장음표시 사용
651쪽
arenam, & destendit pluuia, & venerunt flumina & flauerunt venti,& irruerunt in domum illam , & Geidit, & suit ruina mari is eius magna. Et alibi: si vis ad vitam ingredi , serua manda- R., Io ta. Et iterum et Hoc fac, & viues. Loquitur autem de Deiae proximi dilectione. Huie & apostolica consentit doctrina. Paulus enim testis est, quod non auditores, sed factores legis iustifieabuntur. Et Ioannes ait, Haec est charitas Dei,ut man data eius custodiamus, & mandata eius grauia non sunt. Et: visis L Qui dicit se nosse Deum, & mandata eius non eustodit, mendax est,&in eo veritas non est. Qui autem seruat verbum eius, vere in hoe charitas Dei persecta est. Hine Iacob hortatur , dicens: Estote factores verbi & non auditores tantum, fallentes vosmetipsos. His ergo aliisque eius generis script xae testimoniis clarisi me ostenditur, non ideo tantum legem
latam esse, ut peceata manifestentur, verumetiam ut custodiantur & seruentur. Et quomodo illorum opinio huie seriapturarum sententiae conueniet , Qui apertissimis testimoniis contradicunt Iam vero secundum discutiamus , quod di- eunt, mandata diuinae legis facto esse impossibilia, a nullo obseruari posse. Haec opimo aut vera est, & seripturae testimo- et euι. 3o Uisconueniens omnibus approbatur: aut salsi est, & script vide A. rae repugnans,abom bus recte exploditur.Sed scri prura ponas.qsas . sibilia ea esse c& id obseruari posse testatur. Moses enimas. se per ait, Mandatuinhoc quod ego praecipio tibi hodie non mira. V aer. biliter supra I , neque procul positum, nee in caelo situm. vi possis dioere et Quis nostrum valet ad caelum ascendere, vedelatat illus ad non ut audiamus atque opere i mpleamus neque trans marepositum. ut eauseris,& dicat: Quis e nobis pice. M terit mare transfretare,& illud ad nos usque delirre, ut polsimus audire & facere quod praeceptum est, sed iuxta te est sermo valde in ore tuo, & in corde tuo, ut faeias illum. Et Chri fati .ri stus in Evangelio: Tollite iugum meum super vos,&c. Ιugum enim meum suave est, & onus meum leue. Et Ioannes: Mandata eius,inquit, grauia non sunt. Quanquam hoe saei
Ie eoneesserim, sine fide in Christum atque eius gratia imponDan. Is Gilia esse humanis viribus. Christis enim ait: sine me nihila. Or.3 potestis sacere. Et Paulus testatur nos non esse lassicientes eogitare aliquid a nobis quasi ex nobis. Nihilominus tamen, mpossibilia direre mandata,falsum empossumus enim ea eustodire, si non ea nobis,certe ex eo qui in nobis habitat spiria
652쪽
en. Id quod idem Paulus consequenter doeere voluit .eum ain Ibidem Nostra lassicientia ex Deo est. Et alibi: spiritus adiuuat in- Rem.st
firmitatem nostram. Tum per gratiam aeeeptat nos. sed
in hodierna epistola eiusdem Apostoli elate videtur. quid gratia Dei incredentibus praestet, eum per gratiam Christi
in omnibus, in omni verbo, 3e in omni se lenita diuites factos esse Corinthios testatur, nee quiequam illis deesse in I. coris vlla gratia. Ecce quod praeter hominem etiam aliquid sit in homine. si ergo ipse Deus qui verax & fidelis est, confirmateredentes, non uno aliquo die, sed usque ad aduentum Do mini nostri Iesu Christi quid impossibile esserit An non omnipotens spiritussanctus est an non omnia potest 'an a breviata est manus Domini, aut imminutae sunt vires eius lAn non veritas dixit, credenti omnia possibili aesta Amendieo vobis, si habueritis fidem, diretis huie monti,Tollere,& Infatu. mittere in mare. dc fiet. An non& Paulus magistri verba usuo exemplo eonfirmat, eum omnia se posse eonfirmat in ecYTHM. iiii nos eonfortari Non igitur ideo solum data sunt Dei manata ut peccata Ostendant,verum etiam ut perfietantur Ac eompleantur.Neque etiam impossibilia sunt quae Christi fides de gratia facit facilia de leuia. Quiestat ergo diuersa opinatium peruleaeia. Iam vero iis quoque sed breuiter respondeatur, qui ultra potior sit fides an eharitas quaerunt. Cui quaestioni eausam dedit scripturae varia interpretatio. Qui enim chari. talem potiorem dixerunt, illi Ioeo, qui est prima ad Corinthios i 3. inheserunt. Nunc autem manent ham tria fides, spes, charitas: maior horum charItas. Tune huius Euangm
