장음표시 사용
641쪽
nomine filij eius Iesu Christi& diligamus alterutrum. Ecce
tibi utrumque uno mandatoeomprehensum. non quod unum
haec ab illa diuidi non possit, sed quod diuidi non
debeant. Altera enim sine altera Deo di splicet. Cum autem hare tria manent, fides, spes, charitas. Charitas tamen ipsum caelum ingreditur, manetque sola, caeteris cessantibus. Fides 1 dc spes huius tantum vitae sunt, charitas & suturae: illie enim
videbimus & habebimuς. Quod autem videtur iam, utique non creditur, & quod habetur, iam non speratur. Cum autem videtur quod hie creditur, & habetur quod hie sper itur: utique quod hie a matur, ardentioli charitate diligi- tui. Tria ergo haec eum hie simul sunt, maior horum ch xitas eo fit persectior, quo manet diuturnior. Atque hae ratione hoe Euangelium consideratum, non absurde commm . nis quaedam regula dici potest secundum quam omnino vini: vendum sit, ut in prima quaestione a malo desista mus, & an me diligamus scrutemur: in secunda vero nosmet eonfirmemus in omnibus aduersitatibus, atque fidem si recta ac vera sit examinemus. Haec enim duo Christus voluit, eum dilectionis magno mandato si lem coniunxit. Et quidem ita
coniunxit, ut multa comprehendant, multa cogitanda eo
municent. Nam quolad dilectionem attinet. primum quod de magno legis Mahdatoin rrogatu . dilectionis meminit, voluit significare Oupiu non , t Moses in tabulis lapideis. sed in a sectu menti,M uam finscripturus esset, ut in Ieretur. I3 mia se facturum esse pwmiserat, α quod credentes non edicti seueritate vel a prauis absterrere, vel ad bona velit eompellete . sed voluntatem per Spiritumsanctum di dilectionem reatriri ad obedientiam indueere. Vt de iugum suum suaue,&onus sat. αα suum leue dixit. Deinde quod addit, Ex toto corde tuo, de
'' in tota anima tua, & in tota mente tua: hoc fecit, ne quis si
bi persuadeat se diligere Deum. Lieet ad quaevis alia hunc
assectum diuidat qui in dilectione Dei totus requiritur. Siq& illud: Diliges proximunituum sicut teipsum, addidit, vediscamus ubi quaerendus sit Deus, nempe subcruce in aduerinci in I sis. Hie enim probatur dilectio Dei an perfecta sit eum Christum in proximo reficis, seruas , nutris. Tertio, quM ait inius duobus mandatis uniuersam legem & trophetas comprehendi , ostendit Deum non tam factum quam affectum requirere, de quod nullam iactum siue eharitate Deo placeat. Unde
642쪽
sequitur Iudaeos, gentes , haereticos, aliosque legem non implere etiamsi nullum atrox facinus committant,srustra externis bonis omnibus studeant, si non ex charitate opera sua metiti fuerint.Finis enim praecepti charitas. Et bine illa operum Phari sieorum reiectio Christi. Amen dieo vobis, receperunt mercedem suam. Non enim ex charitate Dei , aut proximi γait. c. prodierunt,sed ut viderentur ab hominibus quaecunque fece-Tunt. Quare interrogatus de uno magno mandato, addit &secundum. Hoc nimirum significans, quia Deus diligi non
possit. nisi& proximus charitate complectatur. Qui enim non diligit fratrem quem videt, Deum quem non videt quo modo potest diligere Et hoe mandatum habemus a Deo, ut D n. 4.
