Epitome sermonum reuerendi D. Ioan. Feri dominicalium vtriusque cum hiemalis tum aestiualis partis conscripta, et diuersis temporibus anno 1556. In cathedrali Vvormatiensi ecclesia maxima ex parte pro concione habita per Ioannem a Via ... Nunc primum

발행: 1562년

분량: 869페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

781쪽

IN THRENos HIEREMIAE. ti

runtate nostra perseueramus:voluntatem autem Dei negligimus, imo impie c5temnimus: qualis autem potest esse oratio, vel quid fructus asserre, ubi orans nihil boni agit,imbincessanter in peccatis suis procedit ZIubet Paulus, ut oremus. Verum 1. Timhoe addit. Vt in oratione mundas manus ad Deum leuemus. Commendat angelus orationem in Tobia, sed addit ei duos Tu. , comites ieiunium scilicet & eleemosynam, hoc est, poenitentiam prioris vita & exercitationem in bonis operibus.Quὸm paucos autem videmus, qui se a peccatis auertunt quam paucos qui emendationi vitae student quomodo igitur oratio nostra caelum ascedere potest,si duabus suis alis ea reat, Poenitentia scilicet & emendatione vitae Non igitur est, quod contra Deum queramur, quod nondum nos audierit, Imo ne semei quidem adhuc recte & ut oportet orauimus.An non aperte nobis dicit Deus,se neque orationem neque ieiunium, nec festanee sacrificia dee. respecturum,quamdiu manus nostrae sanguine plenae sunt Esa. r,Hiere. II.& i . Prou.I. Sed quid λ Lavamini,inquit, mundi estote,& tune venite de arguite me, &e. Et ite G i. rum: Dissolue eolligationes impietatis, solue fasciculos depri mentes, frange esurienti,dccaunc inuocabis & exaudiet Do EL sminus,clamabis de dicet, Assum. Ex his similibusque faelle Vi / ''

demus,non satis esse,quod in mense semel oramus, imo videmus omnem orationem frustraneam esse, si desit poenitetia Acemendatio vita . Vult quide Deus rogari, Verum simul etiam Itala ivult timeri & honorari. Si ego Dominus inquit Vbi est timor meusὶsi ego pater vester,ubi est amor meusὶQuid tu sata ceres seruo tuo, qui multa peteret a te, & tamen interim nihil tuum imperium curaret, imo omnia in contrarium faceret Noae accepto fuste eum domo abigeresὶEt indignamur,quod Deus non statim nos exaudit, sin mense semel orauerimus, eum interim omnia eius praecepta pedibus coculcemusὶReumra non exaudiet. Imo accepta virga tantisper nos percutiet, donec tandem nostri ipsorum misereamur.Et quidem iam dudum ineoepit percutere, nec admodum longe a nobis est: videmus quanta seueritate percusserit ungariam prioribus an-

nis,& nondum finis. Imo qui prius effugisse se gaudebant,

nune virgam furoris Domini sentiunt. Videmus itidem, quanta seueritate nune percutiat regiones inferioris Alamania

&e. Sed nunquid bi soli peccauerunt prae omnibus aliis hominibusὶ Non, sed ad terrorem & admonitienem nostram ho

782쪽

fiunt. Nisi enim poenitentiam egeri mus, omnes simul peribu LM. I3. mus. Solum hoc nos decipit,quod putamus sagellum Dei longe adhuc a nobis abesse, nec ad nos peruenire posse. Verum exempla iam dicta ostendunt, vanam esse hane confidentiam. Neque enim vel Ungaria vel inferior Germania ante paucos annos eredidissent lata mala ipsis obuetura. Haec igitur exempla nos terrere debent.Nam quod aliis accidit, etiam nobis aecidere potest:maxime cum non minus peccatores simus quam illi.Ob hane eausam etiam nunc non video, quid magis con gruere ad rem nostram possit, quam Threni Hieremiae: L quuntur quidem illi de rebus antiquis, de Hierusalem & Iudaeis,sed nihilominus,etiam ostendunt,quid nobis timendum sit,& quanti terrores,angustiae,miseriae,&e. sequantui, ubi semel iudicium Dei saeuire inceperit .Haec autem scire & cogitare multum nobis commodare posset, in his . malis temporibus. Audiamus igitur Hieremiam.