lii dictis: In Fis duobus mandatis de dilictione Dei & pro ximi loquitur uniuersa lex pendet Se Prophetae. Et hare quidem aperta scriptum est.' At qui fidem praestantiorem di x
runt, aliis scripturae locis innituntur. Ut in Ieremia, ubi Dominus fion se victimas, sed obedientiam, hoe est, fidem quaesiuisse ait. Et quod Propheta ait: uli tui Domine respieiunt fidem. Et quis controuersiam hane tollet Ipse Christus veshoe ipso tollet, quod hic utranque Se fidem & eharitatem eo iungit. Propterea δc Marcus Euangelista eum hanc lectionem scriberet clarius expressIt ambas coniungens. Audi Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est, te diliges Dominum Deum tuum. Atque in hane sententiam Ioannes quoque
653쪽
nomine filii eius Iesu Christi& diligamus alterutrum. Ecee
tibi utrumque uno mandatoeomprehensum non quod unum
sint,& haec ab illa diuidi non possit, sed quod diuidi non
debeant. Altera enim sine altera Deo displicet. Cum autem haec tria manent, fides, spes, charitas. Charitas tamen ipsum caelum ingreditur, manetque sola, caeteris cessantibus. Fides& spes huius tantum vitae sunt, charitas & suturae: illi e enim videbimus & habebimus. Quod autem videtur iam, utique non creditur, & quod habetur, iam non speratur. Cum autem videtur quod hie creditur, & habetur quod hie sper tur: utique quod hie amatur, ardentiori charitate diligi- tui. Tria ergo ham eum hie simul sunt, maior horum eb ritas eo fit persectior, quo manet diuturnior. Atque hae ratione hoe Euangelium consideratum, non absurde comm nis quaedam regula dici potest secundum quam omnino vinuendum sit, ut in prima quaestione a malo desistamus ,& an vere diligamus serutemur: in secunda vero nosmet eonfimmemus in omnibus aduersitatibus, atque fidem si recta aevera sit examinemus. Haec enim duo Christus voluit, eum dilectionis magno mandato filem coniunxit. Et quidem ita coniunxit, ut multa comprehendant, multa cogitanda eo- municent. Nam quod ad dilectionem attinet, primum quod de magno legis mandato interrogatus, dilectionis meminit, voluit significare ouod non , t Moses in tabulis lapideis. sed. in assectu mentis letam suam linscripturus esset, ut in Iere .ga se facturum esse promiserat, & quod credentes non edi .seueritate vel a prauis absterrere, vel ad bona velit- eompellete . sed voluntatem per spiritum sanctum I dilectionem matri II ad obedientiam indueere. Unde iugum suum suaue,&onus 22 suum leue dixit. Deinde quod addit, Ex toto corde tuo, lein tota anima tua, & in tota mente tua: hoc secit, ne quis si
bi persuadeat se diligere Deum. Lieet ad quaevis alia hunc
assectum diuidat qui in dilectione Dei totus requiritur. Si e& illud: Diliges proximim tuum sicut teipsum, addidie, vediscamus ubi quaerendus sit Deus, nempe subcruce in adue Isau. I sis. Hie enim probatur dilectio Dei an perfecta sit eum Christum in proximo reficis, seruas, nutris. Tertio, quὁd ait in his duobus mandatis uniuersam legem & prophetas compre hendi, ostendit Deum non tam factum quam affectum requi
rere, & quod nullum iactum siue charitate Deo placeat. Unde
654쪽
sequitur Iudaeos, gentes, haereticos, aliosque legem non im fere, etiamsi nullum atrox facinus committant,frustra externis bonis omnibus studeant, si non ex ebaritate opera sua metiti fuerint.Finis enim praecepti charitas. Et bine illa operum 'Mm. 28. Phari serarum reiectio Christi. Amen dico vobis, receperunt mercedem suam. Non enim ex charitate Dei , aut proximi Infair. c. prodierunt,sed ut viderentur ab hominibus quaecunque fecerunt. Quare interrogatus de uno magno mandato, addit de
secundum. Hoc nimirum significans, quia Deus diligi non
possit. nisi Ac proximus charitate complectatur. Qui enim non diligit fratrem quem videt, Deum quem non videt quo modo potest diligere Et hoc mandatum habemus a Deo, ut I. Dan. 4.
