Epitome sermonum reuerendi D. Ioan. Feri dominicalium vtriusque cum hiemalis tum aestiualis partis conscripta, et diuersis temporibus anno 1556. In cathedrali Vvormatiensi ecclesia maxima ex parte pro concione habita per Ioannem a Via ... Nunc primum

발행: 1562년

분량: 869페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

771쪽

inagnificos meos,per hoc ostendit quδd Deo iudicante omnia illa nobis subtrahuntur, in quibus eonfidimus Scouae utilia esse possent. Ecce dominator Dominus auferet in die illa ab Es, Hierusalem validum 3c sortem, senem de iudicem, Sce. Hoc

etiam re ipsa sic euenit, it etiamnum sic eontingit,&c. sequiatur. Vocauit aduersum me tempus,per hoc ostendit, quod iudicio Dei tempus suum praefixum est: nemo igitur putet se euasisse, si Deus ad tempus dissimilat. Cum accepero, inquit, tempus, ego iustitias iudicabo. Hue pertinet. Clamor sod τμ 4.

morum senit ad me,&e.Item implete mensuram patrum re Omes 38. strorum, &e. Sequitur. Torcular ealcavit Dominus filiae Sion, IKal. 1 f. per hoe indicat grauitatem iudicij Dei, premit enim, ut in ediar , iv nihil inexpress im reliquit. Tune enim manifesta I. r. . erunt abscondita cordis.Itόmaue. Arguam te dc statuam eon- Psi. 49. tra faciem tuam. Item, scrutabor Hierusalem in laternis. M- sopb. I. quitur. Mandavit Dominus aduersum Iacob, in circuitu eius hostes eius Hic ostendit quod Domino iudicate omnes creaturet hominem impugnant & terrent. Nibit valet nisi hostes.

Omnia ei contraria sunt .mus enim etiam ereaturas armat in sapie.s. vltionem inimicorsi, Ac pugnabit pro eo orbis terrarum, contra insensatos. Vide quina pulchrὸ Hieremias descripserit iudieium Dei: hoc autem non ideo fecit, ut ad desperatione nos adigat,sed ut territi ad misericordiam confugiamus. Omnia haee experta est Hierusalem olim. Et nos experimur in parte:vtinam in tepore expergi scamur,ne de reliqua experiri nos oporteat. sed quaeris, unde haec omnia Audi quid Hieremias interserat. Uigilauit inquit, iugum iniquitatum mearum. In manu Domini, ce.Illa verbis pulchre deseribit peceati pernitiem. Primo enim comparat ipsum iugo, di vere graue iu- de Ac onus est super omnes filios Adae,subiicit enim nos diabo Ecα o. de quasi captiuos nos tenet. QSi enim facit peccatum, ser- Ioan .8.uut est peceati. Hine est quod Paulus dicit se venditum sub Roma. . peeeato, 3ce. Verd igitur peccatum est iugum illud oneris, de Esaia p. sceptrum exactoris. Unde solus Christus nox liberat. Deinde dieit iniquitates suas euigilasse in manu Dei,pulcherrima scilieri emphasi. Nos putamus peceata nostra dormire, de tecta esse, inque obliuionem venisse. Revera aurem in manu Domini vigilant, quanto satius esset, ut in memoria nostra vigilarent. siemin ad poenitentiam nos adigerent. Tertio dicieiniquitates suas conuolutas esse, de simul congregatas, quan