CAPITIS SECUNDI

T E X T V S. Quomodo obtexit caligine in furore suo Dominus filiam Sion: proiecit de callo in terram inclytam Israel.& non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui.

Hoc est exordium secundi capitis, imo & secundae lamentationis,atque adeo etiam secundi alphabeti. Nam Hieremias lamentationes suas descripsit secundum ordinem literarum alphabeti Hebraici,quo quid significare voluerit , nunc omitto .Veteres quidem nostri multum in hoc laborarunt, nec dubitὶrunt prophetam, imo spiritum sanctum speciale aliquid per hoc nobis indicare voluisse. Verum tempus non patitur, omnium omnes opiniones adducere. Ego, quae ad re nostram pertinent proponam. Et primo,quod supri quoque admonui, etiam nunc ad moneo, non quaerendum esse ordinem in his lamentationibus, morem enim lamentantium & querulatium ubique seruat, qui nunc hoc, nune illud querulantur, ste- Squenter eadem etiam repetunt. Hoe tamen loco nulla inutilis repetitio est. Uult enim nobis spiritus sanctus iudicium illud,quo Hierosolyma vastata olim fuit profunde infigere. ut distamus timere Deum. Vide igitur,quomodo propheta socundam

lita

ina ut

in lit

783쪽

eundam sua in lamentationem incipiat. Quomodo, inquit, obtexit.&c. O seruandum,quod non simpliciter receset, quid Hierusalem perpella sit sed eum dolore & compassione: hinc non simpliciter dicit. Dominus obtexit filiam Sion caligine, sed quomodo, inquit obtexit loquitur enim admirando re dolendo. Unde faci le videmu ,quanta compassione & dilectione commune aliorum aratum quali proprium duxerit. Cum tamen aliorum Incommodum, ipsius maximum commodum

esset.Nam istante adhuc Hierosolyma multa perpessus fuit a

populo tuo: Nain, eum ut mendacem arguebant, Et ut prodi Πrer. rotorem accusabant, H iei.37. Et libros sermonum eius comburebant igni. Hiete. 36. Denique ipsum etiam carceri mancipa- Πιem 38.

bant, in quo pereundum illi sui si et, nisi eum rex Babylonis inde liberallet. Hinc est, quod toties conqueritur in libro suo. V e mihi mater ut quid me genuisti dcc. Et iterum: Vt quid natus sum . videre laborem di dolorem dec. Tam Nirare. as. male, inquam, Habuit Hieremias, incolumi adhuc ciuitate. Brere. 2 o. At ea destructa multo melius hsbuit. Nam & rex Babylo nis eum e carcere libelauit, de muneribus donauit, & opes nem tedit . quocanque vellet pergendi. Tam bene habebat Hieremias, destructa ciuitate , econi a autem , qui eum dixerant, vel miserabiliter occidebantur , vel sine misericordia in captiuitatem ducebantur. Ipse tamen nedum illorum in inciae oblitus, sed etiam propriam pacem nihil eu-rans , commune damnum populi defiebat.Non videbatur bene esse, si alij male haberent. Atque haec est piorum homi- Toma. . num conditio, quod aliorum & bona & mala vi sua propria accipiunt, gaudent cum gaudentibus, fient eum flentibus: r. cor. ia. Deiunt sicut membra eiusdem corporis, quorum si unum patitur , Omnia compatiuntur. Hoc autem in sanctis agit fides, qua in unum Deum feruntur spit itus 'uo reguntur. & charitas,quae eos quam arcti sit me simul colligat 5e conectit. Et qui in aliora malis non afficiuntur,ut in propriis, hi plane se produnt qu5d nee fidem nec spiritum nec dilectionem habet. In- Iter quos aute huiusmodi homines conumerare possumus, nisi inter eos. qui neq; cu Deo nec cu Ecclesia parte habet: Quae omnia nobisno immerito dicta putem', quoru tata est duritia.

