장음표시 사용
221쪽
U SANCTORUM PATRVM Multi autem monachi post eius mortem cum in
cella manere contendissent, non potuerunt Vnum annum id efficere. Est enim locus terribilis,& alienus ab omni consolatione.
Libyci. Naxum. π Uyses Libycus fuit vir mitissimus, & ma-axima charitate praeditus. Is dignus est habitus dono curationu. Is hoc narrauit. In monasterio, inquit, eram valde iuuenis. & fodiebam maximum puteu, latum viginti pedes.In eo cu tres dies fodissemus viri octoginta,& vena consuetam,&quae aspiciebatur transiissemus circa cubitum, aquam non inuenimus. Magna ergo assecti molestia,deliberabamus de desistendo ab opere. Dumq; de eo deliberaremus,ad nos aduenies Pior ex vasta solitudine in ipsa sexta hora aestus,cum esset senex, indutus sua pelle ouilla. dc clim nos salutasset dicit nobis post salutatione. Quid animu abiecistis ho- . mines modicae fidei ξ Vidi enim vos iam ab hester no die abiecisse animii. QAod cum dixisset,in pu tei fossam statim demisit scalas, & cu eis facit ora tionem. & accepto ligone,& tertio ictu incussis,dixit. Deus sanctoru patriarcharum, ne irritu & inutilem feceris laborem scrvoru m tuorum. sed mitte ad eos usum aquae.& statim aqua exiit, Vt no S Omnes ea aspergeremur . Et cum rursus orasset, abiit, dices, Hacae causa missus sum.&aperta est. Cum aute illi vim facerent ut illic comederet,non potuIz
222쪽
HIs TORIA Us in animum inducere, dices, Non ideo misitis sum.
Hae sunt res admirabiles Pior praeclarae colunae toleratiar. & hic est finis illius virtutis; qui pro amaro fonte: fruitur perpetuo dulcedinis flueto cum magno spiritali gaudio.' VITA ABBATIS CHRONII.
Vidam qui dicebatur Chronius ex vico I. X XXIX. qui dicitur Phoenix, cum a suo vico qui est prope solitudine, mensus esset decies mille quingetos pastus dextero pede numeratos, illic precatus sedit puteu. & cum aquam inuenisset pulcherrimam,quae in profundo aberat i quinque ulnis, illic quoq; sibi aedificauita paruum hospitiolia. & ex quo die seipsum collocauit in monasterio,Deum rogauit ne reuerteretur in locu qui l . habitatur. Clim pauci autem anni praeteriissent, dignus fuit habitus presbyteratu,circiter trecentorum virorum circa ipsum congregata fraternitate. Hςc ergo fertur eius virtus exercitationis, quod cusexaginta annis arae assedisset funges sacerdotio,no egrestiis est e deserto. no extra labore manuu comedit pane. Cu eo habitauit quida Iacob e vicinis, ΛMM qui cognominatus est Claudus,vir summa cognitione prsditus .Erat aute ambo noti beati Antonij.
VITA ABBATIS PAPHNV-th Cephala.
Vm ergo quodam die couenisset etia Paph- X c I.
nutius qui dicebatur Cephala. qui quidem
223쪽
1ss SANCTORUM PATRvM habuit donum cognitionis diuinarum scripturarum,veteris & noui testameit,omne eam interpretans, cum non legisset scripturas: erat autem adcomodestus ut celaret virtutem prophetica. De quo dicitur, quod octoginta annis non habuit simul duas tunicas. Cum una hos conuenissemuS,ego beati diaconi Euagrius & Albinus, quaerebamusi A scire causas fratrum qui decidebant vel labebantur in honesta vita.