772쪽

tumuis enim non simul de uno tempore perpetrantur , tameni ad unum eumulum de in una men utram eongregatur. Qua to dieit eas nune impositas collo suo, vel ut pondus deprimemtes , vel ut laqueus suffocantes. Certum est , quod iniquitates tuae tandem super eollum tuum recident. Vides nune, qu mpernitiosum sit peccatum. Omnia autem lim experta est Hi rusalem' nos experimux,experiemurque.nis properὸ ad poenitentiam esiuersi clamemus. Iustus est Dominus,quiaos eius ad iraeundiam pro eamus. Nec tamen satis est confiteri Dei iustitiam de nostra peccata, sed oportet etiam quaerere mise meordiam per Christum. Et quibus mediis Oratione de eme datione vitae. Haec hodie eogitemus Chat isti mi,quanta scili-eet infelicitas et perdere Deum, quam horrendum sit incid te in iudicium Dei, quanque perniciosum pecore. Doleamo quδd Deum hactenus non tantum perdidimus, sed a nobis propulimus. Terreamur ad iudicium Dei, sugiamus peccatum. Oremus pro misericordia, &e.

Onuenimus hodie iterum, quemadmodum Chi; Nu stianos decet unanimiter Deum oraturi,ut& Eeelesiam & populum suum in nouissimis his pessimis,

que temporibus conseruare velit, a tam multipli-eibus malis de periculis, quae undique imminent, nee velit in hoc attendere peccata nostra , sed tantum inessabilem suam miserieordiam. Hate est causa huius nostrae hodierna congregationis,ut neminem latere puto.Faxit Deus,ut & in opere sie,nueniatur. Plurimsi enim in hoc situm est,imo tota res & s Ius nostra.Na uno hoc medio omnia a nobis mala propellere 3c auertere possemus. Verum quide est,quod pessimo in starures nostrae sunt:At Deus sua potentia potest etiam maiora in Ia auertere,& sic olim etiam secit. Tu, inquit dominaris pol 'sal. 8o. stati maris,motum autem fluctuum tu mitigasau humiliam deut vulneratum superbum, in brachio virtutis tuet dispersim inimicos tuos. Tui Dant eaeli. e. Brachium tuum est eum p tentia, busta manus tua,eleuata dextera tua. Iustitia & iudicium praeparatio sedis tuae. Miseri eordia& veritas praeredunt faciem tuam. Beatus populus qui nouit iubilationem, id est.

qui de his rebus gaudere scit. Imb beatus, qui ex his auditis confid

773쪽

eonfidentius ad Deum orat. Inuoea, inquit, me in die tribui tionis,Eruam te at honorificabis me. Haec quam vera suntlimna est scriptura exemplis. Unde David. Cum inuocarem , inmquit,exaudauit me Demate.Qu'usque ergo 6 fiiij hominum eritis tam graui eorde ut quid diligitis mendacium, &e. se tore,inquam,quia Dominus mirificat sanctos suos. Dominus me exaudiet,cum clamauero ad eam:Haec volui dicere,in e ordio sermonis , ut eo fidentias oremus. Imo in hoc habentur conciones illet extraordinariar,ut si qui negligentiores alioqui essent, se uentibus admonitionibus ad orationem urgeatur,

de pius quisque exemplis de promissis diuinae gratiae ad o

Indignitatem a

Deo exaudiatur,vel putat malum suum esse tantum,quod non possit amoueri,atque adeo frustra se oraturum este, huiusmodi homines exhiis de promissis diuinae gratiae ad orationem alliciendi sunt. Qui autem adeo negligentes sunt, quod nec Deum nec animaru suarum salute cu rani,hi Sc ostensione propriae miseriae at declaratione prisentium periculorum & comminatione etiam futuri iudici j ad orationem urgedi sunt. Et baee quidem in superioribus eo ionibus obseruaui ,obseru

bo dc nunc,urgebo dc traham ad orationem, quomodo & quibuscunque mediis possum, de spero me non ex toto frustra laboraturum, quanquam si ut Christianos decet, tantummodo Euangelia quae per annum protonuntur attenderemus, nihil opus esset noua admonitione. Illa enim satis nos de urgeret de anteerent ad orationem. Verum quia non omnes ea attedunt, pulchre se institutum est,ut quoties ad oratione conuenimus, semper de nouo dc speciali sermone admoneamur. Audiamus igitur ulterias in Threnis nostris,quomodo de quibus mediis Hieremias dc se de alios ad orationem dc timorem Dei perm uere conatus sit, sic enim subditi

T E X T v s. Audite obsecro uniuersi populi, & videte dol

rem meum et Virgines meae& iuuenes mei abierunt in captiuitatem.