ut nihil nos moueat qcq l alias, ne tu Christianis aliubiis, sed toti etia Ecclesiet adueisi coligerit: Hos homines pulchie arguit Esdras sub typo eius mulieris,quae in malo comuni suu ta una A. vii. IO

784쪽

priuatu ineomodu hoc est,morte filii plorabat.Ostulta,inquit,

super omnes mulieres,no vides luctu nostru, Ac quae nobis contingunt Ecce Syon mater nostra omni tristitia contristatur. 3c omnes nos lugemus tu autem contristaris in uno filio Inbue modum arguebat Esdras mulierem illam,quae oblita communis mali, proprium tantum incommodum deplorabat. Quid autem nos aliud faeimus,quam quod mulier illa fecit Audi mus quidem multos querulanter, sed ob quam eausam quia infirmi sumus, quia moriuntur filii, pereunt fruges, cogimur

dare exactiones pro Repub.eon seruanda, Sc. Haec conquerimur,quod autem Turca quotidie Christianitati aliquid detrahit,quod regiones devastat, Christianos misere & erudeliter interficit, Imo quὁd nomen Christi penitus abolere cupit, ae in eius locum diabolsi suum Mahometum substituere , ItemquM Germania nostra tam misere intestinis bellis eoeutitur, imis perit:)abd denique tota Ecclesia erroribus & sectis tam multiplieiter foedatur 3c Mnditur:&e. Postremo, quod omnis

deuotio fides,virtus,&c.perit, omnis autem leuitas indies a gescit,nemo ponderat,nemo conqueritur,imo huiusmodi rumoribus nosipsos in eouiuiis & oenopoliis exhilaramus. Quae noua,inquiut ex Ungaria,ex inferiori Germania, ex saxonia Haee,inquam eum voluptate audimus, 3c pro nouis rumorubus circumserimus,ae dieimus. Tot urbes Turea oceupauit,

hie princeps nouum bellum,uel potius seditionem contra Caesarem suseitauit, hie concionator nouum libellum famosum seripsit,in hunc vel hunc principem,&c. his inquam nouitatibus nos exbilaramus,cum oporteret nos ad singula haec dolere de querulari.Tales Christiani nune sumus,'ia nox comm uent mala communis Eeelesiae. Certὰ si in nobis esset fides,*1 ritus sanctus, charitas,longe aliter ageremus. Quid autem seriptura dieit de huiusmodi hominibus,qui nedum non compatiuntur aliorum malis, sed etiam inde quasi gaudet derisui habent Vae, inquit,qui spernis,n6nne dc tu sperneris 3 Et Sol

Es. 13. mo. Qui obturat aurem, ne audiat clamorem pauperis, de ipsie Fro.xi. clamabit,& non exaudietur. Et adhue apertilis Hieremias in praecedenti eapitulo. Vocavi inquit, amicos meos de ipsi dee ore. I, perunt me. Audierunt,quia ingemisco ego,& non est, qui e soletur me. A udierunt malum meum, di laetati sunt. Sed num

impune hoe seeerunt Audi iudicium Dei. Adduces super eos tempus,ut fiant similes mei.Omnia mala ipsis a te venient, de

tu eos

785쪽

1N THRENOs HIEREMIAE. s

tu eos vindemiabis sicut me vindemiasti. Ille audis iudicium spiritus,audis sententiam esse latam, quod qui aliis non eoin pati untur, iusto Dei iudicio, eadem mala tandem perferre eo. gentur. Haec nobis dicta sint fratres. Ideo etiam tot verbis hie usus sum, ut vel tandem discamus aliorum & maxime eommunis Ecclesiae malis indolescere, eum sciamus etiam nobis similia posse contingere, imo iam dudum ab eo . qui mentiri non potest,comminata esse. Hactenus igitur de prima illa diuctione, qua querulando dc admirando dixit. Quomodo obtexit. Nunc reliqua verba etiam consideremus. Obtexit, inquit,ealigine Dominus filiam Syon, idque in furore. Hoc verbo ostendit non tam,quid Syon illa passa sit,quam quid boni perdiderit. Legimus in Exodo, quod eum Aegyptus densissimis Exod. io. tenebris obducta esset, ex spirituali plaga Dei, apud Israelitas tamen lux erat, & quod tune semel visibiliter contigit, hoe postea spiritualiter semper impletum sitit.Omnibus gentibus