Ccidit enim illis diebus ut Cheremorrexercitator sedens decederet, & inueniretur mortuus sedens in cathedra, & tenens opus in manibus. Accidit etiam ut alius frater sodiens puteum,obrueretur a puteo. Accidit etiam ut alius veniens a Scete, siti aquae
Nxer quos crimemorauimus etiam Stepha.. num qui in turpem lapsus est intemperantiam.& Eucarpu, & Heronem Alexandrinum. & Valentem Palaestinum, & Prolomaeu Ae gyptium qui erat in Scete. Simul ergo rogauimus quaenam esset causa, quod qui sic vivunt in solitudine: ex iis alij quidem mente decipiuntur,alij vero crumpunt in intemperantiam. Hoc ergo responsiiminobis dedit sanctus PapEnutius vir maxima
224쪽
cognitione prς litus. aecunque fiunt,in duo diuiduntur. in Dei placitum, & Dei permissionem. Atque quaecunqiae quidem fiunt ex virtute ad Dei
gloriam ea fiunt Dei placito. a re vero damnosa, periculosa, de quae infortunia de casus important, casui Dei permissione. Permissio aute ex egestate rationis vel infidelitate eorum qui deserutur. Ficri enim no potest ut qui pie vivit & recte cogitat, incidat in ignominiae lapsus, vel imposturae daemo num. QSicunque et go prauo scopo ac instituto, nempe ut hominibus placeant, & arrogati cogitattione,virtute videntur aggredi,u in casus incidunt, Deo eos deserete ad corii utilitatem ut cum per derelictionem mutatione senserint,aut propositu,aut actionem corrigant. Nam aliquando quidem peccat propositum,quando sit malo scopo .ut sirpe accidit inteperantem prauo scopo facere eleemosyna in adolescetulas propter turpem finem . de actione
est. rationi consentanea,vt Orphanae, & quae exercetur monachae, dare auxiliu . Accidit autem rect o quoque scopo facere eleemosynam, in aegrotos,vel' cos qui euersi sunt bonis,vel eos qui consenuerunt. sed parce dc cum murmuratione. 5 este scopu quidem rectu:actionem autem scopo indigna. Oportet enim misericordem misereri in hilaritate de largitate. Hoc quoque dicebat. In multis animis sunt
dotes quaedam praecipuae. In aliis quidem, bonitas ingenii in aliis vero aptitudo ad exercitatione. scd quando non fit propter ipsum bonu&ex diuino stopo, neque amo, neque ingenu bonitas, neque ij
225쪽
isI SANCTORUM PATRVM qui dotes habent praecipuas . non bonorum datori Deo ascribentes,sed suo libero arbitrio,ingenio,&sufficientiae: qui tales sunt,relicti a prouidentia, incidunt in facta turpia,turpes perpessiones,probraque& dedecora. Derelicti ergo, per aduenienteni humilitatem & pudore, sensim nescio quomodo expellut arrogantiam quam susceperant ex ea qua virtus reputabatur. i enim eli inflatus, qui de bonitate,inquam,ingenu effertur, & Deo no ascribit bonitatem ingenii, neque eam quae sibi suppeditatur cognitionem, sed vel suae exercitationi, vel naturae,abducit ab eo Deus angelum prouidentiq. o auerso, superatus a viribus aduersarij is qui effertur ob bonitatem ingenio, incidit in intemperantiam propter insolentiam .ut ablata teste tempe- rantia, non videantur credibilia quae dicuntur ab
ipsis, fugientibus piis doctrina quae ex tali ore procedit , tanquam fontem qui scatet hirudinibus . vi impleatur quod scriptu est. Peccatori autem dixit
γε 4'- D Deus. Cur tu enarras iustificationes meas, & assu- mis testamentu meum per os tuti Eoru enim animae qui vitiis laborat sunt re vera diuersis sontibus assimiles. Nam qui sunt gulae & vino dediti, lutulentis sontibus . ai vero tenentur auaritia & plura habendi cupiditate, fontibus ranas habentibus. Inuidi autem, qui habent aptitudine cognitionis,
fontibus serpetes habetibus, in quibus semper fiuctuat ratio. propterea quod nemo haurit ex ipsis,
propter moru acerbitate. Iocirca tria rogat David, bonitate & disciplina de cognitionem. Nam
226쪽
HISTORIA. Issabsq; bonitate cognitio est inutilis. Et si correctus quidem fuerit is qui est liuilismodi, deposita causa
derelictionis, nepe arrogatia,& assumpserit humilitatem & sui moducognouerit. neq; aduersus aliquem se efferens, & Deo agens gratias,ad eu rursuς reuertitur quae testimonio fulcitur cognitio. Orationes enim spii itales, quae n6 habent vitam hon stam & temperantem simul equitatem, sunt spicae quae a vento intereunt.quae habent quidem figura, ladab eis ereptu est alimentu. Omnis ergo lapsus, siue fiat per lingua, siue per sensum, siue peractiones, siue per torii corpus, conuenienter proportioni arrogantiae, fit per Dei derelictionem parcentis iis qui derelinquutur. Si enim cum intemperantia, eoru quoque bonitati ingenia Dominus tuleriti stimoni una suppeditando eloquentiam, daemones ipsos facit superbia,se extollentes cum immii ditia. Haec autem vobis dico, d viri, ut cum videritis aliquem vita quide peruersum, oratione autem aptu ad persuadendu,recordemini d monis qui in sacra scriptura cu Christo loquitur, & testimonij quod , , dicit. Serpens autem erat prudelisSimus omnium Gen. 1 bestiarii quae erat super terra. cui prudentia poti Esdetrimentu attulit,cum alia virtus no concurreret Oportet enim eu quiesst fidelis & bonus, ea quidean imo sentire quae dat Deus .loqui autem quae sentit: facere autem quae loquitur. Si enim cu veritate Verboru non concurrat viis cognatio, panis est sine sale, ut dicit Iob. Qui est aute talis,minime comedetur. aod ii etiam comedatur,coniicit eum qui comedit
