장음표시 사용
691쪽
bi virtutem expertus erat verbi, pet secte omnibus verbiis eredit. Et quod credit ostendit, ni familiam suam ad fidem indueit. Ea enim natura est fidei., qui in multos sui efficere similes, omnes ad fidem ad agnitionem Dei, ad vitam
pertrahere aeternam : maxime verbi ut aequum est in domesticos, atque .nostrae fidei commistbs, in huius salutis portlim dirigere. Nec fiet id melius quani super totis exemplo. Nam
Regis ad exemplum totus componitur orbis. Ad patris familias mores, uniuersa eorrigitur familia.Unde enim inter nos tanta fidei imbecillitas, tantaque morum peruersitas i A pa--. rentibus. 1 patribus familias. Si enim aliunde est, quod dedecet, eur quod vident, aenorut sustinent Cur non arguunt di pia correctione detergunt Sed timent ne vel quid lucelli ipsis ergo decidat, aut ab aliis audiataMedice cura teipsum. Tolle tranem quae in oculo tuo est primum: deinde veniens Luci educ festucam de oeulo statris tui. Ideoque iugi etiam du- Lue. σrissimum, quod Salomon iis, qui praesunt denunciat, cer-tδ expectabunt. Regulus ille noster eam vel maximam laudem meretur, quod fidelis ipse fidelem δe credentem secte familiam.Vide tamen quM Euangelista hanc solam domum
credidisse narrat, non aliqua aliam. Sie si perius miraculum illud , quo aquam in vinum conuerterat, discipulorum tantum secuta est fides, nemo praeterea qui tamen omnes, Ut discipuli aquam vinum factum per ipsum nouerant discum bentium. Quo hoc docetur, licer plurima homines videant& audiant, tamen maior pars semper in peccato & in increadulitate pei seuerat, uni tamen familiat fides attribri itur, exuritus reualhscentia filii , ut iii emadmodum initio sermohis dictium est. intelligamus, tribulationes:& aduersitates saepe spiritualibus bonis commodare Quemadmodum Paulus Apostolus gloriatur in tribulationibus suis,sciens quia tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem probatio vero spem . si es autem non confundit. Unde Salomon re pros risdie admonet ne abiiciamus disciplinam Dpmini, neq rficia .mus,cum ab eo eorripimur ebs quem diligit d6mihi. , corripit A quasi pater in filio coplacet sibi. Hi ne & Iaeob. n. nes ait:Omne gaudiit existimate fratres aeu in varias tetationes in Iacib. aeideritis cietes P probatio fidei vestrae patietia opatur,patie-tia autε opus persecta habeat, ut sitis psecti &integit in nullo defieientes. Aduersa valetudine Regillus admonitus, veri it
692쪽
rediit ipse eredulus qui exierat incredulus. Et ut ipse exiret&Christum quereret, filius non seruus febri correptus est. Hine se humiliauit , & orans tandem plus quam sperare ausus fuisset impetrauit. Et haec quidem omnia breuis illa doeuit Euangelij historia. Caeterum quemadmodum superius symphenissa figura erat Gentium ad fidem conuers rum , ita filius reguli typum gerit Iudaici populi. Hic enim hopulus mori ineleiebat , quum gentium saluaretur multitudo : At Regulus niij pater,salutem precatus filii, patrumae prophetarum veteris testamenti fides est.Non enim omnino de irrevocabili eos proiecit Deus sententia, imo ubi plenitudo gentium intrauerit, omnis quoque Israel saluus fiet: idque septima hora, hoe est, quando Christus iustitiae sel seeundb sese ad nos hue inelinaueri illiusque quod expectamus iudieij signa dederie. Quemadmodum enim Gentes fidem receperunt, quando ascendit Christus, ita Iudaieandem fidem suseipient ubi secundo descenderit. Morale: Regulus ratio est . filius sensualitas. Abris peccatum .'habet enim nisus & ealorem inordinatum, id est, interdum amorem & timorem. Causa febris siue peccati, adolescentia, nobilitas , rerum affuentia. Ubi enim eiusmodi sunt. faeilis ad peceatum lapsus est. Et hic morbus eerte inducie mortem, nisi Christus auxilio fuerit. Eo igitur sestinemus
citius ipsum accedere. Ne tardemus conuerti ad ipsum, quoniam cito venit ira eius. Gratia eius nobiscum, Amen.