Vocavi amicos meos, ipsi deceperunt me: sace G a s dotes

774쪽

CONCIONEs D. IO AM FERIdotes mei, & senes mei in urbe cosumpti sunt: quia

quaesierunt cibum sibi, ut refocillarent animas suas. Vide Domine quoniam tribulor, conturbatus est venter meus : subuersum est cor meum in me

metipso, quoniam amaritudine plena sum: foris in. terficit gladius,&domi mors similis eii. Audierunt quia ingemisco ego, & no est qui con

soletur me: omnes inimici mei audierunt malum

meum, laetati sunt, quoniam tu fecisti: adduxisti diem consolationis,& fient similes mei.

Ingrediatur omne malum eorum coram te:&vindemia eos sicut vindemiasti me propter omnes iniquitates meas: multi enim gemitus mei, & cor

meum moerens.

His verbis Hieremias primum eaput atque adeo primam suam lamentationem conclusit. Nam sicut libellus hie, quatuor capita continet: sic habet & quatuor lamentationes. In primo capite lamentatur destructionem ciuitatis. In secundo captiuationem populi. In tertio seipsum.In quarto destructionem templi. vel secundum alios: In primo capite lamentatur generalem illam raptiuitatem totius generis humani, propter peccatum primorum parentum: In secundo lamentatur specialiter eaptiuitatem Babylonicam Iudaeorum: In tertio miserias&afflictiones piorum in hae peregrinatione In quarto autem sinalem destructionem Iudaici populi , quae per Romanos tunc futura erat, nune autem facta est. Verlim his omissis attendamus finem primae lamentationis,& videamus,quid nobis in eo spiritussanctus significare voluerit. Primo Hieremias ad modu querulantis se habet. Nune hoc nune illud deplorat nunc orat,nune seipsum accusat. nunc inimicis irascitur, & saepe idipsum repetit, quemadmodu & supra quoque ostendi. In exordio nune exclamationem fuit, ut sortias moueat. Attendite,inquit,uniuersi populi dolorem meum. Et quis est ille dolor tuus .5 Hierusalem quia virgines meae & Iu

uenes mei,in eaptiuitate abierunt Vocavi amicos,&e. Et haec

quidem,etiam supra deplorauit, non tamen inutilis repetitio,

775쪽

am vietosa tautalogia est, quod iterum ea deplorat. Imὁ -- gnum prophetae aictum tile videmus. Ex abundantia enim Iurat. u. cordis loquitur,& ubi thesaurus tuus,ibi est cor tuum,& quod Gquis inuitus perdit, de hoc maxime querulatur. Tria igitur

fuerunt,quae maxime augebant prophetae animum. Primum, quod nemo erat,qui externe adiuuaret.Secundum qubd nemo erat,qui interne cosolaretur. Tertium quod nemo erat, de quo

etiam in futurum boni quid sperare posset. Haee tria maximὰ

eum angebat,ideo toties ea repetit. Nec mirum,uere enim lacrymis digna sunt. Nam alias summa etiam mala facilius t Ierantur, si assit vel externum auxilium, vel interna consol tio, vel saltem spes in futurum. Ubi autem nec auxilium, nec consolatio nec spes etiam in futurum est,ibi merito quis plorat.Sic aut erat in Hierosolymis.Cum adhuc in flore suo esset, tot h abebat amicos, hoe est conscederatos reges de populos,ut

non dubitaret sibi auxilium assiiturum,etiam si quid mali a eideret , deinde tot habebat sacerdotes, scribas in lege Dei Sescripturis peritos,ut minime quis crederet ei eluitati unquam