qui diligit Deum,diligat&fratrem suum. Id quod hypocritas
uae eonfidentiae arguit,qui sibi ipsis belle placebant, quasi Deum diligerent, nullo licet affinu erga proximos tangerentur. Haec aliaque multa Christus hoe dilectionis mandato significauit.An no autem in his Christiano homini digna latet meditatior An non est quo se pij quique exercere possint)Beatus ergo vir cuius voluntas in lege Domini est & qui syncero dat. r. pectore in lege eius meditatur die nocte. Erit enim vili- num iuxta decursus aquarum plantatu, quod fructum suum abit in tempore suo. Et solium eius non defluet, & omnia quare uue faciet prospes abuntur. Beatus inquit qui timet Ual. uti
Dominum in mandatis eius volet nimis. Poias in terra erit semen eis, generatio rectorum benedicetur.Gloria de diuitiae in domo eius,& iustitia eius manet in seculum seculi.Vtinam autem & nos mandata Dei meditaremur, non Pharisaico m
re multa de iis inquirentes, sed ex dilectione illa implentes. Non enim illi solum quarum Psalmista meminit, benedictiones in nos venirent, sed multo potiores atque sempiternae.Sed
videamus quid de altera parte idem Ch ristus doceat v t conueniente sundamento & structura fide inquam & dilectione spiritualis aedificatio nostra crescat sursum . Hypocrita inquit non est quὁd de magno mandato tu quaeras,qui minimum horum non implesti Non est quod hoc de tui et te viribus facturusperes,& si maxime seceris,an ideo tibi selicitas debebitur eaelestis 3 Ad quid igitur promissio Messianeur Christum vent rum ereditis Quod eius osse tum erit, ad quid gratiae ipsius dona elargientur, si sine ipso ex lege eaelum vobis deberi vultis r Hac occasione suam quaestionem legis doctoris interrogaz tiom
655쪽
tioni addit: Quid vobis videtur de Christo, euius filius est
Duo autem docere vult quae fides nostra de Christo requirit, nimirum quod homo ipse ac verus Deus sit, unus Christus. Et quidem hominem esse Iudaei nouerant ex seri pluris, at Dei DIium esse ignorauerunt. Rogat igitur, cuius filius sit 3 Dicunt ei:David. Et iusta hee eorum responsio est. Nam scriptura id de Christo testatur, toti sisque Christiani orbis fides sic habet. In psalmis ipse ait, Annunciabo nomen tuum fratribus meir, in medio Ecclesie laudabo te. Ecce ego& pueri mei quos de . Nahit. dit mihi Deus . ama ergo pueri communicauerunt carni Neb. i. de sanguini,& ipse limiliter participauit iisdem: Et in Ioannet Io.8. Uade,die fratribus meis, ascendo ad patrem meum & patrem
Ioan. 2o. vestrum , Deum meum & Deum vestrum Hanc inquam naturam in Christo quam videbant agnouerunt, δc confessi sunt. Dan.Io. Homo cum sis inquiunt facis teipsum Deum, sic ipse se etiam palam hominem esse profitebatur, ut in Mattham 8. Meto. Marc. Io. Alibi quoque hanc ipsam quaestionem apud discipulos movit: avem. inquit, dicunt homines esse LIium hominis Et mox t Vos autem quem me esse dicitis Hine est quod Paulus humanitatem in Christo praedicat act- Rom. r. rens factum illum esse ex semine David, secundum carnem, in similitudinem corruptibilis carnis. Et eiusdem facta collatione cum Adam primum illum hominem ait de terra te renum , secundum vero , id est, Christum, de eaelo esse eati cor.M. stem. Et alibi apertius etiam, Vnus . inquit, mediator Dei& hominum, homo Christus Iesus. Ecce tot multisque aliis Ioeis scriptura humanam naturam in Christo praedicat. Et quis fructus, eredere Christum verum esse hominem Primum eonfutantur haeretici, qui ipsum non verum , sed famiasti eum corpus assumpsisse asseuerarunt olim. Deinde ingens consolatio piis mentibus hinc venit, si Iesum confitemur nostram earnem assia mpsisse, quod suae erga nos dilectionis