I Deo assimilatum est regnum caelorum homini
regi qui voluit rationem ponere cum seruis suiso Et quum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta. Cum auiatem non haberet unde redderer, iussit cum Dominnus t
693쪽
DO MIN. XXIII. POST P E N T. sysnus eius venundari ,& uxorem eius ,& filios ,&omnia quae habebat, & reddi. Procidens autem serisuus ille, orabat eum,dicens: Patientiam habe in me,& omnia reddam tibi. Misertus aute Dominus serui illius,dimisit eum,& debitum dimisit ei. Egressus
autem seruus ille, inuenit unum de conseruis suis, qui debebat ei centum denarios tenens suffoc bat,eum dicens:Redde quod debes.Et procidens conseruus eius rogabat eum dicens: Patientiam haberi me, & omnia reddam tibi. Ille autem noluit, sed abiit Se misit eum in carcerem onec redderet debitum . videntes autem conserui eius quae sebant,
contristati sunt valde, dc venerunt & enarrauerunt domino suo omnia quae facta fuerant.Tunc vocavit
illum Dominus suusδε ait illi: Serve nequam, Omne debitum dimisi tibi, quoniam rogasti me: nonne ergo oportuit & te misereri coserui tui,sicut & ego tui misertus sum 3 Et iratus Dominus eius tradidit eum tortoribus quoadusque redderet ei uniuersum debitu .Sic & pater meus caelestis faciet vobis,si no remi seritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.
I Vitatorei mihi estote, fratres , ct obseruate e qui ita ambulant, sicut habetis formam nostram. . fulti enim ambulant, quos sepe dicebam vobis nunc autem ct flens dico inimicos crucis Christi:quom nisinteritus, quorum Deus venter est, ct gloria in ta ι--- leserum , qui terrena sapiunt. V Ira autem conuersatio in caelis πιλνnde etiam Saluatorem expectemus,
Pominum no Irum Iesum Christum, qui reformalis B B s corp
694쪽
3ρι Pos T. p. IOAN. FER I E P I T. corpus humilitatu huba cor figuratum corpcri claritatis suae secundum operationem virtutis suae qua etiam possit subucere sibi omnia. s E R M Oimuis .HN Leuitieo legi mus fissis ungulis animalia qui ruminant munda , & non solum humanis cibis, veru metiam diuinis apta iudieata fuisse sacrificiis
δ contra, non ruminantia immunda, ut nec huma
nis usibus, nec diuinis saerifieiis digna. Sed nunquid Deo eura de bobus Quaerit Apostolus , an peeudum sanguine detestatur Dominus & creator omnium Nobis haee seripta sunt nos Dei sacriseio digna animalia , si ruminamus, indigna a non ruminamus , Ecce quotquot hic eonvenimus , in eampo euangelicae messis congregamiur. tritieum verbi diuini, legente me concepistis,inque pectorissureta ingessistis. Iam videte si munda an vero immunda sitis eonsiderate. Non in hoe verbum audivistis Euangelii,ut mox abeuntes, nobilis cibus intra vosmet intereat,inque secessiimabeat : sed quod audivistis, quod concepistis ex secretis cogitationum eructandum est,. in os meditationis proserendum est, pedem figentes prauentibus animis opus est,tic veram gustus dulcedinem me monitore percipiet is Quid enim ad nos si plurima pars immunda,& aut hune diuinae segetis campum planὰ negligunt, aut si qui huc veniunt , inglutientes abeunt, nee dulcedinem nec fructum ullum percepturi Ieant immiida animal ia. Abominatio enim sunt Deo. Vos autem, ut munda sitis, studete. Verbum Dei, qum iuxta literam audivisti , & hic mecu & domi ruminantes cogitate,examinate q i id velit quaerite dulcedine eius fruamini. Digna enim haec est parabola isto studio vestro. Ego quod meum osse tum est, non deero: dc si singula verba ruminare tempus μ' patitur. occasione tame dabo ut possitis ipsi. Parabola est,& Ioga est, sed ideo longa, ve diutius eius dulcedini immoremur: parabola vero,' facilius intelligamus. it Iud is ut crux Christi, ita de sermo eius simplex scandalum, sie gentibus stultitia i nobis vero virtus Dei est.&sapientia. Potuisset ille quidem supra humanum eaptum exquisitis de abstrusis verbis regni eaelestis mysteria sonare,sed no eoueniebat illi,qui omnes docere venerat,nobis expediebati ut nec autem apertis verbis