delaturam eonsolationem. Postremo tam numerosam iuue

tutem habebat,ut persuadere sibi possent, etiam si in praese ii tribulatione nee auxilium nee eonsolationem haberent,per inuentutem tamen suam eum tempore restitui posse. Atqui omnia hare deficiebant. Nullum, inquit, video auxilium ab amicis & confoederatis. v aut quidem eos, sed ipsi decep runt me. Deinde nullam etiam experior consolationem, a sa-eerdotibus meis. Vocaui quidem dc ipsos.Verum pars eorum in urbe eonsumpti sunt, pars reliqua suum tantsi cibum qu rit ad refocillandas animas. Postremo nec ullam spem habeo. me per filios meos cum tempore restituendam. Nam de ipsi in eapti uitatem abierunt. En haee sunt quae Hieremias hie r petit. Conqueritur, inquam, quod Hierusalem nee auxilium nee consolationem nec spem habebat. Haec autem meritis etiam nobis dicta esse putemus. Cum enim praesentem Ecclesiae statum attendimus, pauid mitiora videmus.Habet quidem

Melessa adhuc potentes amicos, Caesares, reges, principes,e

mites, nobiles, dce. sed quid auxilii ab ipsis sentit aut percipit . Habet Ecclesia de multos sacerdotes, Papas, Cardinales, Episcopos, Abbates, Collegia, Monasteria:Verum quid consolationis ab eis sentit aut percipit 3 Postremis, habet Ecclesia etiam populosam & numerosam iuuentute, verum quid boni de ipsis . sperare

776쪽

sperare potest Principes sunt infideles sacerdotes negliggessi

iuuentus luxu perdita.Voeaui amicos meos,dieit Eeelesia,-rum ipsi deeeperunt me. Amicos eos esse putabam. Verdm nl-hil aliud sunt quam amasij, qui amititiam quidem praetendur, sed tantum sua quaerunt, nec diutius amici esse perseueranx, quam donee fructum sentiant. Talium amicorum multos habebat Hierusalem. cum adhue in flore esset. At in necessitate experiebatur, quid amici illi quaesissent. Talium amieorum etiam Eeclesia multos habet,qui videntur esse amici. Nam nominantur sanctissimi,& Christianissimi& Euangelici, nec enim ementi sunt,ut vulgato nomine Christiani appellenturi quonia noua subinde sibi assumunt nomina, ut videantur veri

amici esse Eeclesiae. At nune videtur, quid auxilij Ecelessa ab ipsis habeat.Nune apparet,quid quaerant quid pro EGIesia faciant, & num se ipsos an Ecclesiae utilitatem quaerant. Ex fructibus eorum cognoscutur,qui fructus vere pessimi usq; adse& hactenus se prodiderunt 3cindies se produnt,ut no ampliti tegi possint, magnificis illis titulis. Si enim veri amici essent,

longe aliter facerent. Quanto iam tempore Ecclesia tales suos amieos ad auxilium suum orauit,& maxime anno pretieritos I . sed dee erunt eam,reliquerunt eam:Alius enim villam em rati alius iuga boum, alius uxorem duxerat, quo minus ad auxilium Christianitatis venirent. Imo pleriq: ipsorum ne dum voeanti & auxiliu petenti Ecclesiae non subuenerunt sed ins per alios impedierunt,& impediunt, etiamnum dolent aliquos superesse,qui Ecclesiae bonum quaerant. Cupiunt omnes tales iamdudum mortuos esse.& eum no aliud possunt,saltem populo mendaciter persuadet neminem superesse, qui bonum Melesiae quaerat, ut vel sie desperantes,& ipsi manum auertant. Hoeeine autem est Christianum 3 HMne Christianos prinei- pes deret, & eos maximὰ, qui gloriantur se esse nouum illum& plus satis resormatum populum Euangelicum Uerum Hieremias omnia hare praedixit, eo minus igitur mira nobis debent esse, qu&Jolim in Hierusalem illa eontigit, hoe& in E elessa impleri necesse est. Sed quid inquis, Ecelesia ades opus

habet externo horum amicora auxilio: supra petram fundata est,' a Deo regitur. Mune eum habet,nihil aliorum indiget'