227쪽
DO SANCTORUM PATRvM comedit in mala habitudine. Si comedetur enim, inquit, panis sine sale.etsi est gustus in verbis inanibus, non impletis verborum testimonio.Ex derelictionibus ergo, una quidem est, ut virtus occultata manifeltetur,ut virtus Iob. Deo respondente & dia, , cente. NereiiciaS iudiciu in meum. neque putes meis tibi aliter resp5 disse: sed ut iustus appareas. es enim mihi notus qui noui occulta. Sed quoniam ignoraris ab hominibus. sia spicatur enim nonnunquanae a te coli propter diuitias, ideo feci ut in casum incideres. Demessui diuitias, ut ostendam eis tuam gratiaru actione 5 philosophia. Alia autem propicr attertenda superbiam,vi in Paulo. Relictus est enim Paulus casibus, & colaphoru incussionibus, , , de diuersis iactatus assitistionibus. & dixit, Datus est mihi stimulus carnis,ut me colaphizet. ne forte extollar . ne forte cum miraculis quies & reru successus S: honor ei accedens,esim in arrogatiam iniiceret diabolicam. Superbia elatus relictus quoq;
est paralyticus propter peccatu. Cui dixit Domi-
nus. Ecce sanus factus es, noli amplius peccare. De
relictus quoque est Iudas qui pluris fecerat pecu
se niam. ocirca fuit etiam suta catus. Derelictus is quoque est Esau,& incidit in intemperantia,ut qui stercus intestinorum praeposuerit benedictioni paternae. adco ut cum haec omnia seiasisset Paulus, di- ,, xerit de aliquibus. QAoniam enim non probaueri runt Deu habere in cognitione, tradidit eos in re- , , probum sensum,Vt faciant quς non c6 ueniunt. De aliis autem qui videbantur habere Dei cognitione
228쪽
MIsTORIA: 1or cum mente corrupta & inani tumore, dicit, o-niam enim cum Deum cognouissent,no ut Deum glorificauerunt, aut gratias egerunt, tradidit eos Deus in passiones ignominiae: adeo ut nos ex eo
cognoscamus fieri non posse ut cadat aliquis in intemperantiam qui non fuerit derelictus a Dei prouidentia, propter negligentiam &socordiam eorum qui aerelinquuntur,& deseruntur ad hoc ut
Antinoi ciuitate regionis Thebaidis qua e XVI. Idraginta annos versatus, eo tempore accepi etiam cognitionem eoru quae sunt illic monasteriorum. Nam circa ciuitate sedet viri circiter bis mille manibus viventes, & se summe exercentes.In his sunt etiam Anachoret ς qui seipsos incluserunt in speluncis rupiu. Inter quos est Solomon vir malaetissimus &temperantissimus,& qui donum habet tolerantiae. Is quinquaginta annos degit in spelunca, sibi victum suppeditans manibus:& didicit totam scripturam.
Wit etiam quidam Dorotheus, presbyter in x c v I I.' alia spelunca habitans, qui in summa boni- tate ipse quoq; vitam vixit in culpatam . dignusque est habitus presbyteratu, & ministrat fratribus qui sunt in speluncis. Huic aliqua lo Mela- CC nium
229쪽
SANCTORUM PATRUM nium iunior, magnae M elaniae neptis, de qua dicapostea,misit quingentos nummos, rogans cum Viministraret fratribus. Is autem cum tres solos accopi iset , misit reliquos ad Dioclem Anachoretam, virum summa cognitione praeditum, dicens. Est me sapientior frater Diocles, & potest eos integre dc in noceter dispensare, ut qui me melius sciat eos quibus sit merito serendum auxilium. Nam hi mihi sufficiunt.
DPRIc Diocles in grammatica quidem primum
deductus csim se postea dedisset philosophi ς,.
tandem trahente eum gratia, aetatis annum agens vices mum octauu, renunciauit quide disci in is liberalibus, se Christo vero coiunxit. & iam tricesimum annum agit in spelunca. Is dicebat nobis quod mens quae cogitatione recessit a Dei contemplatione, fit vel daemon, vel bestia. Nobis auterogantibus quonam modo, sic dixit. Mens quae recessit a Dei contemplatione, necessario incidit vel in dς monem cupiditatis vel in spiritum irae .Et cupiditatem quidem dicebat beluina, iram vero daemoniacam. Cum ego autem cotradicerem: QAomodo fieri potesst ut mens humana sit cum Deo sine intermissione ipse dicebat, quὀdio quacunque cogitatione vel re pia & diuina fuerit anima, ea est
230쪽
Rope eum manebat quid a Capito a latronibus, qui cu quinquaginta annos imples.sset in speluncis, quatuor millibus longe ab urbe Antinoi, non abiit a speluca usque ad fluuium Nilu,dicens se non posse turbas couenire, eo quod aduersarius ei adhuc resistat.
qui illudebatur. Vm his vidimus etiam alterum Anachore- c tam , qui ipse quoque erat similiter in speluca. Is insomnis illusus oestro vanae gloriar, vicissim illudebat eos qui decipiebantur, ventos pascens. & habebat quidem in Urpore temperantiam, & propter senectutem,& propter tempus,&forte etiam propter vanam gloriam: vanae autem gloriae intemperantia corruptus erat eius animus.
diaconi. V diisti omnino de Ephraim diacono eccle- c L. siae Edessenorum. Fuit enim unus ex iis qui digni sunt, de quibus fiat mentio a sanctis Christi seruis. Is cum spiritus via digne peregisset,& a recta non declinasses,dignus est habitus gratia naturalis cognitionis, quam consequitur Theologia, & postremo beatitudo. Cum ergo vitam exercuisset quietam,& multis iam annis aedificaret eos