695쪽
ad intellectum nostrum sese aeeomodaret, nobis erat utilinsimum, Primum enim liere Syris vulgare sit parabolis loqui, voluit tamen Christus per hune loquendi modum ostendere, eodem se quo prophetae priores spiritu loqui: nana & his eadem iri tendi eonsuetudo fuit, ut in Isaia & Ezechiele Vi- dere est. Deinde , ut adimpleret prophetas id vaticinantes suturum, Dauid enim in persona Christi ita in Psalinis i quitur: Audite his omnes gentes auribus percipite omnes, qui habitatis orbem, quique terrigenae& filii hominum, simul in unum diues & pauper. Os meum loquetur sapientiam. 3c meditatio cordis mei prudentiam. Aperiam in parabolam aurem meam , aperiam in psalietio propositionem meam. Et iterum: Attendite popule meus legem me3m, in- Dat relinate aurem vestram in verba oris mei. Aper iam in parabiniis os meum,loouar propositiones ab initio. Et Isaias de Chri- is sto: In loquela labi j, & lingua altera loquetur ad populum istum , cuius prophetiae de Paulus Apostolus meminit. Ter 1.orii tio etiam quo intelligeretur melius, eo loquitur apertius, tipse in Ioanne ait: si terrena dixi vobis & no meditis,quomo sdo si caelestia dixero eredetis Voluit enim hoe ipso omne n bis praeripere excusationeme quis sublimitate verboru praetε- Teut. 3 oderet damnationi suae. Si e Moses Israeli praecepta seribens tanquam eolophonem addit, Mandatum hoc quod ego praeeipio tibi sodie non supra te est, neque procul positum, nec in caelo situm ut possis dicere: Quis nouiram valet ad caelum ascendere, ut deserat illud ad nos, ut audiamus, & opere impleamus 3neque trans mare positum. vicat. seris,& dicas:Quis E nobis poterit mare transfretare, de illud ad nos usque deserre, ut Pollimus audire de facere quod praeceptum estὶ sed iuxta te est sermo valde in ore tuo, de in eorde tuo, ut facio illum. li sdem sere verbis Baruch propheta loquitur. Quarto Zarae. 3 denique ae postremo, ideo parabolis usus est Dominus ut sciremus Euangelii negotium non eonsistete in verborum sublimirate, sed simplicitate sermonis.Quemadmodii ea de re corinti paulus fusius loquitur, eum ait: Ego in infirmitate& tim re & tremore multo sui apud vos, de sermo meus de praedi-eatio mea non in persuasibilibus humanae sapientiae verbis,
sed in ostensione spiritus de virtutis. Vt fides vestra non sit in sapientia hominum, sed in virtute Dei. Ide nihil se scire piae Ater Iesum Christu da huc crucifixu iudicat.Has ergo ob eausas para
696쪽
parabolis utitur Christiis, nee hie Iesum, verumetiam alibi multa in p irabolis docet, pro captu auditorum, imo sine parabolis non loquebatur eis. Cum igitur parabolis locutum audis, tuae eum utilitati consuluisse cogita. Si enim bonus αpius es,in hoc tibi seruiunt,ut tum fide,tum pietate proficias. Ge. xi Sin malus Sc impius, hoc temonent, ut resipiscas. Huic rei parabola, quam de vinea Sc arat iis malis , de seruos de filium occidentibus proposuit, huic etiam nuptiae, quas alij trucidatis seruis negligunt, alij male subintrant, huic denique & praesens quam audiuimus seruit. Nihil enim proderit tibi dimissum ene debitum , t ue manumissum , nisi tu ipse
etiam eundem misericordiae affectum exhibueris erga tuos debitores.Caeterum oceasionem bule parabolae Petri quaestio
dedit. Monstrante Domino viam, qua reducerent fratres e rantes, praescriptoque correptionis fraternae modo, Petrus