Respondeo. reuera Ecclesia non admodum opus habet externo auxilio principum. si enim olim a tempore Apostolorum. Hque ad tempora Constantini consistere potuit, etiam inuitis deper

777쪽

raturara et

s 1N THRENOs HIEREMIAE. 47τ

α persequentibus eam omnibus mundi principibus, posset etiam nune sine auxilio eorum eonsistere, ne dum contraho'mines,sed etiam eontra portas inferorum.Sed est etiam aliud, quod Hieremias conqueritur Non tantum, inquit, amici mei a me vocati de perunt me sed voeaui etiam sacerdotes mecadi senes&nee hi aderant. Videbant quidem dolorem meum, Ied nemo me eonsolabatur. Nam eircuibant quaeretes panemata retocillandam animam. Quid si etiam hoe in Ecclesia iam cerneretur Utinam no esset.Verum in propatulo est omnibus. Quam parum auxilii Ecelesia habet a suis principibus, tam parum consolationis habet a suis saeudotibus de senioribus, hoc est,praelatis. Quanto iam tempore & ipsos vocavit Ecclesia, ut eam eonsolarentur anto tempore ipsorum dilige tiam desiderauit quanto tepore suspirauit,ut celebrarent consilium adeosolandam & pacificandam Eeelesiam verum nec zach. u. ipsi audiunt.Cur auia in urbe consumpti sunt ,sunt quas non vivant,dormiunt. Non sunt pastores, sed idola,nihil aliud fa-eiune quam quod quaerunt cibum ad res illandam animam, hoc est tantum qua runt teporalia, & quae ad vitam animalem pertinent,sunt pastores , qui non pascunt oues, sed tantum s ipsos. Hoeeine autem decet Chritianos, sacerdotes.&praela- zacb.3 . tos Ecclesiae Num sie fecerunt Apostoli Certe non .Paulus clamat. Vae mihi,si ion euangelizavero. Christus non commendauit Petro oues,nisi ter eum priua aud isset. Domine,tu scis quia amo te. Paulus iterum dicit. Libenter impendam quaecunque r. cons. habeo, imo superimpendar pro animabus vestris. Hos non Dan.M. necesse erat ut voraret Ecclesia, sponte enim parati erant, spon 2.Gr. . te aderant Eeclesiae. Sic Paulus cum in somnis vidisset virum Macedonem orantem, ut in Macedoniam veniret, non statim transiit:Sie eum videret dissensionem in Ecelesia Antiochena, re. propter legem Mosi, statim ascendit Hierosolymam,& eum Apostolis eoncilium congregauit. si tales pastores nunc haberet Melesia, nihil opus esset hac Querela. verum longe alios habet, nempe tales, de ovibus nulla spes est, quod vel unquam ex se ipsis eoacilium relebrabunt,nec unquam vitam suam re-λrmabunt, nisi externa vi cogantur. Merito igitur deplorat Ecclesia sacerdotes suos,in urbe periisse. Sie enim sunt in Ecelesia,quasi non sint:& reuera eoram Deo mortui sunt. Sed diam adbue. Quid igitur , si etiam saeerdotes ossicio suo desunt. M Ecclesiam ineonsolatam relinqvsit Habemus adhuc iuuem