qui diligit Deum,diligat & fratrem suum. Id quod hypocritas Duae eonfidentiae arguit,qui sibi ipsis belle placebant, quasi
Deum diligerent, nullo licet assectu erga proximos tangerentur. Haec aliaque multa Christus hoe dilectionis mandato significauit.An no autem in his Christiano homini digna latet meditatior An non est,quo se pii quique exercere possint Beatus ergo vir cuius voluntas in lege Domini est,& qui syncero Val. r. pectore in lege eius meditatur die ac nocte. Erit enim vili- oum iuxta decursus aquarum plantatu, quod fructum suum abit in tempore suo. Et solium eius non defluet,& omnia quaecunuue faciet prosperabuntur. Beatus inquit) qui timet Uit uti
Dominum in mandatis eius volet nimis. Potes in terra erit semen eis, generatio rectorum benedicetur. Gloria Se diuitiae in domo eius,& iustitia eius manet in seculum seculi.Utinam autem & nos mandata Dei meditaremur, non Pharisaico m
re multa de iis inquirentes, sed ex dilectione illa implentes. Non enim illi solum quarum Psalmista meminit,benedictiones in nos venirent, sed multo potiores atque sempiternae.Sed
videamus quid de altera parte idem Christus doceat ut conueniente fundamento At structura fide inquam & dilectione spiritualis aedificatio nostra crescat sursum. Hypocrita inquit non est quὁd de magno mandato tu quaeras,qui minimum horum non implesti. Non est quod hoc de tui te viribus facturusperes,& si maxime seceris,an ideo tibi felicitas debebitur caelestis 3 Ad quid igitur promissio Messiancur Christum venimrum ereditis 3 Quod eius osseium erit, ad quid gratiae ipsius dona elargientur, si sine ipso ex lege caelum vobis deberi vultis r Hac occasione suam quaestionem legis doctoris interroga Z tioni
643쪽
tioni addit: Quid vobis videtur de Christo, euius filius est
Duo autem doeere vult quae fides nostra de christo requirit, nimirum quod homo ipse ac verus Deus sit, unus Christus. Et quidem hominem esse Iudasi nouerant ex seri pluris, at Dei fi . Iium esse ignorauerunt. Rogat igitur, cuius filius sit 3 Dicunt ei:David. Et iusta hee eorum responsio est. Nam scriptura id de Christo testatur, toti sisque Christiani orbis fides sie habet. In psalmis ipse ait, Annunciabo nomen tuum fratribus meis, in medio Ecclesie laudabo te. Ecce ego& pueri mei quos de-Wal. it. dit mihi Deus . Quia ergo pueri communicauerunt carni Neb. i. de sanguini,& ipse limiliter participauit iisdene Et in Ioannet Isa. 8. Uade,die fratrisus meis, ascendo ad patrem meum & patrem
Ioan. 2 . vestrum , Deum meum & Deum vestrum Hane inquam naturam in Christo quam videbant agnouerunt, & confessi sunt. Dan. Io. Homo cum sis inquiunt facis teipsum Deum, sic ipse se etiam palam hominem esse profitebatur , ut in Mattham 8. Mio. Marc. ro. Alibi quoque hanc ipsam quaestionem apudio. discipulos mouit: Quem . inquit, dicunt homines esse LIium hominis Et mox t Vos autem quem me esse dicitis Hine est quod Paulus humanitatem in Christo praedieat asse-R-.I. rens factum illum esse ex semine David, secundum carnem, in similitudinem corruptibilis carnis. Et eiusdem factaeollatione cum Adam primum illum hominem ait de terra te renum , secundum verb, id est, Christum, de caelo esse exi cora3. stem. Et alibi apertius etiam, Unus, inquit, mediator Dei& hominum, homo Christus Iesiis. Eece tot multisque aliis Ioeis scriptura humanam naturam in Christo praedicat. Et quis fructus, eredere Christum verum esse hominem Primum consutantur haeretici, qui ipsum non verum, sed famiasti eum corpus assumpsisse asseuerarunt olim. Deinde i gens consolatio piis mentibus hinc venit, si Iesum confitemur nostram earnem assumpsisse, quod suae erga nos dilectionis
magnum sit argumentum,tum etiam ut sciamus nos non habere pontificem qui non possit compati infirmitatibus nostris, tentatum autem per omnia pro similitudine absque pee-Heb. . eato. Hine est quod Ioannes ait: Omnis spiritus qui confit
r.Ioan. . tur Christum in earne venisse ex Deo est. At non solum in ea ne, veru metiam in carne & semine David venisse eonfitendum est, oropter promissionis veritatem. Nam quemadmodum , ut Paulus testytur, nusquam angelor apprehendi, sie
644쪽
iste quoduis semen, sed Abrahae & David semen apprehen