caligine errorum,superstitionum, vitiorum excaecatis, Israelitae lucem habebant legis Zc diuinae cognitionis, quod qua tum bonum fuerit,scriptura non satis explieare potest, En, inquit Moses ad populum suum, En populus sapiens dc intelli. Tint. 4.gens, n est enim alia natio tam grandis,dee.Et Baruch, Bea Bor c. q.

ti sumus,6 I stae i ,quia quae Deo placent,manisesta sunt nobis. Psal I47

Et David, Lauda Hierusalem Dominum, dee. quia inter emtera beneficia annuntiauit verbum suum Iacob,&e. Non secit taliter omni nationi ,3ce. In hune modum lueem habuit syon illa. At quid nune Dominus,inquit, obtexit eam caligine, non tantum caliginem offudit, sed obtexit eam ealigine. Et reuera sic suit in Hierusalem antequam a Chaldaeis caper tur, nihil nisi tenebrae 3c caligo erat. Nemo videbat, nemo audiebat, nemo consulere poterat, nemo auxiliari, sed sicut in tenebris ambulans nee bona nee mala videt, ubique

offendit, plerunque in ipsum perieulum dc perditionem se

imprudens coniicit: sie tune erat Hierosolymis . nemo videre poterat,quae utilia essent.Nemo audiebat prophetas bene monentes,nemo eogitabat iudieium Dei, nemo bene consulentibus obtemperabat. Imo,quasi omnino exeaequati periculo,ac perditioni oecurrebant. An non autem est terribile iudicium, ubi Deus eluitate aut regionem aliquam sic tenebris obtegit de exeaecatὶ re magnum & terribile iudicium. sic

ςaim etiam Moses impie agetibus comminatus est, Percutiet et M.28.

786쪽

te Domisns amentia, di coecitate& palpabis in meridie, nee G. s. diriges via tuam. Sic Fsaias de Aegyptiis dicit. Vbi nunc sunt sapientes tui s Stulti facti sunt principes Thaneos . &c. quia Dominus miscuit ei spiritu vertiginis. Si e R de Israelitis comminaturi obstupescitis,inquit,& admirabimini.Fluctuabitisma. Σs. At vacillabitis. Ebri jeritis 3c non a vino,quoniam miscet v bis i io mitius spiritu saporis. Imo elaus et oculos vestros, pr uberas Ic principes operiet, Peribit sapietia a sapientibus, cte. Et erit vobis visio quasi verba libri signati, &e. Sie S Hier Eier. . mias in die euvi iudicare coeperit Dominus, peribit cor regis& principium,obstupescent Prophetae,& sacerdotes conseruabuntur. An noti autem videntur tibi, quod omnia haec etiam in nobis impleantur Certum est, quod nos sumus spiritualis illa Sion,& vetus illa figura nostri fuit. In illa enim Deus pra ostendere voluit,quid in Ecelesia vel boni vel mali acturus eni. Or. ιο- set. Omnia,inquit,in figura contingebant illis. An non autem Ecclesia, prae omnibus aliis gentibus habuit lumen veritatis, sapientiae&iudieii At ubi nune maior caecitas, ignorantia, stultitia, insania videtur . quam in Christianis 3 Omnes ebrii sumus,& insensati fasti, id est,nemo videt, in quantis periculis Ac malis simus nemo audit, quae ad pacem &salutem nostram facere possent. Nemo praeuidet futura.Nemo cogitat quid futurum sit, Iono melius etiam Tureae rebus siris prospiciunt: Luca Io. Fili j seculi prii dentiores lucis sunt: Vnde autem haec tantan stra ececitas, nisi ex iusto iudicio Dei Dominus nos obtexit caligine, idque in furore suo. Quod ut verum appareat,vno&altero exemplo ostendam. Primo. An non ipsissima ex featio est, quod tam potentem hostem habemus, & tam prope & talem quem stimus omnibus nobis ex aequo hostem esse talem, inquam. qui nedum bona, sed & corpus & vitam. imo & animas nostras perdere cupit & tamen eidem non tantum non obsisti musaed nihil non facimus,& attenta mus,quo minus ei resisti possit tergiversamur,protestamur. excitamus alia tab/ Ia prouoca mus alios.&e.eaque omnia eontra datani fidem, dein perniciem totius Ecclesiv. Vere exca cauit nos Deus. Deinde . an non mi sera rei in principibus& statibus imperi j est. quod vident di seordiam illam nostram intestinam vergere in malum & deuastatione totius Germaniae Non tamen studenteam tollere, sed in dies magis eam discordia uent & augent. vade autem hoc prouenit s Eumauit ma Deus. Praeterea an