tutem

778쪽

tutem numerosam & egregie literis instructa. Haee suo trampore Ecclesiam, in pristinum stata restituet. Vetum hoc idem potuisset quis obiicere Hieremiae querulanti. Quid aute ipse ait virgines meae de iuuenes mei, abierunt in captiuitatem. Diris hoc quidem apud nos nondum eossit. Utinam sic esset. Si enim iuuentus nostra sana & libera esset, non opus esset lucrymis& querela. Quid autem, si corpore sani sunt& moribus corruptissimi iuuenes nostri quid si nondum ab hoste ea. ptiui a bducti sunt, sponte autem in hostium manus currunt Quid si nihil adhue i Turea perpessi sunt, & tamen a grauiori tyranno Diabolo scilicet vitiorum funibus eonstringuntur Verum quidem est,qubd numerosam iuuentutem habemus, quid autem prodest esse iuuenem,& simul etiam malum Zquid prodest esse doctum de peruersum Verum etiam est, quod

' omnes nune scholae . omnes artes florent. Ubi autem manent mores Se virtutes Plus ne refert, ve iuuenes nostri docti eu dant an virtuosi Certe plus refert, ut virtuosi sint sine scientia' enim mundana ad caelum peruenire possumus,at non sine vi tutibus & vita Christiana. Surgunt indocti ait Augustinus de Antonio Se rapiunt caelum & nos eum scientia nostra in terra repimus. Palchra quidem eonnexio est,ubi&artes & virtutes in unam personam conueniunt. Verum in iudicio non interrogabimur , num multas artes , multas linguas ealluerimus, IcasLis. ses num pie vixerimus. Reddet,inquit,unicuiq; no secundum scientiam, sed secundum opera sua. An non autem manifeste

videmus in iuuenibus omnem disciplinam Be virtutes iam dudum periisse λ Poterat olim vel solis externis moribus etiam si nihil aliud aceederet, agnosti religiosus a seculari. Studens a rustieo,virgo a incorrupta Christianus a pagano.Nune si religioso detrahas cucullum,nihil quo ad mores differt a seculari: si virgini eorollam detrahas nihil disieri in moribus a corru-l ta.Sic de studentibus,sic de omnibus Christianis. Quae igiturpes est per tales iuuenes Ecclesiam in pristinum statum restitui posset Certe nulla. Imo non dubium, quin deletius habitura sit, & plane in barbariem quandam degeneratura, ubi ad hos iuuenes res redierit. Videmus nune quale regimen inplerisque loeis instituant, iuuenes principes eum similibus sibi eonsiliariis, tale prosecto regimen, quod nemo pius si cis oeulis conspicere potest. Virgines, inquit, mear& iuuenes. mei abierunt in captiuitatem. Ex his, ut opinor, satis ostensum EI

arbi

779쪽

s ssa p

sum est, quod etiam Ecelesia nee auxilium a principibus, nec eonsolationem ἱ sacerdotibus nee spem a iuuenibus suist, bet. An non autem pessime habet Ecclesia hoc tempore Qui Christianus est,haee diligenter secum expendat, & ni fallor ad lacrymas eommouebitur,& ad orationem, propterea, scilicet, quod Ecclesia tam paucos fideles principes, tam paucos diligentes sacerdotes , tam paucos moriger tos iuuenes, modo babet. Eo sortius igitur orandus Deus, ut sua gratia de spiritu omnes & singulos excitet Principes, ..ut fideliter armis protegante saeerdotes , ut in verbo Dei inuigilent: iuuenibus, re se in Christianos mores transso ment. vere bona At neeessaria oratio haec esset nostris temporibus. 8c caetera. sed num hoe Ium Hieremias hie deplorat Nequaquam. Primo quidem loco hoc ponit , sed addit etiam alia. Conturbatus, inquit, est venter meus, subuer sum est in me eor meum, Amaritudine repleta sum,quia foris vastat gladius. Intus autem mors similis est. Et reuerasse fuit tunc. Duo mala patiebantur intus & soris, de unumquodque per se suis magnum erat. Nune utraque conuenerant, seris gladius, intus fames. Vtrunque etiam videmus in EceIesiarubique se ostendit gladius ab extra, nee selum se ostendit, sed iam dudum saeuire eepit 3c vastare. Intus autem mors similia . est, imo peior, morimur ex peruersis dogmatibus, morimur ex peccatis , perimus propter internas seditiones, petimus fame verbi Dei, dc extera. Melius est intersectis gladio,quam pereuntibus fame. Melius est a Turca temporaliter perdi, quam a diabolo spiritualiter. Quid igitur iustius hic facimus, quam ut dieamus, Vide Domine & considera, hoc est, ut ad Deum clamemus ' quandoquidem ab hominibus nequeauxilium neque consolationem nec spem videmus. Hue pertinet totus ille Psalmus. Qui regis Israel intende,&caetera. ubi Dauid non semel, imo sepius repetit, & hoc unum petit: VL 79. Vt Deus Aciem suam ad vineam suam conuertat ,&caetera. sed num soli credentes malis subiiciuntur Semperne impij impunes erunt Non. Adduces, inquit, super eos te repus, Erunt similes mei. Vindemiabis eos, sicut me, Z extera. si ex Machab ruin fratrum unus dicebat, AntiochiS: Noli aestimare genus nostrum relictum a Deo. & caei. Et Dauid: Caliat 1. Mae. . in manu Domini vini meri plenus mixto, &c. sed secem eius Ua. τ . bibeat peccatoret. Iudicium enim n et iacipit a domo I. Petri .