quoties peceanti in se fratri remittendum esset, sto aliorumque nomine quaesiuit, Domine anquill quotiens peceabit iume frater meus, & dimittam ei Vsque septies Homo cum: .ri . . effet Petrus. homini fratri abunde satisfactum, si septies dimitteret, arbitrabatur, adhuc quid Christiani nominis pers cito postularet ignarus, eum interrogatione prosere sente tiam, quasi magnum aliquid diceret. Hic ergo vel propterministerium,postea illi conereditum in Ecclesia, vel propter priuatam inuidiam repellendam , praeter humanam eaelesti erudiendus erat doctrina. Proinde quasi summam negotij persti ingens hominu amator,no dico tibi inquit usq; septies sed usque septuagies septies.Numero nimirum definito,infi- 16 nitum significans ompletus enim est numerus septenarius, Ut in Leuitico scriptum legimus. Sin autem linquit Domi nus J nee sie obedieritis mihi addam correptiones vestras septuplum propter peccata Vestra. Et ne arbitrarentur nullam post septuplum plagarum numerum superesse poenam ι εc veimpii nitat is spe priuarentu r, addit, Et conteram superbiam duritiae vestiae ac si diceret,ioties multiplicabo plagam,qu ties opus fuerit pro conterenda duritiae vestrae superbia. Veergo nos omnes intelligeremus, quam indignum sit homini Christiano, imo eum quanto periculo coniunctum sit a Deo optimo Maximo, sericordiam suscepisse & eandem fratri non exhibete hanc Christus parabolam horroris prosectis αtimoris plenam addidit, eamque tanquam ad Omnes nost perti
697쪽
DO MIN. XXIII. POsT PENT. 3 sp
pertinentem his verbis eonet usit, Sie dc pater meus earlestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris. In his enim verbis totius parabolae expositionem habemus, nempe, quis rex ille sit, eum ait, Sic & parer ADLis meus eae testis faciet, quis seruus, si non remiseritis, quod debitum, quis conseruus, si non remiseritis unusquisque fratri suo decordibus vestris, qui tortores, quis earcer, & quo ba ctempore fient. Pater ergo caelestis Rex de Dominus nosterest. Id quod David etiam innuit, eum ait, Deus magnus D Psis minus de Rex magnus super omnes Deos. Et mox, Ipse mitnos, dc non ipsi nos. Nos populus pascuae eius , de oves manu
eius. Sic alibi quoque serui illius Domini regis dicimur, ut Paulus Christum teribit formam aecepisse serui. utque seia- τ&Ρ.1mus, quis ille seruus sit, mox subdit, in similitudinem hominum factus, & habitu inventus ut homo. Quicunque ergo horno est,sibi haledicta existimet, vetet inquit Petrus Jeom- -- L Ioperi, quia non est personarum aereptor Deus, non est illi eu- rat. αra de aliquo, vel impiis etiam attestantibus . nec respicit hominum personas.Omnes enim subiiciuntur illi, nolentes,YOlentes. Pij quidem sponte se seruos Domini Dei agnoscunt, LM II nec gloriantur in obsequiis, quorum diues Dominus non eget, sed magis eum omnia quaecunque praecepta sunt, sec.rint, inutiles se seruos profitentur rimpij vero digna correptione trahuntur, ut quam beneficiis superbi respuunt, aduersis humiliati profiteantur,ut in Pharaone,Antiocho, Nabuchodonosor.& aliis multis videre es qui omnes eastigati,
unum ac verum Dominum caeli terraeque conselli sunt. sed
nec serui solum nos,veru metiam debitores sumus. Principio enim donauit nobis omnia delicta, delens quod aduersum Glis
nos erat chirographum deeret quod erat contrarium nobis, ex seruitutis domo eripiens, e potestate tenebrarum transtu- I.7u.alit nos in admirabile lumen suum. idque non eorruptibiliabus auro vel argento, sed preeio sanguine quasi agni im- maeulati Christi , quo nec maius, nee praestantius quicquam diuinitas habuit. Quae autem illius seruitutis fuerit tyran- I.coris inis, pret ij, quod ut inde liberaremur a patre pro nobis i m-