787쪽

non insignis excaecatio est , quod Christianissimum habemus Caesarem,qui omni studio pacem, concordiam & bonum Germani ae nostrae quaerit & promouet Z Et tamen nemo est,qui ei bene velit, inuidemus ei fortuna prosperam, dolemus quod selieitet ei succedit: Fauemus hostibus ei us,&e. Excaecauit nos Deus. Ad Mee,ut ad spiritualia quoque veniam, An non magna exeaeeatio est capitum Ecclesiae, quM vident de sciunt, quam

multa correctionem exigere-: U 'gentiam suam omnes praelati Eccleuet male auaiunt,ridentur,

maledicuntur, exhibitatur,pro larvis & idolis habentur. Imbvident, quὁd propter hcc scandala multi indies ab Ecelesia d seiseunt. Vident innumeras animas sanguine Christi redemptas in aeternum perire,nec tamen minimum emendare de corrigere student. Excaecauit eos Deus.Insuper an non insigniter exceeati sumus Ecclesiastici omnes,quod stimus vita nostram turpem de scandalosam, impiam & plusqus impiam esse Seiamus,quid mundus de nobis sentiat: sci mus,quod omnibus mdiosi sumus. scimus in quatis perieulis ante aliquot annos suimus. Audimus insuper, quid nostri similibus indies contingat in aliis regionibus, & tam Sin nihilo emendamur, imo indies deteriores efficimur,in dies maiore inuidiam cotrahimus, ii dies magis prouocamus homines in odium nostri. Exeaeeautenos Deus. Deniq; an non insigniter etiam vulgus hominsi e eaeeatu estὶ vident se per bladiloquos nescio quos sermones ab duei ab omni u pietate Sc deuotione, Sc virtute ad leuem de Iicentiosam vitam, &c. Vident se indies fieri deteriores, de magis impios.Vident se peri re,in corpore, anima δe bonis tempoetalibus.& tamen non cessant, seductoribus illis eredere, nolueprudeles fieri tot damnis acceptis, ac necdum diaboli in Edias de deceptiones sentiunt. Excaecauit eos Dominus.Postremo:nsimul omnia compraebendam videmus quod nihil nobis prospere suscedit neque domi neque militiae, videmus Deum no

bis ex aduerso stare, de tamen non studemus eum placare. E exeavit nos Deus. Et quis miseriam illam omnem enumerare

posset Vere obtexit Dominus in furore sero Ecclesiam densin si maealigine,de meritδ quidem. Nolumus habere lucem. I ste igitur tenebris de eaecitate percutimur: Nolumus gratiam Dei, iuste igitur furorem eius sentimus. Dominus aemulator est,ait Nadum, de ulciscens Dominus, de habens furorem, vi. Nilum et . boni hoe petunt Sc suspirant