dit. Ad Abraham enim ait: In semine tuo benedicentur om- Gen. Q nes gentes,non dicit, In seminibus, quasi in multis , sed in lamine tuo, quamn uno, qui est Christus. Et David: De fru- PDI. isi. Etu ventris tui ponam supersedem tuam. Idem alibi prophetae testantur, Isa. Π.Hier. 2s. Psal.88. Propterea & Paulus Romanis scribens,ipsum ex semine Dauid natum asserit,hoc est, ipsum esse qui Abraham ae Dauid promissus erat, quem scriptura David filium vocat, in quo omnes promissiones Deissint, Amen & ita. Ae talem agnouerunt qui clamauerunt: 2.conr. Iesu fili Dauid miserere nostri. Huc respicit quod ad virginem tuti.s matrem angelus ait: Et dabit illi Dominus sedem David pa- ho. tris eius.Tertio non solum filius, verum etiam Dominus con- Lue.r. fitendus est.Et hoc est,quod hic Christus urget. Qu inodo ergo,inquierauid in spiritu vocat eum Domi num , dicens:Di. T l.ico xit dominus domino meo, sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est Parum esset fi-num esse David secundum carnem,si no & dominus eius esset secundum Deum.Dominum autem eius esse scriptura ostendit, Dixit dominus domino meo. Dominus autem Dauid non solum natiuitatis, verumetiam regiae maiestatis ratione. David enim ad tempus regnauit mortalis, Christus autem rex est liueternum,quia spiritualis, Dauid quidem hostes suos gessicit, sed homines, Philistaeos, Ammonitas, Idumaeos,&alios .sed nobis non est colluctatio aduersus carnem & sangui M.f. nem, sed aduersias principes & potestates,aduersus mundi rectores tenebrarum harum, contra spiritalia nequitiae in ea lectibus.Quid autem David filius aduersus hos potuisset Aliud igitur semen promissum erat Christus, qui eaput huius serpentis contereret. Hunc regem significabant Isaias s. Daniel. Cena 7. Gabriel Luc. i. Hic ergo David regnum confirmauit & benedixit , sine quo nec David regnasset. Per hunc omnium regnorum dominum, sedentem a dextris domini Dei nostii, reges etiamnum regnant. Huic conueniunt quae sequuntur, quod sub pedes eius omnes inimici eius subiugabuntur. Id quod partim factum est, cum ait: Data est mihi potestas omnis in caelo de in terra, partim futurum. & plane fiet, eum I. or. IS.
ipse Deo & patri regnum tradiderit. ed quid, inquis, mihi commodat Christum regem esse de dominum3 Et hoc accipe,
645쪽
Christus ad dexteram patris sedens regnat hoe est, spiritualis rex est.Dextera enim spiritalia,sinistra terrena significat. Rex Dan. s. est non in se uno,sed & in nobis omnibus. Unde ut eofidamus Uah ios monet, quia ipse vicerit mundum. Atquimodo in nobis regnet,audi, Dominare in medio inimieorum tuorum. Non dieit, inimicos tuos omnes pariter prosternes, ne unus supersit, sed dominaberis in medio eorum. Undique tepetent,tu veris Dominus & rex permanebis. Non enim malum omnino aufer a nobis, sed ut ipsum vineamus virtutem eonfert. Id quod . Mi .in Paulo videre est, qui cu interrogasset Dominu, ut hostem. stimulum carnis auferret, tandem nunc sibi regem direntem
audit. Sussicit tibi gratia mea. Nam nos quoque bae contenti gratia certamus, quousque ipse sub pedibus subitetat omnes inimicos nostros: ut possimus Paulinum illum triumphum .sor. 1s. canere: ubi est mors victoria tua, ubi mors stimulus tuus' Deo autem gratia, qui dedit nobis victoriam per dominum Iesum Christum. Talis rex Christus est, eui subiugabuntur'. omnes inimici eius,nolint velint. Quidam enim sua sponte, ut Mag latena, quidam easti, ut Paulus, se huic imperio suta dunt alis,inquam, qui nos quoque dominari faeit in medio inimicorum nostrorrum,nobiscum in certamen descendit,pro nobis pugnat. Ecee quomodo& nobis eommodat Christum regem es, At hic quoque sacerdos ered&us est.Ut idem Psal. 7sLios. mus habet: Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech. Sacerdos, inquam, qui apud patrem pro nobis apparet & interpellat, qui etiam pro sua reueretia exauditur. te de iudex venturus eonfitetur. Id quod idem quoque Psal,
mu testatur.Dominus a dextris tuis confregit in die irae suae reges.Iudicabi t in nationibus implebit ruinas, eoquassabit c pita in terra multoru. Haec omnia Christus proposita quaestim ne docet,eum Psalmum David in testimonium utriusque naturae sue adducit, duo quasi in unum eolligens, ut quae ad solutem scitu sunt neeessaria facilius & percipiantur & memoria teneantur felicius. Agit: ergo,hue oculos mentόmque aduertite, Christum hominem atque Deum credite & eonfitemini ipsum super omnia diligite, inque ipso proximum amplectimini.Confisi de ipsius gratia, qui ut se dii igere velimus
monet,etia vi possimus dabit. Id ergo praestet trinus & unus, sui laus per omne aeuum.