pensum est,magnitudo indicat.Deinde etiam cum nos libemtate donasset , insuper multis celestium donorum cbarismatibus imbuit, alij minus, alij maius distribuit, secundum
mensuram donatioris suae , dispensit Esque multisorras zratiae
698쪽
gratiae ae mysteriorum suoru m eonstituit nos. Ad haec ipsius caeli patriam haereditario iure possidendam promissione tradidit, sed quid nos 3 Alius ultro in pristinae seruitutis domum
deflectit. alius talentum frustra ubi conereditum in terram abscondens gratiam negligit,plurima voto pars bona Domini sui dissipant. Haee gratia est, quam creatori, redemptorial torique munifico reddimus. At pij id agnoscentes ubique, Dan. I sedebitores esse clamant, ut Ioannes, si linquiti dixeiimus quoniam peccatum non habemus, ipsi nos seducimus, Sc veritas in nobis non est. Et mox, Si dixerimus quoniam non peccauimus, mendaeem fecimus eum,& verbum eius non est
daI.i 2 in nobis. Et David orans, ais, Non intres in iudicium eum Psal. 3i seruo tuo Domine, quia non iustificabitur in conspectu tuo Wal. omnis vivens. Et iterum, 3 r. Pro hac orabit omnis sanctus in γ μι iis tempore opportuno. Et iterum, mine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me. Quoniam iniquit tes supergresiae sunt caput meum,& sicut onus graue grauatae sunt super me. Et iterum, Si iniquitares obseruaueris D
mine , Domine quis sustinebit Neque vero secus possunt pij
homines. Agnoscunt enim ita debere se eum propria infirmitate perspecta , hine ultricem conscientiam resormidant,
illine etiam hae se lege teneri, ut pro suo quisque debito mrent quotidie, sciunt. Idque mani sestissime videri potest in hae ipsa parabola, quae seruum debitorem non fuisse soluen .
do perhibet. Sed in Regum libris simile quid legimus, dicente Heli filiis suis, Si preeauerit vir in virum, plaeari ei potest
Deus, si autem in Dominum peccauerit vir, quis orabit pro eo Quytquot ergo homines sumus serui & peccatores sumus,& quidem eiusmodi debito obligati omnes, cui nemo γοω.3 scduendo est, quantumlibet iustus, sanctus, ac diues. Dicere
quidam non verentur, quia diuites sum , Sc locupletes, ut nullius egeant, qui tamen miseri, miserabiles, pauperes, beset caeci, atque nudi sunt. Hoc solo medio tantum exolvitur d
a. Or.r bitum, si proeidentes supplices misericordiam Domini re-UM. iis gis expetierimus. Ipsi enim pater misericordiarum diues ita miserieordia, Apud Dominum linquit exultans Dauid j misericordia, & eopiosa apud eum redemptio, & ipse redimet Israel ex omnibus iniquitatibus eius. Nostrarum non est virium tantu in exoluere debitum, neque enim ex operibus iustitiae quae fecimus nos, sed. secundum suam misericordiam saluos
699쪽
D o M I N. XXIII. POST P E N T. 3 9s
silvos nos seeit, inquit Paulus, ut iustificati gratia ipsius, hae- ID.3redes simus seeundum spem vitae a ternae. Haec magna illa misericordia,quam Dauid eum debitor constitutus esset petiit. Et vere magna est. Ecce enim seruo solius temporis dilationem petenti, maius eo q)od petiit dedit, dimissionem de concessionem totius mutui. Eodem plane modo nobiscumagit. Ponit enim de nobiscum rationes quotiescunque conscientias nostras per verbum excitat eonsummabitque in illa die, quando de unoquoque etiam otioso verbo ratiCnem reddituri sumus, Matth. ix. Et quando iustus Dominus unis euique vel pro malefactis poenam,vel pro benefactis redditurus est praemiunt,non sumus soluendo, nee licet rationem p nentis ditionem effugete. Si occultabitur vir in absconditis. dc ego non videbo eum,dicit Dominus Nunquid non caelum& terram ego adimplebo Et alibi Non, inquit, erit fuga eis. ---t a Fugient, S: non saluabitur ex eis qui fugerit. Si descenderint usque ad infernum,inde manus mea educet eos. 8c si ascenderint usque in caelum, inde