788쪽

eistens in hostes suos.Hoc igitur primum est quod Hierem2nthie lament atur.Congrue autem ab excaecatione incepit, quos enim Deus punire vult primo excaecat, quemadmodum pater

filium percussurus via praecludit, ne effugere possit. Quid au- tem post excaecationem sequitur3Λudi.Proiecit de caelo in te tam inclytam Israel. Et hoc igitur Sion illa plus satis experta est. Nihil illa erat sublimilis,videbatur quasi in caelo sedere r spectu aliarum ei uitatum & regionum, at nune nihil illa humilius, deiectius, miserius. sic excaecationem certo sequitur praecipitatio. Nemo tam alte sedet cui non immineat praecipitatio,si praecesserit excaecatio. Ex his videmus, quid nobis itimendum sit. Excaecatione plus satis videmus in omnibus statibus certo sequetur proiectio & praecipitatio. Et quid dico,s quetur Imo iam in actu est. Quid sublimita fuit EeesesiarQuid nune eadem humilius Erat in caelo propter caelestem

conuersat ionem: Nunc in terra volutatur terrenis tantum o

eupata, & quia spiritualiter emidit, externe non diu stare potest. sed dicis. Meliora speramus, Deus misericors,no derelinquet Ecclesiam. Audi quid Hieremias subdat.Non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui. Nominat autem Hierusalem scabellu pedum Domini,propter teplum & eultu diuinae religionis:vel propter arcam,super quam erat propitiatorium quasi sedes Dei. Pulchra aute similitudine tumultum

ruentis miserae ciuitatis expristit,dicendo, Et non est record

tus scabelli,&c. quasi enim regem aliquem oculis ostendit s dentem in alta sede, scabellum habentem sub pedibus, tanto

furore excitatum, tanta vi c5motum, ut pedibus se non tenemtibus, scabellum longe proiecerit, dum nescit nec prae ira a tendit, quantum hoc nociturum et pendentibus pedibus suis. sic Deus templum & cultum suum proiecit,eum tamen staret gloriae suae laudem cessaturam Si igitur hoc secutum est excaecationem Iudaeorum, Merito etiam nobis timendum est. silam. II. enim naturalibus ramis non pepereit,vide ne & tibi non pareat. Ecclesia nunc est scabellum Domini.Tunc quidem Hier salem, quia sola cultum Dei habebat, sola dicebatur scaberulum pedum Domini. Nunc autem quia in omni terra inu can rur nomen Domini,& omnis terra plena est Ecclesiis Chri a. 66. sti, recte omnis terra dicitur scabellum pedum Domini. Unde uot.s. & in Piopheta praedixit: Caelum mihi scabellum pedum me X ucior rum. Et in Evangelio, Ne iuraueris per terram , Aia sca L

789쪽

lum pedum Dei est. Unde & Psalmus. Exaltare super caelos 1 & super omnem terram gloria tua. Iam si Deus prius illud scabellum suum ita proiecit, in die suroris sui, vide quid timendum etiam nobis sit. Haec igitur hodie cogitemus, de non tantum cogitemus , sed omni studio praeuenire studeamus. Terribile iudicium est, ubi Deus excaxat , terribiIius, ubi proiicit: Terribilissimum autem, ubi obliuiscitur hominis. Haec autem tria semper se inuicem consequuntur,nisi mature poenitentiam agant homines. Apparuit hoc in Iudaeis, Apparuit in multis etiam populis Christianorum, qui eum primo exeaecati tuissent, post proiecti sunt in manus Ture rum.Nunc quodammodo Deus ipsorum oblitus est,&e.Quid possumus, quam ut oremus cum PMI. Ne memineris Domine iniquitatum nostrarum antiquarum, dee. Huiusmodi, inquam oratio summe nunc necessaria est. Oportet nos confiteri peccata, oportet poenitere. Oportet orare , signanter autem pro remissione antiquarum iniquitatum, hoc est, non debemus in praesenti peccare, sed de praeteritis poenitere. Qeri furabatur, inquit, iam non amplius s retur, &e. Sic de aliis dicere possum. Hane orationem quam poenitentia comitatur Deus exaudiet. Quin nos eo audiat omni studio orandus est.