646쪽
ET astendens Iesus in nauiculam tranSfretavit.& venit in ciuitatem suam. Et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto. Et videns Iesus fidem illorum,dixit paralytico: Corifide fili,remittuntur tibi peccata tua. Et ecce quidam de Scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat. Et com vidisset Iesus cogitationes corum,dixit Vt quid cogitatis mala in cordibus vestris3 Quid est facilius dicere,Dimittuntur tibi peccata tua, an dicere, Surge & ambula Z Vt autem sciatis quia filius hominis habet potestatem dimittendi peccata in terra, tunc ait paralytico,Sumge, tolle lectum tuum & vade in domum tuam, Et surrexit, & abiit in domum suam. Videntes autem turbae timuerunt &glorificauerunt Deum, qui deindit potestatem talem hominibus.
REηρμomni autemspiratiι mentis vestrara induis te nouum hominem , qui secundum Deum crea-rmessis tui titia ct sanctitate veritatis. Propter quod deponentes mendacium,loquimini ve)itatem unusquisqMe cum proximo suo: quoniam sumus inuice membra. Irascimini nolite peccare. Sol non occidat super iracundiam vestram. Nolite locum dare diabolo. sui furabatur , iam non furetu=: m agis autem laboret,Ferando manibussuis,quod bonum ιν, ut habeat unde tribuat necessitatem patienti.
647쪽
eo factum miraculum adiungitur. Vna enim
utriusque historiae intentio, 3c hic quidem apertius demonstratur, quod illic age natur obicurius. Illic, inquam, Psalmi autoritate Christus confitebatur Deus & homo, cum filius David secundum earnem,idόmque dominus eius secundum diuinitatem asserebatur.Sed Iudaei nec Chrilbam, quem expectabant, talem fore e redebant,qualem ipsi in Dauide,non intellecto,legebantium ipsum esse Christum, quem loquentem audiebant, agnoscebant,fecundum carnem viventes, praeter carnem & sanguinem nihil sapiebant.Hare illius gentis illa nimirum est caecitas, cuius & Isaias propheta meminit, & postea Christus iusto Dei iudicio eos percussos pro durae ceruicis poena, ut nos moneamur, testatus est, ut oculis videntes non agnoscerent,& auribus audientes non intelligerent, utique malitia excata cati, videre non potuerunt, quod non nisi fidei lumine intueri potest. Quos ergo scripturae testimoniis ad Christi diuiniistati s professionem inducere non potuit dominus, hos nunc euidenti miraculo ad eiusdem naturae confessionem nititur attrahere,sed nec uno,uerum tribus miraculis, iisque eiusmodi omnino quaenulli praeter diuinampotentiam conueniunt.
