Domini, ut bene sit tibi. Et iterum i Praecepit
nobis Dominus ut faciamus omnia statuta hare timeamus Dominum Deum nostrum. Et dei neepse Considera quod hodie proposuerim in conspectu tuo vitam & bonum, contra mortem & malum : ut diligas Dominum Deum tuum , ut 6 L3o ambules in viis eius, & eustodias mandata illius, de vives.sie & David: Mandasti mandata tua custodiri nimis. Et:
Maledicti qui declinant ἱ mandatis tuis. sed ais, Moses & VAErgDavid Iudaeis bax ptaeceperunt, ae scripserunt. Audi igitur ,au. Christum tibi loquentem, si fortὸ illi acquieueris. Omnis,
inquit, qui audit verba mea haec, & facit ea, assimilabitur vum sapienti, qui aedificauit domum suam superpetram,& d stendit pluuia, dc venerunt flumina, & flauerunt venti. & ir- a. aruerunt in domum illam,& non cecidit,sundata enim erat super petram. Et omnis qui audit verba mea haec, 8e non fuitra, similis erit viro stulto. qui aedisicauit domum suam super
639쪽
arenam, & destendit pluuia, & venerunt flumina & flauerunt venti,& irruerunt in domum illam , & cecidit, & suit ruinais eius magna. Et alibi : Si vis ad vitam ingredi, seruanianda. o ta. Et iterum: Hoene, & viues. Loquitur autem de Dex ac proximi dilectione. Huic & apostolica consentit do in a. Paulus enim testis est, quod non auditores , sed factores legis
iustificabuntur. Et Ioannes ait, Haec est charitas Dei,ut mandata eius custodiamus, & mandata eius grauia non sunt. Et: Qui dieit se nosse Deum, de mandata eius non custodit, mendax est ,& in eo veritas non est. Qui autem seruat verbum
eius, vere in hoe charitas Dei persecta est. Hine Iacob hortatur, dicens: Estote factores verbi & non auditores tantum, fallentes vosmetipsos. His ergo aliisque eius generis scriptu-xae testimoniis Elaria me ostenditur, non ideo tantum legem latam esse, ut peceata manifestentur, verumetiam ut eust diantur & seruentur. Et quomodo illorum opinio huie seriaditurarum sententiae eonueniet, Qui apertissimis testimoniis contradicunt Iam vero secundum discutiamus , quod dia, eunt, mandata diuinae legis facto esse impossibilia.. a nullo obseruari posse. Haec opimo aut vera est, & scri prerat testimo- μι. o niis conueniens manibus approbatur: aut salsa est, & seripi m repugnaris ab omnibus recte expisditu ed scri prura posis sibilia ea esse & oh id obseruari posse testatur. Moses enimae, tare ait, Manda urinh quod ego praecipio tibi hodie non intra. V iam biliter supra I st,m procul positum, nee in caelo situm. vi possis dieere et uis nostrum valet ad caelum ascendere, vegelatat illud ad nos, ut audiamus atque opere impleamus neis hue trans mare positum. ut eauseris,&dica : Qui se nobis p tetit mare transfretaren illud ad nos usum deserre, ut possismus audire & facere quod praeceptum est, sed iuxta te est sermo valde in ore tuo, & in eoiae tuo, ut saetas illum. Et Chriit stus in Evangelio: Tollite iugum meum super vos, Sc. Iustum enim meum suave est, & onus meum leue. Et Ioannes: Mandata eius,inquit, grauia non sunt. Quanquam hoe saei
Ie eoneesserim, sine fide in Christum atque eius gratia impon ilia esse humanis viribus. Christus enim ait: sine me nihil absens potestis facere. Et Paulus testatur nos non esse sussieientes eooitare aliquid a nobis quasi ex nobis. Nihilominus tamen impossibilia direre mandata ,salsum est:possumus enim ea eu
stodire, si non ex nobis,sem ex eo qui la nobis babitat spiru
640쪽
m. Id quod idem Paulus eonsequenter doeere voluit cum ait: Nostra lassicientia ex Deo est. Et alibi: spiritus adiuuat in- R .st
firmitatem nostram. Tum per gratiam aeeeptat nos. sed&in hodierna epistola et u silem Apostoli elase videtur, quid Fratia Dei in credentibus praestet, eum per gratiam Christi in omnibus, in omni verbo, & in omni scientia diuites factos esse Corinthios testatur, nee quiequam illis deesse in I. coris vlla gratia. Ecce quod praeter hominem etiam aliquid sit in homine. si ergo ipse Deus qui verax & fidelis est, confirmat xeredentes, non uno aliquo die, sed usque ad aduentum Do mini nostri Iesu Christi quid impossibile eis erit An non omnipotens spiritussanctus est an non omnia potest 'an a breviata est manus Domini, aut imminutae sunt vires eius tAn non veritas dixit, credenti omnia possibilia esse Amendieo vobis, si habueritis fidem, diretis huie monti,Tollere, id Isait. mittere in mare.& fiet. An non& Paulus magistri verba χrat. suo exemplo eonfirmat, eum omnia se posse eonfirmat in eo 'TH tui nos eonsortat. Non igitur ideo solum data sunt Dei manata ut peccata Ostendant,verumetiam ut perficiantur & eompleantur.Neque etiam impossibilia sunt quae Christi fides &gratia facit Deilia & leuia. Quiestat ergo diuer sa opinatium
peruleae ia. Iam vero iis quoque sed breuiter respondeatur,
qui ultra potior sit fides an eharitas qua runt. Cui quaestioni eausam dedit scripturae varia interpretatio. Qui enim ebari. talem potiorem dixerunt, illi Ioeo, qui est prima ad Corinthios i 3. inhaesierunt. Nunc autem innent haee tria . fides, spes, eliaritas : maior horum charptas. Tune huius Euange
iij distis: In Eis duobus mandatis me dilactione Dei&pr ximi loquitur uniuersa lex pendet di Prophetae. Etha equi- Πdem aperta seriptura est. At qui fidem praestantiorem dix runt, aliis scripturae locis innituntur. Ut in Ieremia, ubi Do--2hminus non se victimas, sed obedientiam, hoe est, fidem qum Ire Isiuisse ait. Et quod Propheta ait: uli tui Domine respiciunt fidem. Et quis eontrouersiam hane tollet Ipse Christus ves e ipso tollet, quod hic utranque & fidem & eharitatem eo hingit. Propterea Ac Marcus Euangelista eum hanc lectionem scriberet clarius expressIt ambas eoni unpens. Audi Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est, & diliges Dominum Deum tuum. Atque in hanc sententiam Ioannes quoque