780쪽

Dei. Quis igitur finis erit eorum, qui non eredunt Habebunt impii suum iudieium eo tempore,cum nullam inuenire pol runt misericordiam. Nos flagellamur eo tempore, quo ianua

iniseraeordiae adhue aperta est.Ecce nune tempus aeceptabile,

ait, de dies salutis. Hoe igitur curemus, Ut Deum qirumpim π.ε. mum propitium nobis reddamus. Conuertamur igitur 1 pe eatis , Emendemus vitam, quan amus gratiam,Clamemus ineaelum pro auxilio, i quid Domine inquit David repulisti in finem, Iratus est siror tuus super oves pascuae tuae 3 Memor esto huius, inimieus improperauit Domino, 3de. Respice intestamentum tuum, &e. Hoe exemplum orandi hodie imit mur, & unanimiter oremus miserieordem patrem' nostrum exlestem, quo prineipes sapere distant, sacerdotes , quae sua sunt evrent, iuuentus in pristinam integritatem restituatar a suam gloriam, Amen.

CONCIO SEXTA.

Epissime iam hoe anno eonvenimus adorati l nem,partim adacti malis huius vitae, partim aut, persuasi multifaria admonitione saerae seripturaei veteris & Novi Testamenti, quae dc orare nos 'o ι iubet in tribulationibus, de emam etiam nobis exauditionem promittit, quamuis hoc ipsum minime adhue experii simus amo nihil nisi eontrarium vidimus de videmur, nempe quod Deus subinde magis se a nobis elongat,mala autem & perieula & perditio ipsae subinde magis augescant,&nobis appropinquentiri nihil mirum esset,si etia nune aliqui

cta.I. inuenirentur,qui eum Abaculi auderet Deo Eleere, Usquequo Ela. 3 8. clamabo de non exaudies &e. Vel eum Iudaeis: Quare ieiunavimus & non nescisti. humiliavimus animas nostras , aenon aspexisti Vereor autem, si sie eum Deo expostulare e naremur , ne nobis idem responsum daret, quot olim Iudaeis dedit. Conuenimus suidem ad orationem. at quod interim sunt, qui Deo maledicunt '& impiis operibus ad iram eum prouocaui Quia si etiam omnes simul ad orationem eonusniremus, adbue tamen in nobis verifieatur illud prophetita. In m. Ecce in die ieiunii & orationis vestrae inuenitur voluntas v stra, hoe est,ea oramus adhuc,tamen inmala & peruersa -- luntate

SEARCH

MENU NAVIGATION