scrutariae intueri corda renεsque hominum solius Dei opus μι-7 Christus hie Iudamrum cogitationes cognouit, cogno δι- γ' uit in quam,& indieauit, Quid,inquit,cogitatis mala inco dibus vestris 3 Solius Dei est, limittere noxas hominum,ut in Isaia clare scriptum est. At Christus hie paralytico peccata dimittit : Confide,inquit,fili, remittuntur tibi peccata tua. Sed quia hoc factum oeulis hominum videri nequit, ideoque de eo dubitari posset , ecce euidentius , ac oeulis nostris exposi-kh ς tum tertium addit: Ut aute sciatis quia filius hominis habet
potestatem dimittendi peccata in terra, tunc ait paralytiaco : Surge, tolle lectum tuum ,& vade in domum tuam. Et surrexit, ' abiit in domum suam. Nimirum & hoc Dei opus, nullo adhibito medicamine sanare morbos. His diuinitatis operibus cum Christum David Dominum,tum sese ipsum desilium & dominum esse demonstrauit. Et quibus argumentis hane suam natura in humili specie aperuiset 3e ostedisset validius An noges illa caxa, an no durae ceruicis, an no pertino quae
648쪽
huc tot tanti sq: factis nee duet voluit. nee totuit trahi Nos ergo relictis caecis ea cor si & pertinacium hominum ducibus qui olim ea cutietium oculoru squamas agni sanRuine abluimus,huc oculos conuertamus, beneficetiae simulatque omniis potentiae diitinae hoc factum consideremus, fidem nostram confirmemus,ut nos quoque omnipotens curet medicus precemur ,& denique ad eiusdem magnificentiae laudem tantorum recordatione factorum moniti accendamur. Haec de
summa & intentio huius Euangeli i est, huius in illo magna
satis offertur occasio. Iam ipsum Euangelistam audiamus. Α-scendens,inquit Iesus in nauiculam transfretavit,& venit in ciuitatem suam Euangelicae fratres historiar naturam conis sideremus. Qui principum virorum huius seculi facta literis commendant posteritati, magno spiritu, ingentique ver borum apparatu,rem aggrediuntur& depraedicant, di id quidem necessario,nimirum ut quam factorum magnitudo non meretur gloriam , sermo plausibilis impetret. At longe alia latio est dictatori spiritui lancto , eum ad enarranda Christi facta calamos velociter scribentium Euangelistarum adminuet. Simplex ubique narratio in assectata oratio. Ecce enim tuangela est tantum diuinae potentiae facinus enarraturus Matthgus, carum bia
nihil de Christo praemittit, quod non de quolibet homine & steriarasentire & liceat dicere, eum conscensa nauicula tranassere- narratio
sertiQuis autem tam simplici exordio, illud subsequuturum Diplex. sperasset factum Non sublimi, per aera vectus populi antevolat oculos, non mutata stagni natura pessundat, id quod potuit,& alibi secit, imb nee fecit solum, verum etiam aliis facere, coneessit. Quis enim Israelem siceis pedibus mare Exod.r trubrum transire secit Nempe idem qui fluctus maris si Icari.gdauit, & qui Petrum super aquas ambulare secit,& mergen- Irruit. I . tem dextera porrecta seruauit.Sed ut nee semper,nec ubique, cur m nee omnibus diuinitatis virtutem ostendit, ita hie ut naui- stm noragaret, ipsi erat conuenientissimum, nobis vero pernecessa semper diarium.Si enim ubique se Deum manifestasset, quae nobis hu- uinam viis manitatis suae argumenta reliquisset Licet enim & multa tutem o & magna sint quae humanam naturam in ipso demonstrant, sendit. multi tamen non vulgi solum, veru metiam literatissimoruhominum applausu verum hominem negauerunt: ut Cerdo, Apelles,Valentinus, Manichaeus Apollinaris, & alij.Qua au- arast. intem insania triumphassent ,si aut nullis, aut infirmis demon- Hem.