magnum sit argumentum,tum etiam ut sciamus nos non habere pontificem qui non possit compati infirmitatibus nostris, tentatum autem per omnia pro similitudine absque pe
Heb. . eato. Hine est quod Ioannes ait: omnis spiritus qui confit 3.Ioat . . tur Christum in carne venisse ex Deo est. At non solum in ea ne,veru metiam in carne & semine David venisse eonfitem H dum est, Dropter promissionis veritatem. Nam quemadmodum , ut Paulus test itur, nusquam angelor apprehendi, sie
656쪽
ore quodnis semen, sed Abrab ae & David semen apprehendit. Ad Abraham enim ait: In semine tuo benedicentur om- .ir nes gentes,non dicit, In seminibus, quasi in multis, sed in Galat. 3. semine tuo, quamn uno, qui est Christus. Et David: De fru- PDI. isi.ctu ventris tui ponam super sedem tuam. Idem alibi prophetae testantur, Ila.II. Hier. 2 . Psal. 88. Propterea de Paulus Romanis scribens,ipsum ex semine Dauid natum asserit,hoc est, ipsum esse qui Abrahamae Dauid promissus erat, quem scriptura David filium vocat, in quo omnes promissiones Deilant, Amen & ita. Ae talem agnouerunt qui clamauerunt: 2.cor. r. Iesu fili Dauid miserere nostri. Hue respieit quod ad virginem Aratt.s matrem angelus ait: Et dabit illi Dominus sedem David pa- ho. eris eius.Tertio non solum filius, Verum etiam Dominus con- Luc. r. fitendus est.Et hoc est,quod hic Christus urget.Quomodo ergo,inquit,David in spiritu vocat eum Dominum , dicens:Di dat.ic dicit dominus domino meo, sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est Parum esset fian um esse David secundum carnem,si no & dominus eius esset secundum Deum.Dominum autem eius esse scriptura ostendit, Dixit dominus domino meo. Dominus autem Dauid non solum natiuitatis, verumetiam regiae maiestatis ratione. David enim ad tempus regnauit mortalis, Christus autem rex est irueternum,quia spiritualis, Dauid quidem hostes suos deuicit, sed homines, Philistarus, Ammonitas, Idumaeos ,&-2 alios.sed nobis non est colluctatio aduersus carnem & sangui be. nem, sed aduersias principes & potestates,aduersus mundi rectores tenebrarum harum,contra spiritalia nequitiae in caelestibus.Quid autem David filius aduersus hos potuisset3 Aliud igitur semen promissum erat Christus, qui caput huius serpentis contereret. Hunc regem signisicabant Isaias s. Daniel. Gen. . . Gabriel Luc. i. Hic ergo David regnum eonfirmauit & nedixit , sine quo nec David regnasset. Per hunc omnium re gnorum dominum, sedentem a dextris domini Dei nostri, reges etiamnum regnant. Huic conueniunt quae sequuntur, quod sub pedes eius omnes inimici eius subiugabuntur. Id quod partim factum est, cum ait : Data est mihi potestas om- fat. 18.nis in caelo&in terra, partim futurum.& plane fiet, cum I.cor. Is.