CONCIO SEPTIMA.

I cognouisses & tu, &e. Qui sedulum & fidelam git patremfamilias, si infirmitate aut necessitate . lia coactus nonnihil sui ossicii praetermittit, eb maiorem postea diligentiam adhibet,ut intermissa re, sareiae & suppleat. Idem faciunt studiosi literarum: Idem etiam probi filis & serui,si cuid honoris de eonscientiae in ipsis est. Qu9d si etiam nos sic aflecti essemus,in negotio quod nsie agimus, nihil opus esset noua admonitione: Intermissa fuit praeeedente mense statio nostra, idque propter vindemiam, quae homines alio meane At nune hodie iterum & de nouo conuoeati sumus, si igitur Christiani sumus,si quid prouidentiae in nobis est, si cura salutis nostrae tangimur, supplere δε- metero debemus, quod intermissum fuit, ae eo frequentius conuenire, eoque feruentius orare , quandoquidem plus satis

790쪽

hactenus experti sumus, frustra adhibita fuisse omnia nat ratia media, human2que consilia, atque adeo solum oratio nis ad Deum nobis relictum esse confugium. Revera enim 2.rim. 3. fratres mala illa & nouissima & periculosa tempora, de quibus tam Christus, quam Paulus tam terribilia praedixerunt.

super nos venerunt : ob quam causam etiam mihi sorte obuonit,quod nulli concionatorum in multis retrδ annis obuenis se credo, nempe quod toties de rebus tam tristibus concion

ri cogar. Reuerat, o popule Christiane, missus sum ad te durus nuncius, quemadmodum olim Aelias ille dixit uxori regis Hieroboam, quae laetiora cupiebat audire.Uerum idolol Hier. I. tria & impietas regis aliud merebatur. sic & Hieremias m

luisset quidem laeta nunciare, sed non potuit: quia statim in prima visione vidit virgam vigilantem, δe ollam succensam, e quibus facile coniicere potuit, quod parum boni, plurimum autem mali populo immineret. Ei autem visioni cogebatur sermone suum conformare, alioqui fidelis propheta non fuiΩset, maxime .iam Dominus ipse dieeret. Uisionem .illam certam & indubitatam perditionem populum portendere. sic Ea ecb. 2. Eleehiel antequam inciperet praedicaret, iussus est comedem librum, in quo nihil erat seriptum, nisi lamentationes & Uae: quid igitur mirum quot & ipse plerunque dura & tristia prindieauit Quid aliud praedicaret, quam quo plenus erat maxime cum Deus illi interminatus esset , se sanguinε pereun- tc. s. tium ἡ manibus eius requisiturum, si non illis an nunciaret ED. 6. peccata & suturam poenam . si e 3c Esaias eum vidisset Deum pro tribunali sedentem, audissetque sententiam ab eo Ialam, quod populus Iudaicus excaecatus & obduratus perdendus esset, non se potuit continere, quin tristia haec quantumuis i grata essent, populo de nunciaret. sie&Achab Icetaqiudem Iurisb. 2. eupiebat auli re, a Michea, Imδ ideb prophetam odiebat, quod semper mala illi prophetaret. Quod autem aliud poterat Propbeta, impietate regis nihil melius merente Vtinam, inquam, non essem vir habens spiritum. Itidem & mihi usu-

uenit. Tanta mala externe nos premunt, tamque impie Intas

vivimus, ut non possim nisi tristia pridieare. Iuste igitur cum mer.2O. Hieremia clamarem, dce. Vae mihi , ut quid natus sum videre laborem ac miseriam. Sed quid agas Qualia tempora,

etsi i I. lis 3c praedieatio esse debet. Qualis populus, tale dc Euangelium. Iino fatetur David, quod Deus ipse cum peruersus peruertitur

SEARCH

MENU NAVIGATION