649쪽
data omnia impleat , non video , quomodo trahi possit. sa-dem ratio proximi estι Nam & huius scriptura monet nos, Scnatura docet. Sed in Christo eius& argumenta & exempla persectissima consideramus. Ut ipse in Ioanne ait: Maiolem Dan.I3 charitatem nemo habet , quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis. Et: Ego sum pastor ille bonus & cognosco
Dan. Io oues meas, & animam pono pro eis. Et Ioannes: Dilexit nos, voe.I inquit, & lauit nos a peccatis nostris in sanguine suo. Et Paulus: Dilexit nos, inquit, & tradidit semetipsum pro nobis. Et D s. hanc Dei in nos charitatem Ioannes in argumentum nostrae erga proximum dilectionis adducit. In hoc cognouimus chaontatem Dei, quoniam ille aniniam suam pro nobis posuit,&nos debemus pro fratribus animas ponere.Qui habuerit substantiam huius mundi, & viderit fratiem suum necelle habere , & clauserit viscera sua ab eo, quomodo charitas Dei manet in eo Ecce hoc modo agnitio Christi , quae est ex fide, ut & Deum & proximum diligamus facit. Praepostere igitur . legis doctor tumidus ille de mandato legis quaerit, non solum quod per illud se vitam consequuturum confidebat, verum l . etiam quia sine Christi fide illud se implere posse putabat quo certe facto & inscientiam suam eximiam, & hypocrisin insi- gnem prodidit. Optime autem Christus, mox soluta Phari-1ari quaestione, aliam de fide instituit, non quidem reprobans. quod de diuinis mandatis syncere in quaestionem vocari potest, & confusum doctrinae ordinem arguens. Nam si de macidatis Dei scrutari, eaque obseruare credentem indignum enset, haud dubie & doctorem & quaestionem explodillet. sed quia aliquid in iis situm est, nostro bono respondit. Nostri etiam hoc tempore de fide ac charitate disputant, sed contrario modo, & quemadmodum ille iustificationem hominis Imh gi sine fide tribuebat, ita hi contrario modo eandem nudae LMi imputant sine ullius mandati obseruatione. Sic alij pau- Ioclementiores charitati, hoc disputant, quae potior fides ancharitas sed utrobique error & falsitas inest. Et illi quidem qui fidei soli iustificationem imputant, sine mandatorum Dei
obseruatione, duo potissim lim in suae opinionis defensionem adserunt:alterum quod non ea sint legis mandata, ut impleantur, sed ut in iis homo veluti in speculo sese contempletur,' suam imbecillitatem agnoscat, ac se peccatorem confiteatur. Alterum, quod non positi lex a quoquam obseruari, ut humanis
650쪽
inanis viribus grauior. Hine vores illae, Fide sola iusti a
mur. Deus non vitam, quantumlibet impiam , sed fidem intuetur. Euangelium nescit opera bona. Homo liberi arbi- . LV iiij non est. Omnia fato reguntur: se id genus infinita .Dictum P I. M Iest autem , mandatorum legis obseruationem sine fide in Christum nihil ad salutem facere, nee posse illa nisi ex agniti Christi gratia impleri. Nunc his respondeamus,qui contrarium tuentur. Et primum quod aiunt, Legis mandata non ideo data esse ut impleantur, sed ut in iis homo veluti in sp eulo sese contempletur: hoc postremum concedetur Dei IAesse etiam hae ratione data mandata, ut sint ouasi speculum sie enim & Paulus in ea quam ad Romanos scripsit epistola 2 m. tradit Sed nusquam vel Pauli, vel alia quaevis scripturae sententia, quod ob solam peccatorum agnitionem, & non etiam ut eustodiantur & impleantur data esse ostendit. Et perspicuum est, unius rei plures esse posse causas.Quod autem pra, terquam quod peccata accusat custodiri debeant,sive ut eust diantur data sint, hoc in scripturis Canonicis scriptum inuenimus. Audi Israel, inquit Moses, & obserua vi saetas, quae Tecl. spraecepit tibi Dominus Deus, & bene sit tibi t Dominus Deus noster, Deus unus est. Diliges Dominum Deum tuum ex t rto corde tuo dc ex tota anima tua, & ex hiata sertitudine tua.
Et mox: Custodi praecepta Domini Dei tui. ae testimonia, &statuta quae praecepit tibi, & sac quod placitum est& bonum . - . 1 in conspectu Domini, ut bene sit tibi. Et iterum i Praecipit nobis Dominus ut faciamus omnia statura haec ,& timeamus Dominum Deum nostrum. Et deinceps et Considera quod hodie proposuerim in conspectu tuo vitam & bonum, contra mortem & malum : ut diligas Dominum Deum tuum, ut πω. 3 ambules in viis eius, & eustodias mandata illius, & viues.sie & David: Mandasti mandata tua eu diri nimis. Et: Maledicti qui declinant a mandatis tuis. sed ais, Moses & Psa IgDavid Iudaeis bax praeceperunt, ae scripserunt. Audi igitur ,au. Christum tibi loquentem, si forte illi aequieueris. Omnis, inquit, qui audit verba mea haec, Ac facit ea, assimiIabitur vum sapienti, qui aedificauit domum suam super petram, Ac deis . Iscendit pluuia, dc venerunt flumina, ct flauerunt venti & ir- , . aruerunt in domum illam,& non cecidit,sundata enim erat super petram. Et omnis qui audit verba mea haec, Ad non facitra, similis erit viro stulto. qui aediacalut domum suam super