Ipse Deo&patri regnum tradiderit. ed quid, inquis, mi bicommodat Christum regem esse de dominum3 Et hoc accipe, Z a. Christus
657쪽
Christus ad dexteram patris sedens regnat, hoe est, spiritualis rex est. Dextera enim spiritalia, sinistra terrena significat. Rex Dan.3ς est non in se uno,sed & in nobis omnibus. Unde ut eofidamus 'sui. ios monet, quia ipse vicerit mundum. At qumodo in nobis regnet, audi, Dominare in medio inimicorum tuorum. Non dicit, inimicos tuos omnes pariter prosternes, ne unus supersit, sed dominaberis in medio eorum. Undique te petent,tu vero Dominus & rex permanebis. Non enim malum omnino aufer a nobis, sed ut ipsum vineamus virtutem consert. Id quod Paulo videre est, oui eu interrogasset Dominu, ut hostem, stimulum carnis auferret, tandem hunc sibi regem die temaudit. Sufficit tibi gratia mea. Nam nos quoque bae contenti gratia certamus, quousque ipse sub pedibus subii elat omnes inimicos nostros: ut possi mus Paulinum illum triumphum .sis. is. eanere: ubi est mors victoria tua, ubi mors stimulus tuus' Deo autem gratia, qui dedit nobis victoriam per dominum Iesum Christum. Talis rex Christus est, eui subiugabunturnus.'. omnes inimici eius,nolint velint. Quidam enim sua sponte, mori' ut Mag latena, quidam easti, ut Paulus, se huic imperio subadunt.Talis,inquam, qui nos quoque dominari facit in medio inimi eorum nostroriam,nobileum in certamen descendit, pro nobis pugnat. Ecce quomodo & nobis commodat Christum regem esse At hic quoque sacerdos erededus est.Ut idem Pal. 7 ios. mus habet: Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech. Sacerdos, inquam, qui apud patrem pro nobis apparet & interpellat, qui etiam pro sua reueretia exauditur. ie& iudex venturus eonfitetur. Id quod idem quoque Psal. mus testatur.Dominus 1 dextris tuis confregit in die irae suae reges. Iudicabit in nationibus implebit ruinas, eoquassabit e
pila in terra multoru. Haec omnia Christus proposita quaestim ne docet,eum Psalmum David in testimonium utriusque natu rae sue adducit, duo quasi in unum eolligens, ut quae ad salutem scitu sunt neeessaria facilius & percipiantur & mem ria teneantur felicius. Agit: ergo,bue oculos mentόmque aduertite, Christum homi nem atque Deum credite & confit
mini ipsum super omnia diligite, inque ipso proximum amplectimini.Confisi de ipsius gratia, qui ut se diligere velimus
monet,etia vi possimus dabit. Id ergo praestet trinus & unus, sui Iaus per omne aemIm.
658쪽
I T astendens Iesus in nauiculam transfretavit. I & venit in ciuitatem suam. Et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto. Et vidcns Iesus fidem illorum,dixit paralytico: Confide fili, remittuntur tibi peccata tua. Et ecce quidam de Scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat. Et cum vidisset Iesus cogitationes corum,dixit: Vt quid cogitatis mala in cordibus vestris3 Quid est facilius dicere,Dimittuntur tibi peccata tua, an dicere, Surge& ambular Vt autem sciatis quia filius hominis habet potestatem dimittendi peccata in terra, tunc ait paralytico,Sumge, tolle lectum tuum & vade in domum tuam, Et surrexit,& abiit in domum suam. videntes autem turbae timuerunt &glorificauerunt Deum, qui deindit potestatem talem hominibus.
R βηρ mini autem stiritu mentis vestra, indui
te nouum hominem , qui secundum Deum creatus est in iustitia ct sanctitate veritatis. Propter quod deponentes mendacium,loquimini veritatem Unu uisque cum proximo suo: quoniam sumus inuice membra. Irascimini , ct nolite peccare. Sol non occidat super ι cundiam vestram. Nolite locum dare diabolo. sui furabatur , iam non furetu=: magis autem laboret,operando manibussuis,quod bonum ι', ut habeat unde tribuat necessitatem patienti. Z 3 SERMO
659쪽
tot tantisq; factis nee duci voluit. nee potuit trahi Nos
ergo relictis caecis caecoru & pertinacium nominum ducibus qui olim ea cutietium oculoru squamas agni sanguine abluimus, huc oculos conuertamus, beneficetiae simulatque omniis potentiar ditiinae hoc factum consideremus, fidem nostram confirmemus,ut nos quoque omnipotens curet medicus precemur, & denique ad eiusdem magnificentiae laudem tantorum recoldatione factorum moniti accendamur. Hac de
summa & intentio huius Euangelii est, huius in illo magna
satis offertur occasio. Iam ipsum Euangelistam audiamus. Ascendens,inquit Iesus in nauiculam transfretavit,& venit in eluitatem suam Euangelieae fratres historiae naturam conis