detraham eos. Et si abstonditi fuerint in vertice Carmeli, inde scrutans auferam eos, de si celauerint se ab oeulis meis in prolandum maris, ibi mandabo serpenti,& mordebo eos- Etsi abierint in eaptiu itatem coram inimicis sitis. ibi mandabo gladio, de occidet eos, S ponam oculos meos super eos in malum Se non in bonum. Fugere igitur frustra nitimur , exeusare debiti magnitudo non patitur,praesentissimum vero medium est, manus mensemque ad Deum attollere misericordiam, id est,Chi istum Iesum 1 ostulare. Ille ille est unica nostris debitis reconciliatio, per ipsum I. I η. habemus accessum ad patrem, per ipse in exoluimus quod ex Eph D. nobis non possumus. Nulla nobis pens, nulla natio beatior. Quotquot enim extra nostrae prosessionis familiam populi sunt nuIlam debiti satisfactionem, nullam propitiationem habent, in peccatis suis moi iuntur, in earcerem, in captiuitatem de ipri Sc uxores, & liberi eorum detruduntur. At de Christo, Dei misericotalia. dicitur, H. rc est voluntas patris, qui in cael is est, ut omnis qui videt filium de eredit in eum, Om, habeti vitam aeternam. Blasphemia ergo est, cum maledicto Cain dicere, Maior est iniquitas inea, quam ut veniam merear. Omne enim peccatorum debitum, solo in spiritum sanctiam excepto, hominibus remittitur. Vnde merito TD.Irreum David dicimus, Laudate Dominum quoniam bonus, quoniam
700쪽
I, A ii quoniam in seculum misericordia eius. Et iterum , Beati quorum remissae sunt iniquitates, & quorumtecta sunt peccata. Ecce quo Christus primam parabolae partem deducat. Voluit enim ostendere omne debitum nobis esse dimissum, ut postea doceret idem misericordiae opus caeteris membris esse exhibendum. Et quibus verbis, quove orationis genere id demonstrasset lueidius Nostram ergo miseriam . inique in nos milericordiam audiuimus Nunc porro & deprauatam nostram naturam & diuinam aduertamus iustitiam. Qui debitis onustus , ae ue alieno grauatus accessit ad D minum, liber & manumissus exit. Exultabat de condonatis sibi mille talentis, dc conseruum pro centum denariorum debito su i eat, in carcerem mittit nee Domini quod acceperat beneficio monitus, nec conserui debitoris sui petitione ex ratus. Et quid aliud nos facimus t in templis Deum pro deluctis oramus,in vicis,in plateis ac domibus proximum quibus possumus modis torquemus. Nec unquam execrabilior tyrannis, inclementia, ac immanitas atrocior audita est. quam hae ipsi aetate,omnes licet pleno ore de Euanges ij verbo multum gloriemur, planin fit, quod Christus olim praedixit, refrigescente charitate multorum abundat iniquitati Christus Petrum septies remi murum peccanti in se fratri taeitὰ reprehendit.Quid nobis faceret, quibus verbis nos adoriretur, si mortali adhuc inter nos corpore cireuiret, qui non so. Ium non remittimus septies, verumetiam qu nostra est plus quia beluina immanitast immerentibus vim inserimus,damnis incommodisque assicere proximum tape bene merentem etiam, Deo obsequium ducimus. Oculos e laudimus ne miseriam proximi videamus, aures Obturamus,ne clamorem patientiam nostra rogantis audiamus, sussocamus, in earcerem detrudimus. Sed non est necesse hominum omnibus comitam describere immanitatem, hoc magis cogitandum est,quid tandem expectandum sit. Et nunquid conuenienti id Q. ordine Christus prosequitur narrare t An sorte celare potiri- . mus iniquitatem quam opera muri An non videbit Deus At arguet 3Non potest credite tanta diu oculos Dona ini latere impietas.Nouit Dominus cogitationes hominum , verbaq: atq; - actus mortalium ponderat, vident etiam coserui nostri & eo: tristantur,nec quicquam rii silent quae Viderunt, facti nimirueonscientia,quae nunquam silet anguis gemitusq; p ress