sideremus. Qui principum virorum huius seculi facta literis commendant posteritati, magno spiritu, ingentique ver borum apparatu,rem aggrediuntur & depraedicant, & id quidem necellarib nimirum ut quam factorum magnitudo non meretur gloriam, sermo plausibilis impetret. At longe aliatatio est dictatori spiritui sancto , eum ad enarranda christi facta calamos velociter scribentium Euangelistarum admouet. Simplex ubique narratio, in assectata oratio. Ecce enim tuangen est tantum diuinae potentiae facinus enarraturus Matthgus, earum hianihil de Christopra mittit, quod non de quolibet homine & steriarasentire & liceat dicere, eum conscensa nauicula tranassere- narratio
sertiQuis autem tam simplici exordio, illud subsequuturum Diplex. sperasset factum Non sublimis per aera vectus populi ante uolat oculos, non mutata stagni natura pessundat, ad quod potuit,& alibi fecit, imb nee fecit solum, verum etiam aliis facere, conoessit. Quis enim Israelem fideis pedibus mare Exia. r trubrum transire fecit Nempe idem qui fluctus maris se- I rati. gdauit, Se qui Petrum super aquas ambulare secit,& mergen- Aruit. I . tem dextera porrecta seruauit. Sed ut nee semper,nec ubique, cur Claria nee omnibus diuinitatis virtutem ostendit . ita hie ut naui- stus non garet , ipsi erat conuenientissimum, nobis vero pernecessa semper Arium.Si enim ubique se Deum manifestasset, quae nobis hu- Minam viis inanitatis suae argumenta reliquisset Licet enim & multa tutem o & magna sint.quae humanam naturam in ipso demonstrant, flendit. multi tamen non vulgi solum, verum etiam literatissimoruhominum applausu verum hominem negalierunt: ut Cerdo, Apelles,Valentinuς, Manichaeus.Apollinaris,& alij. Qua au- aras intem insania triumphassent ,si aut nullis, aut infirmis demon- Hem.
660쪽
tionibus erroris sui conuinci potuissent, qui paucis ii': non
iniqllectis Scripturae locis tantum fauoris consecuti suntlut ergo verum se hominem declararet, nauim astendit,nauigauit,nauigando nostrae fidei seruiuit,nostrae saluti consulit.Nostrae naturet substantiam assumens, nobis per omnia assimia Bebr. x lari debuit Clarificaturus diuinitatem suam miraculo in nostra forma humiliat se nauigio.Hic ordo factorum Dei:prius humiliat,deinde exaltat:prius mortificatapostea exaltat, prius deducit ad inferos, postea reducit. Sic mortuus est prius in carnis humilitate, quam resurgeret pro diuinitatis potentia. Habet autem & aliam signiscationem haec nauigatio. I sau. g. vltro in Gerasenorum fines venerat, beneficia non potetibus obtulerat &ecce tota illa ciuitas exiens rogat ut transeat a finibus eorum. Quos ergo beneficiis ad fidem attrahere laborabat, hos inuitus deserit. Et cum subito eorum oculos finenque effugere potuisset,moram trahere voluit. Eadem ratione Isaia nobiseum agit.Stat ante ostium nostrum pulsans si quis aperiat ei. Inuentus est a non quaerentibus se Ipse eligit nos, de non ipsi nos,& propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos ante constitutionem mundi,nullo nostro merito, cum
Inan. s essemus mortui delictis,conuiuificauit nos Christo. Delitiae bes. I autem eum eius sint,esse cum filiis hominum, inuitus 3c non nisi profligatus recedit. Id quod manifeste in Issaeie videre licet. Quoties enim peccauit Israel, & iterum atque iterum ExoL 33 exoratus mansit cum illa gente:Dereliquerunt ipsi dominum nolueruntque vias eius,vitulo erecto, Ecce dixerunt) dij tui. 3ui te eduxerunt ex Aegypto. Peccauit de Dauid domino, a-
ulterio coniungens homicidium, neque tamen Dominus rati. 18 deseruit eum. Occiderunt Iudaei prophetas Domini, omnes, AEur. 7 non tamen dereliquit eos, nisi nouissime clamantes: Nolle I n. Io se Christum regem, magis veris tolli ac crueifigi velle, quod Marc. I6 praeter Caesarem nullum regem habeant. Tune demum seni6sque ab iis nec adhuc penitus auertit.Tunc, inquam , prae-eepit discipulis, ut in uniuersum orbem irent, Euangelium& salutem oblatam praedicarent omni creaturae. Hinc illa Petri vox: Vobis oportebat primum loqui verbum Dei,sed quia repellitis illud, & indignos vos iudicatis aeternae vitae, ecce νή. s conuertimur ad Gentes. Haec igitur & Gerasenis hac mora sua dum navim ascendit, quasi dicere voluit:Ecce obtuli be
neficia vobis, repellitia di me & illa.Quid debui tibi popule